“Adrian?!” bulalas ni Sabrina nang mamukhaan ang lalaki. At bago pa siya makapagtanong kung sino ang kasama ng binata sa lugar ng pamilya nila ay bumangon na sa pagkakahiga ang babaeng kasama nito. “Sabrina, hanggang ba dito sinusundan mo kami?” mataray ang pagkakatanong ni Anne sa kanya kaya napataas ang kanyang kilay na nagwika;“Excuse me, nauna ako dito at isa pa lugar namin ‘to. At sino ka para susundan ko?” mataray ding tugon ni Sabrina.“Kuya Adrian. . .” pabebeng reklamo ni Anne. Tumulis ang nguso nito na parang batang nagmamaktol. “Huwag mong pansinin ang mga taong hindi mo kilala. Magpahinga ka na.” pigil ni Adrian kay Anne nang nagsumbong itong parang bata sa kanya. Nakanguso na akala mo’y puwet ng manok sa tulis.Napaismid naman si Sabrina dahil sinuyo naman ito ni Adrian na akala mo’y anak lang si Anne kung lambingin nito. “Sabrina, tumigil ka na!” Saway ni Adrian sa kanya na parang kasalanan pa niyang nandoon siya at nagkatagpo silang tatlo.Pinili na lamang ni Sabrin
“You said that because you are thinking nobody is taking care of you. Akala mo dahil sinaktan ka ng isang lalaki, lahat na dinamay mo na akala mo ay wala ng nag-aalala sa ‘yo. Tama ba ako, Sabrina?” panunuya ni Adrian sa dalaga.Hindi na tumugon si Sabrina, pinaikot na lang ang matang tinalikuran ang dalawa. Si Anne naman ay walang mahagilap na salita para isingit sa sagutan nina Adrian at Sabrina kaya napapatingin na lamang siya sa dalawa.Nauna man sa ospital si Sabrina ay halos magkasunod lang sila ni Anne na lumabas ng ospital. Dalawang bote ang naubos ni Sabrina at isa naman kay Anne. Nauna itong lumabas na inalalayan ni Adrian at si Sabrina naman ay kasalukuyan pang tinatanggal ng nurse ang karayom na nakakabit sa kanya.Hirap pa rin si Sabrina sa paglalakad dahil masakit pa rin ang kanyang balakang pero kahit dahan-dahan ay pinilit niyang maglakad para makarating sa sakayan ng bus. Hawak ang balakang na paliko si Sabrina sa pasilyo nang biglang may kumabig sa kanya at sumalikop
Pagkatapos maihatid si Anne ay bumyahe na ulit sina Adrian pabalik para ihatid si Sabrina. Gabi na kaya hindi makita ni Sabrina kung nasaan na sila banda. Iniisip niya nag mga magulang na tiyak ay nag-aalala na sa kanya.“Twenty minutes lang ang biyahe mula sa ospital pauwi sa bahay ng tiyahin ko eh, bakit ka pa kasi lumayo? Kung sana ako ang una mong hinatid,” reklamo ni Sabrina sa backseat ng sasakyan.“Ito pabalik na nga tayo, ‘di ba?” sagot ni Adrian na hindi man lang sinulayapan ang dalagang nasa likuran.Pinili na lamang ni Sabrina na muling humiga sa upuan ng sasakyan. Pagkalipas ng mahigit isang oras ay muli siyang nagising at nagulat na nasa kahabaan pa rin sila ng kalsada at naglalakbay na parang walang direksyon. “Nandito pa rin tayo sa kalsada?” tanong niya kay Adrian habang kinusot-kusot ang mata para tuluyan na siyang magising.“Masyado ng malalim ang gabi. Bukas na lang kita ihahatid. Hindi ko na matandaan ang mga dinaanan natin eh,” wika na Adrian na parang wala lang
