Chapter 4- He's started to Fall

SANDRA

"Maglalasing-lasing, hindi naman pala kaya," inis na usal ko.

Sinimulan ko nang punasan ang mukha nito hanggang sa leeg. Natigil ako at napaisip kung huhubaran ko ba siya. Napaka-assuming pa naman ng lalaking 'to. Minsan ang sarap hambalusin.

"B-babe,” wika nito.

Napatingin naman ako rito, pero kitang- kita ko na tulog ito.

Namali yata ako ng narinig.

Dahan-dahan kong hinubad ang coat nito at pinusan ang braso niya. Nakasuot ng t-shirt na lang ito kaya medyo na preskuhan na rin siguro ito.

Nang tatayo na ako, bigla itong bumangon at maya maya nagsuka na ito sa kama maging sa pants nito. Dahil aircon ang loob ng kuwarto nito masuka-suka na rin ako nang maamoy ang pinagsamang kinain at alak nito.

"Buweset ka talaga," bulong na wika ko.

Wala naman akong choice kun'di hubaran ito, pumikit na lang ako para wala akong makita. Kinumutan ko rin siya para hindi ito lamigin. Sinimulan ko nang punasan ang bibig nito at maging ang malapad nitong dibdib.

Isinuot ko ang dalawa kong kamay sa ilalim ng comforter para huboin ang pants niya, gayon na lang ang gulat ko nang makapa ko ang anaconda nito.

"Buweset ka talaga! bakit hindi ka nag suot ng under-wear?!” Naka-boxer short lamang kasi ito. Nang natapos ko itong linisan, hinila ko naman ang bed sheet na natapunan ng suka nito. Itinulak ko muna sa kabilang gilid ang nahihimbing na tulog.

Nang matapos ako sa aking ginagawa. Medyo dinalaw na rin ako ng antok at nakatulog na.

KINABUKASAN

Nagising si Primo sa matinding pananakit ng ulo, wala rin siyang natandaan sa nangyari. Babangon na sana siya nang makita niyang may katabi siya. It's Sandra, her paper wife.

Nakaisip na naman siya ng kalokohan. Dahan-dahan siyang lumapit dito at kinuha ang buhok nito na mahaba at nilagay sa punong tainga para makiliti ito, ngunit tila dedma ang babae. Kaya muli na naman niya itong kiniliti gamit ang buhok, but this time sa ilong na nito. Bigla na lang itong nabahing nang paulit-ulit at tinawanan niya nang malakas.

Bago bumangon, sinamaan siya ng tingin nito.

"Buweset ka ang aga-aga!” inis na wika nito.

"Bakit dito ka natulog sa tabi ko? May balak kang masama sa akin? Ni-rape mo ba ako habang natutulog?" pang-aasar pa nitong lalo.

Biglang kumulo ang dugo ni Sandra sa narinig.

"Hoy! For your information wala akong ginagawa sa ‘yo. At huwag kang assuming na may gagawin ako sa ’yo. As if naman na type kitang buweset ka!" mahabang lintanya nito.

Natigil naman bigla si Primo sa pang-aasar at naiba ang mode. Beast mode ang lolo mo.

"Wala! lumabas ka na nga ng kuwarto at pakisara ang pinto!” pasigaw na wika nito.

"Aba! aba! wala talagang kasing kapal 'yang mukha mo ano? Ikaw na nga ang tinulungan at ikaw pa ang galit? Buweset ka, bahala ka sa buhay mo!” inis na inis na wika nito, sabay walk-out.

Nakarinig na lang ng isang malakas na pagsara ng pinto si Primo.

Samantalang hindi mawala-wala ang inis ni Sandra sa damuhong asawa niya.

"Ako na nga ang tumulong, ako pa ang napasama. Ibang klase ka ring nilalang,” usal nito habang kinakausap ang sarili sa salamin.

Imbes masira ang araw niya nang tuluyan, lumabas siya ng bahay at nagtungo sa hardin at isa-isa niyang kinumusta ang mga halaman niya at bulaklak na siya mismo ang nagtanim.

Hindi lang siya magaling na arkitekto maging sa agriculture pa. Minana niya sa kaniyang yumaong lola ang pagkahilig sa pagtatanim, pareho silang may katangian na mabili magpabuhay ng halaman. Nalilibang si Sandra sa pagkakausap sa kaniyang mga pananim.

Samantalang hindi naman makatulog si Primo nang maayos, kaya bumangon na rin siya at lumabas ng kuwarto. Nagpalinga-linga siya sa loob ng bahay pero hindi niya makita ang hinahanap niya. Sinubukan niyang pumunta ng garden at dito niya natagpuan si Sandra habang kinakausap ang mga halaman.

"Baliw ba siya, bakit niya kinakausap ang mga ito?" tanong niya sa sarili.

Naglalakad siya palapit dito nang makaisip na naman siya ng pang-iinis dito, dahan-dahan niyang kinuha ang sprinkle at tinapat sa lugar kung nasaan si Sandra. Nagmukhang basang sisiw tuloy ito sa itsura kaya tawang-tawa siya.

"Mukhang basang sisiw," pang-aasar niya rito. Bigla naman siyang tinaasan ng kilay nito at dumakot ng lupa at binato sa mukha niya.

"Bulls eye," natatawang wika nito.

Sa inis ni Primo, mas nilakasan pa niya ang sprinkle kaya buong katawan na ni Sandra ang nabasa, bigla itong tumayo at hinabol siya. Naghabulan sila at nagpaikot-ikot na parang mga bata.

Nang mapagod si Sandra kakahabol sa buweset na 'yon, naupo muna ito dahil kanina pa s’ya hinihingal at medyo sumama ang pakiramdam nito.

Nakaramdam ito ng panlalamig at unti-unti itong nawalan ng ulirat.

Sa hindi kalayuan naman tawang-tawa pa rin si Primo sa nangyari hanggang sa makita niyang biglang natumba ito. Mabilis ang naging kilos nito, tinakbo niya ang lugar kung saan naroroon ito. Pagkarating niya rito nasalat niya ang katawan at halos mapaso siya sa init ng katawan nito.

Mabilis niyang binuhat papasok ang asawa at inihiga sa sofa. Tumawag siya ng doktor at kaagad naman itong pumunta.

Napagalaman niyang mahina ang baga nito kaya bawal s'yang mapagod nang sobra. Na-guilty naman si Primo sa narinig. Inalagaan niya ito at sinunod ang mga bilin ng doktor.

Tatlong araw din ang tinagal ng lagnat ni Sandra kaya halos si Primo na rin ang nag-alaga sa kaniya.

"Ano kayang nakain ng buweset na 'yon at inalaagan ako," bulong ni Sandra sa sarili habang nakahiga ito at nakikiramdam sa mga ginagawa ng asawa.

Makalipas ang isang buwan medyo ganoon pa rin ang sistema sa loob ng kanilang bahay, nagtatalo pa rin sila sa mga bagay-bagay, lalo na ayaw pa rin tumigil nito sa pang-iinis sa kaniya, parang hindi kumpleto ang araw nito kung hindi siya iinisin.

Katulad na lang kanina, muntik na siyang mahulog sa hagdan dahil hinila lang naman nito iyon. Nagkakabit kasi siya ng dekorasyon, dahil malapit nang magpasko. Wala yatang pasko sa lalaki dahil ilang linggo na lang darating na ito at wala mang lang kahit christmas light na dekorasyon sa loob ng bahay nila.