DAY 3
NATASIA'S POV
I just came back from a short coffee break sa isang cafe located at the lobby of the building with Mariz, one of my personnel staff and a friend, when my secretary, Ms. Colleen Sandoval informed me that Chad called a few minutes ago.
My eyebrows furrowed, "Why he didn't call me at my cellphone?" I said but not really intended to say it out loud.
"Sabi po niya Ma'am hindi niya kayo macontact sa cellphone nyo."
"Oh…" I fished out my cellphone in my pocket and yeah, it's dead batt.
"Okay, I will return his call na lang. Thanks!"
Pagkaupo sa aking swivel chair ay kaagad kung dinampot ang telepono sa ibabaw ng aking table and dialed Chad's number. While waiting, inipit ko ang receiver between my neck and ear and reach out for my cellphone charger.
After three rings, my heartbeat raised when I heard his masculine deep voice. Crazy… until now boses pa lang niya kinikilig na ako. I sweetly smiled kahit hindi naman niya iyon makikita.
"Hi, my secretary told me na tumawag ka daw."
[Ah yeah, I'll be late going home later. Meron kasi kaming company dinner.]
"Ahh…"
Iyon lang ang naisagot ko. I don't know… but I'm not convinced that's a company dinner or tamang hinala lang ako.
[Don't skip your dinner and eat on time. Do you like something to eat ba para mag-oorder na ako then padeliver ko na lang sa bahay?]
"No, don't bother. I remembered kuya Vince inviting me over for dinner too."
[Well, I think that's much better para makapag-enjoy ka rin.]
"Yeah, right. Ahm, I have to go now, need to call my client din."
[Sure, take care. Bye.]
I sighed. How sweet sana lang totoo but– of course it's not, pinilit ko nga lang siya na bumalik sa akin in exchange of the divorce para tuluyan na siyang makalaya sa akin. How stupid? How crazy of me?
After an hour thinking crazy things and kung sino talaga ang kasama mamaya ni Chad, I stood up, wala na akong ganang magtrabaho buti na lang wala na akong meeting with the client.
***
The silence welcomed me as I opened the door in our condo.
Syempre alibi ko lang na kuya invited me for dinner para hindi naman ako magmukhang kawawa habang siya nagpapakasaya sa piling ng babae niya.
I smirked. Company dinner… ilang company dinner pa kaya ang mangyayari sa loob ng isang buwan? I laughed bitterly.
I spent my night watching movies on N*****x. I don't even bother to eat dinner. I know kailangan ko alagaan ang sarili ko but what for? Mamamatay din naman ako.
Two movies were done and now I'm on my third and the digital wall clock showed it's already at 2 am in the morning but still no Chad.
Gaano ba karami ang pinakain sa kanila at hanggang ngayon eh hindi pa sila tapos kumain?
***
CHAD'S POV
Every minute tumitingin ako sa relo ko, it's past midnight na pero parang wala pang balak mag-uwian ang mga ito. Panay pa ang kwentuhan puro naman kayabangan lang.
I stood up, hindi ko na kayang magstay, I'm sure kanina pa nakauwi sa bahay namin si Natasia. At baka nag-aalala na iyon.
"Guys, I'm sorry but I really have to go. Wala kasing kasama si Natasia sa bahay."
"Wow pare hindi ka pa rin nagbabago, under ka pa rin ng asawa mo!" malakas na sabi ni Arthur, manager ng finance department, at halos mabingi ako sa sabay-sabay na tawanan ng mga kasamahan ko.
Nagpanting ang tenga ko at naramdaman ko ang init na kumalat sa mukha ko, I grabbed his collar at matalim ko siyang tinitigan bago ako nagsalita, "Kung ikaw wala kang pakialam sa asawa at pamilya mo then wag mo akong itulad sa iyo." Then I pushed him away.
Pagkasabi ko nito ay mabilis na akong lumayo sa kanila, hindi na sila nagtawanan pero narinig ko pa rin ang kanilang mga komento.
"Kung makapag-malinis akala mo walang babae."
Pero wala na akong pakialam sa anumang sinasabi nila ang mahalaga makauwi na ako sa piling ng asawa ko.
Outside the door ay naririnig ko pa ang tunog na naggagaling sa TV. So, gising pa si Natasia, hinintay niya pa talaga ako. A smile immediately formed on my lips in that thought.
However, when I opened the door, isang natutulog na Natasia ang nabungaran ko. Her body was balled like a fetus na nakasiksik sa couch. Napailing-iling na lang ako habang nakangiti, ang cute niya talaga matulog.
I grabbed the remote control and turned off the TV. Then, maingat ko siyang binuhat upang hindi siya magising.
