Alleviates Fear

Alleviates Fear

"HEY, wait—

Halos liparin ko ang pasilyo patungo sa elevator, ba't ba kase ako nandoon? Nasiraan na ata ako ng bait eh?

Lakad takbo ang aking ginawa nang mapansin kong sinundan ako ng lalaki.

Ano ba ang problema ng lalaking 'yon at sinusundan ako?

Ayokong makipag-usap sa tao lalo na paghindi ko kilala. Walang lingun-lingon at dumeritso ako sa elevator- ngunit mabilis din ang lalaki daling pinigil ang akmang pagsara ng pinto.

I stared at him in shock. His hazel brown eyes were on me and he put a mesmerizing smile on his lips again.

I stilled when our eyes locked.

Paanong hindi? Nakalimutan nitong magsuot ng pang-itaas na damit. Topless lang ang shunga.

Well, may maipagmamalaki naman. Very defined body shape, broad shoulders, sculpted chest, and damn perfect pandesal. Lantad pa and v-cut nito.

I didn't think there was a man like him in the world. I thought I could only find it on P*******t or G****e.

Dali kong iniwas ang tingin, parang gusto ko nalang mangisay. Hindi ko akalain na maranasan kong makakita ng ganito ka perfect sa totoong buhay.

Lahat ng mga sinulat ko ay pawang pagbabasa, pagsi-search lang at ngayon ang bida na mga nobela ko ay nandito sa harapan ko.

Umaatras ako ng kaunti tapos yumuko ako.

Napansin kong pinindot nito ang control panel.

Damn, is he planning on going out topless? Shunga ba ang lalaking to' hindi porket maganda pangangatawan nito eh ebalandra na nito sa labas?

Napabuntong hininga ako, saglit tumalikod at umatras ako sakto lang na nasa likuran na ako. Dali kong hinubad ang oversize jacket ko na kulay pink.

Walang salita ay nilahad ko sa harapan nito. Hindi ko ito tiningnan sa mata, hindi ko kaya he's too intimidating.

Napansin nito ang ginawa ko. As expected ay nagulat ito, gaya ko nagulat din ito sa sariling ayos. Hindi naman ito tumanggi sa jacket at kinuha at madaliang sinuot.

Damn, kahit oversize ang jacket ko, masikip dito. The man is huge and very tall. In my calculation he's six feet plus but he's cute in pink I am not gonna lie.

Pinigilan kong h'wag matawa. But I am dying inside that I want to laugh like maniac.

"Is it bad?" tanong nitong nakataas ang kilay tapos ngumiti na naman at kumindat.

Tumango- tango ako, my lips were not smiling but my eyes were. Yes. Exactly.

"Bad?-na tama lang para mapapangiti kita?" mahinang dagdag pa nitong nakatuon ang mapupungay na mga mata sa mukha ko.

Kaya biglang sumeryoso ang mukha ko sabay na tumikhim upang makabawi sa pinigilan kong ngiti.

Damn, hindi ako nakapaghanda doon ah. The man is really cute though, lalo pag ngumiti ito.

"Erning nga pala," pakilala nito sa akin na nilahad ang kanang palad sa aking harapan.

Gusto kong bumungisngis ng todo ng marinig ko ang pangalan nito. Kung mabantot ang pangalan ko mas mabantot ang pangalan nito.

Diniin ko ang kagat sa aking labi upang pigilin ang tawa na nais kumawala sa aking labi. And he noticed my reaction.

Isang pilit na ngiti ang pinakawala nito sabay na binawi ang palad at kinamot ang batok.

"I know my name kinda funny, my friends used to call me Erning but my real name is Ernist... Ernist Hemingway," depensa nito. "Ikaw, pwede bang malaman ang pangalan m—

Biglang tumunog at nagbukas ang elevator kaya napinto ng lalaki ang pangungusap.

Iniluwa ang batang si Cindy at ang mama nitong si Leah na kaedad ko lang na naka-ukupa sa 10th floor.

Ngumiti ang bata. "Ate Mari!" sambit nito ng makilala ako, lumapit sa akin saka tumabi.

Nginitian ko lang ito. Dali akong dumukot ng lollipop sa bulsa at inabot kay Cindy.

Nakagawian ko kasing magdala ng kung anu-anong sweet tooth.

I like kids so if I found one, binibigyan ko. Kahit na hindi ako palasalita atleast they don't feel awkward when I am around.

"Thank you, ate Mari," ngumiti si Cindy pati si Leah. "Ate Mari, sino po siya?" tinuro nito ang lalaki na kasama sa loob.

Napatikhim ako dahil wala akong mahanap na tamang salita dahil ngayon ko lang din nakilala ito. "Ernist Hemingway," damn kailangan pa bang ulitin ko iyon?

"Boyfriend mo?" dagdag pa ni Cindy na kinilig.

