Share

My Husband 41 - กลับบ้าน

Author: Siesta
last update Huling Na-update: 2025-04-25 21:31:38

เหตุการ์ณก่อนหน้านี้

เพราะเจนนี่แกล้งเป็นลม ผมเลยอุ้มเธอลงมาทั้งแบบนั้นก่อนจะพาเธอไปส่งโรงพยาบาล เป็นการส่งแค่ส่งจริง ๆ คนเป็นลมตัวพับตัวอ่อนแต่กลับมีอาการดีขึ้นทันตาเห็นโดยไม่ต้องถึงมือหมอนี่ขนาดแค่อยู่ในรถผมเองนะ

"เออ...นี่ภีมม์จะพาเจนนี่ไปไหน"

"อ้าว ฟื้นเร็วจัง"

"คือ เจนนี่ไม่ได้เป็นอะไรมาก เรากลับขึ้นห้องกันเถอะค่ะ"

"ไม่ได้หรอกคุณปวดท้องจนเป็นลมขนาดนี้ ผมว่าคุณควรแอดมิทที่โรงพยาบาลสักคืน"

"ไม่เป็นไรภีมม์ คือว่า..."

"ไม่ได้ต้องแอดมิท!"

"แต่เจนนี่แต่งตัวไม่เรียบร้อย"

"ใส่เสื้อสูทของผมคลุมไปได้ พอได้แอดมิทก็ต้องเปลี่ยนชุดโรงพยาบาลอยู่ดี"

ตอนแรกผมก็แค่ร้อนใจ อยากไปส่งเจนนี่ที่โรงพยาบาลจะได้จบๆ แล้วตามหาใบเฟิร์น ทว่าตอนรอทำเวชระเบียนคนไข้อยู่ ในตอนนั้นคือผมพยายาทกดหาใบเฟิร์นซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่เธอก็เอาแต่ตัดสาย หนักสุดคือบล็อกเบอร์ผมไปเลย

อะไร...ที่ทำให้เธอโกรธขนาดนั้น!

ผมตัดสินใจเปิดดูกล้องวงจรปิดที่ไม่เคยคิดจะเปิดมัน ตอนแรกก็แค่จะติดตั้งเพราะกลัวขโมย และจะเอาออกก็ต่อเมื่อมีคนมาเช่าต่อ ไม่คิดว่าเจนนี่จะเป็นฝ่ายขอเข้ามาอยู่กะทันหัน ทำให้ผมถอดออกมันไม่ทันและเป็นเพราะเหตุนี้ เลยกลายเป็นความ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 42 - เราสองคนเป็นสามีภรรยากัน

    เพราะโต๊ที่ฉันนั่งเป็นเคาน์เตอร์บาร์ตัวยาว ลีโอเลยอ้อมมาจะนั่งติดกับอีกฝั่งของฉัน"เดี๋ยว! จะไปนั่งไหนนั่งตรงนี้!"ลีโอชะงักก่อนจะมองหน้าพี่ภีมม์อย่างงง ๆ เพราะพี่ภีมม์ทำท่าเหมือนจะนั่งตรงกลางซะเองใช่...แล้วเขาก็ทำแบบนั้นจริงๆเขานั่งคั่นกลางระหว่างฉันกับลีโอลีโอมองหน้าฉันอย่างลำบากใจ ส่วนฉันก็ได้แต่มองค้อนพี่ภีมม์อย่างไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นักคดีเก่ากับคุณเจนนี่ยังไม่เคลียร์ จะมาสร้างคดีใหม่กับฉันอีก!อะไรของพี่ภึมม์กันเนี่ย!!จากบรรยากาศที่ฉันเพิ่งทะเลาะกับพี่ภีมม์เพราะเรื่องคุณเจนนี่ เป็นเหตุให้ฉันประชดพี่ภีมม์ด้วยการโทรชวนลีโอมาดื่มด้วยกันเป็นเพื่อนทว่าในตอนนี้กลับกลายเป็นเจอบรรยากาศที่น่ากระอักกระอ่วนหนักกว่าเดิม เพราะการที่พวกเราสามคนนั่งดื่มตรงบาร์ตัวยาวโดยที่ลีโอจะชวนฉันคุยทีต้องชะโงกหน้าผ่านพี่ภีมม์ที่ตัวโตขวางอยู่ตรงกลางแถมยังบังฉันกับลีโอเอาไว้มิด"เออเมื่อกี้เฟิร์นเป็นไรหรือเปล่าร้องไห้เหรอ" ลีโอชะโงกมาถาม ทำให้ฉันชะงักกึก...เมื่อเห็นสายตาของพี่ภีมม์ที่หันมามองฉันแวบหนึ่ง เขาจะตำหนิฉันอยู่ในใจไหมนะที่ทำตัวไม่ค่อยมีเหตุผล แต่ใครว่าไม่มีเหตุผลล่ะ ในเมื่อฉันรู้สึกหึงสามีตัวเ

    Huling Na-update : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 43 - ข่าวลือ

