Share

My Husband 25 - อาหารเช้าของพี่ภีมม์

Author: Siesta
last update Last Updated: 2025-04-25 21:10:12

วันนี้พี่ภีมม์เองก็หยุดงานไปพร้อมกับฉัน ฉันเห็นพี่ภีมม์เอา Notebook ขึ้นมาทำงานบนเตียงด้วย ดูเหมือนว่างานของเขาจะยุ่งมาก ความจริงถ้างานเขาจะเยอะขนาดนี้ พี่ภีมม์จะไปทำงานก็ได้นะ ฉันบอกเขาไปแบบนี้แต่เขาก็เลือกที่จะไม่ไป แถมในขณะที่เขานั่งทำงาน พี่ภีมม์ยังหันมาคอยลูบผมฉันเป็นระยะบางทีก็รู้สึกเหมือนหันมาหอมแก้มบ้าง หอมหน้าผากฉันบ้าง แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เพราะตอนนี้ทั้งรู้สึกทั้งง่วงทั้งเพลียจนอยากจะเอาแต่นอนพักมากว่า

เกือบค่อนเย็นที่ฉันตื่นมาอีกครั้ง ส่วนพี่ภีมม์เอา Notebook เก็บไปแล้วตอนไหนก็ไม่รู้

ก่อนที่พี่ภีมม์ขยับตัวมาใกล้ฉัน

“ไหวไหมครับ”

หะ หา หมายความว่า นี่เขาจะทำต่ออีกเหรอ ฉันหน้าเหวอไปชั่วขณะ ก่อนจะรีบส่ายหน้า

“เย็นนี้พี่จะพาออกไปหาอะไรกินข้างนอก”

“อ้าวเหรอคะ”

“นี่เรา คิดว่าพี่จะทำอะไรเราต่องั้นสิ”

“เฟิร์นยังไม่ทันคิดแบบนั้นสักหน่อย” ฉันทำหน้ายู่ใส่เขา ก่อนจะรีบปฏิเสธ ทั้งที่ความจริงก็คิดนั้นแหละ

“หรือถ้าเราไม่อยากไปจะนอนต่อแบบนี้ก็ได้นะ”

“ไปค่ะ” ฉันรีบตอบโดยไม่ต้องคิด เพราะอย่างน้อยถ้าเราออกไปหากินกันข้างนอก มันคงจะปลอดภัยกว่าที่จะให้เขามากินฉัน เพราะงั้นฉันถึงได้รีบตอบ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 26 - ไม่ได้ไปทำงานเพราะ...

    “เฟิร์นไม่ได้อายเรื่องนี้ค่ะ แต่อายที่ไม่ได้ไปทำงานเพราะ...เพราะ...เพราะ” ฉันจะกล้าพูดออกไปได้ไงว่าเหนื่อยและเพลียจากกิจกรรมรักตลอดทั้งคืนเรื่องเมาก็ส่วนหนึ่ง...แต่ก็ไม่เมามากจนถึงขั้นไปทำงานไม่ไหวนี่นา ฮึ พี่ภีมม์นะพี่ภีมม์“เพราะอะไรครับ ไม่เห็นพูดให้จบ”“เพราะพี่ภีมม์หื่นมากไงล่ะคะ”ฉันสะบัดหน้าใส่พี่ภีมม์อย่างงอน ๆ ก่อนจะเดินเลี่ยงออกมา ทำไมพี่ภีมม์ต้องบีบให้ฉันพูดเรื่องที่น่าอายขนาดนี้ออกมาด้วยนะแล้วคิดดู นี่ขนาดเมื่อคืนเป็นครั้งแรกของฉัน แต่พี่ภีมม์กลับไม่มีการถนอมร่างของฉันเลยสักนิด คนบ้า!#สองชั่วโมงต่อมาภัตตาคารหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาคือสถานที่ที่พี่ภีมม์เลือกพาฉันมาดินเนอร์ บรรยากาศสวย ๆ กับสถานที่ที่สุดแสนโรแมนติก ทำให้ฉันรู้สึกหัวใจพองโตขึ้นมาอีกนิดนึง เพราะเหมือนความสัมพันธ์ของพวกเราจะดีขึ้นตามลำดับอย่างคนที่เป็นสามีภรรยากันจริง ๆแต่ทว่า...พอมาถึงสายตาฉันดันเหลือบไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ถึงแม้เธอจะหันข้างนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารริมกระจกแล้วมองไปลงไปคือวิวทิวทัศน์ของแม่น้ำเจ้าพระยาที่สะท้อนแสงไฟระยิบระยับในตอนกลางคืนมันดูสวยงามมาก แต่ที่สวยกว่านั้นคือผู้หญิงชุดสีขาวคนนั้น แ

    Last Updated : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 27 - อะไรที่เป็นของเราควรจะเป็นของเรา 

