6 hours before...Hemingway Residence"Ernist Hemingway will have the 60 percent shares of the Hemingway Hotel and Restaurant na kasalukuyang pinangangasiwaan ni Braxon Hemingway," deklara ni Atty. Salvador abogado ni Alvaro Hemingway ang yumaong ama ni Ernist."No—can you check that again, Atty. Salvador?" kontra ni Braxon, ang half brother ni Ernist.Kasalukuyang nagtipon tipon ang mga kasapi ng Hemingway sa mansion dahil ngayon ang nakatakdang araw upang basahin ang last will and testament ng yumaong matanda.Si Alvaro Hemingway ay mula sa isang mayamang angkan. May pag-aaring samo't saring mga negosyo at maraming ari-arian, kalakip na doon ang isang malaki at tanyag na Hotel na pansamantalang pinangangasiwaan ni Braxon.Naroon ang tatlong importanteng panauhin; sina Emilda Rosales Hemingway ang legal na asawa ng matanda, si Braxon ang anak ni Emilda at si Ernist Hemingway na isang illegitimate son ng yumaong si Alvaro.Umiling si Atty. Salvador. " Iyon ang nakasaad dito, Braxon,"
Phantom and his SausageERNIST painted a sweet smile on his lips while staring at Mari falling asleep like a baby in his arms.It seems that the resentment he left in the mansion earlier is slowly easing because of Mari's presence.Naalala niya noong una niyang nakita ito sa Sm National bookstore. Nakita niyang bumili ito ng libro na siya ang may akda.She stares at the book as if she bought a treasure. Her beautiful face brightened when she finally paid it at the counter.Unang pagkakataon na nakakita siya ng ngiti na ganun kaganda. And only Mari can make such a smile; a smile that made his heart flutters. And he fell for her at the first sight.Only this lady made his heart beat like a crazy idiot!And because of her smile, he followed her out of the mall without him realizing it, and then he found something, very strange... she wanted a sausage.The moment she bumped into a bicycle in the alley, he was there and try to save her and one thing came out of her mouth, was she wanted a
Deafening Silence"DO YOU want my sausage?" mahinang tanong ni Ernist na hindi hiniwalay ang mga titig sa akin.Ibig kong mabilaokan sa narinig.Is he serious?Of course, I would love to."Y-Yeah kinda," nenerbyos kong sagot na maliit na tumango.Saglit ay nilahad nito sa harapan ko ang apat na supot. It is not just a supot but a sausages came from a different expensive brands.Napangiwi ako halos sumabog ang pisngi ko sa pamumula. The design is too overthink.Gusto kong kurutin ang singit ko dahil ang sagwa pala nang naisip ko.Ba't ba palaging lumulutang sa paningin ko ang sausage sa araw na ito?Kanina lang nagpost si Phantom about sausage and now Ernist brought a sausage. Talagang pinapaalala ng mga ito na kailangan ko na talagang makakatikim ng human sausage. Fvcking shit!"Ano to'?" kunwa'y walang ideyang tanong ko."I heard you at your sleep that you wanted a sausage, kaya dinalhan kita," sagot nito na nilampasan ako't natuloy tuloy na pumasok sa bahay ko."Am I?" Nakangusong s