    พี่ภีมม์มองหน้าฉันยิ้ม ๆ ก่อนจะยกมืออีกข้างเข้ามาเชยค้างฉันไว้ ทำแบบนี้ต่อให้รู้สึกอายจนอยากจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่นก็ไม่สามารถทำได้“หึง”“ก็บอกแล้วไงว่าเปล่า เฟิร์นก็แค่ไม่ชอบ”“ไม่ชอบก็คือหึง”ฉันเพิ่งรู้ว่าพี่ภีมม์เอง ก็เป็นผู้ชายที่ดื้อด้านเอามาก ๆ เขาจะเถียงเพื่อให้ฉันรู้สึกจำนนต่อความอายหรือไงนะ แถมตอนนี้เขายังเลื่อนนิ้วโป้งมาคลึงเบา ๆ ที่ริมฝีปากของฉัน แล้วมันก็ทำให้ฉันดันรู้สึกแปลก ๆ“พี่ชอบเวลาเราเป็นแบบนี้”เขาก้มลงมาจูบตรงแก้มที่ยังคงมีหยดน้ำตาของฉัน แบบไม่อายคนภายในร้านเลยว่าคนอื่นเขาจะมองเราสองคนยังไง“พี่กับเจนนี่ไม่มีอะไร ต่อไปพี่จะไม่ทำให้เราหึงพี่จนต้องร้องไห้แบบนี้อีก พี่ไม่อยากให้เราโทรไปร้องไห้กับผู้ชายคนอื่น และพี่ก็ไม่อยากให้เราต้องรู้สึกไม่ดีแบบเมื่อกี้ ขอโทษนะครับที่ทำให้ต้องร้องไห้”“อึก...”พี่ภีมม์เล่นพูดประโยคแบบนี้ออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน คราวนี้น้ำตาฉันไหลออกมาหนักกว่าเก่าราวกับทำนบแตกเกลียดหัวใจตัวเองจัง ก่อนหน้านี้ยังโกรธเขาจะเป็นจะตาย พอเขามาง้อหน่อยเดียวใจมันก็อ่อนยวบชนิดที่ว่าไม่ยอมเล่นตัวให้เขาง้อไปนานๆ เลยสักนิด“กลับบ้านกัน...พี่อยากไถ่โทษ”“ไถ่โ

    Huling Na-update : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 44 - เสียงนินทา

    บรรยากาศที่ทำงานวันนี้ดูแปลก ๆ ทำไมฉันรู้สึกเหมือนผู้คนกำลังพูดถึงฉันอยู่อย่างไงอย่างงั้น“เห็นหน้าตาหงิม ๆ แบบนี้ร้ายเหมือนกันนะ” เสียงใครสักคนพูดเมื่อเดินผ่านฉันไป จนฉันเหลียวหันกลับไปมอง แต่ทว่าคนคนนั้นกลับทำเหมือนไม่ได้พูดอะไร ความจริงถ้าประโยคแค่นี้ฉันไม่ได้รู้สึกเลยสักนิดว่าเขาพูดจะถึงใคร เพราะคิดว่าคงไม่ใช่ฉัน แต่ทว่าพอฉันเข้าไปห้องน้ำ แล้วตามด้วยเสียงรุ่นพี่ที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องน้ำพูดขึ้น“มีคนเห็นยายเด็กหน้าหวานนั่งตักผู้ชายในร้านแถวสุขุมวิท”“ต้ายจริงเหรอไม่เบาเหมือนกันนะ ดูใสซื่อออก ตอนแรกฉันก็คิดว่าหล่อนเป็นแฟนกับน้องลีโอ”“คงจะมั่วไปเรื่อยแหละไม่งั้นจะกล้านั่งตักผู้ชายได้ไง ใส ๆ อะน่ากลัว”“เออถ้าเป็นแฟนหรือสามีว่าไปอย่างเนอะ อันนี้แบบน่าจะมั่วไปเรื่อย”ปัง!ฉันกระแทกประตูออกมาจากห้องน้ำเพื่อให้รุ่นพี่ทั้งสองรู้ว่ามีคนอยู่ และที่สำคัญคนที่เขากำลังพูดถึงคือฉัน!“นั่นสามีเฟิรน์เองค่ะ นั่งตักสามีตัวเองผิดด้วยเหรอคะ ความจริงเฟิร์นจะจูบโชว์ตรงนั้นเลยยังได้”ความหมั่นไส้ทำให้ฉันพูดข่มกลับออกไป จะว่าไปก็นึกโมโหพี่ภีมม์ที่ดึงฉันไปนั่งตักเขาต่อหน้าคนเต็มผับแบบนั้น ไม่คิดว่าจะมี

    Huling Na-update : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 45 - ไม่อยากมีปัญหา

