Rhian's Point of View"Ibaba mo na ako, Logan." Nakalabas na kami ngayon sa Mansyon. Habang sapo ako ni Logan ay mahigpit akong nakahawak sa kanyang batok dahil natatakot akong mahulog. Kung titingnan, para kaming bagong kasal sa paraan nang pagbuhat niya sa akin.Ngunit hindi ako ibinaba ng lalaki. Tuloy-tuloy lang ito sa paglalakad. Hindi ba niya ako naririnig?"I said, put me down. I can walk. Binuhusan lang ako ng alak hindi naman ako naging balbado." Nakasimangot kong saad.Hindi pa rin ako nito pinapansin. Seryoso lang ito habang naglalakad papunta sa kanyang sasakyan. Hindi na ako nagsalita pa dahil kahit anong sabihin ko dito ay hindi naman niya ako pinapansin. Isiniksik ko ang aking ulo sa malapad nitong dibdib. In fairness, ang bango niya. Ano kayang pabango ang ginagamit ng lalaking 'toh?Pagkaraan ng ilang sandali ay naramdaman kong ibinaba na ako ni Logan. Marahan niya akong pinagbuksan ng pinto. "Get in the car." Maawtoridad na utos ni Logan.Hindi naman ako nagdalawa
Rhian's Point of ViewNagising ako dahil sa may narinig akong kumakaluskos na kung anong bagay. Dahan-dahan akong nagmulat ng mata. Pinagmasdan kong mabuti ang loob ng silid ngunit hindi ito pamilyar sa akin. Paano ako napunta dito?Nasaan ako?Oo nga pala! Kagabi ay magkasama kami ni Logan. Marahil ay nasa resthouse na kami. Hindi ko alam kung anong oras na kami nakarating dito dahil nakatulog ako sa sobrang antok at pagod ko kahapon. Hinanap ng aking mga mata si Logan ngunit wala doon ang lalaki. Marahil ay maaga itong nagising o sa ibang kwarto siya natulog. Pinakiramdaman ko ang aking sarili kung may masakit ba dito ngunit wala naman akong naramdaman na kahit ano. Napansin ko lang na nagbago ang suot kong damit. Napalitan iyon ng manipis na t-shirt at pajama.Sino kaya ang nagpalit sa akin ng damit? Hindi kaya? OMG! Hindi naman siguro si Logan. Maya-maya pa ay may kumaluskos na naman, bumukas ang isang pinto doon at iniluwa ang lalaki. Pumikit ulit ako at nagkunwaring natutulog
Rhian's Point of View"I love you too." Mga salitang kusang lumabas sa aking bibig matapos ang aming pagniniig.Masaya akong niyakap ni Logan nang marinig niya iyon. Pagkaraa'y muli na naman naglapat ang aming mga labi. Alam kong hindi magiging madali na mahalin ang lalaki ngunit handa akong sumugal para sa pagmamahal ko sa kanya. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang tunay na relasyon niya kay Vera. At kung ano man iyon ay saka ko na lamang aalamin, ang mahalaga ay masaya ako ngayon.Bago pa man humantong sa kung saan ang halik na iyon ay may narinig kaming kumakatok. Agad naman akong kumawala sa lalaki dahil baka makita kami na naghahalikan ng kung sino man ang papasok doon."Istorbo!" Mahinang bulong ni Logan.Hindi ko naman maiwasan mapangiti sa naging reaksyon ni Logan. Parang bata kasi itong naubusan ng pagkain habang naglakad papuntang pintuan upang pagbuksan ang kumakatok."Sir Logan, nakahanda na ang pagkain. Halina at nang makakain na kayo. Aba'y tanghali na." Saad ng isan