MATAMAN akong nakatitig sa harap ng monitor ng aking laptop.Pinilit kong e-sentro ang diwa sa trabaho kahit na ba palaging sumasagi sa isip ko si Ernist.Tatlong linggo na ang nakalipas mula nang umalis ito patungong Italy. Ni-tawag o anong uri ng komunikasyon ay wala akong natanggap which is quite disappointing.Ang tanga, nagpapahintay ta's di man lang nagmessage kahit 'hi'. Tang inang lalaki sobrang paasa.Pinilit kong hindi isipin ito pero talaga ang utak ko'y binalik balikan si Ernist.Panay sermon ng mga client ko sa akin dahil panay mali mali ang trabaho ko. Sinisisi ko talaga ang lalaking iyon dahil sa sobrang aligaga ko.Tuloy halos madurog ang keyboard dahil sa marahas kong pagtipa doon. Kinuha ko nalang ang phone sa tabi at binuksan ang instagram ko.Matamlay na ini-scroll scroll ko ang aking newsfeeds nang mapansin ko ang post ni Phantom.It was a photo of a hand on a piano with a piece of rose flower, very aesthetic and captioned by 'I miss you' — location Milan.Tuloy n
Can you Feel the Love Tonight?"MARI, na miss mo ba ako?" tanong ni Ernist na hindi nagbaba ng tingin.Tuloy mas lalong bumalong ang luha ko sa mata.He came after all.Ernist came the person who always made me feel uneasy and restless, yet a person who showed me the other side of the world.He made me feel happy to be with someone. He made me enjoy every moment that we were together.Walang segundong tinawid nito ang ilang dipang layo namin sa isa't isa.He automatically leaned and hugged me, tila ba madurog ang buto ko dahil sa tinding higpit.Ngunit hindi ko alintana iyon.One thing that I am sure of, as of this moment is Ernist somewhat become part of me... Yes. He is somewhat special... special to my heart.I'm not concerned about my goal anymore, all I want is to be with Ernist, spend my time with him and him alone."I miss you, Mari," bulong nitong deklara na hindi ako pinakawalan.Hindi agad ako nakahuma. I am standing still feeling his warm hugs while my eyes were in tears li
Virgin No More"I MAYBE smile a lot, but I am a beast in bed, Mari," Ernist warned Mari as he finished worshipping her.Mari tastes like a sugary lollipop... very delectable that he couldn't get enough of her. He wanted to have her in his arms throughout the night.Yes. He needs to warn her dahil alam niyang pagdating sa kama nag-iiba ang timpla niya.He doesn't fvck around like other men's do. Pinipili niya ang babaeng kaya siyang panindigan sa kama.May girlfriend siya dati na kahit hindi siya ang naka-una ay nadala parin sa hospital at hindi siya kinaya.He's massive and longer for a typical man, and he
Introvert Fell In LoveDAMPI mula sa basang bimpo sa aking noo ang nagpagising ng aking diwa.Mabibigat ang aking mga talukap at mainit ang pakiramdam ko ngunit pinilit kong minulat ang mga mata.My vision is somewhat foggy, hindi ko maaninag ang paligid ko."Mari?"I heard someone calling my name. He sounds so familiar.His silhouette is familiar too, it's intimidating yet perfectly fine.Parang nakita at narinig ko na ito.Is he the grim reaper o San Pedro? Yes! He is indeed! Am I dead? Fvcking shit!"Mari?"He sounds so concerned.Ulit nakadama ako ng basang bimpo sa noo ko.Akma akong babangon pero sobrang nanakit ang kalamnan ko't hindi ako makagalaw.Nanginginig at nanghihina ang aking tuhod. Sobrang sakit ng keps ko na hindi ko maintindihan.Shit! Hindi pa ako patay, I can feel pain, silly!A few seconds passed I gathered, my thoughts, and everything synced into my mind.What just happened?Naalala ko na ang lahat! Damn, I am so worthless mankind!Talagang nabinat ako dahil sa
