-=Atilla's Point of View=-Minabuti nang pamilya na iuwi na lang sa bahay nila si Anthony at kumuha na lang ng dalawang private nurse na magbabantay dito 24/7Shock pa din ang lahat sa mga nangyayari, sa aksidente at sa katotohanan na maaring hindi na magising si Anthony, and in the middle of this si Anthony ang pinakanaapektuhan nang mga pangyayari kaya naman hindi kakayanin ng konsensya ko na iwanan ito lalo na't sa pinagdadaanan nito kaya naman nakapagdesisyon na ako, masakit man sa akin ngunit mas kailangan ako ni Ang, masakit man sa akin na pakawalan si Ram.Just thinking about Ram already made my eyes watery from the emotion that building inside me, parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang sakit habang iniisip ko pa lang na tuluyan nang mawawala sa akin si Ram, ang tanging lalaking pinakamamahal ko.Dalawang araw na ang nakakalipas nang nilabas na namin si Anthony sa ospital, at hanggang ngayon ay wala pa din akong natatanggap na kahit na ano mula kay Ram at alam kong kailangan k
-=Atilla's Point of View=-"Panginoon sana ay mahanap na niya ang katahimikan na kailangan niya at sana ay mapatawad niya ako sa lahat." piping dasal ko, masakit sa akin na mawala ito ngunit kailangan ko na siyang ilet go.Paano mo ba mapapakawalan ang isang tao na naging napakalaking parte ng buhay mo, isang taong naging karamay mo sa mga panahon na kailangan mo nang makakapitan, hindi ko tuloy maiwasang hindi maiyak sa sakit na nararamdaman ko.Umaasa na lang ako na mahanap na niya ang katahimikan na nararapat sa kanya."Tara na Atilla." narinig kong tawag ng bestfriend ko na si Nicole kita ko ding apektado siya sa pinagdadaanan ko ngunit kailangan na namin siyang pakawalan.Sabay na kaming naglakad ni Nicole patungo sa kuwartong iyon, ang bigat ng mga paa ko habang naglalakad dahil kahit nagdecide na ako ay masakit pa din sa akin ang mawala ito.Isang mahabang buntung hininga ang ginawa ko bago ko binuksan ang pinto ng kuwarto at isang malapad na ngiti ang gumuhit sa mga labi ko pa
-=Ram's Point of View=-I can't help when a wide grin appeared on my face, sino ba naman ang hindi mangingiti nang mga oras na iyon, natalo ko lang naman ang pinakakaribal ko sa lahat nang bagay na si Jeffrey Nuñez sa isang auction ng isang antique auction na ginawa sa Makati, Jeffrey and I were rivals eversince college and not even once ay natalo ako nang binata na mukhang magiging second place na lang sa lahat nang bagay from academics to sports to business at kahit sa babae ay laging ako ang nangunguna, I admit minsan nga kahit hindi ko gusto ang babae ay nililigawan ko din just to piss off Jeffrey.I don't know since nagkaisip ako gusto laging ako ang may control sa lahat nang bagay, gusto kong laging one step ahead ako, I don't want to be told what to do dahil gusto kong ako ang may hawak sa mga desisyon sa buhay ko, I want to feeling na kaya kong paikutin ang mga tao sa paligid ko nang ganoon ganoon na lang. I want control, I want power that comes with being rich.At the age of
-=Ram's Point of View=-"Damn it!" napapahampas ako sa manibela nang kotse ko sa galit na nararamdaman ko nang mga oras na iyon, hindi pa din mawala sa isip ko na naagawan ako ni Jeffrey of all people ba naman bakit sa damuhong iyon pa naipagkasundo nang mga magulang ni Janine ang dalaga.I really hate the feeling na naisahan ako, I mean come on I'm Romano Santiago for crying out loud, I always get what I want and who I want.Sa pagdradrive kong iyon ay nakarating ako sa isang bar sa Timog at nang makaupo na ay agad akong umorder."Scotch on the rock." ang sinabi ko sa bartender at agad naman ako nitong pinaghandaan nang maiinom.Dali dali ko iyong ininom at ramdam na ramdam ko ang pagdaloy nang mainit na likidong iyon sa lalamunan ko at nang maubos ay agad akong nag-order but decided to just buy the whole bottle and settled down sa pinakasulok nang bar na iyon, I want to drowned myself gamit ang alak na iniinom ko, patuloy ko pa din naiimagine ang nakangising mukha ni Jeffrey,and God
