Pagkatapos namin ikotin ang ang buong bahay ay nag pahinga muna kami saglit ni Austin, saka namasyal dito sa Antipolo. Gabi ba rin kami na kauwing dalawa dahil na abotan na kami ng traffic sa edsa."Kung may gusto kang ipabago don sa bahay, baby sabihin mo lang sa akin para maipabago ko kaagad." Aniya sa akin, habang nasa daan kami pauwi sa aming condo."Okay, lang naman sa akin saka nagustuhan ko ang design niya." Sagot ko sa kanya. totoo naman kasi na nagustuhan ko ang desinyo ng bahay. "Mabuti naman kung ganun, excited na rin akong tumira tayo doon kasama ang magiging anak nating dalawa." Saad niya at bahagyang ngumiti sa akin."kapag handa na tayo Austin, kapag handa kana na ipakilala akong asawa mo sa lahat ng tao lalo na sa pamilya mo." Ani ko at nag iwas ng tingin sa kanya. Kahit kasi ano pang sabihin niya sa akin ay hindi magbabago na hanggang condo lang ako na kaming dalawa lang ang nakaka alam na mag asawa kaming dalawa."Baby, diba sabi ko naman sayo na bigyan mo pa ako ng
Nang dumating kami sa condo ko ay mag kaakay pa kaming dalawa ni Lander habang nakasunod lang sa amin si Lhen. May sinasabi pa sa amin si Lhen pero, hindi na namin yun napansin ni Lander dahil bigla na lang sumakit ang ulo ko na at gusto ng pumikit ang mata ko."Bakit ganun? Bakit bigla na lang bumibigat ang talukap ng mata ko?" Naitanong ko kay Lander pero bumagsak na rin ito sa kama. Hanggang sa madilim na rin ang aking mata.***Kinabukasan nagising ako na may mabigat na bagay na nakadagan sa akin. Sumiksik naman ako sa leeg nito. Tinanggal ko ang hita ni Austin na nakadagan sa akin."Ano ba baby ang bigat ng paa mo." Reklamo ko at yumakap ulit dito."Hmmm.." ungol naman niya kaya naimulat ko ang isa kong mata para sana tanungin siya kung ano oras ito nakauwi kagabi. Kaya kahit na masakit ang ulo ko dahil sa hangover ay pilit akong bumangon at pilit na dini dilat ang dalawa kong mata. Hindi ko pa kasi masyado maaninag ng mukha ni Austin."Baby… " pero ganun na lang ang pamumutla
"Akala ko matalino ka, pero mas matalino pa rin pala ako sayo. Gusto ko lang din ipaalam sayo na hindi totoo ang kasal nating dalawa. At hindi kita asawa, ngayon pwede na kayong mag pakasarap ng lalaki mo dahil tapos na ako sayo." Tinalikuran niya at lumabas ng condo pero hinabol ko siya at yumakap sa likod niya."H-hindi! Hindi totoo ang sinasabi mo hindi diba? S-sabihin mong hindi totoo yun at sinabi mo lang yan dahil sa nakita mo ngayon umaga P-pero baby believe me, please. M-maniwala ka sa akin. Ikaw lang ang lalaki sa buhay ko. at Mahal na mahal kita." Kinalas niya ang mga braso kong nakayakap sa kanya at humarap sa akin. Ngumisi pa siya sa akin at tinignan ako mula ulo hanggang sa aking dibdib. Doon ko lang naalala na nakapis lang ako ng kumot at litaw ang kalahati ng aking dibdib."Why don't you try to check at the general register office if we are married?" Pang uuyam na saad niya."Oh, and one more thing, binabawi na ni daddy itong condo sayo, kaya wala ka nang karapatan na ma
Hindi ako mapakali habang nasa loob ng sasakyan ni Jean. Pauwi na kami ngayon sa aking condo at excited na akong sabihin kay Austin na magiging daddy na siya . I know na magbabago ang isip niya at matutuwa siya kapag nalaman niya na buntis ako. Kahapon ng sabihin sa akin ng doctor na buntis ako ay gustong gusto ko na umuwi at sabihin ang magandang balita kay Austin. Pero hindi ako pinayagan ng doctor na lumabas, kaya wala akong magawa kundi sundin ang sinabi ng doctor sa akin na kailangan kong manatili sa hospital."Ano ang plano mo ngayon Mich?" Tanong sa akin ni Jean habang nagmamaneho ng sasakyan."Sasabihin ko sa kanya na buntis ako, at alam ko na matutuwa siya kapag nalaman niya na buntis ako at magiging daddy na siya." Tumingin siya sa akin at bumuga ng hangin."Paano mo naman nasabi na matutuwa siya kapag nalaman niyang buntis ka?" Aniya habang nakatingin sa harapan ng kanyang sasakyan."Alam ko Jean, dahil lagi niyang sinasabi sa akin na gusto na niyang bumuo kami ng pamilya a
