แชร์

My Husband 30 - อย่าปล่อยให้โดนแย่งอีก

ผู้เขียน: Siesta
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-25 21:22:38

เอมี่ดูจะยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างภูมิใจผลงานที่ไม่ได้ออกแบบหรือวางแผนอะไรเลย ทำให้ฉันได้แต่ก้มหน้าด้วยความรู้สึกเสียใจ

ที่สำคัญไม่อยากมองแววตาเอมี่ที่กำลังยิ้มเยาะแล้วมองมาให้ฉัน

“แต่...” คุณเจนนี่ทิ้งจังหวะช่วงหนึ่งทำให้ทุกคนหยุดเงียบแล้วตั้งใจฟังเธอ

“เจนนี่จำได้ว่างานนี้เจนนี่บรีฟงานกับคุณใบเฟิร์นตั้งแต่แรกว่าอยากได้แบบนี้” คุณเจนนี่ปรายตามองไปที่เอมี่แต่สีหน้าไม่มีรอยยิ้มเลยแม้แต่น้อย เป็นการใช้สายตาที่มองไปอย่างนิ่ง ๆ เหมือนนางพญา

“แต่อยู่ ๆ วันที่เจนนี่ไลน์หาคุณใบเฟิร์นแล้วคุณใบเฟิร์นไม่ได้ไปแต่กลายเป็นคุณเอมี่มาแทน ความจริงวันนั้นมันเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ เพราะเจนนี่ถามคุณใบเฟิร์นแล้วคุณใบเฟิร์นไม่ได้คุยไลน์กับเจนนี่ในวันนั้น หมายความว่ามีการกลั่นแกล้งให้เจนนี่เข้าใจคุณใบเฟิร์นผิดหรือเปล่าคะ”

คราวนี้เรียกเสียงฮือฮาจากคนในบริษัทที่อยู่รอบล้อม และฉันคิดไม่ถึงว่าคุณเจนนี่จะตั้งใจเปิดฉากทำลายเอมี่ต่อหน้าทุกคนแบบนี้

“ไม่นะคะวันนั้นเอมี่บังเอิญไปที่ร้านนั้นจริงๆ”

“บังเอิญถึงขนาดเตรียมงานไปพรีเซนต์แทนด้วยเหรอคะ เตรียมตัวมาดีจัง” คุณเจนนี่เอ่ยด้วยสีหน้านิ่ง ๆ ก่อนหันไปหาคุณสุวัฒน์

“เจนนี่อย
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 31 - พายุลูกใหม่

    คุณเจนนี่กลับไปแล้วในขณะที่ความรู้สึกของฉันกำลังเหมือนโดนประกาศสงครามครั้งใหญ่ ซึ่งฉันยังไม่รู้เลยว่าจะรับมือกับคุณเจนนี่ที่ทั้งสวยกว่าและเหนือกว่าฉันทุกอย่างได้อย่างไรฉันถอนหายใจออกมาอีกครั้งแทบจะเรียกได้ว่าไม่รู้ว่าครั้งที่เท่าไหร่ของวันนี้ ทั้งที่ตัวเองเพิ่งจะโล่งอกเพราะเรื่องของเอมี่เพิ่งจบลง แต่ตอนนี้ฉันกำลังรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังจะเจอพายุลูกใหม่ที่ทำให้รู้สึกหนักใจยิ่งกว่าแต่ทว่า ในความรู้สึกว่าตัวเองเจอแต่เรื่องร้าย ๆ ไม่คิดเลยว่าช่วงบ่ายของวันนี้ฉันกลับได้รับข่าวดีอย่างกะทันหัน เพราะอยู่ ๆ ทางคุณสุวัฒน์ผู้บริการได้เรียนฉันไปพบเป็นการส่วนตัว แถมได้มอบหมายให้ทำโปรเจคใหม่ เพื่อเป็นการตอบแทนกรณีที่ฉันโดนกลั่นแกล้งเคสของเอมี่“ขอโทษด้วยนะครับคุณใบเฟิร์นที่ทำให้เจอเรื่องลำบากใจ”คุณสุวัฒน์ใจดีแถมยังพูดสุภาพกับฉันมาก“อ่อค่ะ ไม่เป็นไรเลยค่ะ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน”“ทางเรามองว่าเป็นเรื่องผิดวินัยร้ายแรง แล้วตัวเอมี่เองก็อายที่โดนเปิดเผยความผิดต่อหน้าเพื่อนร่วมงานทุกคนเธอเลยชิงลาออกเอง แต่ถึงเธอไม่ลาออกเธอก็คงไม่ได้ประเมินให้ผ่านงานอยู่ดี” คุณสุวัฒน์อธิบาย ส่วนฉันก็ได้แต่พยักห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 32 - อยู่ในสายตา