-=Ram's Point of View=-"Are you nervous?" tanong ko sa babaeng kasama ko nang makapasok na kami sa kinuha kong kuwarto sa Shang, dahil nanatili lang itong tahimik habang nakatingin sa akin.She didn't say a word at patuloy pa din siyang nakatingin sa akin and again that same feeling na nakita ko na siya o pamilyar siya sa akin, but I just shrugged of the feeling dahil sa dami ba naman na nakilala at nakasalamuha ko ay hindi malayong may kahawig ang babaeng ito.For some reason I felt myself quivering at parang kinakabahan ako habang nakatingin sa maamong mukha nito na parang may mali sa mga nangyayari but when my hand reached her should and out skin touched ay nakaramdam ako nang kakaibang kilabot na hindi ko pa nararamdaman sa buong buhay ko and somehow it confuses me kung gaanong attraction ang nararamdaman ko sa dalaga.I felt her stiffened nang hawakan ko siya sa balikat not the usual reaction na nakukuha ko sa mga babaeng nakakasama ko dahil usual sila na ang kusang gumagawa nan
-=Ram's Point of View=-I've been awake for almost thirty minutes, and all I have been doing was watch her as she sleeps, she looks so serene habang natutulog siya na tanging isang manipis na kumot ang tumatakip sa kahubdan niya, thinking about it gave me a boner which is something new to me.Mula sa mukha nang natutulog na dalaga ay napagawi ang mga mata ko sa isang parte nang kama, at nandoon ang katibayan nang hinala. A red stain on the bedsheet meaning virgin pa ito nang makuha ko na labis na nagpapagulo sa isip ko dahil ang alam ko ay prostitute siya."Ito ba ang una niyang beses na ibebenta ang sarili kaya virgin pa siya?" sa loob loob ko, gustong gusto ko na sana siya kausapin ngunit ayoko naman gambalain ang pagtulog niya dahil ilang oras lang matapos ang pagtatalik namin ay muli na namang naulit iyon nang isa pang beses bago kami tuluyan natulog."Sino ka nga ba talaga?" bulong ko at akma kong aabutin ang mukha nito nang bigla naman tumunog ang phone ko at sa takot na magisin
-=Ram's Point of View=-Ngayon ko napatunayan na kung kailan gusto mo nang tumakbo ang oras ay para naman itong nananadya na ang bagal bagal nang takbo nang orasan, ganun ganun mismo ang nararamdaman ko habang patingin tingin sa orasan na nasa pader nang opisina ko, kanina pa natapos ang office hour at nag-iisa na lang ako sa opisina kong iyon, hinihintay ko kasing mag alas nueve bago umalis dahil sigurado akong gabing gabi na magsisilabasan ang mga hinahanap ko.Yes I already decided na hanapin ang babaeng iyon para magkaroon na din nang mga kasagutan ang tanong na tumatakbo sa isipan ko, babalik ako sa Cubao kung saan kami nagkita nang babaeng gumugulo sa isipan ko.Finally nine pm kaya naman agad akong tumayo sa upuan ko at dumiretso sa parking lot nang building, sa sobrang late na nga ang kotse ko na lang ang nasa parking lot na pinagkibit balikat ko na lang.Isang lugar lang ang naiisip ko kung saan maari kong makita ang misteryosang babaeng nakasama ko ilang araw na ang nakakali
-=Ram's Point of View=-I should have given up already right? Ngunit hindi iyon ang nangyayari sa pagdaan nang mga araw dahil madalas ay napapagawi pa din ako sa Cubao trying to search for that lady kahit na nga ba sinabi sa akin nang babaeng bugaw na maaring umuwi na nang probinsya ang babae ngunit kahit ganon ay patuloy pa din ako sa pagbabasakali na hindi pa siya umuuwi at baka mangailangan siya ulit nang pera, maaring wala akong nakuhang impormasyon na makapagtuturo sa akin nang babaeng iyon pero kahit paano ay nabuhayan ako nang loob nang malaman na wala na itong naging customer na iba na ang ibig sabihin ay ako pa lang ang nakakakuha sa katawan nito.I woke up that morning na medyo mabigat ang pakiramdam kasi ba naman ilang magkakasunod na gabi na akong nagmamasid sa bandang Cubao tinalo ko pa nga ang mga pulisya sa ginagawa kong pagmamasid, halos dalawang linggo na din nang pumunta ako dun at nalaman ko na umuwi na pala nang probinsya ang naturang babae."Pull yourself together