Kinabukasan, nagising si Sabrina sa tindi ng sikat ng araw na tumatama sa kanyang mukha mula sa siwang ng kurtina. Napabalikwas siya ng bangon at napatingin sa orasan. Ika-sampu na ng umaga. Inikot niya ang tingin sa kabuuan ng silid pero ni kaluskos ay walang bakas na nandoon si Adrian kagaya ng pangako nitong babalikan siya para ihatid sa bahay ng kanyang tiyahin. Napabagsak ni Sabrina ang sarili pabalik sa kama dahil sa sobrang inis. Umuwi si Sabrina sakay ng taxi. Matagal din bago siya nakakuha ng masakyan dahil sa dami ng pasahero. Bago pa man nag-antay ng masakyan ay dumaan na siya sa malapit na botica para bumili ng gamot para hindi magbunga ang ginawa nila ni Adrian. Ayaw ni Adrian na gumamit ng proteksyon kaya si sabrina na ang bumibili para sa sarili. Itinapon niya rin ang nurse uniform na pinasuot sa kanya ng nakaraang gabi para walang makakaalam ng kanyang pinaggagawa.“Mabuti naman at naalala mo pang umuwi.!” May galit na salubong ni Arnulfo sa anak nang dumating ito. Ka
Hello?” “Nasaan ka?” tanong ng nasa kabilang linya. “Bakit mo naman naitanong?” balik tanong ni Sabrina na medyo napasimangot. “Galit ka ba?” “At bakit naman ako magagalit?” nakaramdam man ng galit ay saglit lamang iyon kay Sabrina. Ayaw niyang sirain ang mood niya o awra niya para lang magalit sa mga taong hindi naman siya pinapahalagahan. “Bakit hindi ka bumalik ng ospital. Hindi ba’t kailangan mo pa ng isa?” Sasagot na sana si Sabrina nang marinig ang kasama ni Adrian. “Kuya Adrian, tikman mo ‘to oh, ako ang may gawa nito,” boses ni Anne na papalapit. Hindi na nagtagal pa si Sabrina at pinutol na ang tawag. Wala rin naman siyang balak sabihin kay Adrian kung nasaan siya at kung bakit hindi siya bumalik ng ospital kaninang umaga. Paubos na ang laman ng bote ng gamot kaya pumunta si Sabrina sa nurse station para ipatanggal na ang karayom na nakakabit sa kanya. Kaunti ang tao sa ospital dahil hapon na kaya napabilis ang lahat kay Sabrina. “Ang pogi nong kaibigan mo saka asika
Tulog na ang lola ni Sabrina kaya halos ‘di makabasag pinggan ang kanilang mga kilos. Halos magbulungan na rin sila sa hina ng kanilang mga aboses. Dahil sa matanda na, maiksi na lang madalas ang oras ng tulog ng kanyang lola kaya oras na makatulog ito ay iniiwasan nilang maestorbo ito sa kanyang pamamahinga. Napagkasunduan nilang lahat na sa reunion nila na ito ay magkakaroon sila ng bonfire at doon magtitipon para magkumustahan ng kani-kanilang buhay habang nakikipagsapalaran sa iba’t ibang lugar at nakikipaglaban sa hamon ng buhay. Napagkasunduan din nilang mag-ihaw habang nagkakasayahan. Halos isang beses lang kada taon sila nagkikita-kita kaya sinasamantala nila ang pagkakataon na ang halos lahat ay nandoon. Tradisyon na ng kanilang pamilya na magtipon-tipon sa bahay ng kanilang lola na ngayoý ipinamana na sa kapatid ng kanyang ama. “Nasaan na ang iihawin natin?” naitanong ni Sabrina nang wala siyang nakikitang inihanda ng kanyang mga pinsan. “Maghintay ka lang, Sab, parating n
Balak pa sanang pagtaguan ni Sabrina si Seth pero nakita na siya nito kaya wala siyang magawa kundi pakiharapan ito. Isa pa nasabihan na nilang naroroon siya kaya wala na siyang maidahilan pa para hindi ito kaharapin. Ang miserable ng hitsura ng dating nobyo, magulo ang buhok at nanlalalim ang mga mata nito. Nais man niyang tanungin pero hindi niya ginawa para hindi nito maisip na baka concern siya dito kahit hiwalay na sila. Ito na rin ang nagkwento kung ano at sino ang gumawa nito sa kanya. “Ayaw kong pakasalan si Pia at sinabi ko ang mga kalokohan niya sa parents niya kaya pinagkakalmot niya ako sa sobrang galit bago pa man siya umalis papuntang Amerika para doon pag-aralin ng kanyang mga magulang.” pagpapaliwanang ni Seth na parang nabasa nito ang nasa kanyang isipan. “So, anong kinalaman ko sa inyo?” sarkastikong tanong ni Sabrina na napahalukipkip. “Sabrina, kung ang ikinagalit mo ay ang pakikipaglapit ko kay Pia, wala na siya. Ipinadala na ng mga magulang niya sa Amerika,
