Lucky

"Lucky"

"ANONG nangyari?" gulat ang mukha ni Ernist. His hazel brown eyes were on my wet figure.

And what worse was my 34 cup C bra is visible at the moment.At heto ako parang tanga na naninigas. Idiot!

Bago ko pa naibuka ang bibig ko ay naging mabilis ang kilos ni Ernist.

Walang dalawang isip na lumapit ito sa gawi ko saka kumuha ng isang container at tinalukbong sa ibabaw ng sirang gripo.

"Do you have any spare faucet? Para mapalitan natin?" tanong nito na pilit iniwas ang paningin sa akin, hindi ito komportable sa ayos ko. I can see through his action.

Hindi ako nito magawang tingnan sa mata,dahil siguro sa sandaling ito ay bakat sa basang t-shirt ang malalaman kong dibdib. Pasimpleng pinagkrus ko ang braso sa tapat ng dibdib ko.

Kasunod dali nitong hinubad ang jacket ko na suot nito kanina saka pinatong sa harap ko.

Ernist is very gentlemanly and considerate. I pursed my lips out of amusement.

"Magpalit ka muna, baka magkasakit ka," hindi nakapagpigil na turan nito pagkatapos ay hinarap ang lababo at sinuyod ang sirang gripo.

Hindi ako nagsalita at tumalikod. Iniwan ko ang lalaki na n*******d baro.

Dali akong nagbihis ng maayos-ayos. Oversize shirt na kulay dilaw tsaka pajama na may print sa tweety bird.

Inayos ko muna ang buhok sa harap ng salamin, akma kong isuot ang contact lens ko nang mapagtanto ko ang ginawa.

Napangiwi ako.

Why would I bother to look nice?

Nanlaki tuloy ang butas ng ilong ko sa naisip.

Padabog na nilapag at binalik ko ang lens sa lagayan saka muling sinuot ang malaking salamin.

Kaswal na tinungo ko ang kusina kung saan ko iniwan si Ernist kanina.

Laking gulat ko sa naabotan. Nakasuot na ito ng apron at naghihiwa ng mga sahog sa lulutuin at gaya ko nakapagbihis na ito ng pang-itaas, sigurado akong umuwi ito saglit.

Napatingin ako sa lababo, maayos narin at napalitan na ang sirang gripo.

Tahimik akong lumapit sa harap ng island counter.

Kahit hindi ako mapakali ay nilabanan ko ang pagka-introvert ko. Just as casual I seated in front of the counter where Ernist was accross.

Napansin agad nito ang presensiya ko't inangat nito ang paningin sa mukha ko sabay na ngumiti ng sobrang lapad.

"Goodness, why this species existed!?"

Lihim akong napasinghap, ayon na naman ang pamilyar na kaba sa tuwing magtama ang paningin namin.

Tumikhim ako nang makabawi.

Gusto ko sanang sumbatan dahil tila sobrang at home nito sa pamamahay ko ngunit nadala ako sa ngiti nito.

Ni-isang salita o ni titik, patinig o katinig ay shunga nawala lahat, walang nais lumabas sa bibig ko. Parang si Nesuko lang ang peg may nakaharang sa bibig.

The design is very intimidated lang. Parang mas lumala na ang pagkatanga ko.

Tang ina, nawawala talaga ako sa sarili pagnginitian na ako nito.

"Sorry, if I raided your kitchen," panimula nito at muling tinuon ang paningin sa mga sahog at muling pinagpatuloy ang ginagawa.

"I-I don't mind," damn gusto kong pagalitan ang dila ko't nabubulol ako. Introvert lang naman ako, hindi ako mahiyain I can talk with confidence.

Lihim kong nirelax ang sarili bago muling nagsalita.

"Do you need some help?" as if gusto ko talagang tumulong.

"No-maupo ka lang diyan and let me handle things here."

Sa totoo lang wala naman talaga akong masyadong alam sa pagluluto maliban sa prito-prito.

Okey na ako dun hindi naman ako mapili sa pagkain, kahit pancit canton at tuyo okey na sa'kin.

Nahiya ako sa mga karakter kong sobrang hype sa pagluluto at tila perfect human being pero ang tagasulat maski pakbet nangangapa pa.

Tahimik lang akong nakamasid dito habang pinagpatuloy nito ang ginagawa.

Ngunit hindi ko talaga maiwasang mapahanga sa kakisigang taglay ni Ernist. His muscles flexing during he cut the onions.

Mahahaba ang mga daliri nito at malilinis ang mga kuko. One thing that very advantage to a women's point of view. Madumi na lahat h'wag lang ang kuko.

Naalala ko tuloy ang pagtugtog nito ng piano. He is quite a talented man.

Kahit hindi pa nito sabihin ang edad nito sigurado akong magkasing edad lang kami nito, early thirties parang ganun.