-=Atilla's Point of View=-"Panginoon sana ay mahanap na niya ang katahimikan na kailangan niya at sana ay mapatawad niya ako sa lahat." piping dasal ko, masakit sa akin na mawala ito ngunit kailangan ko na siyang ilet go.Paano mo ba mapapakawalan ang isang tao na naging napakalaking parte ng buhay mo, isang taong naging karamay mo sa mga panahon na kailangan mo nang makakapitan, hindi ko tuloy maiwasang hindi maiyak sa sakit na nararamdaman ko.Umaasa na lang ako na mahanap na niya ang katahimikan na nararapat sa kanya."Tara na Atilla." narinig kong tawag ng bestfriend ko na si Nicole kita ko ding apektado siya sa pinagdadaanan ko ngunit kailangan na namin siyang pakawalan.Sabay na kaming naglakad ni Nicole patungo sa kuwartong iyon, ang bigat ng mga paa ko habang naglalakad dahil kahit nagdecide na ako ay masakit pa din sa akin ang mawala ito.Isang mahabang buntung hininga ang ginawa ko bago ko binuksan ang pinto ng kuwarto at isang malapad na ngiti ang gumuhit sa mga labi ko pa
-=Atilla's Point of View=-Minabuti nang pamilya na iuwi na lang sa bahay nila si Anthony at kumuha na lang ng dalawang private nurse na magbabantay dito 24/7Shock pa din ang lahat sa mga nangyayari, sa aksidente at sa katotohanan na maaring hindi na magising si Anthony, and in the middle of this si Anthony ang pinakanaapektuhan nang mga pangyayari kaya naman hindi kakayanin ng konsensya ko na iwanan ito lalo na't sa pinagdadaanan nito kaya naman nakapagdesisyon na ako, masakit man sa akin ngunit mas kailangan ako ni Ang, masakit man sa akin na pakawalan si Ram.Just thinking about Ram already made my eyes watery from the emotion that building inside me, parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang sakit habang iniisip ko pa lang na tuluyan nang mawawala sa akin si Ram, ang tanging lalaking pinakamamahal ko.Dalawang araw na ang nakakalipas nang nilabas na namin si Anthony sa ospital, at hanggang ngayon ay wala pa din akong natatanggap na kahit na ano mula kay Ram at alam kong kailangan k
-=Atilla's Point of View=-Lumipas ang mga oras na nasa loob pa din ng operating room si Anthony, walang kahit na sino ang nagsasalita sa pagitan namin, ang isip namin ay sa pasyente na pilit na nililigtas ng mga doctor.Inabot din siguro ang operasyon nang mahigit anim na oras nang lumabas ang doctor na hapong hapo dahil sa nangyari."Kamusta na po ang asawa ko?" tanong ni Miranda na agad nakalapit sa naturang doctor."Succesful ang operasyon subalit hindi pa siya ligtas, the fourty eight hours is going to be critical, he needs to wake up with that time or else mauuwi siya sa coma." ang narinig kong sinabi ng doctor, kitang kita ko ang panglulumo sa mukha nang pamilya ng pasyente at ganoon din ang pag-aalala sa mukha ni Miranda na sigurado akong totoo.Matapos ang naturang operasyon ay dinala na si Anthony sa ICU para mas mabantayan ito nang maayos, minabuti naming dalawa ni Ang ang magbantay na muna sa pasyente lalo na't mukhang hindi na kakayanin ng Mommy nila ang pagbabantay kaya
-=Atilla's Point of View=-Para akong napako sa kinatatayuan ko habang nakatingin sa sakit na nakahugit sa mukha ni Ang, hindi ko alam na sa ganito niya malalaman ang lahat.Yes I already made my decision at ang desisyon ko ay sundin ang nasa puso ko, mahirap man sa akin ay kailangan kong maging totoo kay Ang, mahirap sa akin na saktan si Ang dahil sa kabutihan niya ngunit hindi ko na yata kayang lokohin siya pati na din ang sarili ko, pero hindi sa ganitong paraan."Atilla anong ibig sabihin nito?" tanong nito sa nanginginig na boses, kitang kita ko ang pait sa mga mata nito sa nalaman nitong pagtataksil ko sa binata, parang nadudurog ang puso kong makitang ganito si Ang.Agad naman humarang si Ram protecting me from Ang, ngunit agad ko itong hinawi dahil alam kong hindi magagawa ni Ang na saktan ako, napakabuting tao nito."Ang....." pinilit kong magsalita ngunit tanging pangalan lang ang lumabas sa bibig ko, paano mo ba sasabihin lalo na't hindi ka naman handa, paano mo sasabihin s
-=Atilla's Point of View=-The following day I woke up with a smile on my face, after ko kasing nalaman ang magandang balita tungkol sa kalagayan ni Henry kagabi ay bahagyang gumaan ang nararamdaman kong bigat sa dibdib ko.Agad akong dumiretso sa kusina kung saan nakahanda na ang almusal ko, pero medyo nakakalungkot din talaga ang kumain mag-isa kaya naman kaunti lang ang nakain ko but it doesn't dampened my mood lalo na ngayon na alam kong pagaling na si Henry.That day kasi ay hindi ko kailangan maagang pumasok sa opisina dahil may mga kameeting ako mamayang hapon kaya naman nagdecide akong tawagan na lang si Samantha para ipaalam dito ang plano ko.But since workaholic ako ay hindi ko pa din napigilang buksan ang laptop ko at tignan ang mga emails na nareceive ko, iba't ibang mga documents ang nareceive ko na hindi naman kailangan nang maagap na atensyon kaya nang masigurado kong wala naman masyadong importanteng email ay tinurn off ko na din ang macbook ko.I turned on the TV in
