Chapter 3 The harsh truth

Mabilis na lumipas ang apat na taon.

Naghahanda na ang bawat estudyante sa pag aayos ng clearance, habang ang iba ay naghahabol pa ng grades para makapasa. Samantalang sila Alexander at Jessica ay kalmado lang at walang masyadong iniintindi.

Sa darating na graduation kasi, si Alexander ang Magna Cum Laude at si Jessica naman ang Suma Cum Laude. Natapos na nila ng isang araw lang ang clearance nila at ngayon ay nagpapahinga nalang sila at nag iintay na lumipas ang araw.

Hapon, malapit na ang uwian. Naiinip na si Jessica sa room nila kaya naglibot libot siya sa campus nila. Napadaan siya sa building ng Nursing. May narinig siyang nagsalita na babae sa loob ng isang bakanteng classroom. Pamilyar sa kanya ang boses nito kaya na-curious siya at dahan dahang lumapit.

"Naiintindihan ko ang nararamdaman mo para sa akin, at nagpapasalamat ako doon." Turan ni Mara. "Pero Kuya lang talaga ang tingin ko sayo at hindi na magbabago yun." Dugtong pa nito sa kausap.

Mukang nahuhulaan na niya kung sino ang kausap ng dalaga. Kasalukuyang nasa 1st year college ito at kumukuha ng kursong Nursing.

"Pero ang akala ko, okay tayo? Gabi gabi tayong magkausap at masaya naman tayong magkasama. Ang akala ko ay gusto mo din ako, Mara". Sagot ni Alexander.

Sabi ko na nga ba, tinotoo talaga niya ang sinabing magtatapat ng pag ibig kay Mara bago kami makagraduate. Sa isip iyon ni Mara. Natatandaan kasi niyang sinabi ni Alexander sa kanya na hindi na nito kayang pigilan ang nararamdaman kay Mara. Of course, nasaktan siya pero hindi niya ipinakita sa lalake ang sama ng loob at winarning-an nalang niya na baka masaktan ito.

Bilang babae, ramdam ni Jessica na walang gusto si Mara kay Alexander at minsan pa nga niya itong nahuli na nakatitig kay Aaron, ang sumunod na kapatid ni Alexander. Naisip niyang baka mas lamang pa na doon may gusto ang dalaga kesa kay Alexander. Pero hindi nakinig sa kanya ang kaibigan at itinuloy padin pala ang planong pag amin sa nararamdaman nito.

"Masaya akong kausap ka, kuya Alex, pero hanggang doon lang yon. Kahit kelan hindi ko naman binigyan ng malisya ang pakikipag usap sayo at alam kong alam mo rin na hindi ako nagpakita ng kahit anong motibo sa iyo, hindi ba?". Paliwanag ni Mara kay Alexander.

"Pero Mara,sa tagal ng panahon, ni minsan ba ay hindi mo manlang ako nakita bilang isang lalake na higit pa sa kapatid?" Desperadong tanong ni Alexander sa dalaga.

Walang narinig na sagot mula kay Mara, bagkus, nagyuko lang ito ng ulo at saka umiling.

"Hindi ako naniniwala! Natatakot ka lang ba sa mga magulang mo na baka pag higpitan ka nila at tumutol sa atin? O meron kang ibang gusto kaya kahit minsan hindi mo ko nagawang pagtuunan ng pansin?" Pilit na tanong ni Alexander. Bagay na kinainisan ni Jessica dahil ayaw pa din talaga tumanggap ng pagkatalo nito sa babaeing napupusuan.

Bakit ba naman hindi, bukod sa kilalang pamilya nito, isama ang pagiging good-looking, matalino at talentado. Naging hearthrob ito sa school nila simula elementary, high school hanggang mag college. Walang ibang nakapantay dito kundi ang kapatid na si Aaron, na may kakaibang kagwapuhan na taglay din naman.