    “น่าอิจฉาคุณใบเฟิร์นจังนะคะ ที่โชคดีได้ผู้ชายแบบภีมม์เป็นสามี คุณโชคดีมากจริง ๆ” คุณเจนนี่ยื่นมือนุ่ม ๆ ของเธอมาจับหลังมือของฉัน “นี่ถ้าเจนนี่รู้ว่าคุณใบเฟิร์นเป็นภรรยาของภีมม์ละก็ ไม่มีทางยกเลิกดิวงานกับคุณใบเฟิร์นแล้วให้คุณเอมี่ทำแทนหรอก”“นั่นสิแล้วมันเกิดอะไรขึ้นทำไมเจนถึงยกเลิกงานของใบเฟิร์นได้” พี่ภีมม์ถาม“ถามคุณใบเฟิร์นดูสิคะ เจนนี่ไม่กล้าเราเดี๋ยวภีมม์จะโกรธเจนนี่ ว่าไงคะคุณใบเฟิร์นจะเล่าหรือให้เจนนี่เล่าดี” เธอทำสีหน้าลำบากใจก่อนจะหันมาที่ฉัน ส่วนฉันก็หันไปมองหน้าที่พี่ภีมม์ก่อนที่เขาจะพยักหน้าบอกให้ฉันพูดออกมา“คือเรื่องวันนั้น เฟิร์นต้องขอขอโทษคุณเจนนี่ด้วยนะคะ เฟิร์นอยากจะบอกความจริงว่าวันนั้นเฟิร์นไม่ได้เป็นคนคุยไลน์กับคุณเจนนี่เลย ตอนนั้นที่คุณเจนนี่ไลน์มา น่าจะเป็นเวลาที่เฟิร์นไม่อยู่โต๊ะ แล้วเฟิร์นก็ไม่รู้ว่าใครตอบไลน์แทน” ฉันไม่กล้าบอกว่าสงสัยเอมี่ถึงจะค่อนข้างมั่นใจก็ตามที แต่ในเมื่อไม่มีหลักฐานที่แน่นชัดฉันก็เอาผิดเอมี่ไม่ได้“อย่าบอกนะว่าเป็นน้องผู้หญิงคนที่อาสามารับงานแทนใบเฟิร์น”“หมายความว่าไง” พี่ภีมม์ดูขมวดคิ้วเล็กน้อย วันนั้นเขาไม่รู้ว่าเอมี่มาเป็นตัวแทนของใ

    Last Updated : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 28 - เหมือนเป็นส่วนเกิน

    ยิ่งเขาคุยกัน ฉันก็ยิ่งรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นส่วนเกิน นั่งมองเขาสองคนคุยกันด้วยความรู้สึกหน่วงอยู่ในใจ“คุณใบเฟิร์นเคยไปเที่ยวต่างประเทศไหมคะ”“ก็มีไปบ้างคะ ญี่ปุ่น เกาหลี”“อ๋อเคยเที่ยวแต่ในแถบเอเชียเนอะ เจนนี่หมายถึงโซนยุโรป อเมริกาน่ะค่ะ เผื่อเอาไว้ทริปหน้าถ้าเจนนี่ไปเที่ยวกับภีมม์อีกจะได้พาคุณใบเฟิร์นไปด้วย”ฉันรู้สึกหมือนตัวเองกำลังทำให้จุกไปอีกหนึ่งดอก ได้แต่ยิ้มเจื่อนกลับไป“เร็ว ๆ นี้เราว่าจะพาเฟิร์นไปฮันนีมูนที่มิลาน” พี่ภีมม์พูดเหมือนช่วยแก้หน้าให้ฉัน แต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีได้เท่าไหร่หรอกนะเพราะประโยคต่อมาของคุณเจนนี่กลับทำให้ฉันรู้สึกหน้าชามากกว่าเดิม“อ้าวเหรอนี่แต่งงานกันยังไม่ไปฮันนีมูนกันอีกเหรอ ภีมม์นะภีมม์จะกี่ปีกี่ชาติก็ไม่เคยเห็นอะไรสำคัญไปกว่างาน ไม่ได้นะคะต่อไปภีมม์ต้องเชื่อเจนนี่นะ หัดเอาใจคุณใบเฟิร์นมากกว่านี้ เดี๋ยวเธอก็น้อยใจภีมม์หรอก”คือจะให้ฉันรู้สึกยังไงดีละ ถ้าต่อไปนี้ถ้าพี่ภีมม์เอาใจฉันคือต้องหมายความว่า พี่ภีมม์กำลังเชื่อฟังคุณเจนนี่อยู่งั้นเหรอครืด...โชคดีที่ขณะที่ฉันกำลังรู้สึกระอักกระอ่วนไม่รู้ว่าควรทำสีหน้าแบบไหน ลีโอก็โทรเข้ามาเหมือนช่วยฉันให้ห

    Last Updated : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 29 - แน่ใจนะว่าบริสุทธิ์ใจ

