But then i felt something is off today, hindi ko lang mapinpoint kung ano pero ang weird. Kanina ko parin napapansin na pinagtitinginan at pinagbubulungan ko ng mga kapwa ko estudyante.
Teka may nagawa ba ako? Nakapatay ba ako ng tao? Gosh. Ang weird ng mga to. Walang ginawa kundi ang magchismisan, hindi nalang asikasuhin ang grade nila.
I checked my phone while walking baka kasi nagtext si Cassandra. After kasi namin gumala at kumain sa luneta ay hindi na kami nagusap ulit. Nahihiya naman akong itext or tawagan sya dahil mainis ang Ice Queen sa pangungulit ko.
Magkikita naman kami e. Kaya wag nalang. Hindi pa man ako nakakarating sa classroom namin ng makita kong humahangos ng takbo para salubungin ako nina Ava at Maya.
"Aubree!" Humihingal na sambit ni Ava sa pangalan ko.
"Breath.." Utos ko.
"You won't believe this..." Isa pang naghahabol sa hiningang salita ni Maya. "The... you.."
"Teka ano ba kasing meron?" Sobra na akong nacucurious. "Anong nangyayari? Bakit ang weird nyong lahat?"
Pero imbis na sumagot ay hinatak ako nina Ava at Maya papasok ng classroom na napapalibutan ng napakaraming tao. Tulak kami dito, tulak doon. Gosh. Buo atang LaSallian community nandito na.
"Tignan mo!" Tinuro ni Maya yung taong nakaupo sa loob na abala sa pakikipagusap sa mga taong katabi nya. "Nandito sya!"
Noong una ay hindi ko makilala kung sino ang tinuturo ni Maya pero ng magfocus ako ay parang nalaglag ang aking puso.
"Alice..." Abot ang langit na pagtataka ko. "Wait. May shooting—"
"She is looking for you." Bulong sakin ni Ava.
"Bakit hindi mo sinabing kilala mo si Alice!" Halos patiling salita ni Maya. "And she came here to see you daw."
"Ha why?" Lalo akong nagtaka. After nya akong tulungan ay hindi na kami nagkita then now she is here. Wala rin naman akong alam na rason para puntahan nya ako ng personal dito sa school. Pwera nalang kung may pagkakautang ako sa kanya.
Alice stood the moment she sees me. Hindi ako makagalaw sa pagkataranta lalo pa lahat ng classmate ko ay nakatingin samin. "Mabuti at dumating ka na." Hindi ko maidescribe ang kasiyahan sa mukha nya habang naglalakad palapit sakin. "Kanina pa kita hinihintay."
"Why?" I was speechless. "I mean why are you here?"
Ngumiti si Alice without breaking our eye contact. "Just checking on you since matagal na tayong hindi nagkikita." Tumingin ako sa paligid at sobrang dami ng tao. Halos nagkakagulo sila sa labas, nakaharang lang sina Ava at Maya para hindi sila makapasok. "If i only know your number hindi na sana ako pumunta dito at cause this..."
"No it's okay." I assured her. Naiintinidihan ko naman ang sitwasyon ni Alice dahil kagaya nya rin si Ate Averi. Wala na silang privacy dahil kahit saan sila magpunta ay sinusugod at pinagkakaguluhan sila ng mga tao.
"Pakilala mo naman kami.." Bulong ni Maya sakin.
"Oohh. Anyway Alice. They are my friends." Pakilala ko kina Ava at Maya, vise versa.
Sobrang saya ng mga kaibigan ko dahil alam ko na talagang favorite nila si Alice. After we talk ay nagpasya kaming kumain muna. Kumaway si Alice sa mga tao bago kami lumabas ng room at naglakad palabas ng school kasama sina Ava at Maya. She even rent the whole coffee shop para makakakain kami ng maayos at walang mangistorbo.
Naikwento ko narin kina Ava at Maya ang totoong nangyari after akong iwanan ni Bren sa daan. Like i expected, tawang tawa ang mga kaibigan ko even Alice.
"Oh my gosh, i can't imagine." Napapailing nalang si Ava. "Next time kasi wag ng sumama kay Bren."
Nagpunas muna ako ng bibig bago sumagot. "There is no next time." Sabay kibit balikat. "Napilitan lang ako sumama dahil nakiusap sya. You know, for support."