    ใบหน้าของผมมีรอยยิ้มออกมาไม่รู้ตัว ที่รู้ว่าคนของผมเลือกใช้การจัดออแกไนซ์จากบริษัทของใบเฟิร์น ผมเลยปิดการประชุมดื้อ ๆแน่นอนว่าการเลือกงานครั้งนี้ไม่ใช่เพราะการใช้เส้นสายใด ๆ ของผมทั้งสิ้นนอกเหนือจากที่ผมมอบอำนาจให้ทุกฝ่ายไปจัดการ แล้วนำมาเสนอให้ผมพิจารณาอนุมัติอีกทีว่าผ่านหรือไม่ แต่ส่วนใหญ่แล้ว ผมก็ค่อนข้างเชื่อมือในความสามารถของลูกน้องผมทุกคน เว้นก็แต่หากขัดใจมาก ๆ ผมก็ไม่ได้อนุมัติไปหมดเสียทีเดียว ซึ่งแน่นอนว่าทุกคนรู้นิสัยผมดีว่าต่อให้ผมจะดูไม่เรื่องมากก็จริง แต่ทุกอย่างต้องผ่านการคัดสรรมาอย่างดีก่อนจะมาพรีเซ้นต์งานให้ถึงมือประธานบริษัทอย่างผมและหลังจากจากที่ไม่คิดจะวุ่นวายเรื่องงานของเธอ พอรู้ว่าเป็นบริษัทเดอะวันออแกไนซ์ ผมก็อดไม่ได้ที่จะต่อสายหาสุวัฒน์ลูกน้องเก่าของพ่อผมที่ตอนนี้สามารถตั้งตัวได้ด้วยเงินทุนบริษัทของพ่อผมจนสามารถเปิดบริษัทออแกไนซ์ได้เป็นของตัวเองเพื่อขอให้ส่งตัวใบเฟิร์นมาดูงานบริษัทของผมอย่างน้อย...เธอจะได้อยู่ในสายตาของผมบ้างเวลาทำงานก็เท่านั้น ...ครืดดดดเสียงโทรศัพท์ของเจนนี่โทรมาทำให้ผมหลุดจากภวังค์ที่กำลังคิดถึงใบเฟิร์นอยู่“ว่าไงคะ ภีมม์ทำอะไรอยู่”“ผม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 33 - งานโปรเจคใหม่

    ในขณะที่ฉันกำลังจะบอกความจริงก็กับลีโอ อยู่ ๆ ก็มีเด็กคนหนึ่งวิ่งข้ามถนน โดยมีผู้ปกครองของเด็กน้อยคนนั้นวิ่งตามมาติด ๆ โชคดีที่ไม่ได้รับบาดเจ็บทั้งแม่และลูก เพราะลีโอเหยียบเบรกทันแต่กระนั้นเขาก็ดูหัวเสียมากเพราะเขาเกือบชนสองแม่ลูก ฉันเห็นคนเป็นแม่หน้าเสียเพราะยังตื่นตระหนกแต่ก็ก้มหัวขอโทษและขอบคุณลีโอตลอดเวลา“ใจเย็นน่า ลีโอ” ฉันพยายามจับแขนลีโอให้เลิกโวยวายสองแม่ลูกนั่น“อะไรวะ ลูกจะข้ามถนนแต่ไม่จับลูกดี ๆ ชนขึ้นมาซวยคนขับอีก”พอลีโอบ่นไม่หยุด ฉันก็อดคิดไปถึงวันที่นัดบอดกับพี่ภีมม์ไม่ได้วันนั้นที่ฉันประทับใจเขาทั้งที่เห็นแค่แผ่นหลังตอนที่เขาเข้าไปช่วยเด็กน้อยคนนั้นจนตัวเองได้รับแผลเล็กน้อยที่หลังมือจากตอนแรกที่เห็นเขาแต่งตัวธรรมดามาก เหมือนไม่ได้ใส่กับการนัดบอดครั้งแรกของเราสองคน แต่ฉันกลับรู้สึกดีมากกว่าที่รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่เข้าไปช่วยเด็กน้อยคนนั้น แล้วนั่นก็เป็นความประทับใจแรกพบที่ฉันมีต่อพี่ภีมม์ จนลืมเรื่องที่เขามาสาย ลืมเรื่องที่เขาแต่งตัวไม่เรียบร้อย และลืมไปเลยว่าพี่ภีมม์อาจจะแต่งงานกับฉันเพราะความไม่ตั้งใจแต่เป็นเพราะผู้ใหญ่บังคับเหมือน ๆ กันความอบอุ่นและอ่อนโยนเล็ก ๆ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 34 - มีอะไรจะบอกไหม

    คำพูดที่เหมือนละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวอย่างไม่น่าเชื่อว่าจะออกมาจากผู้จัดการฝ่ายตลาดของบริษัททีเค จะว่าไปฉันก็สังเกตเห็นสายตาของเขาที่มองฉันตลอดเวลาตอนที่พรีเซ้นท์งานแล้ว เล่นแทบไม่มองหน้าจอหรือเอกสารในมือเลยด้วยซ้ำฮึ่ม... นี่ถ้าไม่ติดว่าเขาเป็นลูกค้าฉันแล้วละก็นะ!“เราสองคนเป็นเพื่อนร่วมงานทำงานอยู่ทีมเดียวกันค่ะ”ฉันทำได้คือตอบไปตามตรงก่อนจะฉีกยิ้มหวานไปให้ตามมารยาท“อ่อ ค่อยยังชั่วผมก็นึกว่านอกจากเพื่อนร่วมงานกัน คุณสองคนยังเป็นแฟนกันเสียอีก ถ้าอย่างนั้นผม...”“ครับ ผมจีบเธออยู่ครับ และกำลังดูใจกันอยู่ด้วย” ลีโอพูดออกมาหน้าตาเฉยแถมยังยกมือของเขาขึ้นมาโอบบ่าของฉันเอาไว้อีก“ลีโอ!” ฉันตกใจกับคำพูดของลีโอจนต้องเงยหน้ามองเขาเป็นรอบสอง“เราสองคนขอตัวกลับก่อนนะครับ ไปกันเถอะใบเฟิร์น” ว่าแล้วลีโอก็เดินโอบบ่าฉันออกไปทั้งที่ฉันยังงง ๆสีหน้าที่เขาพูดกับคุณพินิจดูจริงจังจนฉันตกใจ หรือว่าความจริงแล้วเขาแค่ตั้งใจจะช่วยกันจากสถานการณ์ที่น่าอึดอัดกันแน่นะภายในรถ หลังจากที่เราขึ้นมากันแล้ว ฉันอดไม่ได้ที่จะถามลีโอด้วยความไม่สบายใจ ส่วนหนึ่งคือไม่อยากให้เขาคิดอะไรกับคนที่มีสามีแล้วอย่างฉัน“ที่นา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 35 - หลอมละลาย NC18+

