Napalunok na lamang si Amber. Hindi niya namalayan ang biglang pagsulpot ni Hyde. Buong akala niya ay nasa silid na nila ito.
"Sino po si Grei, mama?" Puno ng kainosentehang tanong nito.
Pilit namang itinago ni Amber ang kanyang kaba. Pinilit niyang ngumiti sa bata bago nagsalita.
"Grei? May sinabi ba akong Grei?"
Napanguso naman si Hyde.
"Parang gano'n po 'yong narinig ko, mama."
Awkward na lamang siya napangiti. Hindi niya mawari kung anong sasabihin niya sa kanyang anak.
"Namali ka lang siguro ng dinig." Sabat ni Grei. Mahinahon ngunit wala itong nakangiti-ngiti. "By the way, bakit ka nandito?"
"May sasabihin po sana ako sa inyo eh."
Nagkatinginan naman sina Grei.
"Ano iyon?" Si Grei na ang nagtanong.
"Pwede po bang matulog sa room niyo po? Tabi po tayong lahat." Ngumiti ito na tila nagpapa-cute.
Muli namang nagtinginan sina Amber at Grei.
"Na-miss ko na po ka
Hello, guys. Salamat sa inyo na nakarating sa part na 'to. Special thanks to Rosalyn Albarracin, Edna Tumaca, Ychin Remaxia and Pring Ogra. Salamat din sa mga silent reader. Sobra ko po kayong na-appreciate. Thank you so much sa pag-add ng story ko sa library niyo, sa pabibigay ng gems, reviews/comments at views. Love lots.
Bumalikwas ng bangon si Amber. "Hindi niya pwedeng makita ang mga bata. Baka magkwento sila at mabuko tayo. Lalo na at close pa naman sila ni Hyde." Kaagad siyang bumaba ng kama. Bago pa muling makaimik si Tado ay muli siyang nagsalita. "Hindi rin niya pwedeng makita si Grei. Malaking trouble 'to." Mabilis ang hakbang nitong tinungo ang bintana ng silid. Marahan niyang hinawi ang kurtina upang sumilip sa labas. Kumabog ang kanyang dibdib nang makita niya ang paghinto ng kulay puting Porsche ni Dark Indigo. "Nandito na si Indigo. Anong gagawin ko, Tado?" Naramdaman ni Amber ang panginginig. Aniya sa sarili, tiyak na malaking gulo kapag nabuking ang ginagawa niya. ["Pupuntahan kita, Lady."] Kahit papaano tila nagkaroon siya ng lakas ng loob. Tila gumana ang kanyang utak. Wala siyang sinayang na sandali. Mabilis ang hakbang niyang lumabas ng silid at tinungo ang kusina. Kulan
Gumuhit ang pagkabalisa sa mukha ni Amber. Tanong niya sa sarili, ano ang sasabihin niya sa binata? Ngunit bago pa siya makaimik ay tumunog ang cellphone ni Dark Indigo. Agad namang napunta roon ang atensiyon ng lalaki. Ilang sandali nitong tinitigan ang caller ID bago ito nagdesisyong sagutin ang tawag. "I'm with Amber." Walang kangiti-ngiting bungad nito sa caller. Ngunit maya-maya lamang ay unti-unting nagsalubong ang kilay nito. "What happened to her?" Gumuhit ang pag-aalala sa mukha nito. "Huwag mo siyang iiwan. Pupunta na ako diyan." Nang ibaba nito ang cellphone na hawak ay kaagad nitong bumaling kay Amber. "I'm sorry, Amber." Puno mg sinseridad ang mga mata nito. "There's an emergency and I need to go now." Pinilit namang ngumiti ng babae. "Ayos lang. Kung anuman 'yang emergency na 'yan. Sige na, pumunta ka na." "Salamat." Bago pa makaimik ang babae ay kaagad