"Good thing na nadaanan ka ni Cassandra." Impressed na salita ni Maya. Hindi sya makapaniwala na yung tinuturing naming cold hearted person dito sa school ay sy pang tumulong sakin.
Ava turned to look at Alice na tahimik lang nakikinig sa usapan. "Kilala mo ba si Bren?"
"Not personally." Ngumiti si Alice. "Pero narinig ko na yung kanta nya." She looked at me over shoulder. "And who's Cassandra?"
Parang pelikulang nagflash sa utak ko yung nangyari samin ni Cassandra kahapon. Para syang bata na kailangan pang turuan ng mga bagay bagay, sobrang inosente. Pati pagsakay sa jeep at LRT. But i wont lie na ito rin yung nakikita kong way para mas makilala ko sya. Gusto ko kasing makita yung side ni Cassandra na pilit nyang tinatago sa mundo, gusto kong unti unting tunawin yung yelo na nakapalibot sa kanya.
"Classmate ko." Simpleng sagot ko kay Alice. Hindi naman kailangan pang ielaborate.
"Kapatid lang naman sya ni Alexandra Monteralba na asawa ni Carol Lopez." Dugtong ni Maya. "Kaya malakas loob ni Cassandra gumawa ng kung ano ano sa school dahil malakas ang kapit nya."
I don't know but i felt like defending Cassandra. Alam ko na hindi naman talaga sya ganong klaseng tao. Yung pinakick out nya last time ay yung taong walang ginawa kundi mambully ng mga freshmen. She was actually did us a huge favor and for the school. Yun nga lang, hindi ganon ang pagtingin ng mga tao sa kanya which makes me sad.
Nagpatuloy lang kami sa pagkain hanggang sa oras na para pumasok sa school. We already missed our first class and the three of us can't afford to ditch Mr. Soltones. Besides, i want to see Cassandra. May isusuggest akong idea sa kanya about the project.
"So see you again Bree." Nakangiting sabi ni Alice habang nakatingin sakin. Naghihintay narin ang sasakyan nya sa tabi namin habang sina Ava at Maya ay pumasok na sa school. "Pwede ko bang makuha number mo?"
"Oo naman, give me your phone." Tumango ako at inabot ni Alice sakin ang cellphone nya. I saved my number. "Thank you for the treat and visit Alice."
"Welcome Bree." Humakbang si Alice palapit sakin at niyakap ako ng slight. "I had fun with you."
Kanina pa nagumpisa ang klase namin kay Mr. Soltones pero until now wala parin si Cassandra pero si Blue na kaibigan nya ay nandito na. Sobrang nagtataka lang ako dahil hindi ugali ng Ice Queen umabsent, complete attendance sya lagi. Natapos ang klase pero walang Cassandra na dumatin and i started to worry."Blue!" Sigaw ko sa kaibigan ni Cassandra na papalabas na sana ng klasrum. "Wait!" Huminto naman si Blue at tumingin sakin. "Gusto ko lang sana magtanong."
"About?" Taas kilay na tanong nito.
Tumingin muna ako sa paligid and make sure na walang tao. Ayaw ko lang magisip sila ng kung ano. Alam nyo na, masyadong judgemental ang mga tao ngayon. "Where is Cassandra? Bakit hindi sya pumasok?"
"Why?" Binalik sakin ni Blue ang tanong.
I want to rolled my eyes. "We are partners sa project and i can't do this alone." Hindi naman ako nagsisinungaling dahil concern ko rin ang project namin but more on Cassy.
It took awhile bago sumagot si Blue, siguro tinitimbang nya yung sinasabi ko at magiging reaksyon ni Cassandra. "She is sick."
"Ha?" Para akong nabingi. "May sakit sya?"
"Bingi ka?" Pagtataray ni Blue. "Oh sya dyan ka na." Akma na sana syang aalis pero pinigilan ko syang umalis ulit. "Ano ba Aubree? May klase pa ako!"
"Give her address." I demanded.
"What?" Natawa si Blue. "Bakit ko naman ibibigay? Malalagot ako kay Cassandra."
"This is for our project Blue. No other reason, no hidden agenda." I told her half truth. Syempre gusto ko syang mabisita and make sure na okay lang sya. "Please...."
