K-6

Kanina pa nakatulala si Isabella dahil iniisip niya kung tatanggapin niya ba ang alok ni Maximus sa kanya. Bumangon siya mula sa kanyang higaan at nag-iisip ng malalim. Hindi niya alam kung ano ang gagawin niya.

'Pero twenty million iyon. Napakalaking pera. Makakabili na ako ng bahay at sasakyan sa perang iyon...' sabi niya sa isipan.

Humiga siyang muli at saka nagtaklob ng kumot. Kanina pag-uwi niya, pagod na pagod siya. Lakad dito, lakad doon. Ganoon ang ginawa niya. Kung saan-saan siya naglakad para humanap ng mga nakapaskil na "Hiring." Akala niya madali lang makahanap ng trabaho pero hindi pala.

Kinabukasan, matapos niyang mag-almusal, naglinis na siya ng buong bahay. At nang magising ang kanyang ama pati na si Clara, binati niya ito.

"Nakahanap ka na ba ng trabaho mo?" Hindi pinansin ng kanyang ama ang pagbati niya ng magandang umaga.

"H-Hindi pa po, papa pero s-susubukan ko po ulit mama. Mag-aasikaso na rin po ako. Hahanap po ulit ako ng mapapasukang trabaho," nauutal niyang sabi.

Bumuntong hininga si Arthuro. "Kahit anong trabaho, pasukin mo na. Baka nag-iinarte ka pa? Ang mahalaga, may kikitain ka kaysa naman tunganga ka lang, 'di ba? Matanda ka na eh. Dapat binubuhay mo na ang sarili mo. Huwag mo na akong aasahan pa. May iba na akong priority. At ang tita Clara mo iyon."

Napayuko si Isabella kasabay ng panginginig ng kanyang kalamnan. Tila nanliit at napahiya siya sa sinabing iyon ng kanyang ama.. Lumalabas lang na wala na talagang pakialam pa sa kanya si Arthuro dahil ang buong atensyon nito ay napunta na kay Clara. Nag-angat ng tingin si Isabella at pasimpleng tiningnan ang dalawa. Kitang-kita niya ang saya sa mata ni Clara na para bang sobra itong kinilig sa sinabi ng kanyang ama.

Hindi na lang siya umimik. Pumasok siya sa kuwarto doon at saka nag-asikaso na ng kanyang sarili. Nang matapos siyang magbihis, napatingin siya sa kapirasong papel na binigay sa kanya ni Maximus. At habang nakatingin siya doon, napagdesisyunan niyang tanggapin na lang ang offer nito.

'Wala ng pakialam pa sa akin si papa. Sarili ko na lang ang aasahan ko,' wika niya sa isipan bago nag-message kay Maximus.

Muntik pang maligaw si Isabella. Mabuti na lang, nagtanong-tanong siya at natunton ang lugar na kanilang pagkikitaan ni Maximus. Nakita niya si Maximus na nakaupo sa dulo ng kilalang restaurant doon at agad siyang lumapit. Sa isip niya, kagalang-galang ang itsura ni Maximus base sa suot nito.

"Maupo ka."

Hindi niya alam kung bakit siya kinakabahan. Kalmado kasi ang itsura ni Maximus ngunit tila may bigat sa awra nito at naiisip niyang baka masungit itong boss. Kabado tuloy siyang naupo sa harapan ni Maximus at hindi mapakali.

"So... ano ang desisyon mo. Tinatanggap mo ba ang offer ko?"

Nakailang ulit lumunok ng laway si Isabella sabay tawa ng pilit. "L-Legit po ba talaga na twenty million ang ibibigay niyo sa akin? May ano po ba ito... ah ... downpayment? Kailangan ko po kasi ng pera para makahanap ng matitirhan ko. Kahit maliit na uupahan lang."

Tumikhim si Maximus. "Hindi mo na kailangan iyon dahil sa bahay kita titira. Magiging asawa kita, right? So bakit sa ibang bahay ka pa titira? Eh 'di nalaman kaagad ng ibang tao na hindi tayo tunay na mag-asawa. Na nagpapanggap lang tayo?"

