Michael Breslow Scott povNakatitig lang ako sa babaeng naglalakad papunta sa altar. Ang babaeng nag papa bilis ng tibok ng aking puso mula pa noong bata pa ako hanggang sa ngayon. Tinignan ko ang maganda niyang mukha, na ngayon ay may bakas ng luha. Ako ang pinakamasayang tao ngayon dahil hindi ko akalain na ang babaeng mahal ko ay matagal na rin pala akong mahal. Ang buong akala ko ay titingin na lang ako sa kanya mula sa malayo habang nasa piling siya ng kaibigan kong si John, pero ito siya ngayon at at papunta sa akin habang hinihintay ko siya sa harap ng altar. Pinunasan ko ang luha ko na tumulo din sa aking pisngi. Hindi na ako makapaghintay na parehas kaming mag I do sa isa’t isa. Gumati ako ng ngiti sa kanya ng ngitian niya ako at ngayon ay nasa harap ko na siya. Inabot ko ang kamay niya myla sa mama niya at nagpapasalamat dito, nangako din ako na hinding hindi ko sasaktan si Cj at mamahal ko siya hanggang sa huli kong hininga. Habang nag seseronya ang parinay inip na inip n
"Yeah go, guys " sigaw ni Xhymich, habang sinasabayan ang indak ng musika. Nasa isang luxury bar sila dito sa Mandaluyong kung saan naisipan nilang mag kaayayaan na magkakaibigan.She is Xhymich Fernandez, twenty three years old. A happy go lucky girl, beautiful, sexy, and chased by men. Sa edad na 23 ay nag ta-trabaho na siya bilang isang modelo sa isang sikat na kompanya na pag aari ni Marcus Breslow, isang half-Pilipino American businessman.Si Mr. Breslow din ang nag paaral sa kanya sa college, nag bigay sa kanya ng bahay at kung anu pang mga pangangailangan niya.Minsan ay lumabas din sila ni Mr. Breslow pero patago lamang, at lagi lang ito pumupunta sa condo unit niya para makapag usap sila, at para na rin daw maprotektahan siya. Pero hindi lingid sa kanya ang usap usapan sa floor kung saan ang unit niya na isa siyang kabit ng isang mayaman at respitadong tao. Ngunit pinag walang bahala niya na lang ito, para saan pa at ipapaliwanag niya ang side niya kung wala din naman maniniwa
"Mich pinatawag ka daw po ni chairman Breslow" napakunot ang noo ko sa sinabi ng aking P.A na si Jean. "Bakit daw?" tanong ko rito. "Hindi ko po alam eh, puntahan mo na lang po." kibit balikat na saad nito. "Ganon ba? Sige puntahan ko muna siya" inayos ko ang aking sarili bago pumunta sa opisina ni Marcus. Sinugurado kong magandan at ka akit akit ako sa paningin niya. "Hi, pinatawag daw ako ni Mr. Breslow?" tanong ko kay Airen na Secretary ni Marcus. "Ah opo miss Mich, pasok na lang po kayo sa loob" ngumiti ito pero halata namang peke ang ngiti. Kumatok muna ako ng tatlong beses bago pumasok sa loob ng opisina ni Marcus. "Hi, pinatawag mo daw ako? May kailangan ka?" ngumiti ako dito ng kaakit akit na ngiti. "Nothing. But I have a surprise for you, here, open it, I know you'll like it." may kinuha itong kahon sa ilalim ng mesa. Lumapit ako sa kanya at binuksan ang kahon. Ganon na lang ang panlalaki ng aking mata ng makita ang isang louis vuitton bag na bagong labas, ito rin ang
I just arrived at the Breslow condominium and I immediately went straight to my unit here. I came straight from the airport and did not inform my parents of my arrival."Yes babe, i'm already here at my condo." ani ko sa aking nobya na si Belinda "That's good. How was your flight?" taking niya."It's ok babe, but I'm tired, I just want to rest now." saad ko at binagsak ang aking katawan sa kama."All right, take a rest, I'll call you again later, bye I love you." paalam niya sa akin."I love you too babe, and I miss you. I wish you were here by my side and I could hug you." paglalambing ko sa kanya."Just be patient babe, after I close the deal with Mr. Young, I will follow you there. For now, take a rest, I'll call you again later, I miss you too babe." paalam nito kaya ibinaba ko na ang telephone. Bumagon ako at pumunta ng banyo at nag shower saglit, after maligo ay nahiga, na ako sa aking kama at natulog.Nagising ako sa ingay nagmula sa labas ng aking unit."Fuck, who is this nu