Rhian's Point of ViewNakauwi na kami ng Manila at naririto ako ngayon sa Elite Model Company para sa gagawin naming photoshoot. Dalawang oras pa bago ito magsimula kaya naman nasa opisina kami ngayon ni Mikaela upang magpalipas ng oras.Nakahanda na rin ang mga susuotin ko sa tulong ni Jane. Nakaupo kami ngayon sa mahabang couch ni Mikaela. Si Jane naman ay abala sa kanyang cellphone. Ilang araw na ang lumipas ngunit hindi pa ulit kami nagkikita ni Logan simula noong nagpunta kami sa kanyang resthouse. Nangako ito na bibisitahin niya ako sa condo ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nagpaparamdam. Napukaw ang atensyon ko nang magsalita si Mikaela."Alam mo bang gumawa nang eksena si Vera sa party?!" Nakataas ang kilay na saad ni Mikaela. "That bitch, hindi na nahiya!" Malalim akong napabuntong hininga nang maalala ang mga pangyayari. Nasabi sa akin ni Alisha, pagkaalis namin ni Logan ay nagwala doon si Vera dahilan para ipahuli nila ang dalaga sa mga guard."Teka nga pala
Third Person's Point of View"Mr. Montereal, hindi ko inaasahan na darating ka." Nakangiting saad ni Mr. Robert. Lumapit ito sa bagong dating na lalaki upang makipagkamay. Maging ang acting CEO ng EMC ay nagulat din nang siya ay makita. Tila pinagpawisan ito ng bahagya nang bigyan siya ng matalim na tingin ni Logan."Hindi naman siguro masama na bisitahin ko paminsan minsan ang EMC, lalo na kung ang kalhating porsyento ng share ng kumpanya ay sa akin nakapangalan. Tama ba ako Mr. Bardot?" Sinadya niyang bigkasin nang mariin ang huling sinabi."O-Oo naman Mr. Montereal, mahalagang malaman mo rin ang mga kaganapan sa kumpanya." Kinakabahang saad ni Mr. Bardot. Sa totoo lang, hindi siya masayang nandoon ang lalaki. Tiyak niyang pakikialam siya nito sa gusto niyang mangyari."May ibang dapat pa ba akong malaman, Mr. Bardot?" Muling tanong ni Logan. Nalaman niya buhat sa kanyang assistant na may mga ilegal na ginagawa si Mr. Bardot sa kumpanya. Kumukuha ito ng mga proyekto sa iba't ibang
Rhian's Point of ViewHindi ako makapaniwala sa ginawa ng binata. Basta na lang itong lumapit sa akin at marahas akong hinalikan. 'Hindi ba siya nag-iisip? Seryoso akong nagtatrabaho dito tapos bigla na lang siyang magpapakita at guguluhin ang trabaho ko!'"Bitawan mo ako!" Mariin kong saad sa lalaki. Pinagtitinginan na kami ng mga taong naroroon. Nakakahiya kay Mr. Robert at sa mga kasama nito. "Sinabi ko na sayo, hindi ako sasama sayo. Hindi mo ba nakikita na may ginagawa kami?"Si Drew na nagulat sa ginawa ni Logan ay agad naman nakabawi. Agad itong lumapit sa akin ng hindi ako binitawan ni Logan."Bro! Hindi mo ba narinig ang sinabi nya? Bitawan mo na siya." Kalmadong usal ni Drew. Alam niyang si Logan ang isa sa may-ari ng EMC kaya hindi sana siya makikialam. Ngunit ang pilitin nito ang dalaga na sumama sa kanya ay hindi niya mapapalagpas. Nagkaroon naman ako ng takot nang mapansin ko ang masamang awra sa mukha ni Logan. "Huwag kang makialam dito kung ayaw mong madamay." Mari
Rhian's Point of ViewKinabukasan, nagising ako na masama ang aking pakiramdam. Para bang ang bigat bigat ng katawan ko. Hindi naman nadagdagan ang timbang ko sa halip nabawasan pa nga iyon. Tinatamad akong bumangon, gusto ko na lang mahiga buong maghapon.Kinuha ko ang aking cellphone at pinadalhan ko ng mensahe si Mikaela na hindi ako makakapagtrabaho ngayon. Hindi ko sinabi na masama ang pakiramdam ko upang hindi na ito mag-alala sa akin.Napilitan akong tumayo kahit nahihilo ako dahil pakiramdam ko ay tila masusuka ako. Nagmadali akong pumunta ng banyo. "Ano bang nakain ko kabagi?" Naitanong ko na lang sa aking sarili. Pakiramdam ko ay nanghihina ang aking katawan. "Imposible naman na buntis ako.." Saglit akong natigilan."Oh my God! Hindi maari!" Naibulalas ko sa aking sarili. Napatingin ako sa aking tiyan at wala sa sariling kinapa-kapa iyon.Noong isang buwan pa ako huling nagkaroon, hanggang ngayon ay hindi pa rin ako dinadatnan. Paano ko ngayon ito sasabihin kay Logan? Man