    “นี่ไงพนักงานออแกไนเซอร์คนนี้ที่เพื่อนฉันอยู่บริษัทเดียวกับนางโทรมาบอกว่าอ่อยผู้ชายเก่ง”อึก...เสียงนินทาของกลุ่มคนที่อยู่ตรงหน้าทำเอาฉันหน้าชาขึ้นมาอีกรอบ จากที่โดนที่ทำงานนินทามาว่ารู้สึกแย่แล้ว ยังโดนเสียงนินทาตามมาหลอกหลอนที่นี่อีก ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกโกรธพี่ภีมม์ขึ้นมาแล้วจริง ๆ ที่ทำให้ฉันต้องถูกนินทาแบบนี้“จูบในผับด้วยนะเธอ”ว่าเข้านั่น...นี่สินะที่ใคร ๆ พูดเอาไว้ว่าการข่าวลือมันจะถูกแต่งแต้มจนเกินจริงเสมอ ทั้ง ๆ ที่พี่ภีมม์แค่หอมแก้มเท่านั้นเหอะ จูบเจิบอะไรกัน ฉันอยากจะแย้งไปแบบนี้แต่ทำได้ยืนตัวชาอย่างทำอะไรไม่ถูก ฉันแค่สงสัยว่าคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนจะสามารถพูดเรื่องของอีกฝ่ายทั้งที่ไม่รู้จักกันเลยได้ยังไงกันนะคงเพราะยัยสองคนนั้นแน่ที่ฉันพูดกระแทกหน้าตอนออกมาจากห้องน้ำที่บริษัทแล้วเอามาเมาส์ให้พนักงานที่บริษัทนี้ฟังงานก็กำลังจะถูกยกเลิกเพราะฉันคงไม่ยอมทำตามข้อเสนอบ้าของอีตาหื่นกามพินิจนี่ แถมยังโดนนินทาด้วยเรื่องบ้า ๆ อีกไม่หยุดหย่อน“อ้าวเฟิร์นมาที่บริษัทพี่ทำไมไม่บอก” เสียงพี่ภีมม์เดินมาจากข้างหลังทำให้ฉันหันขวับไปมอง แต่ไม่ใช่เพราะความดีใจที่ได้เจอหน้าเขานะ เพราะตอนน

    Huling Na-update : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 46 - สามีของฉันเป็นท่านประธาน

    “คุณภีมม์ครับ” เสียงอีตาพินิจดังขึ้นทำให้ทั้งฉันและพี่ภีมม์หยุดชะงัก แปลกใจนิดหน่อยที่หมอนั่นเรียกพี่ภีมม์อย่างสุภาพ“อะไร”“ผมว่าเรายกเลิกงานบริษัทเดอะวันออแกไนเซอร์เถอะครับ พนักงานคนนี้ดูไม่ค่อยมีมารยาทเท่าที่ควร”“ยังไง”“ก็ก้าวร้าวกับคุณภีมม์ แถมยังไม่รู้จักเอาอกเอาใจลูกค้า” สายตาอีตาพินิจตำหนิฉันอย่างชัดเจน แถมพวกที่นินทาฉันก่อนหน้านี้ก็มีสีหน้าเหมือนยิ้มเยาะ คอยดูนะพอฉันกลับไปถึงบริษัทคงโทรไปเอาฉันไปเมาส์สนุกปากเป็นแน่“ก็ไม่เห็นจะก้าวร้าวตรงไหน” พี่ภีมม์พูดดูสีหน้านิ่ง ๆ“หรือภรรยาของผมทำอะไรให้คุณไม่พอใจ”กึก...พี่ภีมม์พูดอะไรออกมาเนี่ย ทำไมสายตาของทุกคนดูช็อกขนาดนั้น โดยเฉพาะอีตาพินิจที่เพิ่งจะใส่ความฉันหน้าซีดจนเหลือแค่สองนิ้ว เสียงซุบซิบจากกลุ่มคนที่นินทาฉันเงียบลง บรรยากาศรอบตัวดูแปลกๆ“เออ...คุณใบเฟิร์นคือภรรยาของคุณภีมม์จริง ๆ หรือครับ ผมคิดว่าเธอพูดเล่น”“ครับ มีอะไรเหรือเปล่า” พี่ภีมม์ไม่พูดเปล่ายังดึงตัวฉันไปโอบบ่าต่อหน้าทุกคน ส่วนฉันที่ไม่ทั้งตั้งตัวก็เซจนไปแนบชิดกับเขา ฉันยังไม่เข้าใจอะไรเลยว่าทำไมทุกคนถึงต้องนอบน้อมพี่ภีมม์แปลก ๆ หรือว่าเขาไม่ใช่แค่เซลล์ธรรมดา?“อ่

    Huling Na-update : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 47 - ไม่เคยรู้มาก่อนเลย

    พี่ภีมม์ดึงแขนฉันให้เดินตามไปที่โต๊ะทำงาน ก่อนที่เขาจะหย่อนตัวนั่งลงกับเก้าอี้ผู้บริหารแล้วดึงฉันให้ยืนอยู่ตรงหว่างขาของเขา อยู่ ๆ พี่ภีมม์ก็เอาท่อนแขนรั้งเอวของฉันเอาไว้จนเกือบล้ม ดีที่ฉันทรงตัวแล้วเอาแขนยันที่บ่าของเขาเอาไว้ก่อน ไม่งั้นคงได้หน้าทิ่มไปทับตัวพี่ภีมม์แน่“น่าอายนะคะ ที่เฟิร์นไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย” ฉันเริ่มเปิดประเด็นใส่คนที่เอาแต่จ้องหน้าฉันนิ่ง ๆ“เพราะเฟิร์นไม่เคยสนใจเรื่องของพี่ ตั้งแต่เราสองคนจะแต่งงานกันแล้วยังไงครับ ข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับพี่ส่งไปทางอีเมล์ตั้งแต่วันที่เรานัดบอดกันแล้ว”ความจริงที่ว่าทำให้ฉันหน้าชาอีกรอบ ใช่...เป็นเพราะตอนนั้นฉันไม่ได้อยากแต่งงานกับเขา และฉันก็จำได้ดีว่าเขาเองก็คงจะรู้สึกเหมือน ๆ กัน และการที่พี่ภีมม์พูดออกมาแบบนี้มันทำให้ฉันรู้สึกผิด ผิดจนไม่กล้าสู้หน้า“เรื่องงานเฟิร์นไม่ต้องกังวล ทำงานของเฟิร์นไป พี่ไม่ได้คิดจะก้าวก่ายอะไร ส่วนพินิจหมอนั่นพี่คงต้องลงโทษตามกฎของพี่”พี่ภีมม์คงเดาอาการกังวลของฉันทางสีหน้าออก แต่ที่พี่ภีมม์เข้าใจผิดคือฉันไม่ได้คิดมากเรื่องนี้ เท่ากับการที่พี่ภีมม์มองฉันว่าเป็นภรรยาที่ไม่เอาไหนที่ไม่เคยใส่ใจเ