    “วันนี้เราไปที่โชว์รูมพี่”“ใช่ค่ะ แต่ไม่เจอพี่ภีมม์เพราะพี่ภีมม์ออกไปทานข้าวข้างนอกกับเพื่อนสนิท” น้ำเสียงของใบเฟิร์นเหมือนกระแทกปลายเสียงอยู่เล็กน้อย“ส่วนเราก็มากับลีโอเพื่อนสนิทของเรา” ผมย้อนเธอกลับบ้าง “ดูสนิทกันดีนะ ได้ยินว่าจะกำลังจะจีบ แถมยังดูใจกันอยู่ด้วย”“หา...แสดงว่าตอนนี้พี่ภีมม์อยู่แถวนั้นหรือคะ งั้นถ้าพี่ภีมม์อยู่ตรงนั้นแล้วทำไมไม่ออกมาทักเฟิร์นล่ะคะ”“พี่ก็แค่ไม่อยากเป็นกว้างขวางคอใคร”“แต่นั่นมันหมายถึงพี่ภีมม์ไม่ได้คิดอะไรกับเฟิร์นเลยต่างหาก เพราะถ้าพี่ภีมม์รู้สึกอะไรกับเฟิร์นพี่ภีมม์คงต้องมีอาการหึงแล้วเมื่อเห็นคนอื่นจะมาจีบภรรยาพี่อยู่”“คือ...” ผมพูดไม่ออก นั่นสิทำไมผมไม่ทำแบบที่ใบเฟิร์นพูด แต่ที่แน่ ๆ มันไม่ใช่อย่างที่ใบเฟิร์นคิด ไม่ใช่ว่าผมไม่หึงเธอ เพียงแต่ผมไม่รู้ว่าเธอคิดยังไงกับผมต่างหากและทันทีที่รถมาถึงหน้าคอนโด ใบเฟิร์นก็เปิดประตูลงเดินลงไปอย่างไม่ค่อยพอใจ โดยที่มีผมเดินตามมาติด ๆ จนกระทั่งถึงห้องของเราสองคน“เฟิร์นคุยกันก่อน”“ไม่มีอะไรจะคุยแล้วค่ะ เฟิร์นจะไปอาบน้ำ” เธอเบี่ยงตัวจากมือของผมที่กำลังจับแขนของเธอไว้“อย่าดื้อได้ไหม”“เฟิร์นไม่ได้ดื้อ แต่เฟ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 36 - ถูกรบกวน NC18+

    ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร แต่ฉันกลับแอ่นอกขึ้นมารับการเล้าโล้มจากพี่ภีมม์ มันทั้งรู้สึกต่อต้านและก็ต้องการในเวลาเดียวกัน หัวสมองถูกทำให้ว่างเปล่าไปเรื่อย ๆ ในขณะที่พี่ภีมม์เลื่อนใบหน้าของเขามาพรมจูบตามหน้าท้องที่แบนราบของฉัน ก่อนจะค่อย ๆ ลากลิ้นร้อนต่ำลงมา ฉันรู้สึกเหมือนหน้าท้องหดเกร็งจนปั่นปวน ความรู้สึกแปลกประหลาดที่พี่ภีมม์กำลังจะทำทำให้ลำคอของฉันแห้งผาก หัวใจของฉันเต้นแรงขึ้นเหมือนพี่ภีมม์กำลังทำให้ฉันจำนนต่อความรู้สึกของร่างกาย“พี่ภีมม์ อย่า...อา....” ร่างกายของฉันบิดเร้าเมื่อถูกปลุกปั่นอารมณ์จนสติแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เรียวนิ้วของพี่ภีมม์เกี่ยวตะวัดเขาชั้นในสีขาวตัวน้อยของฉันหลุดออกไปจากปลายขา“เราเป็นของพี่ได้คนเดียว” เขาพูดเหมือนกับเป็นการตอกย้ำให้ฉันระลึกอยู่เสมอ ทั้งที่ความจริงเขาควรจะบอกตัวเองด้วยเหมือนกันขาของฉันถูกทำให้แยกออก ทั้ง ๆ ที่ฉันพยายามบิดมันเข้าหากัน กลับยิ่งกลายเป็นว่าพี่ภีมม์ใช้สองแขนของเขากดมันลงไปให้อ้าออก พร้อม ๆ กับริมฝีปากร้อนของเขาที่ตวัดเรียวลิ้นลงมา“พะ...พี่ภีมม์....”เสียงครางกระเส่าที่น่าอายของฉันหลุดรอดออกมาจากลำคอ แม้จะพยายามดิ้นรนหนีจาก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 37 - ประกาศสงคราม

