Karina’s POV
“Eli,” I called Eli while getting some of his stuff.
Agad namang napatingin si Eli na siyang agad nagtataka ang mukha. May hawak-hawak pa ‘tong libro ang it looks like he’s just randomly reading it.
“Don’t you want to play before we go home? I think your classmates are having fun outside,” I said to her.
“I’m having fun reading though, Mommy…” he said with a little smile on his face. I can’t help but be reminded of his father by his look. Mariin ko na lang na kinagat ang aking labi bago ngumiti sa kaniya.
“But, Baby… You don’t have to read if it’s because Lolo wants you to,” seryoso kong sambit sa kaniya subalit sunod-sunod ang naging pag-iling niya habang nakatingin sa akin.
“No, Mommy. I like reading and I like it when Lolo’s giving me a lot of books that I can read!” he said excitedly kaya napanguso na lang ako bago ginulo ang kaniyang buhok.
This is why even my family are disappointed in me when I got pregnant, they can’t ever hate my son. He was a genius since he was a child. Isa pa ang cute kaya ng batang ‘to. He was a happy pill to all of us. Siya lang ang bata sa amin kaya siya ng pinakapaborito ni Mama.
“Are they going to come here, Mommy?” tanong niya sa akin nang makasakay na kami sa aming sasakyan.
“We’re the one who will go to them, Baby…” malambing kong sambit sa kaniya kaya agad siyang napalingon sa akin habang may pagtataka sa mukha.
“Philippines? Why would we, Mommy?” he curiously ask kaya ngumiti ako sa kaniya bago tumango.
“We’ll start to live there, Baby…” malambing konh saad. When I got pregnant to him, Lolo got so mad that he send me right away here at state. Talagang galit na galit siya noong mga panahong ‘yon but now, he wants me home. Even if I already have a child, hindi naman naging dahilan ‘yon para hindi ko magawa ang tungkulin sa pamilya. I’ll finally take over our company kaya ilang buwan na rin akong kinukulit ni Lolo na umuwi. Si Daddy din kasi’y may sariling business ng pinagkakaabalahan.
Isa pa, si Adi na raw ang namamahala sa kanilang kompanya and he was really good. Ang sabi ni Lolo’y kayang-kaya ko raw tapatan ‘yon.
Napatingin ako kay Eli nang maalala ang pangalan ng kaniyang ama. I don’t have any plan to tell Adi that he have a child now. I just know that the two of us will be a mess. Our family are already in chaos kaya paniguradong gugulo pa ang aming pamilya kung sakali. Ngayon pa nga lang ang pamilya ko lang ang nakakaalam, pinagpipilitan nilang huwag nang subukan pang ipaalam kay Adi dahil malaki ang tiyansa na angkinin nila ang bata.
Naiiling na lang din ako roon. Pakiramdam ata nila’y laruan ang anak ko.
I’m just randomly talking with Eli when he stares at me.
“You said that my dad lives in the Philippines, is it possible to meet with him?” he curiously ask kaya agad akong napatingin sa kaniya. Mariin na rin ang kagat sa aking labi ngayon. He usually randomly ask about his father. Hindi ko rin naman pinagkakait ang mga impormasiyon tungkol sa kaniya subalit kadalasan lang talaga’y iniiwasan ko ang tanong nito dahil hindi ko rin alam kung paano ko sasagutin.
“It is possible but I don’t think you can meet him yet, Baby,” ani ko kaya nanatili ang tingin niya sa akin bago unti-unting napatango. Bumalik lang ang kaniyang mata sa kalsada at pareho na ulit kaming natahimik na dalawa hanggang sa magsalita siyang muli.
“Why it isn’t possible?” Hindi niya na napigilan pang itanong muli kaya hindi ko alam kung ang isasagot ko.
“Are you not good together? Did he do you wrong?” he curiously ask kaya agad akong umiling sa kaniya.
“No, Baby… That’s not it… Your Dad is just really busy with work and mom too. I just don’t know if we can go meet him,” ani ko. Natahimik muli siya but I know that she have another question kaya patingin-tingin lang ako sa kaniya hanggang sa tinanong niya na ang gustong itanong.