    Huling Na-update : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 48 - กลับไปเคลียร์กันที่บ้าน

    Talk ใบเฟิร์นอุณหภูมิภายในห้องที่เย็นเฉียบไปด้วยเครื่องปรับอากาศแต่ก็ไม่สามารถดับความคุกรุ่นของเราได้ สีหน้าของพี่ภีมม์ยังคงเรียบเฉยจนฉันเองก็คาดเดาไม่ถูกว่าเขาคิดอะไร“แล้วแต่เฟิร์น ถ้าเราต้องการแบบนี้พี่ก็ไม่ขัด งั้นออกไปกินข้าวกันเถอะ” เขาถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อย ๆ ส่วนฉันก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ จะมีบ้างที่แอบคิดว่าพี่ภีมม์กำลังโอเคกับสิ่งที่ฉันเพิ่งบอกไปหรือเปล่าคงเป็นเพราะว่าใกล้เที่ยง พี่ภีมม์เลยชวนฉันออกมาทานข้าวข้างนอก แต่ไม่คิดว่าเลยว่าขณะที่เราสองคนกำลังเดินเคียงข้างออกมาจากห้องทำงานของเขา อยู่ ๆ สายตาของฉันก็เห็นสาวสวยผมลอนในชุดแซกแบรนด์เนมสุดหรูเดินเข้ามา แน่นอน...จะเป็นใครไม่ได้นอกจากคุณเจนนี่เหอะ...ไหนว่าป่วยต้องเข้าโรงพยาบาล อาการแต่งหน้าเต็มมาขนาดนี้ไม่เหลือร่องรอยคนสำออยเมื่อคืนเลยสักนิด“ภีมม์”เสียงเรียกของเธอทำให้พี่ภีมม์ชะงัก แต่นั่นไม่เท่าไหร่หรอก เพราะตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกว่ามีสายตาหลาย ๆ คู่กำลังมองมาที่ฉากของเราทั้งสามคนที่กำลังเผชิญหน้ากันดูเหมือนฉากรักสามเส้าเลยใช่ไหมล่ะ“หายดีแล้วเหรอที่ปวดท้อง” เสียงพี่ภีมม์เอ่ยถามคุณเจนนี่ ส่วนฉันก็ขออนุญาตดึงหน้าตึงเพราะฉ

    Huling Na-update : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 49 - ไม่ใช่ก็อย่าฝืน

    ตลอดทางกลับบ้านใบเฟิร์นแทบจะไม่ยอมพูดหรือมองหน้าผมเลยด้วยซ้ำ แม้ผมจะพยายามดึงฝ่ามือเธอมาประสานกันแต่ทว่าเธอไว้แต่เธอก็พยายามคลายออกทำให้ผมต้องกระชับฝ่ามือเธอให้แน่นขึ้น“เฟิร์นโกรธอะไรพี่หรือเปล่าครับ” ผมเริ่มจะทนความเงียบของเธอไม่ไหวจนต้องเป็นฝ่ายพูดออกมาแทน“ไม่ได้โกรธค่ะ” ปากบอกว่าไม่โกรธแต่น้ำเสียงของเธอกับพูดจนดูเหมือนจะกระแทกเสียงใส่ ทั้งที่ผมพยายามชัดเจนเรื่องเจนนี่แล้วแต่ทำไมเหมือนทุกอย่างไม่ดีขึ้นเลย“แน่ใจนะครับว่าไม่โกรธ แล้วที่กระแทกเสียงใส่พี่ตอนนี้อยู่คือ”“เฟิร์นกำลังทบทวนถึงความเป็นไปได้ระหว่างเราสองคน”นั่นไงสิ่งที่ผมคิดไว้แล้วไม่มีผิด ที่เธอไม่อยากชัดเจนหรือบอกใครต่อใครไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องอายุที่เธอคิดว่าเธอแต่งงานเร็วเกินไป แต่ที่เธอกำลังพูดอยู่น่าจะหมายถึงเรื่องที่เธอไม่ได้คิดอยากแต่งงานกับผมตั้งแต่แรกที่เธอพูดไว้ แล้วการกระทำของเธอมันก็ชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงตอนนี้ผมเริ่มมั่นใจแล้วว่า เป็นผมคนเดียวสินะที่หลงรักภรรยาของตัวเอง“โอเคครับแล้วแต่เฟิร์น” ผมถอนหายใจก่อนจะยอมปล่อยมือของเธอออก มือที่เธอพยายามสะบัดมันออกครั้งแล้วครั้งเล่าแต่เป็นผมคนเดียวที่พยายามจับมือเธอ