Almost thirty minutes na akong paikot ikot dito sa subdivision na sinabi ni Blue pero hanggang ngayon hindi ko parin mahanap yung bahay ni Cassandra. Hanggang sa nakita ko si Pia na anak ni Ate Alex na bumababa ng sasakyan kasunod ang magandang babae— si Carol.
Agad kong inihinto ang sasakyan next to their car at nagmamadali akong bumababa. "Mm excuse me!" Napalingon ang mag ina sakin. "I'm Aubree, Cassandra's—"
"Hey—" Salubong na yakap sakin ni Pia. "Why are you here?" Wow. She still remember me.
"I'm looking for Cassandra." Sagot ko sa bata. I shifted my attention to her mother. "Dito po ba nakatitra si Cassy?"
"Oo dito sya nakatira." Nakangiting sagot nya sakin. Nagdoorbell sya. "And you are?"
"I'm her classmate." Sagot ko. "Aubree."
"Cassandra is sick kaya hindi sya nakapasok." Explain ng mama ni Pia na hanggang ngayon ay nakayakap parin sakin. "Come inside."
Pumasok kami sa loob at sobra akong nalula sa laki ng bahay nila. Meron silang garden at syempre may swimming pool din. The living room is very spacious, may nakapalaking chandelier na makasabit na parang mga nagkikintabang crystal kapag tinatamaan ng sikat ng araw. Even the curtains are obviously expensive and made of high quality fabric.
"Maupo ka muna Aubree." Paanyaya ni Ate Carol sakin. "I will see if Cassandra is awake—"
"Mom im hungry..." Hinawakan ni Pia ang damit ng mama nya. "
"Wait Sophia, i will just check to Cassandra—"
"Ako nalang po ang pupunta kay Cassy if okay lang sa inyo." Pagprisinta ko.
Tinignan ako ni Ate Carol in a few minutes but then smile and nodded her head habang tumatalon talon si Sophia. "Sa second floor, first room to the right."
Umakyat ako at agad na nakita ang kwarto nya. Huminga muna ako ng malalim bago buksan ang pintuan. Napakabango ng hangin na humalik sa mukha ko pagpasok sa loob. My eyes drifted to the bed and saw Cassandra. She is sleeping peacefully.
Lumapit ako sa higaan nya at pinagmasdan syang mabuti. Mamumula ang mukha nya, kaya naman hinipo ko ang kanyang pisngi na sobrang init dahil sa taas ng lagnat. Nagmamadali akong bumaba para kumuha ng mga kakailanganin ko para sa lagnat ni Cassandra.
I'm taking care of her the whole day. Sumisilip silip din si Ate Carol to check on Cassandra. Nasa trabaho pa si Ate Alex kaya kami muna ang nagtatrabaho para maging okay si Cassandra. Mabuti nalang dala ko ang ipad ko sa bag kaya nagkaroon ako ng magagawa para malibang. I was watching something funny on YouTube when i heard Cassandra whispered something under her breath.
"Victoria..."
Napatingin ako kay Cassandra.
Bumibiling ang ulo nya na parang gustong gusto nyang gumising sa pagkakahimbing pero hindi nya magawa. "Don't leave me Victoria.."
Hindi ko maiwasang makaramdam ng lungkot. Sino ba si Victoria? A friend? Best friend? Sino sya para iyakan ni Cassandra? Ano sya sa buhay ni Cassandra para magkaganito.
"Victoria.." Tuluyang umiyak si Cassandra. May mga luha ang umagos mula sa kanyang nakapikit na mata.
"Cassy..." Tawag ko sa pangalan nya. Niyugyog ko ng konti ang kanyang katawan para magising sya. "Hey.." Slowly, Cassandra opened her eyes and looked straight at me. She looked so lost and broken. "I'm sorry if i woke you up but—"
"Victoria!" At agad nya akong niyakap ng mahigpit and let her cry between my neck. "Akala ko hindi ka na babalik, akala ko hindi kita makikitang muli." Hindi ako makapagsalita, wala akong magawa kundi magpaubaya kahit na inaakala nyang ako si Victoria. "Mahal na mahal kita."
Mahal na mahal? Si Victoria?
