Kaya inabala ko nalang ang aking sarili sa pagtingin sa loob ng kotse nya. Aba once in a lifetime lang itong mangyari baka hindi na ulit maulit kaya sasamantalahin ko na. Wala namang kakaiba sa sasakyan ni Cassandra. Typical. Pwera lang sa laruan ng bata na mga barbie doll at stuff toys, kay Pia siguro. Yung pamangkin nya na nakita namin ni ate Averi sa park.
Kamusta na kaya ang batang yun? Sana lang wag syang tumulad kay Cassandra paglaki.
"What did you say?" Biglang tanong ni Cassandra pero nakafocus lang sya sa daan.
Napatingin ako sa kanya. Hindi ko parin maiwasang mamangha kapag pinagmamasdan ko sya. There was something in her na gustong gusto kong pakatitigan na kahit kailan man ay hindi ko pagsasawaan. "Ha?"
"Sabi mo wag syang tumulad sakin,"
Oh gosh. I want to mentally slap my face. Akala ko sa utak ko iyon nasabi. Umiwas ako ng tingin. "It's nothing,"
Matagal hindi sumagot si Cassandra. Tila pinagiisipan nyang maigi kung ani ba ang dapat sabihin. Baka mamaya bigla nya akong sipain palabas ng kotse nya. Knowing her sa school nga marami na syang pinakick out. Ako pa kaya tapos dadalawa lang kami dito sa sasakyan nya.
Biglang inihinto ni Cassandra ang kotse sa parking lot ng isang kilalang restaurant. Heto na, heto na. Papalabasin nya na ako at iiwanan na parang basang pusa sa daan. Pinatay nya ang makina ng sasakyan at may kinuha sa backseat.
"Wear this." Utos ni Cassandra sakin, inabot nya ang varsity jacket at slippers. "It will cover the dirt on your dress," Binuksan na nya ang pintuan at binitbit ang payong. "Follow me,"
Napanganga nalang ako. Well, she is not that bad as we thought at school. Pagbukas ko ng pintuan ng kotse ay lumapit sakin ang guard na may dalang payong at inalalayan akong makapasok sa loob ng restaurant.
I saw Cassandra is talking with someone. Nagdalawang isip tuloy ako if lalapit ba ako o hindi. So yeah, i just stood few steps behind her. Niyakap sya ng isang babae sabay halik sa pisngi.
"Thanks baby girl," Anang ng babae sa kanya. Wait, magkamukha silang dalawa. It's just that Cassandra is the younger version. "Oh, hi." Halos itulak nya si Cassandra paalis sa kanyang daanan ng makita ako. "Are you Cassandra's girlfriend?"
Namula ang mukha ko. Like, seriously? Girlfriend agad? Hindi ba pwedeng friends lang or kakilala?
"Ate Alex!" Angil ni Cassandra sa nakakatanda nyang kapatid. "And im not a baby girl anymore and she is not my girlfriend! How dare you!"
Pero parang walang narinig ang nakakatandang Monteralba. Magiliw nitong inilahad ang kanyang kamay sakin. "I'm Alexandra Monteralba," Super laki ng ngiti nya na lalong nagpaganda sa kanya. Sana ganyan din si Cassandra laging nakangiti hindi yung parang mangangain ng tao. "And you?"
Naiilang man ay kinuha ko narin ang kamay nito. "Aubree, Aubree Gonzales."
Biglang napatingin si Alex kay Cassandra pagkarinig sa pangalan ko at ngumiti. "Welcome to my restaurant," Oh wow sila pala ang may ari nito. "What happened to you though?" Paguusisa nya habang pinakatitigan ako mula ulo hanggang paa. "Are you Cinderella?" Hindi ko mapigilang matawa. Ang laki ng pagkakaiba nilang magkapatid. "Cassy," Tawag nya sa nakakabata nyang kapatid. "Kuhain mo yung extra shirt and jogging pants ko sa office,"
"Ha? Bakit ako?" Inis na tanong ni Cassandra.
