Chapter 4 (Part 1)

Karina’s POV

“You didn’t answer my question at all,” he seriously said kaya napairap na lang ako habang nakatingin sa kaniya.

“Why? Are you curious about me now? Don’t tell me you already like me?” nakangisi kong tanong sa kaniya. Isang ngisi lang ang ibinigay niya sa akin kaya napairap na lang ako.

“Fine, give her a drink, Miss. Kawawa naman,” aniya sa babae kaya pinagkunutan ko siya ng noo. Ang kapal talaga ng mukha ng isang ‘to. Kung ako lang ay hindi ko tatanggapin ‘yon but I know that my Eli was waiting kaya napabuntonghininga na lang ako bago kinuha ‘yon. Tanggal talaga ang angas ko pagdating sa anak.

Binangga ko lang ang braso ni Adi at hindi man lang nagpasalamat dito bago ako nagtungo sa kotse ko. Tinted naman ‘yon at hindi rin naman talaga umaalis si Eli kapag nangako siya.

“Here’s your drink, Baby. It took me so long,” ani ko. Mukhang hindi naman niya nakita ang ama dahil abala siyang nagbabasa ng libro. Nilingon niya ako bago nginitian.

“We’ll buy a book na po, Mommy?” he asked while smiling at me. Napangiti na lang din ako bago tumango sa kaniya. He just nodded bago niya ibinaba ang kaniyang libro na hawak.

I looked at him and waiting for him to say something but it looks like he didn’t see his father at all. Mariin ko lang na kinagat ang aking labi dahil hindi ko rin magawang ipakilala siya sa kaniyang ama. They are just a little bit a part with each other but here I am not even wanting the two of them meet.

Nagawa ko pang mag-u turn para lang hindi namin madaanan si Adi na siyang nakita kong nakatingin lang din sa aming gawi. Mariin kong kinagat ang aking labi bago nilingon naman si Eli na siyang wala naman sa ama ang mga mata ngayon. He was just looking at his side. I don’t really know what to feel. Para ngang hindi ako makahinga habang nagmamaneho paalis doon.

Kalaunan ay nagtungo na rin kami sa mall. I was just holding his hands habang naghahanap siya ng mga librong mababasa. It took us exactly 2 hours before he finally get what he wants.

“Thank you, Mommy!” he said before kissing me on the cheeks. May hawak-hawak pa siyang ice cream ngayon kaya napangiti na lang ako bago ginulo ang kaniyang buhok.

“Wait for Mommy to come back later, okay?” malambing kong tanong sa kaniya kaya agad siyang napatango sa akin.

“See you, Mommy…” he said before he wave his hands. Si Manang Fe lang ang kasama niya today.

Nagtungo na rin ako sa office ni Lolo dahil paniguradong kanina pa ‘yon naghihintay roon. Although he won’t really be able to do something dahil apo niya naman talaga ang pinaka-priority ko sa lahat.

Binati ko lang din ang ilang nakasalubong habang panay din ang ngiti nila sa akin pabalik. Some are familiar face to me.

“Good morning, Ma’am. Kanina pa po kayo hinihintay ng Lolo niyo,” Lolo’s secretary immediately greeted me. Kahit na matanda na si Lolo’y ayaw pa rin talagang magpaawat sa pagtatrabaho.

“Galit po ba?” tanong ko. Umiling naman siya.

“He was actually good mood, Ma’am,” he said kaya napatango na lang ako roon bago pumasok sa loob ng opisina ni Lolo.

Bahagya akong natigilan nang makitang may bisita rin siya. Tatalikod na sana ako at lalabas na subalit agad din akong nakita ni Lolo.

“Oh! You’re finally here, Hija!” nakangiti niyang bati sa akin.

“Come here and sit with us,” he said while smiling from ears to ears. Mariin ko na lang na kinagat ang aking labi bago sinubukang ngumiti sa isang businessperson na mukhang nasa late 30s na. Umupo lang ako sa sofa kung nasaan sila. May pagtataka pa sa aking mukha habang nakatingin sa mga ‘to.

“This is Mr. Tornilla, Hija. I think you know him. He’s managing Tornilla Food Corporation right now,” Granpa said kaya ngumiti ako nang tipid bago tumango.

“Ah, yes, I know him po, Lolo,” I said na lang dahil kahit nasa ibang bansa ako’y kilala ko pa rin naman ang mga may-ari ng mga establishment dito sa Pilipinas.

“Anthony Tornilla,” he said while smiling at me. Nilahad niya pa ang kaniyang kamay kaya awkward kong tinanggap ‘yon para ipakilala ang aking sarili. Hindi ko naman maiwasan ang mapatingin kay Lolo dahil he looks happy while looking at us. I feel like he was planning something I won’t like.

Mr. Tornilla wanted to invest in the new project that we will launch kaya ‘yon ang napag-usapan namin.

“Mukhang magkakasundo talaga kayong dalawa. I think the two of you should have a coffee date together,” nakangiting saad ni Lolo sa amin. Unti-unting napakunot ang noo ko roon. I don’t know what he was planning to do again but I know Lolo, he's not the type of person who would just let anyone enter his office without plaaning some things.

“Oo nga po. Let’s have dinner or lunch together, Ms. Javier, my treat,” nakangiting saad nito sa akin. Ano bang palagay niya sa akin? Na wala akong pera? Hindi ko na napigilan pa ang bahagyang mapairap doon subalit nang lumingon sila’y plastik akong ngumiti. Mayamaya lang ay umalis na rin ‘to at pinakuha pa ni Lolo ang number ko sa kaniya.

Nang makaalis si Mr. Tornilla, agad kong nilingon si Lolo.

“Who is he, Lolo? And what are you doing?” Nakakunot kong noong tanong kay Lolo na siyang ngumiti lang sa akin. .

“You are already at age now, Hija. Nararapat lang na kumilala ka na ng bagong tao,” he said kaya unti-unting napaawang ang labi ko. He can’t actually do that to me when I was abroad dahil nga malayo siya sa akin at alam din niyang abalang-abala ako sa pag-aalaga sa anak. I was busy building my name too. Me as Karina not just me being a Javier.

“I thought we are going to talk to the project that Mayor wants to propose?” tanong ko sa kaniya. It’s the project that he already take before I went here. He’ll just give me a brief explanation of that. Wala pa naman napagme-meeting-an kasama si Mayor sa ngayon.

“We are going to. And Mr. Tornilla is just one of the candidate that I’ll send to you. You are in the age to get married now, Hija. I’m just worried about you,” he said while smirking at me from ears to ears. 

Napailing na lang ako dahil paniguradong ipagpipilitan na naman nito ang gusto.