Rhian's Point of ViewPinagmasdan kong mabuti ang ticket na ibinigay ni Blake. Marahil ay umaasa siya na maisasama niya ako pabalik ng Spain. May pait sa ngiting sumilay sa aking mga labi.Nararamdaman ko sa kanya ang pagsisisi at kagustuhan na maayos muli ang aming relasyon. Pero ayaw kong bigyan pa ito ng rason para umasa. "Huwag mo na akong hintayin, Blake. Hindi na ako maaring sumama sa 'yo pabalik ng Spain." Ibinalik ko dito ang ticket na ibinigay niya sa akin. "Darating din 'yong araw na may makikilala kang babae na mas mamahalin ka higit pa sa pagmamahal na binigay ko sayo"Laylay ang balikat ni Blake sa mga sinabi ng dalaga. Handa naman siyang maging ama ng batang dinadala nito kahit hindi siya ang tunay na ama. Ngunit alam niyang hindi na niya mababago pa ang isip nito. Nanghihinayang na tumingin sa akin si Blake. "Kung sakaling kakailangan mo ako, hihintayin kita sa Spain. Alam mo naman kung saan mo ako matatagpuan." Malungkot na ngumiti ito. "Ahmm.. Can I hug you one last
Logan Montereal's Point of ViewFvck! Malulunod siya kung mapupunta siya sa mamalim na iyon. Hindi ba siya nag-iisip?" Galit kong usal. Nilingon ko sila Drew kung nasaan sila at hindi manlang nila napapansin ang babae.Mabilis kong pinuntahan si Rhian. Sakay ng bangka ay unti-unti akong lumapit sa kanya. "Oh, holy shit! Nalulunod na siya." Agad akong tumalon sa bangka upang sagipin siya. Dali-dali kong hinila ang babae sa mababaw na parte ng dagat."Oh my God! Anong nangyari sa kanya?" Gulat na tanong ni Alisha nang makita niyang buhat-buhat ko si Rhian habang walang malay."Muntik na siyang malunod. Nakainom na rin siya ng maraming tubig." Malamig ang boses kong usal. Lahat naman ay natulala. Wala silang kaalam-alam na nalulunod pala ito.Agad kong nilapatan nang paunang lunas ang babae ngunit hindi pa rin ito nagigising."Bitawan mo ang mommy ko!" Galit na usal ni Zane.Halos hindi naman ako makakibo nang marinig ko ang malamig na boses ng aking anak. Hindi ko kayang salubungin an
Logan Montereal's Point of ViewParahes kaming nakahiga ngayon ni Rhian sa malambot na kama at kapwa wala kaming saplot sa katawan. Matapos ng ilang beses namin pagniniig ay para kaming mga lantang gulay na nakabalot sa makapal na kumot. Naka-unan siya sa aking mga braso, samantalang ang kanyang mga braso at binti ay nakadantay naman sa akin.Marahan kong hinalikan ang kanyang noo at niyakap siya nang mahigpit. Hindi ako makapaniwalang asawa ko na siya ngayon."Kung hindi mo sana ako nilapitan noong gabing iyon, hindi sana kita nakilala." Ani ni Rhian na bahagyang tumingala pa sa akin.Matamis akong napangiti sa kanya at muling binalikan ang mga sandali kung saan kami unang nagkita.***Flashback***Habang nag-iinom kaming magpipinsan sa kabilang cottage ng gabing kasal ni Cedrick ay napansin ko ang isang babae na nagpunta sa tabing dagat kung saan madilim sa gawing iyon. Marami na rin ang mga lasing sa paligid.Pag-aari ko ang resort kung saan ginanap ang kasal ng aking pinsan at aya