    Huling Na-update : 2025-04-25

Pinakabagong kabanata

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   ตอนพิเศษ เจอกันครั้งที่สอง

    น้องเกิด 1 กุมภาพันธ์ วั้นนั้นเขายังไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเพราะคุณแม่น้องเพิ่งคลอดใหม่ๆและเขาเจอน้องครั้งแรกในวันที่ 14 กุมภาพันธ์นั่นเป็นครั้งแรกที่ภีมม์เจอกับใบเฟิร์นทั้งสองบ้านสนิทกันมากไปมาหาสู่กันบ่อย ๆ จนกระทั่งครอบครัวของภีมม์ ย้ายไปทำธุรกิจที่เมืองอเมริกา ภีมม์เลยไม่ได้มาหาใบเฟิร์นอีกแต่กระนั้นเขาก็ไม่เคยลืมที่ตัวเองมีเจ้าสาว…#ภีมม์ตอน 9 ขวบ“แม่ครับ มีผู้หญิงเอาดอกกุหลาบมาให้ภีมม์ แต่ภีมม์ไม่รับไว้ ผิดไหมครับ”“อ้าว ทำไมละลูก”“ภีมม์บอกเขาว่าภีมม์มีเจ้าสาวแล้ว ภีมม์รับดอกไม้จากใครไม่ได้อีก ภีมม์ไม่ชอบให้ผู้หญิงคนอื่นมาทำแบบนี้ ถ้าเป็นแบบนี้บ่อย ๆ ภีมม์ขอแต่งงานกับน้องเฟิร์นเลยได้ไหมครับ”ตอนนี้ภีมม์โตขึ้นพอที่จะรู้ความหมายของเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่หมายถึงคนที่ต้องแต่งงานอยู่ด้วยกัน“ไม่ได้ลูก น้องเพิ่ง 2-3 ขวบเอง เอาไว้ให้น้องเรียนจบมหาวิทยาลัยก่อนนะลูก”“งั้นถ้าจบ คุณพ่อคุณแม่ต้องให้ใบเฟิร์นเป็นเจ้าสาวของภีมม์เลยนะครับ”“น้องภีมม์ครับ การเป็นเจ้าบ่าวคนไม่ใช่แค่เราไปขอเขาแต่งงานแล้วแต่งงานกันได้เลยนะครับ ก่อนอื่นลูกต้องตั้งใจเรียนหนังสือให้เก่ง ให้ได้ทำงานดี ๆ เป็นผู้นำคน มีอาชีพแ

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   ตอนพิเศษ : เจอกันครั้งแรก

    “ภีมม์เข้ามาดูน้องสิลูก”เสียงผู้เป็นแม่หันมาเรียกลูกชายวัยเจ็ดขวบ เดินเข้ามาที่เตียงทารกตัวน้อยจิ้มลิ้มตัวแดง ๆ แก้มจ้ำม้ำที่ขยับตัวดุกดิ๊กไปมาอยู่บนเตียง“น่ารักจัง ตุ๊กตาหรือครับหม่าม๊า”“น้องเป็นคนจ๊ะ ไม่ใช่ตุ๊กตา”ภีมม์ขยับเข้าไปใกล้ด้วยความสนใจ สองมือจับขอบเตียงเด็ก จ้องมองทารกตัวน้อยที่ลืมตาแป๋วแหว๋ว ก่อนที่เด็กน้อยจะยิ้มหัวเราะเอิ๊กอ๊ากออกมาอย่างไม่รู้ภาษา มือน้อยควานสะเปะสะปะไปทั่ว ส่งผลให้ภีมม์ลองยื่นนิ้วชี้เข้าไปให้เด็กตัวน้อยจับด้วยความอยากรู้หมับ!มือเล็ก ๆ ของเธอนุ่มนิ่ม แต่จับเขาเอาไว้แน่นมาก“หม่าม๊าครับ น้องจับมือภีมม์แน่นเลย” ภีมม์ยิ้มกว้างอย่างดีใจ ก่อนใช้นิ้วชี้อีกข้างที่ว่างอยู่ จิ้มแก้มซาลาเปาของเด็กตัวน้อยเพราะดูนุ่มหยุ่นไปหมด“จับแน่นแบบนี้ แสดงว่าน้องจองภีมม์ไว้เป็นเจ้าบ่าวแน่ ๆ เลย” เสียงคุณน้าที่นอนอยู่บนเตียงและเป็นแม่ของเด็กทารกน้อยเอ่ยขึ้น“เจ้าบ่าว? เจ้าบ่าวคืออะไรครับ”“เจ้าบ่าวก็คือคนที่ต้องอยู่กับน้องไปตลอดชีวิตยังไงคะ”“หมายถึง ให้น้องใช้มือนุ่ม ๆ จับมือภีมม์แบบนี้ไปตลอดแบบนี้เลย นะเหรอครับ?”“ใช่จ๊ะ จับมือกันไปตลอดจนแก่เฒ่า”“แล้วปล่อยได้ไหมครับ”“

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 58 - ไม่มีอะไรต้องกลัวอีกแล้ว (END)