“Seth, tapatin mo nga ako. Bakit mo ito ginagawa?” tanong ni Sabrina habang naghihintay na tawagan siya ni Alex na may kinalaman sa doktor na sinasabi ni Seth. “To be honest Sab, I just want us to be together again. Mahal pa rin kita. Inaamin ko, naging bulag at bingi ako noon sa ‘ýo dahil ang iniisip ko nagseselos at na-insecure ka lang kay Pia kaya kita nasaktan,” pagtatapat ni Seth. Mukha naman itong sincere sa mga sinasabi kaya ramdam ni Sabrina ang pagkalito. “Wala na si Pia kaya wala ng magiging dahilan pa ng hindi natin pagkakaunawaan.” “Paano kung babalik siya? Mapanghawakan mo ba kung anuman ang magiging resulta nitong panunuyo mo?” hindi pa rin kumbinsido ang dalaga kaya maraming nabubuong katanungan sa kanyang isipan. “Pangako, gagawin ko ang lahat para sa ‘yo, Sab.” “We’ll see!” Masaya ang pamilya ni Sabrina sa pag-aasikaso kay Seth. kahit ang kanyang lola ay nakisama na rin at nakipagsabayan sa lahat. Tanggap ng mga ito si Seth noon pa pero ang pakikipaghiwalay niya s
“Wow!”Namangha si Sabrina nang makita ang puno na noo’y naging karamay niya sa halos lahat ng pagkakataon. Isa itong puno ng Banaba na tawag ng iba ay cherry blossoms ng bansa oras na ito ay mamulaklak. May health benefits din ito kaya inalagaan ito ng paaralan. Hindi akalain ni Sabrina na magpahanggang sa oras na iyon ay nandoon pa rin ang puno. “Isa itong puno sa napagdesisyunan ng pamunuan ng paaralan na huwag putulin. Nagkataon lang na Sabado ngayon kaya walang maraming tao o estudyante rito. Kapag raw weekdays, maraming estudyante ang tumatambay rito para magpakuha ng picture. “Kaya ba binakuran ang puno nito para walang makalapit masyado?” tanong ni Sabrina. May hanggang hitang taas na bakod na kasi ang nakapalibot sa puno pero hindi iyong nakasira sa ganda nito. Pinasadya rin yata na lagyan ito ng isang bench para sa mga gustong magpakuha ng larawan. Dahil sa naisip ay kinuha ni Sabrina ang camera at kinuhanan ng larawan ang puno sa iba’t-ibang anggulo.“Gusto mong kuhanan d
Kinabukasan, maagang ginising ni Adriian si Sabrina. Nilalaro nito ang tungki ng ilong ng dalaga gamit ang ilang hibla ng buhok nito habang ang isang kamay ay sa ilalim ng ulo ng dalaga na nagsilbing unan nito. “Mmmnn.” pinalis ni Sabrina ang nagdulot ng kati sa tungki ng kanyang ilong at tumagilid para bumalik ng tulog. Inaantok pa rin siya dahil sa malalim na ang gabi sila nakatulog dahil dalawang beses muna siyang inangkin ni Adrian.“Gising na!” muling ginising ni Adrian si Sabrina. This time niyugyog na niya sa balikat ang dalaga.“Maaga pa,” reklamo nitong nakapikit pa ang mga mata.“May pupuntahan tayo,” muling saad ni Adrian na pilit ibinabangon ang dalaga gamit ang braso niyang nasa ilalim ng ulo nito.“Pero maaga pa nga.”“Alam ko pero dahil babiyahe pa tayo mamaya kaya kailangan nating agahan ang pagpunta roon,” tugon ni Adrian. Siniguro nitong hindi na siya mulimg babalik sa pagtulog kaya inalisan siya nito ng kumot at hinila pababa ng kama.“Sige, bababa na! Huwag mo na