“Why can’t we meet him even if for a short while when we are going to stay there for good?” tanong niya pa sa akin. Napapikit na lang ako dahil wala talaga akong takas sa mabusisi kong anak. Ngumiti na lang ako sa kaniya bago unti-unting tumango.
“Alright, Baby… We’ll meet your father,” ani ko na ngumiti sa kaniya kaya agad kong nakita ang ngiti mula sa kaniyang labi. Tila ba satisfied sa naging sagot ko. Mariin ko na lang na kinagat ang aking labi, hindi rin sigurado kung paano ko mapagbibigyan ang kaniyang gusto.
I never really tell him about his father’s name. I don’t know how too. I mean it’s just an easy task to do but knowing my son? He was the type of person who would search for an answer. He’ll research about his father. He’ll easily know that his father already has a fiancee and he’ll know that our family isn’t good. Ayaw ko nang pag-isipin pa si Eli patungkol doon.
Nang makarating kami sa bahay, binuhat ko lang ang kaniyang bag bago siya hinayaang pumasok sa loob. Napairap na lang ako nang makita pa ang mga bodyguard na hindi nagpahalata. Akala naman ay hindi ko alam na sinusundan nila kami.
“Beh!” Napatingin ako kay Glenda nang excited pa siyang tumatakbo patungo sa akin. Glenda is one of the maid that I’ve been close to since we were child. Her Mom is a maid on our mansion kaya naman pinag-aral ni Lolo si Glenda and now she’s working in our company here in Germany.
“You have an invitation from Cuizon! Baka puwede mo nang sabihin kay Adi na siya ang ama ni—” Bago niya pa matapos ang sasabihin ay pinanlakihan ko na siya ng mata. Para kasing bago sa kaniya ang anak kong laging kuryoso sa lahat.
Good morning, Ms. Javier,
You’re invited to Mr. and Mrs. Cuizon's wedding anniversary. We look forward to your presence.
Wait, did Adi got already married?
Karina’s POV“Are you sure you are immediately going to attend there?” tanong sa akin ni Mama. “Bakit naman hindi, Milda? Now that Karina already have the whole company on her hands, she should be active on that type of parties too,” malamig na saad sa akin ni Lolo kaya nailing na lang ako. Pagkarating na pagkarating ko rito sa Pilipinas, agad na akong niluklok ni Lolo sa upuan ng pagiging CEO. Wala rin namang kumontra sa board members dahil nga may credentials naman ako at hindi basta-basta niluklok lang doon. I was the one managing our company in Germany, malawak na ‘yon but of course, mas malawak lang ang business namin dito. Papa will took care of that one. Nang makauwi rito, saka ko lang din napag-alaman na hindi naman pala si Adi ang may wedding anniversary. Masiyado lang akong overthinker. It was his Mom and Dad. Both of them doesn’t really like me but of course they also need to invite someone from our company. And now, I’m all set. Presensiya ko na lang ang kulang doon. I
Karina’s POV“Fuck that idiot!” Hindi ko maiwasan ang inis nang nasa sasakyan na ako. I can’t help but be annoyed with that guy. Unang araw ko pa lang siyang nakita’y talagang nang-iinis na. I annoyingly shredded the check that he gave bago ako iritadong pumasok sa loob ng bahay. Mabuti na lang din ay wala si Lolo kung hindi’y paniguradong magtatanong din ‘to.Dumeretso lang ako sa kwarto namin ni Eli. Agad ko siyang nakitang napahiga roon habang mahimbing ding natutulog. Bahagya akong kumalma habang nakatingin sa anak.Si Eli lang talaga ang nagbubukod tanging magandang nagawa ng kupal na ‘yon.Hinaplos ko lang ang buhok ng anak habang nakangiting nakatingin dito.“I saw your Daddy today, Baby… He was still annoying as usual but can you believe it? I still miss him as I use to before…” mahinang bulong ko bago hinalikan sa noo ang anak.Even if Adi is annoying, I just can’t really deny the fact that I’m glad that I saw him today. It’s been so long but everytime I see him, ramdam ko pa