    หลังจากที่เราปรับความเข้าใจกัน ถึงตอนนี้ฉันก็ไม่สนใจเสียงนกเสียงกาอะไรนั่นอีกแล้ว นอกจากจะเอาตัวเองมุ่งมั่นกับงานที่ทำ อย่างน้อยก็เพื่อให้งานเปิดตัวรถรุ่นใหม่ของพี่ภีมม์ดีที่สุด และเพื่อเป็นลบคำสบประมาทที่ใครต่อใครอาจจะนินทาฉันได้อีก ยิ่งตอนนี้พอมีพี่ภีมม์คอยให้กำลังใจและสนับสนุนงานฉันเต็มที่ ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนว่าตัวเองมีพลังบวกเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมเป็นสิบเท่าถึงตอนนี้แม้คนจะยังคงซุบซิบเรื่องเดิม ๆ ของเรา แต่นั่นไม่ได้ทำให้ฉันให้ความสนใจกับมันอีกต่อไป เพราะตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าสิ่งที่ฉันควรให้ความสนใจและสำคัญที่สุด คือความรักของฉันกับพี่ภีมม์มากกว่าที่มันมีมากขึ้นทุกวันต่างหากวันงานเปิดตัวรถยนต์รุ่นใหม่ล่าสุดของบริษัททีเคยนต์มาถึงแน่นอนว่าเพราะเป็นรถนำเข้าหรูราคาหลายสิบล้าน ทำให้งานนี้เหล่าบรรดาเซเลปและสื่อมวลชนต่างให้ความสนใจกับงานวันนี้เป็นจำนวนมาก รวมไปถึงคุณเจนนี่ที่ถูกเชิญมาเป็นแขกพิเศษมาร่วมงาน แต่กลับชอบทำตัวเสนอหน้าไปยืนอยู่ข้างพี่ภีมม์ทำเสมือนเป็นคนสำคัญข้างกายเขาเฮ้อ...จะว่าไปเธอก็น่าสงสารนะพยายามทำทุกอย่างก็แล้ว ก็ยังเป็นได้แค่เพื่อนฉันพยายามบอกกับตัวเองแบบนั้นแต่สุดท้า

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 57 - ปรับความเข้าใจ

    อึก...พออ่านถึงตรงนี้ น้ำตาฉันก็ไหลออกมาหนักกว่าเก่า(เห็นโน้ตที่พี่เขียนเอาไว้ไหมครับ) เสียงพี่ภีมม์แทรกขึ้นมาเมื่อเห็นว่าฉันเงียบไปมีแต่เพียงสะอื้นที่แทรกเข้าไปในปลายสายเบา ๆ“ฮือ เห็นแล้วค่ะ ฮือ...พี่ภีมม์เฟิร์นขอโทษ”ความรู้สึกผิดตีตื้นขึ้นมาเข้ามาในหัวใจ สุดท้ายแล้วพี่ภีมม์เองต่างหากที่เป็นฝ่ายรอรับสายโทรศัพท์มือถือจากฉัน ส่วนตอนนั้นที่ฉันโทรหาเขาไม่ติด ใช่ว่าพี่ภีมม์จะปิดเครื่องหนีแต่ความจริงแล้วตอนนั้นเขาอาจกำลังอยู่บนเครื่องบินเลยไม่ได้เปิดมือถือก็เป็นได้บ้าที่สุด ฮือ....(เฟิร์นครับ ถ้าพี่ทำให้เฟิร์นร้องไห้พี่ขอโทษนะ)“เฟิร์นต่างหากที่ควรขอโทษพี่ภีมม์”พี่ภีมม์วางสายไปแล้ว ในขณะที่ฉันหยิบกระดาษที่พี่ภีมม์ขึ้นมาอ่านซ้ำไปซ้ำมาน้ำตามันไหลออกมาไม่หยุดเลย มีแต่ฉันที่คิดเองเออเองไปคนเดียวทั้งนั้นแล้วตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาที่ฉันนั่งเสียใจและคิดมากอยู่เป็นคนเดียวทั้งเดียวล่ะ คืออะไรหลังจากที่ฉันวางสายจากพี่ภีมม์น้ำตามันก็ไหลออกมาราวกับทำนบแตก ครั้งนี้ฉันถึงได้ตระหนักเสียงหัวใจของตัวเองว่า ในเวลาที่ฉันไม่มีเขาหรือถ้าต้องเลิกกับเขาฉันคงทนไม่ไหวแน่ นี่สินะที่ใครๆ บอกไว้ว่าเราจะรู้ค่าขอ

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 56 - รอจนกว่า...