Pagkatapos makatanggap ng rejection kay Adrian, pinilit ni Sabrina ang sarili na kalimutan ang nararamdaman para sa binata. Iniisip na baka kapag matured na siya ay makakalimutan niya ito at maaring mabaling sa iba ang kanyang atensyon. Nang bumalik nga siya galing ng ibang bansa pagkatapos niyang magtapos sa kolehiyo ay muling nagkasalubong ang landas nila ni Seth. isa ito sa kanyang mga kababata at dating magkakaibigan ang kanilang mga magulang kaya madali lang silang nagkapalagayang loob. Wala rin naman siyang masabi noon laban kay Seth hanggang sa dumating nga sa gitna ng relasyon nila si Pia.“Bakit hindi ka na makagalaw diyan? Dumidilim na, oh.” Napapiksi si Sabrina nang marinig ang boses ni Adrian. Saglit siyang nawala sa kasalukuyan dahil sa mga alaala ng nakaraan.“Huh?!” “Are you okay, Sabrina?” tanong ni Adrian na may pag-alala.Hindi naman inaasahan ni Sabrina ang naging reaksyon ng binata. Naikurap niya ang mga mata ng ilang beses para siguraduhing hindi siya nananaginip
Pakiramdam ni Sabrina, namanhid ang kanyang katawan ng sarkastikong tanong na iyon ni Adrian uminit ang kanyang mukha sa hiyang naramdaman. Naririnig niya ang tawanan sa paligid pero pakiramdam niya blangko ang kanyang isip ng ilang saglit. Nang mahimasmasana ay itinulak niya si Adrian. “Bata pa ako noon ay hindi alam kung ano ang nararapat. Kagaya ng ibang kabataan ay dumaan rin sa ganoong sitwasyon. Nakalipas na iyon kaya huwag mo ng isipin, Adrian,” seryoso niyang wika dito.Tumango naman si Adrian na sumang-ayon sa kanya. “Mas mabuti kung ganon.”Naging awkward ang paligid dahil sa nnagyari pagkatapos silang tudyuhin ng mga kaibigan. Nakaramdama ng pagkaasiwa ang mga naroroon pero hinayaan na nila at nagpatuloy sa kwentuhan sa iba pa nilang mga kaibigan.Pagkatapos nag pagtitipon ay sinamahan ni Sabrina si Fate na magligpit ng mga natanggap na regalo at iba pang gamit nto. “Alam mo Sabrina, gusto ko talagang maging kayo ni Mr. Reyes. Bagay kayo at kung kayo ang magkatuluyan, sig
Natapos ang seremonya at nagiging abala na ang bagong kasal sa pagharap sa kanilang mga bisita. Sina Adrian and Sabrina naman ay umaalalay sa bride and groom bilang maid of honor and bestman ng mga ikinasal. Silang dalawa ang tagabigay ng mga giveaways ng mga ikinasal para sa mga bisita bilang token sa pagdalo sa kanilang kasal.Hindi nagtagal at isa-isang nagpaalam ang mga bisita kaya sila na lamang na mga abay sa kasal ang naiwan at iilang mga kakilala at kamag-anak na ayaw pang magsiuwi dahil nasa malapit lang naman ang sa kanila. “Guys, alam kong hindi kayo nakakain ng maayos kanina kaya nagpahanda ako ng pagsaluhan natin,” malakas na wika ni Fate nang bumalik ito pagkatapos nilang magbihis na mag-asawa. Agad nitong tinawag ang mga waiter para ipasok ang ipinahanda niyang pagkain at inumin para sa kanila. Pahapyaw na sinuyod ni Sabrina ng tingin ang lahat at halos ang mga naroroon ay mga kaklase nila noong high school. May iilan na hindi familiar sa kanya. Naiisp niya baka kaklas
Kagaya ng sabi ng doktor, hindi na nag-alala pa si Sabrina ng kanyang nararamdaman. Psychological ‘ika nga. Iniisip niya ito ng sobra kaya siya nauunahan ng takot kapag nasa dilim. Umpisahan na niyang iwaglit sa isipan ang takot para mawala ang kanyang nararamdaman. Sabi nga ng doktor, malaki ang maitulong niya sa sarili para makawala sa phobia.Palabas na siya ng clinic nang makatanggap ng magkasunod na message. Auto-messages na galing sa bangko na nagsasabing nakatanggap siya ng magkahiwalay na halaga ng pera. Buong 3000,000.00 galing kay Adrian at ang 20,000.00 ay galing naman kay Kevin. “Hi, Sabrina. Maraming salamat nga pala sa concept natin at sa maganda mong kuha. Nanalo po ako and I’ve sent you the full payment for it.”Kasunod ng dalawang naunang messages ay may message ulit siyang natanggap at mula ito kay Kevin. Nagpasalamat ito sa ginawa nilang photoshoot kinaumagahan mula napag-usapan nila ang concept nito.“No worries, Kevin. It’s my job to do it so I can get more clien