"Kuhain mo na," Mas matigas na boses na sagot ni Alex. Kaya walang nagawa ang Ice Queen ng school namin kundi ang sumunod. "I'm sorry about that. My sister is just..." Napakamot sya sa kanyang baba. "Really stubborn,"
Oh you have no idea.
Walang kibo na inabot sakin ni Cassandra ang damit. Nagpalit ako sa restroom at nilagay ang madumi kong damit sa bag. Siguradong uulanin ako ng tanong ni Ate Averi mamaya paguwi ko. Inayos ko ang sarili, sinigurado na presentable ang aking itsura bago lumabas ng restroom.
Naupo ako sa harapan ni Cassandra na hindi parin ginagalaw ang mga pagkain sa lamesa. She looked at me with her famous stoic face but honestly hindi na ako natatakot or naiintimidate sa kanya lalo pa nakita ko kung paano sya itrato ni Alex. Cassandra is still a kid like me.
"Let's eat," Bulong nya.
Awe. Talagang hinintay nya akong matapos para sabay kaming kumain. We are eating in silence but there were times na nagnanakaw ako ng tingin kay Cassandra. Sobra naman kasi ang poise nya sa pagkain. De numero rin ata pati pagnguya nya.
Akala ko tapos na kaming kumain ni Cassandra pero dumating si ate Alex na may dalang dessert. Kahit busog na ay napilitan parin kaming kumain. Nakakahiya naman tanggihan ang grasya.
"Napanuod ko yung interview ni Bren kanina," Pasubo na sana ako ng cake ng biglang magsalita si ate Alex na muntik ko ng ikasamid. Inabutan nya ako ng tissue para punasan ang aking bibig. "Oh gosh, im sorry."
Namumula parin ang mukha ko dahil sa pag ubo. "It--it's okay," Kinalma ko muna ang aking sarili bago magsalita. I don't know but i have the need to defend myself about Bren. "Just to clear, he is not my boyfriend."
"Halata nga," Pagsang ayon ni ate Alex sakin samantalang si Cassandra ay walang kibo pero nakikinig. "Kasi nung pinakita ka sa TV hindi maipinta ang mukha mo. Para kang kriminal na nakacaught off the act."
"I was shock na ganon ang sasabihin nya sakin ate Alex." I told her truthfully. "Kaya sa inis ko nagpababa ako sa daan dahil ayaw ko syang makasama,"
"Kaya pala ganyan itsura mo," Nakangiting sabi ni ate Alex sakin. Ate kasi mas matanda sya sakin, kasing edaran sya ni ate Averi kaya dapat may respeto. "Good thing na nadaanan ka ni Cassandra kundi ay baka napano ka na."
I could not help but look at Cassandra na nakatingin lang sa bintana at tila may sariling mundo. "Yeah, if not because of her baka sa kalsada na ako matutulog,"
"Well im glad my baby girl found you," Proud na sabi ni ate Alex at tumingin sa kanyang kapatid.
Biglang tumayo si Cassandra. "Restroom," At walang lingong likod na umalis ang nakakabatang Monteralba.
Narinig kong huminga ng malalim si ate Alex. "Pagpasensyahan mo na ang kapatid ko Aubree," Hinging paumanhin nito. "Nagkaganyan lang sya dahil..." Natigilan sya. "Siguro mas okay na sya nalang ang magsabi sayo," She gave me a weak smile at hinawakan ang kamay ko. "Please wag mo syang sukuan ha,"
Bakit ako? Hindi nga kami close ni Cassandra diba? Nagkataon lang na kami ang magkapartner sa special project ni Mr. Soltones at nagkita kami ngayong gabi.
"Kamusta na po si Pia?" Pagiiba ko ng usapan.
Ate Alex looked at me confused. "Wait, how did you know my daughter?"