Karina’s POV“What is it, Lolo?” tanong ko kay Lolo nang makababa ako habang buhat-buhat si Eli.“Good morning, Apo,” bati ni Lolo kay Eli kaya agad na bumaba si Eli sa pagkakabuhat ko sa kaniya para magmano kay Lolo na malapad agad ang ngiti habang nakatingin kay Eli. Binalik lang din ni Eli ang ngiti sa kaniya.Nagtungo lang kami sa hapagkainan. Mommy and Daddy is not here at all. Nasa abroad sila ngayon dahil mayroon ding project doon.“So, what’s your business here, Lolo?” I curiously ask habang nilalagyan ng pagkain ang pinggan ni Eli.“What’s your plan for today?” he asked bago siya kumain din.“I’ll enroll Eli later, Lolo. Why?”“Alright. After you enroll Eli, come to my office immediately,” he said kaya napatango na lang ako.&nb
Karina’s POV“You didn’t answer my question at all,” he seriously said kaya napairap na lang ako habang nakatingin sa kaniya.“Why? Are you curious about me now? Don’t tell me you already like me?” nakangisi kong tanong sa kaniya. Isang ngisi lang ang ibinigay niya sa akin kaya napairap na lang ako.“Fine, give her a drink, Miss. Kawawa naman,” aniya sa babae kaya pinagkunutan ko siya ng noo. Ang kapal talaga ng mukha ng isang ‘to. Kung ako lang ay hindi ko tatanggapin ‘yon but I know that my Eli was waiting kaya napabuntonghininga na lang ako bago kinuha ‘yon. Tanggal talaga ang angas ko pagdating sa anak.Binangga ko lang ang braso ni Adi at hindi man lang nagpasalamat dito bago ako nagtungo sa kotse ko. Tinted naman ‘yon at hindi rin naman talaga umaalis si Eli kapag nangako siya.“Here’s
Karina’s POV“What? Why would you take a project that will collaborate with the Cuizon, Lolo?” Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin kay Lolo na napangisi na lang din.Well, He’s not the type of person who would like to work with his competitor so I don’t know what change his mind.“This was a request from Mayor for those people who got affected from the typhoon, I just wanted to help them,” aniya kaya napataas ang kilay ko. Alam na alam kong hindi ‘yon ang tunay niyang dahilan. Lolo is not someone who will do things for other people unless magbe-benefit siya.Napatikhim naman siya sa paraan ng tingin ko sa kaniya.“I mean that idiot Frotacio, minamaliit na ata talaga tayo dahil lang nakaangat nang kaunti,” ani Lolo na napasimangot pa. Napailing na lang ako dahil doon.“So is this a repulsive decision of yours, Lolo?” tanong ko na hindi pa maiwasan ang mapataas ng kilay habang nakatingin sa kaniya.“That’s not it! Our company will have a good reputation after this,” nakangising
Chapter 5 (Part 1)Karina’s POVI still remember kung paano makisabay sa init ng panahon ang init ng ulo ko pagdating kay Adi nang nasa isla kami.I can still remember the smell of the sea and hear the sounds of natural things. Ang paghampas ng alon sa dalampasigan, ang huni ng mga ibon, ang pagaspas ng mga dahon. And most importantly, I can still remember how my heart beat with the guys I was with. A little flashback from that time. “Hindi ka mapapakain ng pride mo,” aniya sa akin kaya hindi ko maiwasan ang masamang tingin nang lingunin ko siya. Agad ko pang nakita ang ngisi sa kaniyang mga labi na para bang gustong-gusto niya akong asarin. He even eat the fish na para bang sarap na sarap siya roon. “As if maiinggit mo ako sa pirasong isda na ‘yan,” ani ko kahit na kanina pa kumakalam ang sikmura at kanina pa natatakam sa isdang mayroon siya ngayon. Napaiwas na lang din ako ng tingin dahil hindi kaya ng pride ko na humingi ng tulong sa kaniya para lang mangisda. Sinubukan ko na la