Napakaraming tanong sa mundo ang mahirap sagutin, yung iba kinakailangan pa ng quantum science or Math 55a. Pero may mga bagay na kahit anong formula pa ang gamitin mo, kahit paikot ikutin mo pa ang solution ay wala kang makukuhang paliwanag. Ganyan ang nararamdaman ko ngayon regarding Cassandra and Victoria. Pilit ko paring pinagkakabit kabit yung mga nadiskobre kung impormasyon. Let's break this down, i saw Cassandra paid a visit sa sementery at ang pangalan ng pinuntahan nya ay Victoria. Then now she was calling me Victoria at sinabi nya na mahal na mahal nya ito? So.. it's means Cassandra is a lesbian? Wow. That's a big words.Tumayo ako at kinuha ang aking gamit. Tutal maayos na ang lagay ni Cassandra at wala ng lagnat siguro pwede na akong umuwi. Late narin kasi, sigurado akong katakot takot na sermon ang aabutin ko nito hindi sa parents ko kundi kay Ate Averi. Isang sulyap pa sa tulog na tulog na si Cassandra bago ko tuluyang lisanin ang kwarto.&nbs
Bumaba kami ni Cassandra ng sasakyan and i swear i almost laugh ng makita ko syang nakanganga habang nakatingin sa malaki at magulong palengke. I can't blame her though dahil sa reaksyon nya ay napaghahalatang first time nya palang makapunta sa ganitong lugar. Mabuti pa ako madalas makapasyal sa palengke kapag sinasamahan ko si Manang mamili o di kaya si Mama kapag wala syang trabaho at nasa mood syang magluto. Gusto nya kasi na matuto ako sa mga simpleng gawain para hindi naman ako magmukhang walang alam."Let's go inside.." Aya ko kay Cassandra. Walang kibo syang sumunod sakin, halos mabunggo pa sya ng lalaki na walang pang itaas na damit at may buhat na isang sako ng gulay. "Be careful.""I am.." Sagot ni Cassandra. "Sila ang hindi nagiingat."Hindi na ako nagsalita pa dahil baka humaba lang at mapunta sa pagtatalo. Medyo basa ang kalsada kaya super ingat kami sa paglalakad ni Cassandra. Umikot ikot
Sobrang saya ng panaginip ko kasi nagkaroon daw ako ng pakpak gaya ng sa mga anghel. Wala akong ginawa kundi lumipad ng lumipad hanggang sa mapagod. The feeling was so relaxing habang nakahiga ako sa napakalambot na ulap at pinagmamaadan ang mga bituin sa kalangitan. If i can only stay like this forever, enjoying to peaceful and silence of the surrounding pero hindi pwede dahil parang may pilit humihila sakin pabalik sa totoong mundo.Kaya dahan dahan kung binuksan ang mga mata ko but closed them immediately because of the sunlight streaming through the curtains. I tried to move but there was something heavy on my waist. Kaya dumilat ulit ako sa pangalawang pagkakataon. This time kumurap kurap ako para mawala ang panlalabo ng aking paningin.After few minutes, napatingin ako sa bandang baba and my body felt cold when i saw an arm wrap around my waist at ang mukha ng taong kasama ko sa kama ay nakasubsob sa pagitan ng aking dibdib
Today is the day. Excitement written all over our faces habang naghihintay ng bus na kinontrata ng school para maging service namin sa field trip. Take note, hindi lang section namin ang kasama kundi pati sina Bren at Claud na matagal ng nanliligaw kay Cassandra. Bren and I are still not talking. It's better this way though para wala maging issue between us lalo na at laging maraming fans ang umaaligid aligid sa kanya."Okay Ate Averi. I will call you when we get there." I said before ending the call. Napahinga ako ng malalim bago tumingin kina Ava at Maya na nakatunganga sa harapan ko. "Sorry girls. Ano nga yong sinasabi nyo?"Napaikot ang mata ni Maya. "30 minutes palang tayo dito sa school Aubree pero yung Ate mo nakaka limang tawag na."Bago ako umalis ng bahay ay katakot takot na paalala ang pinabaon sakin ni Ate Averi. Na wag gagawa ng kahit anong bagay na hindi ako sigurado at wag magpapada