ERNIST pinning himself at my doorway. His silhouette is intimidating yet very familiar! Upon staring at him under the dim light from the hallway. His silhouette somewhat, I know. Neither he is the grim reaper nor he is San Pedro but... . . my hero. Yes. He was my hero I am sure of it. He was the one who brought me to the hospital when I got an accident a few months ago. Ernist Hemingway... my love, my hero. Ngayon, buo at sigurado na ako... na siya ay para sa akin. Hindi nagdalawang isip na inusad ko ang paa sa tapat nito kasabay na tiningala ko si Ernist. "Gusto kita," mahinang bulong ko na tama lang upang malinaw nitong marinig. "Mari." "Gustong gusto kita," ulit ko na pinaglandas ang daliri sa pisngi nito. Maingat akong tumingkayad upang abotin ang labi ng binata at hagkan. Hindi nag-aksaya si Ernist ng segundo at sinalubong nito ang labi ko. Dama ko ang paghapit nito sa beywang ko palapat sa katawan nito. Sinibasib nito ang labi ko na kay suyo at banayad. Makalipa
"PAPA, mama!" si Wynwyn na umahon mula sa swimming pool. Tumakbo papalapit sa amin ni Ernist na nakaharap sa monitor. We both finalizing our manuscript. It's a collaboration work of Phantom and MMM.Nasa malawak na bakuran kami ng malaking mansion ng Hemingway kung saan dito na kami naninirahan pagkatapos ng kasal namin ni Ernist."Wyn!" si Lina na hinabol ang bata. "Ingat baka madapa ka," dagdag pa nitong inalalayan ang bata.Maagap naman ang ama at tumayo mula sa tabi ko."Little guy!" si Enrist na sinalubong ang anak.Hindi nito ininda ang anak na tumulo at basang basa. He hugged Wynwyn tightly."Did you enjoy swimming?" he kissed his chubby cheeks."Yes, papa!""What do you want to do then, little guy?""Eat!"Ernist chuckled."Then, let's get some food for you," bumaling si Ernist sa akin. "Wifey, I am going to get some food for our son," paalam nitong h******n ang aking noo. Hinalikan din ako ni Wynwyn sa pisngi."Mama," bulalas nito."Baby," sabi kong pinisil ang matangos ng ilo
"NOW, get ready, Mari as I unleash the beast in me," babala nitong sinimulang kalagin ang buckle ng sinturon.Without hesitation, he pulled out his thick, hard, and veiny flesh without taking off his pants completely. Bahagya lang nitong binaba ang pantalon at boxer.Animo'y nanunuyo ang lalamunan ko sa tumambad sa aking harapan. Sa mahigit tatlong taon ay muli kong madama ang binata. Walang mapalagyan ang kasabikan ng aking puso.I want to make love with him through the night and... forever.Mabilis itong dumukwang sa'kin na nanatiling naka-upo sa ibabaw ng piano. May legs were very open."Open wide for me, sweetie," his voice was husky.
"SIR!"tili ko nang bigla nalang ako nitong kinaladkad papalabas mula sa bulwagan.Sobrang gulat ko sa inanunsiyo ng binata ngunit sa kabila ng gulat ay masaya ako nang masilayan ko ang malapad na ngiti ni Ernist.I am very proud of him. I do.Sinapit namin ang malawak ng parking space sa tapat ng sasakyan nito.Bigla itong bumalikwas paharap sa akin. Malalapad ang mga ngiti sa labi na abot hanggang tainga.Dinala nito ang magkabilang palad sa balakang ko't kinarga ako't umikot. Para bang nanalo ito sa isang patimpalak."I am now free!" sigaw nito na umalingawngaw sa buong lugar. "I a
KUMARIPASako't lumabas sa opisina ni Sir Cullen. Laking pasalamat ko't tumunog ang telepeno kung hindi di ko alam kung saan umabot 'yon.Halos sabunutan ko ang sariling buhok sa sobrang inis ko sa sarili. Padaskol kong hinarap ang monitor at sadyang winaglit ang nangyari sa aking isipan.Mabuti nalang ang sobrang busy na ng boss ko at matamang nakatuon ang sarili sa trabaho hanggang sumapit ang tanghalian.Saktong oras ng tanghalian na napagtanto kong naiwan pala sa bahay ang hinanda kong lunchbox.Mapipilitan akong sa cafeteria na kumain. Agad akong nagpaalam kay Sir Cullen na magla-lunch break na ako.Baybay ang pasilyo patungo sa cafet