Dalawang linggo na ang lumipas mula ng palayasin ako ni Austin sa aking condo. Dalawang linggo na din akong nag mumukmuk dito sa apartment ni Jean at umiyak ng umiyak. Hindi ko lubos maisip nagawa akong palayasin ni, Austin sa condo na ibinigay sa akin ni Marcus. Ang sakit lang dahil totoong minahal ko siya at kung kailan na binago ko na ang sarili ko para sa kanya, ay saka naman naman niya ako niloko. Natakot na akong mag mahal dati pa dahil ayaw kong magaya kay mama na niloko lang ni Marcus at sinasaktan ng aking papa. Pero sumubok pa rin akong mahalin si Austin. Kung alam ko lang na ganito pala kasakit ang mag mahal, sana noon pa lang pinigilan ko na ang ang sarili kong mahalin siya. "Mich, kumain ka na muna. Naka mukmuk ka na diyan sa bintana. Kahit anong silip mo diyan hindi na darating ang walang hiyang lalaking yun at wag na wag na niyang subukan magpakita sayo dahil ako sa sampal sa kanya." pukaw ni Jean sa akin. "At pwede ba kalimutan mo na ang lalaking yun. Isipin mo ang ba
"Malalaman mo pag sumama ka sa akin. At pinapangako ko sayo. Luluhod si Austin sa pagbabalik mo." Aniya. Tiningnan ko siya kung nagbibiro lang ba siya pero seryoso nga talaga siya sa sinabi niya."Ano naman ang mapapala ko kapag sumama ako sayo?" Uminom muna siya bago sumagot sa tanong ko."Aakuin ko ang anak niyo. Ako ang tatayong ama niya at ibibigay ko ang lahat ng pangangailangan niyong dalawa. Dadalhin rin niya ang apelyido ko." Sagot niya pero natawa lang ako."At bakit mo naman aakuin ang anak ko? Hindi niya kailangan ng ama kaya kong ibigay ang mga pangangailangan niya. At hindi niya kailangan ng apelyido mo." Ani ko sa kanya at tumayo na."Talaga bang kaya mong ibigay ang lahat ng pangangailangan ng magiging anak mo? Paano kung sabihin kong pina banned ka ni Austin sa lahat ng kumpanya para hindi ka tanggapin once na mag apply ka bilang modelo. At alam kong walang kang sapat na ipon para sa panganganak mo dahil sa pagiging maluho at happy go lucky mo." Tiningnan ko siya ng ma
Suot suot ko ang binigay na jacket ni Austin sa akin, wala akong tanging suot kundi ang jacket niya lamang. Yakap ko ang aking sarili na umupo sa isang waiting shade sa tabi ng daan at kinuha ko ang aking cellphone. Hindi ko alam kung sino ang aking tatawagan sa oras to."Ahh..!" Napa daing ako ng naramdaman ko ang kirot sa aking puson. Tinignan ko ang aking cellphone at dial ang number ni Lander."Why? Do you agree to come with me?" Agad na bungad niya sa akin."Lander help me please.. ughh." Napakapit ako sa poste ng lalong sumidhi ang kirot na aking naramdaman."What happened? Nasaan ka?" Tanong niya sa akin."Shit! Xhy, do you hear me?" Narinig kong ang pag andar ng makina ng kotse niya."Yes, Lander, hindi ko alam kung saan ako banda, basta ang alam ko lang hindi pa ito nalalayo sa bar mo malapit ako sa isang building na ginawa nandito ako sa isang waiting shade" sagot ko at pilit na pinapa kalma ang aking sarili."Okay, I get it. Wag kang aalis diyan at wag na wag mong papatay
"Paano natin ngayon sasabihin sa kanya?" Dinig ko na sabi ng boses babae. Hindi ko masyado mabosesan kung sino ito."I don't know Jean, hindi ko rin alam kung paano ko sasabihin sa kanya ang lahat." Sabi naman ng isa pang boses.Unti unti kong minulat ang ang aking mata. Doon ko nakita si Jean at Lander na nag bubungan."Jean, Lander?" Agaw pansin ko sa kanila."Mich, gising ka na." Si Jean na agad na lumapit sa akin at puno ng pag alala ang boses niya."Ano ang nangyari?" Tanong ko sa kanila pero bigla rin akong napatigil ng maalala ko ang mga nangyari. "Ang baby ko! Jean kamusta ang baby ko?" Bigla akong bumangon at humawak sa impis kong tiyan. pero agad din akong pinigilan ni Jean. "Mich.. " samibit niya kasabay ng mahinang pag hikbi. Kinabahan ako sa naging reaksyon niya sa tanong ko. "Lander kamusta ang baby ko? Okay lang siya hindi ba? Okay lang ang baby ko?" Ani ko pero wala man lang ni isa sa kanila ang sumagot sa akin."Sabihin niyo okay lang ang baby, ko… Lander sumagot