"Kuya Alex, please, wag mo naman akong pilitin sa bagay na ayoko. Hindi kita mahal o kahit gusto manlang. Kaya sana, tanggapin mo ang desisyon ko at irespeto nalang iyon." Pagkasabi non ay tumalikod na si Mara at akmang lalabas na ng classroom pero pinigilan ni Alexander si Mara at niyakap. Nang akmang hahalikan niya ang dalaga, isang malakas na sampal ang natanggap nito sa babae.

PAK!

Gulat na napasapo nalang si Alexander sa pisngi niya. Hindi inaasahan na magagawa iyon ni Mara sa kanya.

"Bastos ka! Kaya wag kang magtataka kung bakit kahit kelan ay hindi kita magugustuhan! Napakalayo ng ugali mo kay Aaron! Ni minsan hindi niya ginawa sa akin yan at......"

Napahinto ang dalaga sa pag sasalita ng ma-realize niyang halos nasabi na din niya ang totoong dahilan kung bakit hindi niya ito nagustuhan. Ang gulat ay unti unting napalitan ng takot sa mga mata ni Mara ng makita ang mga tingin ni Alexander sa kanya. Titig na noon lang niya nakita sa binata. Galit ito, galit na galit. Parang kayang lumunok nito ng buong tao sa isang iglap lang at bahagyang namumula nadin ang muka nito sa galit.

Napatakbo nalang palabas si Mara sa takot na baka kung ano pang magawa nito sa kanya. Naiwang nakatayo lang sa kinaroroonan niya si Alex. Doon na nagpasiyang pumasok si Jessica at lumapit sa kaibigan.

Hahawakan sana ni Jessica si Alexander sa pisngi kung saan sinampal ito ni Mara pero tinabig ni Alexander ang kamay niya. Pero bestfriend niya ito, hindi siya nangilag, natakot o kahit kinabahan manlang. Punung puno ng awa at pagmamahal ang nararamdaman niya para dito, kaya naman imbes na umalis at iwan itong mag isa, pinilit niyang yakapin c Alexander.

Nagulat pa ito sa ginawa ni Jessica, nagpumiglas ito, pero hindi kumalas sa pagkakayakap c Jessica sa binata. Hanggang maya maya, tumigil na si Alexander sa pag pipiglas at napahikbi nalang.

"Jess". Tawag ni Alexander sa kaibigan.

Doon bumitaw sa pagkakayakap si Jessica at saka pinahid ang luha ng binata. Isang matamis ngunit may halong pait ang ngiting pinakawalan ni Jessica.

"Pwede mo nang sabihin saken na 'I told you so', hindi ako magagalit o mapipikon". Sabi ni Alexander na pilit pinipigilan ang pagpatak ng luha pero hindi siya nagtagumpay dahil sa ilang nakatakas at pumatak sa mga mata. Napaupo nalang sa isa sa mga silya na nandoon si Alexander dahil hanggang ngayon ay nanlulumo pa din siya sa nangyare.

"Lilipas din yan, iiyak mo lang. Wala ka namang ginawang masama, tao ka lang at nagmahal ka. Hindi mali ang magmahal ng maling tao, pero sana matuto ka na sa pagkakamaling ito".

Nagulat c Alexander sa lumabas sa bibig ni Jessica. Nanibago din siya at hindi makapaniwala na ang pilya at isip batang si Jessica, magagawang magsalita ng ganoon sa kanya. Ang mga salitang lalong nagpadurog ng puso ni Alexander. Lalo siyang naiyak at sa pagkakataong ito, siya na mismo ang yumakap kay Jessica.

Dahil nakaupo siya sa harap ni Jessica, sa tiyan ng dalaga siya napayakap, kaya nagmuka siyang batang nagpapaalo sa ina. Hindi naman siya sinaway ni Jessica, bagkus, yumakap din ang dalaga sa kanya na lalong nagpatulo ng luha niya.