"Nakita namin sya ni ate sa park kaninang umaga," Sagot ko. "Kasama si Cassandra," Hindi ko na nilaglag si Cassandra baka lalo nya lang akong kamuhian. "Bumibili ng ice cream,"
"Ooh okay," Ngumiti na si Ate Alex. "Well she is with my wife right now." Of course hindi naman lingid sa lahat na lesbian sya lalo pa at asawa nya ang pinakasikat na artista ngayon na si Carol Lopez. Medyo hindi ko lang nakilala si Ate Alex kanina dahil mas maganda pala sya sa personal. "Visit her sa bahay minsan, im sure na matutuwa si Pia na makita ka."
"Hindi po kaya magalit si Cassandra kapag nagpunta ako sa bahay nyo?" Nagaalala ko na tanong.
"Ako ang bahala kay Cassandra," Paninigurado ni ate Alex sakin.
Nagpaalam na kami ni Cassandra sa ate nya bago umalis. I promised her na babalik ako sa restaurang nya at visit narin sa bahay kapag nagkaroon ng chance. Kaya heto nanaman, balik nanaman kami ni Cassandra sa mute world. Pero kahit ganito ang set up namin ay hindi naman ako nakakaramdam ng pagkainip.
Binuksan ko ang radio ng sasakyan para kahit paano ay may buhay naman. That's what i like by Bruno Mars ang tugtog at para akong nabaliw sa pagsabay sa kanta.
"What are you doing?" Inis na tanong ni Cassandra. "Can you please shut up!"
Gold jewelry shining so bright
Strawberry champagne on iceLucky for you, that's what i like. Sex by the fire at nightSilk sheets and diamonds all white--"Wow, grabe ka. Makapintas ka sakin," Bumuga ako ng hangin. "Baka mas pangit pa ang boses mo sakin e,"
Napakapit ng mahigpit si Cassandra sa steering wheel at nagpigil sa kanyang sasabihin. "Just quiet and then we will be okay,"
Sumandal nalang ako sa upuan at tumingin sa labas ng bintana. Tumila narin ang ulan at wala naring traffic kaya madali kaming nakarating sa bahay.
"Thank you," I told Cassandra in all honesty. Kung hindi dahil sa kanya baka kung ano na ang nangyari sakin. Binuksan ko ang pintuan ng sasakyan at ng tangkang lalabas na ay biglang hinawakan ni Cassandra ang kamay ko.
"Wait!"
Puno ng pagtataka akong tumingin sa kanya. "Bakit?"
"I need your phone," Walang gatol nitong sabi sakin.
"Why? May tatawagan ka ba?" Tanong ko. I saw her phone na nasa dashborad.
"Just give it to me," Napakademanding talaga ng babae na ito. Kung wala lang akong utang na loob sa kanya ay hindi ko ibibigay ang phone ko. After few moments she gave me back my phone. "I saved my number call me.." Napanganga nalang ako. "About the project,"
"Ooh okay," Akala ko tatawagan ko sya if something happens to me or when i needed anything. But who am i kidding? Sya si Cassandra. Wala syang pakialam sakin. "I will," Sumulyap ako sa kanya na nakatingin sa daan. "I had fun with you Cassy,"
I saw her looked at me bago ako bumaba ng kotse nya. Hindi agad sya umalis, mukhang hintay nya akong pumasok ng bahay. I went inside our house na walang katao tao. Sumilip ako sa kurtina at napangiti ng makitang umalis na si Cassandra.
Ang hirap talagang intindihin ng babae na yon.
"Oh mabuti naman at nakauwi ka na," I felt my heart dropped on my feet when i heard Ate Averi behind me. "So... Kayo na pala?" Bumaba si Ate Averi sa hagdan at naupo sa couch. "Kailangang ibroadcast pa sa TV ang relasyon nyo ni Bren?"
"No," Paghinga ko ng malalim at nilapag ang aking gamit sa lamesa bago tumabi kay Ate Averi. "That is not true," Niyakap ko si ate. I just needed her. "He is... Hindi ko alam kung ano pumasok sa isip nya para sabihin nya yun sa TV,"
Tumaas baba ang dibdib ni ate at niyakap ako. "Kitang kita naman sa mukha mo na nabigla ka," May ngiti sa boses nya. "But Aubree. Mag ingat ka dyan kay Bren ha, wala akong tiwala sa lalaki na yan."