Tinuyo ni Amber ang luha sa kanyang pisngi. Hindi rin niya naiwasan ang mapakunot ang noo. "Tanders ang tawag ko sa asawa ko, Grei. Bakit? May problema ba?" Puno ng pagtatakang tanong nito. Nang hindi umimik ang lalaki ay muli siyang nagsalita. "Masama ba? Nakakabastos ba?" Kitang-kita ang pag-aalala sa magandang mukha nito. Hindi umimik si Grei ngunit nanguyom ang kamao nito. Isang bagay na hindi naman napansin ni Amber. "Kung bastos o masama ang dating sa'yo ,hindi naman iyon ang intensiyon ko, Grei. Gano'n ang tawag ko sa kanya kasi mas matanda siya sa'kin ng eleven years. Wala din naman akong maisip na endearment sa kanya. At saka doon na rin naman ako nasanay." Mahinahong paliwanag nito. Ngunit tila balewala naman kay Grei ang paliwanag niya. Tila iba ang laman ng isip nito. "Hintayin na lang kita sa labas, Amber." Mahinang turan nito. Bago pa siya makaimik ay tumalikod na ang lalaki. Parang m
Mula sa loob ng kotse na nakaparada sa 'di kalayuan ay matamang pinanood ni Ashton Blumentrint ang kanyang mag-iina. Tila lumukso ang kanyang puso nang makita niyang gumuhit ang matamis na ngiti sa labi ni Amber Velez-Villacorda. "Amber is very beautiful, young and a good mother to her children. I can't believed that she's legally mine." Ugong ng kanyang isipan. Nang sundan niya ng tingin ang babae ay natagpuan ng kanyang mata ang dalawang bata na nagpapasahan ng bola. Kitang-kita niya ang pagtawa ng dalawang bata. Hindi naman niya naiwasan ang pagsilay ng munting ngiti sa kanyang labi. "Hade and Hyde are very adorable kids. How lucky am I that they are my own flesh and blood," ugong ng kanyang isipan. Para siyang maluluha sa tuwa. Aniya sa sarili, napakasuwerte niya dahil biniyayaan siya ng babaeng katulad ni Amber at may special bonus pang kambal na sobrang adorable. Halos kalahating oras din
Flashback... Puno ng pag-aalalang pumasok si Don Flacido sa pribadong silid ng hospital na pag-aari mismo ng mga Villacorda. "Where's my son?" Bungad niyang tanong nang makita niya ang tapat na tauhan ni Ashton Blumentrint. Hindi umimik ang lalaki sa halip ay makahulugan itong tumingin sa kanyang kanan. Nang sundan niya ang tingin nito ay para siyang tinakasan ng dugo sa nasaksihan. Mula sa glass wall ay kitang-kita niya ang nakaratay niyang anak. Makikita ang galos na tinamo nito sa kanyang mukha. Lumambot ang matapang na mukha ng Don nang makita niya ang mga aparatong nakakabit sa kanyang bunso. "Anong sabi ng Doctor, Tadeo?" Hindi nito inalis ang tingin sa walang malay na si Ashton. "Sa ngayon po, ligtas na po siya sa kamatayan pero kailangan pa pong hintayin ang results ng ibang test na ginawa sa kanya." Bago pa makaimik ang Don ay tumunog ang kanyang cellphone. Nang suriin nito ang screen ng kanyang mobile ph
Awtomatikong nagkatinginan sina Don Flacido Villacorda at Tadeo Miguero. "Can't you remember me, Hijo?" Marahan at tila alanganing umiling si Ashton Blumentrint sa tanong ng kanyang ama. Kaagad namang ginagap ng Don ang kamay ng kanyang bunso. "I am your father. I am your papa, Hijo." Nang hindi umimik ang lalaki ay sandaling bumaling ang Don kay Tadeo. "And this is Tadeo, your most trusted man." Sandali namang tinapunan ng tingin ni Ashton Blumentrint ang kanyang tauhan. "Can't you remember anything?" Hindi umimik si Ashton Blumentrint sa halip ay lalo lamang lumalim ang gitla sa noo nito. Kitang-kita naman ni Tadeo Miguero ang paglunok ng Don bago ito muling nagsalita. "You are Grei." Hindi naman napigilan ni Tadeo ang napalunok sa narinig. "You are Grei Vallejos." Walang bahid ng pag-aalinlangang turan ng Don. Lihim na lamang na nailing si Tadeo. Aniya sa sarili, ang &nbs