Nalukot ang mukha ni Isabella sabay kagat labi. "Pasensya na po, sir. Hindi ko po naisip iyon. Pero ano po ba ang mga dapat kong gawin, sir?"

"Simple lang naman. Magiging asawa lang kita. Legal na asawa dahil talagang ikakasal tayong dalawa. Pero sa loob lang iyon ng isang taon. Kailangan ko lang talaga ng magpapanggap na asawa. Iyon lang naman. Nagloko kasi ang kinakasama ko at gusto kong gumanti sa kanya. Gusto kong ipakita na hindi siya kawalan. Huwag kang mag-alala, kahit mag-asawa tayo, hindi kita gagalawin o gagawan ng kung anong kahalayan. Wala akong pakialam sa iyo. Kahit saan mo pa gustong magpunta, bahala ka. Ang pinakabawal, hindi ka puwedeng magkaroon ng karelasyon. Kung may nobyo ka ngayon, hiwalayan mo siya."

"Wala po akong boyfriend since birth po," mabilis na sagot niya.

Lumunok ng laway si Maximus sabay tikhim. "Okay good. Ang kailangan mo lang gawin ay maging sweet sa akin tuwing may ibang tao. Pag-aralan mo kung ano ang ginagawa ng babaeng asawa sa asawa niyang lalaki. Iyon lang naman. The rest, bahala ka na sa buhay mo. Walang feelings na involved dito. Pagkatapos ng isang taon, tapos na ang contract marriage natin. Maghihiwalay tayo ng legal. Puwedeng-puwede ka ng humanap ng lalaking mamahalin mo at gusto mong pakasalan. At hindi ito scam. You can search my profile kung sino ba talaga ako. Para alam mong walang problema sa akin kung magtapon man ako ng twenty million para lang makaganti sa dati kong kinakasama."

Seryoso ang mukha ni Maximus habang nagkukuwento at may diin kaya naiisip ni Isabella na nagsasabi ito ng totoo.

"Kung papayag ka ngayon, may pinipirmahan kang agreement na katunayang hindi kita pinilit sa trabahong ito. At kapag natapos ka ng pumirma, asikasuhin na natin ang kasal natin. After nating ikasal, ibibigay ko sa iyo ang ten million. And the other half, kapag natapos na ang isang taon natin bilang mag-asawa."

May kinuhang brown envelope si Maximus sa kanyang tabi at saka ito inilapag sa mesa. Tiningnan iyon ni Isabella.

"Basahin mo ang nakasulat diyan. Iyan ang magiging agreement paper natin. Kung hindi mo magugustuhan ang mga nakasulat diyan, puwede mong sabihin sa akin kaagad ang sagot mo para matapos na itong usapan natin at mai-offer ko sa iba," dagdag pang sabi ni Maximus.

Binuksan ni Isabella ang brown envelope na iyon at binasa ang mga nakasulat doon. Naintindihan naman niyang lahat at naisip niyang magagawa naman niya iyon. Ang mahalaga, mararanasan niyang maging buhay reyna at mabibili ang mga gusto niya.

Tumingin siya ng diretso sa mga mata ni Maximus. "Sige po. Tinatanggap ko na ang offer ninyo. Pumapayag na po akong maging contract wife ninyo."

Gumuhit ang malawak na ngiti sa labi ni Maximus. "Wow. That's nice. By the way, how old are you and what's your name?"

"I'm Isabella Mendes and I am twenty years old."

Saglit na natahimik si Maximus bago tumango-tango. "Okay fine. Isabella, here's the ballpen. Pakipirmahan na lang diyan ang lahat ng may check. Printed name mo and signature."

Humugot ng malalim na paghinga si Isabella habang nakatingin sa agreement na nasa kanyang harapan. Napatingin din siya sa hawak niyang ballpen. Nag-iisip pa siya kung talagang paninindigan na niya. Ngunit sumagi sa isipan niya ang sinabi ng kanyang ama kanina.

At hindi niya maiwasang maging malungkot at madismaya.

Kaya gumalaw na ang kanyang kamay upang pirmahan ang mga dapat pirmahan doon. Habang si Maximus naman, malawak na ngumiti kasabay ng pagdiriwang ng kanyang kalooban.