    สุดท้ายฉันก็ต้องเปิดเครื่องและยอมโทรไปบอกลีโออย่างที่พี่ภีมม์ต้องการ ดูเอาเถอะที่เขาอยากจะทำยังไงก็ทำได้ จะคุยกันหวานอี๋อ๋อกันแค่ไหนก็ทำได้ แต่ฉันสิทำอะไรไม่ได้เลยงั้นเหรอหลังจากที่เราสองคนกลับมาเราก็แทบจะไม่พูดกันอีก ฉันรู้ว่าพี่ภีมม์ไม่พอใจฉันเรื่องลีโอ ส่วนเขาก็น่าจะรู้ว่าฉันไม่พอใจเขาเรื่องคุณเจนนี่ แต่การที่เขาเลือกที่จะนิ่งเฉยแบบนี้มันทำให้ฉันยิ่งหงุดหงิดและการที่รุ่งเช้าฉันยอมให้พี่ภีมม์มาส่งฉันมาทำงานแทนลีโอ ทำให้ฉันถึงได้รู้ว่าจริง ๆ แล้ว รถคันที่จอดอยู่ที่คอนโดเป็นรถส่วนตัวที่ใช้สำหรับพี่ที่ภีมม์อยากไปไหนมาไหนส่วนตัว แต่เวลาทำงานบริษัทของพี่ภีมม์จะให้คนขับส่งมารอรับไปทำงาน แถมพี่ภีมม์ก็ยังแต่งตัวทำงานด้วยชุดสูทที่ราคาแพงลิ่วแบบที่ฉันคาดไม่ถึง ซึ่งดูยังไงก็ไม่เหมือนแค่เซลล์ขายรถธรรมดาก็นะ...ถึงแม้ฉันจะรู้สึกสงสัยแต่ก็ไม่อยากถาม คงเพราะฉันยังรู้สึกเคือง ๆ เรื่องของเขากับคุณเจนนี่อยู่ ไว้ถ้าเขาอยากบอกหรืออยากอธิบายว่าเขาทำงานอะไรกันแน่ เขาก็คงพูดมันออกมาเองนั่นแหละ“เย็นนี้พี่มารับนะ” เขาเอ่ยขึ้นเมื่อรถมาถึงหน้าบริษัท“ถ้ายุ่งมากก็ไม่ต้องค่ะ กลับเองได้”“ใบเฟิร์น...” พี่ภีมม

    Last Updated : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 30 - อย่าปล่อยให้โดนแย่งอีก

    เอมี่ดูจะยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างภูมิใจผลงานที่ไม่ได้ออกแบบหรือวางแผนอะไรเลย ทำให้ฉันได้แต่ก้มหน้าด้วยความรู้สึกเสียใจที่สำคัญไม่อยากมองแววตาเอมี่ที่กำลังยิ้มเยาะแล้วมองมาให้ฉัน“แต่...” คุณเจนนี่ทิ้งจังหวะช่วงหนึ่งทำให้ทุกคนหยุดเงียบแล้วตั้งใจฟังเธอ“เจนนี่จำได้ว่างานนี้เจนนี่บรีฟงานกับคุณใบเฟิร์นตั้งแต่แรกว่าอยากได้แบบนี้” คุณเจนนี่ปรายตามองไปที่เอมี่แต่สีหน้าไม่มีรอยยิ้มเลยแม้แต่น้อย เป็นการใช้สายตาที่มองไปอย่างนิ่ง ๆ เหมือนนางพญา“แต่อยู่ ๆ วันที่เจนนี่ไลน์หาคุณใบเฟิร์นแล้วคุณใบเฟิร์นไม่ได้ไปแต่กลายเป็นคุณเอมี่มาแทน ความจริงวันนั้นมันเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ เพราะเจนนี่ถามคุณใบเฟิร์นแล้วคุณใบเฟิร์นไม่ได้คุยไลน์กับเจนนี่ในวันนั้น หมายความว่ามีการกลั่นแกล้งให้เจนนี่เข้าใจคุณใบเฟิร์นผิดหรือเปล่าคะ”คราวนี้เรียกเสียงฮือฮาจากคนในบริษัทที่อยู่รอบล้อม และฉันคิดไม่ถึงว่าคุณเจนนี่จะตั้งใจเปิดฉากทำลายเอมี่ต่อหน้าทุกคนแบบนี้“ไม่นะคะวันนั้นเอมี่บังเอิญไปที่ร้านนั้นจริงๆ”“บังเอิญถึงขนาดเตรียมงานไปพรีเซนต์แทนด้วยเหรอคะ เตรียมตัวมาดีจัง” คุณเจนนี่เอ่ยด้วยสีหน้านิ่ง ๆ ก่อนหันไปหาคุณสุวัฒน์“เจนนี่อย

    Last Updated : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 31 - พายุลูกใหม่

    คุณเจนนี่กลับไปแล้วในขณะที่ความรู้สึกของฉันกำลังเหมือนโดนประกาศสงครามครั้งใหญ่ ซึ่งฉันยังไม่รู้เลยว่าจะรับมือกับคุณเจนนี่ที่ทั้งสวยกว่าและเหนือกว่าฉันทุกอย่างได้อย่างไรฉันถอนหายใจออกมาอีกครั้งแทบจะเรียกได้ว่าไม่รู้ว่าครั้งที่เท่าไหร่ของวันนี้ ทั้งที่ตัวเองเพิ่งจะโล่งอกเพราะเรื่องของเอมี่เพิ่งจบลง แต่ตอนนี้ฉันกำลังรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังจะเจอพายุลูกใหม่ที่ทำให้รู้สึกหนักใจยิ่งกว่าแต่ทว่า ในความรู้สึกว่าตัวเองเจอแต่เรื่องร้าย ๆ ไม่คิดเลยว่าช่วงบ่ายของวันนี้ฉันกลับได้รับข่าวดีอย่างกะทันหัน เพราะอยู่ ๆ ทางคุณสุวัฒน์ผู้บริการได้เรียนฉันไปพบเป็นการส่วนตัว แถมได้มอบหมายให้ทำโปรเจคใหม่ เพื่อเป็นการตอบแทนกรณีที่ฉันโดนกลั่นแกล้งเคสของเอมี่“ขอโทษด้วยนะครับคุณใบเฟิร์นที่ทำให้เจอเรื่องลำบากใจ”คุณสุวัฒน์ใจดีแถมยังพูดสุภาพกับฉันมาก“อ่อค่ะ ไม่เป็นไรเลยค่ะ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน”“ทางเรามองว่าเป็นเรื่องผิดวินัยร้ายแรง แล้วตัวเอมี่เองก็อายที่โดนเปิดเผยความผิดต่อหน้าเพื่อนร่วมงานทุกคนเธอเลยชิงลาออกเอง แต่ถึงเธอไม่ลาออกเธอก็คงไม่ได้ประเมินให้ผ่านงานอยู่ดี” คุณสุวัฒน์อธิบาย ส่วนฉันก็ได้แต่พยักห