    ฉันรู้สึกจุกนิดหน่อยที่พวกเอ่ยถึงคุณเจนนี่ ดูเหมือนคุณเจนนี่น่าจะมีอิทธิพลต่อคนกลุ่มนี้พอสมควร ความจริงมันก็ไม่แปลกนักหรอกเพราะคุณเจนนี่มาหาพี่ภีมม์มากกว่าฉันที่เป็นภรรยาตัวจริงเสียอีก ซึ่งฉันไม่แปลกใจอะไรเลยสักนิดเมื่อคิดขึ้นได้ว่าพวกหล่อนอาจจะสนิทกับคุณเจนนี่มากพอสมควร“ถ้าพวกคุณว่างมากน่าจะไปทำงานกันนะคะ ถ้าคุณภีมม์รู้ว่าจ้างคนแบบพวกคุณมาทำงานเขาคงไม่ค่อยโอเค เห็นทีฉันคงต้องรายงานพี่ภีมม์บ้างแล้วละ”“แหมทำตัวเนียนเหมือนเป็นภรรยาเจ้าของบริษัทตัวจริงเลยนะ โน้นจ๊ะคุณภีมม์กับภรรยาตัวจริงเขาตอนที่อยู่ที่วอชิงตันดีซี” ไม่พูดเปล่าผู้หญิงคนนั้นยังเปิดรูปจากไอจีคุณเจนนี่ ที่เช็กอินอยู่ที่รัฐวอชิงตันดีซีมาให้ฉันดูแน่นอนในรูปมีพี่ภีมม์อยู่ในรูปของเธอจริง ๆภาพที่เห็นแม้สองคนจะไม่ได้ยืนใกล้ชิดกันแบบสนิทสนมแต่ก็ทำให้รู้ว่าทั้งสองคนอยู่ที่เดียวกันนี่สินะ...สาเหตุของการไม่โทรหาฉันเลยตลอดอาทิตย์นี้หัวใจมันชาจนแทบไม่มีความรู้สึก เมื่อเห็นว่าพี่ภีมม์อยู่กับคุณเจนนี่ที่อเมริกา ถึงจะเป็นรูปที่เธอเช็กอินเมื่อสองสามวันก่อน แต่มันทำให้มั่นใจได้เลยว่าคุณเจนนี่กับพี่ภีมม์คงเดินทางไปด้วยกันจากที่ตั้งใจจะ

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 55 - หัวใจที่หายไป

    น้ำตามันไหลออกมาจากไหนมากมายหนักก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าฉันร้องไห้จนเผลอหลับไปบนที่นอน จนตอนเช้าของอีกวันเช้าที่ไม่มีพี่ภีมม์อยู่ข้าง ๆ ฉันต้องลากตัวเองเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวทั้งที่ตายังบวมเป่งจนเกือบจะปิด ดูตลกมากเสียจนต้องหาอะไรเย็น ๆ มาประคบเปลือกตาให้ยุบลงก่อนไปทำงาน“คุณเฟิร์น” ในขณะที่ฉันยืนเรียกรถ TAXI อยู่หน้าตึกก็พบว่าคนขับรถของพี่ภีมม์มารออยู่ก่อนแล้ว“อ้าว! สวัสดีค่ะคุณโจ มารับพี่ภีมม์เหรอคะพี่ภีมม์ไม่อยู่หรอกค่ะ น่าจะติดธุระ”“อ่อทราบแล้วครับ เมื่อวานผมเพิ่งไปส่งคุณภีมม์ขึ้นเครื่อง”“คะ...ขึ้นเครื่อง?”“คุณภีมม์ได้บอกคุณเฟิร์นเหรอครับ เห็นว่ามีประชุมด่วนกับบอร์ดบริหารของรถยนต์”“ออค่ะ เฟิร์นไม่ทราบเลย” ฉันพูดเพราะไม่รู้จริง ๆ พี่ภีมม์ไม่ได้บอกอะไรฉันเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะไปไหน อย่าว่าแต่เปิดเครื่องรับสายฉันหรือโทรมาเขายังไม่โทรมาด้วยซ้ำคุณโจทำสีหน้างง ๆ ก่อนจะเปิดประตูรถให้ฉันขึ้นไปนั่งบนรถ“เมื่อวานคุณภีมม์บอกว่าคุณน่าจะไม่สบายเลยให้นอนพักครับ ผมก็นึกว่าคุณจะไม่ออกไปทำงานเลยไม่ได้กลับมารอรับ”“อ่าค่ะ” ฉันซึ่งยังมึนงงอยู่เพราะไม่รู้ว่าพี่ภีมม์ไปไหนเลยยังสับสนอยู่เล็กน้อยจริงสินะเมื่อ

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 54 - กว่าจะรู้ใจตัวเอง

    ลีโอมาส่งฉันกลับบ้าน เขาบอกกับฉันแค่ว่าตอนแรกก็ว่าจะกลับบ้านไปแล้ว แต่เห็นฉันยังไม่ลงมาสักทีเค้าเลยตัดสินใจนั่งรอหน้าบริษัท และที่ไม่ขึ้นไปข้างบนก็เพราะกลัวคนจะนินทาว่าเราสองคนอยู่ทำงานด้วยกันจนดึกดื่นตามลำพังแค่สองคน ดูเหมือนเขาจะพอได้ยินข่าวลือที่ไม่ดีเกี่ยวกับฉันมาพอสมควร“ทำไมเฟิร์นถึงไม่แก้ข่าวว่าละ ว่าผู้ชายในข่าวลือคือสามีของเฟิร์น ทำไมต้องปล่อยให้คนเข้าใจผิดว่าทำตัวแบบนั้น” ลีโอถามขึ้นมาในระหว่างทางขับรถมาส่งฉันที่คอนโด“ก็ไม่รู้จะแก้ทำไมในเมื่อไม่ใช่เรื่องจริง” ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย “ช่างมันเถอะลีโอฉันไม่ได้สนใจนักหรอก คนมีปากก็พูดไปเรื่อยเพราะความเป็นจริงมีฉันรู้ดีที่สุด” ฉันหันไปยิ้มให้ลีโอ ทั้งที่ปากเพิ่งพูดออกไปว่าไม่เป็นไรแต่ความจริงแล้วฉันแอบไปร้องไห้คนเดียวบ่อยมาก“แต่ดูเหมือนเฟิร์นกับผู้ชายคนนั้นจะไม่ค่อยโอเคกันนะ ไม่งั้นคืนนั้นเฟิร์นจะโทรมาหาเราแล้วร้องไห้ทำไม” ลีโอเดาความรู้สึกทางฉันโคตรเก่ง “และนี่ก็คงทะเลาะด้วยกันใช่ไหมไม่งั้นวันนี้เขาคงมารับเฟิร์นเหมือนทุกวันแล้ว”ฉันหันไปมองหน้าลีโอ ก่อนที่จะรีบเบือนหน้าหนีออกไปนอกกระจกเพราะกลัวน้ำตามันจะไหลออกมา“คว

