"Nasa'n na ba si Tado?" Naiinip na bulalas ni Amber.
Halos kalahating oras na rin kasi siyang naghihintay sa VIP room ng restaurant na sinabi ni Tadeo na meeting place nila.
"Pinagtri-tripan lang yata ako ng Tado na 'yon eh." Iritado niyang bulalas.
Akmang tatayo na siya upang umalis sa lugar ngunit natigilan siya nang bumukas ang pinto.
Pumasok roon ang matangkad na lalaking napakagwapo ang mukha.
Napakurap naman si Amber. Awtotiko rin siyang napatayo.
"Grei?" Hindi niya naitago ang pagtataka.
Natigilan rin si Grei sa paghakbang. Tila ba hindi nito inaasahan na makikita siya nito.
"Anong ginagawa mo rito?" Pinilit niyang bigyan ito ng munting ngiti.
Naaalala niyang malamig ang pakikitungo sa kanya kanina ng lalaki ngunit pinilit pa rin niyang ngitian ito.
Hindi naman umimik ang ginoo. Sa halip ay tuluyan nitong isinara ang pinto at tuluyang humakbang palapit sa kanya.
Kitang-ki
" Hayop ka, Tado!" Muling dumapo ang isa pang malakas na sa kabilang pisngi ng lalaki. "Patawarin mo ako, Lady." Bahagya itong yumuko na para bang hiyang-hiya. "Hindi kita kinompronta noon sa ginawa mong pagsisinungaling. Kay Ashton ko ibinunton ang lahat ng galit ko noon. At mukha namang namimihasa ka na dahil inulit mo na naman ang lokohin ako! Tarantado ka!" Nagngangalit niyang pinaghahampas sa braso si Tadeo. Lahat naman ng iyon malugod na tinanggap ng lalaki. "Sorry, Lady." Kitang-kita ang pagpapakumbaba at sinseridad sa mga mata nito ngunit hindi naman naiwasan ni Amber ang pagtaasan siya ng kilay. "Sorry? Tingin mo ba mapapatawad kita?" Umiling-iling ito. "Ginawa mo na naman akong tanga, Tado." Kitang-kita ang pamumula ng mukha ni Amber dahil sa labis na galit. Bago makaimik si Tado ay muli itong nagsalita. "Imagine? Umiiyak ko ng ilang ulit sa isang
"At hinayaan ni balae na mangyari 'to? Pa'no na lang kung nakunan 'tong anak ko?" Humalukipkip si Amaya Velez. Hindi rin nito napigilan na paningkitan ng mata ang kanyang manugang. Kulang na lamang ay mag-alburuto ito sa galit matapos sabihin sa kanila ni Amber ang nangyari. Mabuti na lamang at nariyan si Norberto na pumipigil sa kanyang misis. "Nakakapanggigil! Hindi man lang nila inisip ang kalagayan ng anak ko! Kung nandito lang si balae, pepektusan ko talaga 'yon!" Nagngangalit nitong turan. "Ma!" Kaagad namang saway ni Amber sa kanyang ina ngunit hindi naman siya inintindi ni Amaya. Ni hindi man lang siya nito binalingan. Nanatili itong nakatingin kay Ashton Blumentrint. Para bang isa itong pulis na nasa isang interogasyon. "Iyak ng iyak ang anak ko noon tapos ngayon malalaman namin na wala naman pala siyang dapat ikaiyak." Tumaas ang kilay nito. "Gusto mo hampasin kita ng dospordos para matuluyan ka na, ha?"