"Nasa'n na ba si Tado?" Naiinip na bulalas ni Amber. Halos kalahating oras na rin kasi siyang naghihintay sa VIP room ng restaurant na sinabi ni Tadeo na meeting place nila. "Pinagtri-tripan lang yata ako ng Tado na 'yon eh." Iritado niyang bulalas. Akmang tatayo na siya upang umalis sa lugar ngunit natigilan siya nang bumukas ang pinto. Pumasok roon ang matangkad na lalaking napakagwapo ang mukha. Napakurap naman si Amber. Awtotiko rin siyang napatayo. "Grei?" Hindi niya naitago ang pagtataka. Natigilan rin si Grei sa paghakbang. Tila ba hindi nito inaasahan na makikita siya nito. "Anong ginagawa mo rito?" Pinilit niyang bigyan ito ng munting ngiti. Naaalala niyang malamig ang pakikitungo sa kanya kanina ng lalaki ngunit pinilit pa rin niyang ngitian ito. Hindi naman umimik ang ginoo. Sa halip ay tuluyan nitong isinara ang pinto at tuluyang humakbang palapit sa kanya. Kitang-ki
" Hayop ka, Tado!" Muling dumapo ang isa pang malakas na sa kabilang pisngi ng lalaki. "Patawarin mo ako, Lady." Bahagya itong yumuko na para bang hiyang-hiya. "Hindi kita kinompronta noon sa ginawa mong pagsisinungaling. Kay Ashton ko ibinunton ang lahat ng galit ko noon. At mukha namang namimihasa ka na dahil inulit mo na naman ang lokohin ako! Tarantado ka!" Nagngangalit niyang pinaghahampas sa braso si Tadeo. Lahat naman ng iyon malugod na tinanggap ng lalaki. "Sorry, Lady." Kitang-kita ang pagpapakumbaba at sinseridad sa mga mata nito ngunit hindi naman naiwasan ni Amber ang pagtaasan siya ng kilay. "Sorry? Tingin mo ba mapapatawad kita?" Umiling-iling ito. "Ginawa mo na naman akong tanga, Tado." Kitang-kita ang pamumula ng mukha ni Amber dahil sa labis na galit. Bago makaimik si Tado ay muli itong nagsalita. "Imagine? Umiiyak ko ng ilang ulit sa isang
Hello, everyone! Bilang pasasalamat sa inyong pagtangkilik sa My Little Trophy, handog ko sa inyo ang special chapter na ito. Special dedication to Sally Aragon Llanillo, Victor Borja, Saima Bunka, Mar Formentera Ostria, Jamleedar Pautin Daromimbang, Ronel Derama, Nieves Gawat Juvy, Analiza Monterey, Fel, Pring Ogra at Flory Tamtam. ---------------------------------------- "Tatay Tado, saan po tayo pupunta? Baka po hanapin ako ng mama ko." Nakangusong niyugyog ni Hyde ang kamay ni Tadeo na hawak-hawak niya upang makuha ang atensiyon nito. Kaagad naman siyang nilingon nito ngunit hindi pa rin ito tumigil sa paglalakad. "Sandali lang naman tayo eh." Tila balewalang turan nito. Lalo namang napanguso si Hyde. "Baka magalit ang mama ko." Ungot niya na muling niyugyog ang kamay ni Tadeo. Huminto naman ang lalaki sa paglalakad at saka hinarap ang bata. "Huwag kang mag-alala, sagot kita." Lalo namang humaba ang nguso ng tatlong taong gulang na si Hyde. "Eh saan po ba kasi tayo p
Iginala ni Ashton Blumentrint ang tingin sa loob ng mausoleo. Nasa five by five meters ang lawak nito. Gawa sa kulay itim na marmol ang sahig. Sa pinakadulo ay makikita ang isang nitso. Sa magkabilang gilid nito ay makikita ang rebulto ng dalawang anghel. Gawa sa salamin ang magkabilaang dingding nito dahilan upang makita ang namumukadkad na mga bulaklak na nasa labas. Nagsimulang humakbang palapit si Ashton patungo sa libingan. At habang papalapit siya ng papalapit ay tila tumitindi ang kirot sa puso na kanyang nadarama. "We missed you so much our beloved." Mabigat ang dibdib ni Ashton na ipinatong ang isang bungkos ng puting chrysanthemums sa lapida ng kanyang minamahal. "I'm so sorry." Mahinang usal niya, puno iyon ng sinseridad. Kaagad rin niyang naramdaman ang paghapdi ng kanyang mga mata. "I am very sorry, kasalanan ko ang lahat ng 'to." Tila naluluha niyang turan. Nagpakawala siya ng hangin upang gumaan ang bigat ng dibdib na kanyang nadarama. Sandali ring siyang tum