I want to know more about him. Ano ang ginagawa nito sa buhay? At kung anu-ano pa pero umiiral ang pagkamahiyain ko't hindi ko alam paano simulan?

Subalit parang pinakinggan ng maykapal ang nasa isip ko. At nagsimula itong magkuwento.

"Alam mo ba na mahigit dalawang taon na tayong magkakapit-bahay, Mari?" bukas nito ng paksa habang binuksan ang gas range.

Nagulat ako, sobrang gulat.

Dalawang taon?

Hindi ko naman ito nakikita dati ah.

Oh well, hindi ko talaga ito nakikita dahil nakamukmok lang naman ako sa loob ng condo.

"A-akala ko, bagong lipat ka lang," gulat pa rin ako.

"No-last two years ago ko pa binili ang bloke sa kabila, ngunit kada weekend lang ako nagagawi dito, medyo naging abala kasi ako sa buhay, dagdagan pa sa pandemic."

Napatango-tango ako. Kaya pala hindi ko napapansin ito.

Speaking of pandemic, hindi naman ako masyadong nagkaka-anxiety at nahihirapan. Bukod sa masaya akong nagmumokmok sa bahay ay may trabaho padin ako sa freelancing na hindi kailangan lumabas pa ng bahay.

May naitatabi parin ako kay Pily kahit papaano.

"Ngunit ngayon ay napagdesisyonan kong mas mamalage dito," sabi nitong sinulyapan ako. "Lalo na, you let me talk to you."

Gusto kong mabulonan sa huling pangungusap na binitawan nito kahit na wala naman akong nginunguya.

Ako pa talaga ang dahilan? Parang ang tanga lang.

"At saka, malapit lang ito sa pinagtatrabahuan ko, very convenient," dagdag na saad nito na sinimulan nang igisa ang sahog.

Lihim akong napanguso, pa-fall naman to'ng lalaking to'muntik na akong naniwala na ako talaga ang dahilan. 'Yon pala sa trabaho lang pala!

"Kung di mo naitatanong may pag-aari akong maliit na kompanya diyan lang sa tabi-tabi, h'wag kang mag-alala it's legal baka kasi napa-isip ka kung anong klaseng tao ako. I'am good, very good na tama lang na pagkatiwalaan mong maging kaibigan."

Napangiti ako na hindi namamalayan, Hindi ko naman iyon tinatanong at saka kahit na sangkot pa ito sa illegal na gawain, wala na ako dun, buhay nito 'yon.

"Your smile is beautiful, Mari, very beautiful," diin ni Ernist na nakatuon sa akin. Nakangiti din ito.

Napatikhim ako, hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.

Pinili kong manatiling tahimik at gumawi ako sa dining table upang tulungan itong ilatag ang mga plato.

Makalipas ang sandali ang naluto narin ang chicken adobo na niluto nito.

It was very aromatic and very appetizing. He is plating it on the plate as if it is a luxury cuisine.

Damn, Ernist got skills. Ano pa kaya ang di kayang gawin ng lalaking to'?

Makalipas ang ilang sandali ay na-upo na kami.

Naglagay ito ng kanin at ulam sa platong nakalaan sa akin.

Hindi ko mapigilang mapahanga sa mga kilos ng lalaki. Wala akong maipipintas.

"Salamat," tipid kong saad na tiningnan ito.

Ngumiti ito ta's nagsimula na kaming kumain.

Dapat maiilang ako dahil unang pagkakataon na may nakasalo akong ibang tao ngunit, I am comfortable like he is part of me.

"Ano nga pala ang ginagawa mo sa buhay, Mari?" bahagyang hininto nito ang kubyertos sa ere.

"Freelancer."

In fact marami akong mga client, VA ako at minsan nag-ooffer ako ng graphic designing at dropshipping.

"Sounds good, do you have a boyfriend?"

Ibig kong masamid sa tanong nito. Ano naman ang isasagot ko? Na NBSB ako? Hell no!

Umiling lang ako saka pinagpatuloy ko ang pagsubo ng pagkain.

"Wala? Ang ganda mo kaya."

Did he compliment me? Yes. Hindi ko alam pero parang kinatuwa ng kaibuturan ko, parang tanga.

Narinig kong bahagya lang itong umungol nang walang marinig na sagot mula sa'kin saka gaya ko ay pinagpatuloy ang pagkain.

Hanggang sa natapos kami ay walang nagbukas ng paksa.

Nakahugas na kami ng plato.

Gusto ko nang itaboy si Ernist pero hindi ko alam kung paano? Mukha mahihirapan akong itaboy ito.

Kasalukuyan naka-upo ako sa sofa sa sala. Tahimik at sobrang awkward.

Ito naman ay inabala ng sariling tumingin tingin sa bookshelves ko.