LUMIPASang mga linggo ay nakagawian ni Ernist na magpunta sa condo ko tuwing sabado at linggo upang makita si Wynwyn.Minsan pinapasyal nito sa park at kung saan saan. Hindi ko pinagbawalan itong isama ang bata, ama ito ni Wynwyn at may karapatan itong gawin kung anuman ang gustuhin para sa kabutihan at ikaliligaya ng anak namin.May tiwala ako kay Ernist.Hindi ito nagbukas ng paksa patungkol sa custody ng bata pero alam kong darating din kami sa ganung punto.Gaya ng nabanggit ko ay nanatili akong sekretarya ng lalaki at kaswal ang turingan namin bilang amo at manggagawa.Araw ng linggo si mama ay nagpunta ng palengke upang bum
HALOSilipad ni Ernist ang kotse makarating lang agad sa hospital. Hindi niya alam kong bakit pa niya pinagtuonan ng pansin ang babae in fact wala na siyang pakialam kung anuman ang mangyari dito.Yes. Mari is single, walang nakasaad na kasal na ito o baka hindi pa nagpapakasal. Pero nakita niya sa beneficiaries na may pangalan doon ang anak ng dalaga.Naging palaisipan sa binata kung sino ang ama ng bata? Is she having a fun time after what happened between them? Malamang!That bitch!Carwyn Majarrot, the kid is an illegitimate child at walang kinikilalang ama. Nang mabasa niya ang mga detalye hindi niya maiwasang maawa, kung iyon ba talaga ang nararamdaman niya. The kid is a reflecti
NAGISINGako mula sa matagal kong pagkatulog. Pinilit kong aninagin ang paligid pero hindi ko makita ng malinaw dahil wala sa'kin ang aking salamin. Subalit amoy ko ang panlalaking pabango sa paligid."Kumusta ang pakiramdam mo, Miss Mari?" nahihimigan ko si Mr. Phantom bukod doon ay may kaboses pa itong iba.Si Ernist, pero hindi na 'yon bago at nasanay na ako sa hatid na pamilyar na pakiramdam ng lalaki."Mr. Phantom?""Yes, it's me, Miss Mari nakita kita sa tabi ng kalsada mabuti nalang at agad kitang napansin."Lihim akong nakahinga ng maluwag. Laking pasalamat ko't nakita ak
NAPATIUNAsi Ernist na nakatingin sa batang umiiyak na karga-karga ng may katandaang babae.The kid reminds him of his childhood when his mother was still alive. The physical features are somewhat a reflection of himself.Hindi maintindihan ng binata pero animo'y hinaplos nito ang puso niya. Ibig sana niyang sawayin ito pero parang naglaho ang kanyang pagka-irita at napalitan ng tuwa."Mama... mama...," hindi parin tumigil ang bata sa ka-iiyak. Namumula na ang ilong nito at ang mata.Hinakbang pa niya kaunti upang malapitan at masuyod ang mukha nito. Umiiyak parin ang bata."What's up, little guy?" mahinang sabi niya sabay na ngi
"FUCK you, Ernist, babalikan kita at siguraduhin kong sa lupa ka pupulutin!" bulyaw ni Braxon bago ito tumalikod at lumabas sa opisina. Halos hindi na mahitsura ang mukha ng lalaki mula sa tinamong sapak kay Sir Cullen.Hindi na ito binalingan pa ni Sir Cullen at tumayo ito mula sa pagkakasalpak sa sahig. Agad akong tumalima at inalalayan ang binata. Pinapa-upo ko ito sa couch na nakalaan doon. Kinuha ko din ang first aid kit na nasa isang sulok.Bitbit ang lagayan ng mga gamot ay na-upo sa kahanay ng inuupuan nito. Sobrang ingat kong nilinis at nilagyan ng pangunahing panlunas ang galos at pasa sa mukha ng binata.Hindi parin humuhupa ang kaba sa dibdib habang tinititigan ko ang sugatan mukha ng boss ko. Ang likod ng palad nito ay mga sugat sanhi ng malakas na suntok na binato nito sa kapatid.Walang ni salitang namutawi sa labi ko't patuloy ko lang na ginagamot ang mga sugat ni Sir Cullen. Habang ginagawa ko iyon tila ba nagi