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 53 - เพื่อนที่ดีที่สุด

    เป็นเพราะวันนี้ฉันมาทำงานสายและใช้เวลานานกับการเข้าไปคุยกับคุณสุวัฒน์ ทำให้ช่วงบ่ายตัวเองเผลอทำงานจนไม่ได้ดูเวลาเลยว่าท้องฟ้าเปลี่ยนจากสว่างเป็นสีส้มอมชมพูตอนไหน พอหันกลับไปมองนอกหน้าต่างแค่แป๊บเดียวด้านหลังพระอาทิตย์ก็ลับขอบฟ้าไปแล้วไม่รู้ว่าป่านนี้พี่ภีมม์จะกลับบ้านหรือยังนะอยู่ ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงเขา ก็นะ...ปกติพี่ภีมม์ต้องไลน์มาหาฉันแล้วว่ามารอรับอยู่หน้าบริษัท พอไม่มีไลน์มาตามเหมือนทุกวัน ทำไมถึงรู้สึกปวดหนึบที่หัวใจแบบนี้นะพอเถอะเฟิร์นอีกไม่นานตัวเองต้องคืนอิสระให้เขาแล้ว เธอต้องค่อย ๆ ตัดใจสิ ฉันบอกตัวเองเป็นรอบที่ร้อยของวันก็ว่าได้เพื่อนร่วมงานค่อย ๆ ทยอยกลับไปทีละคน แม้กระทั่งลีโอที่ทำท่าจะลุกหนีด้วยอีกคนเมื่อเห็นว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่นทยอยกลับจนเกือบหมด“กลับแล้วเหรอลีโอ”ฉันพยายามทำตัวเองให้เป็นปกติที่สุดด้วยการยอมเอ่ยทักทายเขาก่อน ทั้งที่วันนี้ทั้งวันลีโอยังไม่ยอมพูดกับฉันสักคำเดียว“...อืม” เหมือนตอนแรกลีโอจะไม่ยอมตอบฉันด้วยซ้ำไปแต่ที่สุดแล้วเขาก็ยอมตอบออกมา แม้จะไม่ยอมมองหน้าฉันก็ตามที“เฟิร์นขอโทษที่ทำให้นายเข้าใจผิดนะ แต่เราสองคนจะกลับมาเป็นเพื่อนกันแบบเดิมได้ไห

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 52 - โอกาสอยู่ในอากาศ

    รุ่งเช้าฉันขยับร่างกายตื่นขึ้น รู้สึกเหมือนตัวเองจะปวดเมื่อยไปทั้งตัวราวกับเพิ่งวิ่งมาราธอนเป็นสิบกิโล แต่ทว่าเช้านี้กลับไม่มีพี่ภีมม์นอนกอดฉันเหมือนกับทุกวันที่ผ่านมา มือที่ควานไปบนที่นอนตรงหน้าสัมผัสได้ถึงความว่างเปล่า ทำให้ฉันรีบหยัดตัวลุกขึ้นนั่งก่อนมองหานาฬิกาพบว่าตอนนี้เกือบจะแปดโมง และใช่...พี่ภีมม์ทิ้งฉันไว้โดยไม่ปลุกฉันสักคำไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะใจร้ายกับฉันแบบนี้ นี่สินะ...ที่เขาบอกเอาไว้ว่าต่อไปจะไม่ใจดีกับฉันแล้วช่างมันเถอะ...เป็นฉันที่ทำตัวเองทั้งนั้นสุดท้ายฉันต้องลากสังขารมาทำงานในตอนสายเพราะว่าไม่อยากลางานโดยไม่จำเป็นบ่อย ๆ แต่กระนั้นสถานการณ์ที่ทำงานกลับดูแย่กว่าที่สถานการณ์ที่บ้านอีก เมื่อเพื่อนร่วมงานที่เคยสนิทมาก ๆ ลีโอ เอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตาโดยไม่เงยหน้ามาทักทายฉันเลยแม้แต่น้อย เฮ้อ...มันอะไรกันหนักหนา โคตรน่าอึดอัดฉันได้แต่ถอนหายใจก่อนจะเดินผ่านโต๊ะทำงานของลีโอไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเองที่อยู่ติดกัน ท่าทีที่เมินเฉยของคนที่เคยสนิทกันมากเวลาโดนเมินแล้วมันโคตรเจ็บ อยากจะทักทาย อยากจะคุยเล่นเหมือนเมื่อก่อน ต่อไปฉันคงทำต่อไปไม่ได้แล้วสินะที่ผ่านมาลีโอเป็นได้แ

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status