    “ไม่รับเหรอคะ เผื่อมีใครโทรมาเป็นเรื่องด่วน” เพราะเสียงสั่นจากโทรศัพท์ที่ดังขึ้นติด ๆ กันราวสี่ห้าครั้งทำให้รู้ได้ว่าปลายสายคงมีเรื่องร้อนใจเข้ามาแน่“อืม” พี่ภีมม์ทำท่าเหมือนไม่อยากลุกขึ้นไปรับ ก่อนที่จะดึงฉันเข้าไปหอมอีกครั้ง แล้วลงจากเตียงไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“ว่าไง...เจนนี่”อ๊ะ...ชื่อนี้อีกแล้วพี่ภีมม์หันมามองหน้าฉันอย่างลำบากใจ ก่อนจะหันไปพูดกับเธอคนนั้นต่อ“โอเค...เดี๋ยวเรารีบไปหานะ”อะไรนะ...เราเพิ่งมีอะไรกัน เขาบอกจะไปหาผู้หญิงคนนั้นอย่างนั้นเหรอ!เหมือนพี่ภีมม์จะรีบร้อนแต่งตัวเพื่อจะออกเพื่อนสนิทของเขาจริง ๆ ถึงมันจะห้าทุ่มแล้วก็เถอะต่อให้ไม่อยากคิดมาก แต่ยังไงฉันก็อดคิดไม่ได้ว่าเพื่อนสนิทอย่างคุณเจนนี่สำคัญมากขนาดไหน พี่ภีมม์ถึงยอมแต่งตัวจะออกไปหาเธอในเวลากลางคืนแบบนี้“เฟริน์ไหวไหม”อยู่ ๆ พี่ภีมม์ก็หันมาถามฉันที่กำลังนั่งมองเขาแต่งตัวอย่างเงียบๆ“อะไรคือไหวไม่ไหวคะ”ที่ถามเพราะฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าพี่ภีมม์หมายถึงอะไร หรือฉันเผลอแสดงสีหน้าออกให้พี่ภีมม์อ่านสีหน้าที่ไม่พอใจของฉันออกถ้า...จะให้บอกตามตรงถึงความรู้สึกในตอนนี้ที่กำลังเห็นสามีของตัวเองกำลังจะออกไปหาผู้หญิงคนอื่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25
  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 38 - ดูว่าเขาจะเลือกใคร

    "เธอนี่มันจริงๆ เลย แล้วทำไมไม่บอกก่อนจะได้แวะซื้อเข้ามาให้เลย" พี่ภีมม์บ่นแต่ก็ทำท่าเหมือนจะออกไปซื้อยามาให้เธอ"ก็ตอนนั้นเจนนี่ปวดท้องมากนี่นา คิดอะไรไม่ออกเลยโทรหาภึมม์นี่ไง""เฮ้อ เธอนี่มันทำให้เป็นห่วงได้ตลอดสินะ งั้นใบเฟิร์นอยู่เป็นเพื่อนเจนนี่ก่อนนะเดี๋ยวพี่ออกไปซื้อยาให้เจนนี่แป๊บหนึ่ง""แต่ร้านขายยาไม่ปิดหมดแล้วเหรอคะ" ฉันรีบท้วง เพราะพี่ภีมม์พูดออกมาอย่างงั้นราวกับจะทิ้งฉันไว้กับคุณเจนนี่"ภีมม์เค้าเคยซื้อให้ฉันประจำหน่ะ" คุณเจนนี่รีบบอก ก่อนพี่ภีมม์จะหันมายิ้มให้ฉันส่วนฉันก็ยืนสมองอื้ออึงอยู่ประหนึ่งมายืนอยู่ท่ามกลางความสัมพันธ์เฟรนโซน มีฉันกำลังรับบทตัวประกอบแล้วหนึ่งใช้...แล้วพี่ภีมม์ก็เดินออกไปแล้วทิ้งฉันอยู่สองต่อสองกับคุณเจนนึ่จริงๆ"ภีมม์นี่ดีกับฉันเสมอต้นเสมอปลายจริง ๆ " คุณเจนนึ่พูดให้ฉันในตอนที่พี่ภีมม์ออกไปแล้ว"พี่ภีมม์บอกว่าเพราะคุณเจนนี่เป็นเพื่อนสนิทไงคะ""เขาบอกเธอยังงั้นเหรอ เฮ้อ...นี่เธอคงยังไม่รู้สินะ เพราะภีมม์คงไม่ได้เล่าให้ฟัง"ฉันละเบื่อท่าทางและรอยยิ้มที่ชอบเหมือนเย้ยหยันของคุณเจนนี่มากที่สุด"เรื่องอดีตไม่ค่อยอยากฟังหรอกค่ะ เพราะฉันกับพี่ภีมม์ชอบคุ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25

บทล่าสุด

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   ตอนพิเศษ เจอกันครั้งที่สอง