Hindi naiwasan ni Amber ang mapasimangot habang tanaw-tanaw niya mula sa 'di kalayuan si Tadeo Miguero. Nakikipaghabulan sa dalampasigan ang lalaki sa dalawang bata. Tila naman tuwang-tuwa ang kambal habang nakikipaglaro sa kanilang Tatay Tado. Natigil lamang siyang pagmasdan ang tatlo nang maramdaman niya ang pagyakap ni Ashton sa kanyang beywang. "Huwag ka nang sumimangot, okay?" Dinampian nito ng halik ang kayang balikat. Mahina namang napabuntong-hininga si Amber kasabay ng pagharap siya sa kanyang mister. Kung siya lang ang masusunod ay pauwiin niya ora mismo ang lalaking kanyang kinaiinisan. "Please understand that we need Tadeo." Puno ng sinseridad ang mga mata nito. Masuyo ring humawak ang kamay nito sa kanyang pisngi. "Let's give him a chance, please." Lalo namang nagusot ang mukha ni Amber. Aniya sa sarili, hindi pa siya handang patawarin si Tado. "We know that my life is in danger. And the c
Napalunok si Amber sa narinig. Hindi niya naiwasan ang mapakurap. "B-bakit?" Aniya sa sarili, sa dinami-dami ng taong pwedeng maalala ni Ashton, bakit si Indigo pa na hindi nito kasundo? "Kaninang sumakit 'yong ulo ko parang narinig ko 'yong boses mo. You mentioned a name Indigo." Tila naman nanuyo ang lalamunan ni Amber. Naramdaman rin niya ang pagkabog ng kanyang puso. "Ano pang sinabi ko?" Pag-uusisa niya. Marahang umiling si Ashton. "Hindi ko masyadong naintindihan." Tila naman nakahinga ng maluwag si Amber. Sa totoo lamang ay hindi pa siya handang magkwento tungkol kay Indigo. Lalo na at para sa kanya ay awkward ang relasyon nilang tatlo. "So, who is he?" Muling napalunok si Amber sa narinig. Kumurap-kurap siya at pinilit ngumiti bago nagsalita. "Si Indigo, pamangkin mo siya." Marahan namang napatango si Ashton bago nagsalita. "So, he's a kid?"
Hindi inaasahan ni Ashton ang lugar na pinagdalhan sa kanya ni Amber. Kinabukasan, matapos silang makauwi galing sa bakasyon ay dinala siya rito ng babae. Sa pagbaba nila ng sasakyan ay tumambad sa kanya ang magarang mansion. Malalaki ang mga bintana nito at gano'n rin ang pinto. Nangingibabaw ang kulay krema at ginto na siyang dahilan upang maging elegante ito sa paningin. "Ito ang mansion ninyong mga Villacorda," saad ni Amber matapos mapansin ang panunuri ng lalaki sa paligid. Naging dahilan naman iyon upang mapunta ang tingin n Ashton sa kanyang misis. "Nahahati ang mansion sa lima. Mayroong main house at may tig-iisang bahay para sa inyong apat na magkakapatid." Bago pa makaimik si Ashton ay nakuha ng atensyon nila ang isang tinig. "Hijo, I'm glad you're back." Parehong napunta ang tingin nina Amber at Ashton sa nagsalita. Mula sa malaking pintuan ng mansion ay lumapit sa kanila ang nakatungkod na si Don Flac
Pinanood ni Amber kung paano iginala ni Ashton Blumentrint ang tingin sa paligid. Kitang-kita rin ang pagtataka sa mga mata nito kung bakit siya dinala ng kanyang misis sa isang makipot na eskinita. Sa paligid ay makikita ang dikit-dikit na mga bahay. Masasalamin rin ang kahirapan sa lugar dahil sa tagpi-tagping sako, lumang tarpaulin at plywood na dingding ng bahay. Bilang lamang sa mga bahay na naroon ang gawa sa semento at may maayos na bubong. "What are we doing here?" Puno ng pagtatakang bumaling siya sa babae. "Dito tayo unang nagkita. Dito tayo nagkakakilala." Hindi naman naiwasan ni Amber ang mapabuntong-hininga matapos suriin ang paligid. Aniya sa sarili, mahigit sampung taon na rin ang lumipas ngunit bilang lamang sa daliri ang nagbago sa lugar. Ilan lamang sa mga bahay ang nabago ng anyo. Kung meron man siguro kapansin-pansin na pagbabago sa lugar. Iyon ay ang pagkakaroon na ng maayos na lamp post. "Dito tayo nagkakilala?"