Karina’s POV “I get both of your point. I actually like the design, Ms. Javier. You’re right. The house should have a sense of home. A home na matibay and Mr. Cuizon is also right. So why don’t we find a house that can do both of your suggestion. To begin with this is your collaboration project? I hope the two of you can work together with that,” anito na ngumiti pa sa aming dalawa ni Adi. Napatingin naman ako kay Adi na agad na sumang-ayon sa desisyon ni Mayor. Mukha pa siyang nagagalak dito kaya hindi ko maiwasan ang mapairap na lang din. “Why don’t we meet the people first then decide with this project?” tanong sa akin ni Adi nang palabas na kami ng opisina ni Mayor. Kahit na hindi ko gusto ang makasama si Adi, I know that he just want this project to be done nicely kaya wala akong nagawa kung hindi ang sumang-ayon na lang sa kaniya. “Alright then. You can come with my engineer
Karina’s POVHindi ko alam kung paano ko naiwasan ang mga tanong ni Adi sa akin. However, I survive being with him doing both our job. Meeting those people who was affected by the typhoon was really a great help. Mas napadali ang trabaho namin at kahit paano’y nagkasundo rin sa gustong gawin. “Where are you going, Karina? I thought you’ll have a date with Mr. Terano?” tanong ni Lolo sa akin. Panibagong lalaki na naman na gusto niyang kilalanin ko. “I’ll go to Eli, Lolo. Pinagbigyan na po kita nitong nakaraan,” seryoso kong sambit. Wala namang magagawa si Lolo pagdating doon dahil apo niya na ang pinag-uusapan ngayon. “Fine. But if you have time, you should give your suitors a chance. You’re pretty, smart, and almost perfect, Apo. Kahit sino’y kayang-kaya mong kunin sa mga galamay mo. You should settle now. Kailangan mo rin ng kaagapay sa buhay. Ninyo ni Eli.” Hindi ko mapigilan ang mapailing na lang sa sinasabi ni Lolo. Hindi ko alam kung talaga bang magagawa ko na ang mga bagay na
Karina’s POVNapanguso naman ang kaniyang mga tauhan at napabulong pa sa isa’t isa.“Bad mood ata si Bossing,” bulong nila at napasunod din sa gusto ni Adi na mangyari. Naiwan naman ang mga tauhan ko kaya masamang tingin pa ang ibinigay niya sa mga ito. Napanguso ang ilan at nagkunwari na lang na hindi nakikita ang kaniyang mata sa kanila. Nilagpasan na rin ako ni Adi at casual na nakipag-usap sa mga tauhan. After a while, both of us also join the event. Maski si Mayor ay ganoon din. He always find time to have a conversation with his people. This is why he has been serving for years now. Everyone respect and love how he works. “We will win, okay? I’ll give you all bonus if we win,” sambit ko sa dalawang team mates ko. Two from Adi’s team and 3 from my company. “Date daw ang gusto, Ma’am!” natatawang biro ng isa. “Sure, let’s have a date if we win this!” I said, I even wink at them. Iyon ang rason kung bakit naghiyawan sila. I just chuckled before shaking my head. “Lost and I’ll
Karina’s POVI felt like Adi was distancing himself towards me right now. He was just so cold or maybe I was just annoyed with him noong mga nakaraang araw na hindi ko pinapansin ang pagiging iritado niya. “Ingat, Mommy, Daddy,” sambit ni Eli na pareho kaming hinalikan sa pisngi ni Adi.“Ingat, Nak. Don’t forget that you are there to work too. You can’t just lost in those team buildings, okay?” tanong pa ni Mommy sa akin. Hindi ko mapigilan ang mailing sa kaniya roon. Sa kanila magtutungo si Eli ngayong araw. We have a team building in Aurora today. Pakana ni Mayor para sa lahat ng trahabador sa sa village na ginagawa namin.Isang araw lang naman kami ni Adi, magpapakita lang din talaga roon. Mommy smirk while looking at me. Napairap na lang ako sa kaniya at hindi na pinansin pa ang pang-aasar sa kaniyang mukha. Sa kotse ni Adi ako sumakay, I choose not to bring my car. Ang sabi ko kay Adi ay sasabay na ako sa kaniya. He was just neutral about that. Napanguso na lang ako dahil sinu