Kanina pa kami nandito sa kwarto ni Cassandra pero kahit isang salita wala pa syang sinasabi after ng nangyari sa beach. I can't even read her face dahil wala syang pinakikita na kahit anong emosyon. Hindi ko tuloy alam kung galit ba sya or hindi.Hindi ko rin naman akalain na ganon ang magiging reaksyon ni Bren. That guy. Kailangan ko na talaga syang iwasan dahil hindi na maganda ang pinakikita nya sakin. Bren is completely a different person don sa Bren na nakilala ko before. Hindi ko na sya kilala and I started to feel scared of him.Naligo muna ako, I stayed in the bathroom for almost 30 minutes. Sobrang sarap sa pakiramdam yung hot water, nakakarelax ng tensed muscles at ng utak."Aubree.." Tawag ni Cassandra mula sa labas ng shower room. I even saw her shadow. "Ano buhay ka pa ba? Gaano mo ba katagal balak magkulong dyan?"Gusto ko sanang matawa dahil kahit na ramdam ko na inis sya sakin ay hindi nya parin maiwasang mag
"Aubree!" Tawag sakin ni Ava pero tuloy tuloy lang ako sa paglalakad palayo sa obstacle course, palayo kay Cassandra. "Ano ba Aubree! Huminto ka nga!"Sa sobrang kahihiyan kasi na naramdaman ko ngayon parang gusto ko nalang lamunin ng lupa o di kaya ay maglahong parang bula. Ano ba kasing pumasok sa utak ko at muntik muntikanan ko ng halikan si Cassandra. Like what the hell just happened? Namaligno ba ako o Nakulam?"Para kang talunang manok!" Biglang sigaw ni Maya. "Pagkatapos mong suwagin yung palay tatakbo takbo ka!"This time napahinto ako pa at unti unting tumingin sa mga kaibigan ko na habol ang paghinga dahil sa kakasunod sakin. "What did you say?"Naginhale exhale muna si Maya bago sumagot. "Duwag ka.""Maya.." Awat ni Ava. "Wag mo syang pansinin Aubree." Lumapit sya sakin at hinawakan ang balikat ko. "Don't worry wala naman nakakita kundi kami lang ni Maya." I don't know wha
Kahit tanghali na at oras na para bumangon ay pakiramdam ko ayaw ko paring umalis ng kama. Hindi naman ako pagod, actually wala naman akong ginawa na kung ano. Siguro wala lang talaga ako sa mood. Lahat naman tayo nagkakaroon ng lazy day pero yun nga lang, wala akong choice dahil kailangan naming ienjoy ang huling araw ng field trip bago kami bumalik sa normal naming mga buhay.Padilat na sana ako ng maaninagan ko si Cassandra na kalalabas lang ng bathroom at nakatapis lang ng twalya. Tila may kinukuha sya sa dala nyang bag. I saw the water slowly drifting from her shoulder blade down her spine since nakatalikod sya sakin.Hindi ko tuloy maiwasang maalala yung pagtugtog at kanta nya kagabi. Until now naglalaro parin sa utak ko yung napakaganda nyang boses. I still wondered though bakit kaya Why can't it be ang kinanta nya. Para kaya kay Victoria yung kanta?Nang iikot na si Cassandra ay biglang
"Wait, are you sure about this?" Naguguluhan ko na tanong kay Cassandra habang naglalakad kaming dalawa papunta sa gitna kung saan nagsasayaw ang mga klasmeyt namin. "You don't have to do this wala nanaman si Bren "Pero imbis na sumagot ay kinuha ni Cassandra ang kamay ko para ilagay sa kanyang bewang. "I'm always sure kung ano man ang ginagawa ko Aubree.""Cassandra.." Namumula ang mukha ko at nanlalamig. "Maraming nakatingin at...""Wala akong pakialam." Mariin nyang sagot sakin. "Ngayon lang ba sila nakakita ng parehong babae na nagsasayaw?""No.." I was trying to find a right words to say kung paano ipapaliwanag sa kanya yung nangyayari ngayon. "You are the Ice Queen."This time Cassandra looked at me. "So what?"Lalong kumabog ang dibdib ko at hindi mapakali ng magumpisa ng gumalaw ang katawan ni Cassandra with the music. "Because you supposed to be untouchable, invincible but now you are dancing wit