    Last Updated : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 32 - อยู่ในสายตา

    ใบหน้าของผมมีรอยยิ้มออกมาไม่รู้ตัว ที่รู้ว่าคนของผมเลือกใช้การจัดออแกไนซ์จากบริษัทของใบเฟิร์น ผมเลยปิดการประชุมดื้อ ๆแน่นอนว่าการเลือกงานครั้งนี้ไม่ใช่เพราะการใช้เส้นสายใด ๆ ของผมทั้งสิ้นนอกเหนือจากที่ผมมอบอำนาจให้ทุกฝ่ายไปจัดการ แล้วนำมาเสนอให้ผมพิจารณาอนุมัติอีกทีว่าผ่านหรือไม่ แต่ส่วนใหญ่แล้ว ผมก็ค่อนข้างเชื่อมือในความสามารถของลูกน้องผมทุกคน เว้นก็แต่หากขัดใจมาก ๆ ผมก็ไม่ได้อนุมัติไปหมดเสียทีเดียว ซึ่งแน่นอนว่าทุกคนรู้นิสัยผมดีว่าต่อให้ผมจะดูไม่เรื่องมากก็จริง แต่ทุกอย่างต้องผ่านการคัดสรรมาอย่างดีก่อนจะมาพรีเซ้นต์งานให้ถึงมือประธานบริษัทอย่างผมและหลังจากจากที่ไม่คิดจะวุ่นวายเรื่องงานของเธอ พอรู้ว่าเป็นบริษัทเดอะวันออแกไนซ์ ผมก็อดไม่ได้ที่จะต่อสายหาสุวัฒน์ลูกน้องเก่าของพ่อผมที่ตอนนี้สามารถตั้งตัวได้ด้วยเงินทุนบริษัทของพ่อผมจนสามารถเปิดบริษัทออแกไนซ์ได้เป็นของตัวเองเพื่อขอให้ส่งตัวใบเฟิร์นมาดูงานบริษัทของผมอย่างน้อย...เธอจะได้อยู่ในสายตาของผมบ้างเวลาทำงานก็เท่านั้น ...ครืดดดดเสียงโทรศัพท์ของเจนนี่โทรมาทำให้ผมหลุดจากภวังค์ที่กำลังคิดถึงใบเฟิร์นอยู่“ว่าไงคะ ภีมม์ทำอะไรอยู่”“ผม

    Last Updated : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 33 - งานโปรเจคใหม่

    ในขณะที่ฉันกำลังจะบอกความจริงก็กับลีโอ อยู่ ๆ ก็มีเด็กคนหนึ่งวิ่งข้ามถนน โดยมีผู้ปกครองของเด็กน้อยคนนั้นวิ่งตามมาติด ๆ โชคดีที่ไม่ได้รับบาดเจ็บทั้งแม่และลูก เพราะลีโอเหยียบเบรกทันแต่กระนั้นเขาก็ดูหัวเสียมากเพราะเขาเกือบชนสองแม่ลูก ฉันเห็นคนเป็นแม่หน้าเสียเพราะยังตื่นตระหนกแต่ก็ก้มหัวขอโทษและขอบคุณลีโอตลอดเวลา“ใจเย็นน่า ลีโอ” ฉันพยายามจับแขนลีโอให้เลิกโวยวายสองแม่ลูกนั่น“อะไรวะ ลูกจะข้ามถนนแต่ไม่จับลูกดี ๆ ชนขึ้นมาซวยคนขับอีก”พอลีโอบ่นไม่หยุด ฉันก็อดคิดไปถึงวันที่นัดบอดกับพี่ภีมม์ไม่ได้วันนั้นที่ฉันประทับใจเขาทั้งที่เห็นแค่แผ่นหลังตอนที่เขาเข้าไปช่วยเด็กน้อยคนนั้นจนตัวเองได้รับแผลเล็กน้อยที่หลังมือจากตอนแรกที่เห็นเขาแต่งตัวธรรมดามาก เหมือนไม่ได้ใส่กับการนัดบอดครั้งแรกของเราสองคน แต่ฉันกลับรู้สึกดีมากกว่าที่รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่เข้าไปช่วยเด็กน้อยคนนั้น แล้วนั่นก็เป็นความประทับใจแรกพบที่ฉันมีต่อพี่ภีมม์ จนลืมเรื่องที่เขามาสาย ลืมเรื่องที่เขาแต่งตัวไม่เรียบร้อย และลืมไปเลยว่าพี่ภีมม์อาจจะแต่งงานกับฉันเพราะความไม่ตั้งใจแต่เป็นเพราะผู้ใหญ่บังคับเหมือน ๆ กันความอบอุ่นและอ่อนโยนเล็ก ๆ