Ang kulit naman nitong si Cindy tuloy mas lalong nanigas ako sa aking kinatatayuan at hindi ko maikukubli ang namumula kong tainga.

Wala sa akin ang aking hoodie hindi ko matago ang mukha ko.

"Cindy!" saway ni Leah sa anak. "H'wag mo ngang stressin ang ate Mari mo!"

Leah know that I am a quit person. Magkakapit bahay na kami tatlong taon na. Kaya ganun nalang nito sinaway si Cindy.

"Eh mommy, nakasuot kasi siya ng jacket ni ate Mari, alalang-ala ko pa ang jacket na iyan, iyan iyong suot ni ate Mari nong iniwan mo ko sa kanya noong isang linggo," si Cindy na hininaan ang boses ngunit pabaling baling ang titig nito sa amin ng lalaki.

Napadiin ang kagat ko sa aking labi, yes. I wore that jacket when Leah asked a favor last sunday to watch over Cindy. Wala kasing ibang maiwanan si Leah kay Cindy at may emergency silang mag-asawa, kaya kahit medyo hindi ako komportable ay binantayan ko ng ilang oras si Cindy.

"Cindy!" muling saway ni Leah, binalingan ako ni Leah pagkatapos. "Pasensiya kana sa anak ko, Mari. Madaldal lang talaga ang batang to'," nahihiyang saad nito.

Tumango lang ako bilang sagot dito at maliit na ngiti ang aking pinakawala. Tinuon ko ang mata sa harap pagkatapos. Tahimik kung hinintay na marating ang baba.

"Mag-go-groceries lang naman ako ba't dami nang nangyari? Parang mauubos ata ang enerhiya ko bago marating ang department store."

"Boyfriend ka ba ni ate Mari?" hindi parin natapos si Cindy at nangungulit nakatingala ito sa lalaki.

"Cind-

"Bagong salta ako sa itaas, baby girl," putol ni Erning kay Leah nang akma nitong sawayin si Cindy. "Magkalapit lang kami," ngumiti ito sa bata saka sinulyapan ako.

"Ahh, eh bakit suot mo ang jacket ni ate?" intriga ng bata na pinagkrus ang magkabilang braso.

"Ehh aamm, w-well it's a long story," nabubulol na turan ni Erning na nagblush bahagya.

And from my point of view he is so cute like cute puppy. Paanong ang malaking tao ay naging cute pagnahihiya?

Nadala si Leah at makahulugang napangiting sinulyapan ako. Tila binigyan nito ng kahulugan ang sagot ng lalaki.

Iniwas ko ang tingin dito, why should I feel embarrassed? In fact, wala naman dapat ikahiya. I let him wear my jacket because I am not comfortable with him standing beside me naked; topless to be exact, duh as if I care!

Yumuko nalang ako na hindi masyadong binigyan ng pansin si Leah. Pero bahagyang dumukwang si Leah at may binulong.

"Gwapo, Mari," bakas sa himig nito ang kilig.

I pursed my lips out of embarrassment that supposed I shouldn't feel. Tahimik lang akong nagkunwaring hindi apektado.

Nakamasid lang akong nag-uusap parin si Cindy at ang bagong kapit bahay. Nagpakilala ang lalaki.

"Talaga? Gusto mo pasyal ako sa inyo?" bulalas ni Cindy.

"Yeah, pasyal ka minsan. Madami akong pagkain at candy," pagmamalaki nito kay Cindy.

"Sige ba," sabik na sang-ayon ni Cindy.

Kasabay din niyon ang pagbukas ng elevator kaya hindi ko na pinansin ang tatlo at nagtuloy-tuloy na akong lumabas.

"Mari!" si Leah sa likod ko kaya agad kong binalingan. "Punta ka sa bahay, kaarawan ni Cindy sa susunod na sabado, isama mo si Erning," sabi pa nitong binalingan ang bagong kapitbahay.

Ang bilis naman nakapagpalagayan ng loob ng mga to' eh ako halos nangangapa, hindi ko talaga alam makisalamuha sa mga tao.

Tinanguan ko lang si Leah para matapos na ta's nagtuloy-tuloy na akong lumabas ng gusali.

Sa totoo lang wala naman akong plano dumalo, nakakapagod lang daming tao. Bahala na iyong Erning na 'yon na dumalong mag-isa I couldn't care less.

NILAKAD ko lang ang department store, ilang bloke nalang at mararating ko na iyon.

Medyo tirik ang araw at nakakalabo ng paningin dagdagan pa sa malaking salamin ko sa mata. At kanina ko pa napapansin ang bago kong kapitbahay na nakasunod sa'kin.

Anong problema ang isang to' at kanina pa nakabuntot. Wala ba itong ibang pinagka-abalahan, parang stalker ang peg.

Kapal ng mukha ko naman upang isiping stalker ang gwapong lalaki sa likuran ko, burahin ang isipin iyon!