Rhian's Point of View"Saan ninyo dadalhin ang anak ko? Bitawan ninyo siya!" Malakas na sigaw ko sa mga lalaking naka-itim. Hawak-hawak nila si Zane habang wala itong malay.Halos kapusin ako nang hininga dahil sa takot na nararamdaman ko.Napagawi ang aking tingin sa kabilang dako. Hawak-hawak din nila si Logan. Sugatan ang katawan nito at may tali ang kanyang mga kamay at paa."Anong kailangan n'yo sa amin? Pakawalan ninyo ang aking mag-ama. Paki-usap." Humagulgol kong usal sa mga ito."Sino ang pipiliin mo sa kanilang dalawa, namimili ka!" Matigas ang boses na usal ng lalaki. Hindi ko makita ang mukha nito dahil nakatakip ang kanilang mga mukha. Ipinilig ko ang aking ulo. Hindi ko kayang mamimili. "No! Parahes ko silang pipiliin. Ako na lang. Ako na lang kunin ninyo. Huwag ang aking mag-ama." Nagmamakaawa kong usal sa mga ito.Ngunit ilang sandali lang ang lumipas ay may narinig akong sunod-sunod na mga putok."Logaaan!" Isang malakas na sigaw ang aking pinakawalan nang makita ko
Rhian's Point of ViewIsang linggo na ang nakalipas at ngayong araw lalabas ng ospital si Logan. Pinayagan naman siya ng doktor sa bahay na lamang siya magpagaling.Nandito pa ako ngayon sa condo niya at maya-maya lamang ay pupunta na rin ako ng ospital para sunduin sila.Masaya kong pinagmasdan ang aking sarili sa harap ng malaking salamin.Nagsuot lamang ako ng simpleng bestida na medyo maluwang sa akin dahil lumalaki na ang aking tiyan. Marahan kong hinimas-himas iyon habang nakangiti. Hindi na ako makapaghintay na lumabas ito."Ms. Rhian, handa na po ang sasakyan." Ani Brooks na kararating lamang.Tumango lamang ako dito at saka sumunod na rin sa kanya. Simula noong nangyari ang pangingidnap sa amin ni Vera ay mas naging alerto na si Brooks. Bantay sarado na rin ako dito at hindi ako basta-basta nakaka-alis ng hindi ito kasama.Mas naging mahigpit na rin ang seguridad na pinatupad ni Logan sa kanyang mga tauhan."Sa prisinto muna tayo, Brooks." Naghihintay na sa akin ang mag-ama
Rhian's Point Of View"Sa simbahan na tayo tumuloy, Brooks." Napalingon naman ako kay Elijah. Akala ko ba ayaw nilang doon kami magtuloy?"Sigurado ka ba, Elijah? Delikado doon kapag nagkasagupa ang mga tauhan ni Logan at Vera." Seryosong usal naman ni Brooks.Mas nadagdagan naman ang pag-aalala ko para sa lalaki. Paano kung may masamang mangyari dito?"Sa ospital tayo." Malamig ang boses na usal ni Zane.Napatingin naman kaming lahat dito. Mas lalo akong kinabahan nang makita ko ang mukha ng aking anak na punong-puno nang pag-aalala."A-anong gagawin natin sa ospital, anak?" Kinakabahan kong usal dito. Ayaw kong isipin na may masamang nangyari sa ama nito. "M-may nangyari bang masama sa daddy mo?" "I don't know, mommy. Pero wala na sa simbahan si daddy. Nasa ospital siya ngayon base sa tracking na nakasaad sa kanyang cellphone."Narinig ko naman na napamura si Drew. Kinuha nito ang kanyang cellphone at ilang saglit lang ay may kausap na ito. "Anong nangyari kay Logan?" "Boss, naba
Third Person's Point of ViewPagkadating pa lamang ni Logan ng Spain ay agad siyang bumyahe pabalik ng Pilipinas. Masama ang kutob niyang may hindi magandang nangyayari.Lalo pang nadagdagan ang kanyang pagdududa nang makatanggap siya ng mensahe galing kay Rhian. Tinawagan niya ito ngunit hindi na niya makontak."Sir, nawawala po ang iyong mag-ina." Ani Brooks nang sagutin nito ang tawag ni Logan.Napamura naman si Logan. Hindi siya mapakali habang nasa byahe. Tiningnan niya ang lokasyon kung nasaan si Zane. Marahil ay magkasama ang kanyang mag-ina.Agad naman niyang nakita kung nasaan ang kanyang mag-ina. Tinawagan niya sina Drew at Elijah. Ngunit bago pa man niya sabihin dito ang tungkol sa pagkawala ng kanyang mag-ina ay alam na pala ng mga ito dahil nag-text na sa kanila si Rhian.Hindi niya maiwasan magtampo kay Rhian dahil tila may tiwala pa ang babae sa kanyang mga pinsan kaysa sa kanya. Hindi rin agad makakarating ang kanyang mga pinsan dahil nasa ibang bansa ang mga ito. Ha