"Hindi, Ashton. Hindi 'yon magagawa ni Indigo. Mabuting tao ang pamangkin mo." Naging dahilan iyon upang mapatingin sa kanya si Ashton ngunit mabilis namang sumabat si Tadeo Miguero. "Pero may motibo pa rin si Young Master, Lady." Tila nagpanting ang tainga ni Amber sa narinig. Tumalim ang titig nito kasabay ng pagbaling niya ng tingin sa tauhan ng kanyang mister. "Una sa lahat, Tado, wala kang patunay na may kasalanan si Indigo. Magpakita ka muna ng ebidensya bago ka mambintang!" Hindi nito naiwasan ang pagtaas ng kanyang tinig. Tila bigla niyang naramdaman ang pagkulo ng dugo niya sa lalaki. "Hindi ako nambibintang, Lady. Sinasabi ko lang po ang posibilidad." Mahinahon ang bitaw ni Tadeo sa bawat salitang kanyang binitiwan ngunit hindi pa rin naiwasan ni Amber ang mapakuyom ng kamao. Hindi iyon nakaligtas sa paningin ng lalaki ngunit hindi pa rin ito nagpatinag. "Lady, alam ko pong naging mabuti ang pakikitungo sa sa'yo
Hindi naiwasan ni Amber ang mapabuntong-hininga habang nakaupo siya sa kanilang kama at nakatuon ang tingin sa floor to ceiling wall ng silid. Nakaramdam siya ng guilt nang bumalik sa alaala niya ang laman ng usapan nila ni Dark Indigo. "Iniisip mong makakaya kong patayin ang uncle ko?" Gumuhit ang pait sa kulay kayumangging mga mata nng lalaki. "It's true na kaya kong hilingin na sana mawala na lang siya pero kahit kailan, hindi ko magagawang maging kriminal, Amber!" Nangislap ang mga mata nito na tila anumang oras ay maluluha ito. "I know, hindi kami okay ni Uncle. Well, matagal na kaming hindi magkasundo. Ayos lang naman sa akin na pagbintangan ako ng iba, expected ko na iyon. Ngunit ikaw? Para akong sinaksak ng ilang ulit sa puso, Amber." Puno ng hinanakit ang tinig nito. Hindi naman naiwasan ni Amber ang makonsensiya sa tinuran nito. Umawang ang labi niya upang magsalita sana ngunit bago pa siya makaimik ay muling naglit
Hello, everyone! Bilang pasasalamat sa inyong pagtangkilik sa My Little Trophy, handog ko sa inyo ang special chapter na ito. Special dedication to Sally Aragon Llanillo, Victor Borja, Saima Bunka, Mar Formentera Ostria, Jamleedar Pautin Daromimbang, Ronel Derama, Nieves Gawat Juvy, Analiza Monterey, Fel, Pring Ogra at Flory Tamtam. ---------------------------------------- "Tatay Tado, saan po tayo pupunta? Baka po hanapin ako ng mama ko." Nakangusong niyugyog ni Hyde ang kamay ni Tadeo na hawak-hawak niya upang makuha ang atensiyon nito. Kaagad naman siyang nilingon nito ngunit hindi pa rin ito tumigil sa paglalakad. "Sandali lang naman tayo eh." Tila balewalang turan nito. Lalo namang napanguso si Hyde. "Baka magalit ang mama ko." Ungot niya na muling niyugyog ang kamay ni Tadeo. Huminto naman ang lalaki sa paglalakad at saka hinarap ang bata. "Huwag kang mag-alala, sagot kita." Lalo namang humaba ang nguso ng tatlong taong gulang na si Hyde. "Eh saan po ba kasi tayo p
Iginala ni Ashton Blumentrint ang tingin sa loob ng mausoleo. Nasa five by five meters ang lawak nito. Gawa sa kulay itim na marmol ang sahig. Sa pinakadulo ay makikita ang isang nitso. Sa magkabilang gilid nito ay makikita ang rebulto ng dalawang anghel. Gawa sa salamin ang magkabilaang dingding nito dahilan upang makita ang namumukadkad na mga bulaklak na nasa labas. Nagsimulang humakbang palapit si Ashton patungo sa libingan. At habang papalapit siya ng papalapit ay tila tumitindi ang kirot sa puso na kanyang nadarama. "We missed you so much our beloved." Mabigat ang dibdib ni Ashton na ipinatong ang isang bungkos ng puting chrysanthemums sa lapida ng kanyang minamahal. "I'm so sorry." Mahinang usal niya, puno iyon ng sinseridad. Kaagad rin niyang naramdaman ang paghapdi ng kanyang mga mata. "I am very sorry, kasalanan ko ang lahat ng 'to." Tila naluluha niyang turan. Nagpakawala siya ng hangin upang gumaan ang bigat ng dibdib na kanyang nadarama. Sandali ring siyang tum