-=Atilla's Point of View=-Until now I am still shock sa nalaman ko tungkol kay Miranda and Ang I mean sino bang mag-aakala na ang napangasawa pala ni Miranda ay ang kapatid ni Ang na si Anthony Uy, I haven't met the guy yet sa mahigit isang taon namin magkarelasyon ni Ang, ramdam ko naman ang pagmamahal ni Ang sa kapatid kahit hindi nito sabihin iyon.If I'm not mistaken Miranda got married three time or make it four since napangasawa ni Miranda si Anthony, I'm not really sure about the details since I don't like gossip pero hindi maiiwasang iyon kapag naririnig mo na sa iba mong mga kaibigan ang mga bagay na iyon, last marriage na meron ito is from a rich Filipino Businessman which became more controversial sa biglaan nitong pagkamatay at hindi nakatulong na ang lahat ng yaman ng naturang lalaki ay nauwi kay Miranda kaya naman lumabas ang mga rumors na may foul play sa pagkamatay ng businessman at ang sinisisi ay si Miranda na hindi naman napatunayan.Ang remained quiet during the d
-=Atilla's Point of View=-Kahit sobrang daming gumugulo sa isip ko ay kinailangan ko nang bumalik sa trabaho dahil nangako ako kay Ellaine na hindi ko papabayaan ang mga negosyo ni Henry and that's what I intend to do.Tatlong araw na ang nakakalipas nang makabalik na kami sa Manila, tatlong araw ko na din hindi nakikita si Ram at sobrang miss na miss ko na siya, sa loob ng tatlong araw naman na iyon ay hindi ako pinabayaan ni Ang na patuloy sa pag-aaruga sa akin, I feel that I don't derserve Ang dahil sobrang buti niyang tao, he deserves someone who's trully in love with him wholeheartedly."Sigurado ka bang papasok ka na, maiintindihan naman siguro ng kapatid mo kung sakaling magpahinga ka na muna nang ilan pang mga araw." pangungumbinsi sa akin ni Ang kitang kita ko ang patuloy na pag-aalala sa mukha nito habang nakatingin sa akin.Nakabihis na kasi ako nang pamasok ko sa opisina, nainform ko na din ang temporary secretary ko habang ako ang namamahala sa mga negosyon ni Henry, hin
-=Atilla's Point of View=-Labis ang naging pagkagulat ko nang makita ko si Ang na pababa sa isa sa mga bangkang nakita ko kanina sa hindi kalayuan, actually nagising lang naman ako para sana uminom ng tubig nang mapansin ko ang mga nasa limang bangka ata, bigla akong nabuhayan nang loob ng mapansin kong papalapit ang mga iyon sa isla, naisip kong baka kami talaga ang pakay ng mga ito nang marealized nila ang pagkawala namin ni Ram ngunit hindi ko naman inasahan na kasama doon si Ang samantalang ang alam ko ay nasa US pa ito."Oh my God Atilla!" bulalas ni Ang nang tuluyan nang makalapit sa akin at mahigpit ako nitong niyakap, his hug is really nice pero wala akong nararamdaman na kahit na anong special mula sa yakap nito pero aaminin ko namiss ko talaga ito dahil sobrang tagal na din namin na hindi nagkita dahil sa mga nangyari.Sa totoo lang hindi ko alam ang sasabihin ko nang mga oras na iyon dahil medyo shock pa din ako na sa wakas ay natagpuan din kami sa islang ito.Hinayaan kon
-=Ram's Point of View=-"Please don't do this Ram." pagsusumamo nito sakin with pleading eyes, nang hindi ko hayaan na makalayo ito sa akin dahil once and for all ay gusto kong marinig sa kanya na mahal pa din niya ako.Pinilit kong makipagmatigasan dito ngunit hindi din nagtagal at ako na mismo ang sumuko."Well I guess I don't have any choice but to wait, I waited for almost two years and it will not kill me to wait for few more days or weeks or even months ang mahalaga ay ang ngayon." seryoso kong sinabi dito at nang mahalata kong hindi ito kumportable ay ngumiti ako dito.Magkasabay na kaming bumaliksa beach para makakain na din, sinundan ko kasi siya nang mapansin kong medyo matagal tagal na din ito sa loob ng gubat at laking gulat ko nga nang makita kong naliligo ito sa lagoon na walang suot na kahit na ano kaya naman naisipan kong samahan ito at nangyari nga ang bagay na iyon.Sa totoo nga lang nang unang may mangyari sa amin sa islang ito ay hindi ko alam kung paano ito pakiki