    Last Updated : 2025-04-25

Latest chapter

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   ตอนพิเศษ เจอกันครั้งที่สอง

    น้องเกิด 1 กุมภาพันธ์ วั้นนั้นเขายังไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเพราะคุณแม่น้องเพิ่งคลอดใหม่ๆและเขาเจอน้องครั้งแรกในวันที่ 14 กุมภาพันธ์นั่นเป็นครั้งแรกที่ภีมม์เจอกับใบเฟิร์นทั้งสองบ้านสนิทกันมากไปมาหาสู่กันบ่อย ๆ จนกระทั่งครอบครัวของภีมม์ ย้ายไปทำธุรกิจที่เมืองอเมริกา ภีมม์เลยไม่ได้มาหาใบเฟิร์นอีกแต่กระนั้นเขาก็ไม่เคยลืมที่ตัวเองมีเจ้าสาว…#ภีมม์ตอน 9 ขวบ“แม่ครับ มีผู้หญิงเอาดอกกุหลาบมาให้ภีมม์ แต่ภีมม์ไม่รับไว้ ผิดไหมครับ”“อ้าว ทำไมละลูก”“ภีมม์บอกเขาว่าภีมม์มีเจ้าสาวแล้ว ภีมม์รับดอกไม้จากใครไม่ได้อีก ภีมม์ไม่ชอบให้ผู้หญิงคนอื่นมาทำแบบนี้ ถ้าเป็นแบบนี้บ่อย ๆ ภีมม์ขอแต่งงานกับน้องเฟิร์นเลยได้ไหมครับ”ตอนนี้ภีมม์โตขึ้นพอที่จะรู้ความหมายของเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่หมายถึงคนที่ต้องแต่งงานอยู่ด้วยกัน“ไม่ได้ลูก น้องเพิ่ง 2-3 ขวบเอง เอาไว้ให้น้องเรียนจบมหาวิทยาลัยก่อนนะลูก”“งั้นถ้าจบ คุณพ่อคุณแม่ต้องให้ใบเฟิร์นเป็นเจ้าสาวของภีมม์เลยนะครับ”“น้องภีมม์ครับ การเป็นเจ้าบ่าวคนไม่ใช่แค่เราไปขอเขาแต่งงานแล้วแต่งงานกันได้เลยนะครับ ก่อนอื่นลูกต้องตั้งใจเรียนหนังสือให้เก่ง ให้ได้ทำงานดี ๆ เป็นผู้นำคน มีอาชีพแ

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   ตอนพิเศษ : เจอกันครั้งแรก

    “ภีมม์เข้ามาดูน้องสิลูก”เสียงผู้เป็นแม่หันมาเรียกลูกชายวัยเจ็ดขวบ เดินเข้ามาที่เตียงทารกตัวน้อยจิ้มลิ้มตัวแดง ๆ แก้มจ้ำม้ำที่ขยับตัวดุกดิ๊กไปมาอยู่บนเตียง“น่ารักจัง ตุ๊กตาหรือครับหม่าม๊า”“น้องเป็นคนจ๊ะ ไม่ใช่ตุ๊กตา”ภีมม์ขยับเข้าไปใกล้ด้วยความสนใจ สองมือจับขอบเตียงเด็ก จ้องมองทารกตัวน้อยที่ลืมตาแป๋วแหว๋ว ก่อนที่เด็กน้อยจะยิ้มหัวเราะเอิ๊กอ๊ากออกมาอย่างไม่รู้ภาษา มือน้อยควานสะเปะสะปะไปทั่ว ส่งผลให้ภีมม์ลองยื่นนิ้วชี้เข้าไปให้เด็กตัวน้อยจับด้วยความอยากรู้หมับ!มือเล็ก ๆ ของเธอนุ่มนิ่ม แต่จับเขาเอาไว้แน่นมาก“หม่าม๊าครับ น้องจับมือภีมม์แน่นเลย” ภีมม์ยิ้มกว้างอย่างดีใจ ก่อนใช้นิ้วชี้อีกข้างที่ว่างอยู่ จิ้มแก้มซาลาเปาของเด็กตัวน้อยเพราะดูนุ่มหยุ่นไปหมด“จับแน่นแบบนี้ แสดงว่าน้องจองภีมม์ไว้เป็นเจ้าบ่าวแน่ ๆ เลย” เสียงคุณน้าที่นอนอยู่บนเตียงและเป็นแม่ของเด็กทารกน้อยเอ่ยขึ้น“เจ้าบ่าว? เจ้าบ่าวคืออะไรครับ”“เจ้าบ่าวก็คือคนที่ต้องอยู่กับน้องไปตลอดชีวิตยังไงคะ”“หมายถึง ให้น้องใช้มือนุ่ม ๆ จับมือภีมม์แบบนี้ไปตลอดแบบนี้เลย นะเหรอครับ?”“ใช่จ๊ะ จับมือกันไปตลอดจนแก่เฒ่า”“แล้วปล่อยได้ไหมครับ”“

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 58 - ไม่มีอะไรต้องกลัวอีกแล้ว (END)