    น้องเกิด 1 กุมภาพันธ์ วั้นนั้นเขายังไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเพราะคุณแม่น้องเพิ่งคลอดใหม่ๆและเขาเจอน้องครั้งแรกในวันที่ 14 กุมภาพันธ์นั่นเป็นครั้งแรกที่ภีมม์เจอกับใบเฟิร์นทั้งสองบ้านสนิทกันมากไปมาหาสู่กันบ่อย ๆ จนกระทั่งครอบครัวของภีมม์ ย้ายไปทำธุรกิจที่เมืองอเมริกา ภีมม์เลยไม่ได้มาหาใบเฟิร์นอีกแต่กระนั้นเขาก็ไม่เคยลืมที่ตัวเองมีเจ้าสาว…#ภีมม์ตอน 9 ขวบ“แม่ครับ มีผู้หญิงเอาดอกกุหลาบมาให้ภีมม์ แต่ภีมม์ไม่รับไว้ ผิดไหมครับ”“อ้าว ทำไมละลูก”“ภีมม์บอกเขาว่าภีมม์มีเจ้าสาวแล้ว ภีมม์รับดอกไม้จากใครไม่ได้อีก ภีมม์ไม่ชอบให้ผู้หญิงคนอื่นมาทำแบบนี้ ถ้าเป็นแบบนี้บ่อย ๆ ภีมม์ขอแต่งงานกับน้องเฟิร์นเลยได้ไหมครับ”ตอนนี้ภีมม์โตขึ้นพอที่จะรู้ความหมายของเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่หมายถึงคนที่ต้องแต่งงานอยู่ด้วยกัน“ไม่ได้ลูก น้องเพิ่ง 2-3 ขวบเอง เอาไว้ให้น้องเรียนจบมหาวิทยาลัยก่อนนะลูก”“งั้นถ้าจบ คุณพ่อคุณแม่ต้องให้ใบเฟิร์นเป็นเจ้าสาวของภีมม์เลยนะครับ”“น้องภีมม์ครับ การเป็นเจ้าบ่าวคนไม่ใช่แค่เราไปขอเขาแต่งงานแล้วแต่งงานกันได้เลยนะครับ ก่อนอื่นลูกต้องตั้งใจเรียนหนังสือให้เก่ง ให้ได้ทำงานดี ๆ เป็นผู้นำคน มีอาชีพแ

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   ตอนพิเศษ : เจอกันครั้งแรก

    “ภีมม์เข้ามาดูน้องสิลูก”เสียงผู้เป็นแม่หันมาเรียกลูกชายวัยเจ็ดขวบ เดินเข้ามาที่เตียงทารกตัวน้อยจิ้มลิ้มตัวแดง ๆ แก้มจ้ำม้ำที่ขยับตัวดุกดิ๊กไปมาอยู่บนเตียง“น่ารักจัง ตุ๊กตาหรือครับหม่าม๊า”“น้องเป็นคนจ๊ะ ไม่ใช่ตุ๊กตา”ภีมม์ขยับเข้าไปใกล้ด้วยความสนใจ สองมือจับขอบเตียงเด็ก จ้องมองทารกตัวน้อยที่ลืมตาแป๋วแหว๋ว ก่อนที่เด็กน้อยจะยิ้มหัวเราะเอิ๊กอ๊ากออกมาอย่างไม่รู้ภาษา มือน้อยควานสะเปะสะปะไปทั่ว ส่งผลให้ภีมม์ลองยื่นนิ้วชี้เข้าไปให้เด็กตัวน้อยจับด้วยความอยากรู้หมับ!มือเล็ก ๆ ของเธอนุ่มนิ่ม แต่จับเขาเอาไว้แน่นมาก“หม่าม๊าครับ น้องจับมือภีมม์แน่นเลย” ภีมม์ยิ้มกว้างอย่างดีใจ ก่อนใช้นิ้วชี้อีกข้างที่ว่างอยู่ จิ้มแก้มซาลาเปาของเด็กตัวน้อยเพราะดูนุ่มหยุ่นไปหมด“จับแน่นแบบนี้ แสดงว่าน้องจองภีมม์ไว้เป็นเจ้าบ่าวแน่ ๆ เลย” เสียงคุณน้าที่นอนอยู่บนเตียงและเป็นแม่ของเด็กทารกน้อยเอ่ยขึ้น“เจ้าบ่าว? เจ้าบ่าวคืออะไรครับ”“เจ้าบ่าวก็คือคนที่ต้องอยู่กับน้องไปตลอดชีวิตยังไงคะ”“หมายถึง ให้น้องใช้มือนุ่ม ๆ จับมือภีมม์แบบนี้ไปตลอดแบบนี้เลย นะเหรอครับ?”“ใช่จ๊ะ จับมือกันไปตลอดจนแก่เฒ่า”“แล้วปล่อยได้ไหมครับ”“

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 58 - ไม่มีอะไรต้องกลัวอีกแล้ว (END)