Mahigpit na hinawakan ni Ashton ang kamay ni Amber. "Please stay awake, Amber. Be strong for us." Lumuluhang dinampian ni Ashton ng halik ang likod ng kamay ng kanyang misis. "A-Ashton."Naghihina at hirap na hirap na saad ni Amber. " Ang m-mga ba-ta" "They are very safe, my beloved. Don't worry about them, okay?" Mahinang umungol si Amber bilang tugon. Lalo namang umusbong ang pag-aalala ni Ashton. "Drive even faster, Tadeo. Masyado nang maraming dugo ang nawala sa asawa ko." "Opo, master." Nang muling ibalik ni Ashton ang tingin sa kanyang misis nagtama ang kanilang mga mata. "A-Ashton." Kitang-kita ni Ashton Blumentrint ang panunubig ng mga mata nito. "Ma-hal k-kita, tanders. Ma-hal n-na m-ma-hal." Lalo namang naluha si Ashton gayunpaman ay pinilit pa rin niyang magsalita. "If you love me, fight, Amber. Malapit na tayo sa hospital kaya kapit ka lang, okay?" Hindi umumik ang kanyang misis, sa halip ay ipinikit nito ang kanyang mga mata. Kitang-kita ang paghihirap n
Nang bumaling si Amber sa kanyang mister ay nakita niyang sapo-sapo nito ang kanyang balikat. Lalong nag-alala si Amber nang makita niya ang pag-agos ng dugo mula roon. "Ashton!" Mangiyak-ngiyak siyang humawak sa balikat ng kanyang mister. "I'm alright, my beloved." Hinawakan naman ng isang kamay ni Ashton ang kamay ni Amber na nasa kanyang balikat at saka marahang pinisil iyon "Ang sweet." Mapaklang turan ni Dindi dahilan upang pareho silang mapatingin sa kanya. "Pero sayang dahil malapit nang magwakas ang kwento niyo. At sisiguraduhin kong magtatapos iyon sa trahedya!" Mariing saad nito habang matalim ang titig sa kanila. "Please don't do that, Dindi." Puno ng sinseridad na turan ni Ashton ngunit hindi naman siya pinakinggan ng babae. Sandaling dumako ang tingin nito kay Amber, unti-unti ring gumuhit ang lungkot sa mga mata nito bago nito ibalik ang tingin kay Ashton. "Buong akala ko noon, si Amber na ang magiging daan upang maisakatuparan ko ang paghihiganti ko. Buong ak
Pinagpawisan ng malapot si Amber. Matapos niyang marinig ang usapan sa cellphone nina Dindi at ang kanyang mister ay wala siyang sinayang na sandali. Mabilis niyang tinungo ang pintuan ng sala. Ngunit gano'n na lamang ang panunuyo ng kanyang lalamunan nang hindi niya mapihit ang doorknob. "Saan ka pupunta, Lady? Gabi na po para lumabas ka pa." Tila tumigil ang ikot ng kanyang mundo sa narinig. Gayunpaman ay pilit niyang kinalma ang kanyang sarili bago niya hinarap ang katulong. Pinilit niyang ngumiti upang huwag itong makahalata. "Gusto ko sanang magpahangin." Hindi naman umimik si Dindi. Nanatili lamang itong nakatitig sa kanya. "Buryong-buryo na kasi ako sa loob eh. Gusto ko sana magpahangin at mag-star gazing." Pinilit lawakan ni Amber ang kanyang ngiti ngunit nanatili namang seryoso ang mukha ng babae. "Sana tinawag mo ako, Lady." Hindi naman nabura ang pekeng ngiti sa labi ni Amber kahit tila sasabog na ang puso niya sa lakas ng kabog nito. "Akala ko kasi tulog ka n