    หลังจากที่เราปรับความเข้าใจกัน ถึงตอนนี้ฉันก็ไม่สนใจเสียงนกเสียงกาอะไรนั่นอีกแล้ว นอกจากจะเอาตัวเองมุ่งมั่นกับงานที่ทำ อย่างน้อยก็เพื่อให้งานเปิดตัวรถรุ่นใหม่ของพี่ภีมม์ดีที่สุด และเพื่อเป็นลบคำสบประมาทที่ใครต่อใครอาจจะนินทาฉันได้อีก ยิ่งตอนนี้พอมีพี่ภีมม์คอยให้กำลังใจและสนับสนุนงานฉันเต็มที่ ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนว่าตัวเองมีพลังบวกเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมเป็นสิบเท่าถึงตอนนี้แม้คนจะยังคงซุบซิบเรื่องเดิม ๆ ของเรา แต่นั่นไม่ได้ทำให้ฉันให้ความสนใจกับมันอีกต่อไป เพราะตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าสิ่งที่ฉันควรให้ความสนใจและสำคัญที่สุด คือความรักของฉันกับพี่ภีมม์มากกว่าที่มันมีมากขึ้นทุกวันต่างหากวันงานเปิดตัวรถยนต์รุ่นใหม่ล่าสุดของบริษัททีเคยนต์มาถึงแน่นอนว่าเพราะเป็นรถนำเข้าหรูราคาหลายสิบล้าน ทำให้งานนี้เหล่าบรรดาเซเลปและสื่อมวลชนต่างให้ความสนใจกับงานวันนี้เป็นจำนวนมาก รวมไปถึงคุณเจนนี่ที่ถูกเชิญมาเป็นแขกพิเศษมาร่วมงาน แต่กลับชอบทำตัวเสนอหน้าไปยืนอยู่ข้างพี่ภีมม์ทำเสมือนเป็นคนสำคัญข้างกายเขาเฮ้อ...จะว่าไปเธอก็น่าสงสารนะพยายามทำทุกอย่างก็แล้ว ก็ยังเป็นได้แค่เพื่อนฉันพยายามบอกกับตัวเองแบบนั้นแต่สุดท้า

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 57 - ปรับความเข้าใจ

    อึก...พออ่านถึงตรงนี้ น้ำตาฉันก็ไหลออกมาหนักกว่าเก่า(เห็นโน้ตที่พี่เขียนเอาไว้ไหมครับ) เสียงพี่ภีมม์แทรกขึ้นมาเมื่อเห็นว่าฉันเงียบไปมีแต่เพียงสะอื้นที่แทรกเข้าไปในปลายสายเบา ๆ“ฮือ เห็นแล้วค่ะ ฮือ...พี่ภีมม์เฟิร์นขอโทษ”ความรู้สึกผิดตีตื้นขึ้นมาเข้ามาในหัวใจ สุดท้ายแล้วพี่ภีมม์เองต่างหากที่เป็นฝ่ายรอรับสายโทรศัพท์มือถือจากฉัน ส่วนตอนนั้นที่ฉันโทรหาเขาไม่ติด ใช่ว่าพี่ภีมม์จะปิดเครื่องหนีแต่ความจริงแล้วตอนนั้นเขาอาจกำลังอยู่บนเครื่องบินเลยไม่ได้เปิดมือถือก็เป็นได้บ้าที่สุด ฮือ....(เฟิร์นครับ ถ้าพี่ทำให้เฟิร์นร้องไห้พี่ขอโทษนะ)“เฟิร์นต่างหากที่ควรขอโทษพี่ภีมม์”พี่ภีมม์วางสายไปแล้ว ในขณะที่ฉันหยิบกระดาษที่พี่ภีมม์ขึ้นมาอ่านซ้ำไปซ้ำมาน้ำตามันไหลออกมาไม่หยุดเลย มีแต่ฉันที่คิดเองเออเองไปคนเดียวทั้งนั้นแล้วตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาที่ฉันนั่งเสียใจและคิดมากอยู่เป็นคนเดียวทั้งเดียวล่ะ คืออะไรหลังจากที่ฉันวางสายจากพี่ภีมม์น้ำตามันก็ไหลออกมาราวกับทำนบแตก ครั้งนี้ฉันถึงได้ตระหนักเสียงหัวใจของตัวเองว่า ในเวลาที่ฉันไม่มีเขาหรือถ้าต้องเลิกกับเขาฉันคงทนไม่ไหวแน่ นี่สินะที่ใครๆ บอกไว้ว่าเราจะรู้ค่าขอ

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 56 - รอจนกว่า...