    หลังจากที่เราปรับความเข้าใจกัน ถึงตอนนี้ฉันก็ไม่สนใจเสียงนกเสียงกาอะไรนั่นอีกแล้ว นอกจากจะเอาตัวเองมุ่งมั่นกับงานที่ทำ อย่างน้อยก็เพื่อให้งานเปิดตัวรถรุ่นใหม่ของพี่ภีมม์ดีที่สุด และเพื่อเป็นลบคำสบประมาทที่ใครต่อใครอาจจะนินทาฉันได้อีก ยิ่งตอนนี้พอมีพี่ภีมม์คอยให้กำลังใจและสนับสนุนงานฉันเต็มที่ ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนว่าตัวเองมีพลังบวกเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมเป็นสิบเท่าถึงตอนนี้แม้คนจะยังคงซุบซิบเรื่องเดิม ๆ ของเรา แต่นั่นไม่ได้ทำให้ฉันให้ความสนใจกับมันอีกต่อไป เพราะตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าสิ่งที่ฉันควรให้ความสนใจและสำคัญที่สุด คือความรักของฉันกับพี่ภีมม์มากกว่าที่มันมีมากขึ้นทุกวันต่างหากวันงานเปิดตัวรถยนต์รุ่นใหม่ล่าสุดของบริษัททีเคยนต์มาถึงแน่นอนว่าเพราะเป็นรถนำเข้าหรูราคาหลายสิบล้าน ทำให้งานนี้เหล่าบรรดาเซเลปและสื่อมวลชนต่างให้ความสนใจกับงานวันนี้เป็นจำนวนมาก รวมไปถึงคุณเจนนี่ที่ถูกเชิญมาเป็นแขกพิเศษมาร่วมงาน แต่กลับชอบทำตัวเสนอหน้าไปยืนอยู่ข้างพี่ภีมม์ทำเสมือนเป็นคนสำคัญข้างกายเขาเฮ้อ...จะว่าไปเธอก็น่าสงสารนะพยายามทำทุกอย่างก็แล้ว ก็ยังเป็นได้แค่เพื่อนฉันพยายามบอกกับตัวเองแบบนั้นแต่สุดท้า

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 57 - ปรับความเข้าใจ

    อึก...พออ่านถึงตรงนี้ น้ำตาฉันก็ไหลออกมาหนักกว่าเก่า(เห็นโน้ตที่พี่เขียนเอาไว้ไหมครับ) เสียงพี่ภีมม์แทรกขึ้นมาเมื่อเห็นว่าฉันเงียบไปมีแต่เพียงสะอื้นที่แทรกเข้าไปในปลายสายเบา ๆ“ฮือ เห็นแล้วค่ะ ฮือ...พี่ภีมม์เฟิร์นขอโทษ”ความรู้สึกผิดตีตื้นขึ้นมาเข้ามาในหัวใจ สุดท้ายแล้วพี่ภีมม์เองต่างหากที่เป็นฝ่ายรอรับสายโทรศัพท์มือถือจากฉัน ส่วนตอนนั้นที่ฉันโทรหาเขาไม่ติด ใช่ว่าพี่ภีมม์จะปิดเครื่องหนีแต่ความจริงแล้วตอนนั้นเขาอาจกำลังอยู่บนเครื่องบินเลยไม่ได้เปิดมือถือก็เป็นได้บ้าที่สุด ฮือ....(เฟิร์นครับ ถ้าพี่ทำให้เฟิร์นร้องไห้พี่ขอโทษนะ)“เฟิร์นต่างหากที่ควรขอโทษพี่ภีมม์”พี่ภีมม์วางสายไปแล้ว ในขณะที่ฉันหยิบกระดาษที่พี่ภีมม์ขึ้นมาอ่านซ้ำไปซ้ำมาน้ำตามันไหลออกมาไม่หยุดเลย มีแต่ฉันที่คิดเองเออเองไปคนเดียวทั้งนั้นแล้วตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาที่ฉันนั่งเสียใจและคิดมากอยู่เป็นคนเดียวทั้งเดียวล่ะ คืออะไรหลังจากที่ฉันวางสายจากพี่ภีมม์น้ำตามันก็ไหลออกมาราวกับทำนบแตก ครั้งนี้ฉันถึงได้ตระหนักเสียงหัวใจของตัวเองว่า ในเวลาที่ฉันไม่มีเขาหรือถ้าต้องเลิกกับเขาฉันคงทนไม่ไหวแน่ นี่สินะที่ใครๆ บอกไว้ว่าเราจะรู้ค่าขอ

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 56 - รอจนกว่า...

