Chapter 19 What would I do without you?

Namilog ang mga mata ni Jessica at tila nawala ang antok niya.

Hindi naman na bago sa kanila ang magtabi sa pag tulog. Bata pa lamang ay madalas na silang magkatabi sa pag tulog. Kung hindi ito ang makikitulog sa kwarto niya ay siya naman ang matutulog sa kwarto nito. Pero noon iyon. Mahigit dalawang taon na nang huling makatabi niya ito sa pag tulog at iyon ay noong nasa kolehiyo pa lang sila, bago ang graduation. At bago pa ito umalis papuntang America.

"Are you kidding me?" Tanong ni Jessica nang makabawi sa pagkabigla sa sinabi ni Alex sa kanya.

"What's wrong? It's not as if ngayon mo lang ako makakatabi at ngayon mo lang ako nakita na ganitong naka boxer shorts lang." Maang na balik tanong nito sa kanya.

"Lex, we were young then. But things were different now. We're all grown up. And I don't think it's appropriate for you to sleep here with me now." Paliwanag ni Jessica na hindi makatingin sa binata.

Binalewala lang nito ang sinabi siya saka ito tumayo para buhatin siya at ihiga na sa kama. Kung titingnan sila, para silang bagong kasal na nagkatampuhan at naglalambingan. At kung may makakakita sa kanila, hindi iisipin nito na magkaibigan lang sila at walang ibang nangyayare sa kanilang dalawa.

Pero hindi ganoong klase ng lalake si Alex.

Ilang beses na silang nagkatabi sa pag tulog pero ni minsan ay hindi ito gumawa ng kahit anong kalokohan. Para lang silang magkapatid na nagtabi sa kama. Kahit napapayakap ito sa kanya habang tulog ito ay wala pa din halong malisya. Minsan ay hindi niya alam kung matutuwa ba siya o maiinis dahil kahit kelan ay walang ibang naramdaman ito para sa kanya.

Nang makahiga sila sa kama ay tumalikod si Jessica. Sobrang bilis ng tibok ng puso niya at hindi niya maipaliwanag kung bakit biglang nag init ang kanyang pakiramdam kahit bukas naman ang aircon sa kanyang kwarto.

Napaigtad pa nga siya ng bigla nitong dinantay ang isang hita nito sa hita nya. Nakalapat ang mga likod nito at nakatingin sa kisame habang siya ay nakatalikod lang dito.

"I mean what I said earlier, Jess. I really missed you. I missed our friendship, our bonding and most of all, yung kwentuhan naten na walang humpay. Yung para bang wala ng darating na bukas at parang wala tayong mga problema na iniintindi." Maramdaming sabi nito.

"Siguro kaya pinuntahan din kita dito at pinilit na dito ulit matulog. Just this once, Jess. Hayaan mo lang sana ulit akong magbalik sa younger days naten para kahit isang gabi ay makalimutan ko ang mga problemang dinadala ko." Pagpatuloy nito nang hindi siya sumagot.

Nakaramdam naman ng pagkaawa si Jessica sa binata. Alam niya ang bigat ng pinapasan nito ngayon. Lalo ngayon na kailangan nitong makipag paligsahan sa mga kapatid para maging karapat dapat na tagapag mana ng kanilang kumpanya. Panganay ito at napakalaki ng expectation sa kanya ng lahat. Hindi lang ng pamilya nila, kasama na din ng lahat ng nakapaligid sa pamilya at negosyo ay nakatuon ang atensyon sa kanya.

Isang pagkakamali ay maaaring maging malaking usap sa lahat kaya naman alam niya kung gaano na pe-pressure si Alex ngayon. Sinisi niya bigla ang sarili dahil sa dami ng problema nito ay dumadagdag pa siya sa iniintindi ng binata. Pati ang mga tantrums niya ay kailangan pa nitong alalahanin sa kabila ng pinag dadaanan nito ngayon.

Humarap na si Jessica kay Alex at hinawakan ang braso nito.

"Lex, you know I'm always here for you, right?" Kitang kita ang sinseridad sa mga mata ni Jessica.

"I'm sorry kung pinag alala pa kita ng mga tantrums ko at sumabay pa sa mga iniintindi mo. I mean no harm to you. But you should always remember, I have your back no matter what happen. I'll never leave you." Ngumiti si Jessica para palakasin ang loob ng binata. Kahit sa ganoong paraan manlang ay gusto niyang makatulong sa mga iniintindi nito.

"Thanks, Jess. What would I do without you? I would surely be in great mess if I never met you." Hinawakan din ni Alex ang mga kamay niya at ngumiti na para bang isang malaking tinik sa dibdib ang nawala dito. Umaliwalas na din ang gwapong muka nito.

Mahabang kwentuhan bago sila parehas na nakatulog. Hindi na niya matandaan kung pano natapos ang usapan nila. Pero isa ang sigurado niya. Masaya siya. Kahit walang pag tingin ang binata sa kanya ay masaya siyang malaman na mahalaga siya para dito.

Pagkatapos ng gabing iyon ay napag desisyunan na din ni Jessica na suportahan ng buong puso si Alex. Career o Love life man yan, handa na siyang magpakatanga ng tuluyan at suportahan ito sa abot ng makakaya niya.

Kahit kailan ay walang pinakitang masama sa kanya ang binata at hindi niya ito masisisi kung sadyang walang naramdaman itong kakaiba para sa kanya. Hindi naman talaga natuturuan ang puso. At lalong hindi mo pwedeng ipilit dito kung sino ang mamahalin nito.

Kailangan niyang tanggapin na hindi lahat ng bagay ay aayon sa kagustuhan ng tao. Sabi nga nila, 'You can never have the best of both worlds'.

So kung hindi talaga siya kayang mahalin ng taong pinakamamahal niya, might as well pag butihin nalang niya ang propesyon na napili niya at gamitin din ito para makatulong kay Alex. At least, she gets to stay by his side. Hindi nga lang bilang girlfriend nito, pero bilang irreplaceable bestfriend naman.