Mahigpit na hinawakan ni Ashton ang kamay ni Amber. "Please stay awake, Amber. Be strong for us." Lumuluhang dinampian ni Ashton ng halik ang likod ng kamay ng kanyang misis. "A-Ashton."Naghihina at hirap na hirap na saad ni Amber. " Ang m-mga ba-ta" "They are very safe, my beloved. Don't worry about them, okay?" Mahinang umungol si Amber bilang tugon. Lalo namang umusbong ang pag-aalala ni Ashton. "Drive even faster, Tadeo. Masyado nang maraming dugo ang nawala sa asawa ko." "Opo, master." Nang muling ibalik ni Ashton ang tingin sa kanyang misis nagtama ang kanilang mga mata. "A-Ashton." Kitang-kita ni Ashton Blumentrint ang panunubig ng mga mata nito. "Ma-hal k-kita, tanders. Ma-hal n-na m-ma-hal." Lalo namang naluha si Ashton gayunpaman ay pinilit pa rin niyang magsalita. "If you love me, fight, Amber. Malapit na tayo sa hospital kaya kapit ka lang, okay?" Hindi umumik ang kanyang misis, sa halip ay ipinikit nito ang kanyang mga mata. Kitang-kita ang paghihirap n
Nang bumaling si Amber sa kanyang mister ay nakita niyang sapo-sapo nito ang kanyang balikat. Lalong nag-alala si Amber nang makita niya ang pag-agos ng dugo mula roon. "Ashton!" Mangiyak-ngiyak siyang humawak sa balikat ng kanyang mister. "I'm alright, my beloved." Hinawakan naman ng isang kamay ni Ashton ang kamay ni Amber na nasa kanyang balikat at saka marahang pinisil iyon "Ang sweet." Mapaklang turan ni Dindi dahilan upang pareho silang mapatingin sa kanya. "Pero sayang dahil malapit nang magwakas ang kwento niyo. At sisiguraduhin kong magtatapos iyon sa trahedya!" Mariing saad nito habang matalim ang titig sa kanila. "Please don't do that, Dindi." Puno ng sinseridad na turan ni Ashton ngunit hindi naman siya pinakinggan ng babae. Sandaling dumako ang tingin nito kay Amber, unti-unti ring gumuhit ang lungkot sa mga mata nito bago nito ibalik ang tingin kay Ashton. "Buong akala ko noon, si Amber na ang magiging daan upang maisakatuparan ko ang paghihiganti ko. Buong ak
Pinagpawisan ng malapot si Amber. Matapos niyang marinig ang usapan sa cellphone nina Dindi at ang kanyang mister ay wala siyang sinayang na sandali. Mabilis niyang tinungo ang pintuan ng sala. Ngunit gano'n na lamang ang panunuyo ng kanyang lalamunan nang hindi niya mapihit ang doorknob. "Saan ka pupunta, Lady? Gabi na po para lumabas ka pa." Tila tumigil ang ikot ng kanyang mundo sa narinig. Gayunpaman ay pilit niyang kinalma ang kanyang sarili bago niya hinarap ang katulong. Pinilit niyang ngumiti upang huwag itong makahalata. "Gusto ko sanang magpahangin." Hindi naman umimik si Dindi. Nanatili lamang itong nakatitig sa kanya. "Buryong-buryo na kasi ako sa loob eh. Gusto ko sana magpahangin at mag-star gazing." Pinilit lawakan ni Amber ang kanyang ngiti ngunit nanatili namang seryoso ang mukha ng babae. "Sana tinawag mo ako, Lady." Hindi naman nabura ang pekeng ngiti sa labi ni Amber kahit tila sasabog na ang puso niya sa lakas ng kabog nito. "Akala ko kasi tulog ka n