    ฉันรู้สึกจุกนิดหน่อยที่พวกเอ่ยถึงคุณเจนนี่ ดูเหมือนคุณเจนนี่น่าจะมีอิทธิพลต่อคนกลุ่มนี้พอสมควร ความจริงมันก็ไม่แปลกนักหรอกเพราะคุณเจนนี่มาหาพี่ภีมม์มากกว่าฉันที่เป็นภรรยาตัวจริงเสียอีก ซึ่งฉันไม่แปลกใจอะไรเลยสักนิดเมื่อคิดขึ้นได้ว่าพวกหล่อนอาจจะสนิทกับคุณเจนนี่มากพอสมควร“ถ้าพวกคุณว่างมากน่าจะไปทำงานกันนะคะ ถ้าคุณภีมม์รู้ว่าจ้างคนแบบพวกคุณมาทำงานเขาคงไม่ค่อยโอเค เห็นทีฉันคงต้องรายงานพี่ภีมม์บ้างแล้วละ”“แหมทำตัวเนียนเหมือนเป็นภรรยาเจ้าของบริษัทตัวจริงเลยนะ โน้นจ๊ะคุณภีมม์กับภรรยาตัวจริงเขาตอนที่อยู่ที่วอชิงตันดีซี” ไม่พูดเปล่าผู้หญิงคนนั้นยังเปิดรูปจากไอจีคุณเจนนี่ ที่เช็กอินอยู่ที่รัฐวอชิงตันดีซีมาให้ฉันดูแน่นอนในรูปมีพี่ภีมม์อยู่ในรูปของเธอจริง ๆภาพที่เห็นแม้สองคนจะไม่ได้ยืนใกล้ชิดกันแบบสนิทสนมแต่ก็ทำให้รู้ว่าทั้งสองคนอยู่ที่เดียวกันนี่สินะ...สาเหตุของการไม่โทรหาฉันเลยตลอดอาทิตย์นี้หัวใจมันชาจนแทบไม่มีความรู้สึก เมื่อเห็นว่าพี่ภีมม์อยู่กับคุณเจนนี่ที่อเมริกา ถึงจะเป็นรูปที่เธอเช็กอินเมื่อสองสามวันก่อน แต่มันทำให้มั่นใจได้เลยว่าคุณเจนนี่กับพี่ภีมม์คงเดินทางไปด้วยกันจากที่ตั้งใจจะ

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 55 - หัวใจที่หายไป

    น้ำตามันไหลออกมาจากไหนมากมายหนักก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าฉันร้องไห้จนเผลอหลับไปบนที่นอน จนตอนเช้าของอีกวันเช้าที่ไม่มีพี่ภีมม์อยู่ข้าง ๆ ฉันต้องลากตัวเองเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวทั้งที่ตายังบวมเป่งจนเกือบจะปิด ดูตลกมากเสียจนต้องหาอะไรเย็น ๆ มาประคบเปลือกตาให้ยุบลงก่อนไปทำงาน“คุณเฟิร์น” ในขณะที่ฉันยืนเรียกรถ TAXI อยู่หน้าตึกก็พบว่าคนขับรถของพี่ภีมม์มารออยู่ก่อนแล้ว“อ้าว! สวัสดีค่ะคุณโจ มารับพี่ภีมม์เหรอคะพี่ภีมม์ไม่อยู่หรอกค่ะ น่าจะติดธุระ”“อ่อทราบแล้วครับ เมื่อวานผมเพิ่งไปส่งคุณภีมม์ขึ้นเครื่อง”“คะ...ขึ้นเครื่อง?”“คุณภีมม์ได้บอกคุณเฟิร์นเหรอครับ เห็นว่ามีประชุมด่วนกับบอร์ดบริหารของรถยนต์”“ออค่ะ เฟิร์นไม่ทราบเลย” ฉันพูดเพราะไม่รู้จริง ๆ พี่ภีมม์ไม่ได้บอกอะไรฉันเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะไปไหน อย่าว่าแต่เปิดเครื่องรับสายฉันหรือโทรมาเขายังไม่โทรมาด้วยซ้ำคุณโจทำสีหน้างง ๆ ก่อนจะเปิดประตูรถให้ฉันขึ้นไปนั่งบนรถ“เมื่อวานคุณภีมม์บอกว่าคุณน่าจะไม่สบายเลยให้นอนพักครับ ผมก็นึกว่าคุณจะไม่ออกไปทำงานเลยไม่ได้กลับมารอรับ”“อ่าค่ะ” ฉันซึ่งยังมึนงงอยู่เพราะไม่รู้ว่าพี่ภีมม์ไปไหนเลยยังสับสนอยู่เล็กน้อยจริงสินะเมื่อ

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 54 - กว่าจะรู้ใจตัวเอง

    ลีโอมาส่งฉันกลับบ้าน เขาบอกกับฉันแค่ว่าตอนแรกก็ว่าจะกลับบ้านไปแล้ว แต่เห็นฉันยังไม่ลงมาสักทีเค้าเลยตัดสินใจนั่งรอหน้าบริษัท และที่ไม่ขึ้นไปข้างบนก็เพราะกลัวคนจะนินทาว่าเราสองคนอยู่ทำงานด้วยกันจนดึกดื่นตามลำพังแค่สองคน ดูเหมือนเขาจะพอได้ยินข่าวลือที่ไม่ดีเกี่ยวกับฉันมาพอสมควร“ทำไมเฟิร์นถึงไม่แก้ข่าวว่าละ ว่าผู้ชายในข่าวลือคือสามีของเฟิร์น ทำไมต้องปล่อยให้คนเข้าใจผิดว่าทำตัวแบบนั้น” ลีโอถามขึ้นมาในระหว่างทางขับรถมาส่งฉันที่คอนโด“ก็ไม่รู้จะแก้ทำไมในเมื่อไม่ใช่เรื่องจริง” ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย “ช่างมันเถอะลีโอฉันไม่ได้สนใจนักหรอก คนมีปากก็พูดไปเรื่อยเพราะความเป็นจริงมีฉันรู้ดีที่สุด” ฉันหันไปยิ้มให้ลีโอ ทั้งที่ปากเพิ่งพูดออกไปว่าไม่เป็นไรแต่ความจริงแล้วฉันแอบไปร้องไห้คนเดียวบ่อยมาก“แต่ดูเหมือนเฟิร์นกับผู้ชายคนนั้นจะไม่ค่อยโอเคกันนะ ไม่งั้นคืนนั้นเฟิร์นจะโทรมาหาเราแล้วร้องไห้ทำไม” ลีโอเดาความรู้สึกทางฉันโคตรเก่ง “และนี่ก็คงทะเลาะด้วยกันใช่ไหมไม่งั้นวันนี้เขาคงมารับเฟิร์นเหมือนทุกวันแล้ว”ฉันหันไปมองหน้าลีโอ ก่อนที่จะรีบเบือนหน้าหนีออกไปนอกกระจกเพราะกลัวน้ำตามันจะไหลออกมา“คว