Karina’s POVWe just decided to go to a peaceful place using Adi’s car. Nang makarating sa kung saan ay nilapag lang namin sa likod ng pick up ang mga pagkain. Doon kaming tatlong nagsimulang kainin ang mga pinamili. Halos hindi pa rin bumababa ang kinain ko kaya naman dessert lang halos ang nilantakan ko. Hindi ko mapigilan ang mapatitig kay Adi at Eli. I’m just really glad to be here with them. Hindi ko rin talaga maitatago ang saya na nararamdaman. Para akong nakalutang sa ere na pakiramdam ko’y anumang oras ay babagsak ako. Lagi na lang din talagang takot sa ganitong pakiramdam. “Is that a date, Mommy?” Halos masamid ako sa sarili kong laway nang magtanong si Eli. Napaawang ang labi ko nang mapatingin sa kaniya. Nagtataka ko itong nilingon kaya nanatili ang pagiging kuryoso mula sa kaniyang mga mata. “You and Mr. Keanu? Did you two had a date?” tanong ni Eli sa akin. Mukhang hindi naman siya galit o nagtatampo dahil nanatili lang ang pagkakuryoso sa kaniyang mukha. Nang lingun
Karina’s POVUnti-unting napaawang ang labi ko nang tuluyan nang makita ang kaniyang bigay. Hindj ko mapigilan ang mapatingin sa painting ni Eli. Natulala lang ako roon bago ko nilingon muli si Eli. Agad ko siyang niyakap muli habang nabgingilid pa rin ang luha mula sa aking mga mata. “When did you make it? How did you manage to do this? This is so good, Baby ko. You are so good. Mommy is so proud of you… Did you really made this? How… You are so talented, Anak… I’ll take a photo of this. I’ll show this off to everyone. My son painted me… I can’t believe it… It’s so pretty…” Hindi ko makapaniwang sambitin habang nakatingin pa rin sa painting ngayon. Napatawa nang mahina si Eli sa akin bago niya ako niyakap nang mahigpit. “It’s not so perfect yet, Mommy… I’ll practice even more… You are so pretty that this painting didn’t do justice to your face…” aniya na nambobola pa. Hindi ko mapigilan ang matawa subalit nag-iinit pa rin ang mata at napupuno pa rin ng luha mula roon. “You are so
Karina’s POVAlas sais na nang makita kong may tawag pa mula kay Mommy at Adi. Both are asking where I am. Nagtatanong na raw si Eli. Mommy said that Eli is at our mansion. Doon ako dumeretso. Dahil na rin sa traffic, halos alas diez na nang makauwi ako. “Thank you for the treat, Keanu,” ani ko na napakamot pa sa aking ulo. “No problem with that, Karina. I should be saying sorry dahil hindi ko alam na aabutin tayo ng ganoon katagal,” aniya na nahihiya sa akin. Tumawa lang ako bago umiling. Nalibang naman talaga ako. Sa huling mga oras nga lang ay nasa pamilya ko na ang isip. Ipagbubukas pa sana ako ng pinto ni Keanu subalit nakita ko na si Adi na nakasandal sa kaniyang sasakyan na ngayon ay titig na titig sa kotse na pinagbabaan ko. Mariin kong kinagat ang aking labi roon. He looks mad and as if there’s a dark energy around him. Isang buntonghininga ang pinakawalan ko bago ako bumaba ng kotse ni Keanu at nagpasalamat pang muli. “See you again next time, Karina. I enjoy this day. H