    ฉันรู้สึกจุกนิดหน่อยที่พวกเอ่ยถึงคุณเจนนี่ ดูเหมือนคุณเจนนี่น่าจะมีอิทธิพลต่อคนกลุ่มนี้พอสมควร ความจริงมันก็ไม่แปลกนักหรอกเพราะคุณเจนนี่มาหาพี่ภีมม์มากกว่าฉันที่เป็นภรรยาตัวจริงเสียอีก ซึ่งฉันไม่แปลกใจอะไรเลยสักนิดเมื่อคิดขึ้นได้ว่าพวกหล่อนอาจจะสนิทกับคุณเจนนี่มากพอสมควร“ถ้าพวกคุณว่างมากน่าจะไปทำงานกันนะคะ ถ้าคุณภีมม์รู้ว่าจ้างคนแบบพวกคุณมาทำงานเขาคงไม่ค่อยโอเค เห็นทีฉันคงต้องรายงานพี่ภีมม์บ้างแล้วละ”“แหมทำตัวเนียนเหมือนเป็นภรรยาเจ้าของบริษัทตัวจริงเลยนะ โน้นจ๊ะคุณภีมม์กับภรรยาตัวจริงเขาตอนที่อยู่ที่วอชิงตันดีซี” ไม่พูดเปล่าผู้หญิงคนนั้นยังเปิดรูปจากไอจีคุณเจนนี่ ที่เช็กอินอยู่ที่รัฐวอชิงตันดีซีมาให้ฉันดูแน่นอนในรูปมีพี่ภีมม์อยู่ในรูปของเธอจริง ๆภาพที่เห็นแม้สองคนจะไม่ได้ยืนใกล้ชิดกันแบบสนิทสนมแต่ก็ทำให้รู้ว่าทั้งสองคนอยู่ที่เดียวกันนี่สินะ...สาเหตุของการไม่โทรหาฉันเลยตลอดอาทิตย์นี้หัวใจมันชาจนแทบไม่มีความรู้สึก เมื่อเห็นว่าพี่ภีมม์อยู่กับคุณเจนนี่ที่อเมริกา ถึงจะเป็นรูปที่เธอเช็กอินเมื่อสองสามวันก่อน แต่มันทำให้มั่นใจได้เลยว่าคุณเจนนี่กับพี่ภีมม์คงเดินทางไปด้วยกันจากที่ตั้งใจจะ

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 55 - หัวใจที่หายไป

    น้ำตามันไหลออกมาจากไหนมากมายหนักก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าฉันร้องไห้จนเผลอหลับไปบนที่นอน จนตอนเช้าของอีกวันเช้าที่ไม่มีพี่ภีมม์อยู่ข้าง ๆ ฉันต้องลากตัวเองเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวทั้งที่ตายังบวมเป่งจนเกือบจะปิด ดูตลกมากเสียจนต้องหาอะไรเย็น ๆ มาประคบเปลือกตาให้ยุบลงก่อนไปทำงาน“คุณเฟิร์น” ในขณะที่ฉันยืนเรียกรถ TAXI อยู่หน้าตึกก็พบว่าคนขับรถของพี่ภีมม์มารออยู่ก่อนแล้ว“อ้าว! สวัสดีค่ะคุณโจ มารับพี่ภีมม์เหรอคะพี่ภีมม์ไม่อยู่หรอกค่ะ น่าจะติดธุระ”“อ่อทราบแล้วครับ เมื่อวานผมเพิ่งไปส่งคุณภีมม์ขึ้นเครื่อง”“คะ...ขึ้นเครื่อง?”“คุณภีมม์ได้บอกคุณเฟิร์นเหรอครับ เห็นว่ามีประชุมด่วนกับบอร์ดบริหารของรถยนต์”“ออค่ะ เฟิร์นไม่ทราบเลย” ฉันพูดเพราะไม่รู้จริง ๆ พี่ภีมม์ไม่ได้บอกอะไรฉันเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะไปไหน อย่าว่าแต่เปิดเครื่องรับสายฉันหรือโทรมาเขายังไม่โทรมาด้วยซ้ำคุณโจทำสีหน้างง ๆ ก่อนจะเปิดประตูรถให้ฉันขึ้นไปนั่งบนรถ“เมื่อวานคุณภีมม์บอกว่าคุณน่าจะไม่สบายเลยให้นอนพักครับ ผมก็นึกว่าคุณจะไม่ออกไปทำงานเลยไม่ได้กลับมารอรับ”“อ่าค่ะ” ฉันซึ่งยังมึนงงอยู่เพราะไม่รู้ว่าพี่ภีมม์ไปไหนเลยยังสับสนอยู่เล็กน้อยจริงสินะเมื่อ

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 54 - กว่าจะรู้ใจตัวเอง

    ลีโอมาส่งฉันกลับบ้าน เขาบอกกับฉันแค่ว่าตอนแรกก็ว่าจะกลับบ้านไปแล้ว แต่เห็นฉันยังไม่ลงมาสักทีเค้าเลยตัดสินใจนั่งรอหน้าบริษัท และที่ไม่ขึ้นไปข้างบนก็เพราะกลัวคนจะนินทาว่าเราสองคนอยู่ทำงานด้วยกันจนดึกดื่นตามลำพังแค่สองคน ดูเหมือนเขาจะพอได้ยินข่าวลือที่ไม่ดีเกี่ยวกับฉันมาพอสมควร“ทำไมเฟิร์นถึงไม่แก้ข่าวว่าละ ว่าผู้ชายในข่าวลือคือสามีของเฟิร์น ทำไมต้องปล่อยให้คนเข้าใจผิดว่าทำตัวแบบนั้น” ลีโอถามขึ้นมาในระหว่างทางขับรถมาส่งฉันที่คอนโด“ก็ไม่รู้จะแก้ทำไมในเมื่อไม่ใช่เรื่องจริง” ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย “ช่างมันเถอะลีโอฉันไม่ได้สนใจนักหรอก คนมีปากก็พูดไปเรื่อยเพราะความเป็นจริงมีฉันรู้ดีที่สุด” ฉันหันไปยิ้มให้ลีโอ ทั้งที่ปากเพิ่งพูดออกไปว่าไม่เป็นไรแต่ความจริงแล้วฉันแอบไปร้องไห้คนเดียวบ่อยมาก“แต่ดูเหมือนเฟิร์นกับผู้ชายคนนั้นจะไม่ค่อยโอเคกันนะ ไม่งั้นคืนนั้นเฟิร์นจะโทรมาหาเราแล้วร้องไห้ทำไม” ลีโอเดาความรู้สึกทางฉันโคตรเก่ง “และนี่ก็คงทะเลาะด้วยกันใช่ไหมไม่งั้นวันนี้เขาคงมารับเฟิร์นเหมือนทุกวันแล้ว”ฉันหันไปมองหน้าลีโอ ก่อนที่จะรีบเบือนหน้าหนีออกไปนอกกระจกเพราะกลัวน้ำตามันจะไหลออกมา“คว