Rhian's Point of ViewPagkatapos kong makausap si Logan ay mabilis na inagaw sa akin ni Vera ang telepono."Kung gusto mo pang makita ang mag-ina mo, gagawin mo ang gusto ko." Nakangising usal ni Vera."Hindi mo na ako kailangan pang pilitin, Vera. Pakakasalan kita at ibibigay ko sa'yo lahat ng mga ari-arian ko. Pakawalan mo lamang ang mag-ina ko. Ako ang may kasalanan sa iyo, Vera." Paos na usal ni Logan sa kabilang linya.Parang dinudurog naman ang aking puso sa sinabing iyon ni Logan. Gusto kong tumutol sa pagpapakasal nito kay Vera ngunit wala akong magagawa dahil bihag ako ng babae."So, kailan mo ako pakakasalan, Logan? Baka mainip ako at pasabugin ko na lamang itong mag-ina mo." Naiinip na tanong ni Vera. Hindi na siya makapagpahintay na pakasalan siya ng lalaki."Bukas na bukas rin ay pakakasalan kita, Vera. Ngunit kailangan ko munang makasiguradong nasa maayos na kalagayan ang aking mag-ina." Ani Logan."Huwag kang mag-alala, babe. Magpapadala ako ng kanilang larawan. At paka
Rhian's Point of ViewIlang oras na kaming naghihintay ni Rose ngunit hindi pa rin dumarating si Zane. Hindi ko na maiwasan mag-alala para sa aking anak.Nagdadalawang isip naman ako kung sasabihin ko ba iyon kay Logan ngunit ayaw kong mag-alala pa ito habang nasa byahe."Huwag kang mag-alala, ate. Hinahanap na ng matauhan ni sir, si Zane." Pagpapakalma naman ni Rose.Pilit ko naman pinakalma ang aking sarili habang naghihintay sa update nila Brooks. Ilang saglit pa ang dumaan nang may natanggap akong mensahe sa hindi ko kilalang numero.Nanginginig kong binasa iyon, pagkatapos ay namumutla kong nabitawan ang aking cellphone. Muntik na rin akong matumba, mabuti na lamang at nasalo agad ako ni Rose."Anong nangyari sa iyo, ate? Bakit namumutla ho kayo?" Nag-aalalang tanong ni Rose.Marahan niya akong inalalayan na maka-upo. "Si Zane. May dumukot sa kanya, Rose." Nanginginig na saad ko habang nakatitig sa kawalan."Susmaryosep! S-sino naman ang dudukot sa kanya at anong dahilan niya?"
Third Person's Point of View"Whaat? Si Logan ang bagong may-ari ng ating mansyon?" Gulat na tanong ni Vera sa kanyang ina. "Paano nangyari iyon? Akala ko ba sa pinagkaka-utangan ni daddy mapupunta iyon?""Kay Logan Montereal may malaking pagkaka-utang ang daddy mo, Vera. Inamin sa akin ni Alberto. Kaya nga nagawang pagtangkaan ng daddy mo ang buhay ni Logan dahil wala na siyang pambayad dito." Nanlulumong saad ni Divina. Maging ang kanilang kompanya ay pagmamay-ari na rin ng lalaki."Kailangan natin gumawa ng paraan para mabawi natin ang mansyon at kompanya kay Logan, anak. Hindi ko kayang maghirap tayo." Umiiyak na usal ni Divina. Nawala na ang lahat sa kanila."Ngunit paano, mommy? Ginawa ko nang lahat para bumalik sa akin si Logan ngunit hindi nagtagumpay. Iniiwasan na din niya ako. Isang paraan na lamang ang naiisip ko."Nag-aalala naman na tumingin si Divina sa kanyang anak. Tila may hindi magandang tumakbo sa utak nito. Pero kung ano man ang plano nito ay kailangan niya itong s