Karina’s POVNaramdaman kong nakalutang na lang ako matapos makaidlip sa sasakyan. Bahagya nga lang akong natigilan nang makitang buhat-buhat ni Adi. He looks serious while he was carrying me. Malaya ko lang na pinagmasdan ang kaniyang mukha panandalian subalit kalaunan ay nagkunwari lang na tulog just so I can avoid talking with him. Hindi naman ako duwag na tao pero hindi ko alam kung bakit ako nagiging ganito pagdating sa kaniya. Nakatulog lang din ako dahil sa kalasingan doon. The next morning I just went to my son’s room. Wala na siya roon kaya napanguso ako. Maski si Adi ay wala na rin sa bahay. Isang buntonghininga ang pinakawalan ko nang makitang nag-text sa akin ang anak, saying that he was going to hang out with his grandmother today. While Adi looks like he was at his office. Mariin ko lang na kinagat ang aking labi bago ako nagtungo sa kusina. May soup at pagkain ng nakahanda roon. Ininit ko lang. Napahilot ako sa aking sentido habang hinihintay ang aking pagkain. I fe
Karina’s POV“Come on, Karina. Minsan lang naman! Hindi naman tayo magtatagal, Girl,” sambit sa akin ni Wendy. It’s her birthday today at noong nakaraan niya pa ako iniimbita sa kaniyang bahay but I said I’m busy handling the company but now she’s calling again today. And I don’t know with myself too, tila ba nakakasimsim ng alak ngayong araw. Isang buntonghininga ang pinakawalan ko. Dadaan lang ako at uuwi rin. I texted Eli that I’ll be waiting for his message para kung susunduin na siya. Well, for sure Adi have car subalit ang usapan namin ay susunduin ko sila. Ang arte ni Adi. Well, right, for sure he’ll be tired having a bebe time with Aliyah. I rolled my eyes there. Magsama sila. Hindi ko alam kung bakit tila may mapait akong nalalasahan sa ideyang ‘yon. Napabuntonghininga na lang ako bago ako lumabas ng opisina. Nagtungo na rin agad ako sa bahay nina Wendy. As usual, punong-puno na ng sasakyan sa labas pa lang at puno na rin agad ng ingay kahit nasa may gate pa lang. Ang mus
Karina’s POV“Why do you look so worried, Mommy? Is there a problem in the company?” tanong ni Eli nang pumasok siya sa kwarto. Agad naman akong naglahad ng kamay sa kaniya. I just spread it para bigyan siya nang mahigpit na yakap. I felt like it’s been so long since the two of us bond with each other. Madalas ay mas gusto niyang magtungo kina Adi. Naiintindihan ko naman ‘yon dahil gusto lang din talaga niya madalas na maka-bonding ang kaniyang Lola at pati na rin si Aliyah. I think they have something in common and Aliyah is nice to him. Ako lang naman itong hindi fan ni Aliyah. “What’s the problem, Mommy?” tanong ni Eli sa akin nang hindi ko siya binibitawan. Hindi ko rin alam kung bakit ba ako nagiging emosiyonal ngayon. Pinigilan ko lang ang maluha. Eli is just growing up, normal lang na hindi na sa akin lang umiikot ang mundo nito subalit tila hindi ko rin matanggap ‘yon. Napabuntonghininga na lang ako. “Mommy just misses you, Baby…” sambit ko bago siya hinalikan sa noo at ngi
Karina’s POVKeanu and I continue to talk kahit na naging uncomfortable na siya dahil nanatili si Adi sa gawi namin. He was resting but glaring at us. “Isn’t your meeting done yet? How long will it take? Dis-oras na ng gabi. So unprofessional,” he said nang dumaan siya sa gawi namin. Hindi ko mapigilan ang mapairap doon. “We are not talking about work though,” nakangisi kong sambit para lang asarin siya. Kita ko ang pag-alis niya ng isang butones ng kaniyang polo habang iritadong nakatingin sa akin. He’s getting mad, I knew it. Kita ko ang tingin sa akin ni Keanu habang may pagtataka sa mukha. Tipid lang akong ngumiti sa kaniya roon. Inirapan ko lang si Juago at hindi na pinansin. Since gusto ko lang na pikunin siya, hinayaan kong kausapin ako ni Keanu about his proposal. Kalaunan, I really got interested because of Keanu’s offer. He really idolized my clothes kaya hindi ko na lang mapigilan ang mapangiti. That’s when we really agree to meet up again another day to sign a contract.