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท   My Husband 53 - เพื่อนที่ดีที่สุด

    เป็นเพราะวันนี้ฉันมาทำงานสายและใช้เวลานานกับการเข้าไปคุยกับคุณสุวัฒน์ ทำให้ช่วงบ่ายตัวเองเผลอทำงานจนไม่ได้ดูเวลาเลยว่าท้องฟ้าเปลี่ยนจากสว่างเป็นสีส้มอมชมพูตอนไหน พอหันกลับไปมองนอกหน้าต่างแค่แป๊บเดียวด้านหลังพระอาทิตย์ก็ลับขอบฟ้าไปแล้วไม่รู้ว่าป่านนี้พี่ภีมม์จะกลับบ้านหรือยังนะอยู่ ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงเขา ก็นะ...ปกติพี่ภีมม์ต้องไลน์มาหาฉันแล้วว่ามารอรับอยู่หน้าบริษัท พอไม่มีไลน์มาตามเหมือนทุกวัน ทำไมถึงรู้สึกปวดหนึบที่หัวใจแบบนี้นะพอเถอะเฟิร์นอีกไม่นานตัวเองต้องคืนอิสระให้เขาแล้ว เธอต้องค่อย ๆ ตัดใจสิ ฉันบอกตัวเองเป็นรอบที่ร้อยของวันก็ว่าได้เพื่อนร่วมงานค่อย ๆ ทยอยกลับไปทีละคน แม้กระทั่งลีโอที่ทำท่าจะลุกหนีด้วยอีกคนเมื่อเห็นว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่นทยอยกลับจนเกือบหมด“กลับแล้วเหรอลีโอ”ฉันพยายามทำตัวเองให้เป็นปกติที่สุดด้วยการยอมเอ่ยทักทายเขาก่อน ทั้งที่วันนี้ทั้งวันลีโอยังไม่ยอมพูดกับฉันสักคำเดียว“...อืม” เหมือนตอนแรกลีโอจะไม่ยอมตอบฉันด้วยซ้ำไปแต่ที่สุดแล้วเขาก็ยอมตอบออกมา แม้จะไม่ยอมมองหน้าฉันก็ตามที“เฟิร์นขอโทษที่ทำให้นายเข้าใจผิดนะ แต่เราสองคนจะกลับมาเป็นเพื่อนกันแบบเดิมได้ไห

  • My Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท    My Husband 52 - โอกาสอยู่ในอากาศ

    รุ่งเช้าฉันขยับร่างกายตื่นขึ้น รู้สึกเหมือนตัวเองจะปวดเมื่อยไปทั้งตัวราวกับเพิ่งวิ่งมาราธอนเป็นสิบกิโล แต่ทว่าเช้านี้กลับไม่มีพี่ภีมม์นอนกอดฉันเหมือนกับทุกวันที่ผ่านมา มือที่ควานไปบนที่นอนตรงหน้าสัมผัสได้ถึงความว่างเปล่า ทำให้ฉันรีบหยัดตัวลุกขึ้นนั่งก่อนมองหานาฬิกาพบว่าตอนนี้เกือบจะแปดโมง และใช่...พี่ภีมม์ทิ้งฉันไว้โดยไม่ปลุกฉันสักคำไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะใจร้ายกับฉันแบบนี้ นี่สินะ...ที่เขาบอกเอาไว้ว่าต่อไปจะไม่ใจดีกับฉันแล้วช่างมันเถอะ...เป็นฉันที่ทำตัวเองทั้งนั้นสุดท้ายฉันต้องลากสังขารมาทำงานในตอนสายเพราะว่าไม่อยากลางานโดยไม่จำเป็นบ่อย ๆ แต่กระนั้นสถานการณ์ที่ทำงานกลับดูแย่กว่าที่สถานการณ์ที่บ้านอีก เมื่อเพื่อนร่วมงานที่เคยสนิทมาก ๆ ลีโอ เอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตาโดยไม่เงยหน้ามาทักทายฉันเลยแม้แต่น้อย เฮ้อ...มันอะไรกันหนักหนา โคตรน่าอึดอัดฉันได้แต่ถอนหายใจก่อนจะเดินผ่านโต๊ะทำงานของลีโอไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเองที่อยู่ติดกัน ท่าทีที่เมินเฉยของคนที่เคยสนิทกันมากเวลาโดนเมินแล้วมันโคตรเจ็บ อยากจะทักทาย อยากจะคุยเล่นเหมือนเมื่อก่อน ต่อไปฉันคงทำต่อไปไม่ได้แล้วสินะที่ผ่านมาลีโอเป็นได้แ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status