When I tucked her at the bed napansin ko ang daliri niya na nakabalot pa rin ng bandage. I took off the bandage to check, my forehead wrinkled when I saw the wound still looked fresh.
It's been two days, a small cut usually heals a day. I sighed. This is not new naman, even before matagal na talaga gumaling ang mga sugat ni Natasia kaya ayaw na ayaw kong magkakasugat ito.
I walked to the dresser to get the medicine kit. Good thing my enough supplies pa ng medicine. I cleaned the wound, put some ointments and wrapped it with a bandage again.
I stood up to return na medicine kit but I stopped looking down at her.
My eyebrows furrowed again ng mapansin ko naman ang malaking pasa sa braso niya. Mukhang bago lang din ito or maybe nakuha niya din ito that day baka sa sobrang pagmamadali niya ay nabunggo siya sa counter table.
"Tsk, tsk. What a careless girl!"
My eyes landed on her face, down to her lips. Oh God, I missed those lips, those sweet and soft lips. Pero may karapatan pa ba akong angkin ang mga ito matapos ang ginawa ko?
Kahit ako mismo ay nandidiri sa sarili ko, nadudumihan sa sarili ko. And I don't want to spread or transfer those dirts to her, to my lovely wife, to my pure wife, to my dearest wife.
Ako na lang, ako na lang ang malugmok sa kumunoy na ginawa ko.
—-------
AUTHOR'S DISCLAIMER:
I am not a professional physician and have no professional knowledge in medicine. Some medical conditions, treatment, advice, medication, symptoms, etc. may not be accurate. If you have experienced the same thing it is recommended to seek for professional diagnosis and advice. Thank you!
DAY 4NATASIA'S POVI woke up with a heavy head. Slowly I opened my eyes and was surprised that I was lying in our bed. The last time I remembered ay sa couch ako nakahiga while watching series of movies at Netflix.I turned my head to my side, on the space dedicated for Chad but he was not there. Unconsciously, I touched the beddings and found it was warm. Maybe kakabangon lang din ni Chad. Pero what time na kaya siya nakauwi?My lips curved and formed a smile thinking that he carried me into our bed. Suddenly, I felt the urge to see him. Hinawi ko ang makapal na comforter na nakatakip sa aking katawan at hinanap ng aking mga paa sa gilid ng kama ang aking tsinelas. Another smile plastered on my face thinking Chad intentionally put it there knowing that this is what I used to.I stood up, pero nakakadalawang hakbang pa lang ako ng bigla akong bumagsak sa sahig. I knew it created noise and might have caught Chad's attention outside.My legs were numb. I'm trying to stand up but in no
NATASIA’S POV“Let’s get divorce!”I flinched when I heard that familiar voice. Sa sobrang tutok ko sa aking ginagawa ay hindi ko na namalayan na nakatayo na pala sa aking harapan ang lalaking ilang buwan ko na ring hindi nakikita.I slowly looked up to him, hiding my longingness to see him again. But deep inside namiss ko siya ng sobra. Hindi ko napigilian ang sarili ko na titigan ang maganda niyang mukha. Mula sa aking kinauupuan ay kitang-kita ko ang malalantik niyang pilikmata, ang matangos niyang ilong at maninipis na mapupulang labi, lahat ay nagcocompliment na nagpapalutang sa kanyang kagwapuhan.Isang malalim na buntunghininga ang aking pinakawalan bago ako nagsalita.“Masyado ka naman yatang nagmamadali na mapawalangbisa ang ating kasal?” Isang mapait na ngiti ang gumuhit sa aking mga labi. Ngunit inaasahan ko na rin naman na darating ang araw na ito.“There’s no use of keeping it anyway, hindi naman na kita mahal,” sarkastikong sagot ng lalaki.I clenched my fist tight to h
NATASIA'S POV"Are you crazy? Bakit kasi pinagpipilitan mo pang makasama ulit ang gagong 'yon. Lalo mo lang sasaktan at pahihirapan ang sarili mo!"Halos mabingi ako sa lakas ng boses ni kuya Vince ng malaman niya ang tungkol sa kasunduan. Naiintindihan ko naman kung bakit ganun na lamang ang galit niya, kaming dalawa na lamang ang magkaramay sa mundong ito, simula ng mamatay ang aming mga magulang ay siya na rin ang tumayong magulang ko.Tulad ko ay masayang-masaya din siya noon ng maikasal na kami ni Chad. Botong-boto siya dito dahil nasaksihan naman niya kung gaano ako kamahal ni Chad...noon.Kapag si Chad ang kasama ko ay panatag ang loob niya dahil alam niya na iingatan at poproktektahan ako nito.Kasama pa nga ni Chad si kuya Vince sa pagpaplano ng nagpropose ito sa akin. At hanggang sa preparation ng aming kasal ay katuwang namin si kuya.Kaya ngayon na naghiwalay na kami ni Chad ay sobrang nasasaktan din siya at nagagalit kay Chad dahil sinira nito ang kanyang tiwala."Kuya pl