"A-aubree.." Kinakapos ang hininga na sambit ko kay Aubree na tulala habang titig na titig sakin but I noticed those tears is about to swell from her eyes in so many emotions. Kaya lalo akong natakot na baka.. "Huli na ba ako?"Sa totoo lang, muntik ko nang isuko si Aubree dahil akala ko wala ng pag-asa. But I was wrong, completely wrong. Dahil pagkatapos ng nangyari sa amin kagabi ay napatunayan ko, na sobrang naramdaman ko na mahal nya parin ako kagaya ng pagmamahal ko sa kanya.Biglang tumulo ang luha ni Aubree sabay pikit ng kanyang mga mata. "Cassandra.."I felt my heartache in anticipation. Her voice makes me feel more uneasy and scared. "Huli na ba?"Pero hindi nagsasalita si Aubree, iyak lang sya ng iyak na tila ba ngayon nya lang pinakawalan yung damdamin na sobrang tagal nya nang kinikimkim."Yes.." Parang gumuho ang mundo ko sa sag
"Saan ka galing?" Pagbungad na tanong sakin ni Mom pagkauwi ko ng bahay. Umaga na ako nakauwi from the park. Hinihagis ko ang dala ko na jacket sa sofa na walang kareak reaksyon. "Tawag ako ng tawag sayo..." Dumaretso ako sa kusina para kumuha ng maiinom dahil sobrang nakakapagod ang magdrive. "Aubree kinakausap kita."Nagsalin ako ng malamig na tubig sa baso habang titig na titig si Mom sa mukha ko. She is clearly waiting for my response. "I just needed time to breath Mom."Napahawak sa ulo si Mom. "Sana man lang nag-abiso ka, nagtext o tumawag para hindi kami nag-alala sayo."This time i looked at Mom softly. "I'm sorry kung nag-alala kayo sakin. I couldn't sleep last night kaya nag-ikot ikot lang ako." Well atleast i didn't lie to her face.Mom shrugged her shoulders. "It's fine..." Medyo mabigat parin ang boses nya dahil narin siguro sa puyat. "As long as you are safe." Tahimik akong uminom ng malamig
"Oh my go..." Hindi na natapos ni Ate Alex ang sasabihin nya dahil sa pagkagulat pagkapasok nya sa loob ng kwarto ko. I couldn't even describe the look of her, i can't tell if she is upset or beyond that. "What happened to your room Cassandra Monteralba?" Now i know that my sister is serious by saying my full name. "Bakit.." Luminga linga sya sa paligid. "Nagkalat ang mga beer in can?"Ngunit hindi ako gumagalaw mula sa pagkakaupo at nanatiling nakatingin sa kawalan. Wala ako sa sarili, wala din akong maramdaman at tila namanhid ang buong pagkatao ko. I feel so drained dahil sa magdamag na paghihintay kay Aubree sa labas ng school namin noong College sa kalagitnaan ng napakalakas na ulan kahit na walang kasiguraduhan kung darating ba sya...But still, umaasa parin ako na magliliwanag ang isip ni Aubree for the last damn time at siputin ako. Ngunit lumipas ang isa, dalawa at hindi mabilang na oras na kahit anino nya ay hin
"Aubree.." Malumanay na pagtawag ni Arum sa pangalan ng dalaga. "Do you want to try this dish?" Ngunit hindi kumikibo si Aubree habang nakatingin sa malayo. "Aubree.." They are currently on a dinner date but Arum noticed that his fiance seems really quiet and hasn't said anything since they arrived at the restaurant. "Are you listening?"Slowly, Aubree shifted her undivided attention to Arum and stared hard at him deeply. She feels really guilty dahil naglilihim sya sa nobyo. In their one year relationship, Aubree still doesn't have a heart to tell him everything-as in everything. It's not that she is scared for people to know about her supposedly promising romance with Cassandra ngunit hanggat maari, hanggat kaya ay ayaw nyang masaktan si Arum after all what he did for her.Umayos si Aubree ng upo at pilit na ngumiti. "Mm, what is it again?""If you want to try this certain dish." Dahan dahan ibinaba ni Arum ang menu with
Ang gaang sa pakiramdam habang pinagmamasdan ko ang malawak na kalangitan na punong puno ng mga nagkikislapang bituin. Malamig din ang hangin na sobrang nakakapagparekax sakin, it gives me a sense of security and peace of mind na nakakatulong para makapag-isip ako ng diretso at makapagdesisyon ng maayos.Kaya i felt that this is the perfect place for me and Aubree to talk to. Well yeah, she is here with me right now. Next to me actually. Pero parang kahit ilang hakbang lang ang layo namin sa isa't isa ay nahihirapan parin akong abutin sya.But i can't never blame her or anyone but myself dahil aminin ko man o hindi ay may kasalanan din ako sa nangyari lalo na nang iwanan ko si Aubree sa ere dahil sa bugso ng damdamin. Ngunit magsisi man ako ngayon ay huli narin. It's too late para damayan sya, it's too late to win her back because... She is getting married with a guy and that perfectly breaks me apart.I couldn't hel