Walang sinayang na sandali si Ashton Blumentrint. Kahit tila naghihina siya sa natuklasan ay pinilit niyang magpakatatag. Aniya, walang mangyayari kung hindi siya kumilos. Kaagad niyang inayos ang camera na gagamitin niya sa kanyang live video sa iba't-ibang social media sites. Sa kabilang panig, napaayos naman ng upo si Dindi sa kanyang nakita sa screen ng kanyang cellphone. Blumentrint Villacorda is live. Makikita sa video ang nakaupong si Ashton sa kanyang swivel chair. Bagama't limitadong parte lamang ng lugar ang makikita sa video ay makukuhalang nasa loob siya ng study roon o opisina. Makikita ang magulo nitong buhok at nangingitim na ilalim ng mata, tanda na wala itong matinong tulog. "Hello, everyone. I know that most of you knows me. Pero magpapakilala pa rin ako. I am Ashton Blumetrint Villacorda, ang bunsong anak ni Flacido Villacorda. I am also the owner of ABV Empire. I know, I have my name in the business industry but today I wanna stoop down and sincerely give my ap
"Ayos ka lang ba, sir? Untag sa kanya ng imbestigador nang mapansin nito ang pamumuo ng pawis sa kanyang noon matapos nitong mabasa ang natanggap na mensahe. "I'm fine. Nasa'n na nga tayo?" Pinilit niyang itago ang kanyang pagkabalisa. "Tungkol po sa posibleng matibo ni Dendilyn Tuca." Noon na naaalala ni Ashton ang inilapag niyang papeles sa ibabaw ng mesa. Awtomatiko niyang dinampot iyon at pinasadahan ng tingin. Isa iyong pulis record sa nangyaring pananaksak sa kanya noon. Hindi niya naiwasan ang mapakunot-noo nang mapasadahan niya ang family background ng sumaksak sa kanya noon. Kumabog ang kanyang dibdib nang maisip niya ang kaugnayan ng mga ito kay Dindi. "Maaari pong naghihinganti si Dendilyn kaya niya po dinukot ang iyong asawa." Lalo namang lumalim ang gitla sa noo ni Ashton. "Paghihiganti? Sila ang may atraso sa akin, detective." Hindi umimik ang imbestigador ngunit inilapag nito ang cellphone nito
Nagising ang diwa ni Rigo dahil sa pagbuhos ng nagyeyelong tubig sa kanyang katawan."Gising na!" Marahas na sigaw ng isang lalaki.Nang igala niya ang kanyang paningin ay natagpuan ng kanyang mga mata ang kapatid niyang si Dencio na nakatali paitaas ang kamay katulad niya. Kitang-kita rin niyang gaya niya ay binuhusan siya ng malamig na tubig."Gising na! Nandito na si Big boss!"Maya-maya pa ay tumunog ang pagbukas ng lumang pintuan. Bumungad kay Rigo ang pagpasok ng makintab na sa sapatos. Nang itaas niya ang kanyang tingin ay nakita niyang ang isang lalaking nakasuot ng itim na suit. Medyo kulubot na ang balat, naglalaro sa singkwenta ang edad nito. Hitsura pa lamang nito ay makikita nang nagmula ito sa mayamang pamilya. Patunay roon ang suot niyang gintong relo at singsing."Sila ba ang mga pangahas na nanakit sa anak ko?" Diretso ang matalim na titig nito sa kanila. Para itong leon na anumang oras ay susugurin sila at lalapain.&nb
Flash back... Ten years ago... "Kuya Rigo, sigurado ka ba sa gagawin natin?" Hindi naiwasan ni Dencio ang paglabas ng butil-butil niyang pawis sa kanyang noo. Sandali namang siyang binalingan ng kanyang kuya Rigo na kasabay niyang naglalakad. "Ito na lang ang paraan para ipagamot natin si bunsoy." Gumuhit naman ang pag-aalinlangan sa mukha ni Dencio. "Baka may iba pang paraan, Kuya." "Magpakapraktikal tayo, Dencio. Ito ang pinakamabilis na paraan." Napabuntong-hininga siya sa determinasyon ng kanyang kuya. "Kutsilyo lang ang meron tayo, Kuya. Paano tayo manghoholdap ng bangko kung ito lang ang armas natin?" Ngunit hindi siya tinapunan ng tingin ni Rigo. Sa halip ay huminto ito sa paglalakad. "Shhhh." Itipat ni Rodrigo ang ang kanyang hintuturo sa sarili niyang bibig. Kaagad namang natahimik si Dencio at agad na sinundan ang tingin ng kanyang nakakatandan