Walang sinayang na sandali si Ashton Blumentrint. Kahit tila naghihina siya sa natuklasan ay pinilit niyang magpakatatag. Aniya, walang mangyayari kung hindi siya kumilos. Kaagad niyang inayos ang camera na gagamitin niya sa kanyang live video sa iba't-ibang social media sites. Sa kabilang panig, napaayos naman ng upo si Dindi sa kanyang nakita sa screen ng kanyang cellphone. Blumentrint Villacorda is live. Makikita sa video ang nakaupong si Ashton sa kanyang swivel chair. Bagama't limitadong parte lamang ng lugar ang makikita sa video ay makukuhalang nasa loob siya ng study roon o opisina. Makikita ang magulo nitong buhok at nangingitim na ilalim ng mata, tanda na wala itong matinong tulog. "Hello, everyone. I know that most of you knows me. Pero magpapakilala pa rin ako. I am Ashton Blumetrint Villacorda, ang bunsong anak ni Flacido Villacorda. I am also the owner of ABV Empire. I know, I have my name in the business industry but today I wanna stoop down and sincerely give my ap
"Ayos ka lang ba, sir? Untag sa kanya ng imbestigador nang mapansin nito ang pamumuo ng pawis sa kanyang noon matapos nitong mabasa ang natanggap na mensahe. "I'm fine. Nasa'n na nga tayo?" Pinilit niyang itago ang kanyang pagkabalisa. "Tungkol po sa posibleng matibo ni Dendilyn Tuca." Noon na naaalala ni Ashton ang inilapag niyang papeles sa ibabaw ng mesa. Awtomatiko niyang dinampot iyon at pinasadahan ng tingin. Isa iyong pulis record sa nangyaring pananaksak sa kanya noon. Hindi niya naiwasan ang mapakunot-noo nang mapasadahan niya ang family background ng sumaksak sa kanya noon. Kumabog ang kanyang dibdib nang maisip niya ang kaugnayan ng mga ito kay Dindi. "Maaari pong naghihinganti si Dendilyn kaya niya po dinukot ang iyong asawa." Lalo namang lumalim ang gitla sa noo ni Ashton. "Paghihiganti? Sila ang may atraso sa akin, detective." Hindi umimik ang imbestigador ngunit inilapag nito ang cellphone nito
Nagising ang diwa ni Rigo dahil sa pagbuhos ng nagyeyelong tubig sa kanyang katawan."Gising na!" Marahas na sigaw ng isang lalaki.Nang igala niya ang kanyang paningin ay natagpuan ng kanyang mga mata ang kapatid niyang si Dencio na nakatali paitaas ang kamay katulad niya. Kitang-kita rin niyang gaya niya ay binuhusan siya ng malamig na tubig."Gising na! Nandito na si Big boss!"Maya-maya pa ay tumunog ang pagbukas ng lumang pintuan. Bumungad kay Rigo ang pagpasok ng makintab na sa sapatos. Nang itaas niya ang kanyang tingin ay nakita niyang ang isang lalaking nakasuot ng itim na suit. Medyo kulubot na ang balat, naglalaro sa singkwenta ang edad nito. Hitsura pa lamang nito ay makikita nang nagmula ito sa mayamang pamilya. Patunay roon ang suot niyang gintong relo at singsing."Sila ba ang mga pangahas na nanakit sa anak ko?" Diretso ang matalim na titig nito sa kanila. Para itong leon na anumang oras ay susugurin sila at lalapain.&nb
Flash back... Ten years ago... "Kuya Rigo, sigurado ka ba sa gagawin natin?" Hindi naiwasan ni Dencio ang paglabas ng butil-butil niyang pawis sa kanyang noo. Sandali namang siyang binalingan ng kanyang kuya Rigo na kasabay niyang naglalakad. "Ito na lang ang paraan para ipagamot natin si bunsoy." Gumuhit naman ang pag-aalinlangan sa mukha ni Dencio. "Baka may iba pang paraan, Kuya." "Magpakapraktikal tayo, Dencio. Ito ang pinakamabilis na paraan." Napabuntong-hininga siya sa determinasyon ng kanyang kuya. "Kutsilyo lang ang meron tayo, Kuya. Paano tayo manghoholdap ng bangko kung ito lang ang armas natin?" Ngunit hindi siya tinapunan ng tingin ni Rigo. Sa halip ay huminto ito sa paglalakad. "Shhhh." Itipat ni Rodrigo ang ang kanyang hintuturo sa sarili niyang bibig. Kaagad namang natahimik si Dencio at agad na sinundan ang tingin ng kanyang nakakatandan