DAY 1NATASIA'S POVNagising ako dahil sa mga kaluskos sa labas ng kwarto, probably sa sala or kitchen. Napabalikwas ako ng bangon ng naisip ko na baka magnanakaw iyon.Nilibot ko ang aking paningin sa loob ng kwarto at naghanap ng matigas na bagay na maaari kung magamit pangdepensa. I saw the figurine of husband and wife, actually regalo ito sa amin ng kasal namin ng aking bestfriend na si Trish. Dinampot ko iyon, who cares kung mabasag iyon tutal sira na rin naman ang relasyon namin.I slowly opened the door making sure that I didn't create any noise. I peeked outside but the delicious aroma of bacon and fried rice welcomed me.Binuksan ko na ng tuluyan ang pinto at nakita ko ang familiar na likod ng lalaki na abala sa harap ng kalan."Chad."Mahina lang ang boses ko pero sapat na 'yon para marinig niya. Humarap siya sa akin at sinalubong ako ng matamis na ngiti."Love...halika breakfast na tayo."I didn't expect this but this made me happy. I've been longing for this. Matagal na ri
DAY 2NATASIA'S POVSunod-sunod na ring ng cellphone ang gumising sa akin. Bahagya kong idinilat ang aking mga mata upang tingnan kung saan nakapatong ang cellphone na pinagmumulan ng tunog. Ngunit bago ko pa man maabot ang cellphone sa ibabaw ng center table ay mabilis na rin itong dinampot ni Chad. Muntik pa akong malaglag sa couch dahil sa biglaang pagtayo nito.He went straight to the room and after I heard a click of the doorknob indicating that he locked it from inside.I sighed, hindi ko na kailangang itanong kung sino ang tumawag. Obviously, hindi naman ito matataranta ng ganito kung work related lang ang call and hindi nya kailangan magtago at maglock sa loob ng kwarto.With a heavy heart, I got up and walked through the kitchen and started preparing our breakfast.Tapos na akong magluto ay hindi pa rin lumalabas ng kwarto si Chad.I started eating, hindi ko na sya hihintayin dahil baka malate pa ako sa work. Habang kumakain ako ay sinubukan kong libangin ang sarili ko para
DAY 4NATASIA'S POVI woke up with a heavy head. Slowly I opened my eyes and was surprised that I was lying in our bed. The last time I remembered ay sa couch ako nakahiga while watching series of movies at Netflix.I turned my head to my side, on the space dedicated for Chad but he was not there. Unconsciously, I touched the beddings and found it was warm. Maybe kakabangon lang din ni Chad. Pero what time na kaya siya nakauwi?My lips curved and formed a smile thinking that he carried me into our bed. Suddenly, I felt the urge to see him. Hinawi ko ang makapal na comforter na nakatakip sa aking katawan at hinanap ng aking mga paa sa gilid ng kama ang aking tsinelas. Another smile plastered on my face thinking Chad intentionally put it there knowing that this is what I used to.I stood up, pero nakakadalawang hakbang pa lang ako ng bigla akong bumagsak sa sahig. I knew it created noise and might have caught Chad's attention outside.My legs were numb. I'm trying to stand up but in no
DAY 3NATASIA'S POVI just came back from a short coffee break sa isang cafe located at the lobby of the building with Mariz, one of my personnel staff and a friend, when my secretary, Ms. Colleen Sandoval informed me that Chad called a few minutes ago.My eyebrows furrowed, "Why he didn't call me at my cellphone?" I said but not really intended to say it out loud."Sabi po niya Ma'am hindi niya kayo macontact sa cellphone nyo.""Oh…" I fished out my cellphone in my pocket and yeah, it's dead batt."Okay, I will return his call na lang. Thanks!"Pagkaupo sa aking swivel chair ay kaagad kung dinampot ang telepono sa ibabaw ng aking table and dialed Chad's number. While waiting, inipit ko ang receiver between my neck and ear and reach out for my cellphone charger.After three rings, my heartbeat raised when I heard his masculine deep voice. Crazy… until now boses pa lang niya kinikilig na ako. I sweetly smiled kahit hindi naman niya iyon makikita."Hi, my secretary told me na tumawag ka