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 53 - เพื่อนที่ดีที่สุด

    เป็นเพราะวันนี้ฉันมาทำงานสายและใช้เวลานานกับการเข้าไปคุยกับคุณสุวัฒน์ ทำให้ช่วงบ่ายตัวเองเผลอทำงานจนไม่ได้ดูเวลาเลยว่าท้องฟ้าเปลี่ยนจากสว่างเป็นสีส้มอมชมพูตอนไหน พอหันกลับไปมองนอกหน้าต่างแค่แป๊บเดียวด้านหลังพระอาทิตย์ก็ลับขอบฟ้าไปแล้วไม่รู้ว่าป่านนี้พี่ภีมม์จะกลับบ้านหรือยังนะอยู่ ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงเขา ก็นะ...ปกติพี่ภีมม์ต้องไลน์มาหาฉันแล้วว่ามารอรับอยู่หน้าบริษัท พอไม่มีไลน์มาตามเหมือนทุกวัน ทำไมถึงรู้สึกปวดหนึบที่หัวใจแบบนี้นะพอเถอะเฟิร์นอีกไม่นานตัวเองต้องคืนอิสระให้เขาแล้ว เธอต้องค่อย ๆ ตัดใจสิ ฉันบอกตัวเองเป็นรอบที่ร้อยของวันก็ว่าได้เพื่อนร่วมงานค่อย ๆ ทยอยกลับไปทีละคน แม้กระทั่งลีโอที่ทำท่าจะลุกหนีด้วยอีกคนเมื่อเห็นว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่นทยอยกลับจนเกือบหมด“กลับแล้วเหรอลีโอ”ฉันพยายามทำตัวเองให้เป็นปกติที่สุดด้วยการยอมเอ่ยทักทายเขาก่อน ทั้งที่วันนี้ทั้งวันลีโอยังไม่ยอมพูดกับฉันสักคำเดียว“...อืม” เหมือนตอนแรกลีโอจะไม่ยอมตอบฉันด้วยซ้ำไปแต่ที่สุดแล้วเขาก็ยอมตอบออกมา แม้จะไม่ยอมมองหน้าฉันก็ตามที“เฟิร์นขอโทษที่ทำให้นายเข้าใจผิดนะ แต่เราสองคนจะกลับมาเป็นเพื่อนกันแบบเดิมได้ไห

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 52 - โอกาสอยู่ในอากาศ

    รุ่งเช้าฉันขยับร่างกายตื่นขึ้น รู้สึกเหมือนตัวเองจะปวดเมื่อยไปทั้งตัวราวกับเพิ่งวิ่งมาราธอนเป็นสิบกิโล แต่ทว่าเช้านี้กลับไม่มีพี่ภีมม์นอนกอดฉันเหมือนกับทุกวันที่ผ่านมา มือที่ควานไปบนที่นอนตรงหน้าสัมผัสได้ถึงความว่างเปล่า ทำให้ฉันรีบหยัดตัวลุกขึ้นนั่งก่อนมองหานาฬิกาพบว่าตอนนี้เกือบจะแปดโมง และใช่...พี่ภีมม์ทิ้งฉันไว้โดยไม่ปลุกฉันสักคำไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะใจร้ายกับฉันแบบนี้ นี่สินะ...ที่เขาบอกเอาไว้ว่าต่อไปจะไม่ใจดีกับฉันแล้วช่างมันเถอะ...เป็นฉันที่ทำตัวเองทั้งนั้นสุดท้ายฉันต้องลากสังขารมาทำงานในตอนสายเพราะว่าไม่อยากลางานโดยไม่จำเป็นบ่อย ๆ แต่กระนั้นสถานการณ์ที่ทำงานกลับดูแย่กว่าที่สถานการณ์ที่บ้านอีก เมื่อเพื่อนร่วมงานที่เคยสนิทมาก ๆ ลีโอ เอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตาโดยไม่เงยหน้ามาทักทายฉันเลยแม้แต่น้อย เฮ้อ...มันอะไรกันหนักหนา โคตรน่าอึดอัดฉันได้แต่ถอนหายใจก่อนจะเดินผ่านโต๊ะทำงานของลีโอไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเองที่อยู่ติดกัน ท่าทีที่เมินเฉยของคนที่เคยสนิทกันมากเวลาโดนเมินแล้วมันโคตรเจ็บ อยากจะทักทาย อยากจะคุยเล่นเหมือนเมื่อก่อน ต่อไปฉันคงทำต่อไปไม่ได้แล้วสินะที่ผ่านมาลีโอเป็นได้แ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status