Huminto ako ng hakbang saka binalingan ito. Nagulat ang gwapong mukha nito pero nandun padin ang kompyansa nito. Tinaasan ko ito ng kilay. Tama lang ang ekspresyon ko para maintindihan nito.

"I have the same direction as you, Miss Mari" depensa nito at muli na naman akong nginitian.

Napahiya ako dun ah.

Nagkibit balikat na muli kong pinagpatuloy ang hakbang.

Hanggang nakita ko sa unahan si Lucas at ang mga kasamahan nito. Mga tambay sa kalye at walang ibang ginagawa kundi mang-asar sa mga taong dumadaan.

Semi-private lang kasi itong compound na tinitirhan ko. Kaya malayang tumatambay sina Lucas sa may maliit na convenience station.

Palagi akong inaasar nito pagdumaan ako. Pipi daw ako, hindi naman nila ako sinasaktan inaasar-asar at pinariringgan lang. Hindi ko rin pinapatulan nakakapagod maubos lang energy ko.

Hindi naman ako madamdaming tao, I born under zodiac sign aquarius mas pinagtuonan ko nang pansin ang mga hinaharap kaysa manatiling makulong sa nakaraan. I easily forgive but I won't treat people the same way if they broke my trust. Yes. That's me.

Nang tumapat ako kina Lucas sa inaasahan ay ngumiti ng sobrang mapang-asar ang binata.

"Oyy, ang magandang pipi dumaan," panimula nito.

Nagtuloy-tuloy lang ako sa aking hakbang na hindi inintindi ang kumag at nilampasan.

"Mari!" sambit nito sa pangalan ko, umakto akong walang narinig at deritsong naglakad ngunit daling humarang ang lalaki.

Dinig kong nahihiyawan ang mga ugok na kasamahang h*******k na Lucas.

"Wow, ngayon lang kita nakitang hindi nakahoodie ah!" manghang sabi nitong yumuko at tinapat ang mukha sa akin. He stares at me as if I am his prey.

"Daliin mo na, pare!" utos pa ng isa. Naghiyawan na naman ang ibang kasamahan nito.

Tuloy wala sa oras na napaatras ako ng kaunti. Sa unang pagkakataon sa buhay ko'y nakadama ako ng tinding takot. Kinabahan akong bigla.

Naging mapangahas ang kamay nito at hinawi ang mask na suot ko.

"Akalain mo mga pre, ang ganda pala ng piping to'," bumaling ito sa mga kasamahan, pagkatapos ay bumalik sa'kin. Nakangising pinagsawa nito ang mga titig sa mukha ko.

Naasiwang napalunok ako. Napakuyom ko ng mahigpit ang aking magkabilang palad dahil sa kaba na basta basta nalang umalipin sa katinuan ko.

"Tang ina, ang ganda mo, Mari, ba't di ko iyon napansin... di baling pipi basta kasing ganda ng dyosa," pasaring nito na akmang hawiin ang ilang hibla ng buhok ko nang may biglang sumakop sa kanang palad ko mula sa likuran.

"Tara na," kalmante at pasimpleng imbita ni Erning. Inakay ako papalayo kay Lucas.

Tuloy hindi maipinta ang mukha ni Lucas. Napinto ang daliri nito sa ere na nakasunod tanaw sa amin. "May nobyo ka na pala, Mari!?" pahabol nito pero hindi na namin nilingon.

Hawak ni Erning ang kamay ko, dahil sa ginawa nito ay unti-unting humupa ang takot sa dibdib ko. Nakahinga ako ng maluwag. He saved me from Lucas the bully.

He keeps pacing forward while dragging me from behind without letting go of my hand.

His palm is warm, feels like it alleviates my fear as if I am safe while he holds me.

I should thank him for saving me but how? I am not good in words. Hindi ko alam kung tama lang ba ang salitang salamat sa kabutihang ginawa nito.

How should I thank him?

a. Sabihing salamat?

Yes, certainly!

b. Isama sa loob ng grocery at bilhan ng ice cream?

c. Accompany him all through out hanggang sa pag-uwi?

d. Lahat ng nabanggit.

I chose letter D. lahat ng nabanggit and I hope hindi mali ang gagawin ko.

"S-Salamat!" I said out of nowhere. Parang tanga lang. I tighten my grip on his right hand.

Hindi ko napansin na huminto ito sa kakahakbang nang marinig ang sinabi ko. Kaya hindi sinasadyang nabunggo ko na naman ang likod nito ngunit parang hindi man lang ito apektado. He's sturdy and stand still.

"Saan pala ang punta mo?" tanong nitong humarap sa akin na hindi binitawan ang palad ko. His eyes were smiling on me.

Marahan kong inangat ang isang kamay sabay na tinuro ang direksyon ng department store na ilang dipa nalang mula sa kinatatayuan namin.

"Let's go and buy me ice cream then," mabilisan nitong hinablot ang kamay ko at dinala papasok sa loob ng tindahan.