DAY 2NATASIA'S POVSunod-sunod na ring ng cellphone ang gumising sa akin. Bahagya kong idinilat ang aking mga mata upang tingnan kung saan nakapatong ang cellphone na pinagmumulan ng tunog. Ngunit bago ko pa man maabot ang cellphone sa ibabaw ng center table ay mabilis na rin itong dinampot ni Chad. Muntik pa akong malaglag sa couch dahil sa biglaang pagtayo nito.He went straight to the room and after I heard a click of the doorknob indicating that he locked it from inside.I sighed, hindi ko na kailangang itanong kung sino ang tumawag. Obviously, hindi naman ito matataranta ng ganito kung work related lang ang call and hindi nya kailangan magtago at maglock sa loob ng kwarto.With a heavy heart, I got up and walked through the kitchen and started preparing our breakfast.Tapos na akong magluto ay hindi pa rin lumalabas ng kwarto si Chad.I started eating, hindi ko na sya hihintayin dahil baka malate pa ako sa work. Habang kumakain ako ay sinubukan kong libangin ang sarili ko para
DAY 1NATASIA'S POVNagising ako dahil sa mga kaluskos sa labas ng kwarto, probably sa sala or kitchen. Napabalikwas ako ng bangon ng naisip ko na baka magnanakaw iyon.Nilibot ko ang aking paningin sa loob ng kwarto at naghanap ng matigas na bagay na maaari kung magamit pangdepensa. I saw the figurine of husband and wife, actually regalo ito sa amin ng kasal namin ng aking bestfriend na si Trish. Dinampot ko iyon, who cares kung mabasag iyon tutal sira na rin naman ang relasyon namin.I slowly opened the door making sure that I didn't create any noise. I peeked outside but the delicious aroma of bacon and fried rice welcomed me.Binuksan ko na ng tuluyan ang pinto at nakita ko ang familiar na likod ng lalaki na abala sa harap ng kalan."Chad."Mahina lang ang boses ko pero sapat na 'yon para marinig niya. Humarap siya sa akin at sinalubong ako ng matamis na ngiti."Love...halika breakfast na tayo."I didn't expect this but this made me happy. I've been longing for this. Matagal na ri
NATASIA'S POV"Are you crazy? Bakit kasi pinagpipilitan mo pang makasama ulit ang gagong 'yon. Lalo mo lang sasaktan at pahihirapan ang sarili mo!"Halos mabingi ako sa lakas ng boses ni kuya Vince ng malaman niya ang tungkol sa kasunduan. Naiintindihan ko naman kung bakit ganun na lamang ang galit niya, kaming dalawa na lamang ang magkaramay sa mundong ito, simula ng mamatay ang aming mga magulang ay siya na rin ang tumayong magulang ko.Tulad ko ay masayang-masaya din siya noon ng maikasal na kami ni Chad. Botong-boto siya dito dahil nasaksihan naman niya kung gaano ako kamahal ni Chad...noon.Kapag si Chad ang kasama ko ay panatag ang loob niya dahil alam niya na iingatan at poproktektahan ako nito.Kasama pa nga ni Chad si kuya Vince sa pagpaplano ng nagpropose ito sa akin. At hanggang sa preparation ng aming kasal ay katuwang namin si kuya.Kaya ngayon na naghiwalay na kami ni Chad ay sobrang nasasaktan din siya at nagagalit kay Chad dahil sinira nito ang kanyang tiwala."Kuya pl
NATASIA’S POV“Let’s get divorce!”I flinched when I heard that familiar voice. Sa sobrang tutok ko sa aking ginagawa ay hindi ko na namalayan na nakatayo na pala sa aking harapan ang lalaking ilang buwan ko na ring hindi nakikita.I slowly looked up to him, hiding my longingness to see him again. But deep inside namiss ko siya ng sobra. Hindi ko napigilian ang sarili ko na titigan ang maganda niyang mukha. Mula sa aking kinauupuan ay kitang-kita ko ang malalantik niyang pilikmata, ang matangos niyang ilong at maninipis na mapupulang labi, lahat ay nagcocompliment na nagpapalutang sa kanyang kagwapuhan.Isang malalim na buntunghininga ang aking pinakawalan bago ako nagsalita.“Masyado ka naman yatang nagmamadali na mapawalangbisa ang ating kasal?” Isang mapait na ngiti ang gumuhit sa aking mga labi. Ngunit inaasahan ko na rin naman na darating ang araw na ito.“There’s no use of keeping it anyway, hindi naman na kita mahal,” sarkastikong sagot ng lalaki.I clenched my fist tight to h