Halos hindi na magalaw galaw ni Xhymich ang kapeng nasa kanyang harapan. Pagkatapos kasi naging engkwentro nila kaninang umaga ng Austin na yun, ay hindi na maalis alis sa isip niya pag mumukha ng binata. "Bwesit..." ani ko at sinabunutan ang aking ulo. "Kundi ka ba naman tanga mich, bakit kasi don ka pa pumasok sa unit ng lalaking yun?" kausap ko sa aking sarili. "Aba malay ko ba na don pala nakatira ang lalaking yon sa unit na yon." pag patuloy ko pa. "Hoy" "Ay puke mong nahulog." gulat na saad ko ng gulatin ako ni Jean. "Bwesit ka Jean. Ano ba problema mo at ng nagugulat kang bruha ka." inis na baling ko dito. "Ako ba talaga may problema o ikaw? Kanina ka pa wala sa sarili mo. Ano ba nangyari kagabi bigla ka na lang na wala? ganun din si Jayson magkasama ba kayo kagabi ha?" usisa pa niya. "No, hindi kami magkasama dahil umuwi na ako kagabi." saad ko dito, dahil yon naman talaga ang totoo, mali lang ako ng pinasukang condo. "Ganon ba? Akala ko talagang pina diligan mo na yan
Nang matapos akong ayusan ni Lhen ay agad na din akong lumabas sa aking dressing room. Nakasalubong ko naman si Airen na may kakaibang ngisi sa mga labi, kasama nito si Josephine, ang secretary ng vice President ng kompanya na si Chelsey Mendoza. Dalaga pa ito at sa tingin ko ay matanda lang ng limang taon sa akin. Tinaasan ko ang mga ito ng kilay at binangga ang balikat ng ambisyosang si Airen."Tssssk" inikotan ko pa ito ng mata."Ang yabang mo talaga na kabit ka.." Aniya na at pinigilan ako sa braso." Get off your filthy hands on me" asik ko sa kanya."Paano kung ayaw ko?" matapang naman niyang sagot sa akin."Ang tapang mo naman, hindi mo ba alam na hanggang ngayon na lang ang tapang mo. Sigurado ako na sa susunod na araw ay takot ka na sa amin" sabat ni Josephine na humahalakhak pa at tinignan ako mula ulo hanggang paa."At bakit naman ako matatakot sa inyo aber?" asik ko at inalis ang kamay ni Airen na nakahawak sa akin."Really? Tignan ko lang ang tapang mo pag ang anak na ni
"Look, Austin. Wala na akong paki alam kung ano man ang tingin mo sa akin dahil hindi ko naman na mababago yun. Now! kung tapos ka na aalis na ako para magpagamot tong mga sugat ko." wika ko at tumayo ng padamog."We're not done talking yet, Miss Fernandez, so sit down and don't be rude. What I hate the most is people turning their backs on me while I'm talking." galit na saad niya sa akin. Pinikit ko ang aking mata at pinakalma ang aking sarili.Humarap ako sa kanya."Sabihin muna ang kailangan mong sabihin SIR." pagdidiin ko sa salitang sir."Sino ang nag umpisa ng gulo?" tanong ulit niya sa amin. "Siya sir" Sabay na turo sa akin ni Airen at Josephine. Hindi na rin ako nag salita ayaw kong ipagtanggol ang sarili ko dahil alam ko naman na sa akin talaga nag umpisa ang gulo."Bigla niya na lang po binunggo ang balikat ni Airen kahit na wala naman kaming ginagawang masama sa kanya." si Josephine na pinag tatagol si Airen."Pinagsasabihan din po niya kami ng hindi maganda sir, kaya na
Dalawang araw na akong nag kukulong dito sa aking unit at hindi na muna ako lumabas o pumunta sa Breslow company. Ilang beses ko na din tinawagan si Marcus pero hindi nito sinasagot ang tawag ko kaya inis na inis ako. Paano ko na magagawa ang plano ko kung si Austin na ang papamalit dito. Ang nakakainis pa hindi man lang niya sinabi sa akin na ang anak na pala ang papalit sa kanya. Pabagsak akong naupo sa sofa at binuksan ang tv.Habang nanunuod ko ng tv ay tumunog naman ang aking cellphone kaya agad ko iyong kinuha."How are you? I heard what happened in the office." napangiti ako ng mabasa ng text ni Marcus sa akin. I know na hindi niya ako matitiis. Agad kong naman dial ang numero niya para tawagan siya."Hi!" saad ko sa kanya."How are you?" he asked"I'm not okay, I have a lot of scars because of your fucking good secretary." nakanguso kong sagot sa kanya."Sorry for what happened. I will clean everything that spreads around us. I also don't want that false gossip to reach my so