Since tapos na ang trabaho ko for today at wala naman akong ibang gagawin o pupuntahan. I decided na magrelax at unwind sa hindi kalayuang bar from my studio. Gusto ko lang uminom, maglasing para makalimrot sa mga nangyari ngayon araw. Actually hindi ko na mabilang kung nakailang baso na ako ng alak at kung ilang upos ng sigarilyo ang naidikdik ko sa ashtray because I was enjoying the night, feel the music from a live band and drown myself in alcohol.Iniiwasan ko ding sumagot ng mga tawag from my clients, endorser, Arum especially my mother dahil siguradong pipilitin nya akong umuwi ng maaga. She becomes more protective of me dahil sa mga pinagdaan ko these past few years at kung hindi dahil kay Mama ay baka matagal na ako sumuko sa laban ng buhay.Ngunit minsan ay gusto ko din mapag-isa para makapag-isip ng maayos, para tahimik kong maiiyak ang sakit at tahimik ko din buuin ang sarili ko..."Ingat po." Nakangiting paalal
It still hurts...Actually i was suprised to feel this way dahil ang buong akala ko ay okay na ako, na wala na yung sugat na pilit kong itinatago sa mapanuring mata ng pamilya ko at ibang tao. Ngunit nang makita ko ulit si Cassandra after four agonizing years ay pakiramdam ko nanariwa ulit ang sakit at alaala ng kahapon.Hindi naging madali para sakin ang lahat, sobrang sakit ng pinagdaanan ko and there was no perfect words to describe them. I have faced all kinds of fear in my life that makes my heart turned into cold.But with the love and support of my family especially my real mother ay unti-unti akong nakarecover. I decided to continue living, to smile again and move on kahit na deep inside i was deeply wounded."Aubree..."I was pulled out of my reverie ng marinig ko ang boses ni Arum This man came into my life unexpectedly. Aside from the good looks ay mas nagustuhan ko ang
Lagi kong iniisip at sinasabi sa sarili ko na im a tough and liberated woman. I fight against expectations, i can decided for myself and works to achieve whatever i want. Everything is easy and my life is perfect like a stars impeccably aligned in the sky but it does not mean that im exemption in heartbreak.Yes, my heartache and still breaking into tiny pieces while looking at Aubree together with her fiance. Marami sana akong gusto itanong kay Aubree pero hindi ko na ginawa. Para saan pa diba? Aanhin ko pa yung mga sagot from her kung ikakasal na sya. Ang sakit pero wala naman akong magawa dahil wala akong karapatan. Besides, ako naman ang unang lumayo at sumuko."Bago tayo maging pormal at pag-usapan ang negosyo." Ngumiti si Arum habang nakatingin sakin. While im avoiding Aubree's judmental stares. "Would you mind introducing yourself to me Ms. Monteralba? Kasi i only know Alex and i honestly no idea about you. A
My encounter with Ava and Maya today left a lot of questions in my head. Hindi ko maintindihan yung mga sinasabi nila sakin and i don't really get why they are blaming me sa lahat ng nangyari. Sa pagkakatanda ko wala akong ginawa na makakasakit kay Aubree o kahit kanino pa man. I only did was leave to heal my broken heart and i honestly think na it was fair decision for me.Pero ang mas gumulo sa isipan ko ngayon ay yung sinabi ni Maya na I'm too late. Saan ako huli na? Hindi ko tuloy maiwasang macurious kung ano na bang nangyari kay Aubree."Cassy!" Napaangat ang paningin ko para sana tignan si Blue but it was the biggest mistaken na ginawa ko. Hindi na ako nakailag ng tumama sa noo ko ang shuttlecock. "Ay, sorry. Are you okay?"Masakit man ang noo ko ay pinilit ko paring ngumiti. "I'm okay, malayo sa bituka to."Huminga ng malalim si Blue habang pinagmamasdan yung noo ko.