“Sabrina!” Mabilis na nilapitan ni Adrian si Sabrina gamit ang muntik liwanag na nagmumula sa kanyang mobile phone. Tila nanigas ang dalaga sa kinatayuan na hindi man lang gumalaw kahit bahagya lamang. Hinawakan ito ni Adrian kaya ramdam niyang nanginginig ito sa takot. “Takot ka ba sa dilim?” Isinandal niya ito sa kanyang dibdib pero wala pa ring tugon mula dito. Pinailawan niya ang mukha nito kaya kitang-kita niya ang pamumutla ng dalaga. Wala ng magawa si Adrian kung hindi buhatin ito at inihiga sa kama. Tulala itong nakatitig sa kisame na mukhang takot na takot.Nang hindi pa rin tumutugon si Sabrina ay inalalayan niya itong makabangon. Umupo na rin siya sa tabi nito at tinapik-tapik ito sa likod sa takot na baka kung anong mangyari sa dalaga sa pamamahay niya.“Sabrina, huwag kang matakot. Nandito ako. Hindi kita iiwan.” pang-aalo ni Adrian kay Sabrina.Illang minuto lang ay dahan-dahan itong gumalaw at diretsong tumingin sa kanya. Siya ring pagbalik ng kuryente at agad kumala
Inabangan ni Sabrina sa oras ng uwian si Adrian para kunin ang kanyang commission sa trabaho niya sa institusyon. Ikalima ng hapon nang mamataan niya itong lumabas sa conference hall dahil may meeting raw ito hinggil sa lakad nilang mga delegado papuntang Estados Unidos. Seryoso ang mukha nitong naglalakad habang bitbit ang ilang folders at laptop nito. Hindi yata siya naapansin dahil diretso lang ang tingin nito sa direksyon kung saan ang labasan papunta sa paradahan ng mga sasakyan.“Adrian!” tawag dito ni Sabrina nang ilang metro na lamang ang layo nito sa kanya pero tila wala itong narinig. Hindi man lamang siya nito nilingon o sinulyapan man lang kaya sinabayan ito ni Sabrina sa paglalakad nang matapat na sa kanya. “Tulungan na kita sa mga dala mo,” pagmamagandang-loob ni Sabrina pero inilayo ni Adrian ang mga dala-dalahan. Wala pa rin itong imik hanggang marating nila ang sasakyan nito.Tiningnan lang siya ng binata mula sa kinatatayuan nito sa gilid ng driver’s seat. Hindi niy
Sa isip ni Alex dahil sa kapangyarihan ng pamilya nina Adrian at ng pamilya rin mismo ni Anne kaya muli itong nagkaroon ng chance na makapag-exam ulit. Tanging buntonghininga na lamang ang naging sagot ni Alex kay Bernard.“So si Professor Reyes na rin ang nag-suggest na mag-exam ulit si Anne?” tanong ni Alex kay Bernard pagkalipas ng ilang saglit ng kanilang pananhimik.“Ang Board na rin mismo ng institusyon pero sumang-ayon siya syempre. Kailan ba iyon gumawa ng bagay na hindi pabor sa batang ‘yon?” tugon naman ni Bernard.Napaismid si Alex sa mga sinabi ni Bernard dahil alam niyang puro katotohanan ang mga sinabi ng kaharap. Kahit boyfriend ito ng kaibigan niyang si Sabrina, kailanman ay hindi pareho ang naging trato nito kagaya kung paano nito tratuhin si Anne.“Anyway, speaking of Professor Reyes, nakita namin pareho si Sabrina na may kausap na lalaki. Bata pa at parang ang close na nila. Akala ko nga noong una ay si Seth o kapatid niya pero hindi ito si Seth at lalong hindi ito