Pansin kong tiningnan nito ang mga libro ko gaya nalang ng;

*Introvert Power

*Intorvert's Advantage

*The Introvert's Edge

At kung anu-ano pang patungkol sa Introvert Personality.

"Mari?"

Umungol lang ako bilang sagot kay Ernist, sobrang naiilang na ako.

"Can I borrow your phone?"

"Sure," dali kong dinukot sa bulsa at binigay dito.

Dali naman nitong kinuha iyon saka nagdial. Ilang saglit may tumunog, dinukot din nito ang mamahaling cellphone sa bulsa.

"I got your number," he said smiling na muling inabot ang phone ko.

"You tricked me," napanguso ako na tinanggap ang aparatu.

"Nah, sorry about that... hindi ko kasi alam kung ibigay mo?" sabi nitong dumukwang upang matitigan ako.

His hazel brown eyes locked on mine.

He is so close, very close.

I can barely feel his warm breath fanning my face. His scent too, a mixture of men's cologne and natural manly scent, was very hypnotizing.

Wala sa oras na naninigas akong nakipaglaban ng titigan dito.

"I am lucky I made this close to you, Mari," he continued.

Kinurap-kurap ko ang aking mga mata habang hindi hiniwalay ang titig dito.

"Very lucky," his deep voice echoed in my consciousness.

Tuloy gusto ko nalang pangapusan ng hininga. My entire being quivered. The tension scattered through the room.

Animo'y malulusaw ako dahil ang dibdib ko'y nagwawala sa sobrang kaba ngunit kaba na hindi sa takot kundi kabang parang nangingiliti ng kaibuturan.

"See you, Mari. Mukhang inubos ko na ang oras mo," bulong nito sa tinapik ang bunbonan ko.

He straightened up and smiled. His eyes were on me, and at that moment I was stilled like a twig.

Makalipas ang ilang segundo ay namalayan ko nalang ang ingay ng pintong sumara.

He left.

Napahugot ako ng malalim na hininga.

Gusto kong magpasalamat na umalis na ito at muling masolo ko ang bahay subalit may bahagi sa damdamin kong nadismaya. Kung bakit ay hindi ko rin alam?

Napatitig nalang ako sa kisame. Dinama ang dibdib ko na nanatiling malakas ang tibok-nang biglang tumunog ang phone ko.

May mensahe mula sa bagong numero sa messaging app ko.

"Hey Mari, it's Ernist save my number. Thanks for the lunch, by the way, I'll treat you next time."

May kalakip na nakangiting emoji.

Nakangusong tinititigan ko ang message, pagkatapos awtomatikong sini-save ko sa contacts 'Boy Next Door.'

Parang tanga lang, I don't want to put something or expect more kaya ganun na muna ang pangalan nito sa contacts ko.

Hindi ko alam ang e rereply ko, kaya nilapag ko ang phone sa ibabaw ng mesa saka tumihaya sa sofa.

Muli na namang tumunog ang cellphone ko, matamlay na kinuha ko't tiningnan.

"Mari, our plan to meet will be canceled and it will not happen anymore, I have a girlfriend now and we're living together, thank you for your time."

Mensahe iyon sa isa sa ka fling ko sa online mula sa America si Josh.

Napabuntong hininga na bina-blocked ko ang numero nito.

Parang wala na talaga akong pag-asa at mamamatay nalang na birhen. God damn it!

Upon thinking about my dark future, biglang sumagi sa utak ko si Ernist, pero dali kong binura.

Sino naman ako para mag-isip na may pupuntahan ang pagkakaibigan namin.

Dalawang araw ko palang itong nakadaupang palad at kung makalandi ang utak ko wagas.

Yes. I am desperate to get rid of my innocence but not to Ernist. He is a good guy and not for the hook-up type of relationship.

Bullshit! Nakakahiya ka Mari!

Okay lang naman akong mabasag ang virginity ko without string attached. Dahil wala naman akong balak mag-asawa. May naipon na din naman ako para sa sarili ko. Fully paid naman din itong condo ko.

I am okay to live alone, no one will exhaust me.

Ang akin lang gusto kong maranasan ang ganoong pakiramdam. Doing that thing in a guy. I am desperate. Yes exactly.

Sino naman ang hindi, I am now in my thirties ni wala pa akong nakitang totoong sausage sa totoong buhay, hanggang sa p*ornhub at mga kung anu-ano illegal sites ko lang napapanuod.

At doon narin ako kumukuha ng idea para sa pagsusulat ko.

Kahit na ba sobrang disperada at kuryoso ko na, hindi ko magawang hawakan ang sarili ko.

They say to know yourself and where it gives its pleasure, but I can't and I am scared.

Naalala ko tuloy ang bagay na nagpahamak sa akin sa elevator.

"Vibrator."