"Yes ate," Sagot ko at pumikit. "I don't want him to use you para sa career nya,"
"Teka bakit iba na ang suot mo? Para kang galing ng P.E class," Pansin ni Ate Averi sa damit ko.
"Long story ate," Sagot ko sabay higa sa couch. "Now please babying me kahit ngayon lang," Natawa nalang si Ate at hinagid hagod ang aking buhok hanggang sa hindi ko namalayan na nakatulog na ako dahil narin sa pagod.
Huwebes ngayon at ang ibig sabihin nito ay Happy Thrusday. The most awaited day of the week naming mga estudyante dito sa La Salle. Ito kasi ang araw na pwede kaming mag unwind, relax at magparty pagkatapos ng stressful week of school. It is the time when we go out, have drinks or even just chill with friends.Syempre yung iba more than that ang ginagawa at yan ang iniiwasan kong mangyari sakin. Mabuti nalang rin at matitino itong mga kaibigan ko. Yes, we drink but not too much. Alam namin ang limitation pagdating sa alak at party.Para kaming Charlie's Angels pagpasok namin sa bar na madalas naming puntahan na tatlo. Sabay sabay kaming naglakad, kaway dito kaway doon sina Ava at Maya na parang mga tatakbo sa pulitika samantalang ako ay daretcho lamang tingin with my straight face."Magsitigil nga kayo kakakaway," Saway ko sa kanila. Nakakahiya baka isipin ng mga tao, papampam kami meaning epal. "Humanap na tayo ng mauupuan bago pa may ma
One hour. One hour na akong naghihintay dito sa school pero hanggang ngayon wala parin kahit anino ni Cassandra. Ngayong araw kasi ang usapan namin umpisahan ang special project kay Sir. Soltones. May ideya narin ako kung saan kami pupunta para makapag video documentary. Anyway, mukhang sasakit ang tiyan ko nito dahil nakakailang baso na ako ng milk tea para lang hindi mainip. Kabisado ko na nga yung commercial na pinalalabas sa tv sa tagal ng paghihintay sa babae na yon.Isang buntong hininga pa at walang ingay akong tumayo bitbit ang bag ko. Naghintay lang ako sa wala. Umalis ako ng cafeteria at naglakad sa hallway na napakaraming tao dahil break time na. Nasayang lang ang oras ko, nasa bahay sana ako ngayon at nakahilata sa kama habang nanunuod ng Netflix.Sumakay ako ng kotse at nagmamadaling umalis ng school. I still tried sending and calling Cassandra pero wala talaga. I just hope na okay lang sya kung saan o ano man ang ginagawa nya ngayo
Walking in the school hallway is normal for me. Sa four years ko ba naman dito sa La Salle. Kahit ata nakapikit ako ay magagawa kong makarating sa aking pupuntahan. Kabisado ko ang bawat pasilyo, pagliko, ilang hakbang meron sa hagdanan at ilang ilang segundo, minuto ang takbo ng escalator at elevator.But then i felt something is off today, hindi ko lang mapinpoint kung ano pero ang weird. Kanina ko parin napapansin na pinagtitinginan at pinagbubulungan ko ng mga kapwa ko estudyante.Teka may nagawa ba ako? Nakapatay ba ako ng tao? Gosh. Ang weird ng mga to. Walang ginawa kundi ang magchismisan, hindi nalang asikasuhin ang grade nila.I checked my phone while walking baka kasi nagtext si Cassandra. After kasi namin gumala at kumain sa luneta ay hindi na kami nagusap ulit. Nahihiya naman akong itext or tawagan sya dahil mainis ang Ice Queen sa pangungulit ko.Magkikita naman kami e. Kaya wag nalang. Hindi pa man ako nakakarating sa class
Napakaraming tanong sa mundo ang mahirap sagutin, yung iba kinakailangan pa ng quantum science or Math 55a. Pero may mga bagay na kahit anong formula pa ang gamitin mo, kahit paikot ikutin mo pa ang solution ay wala kang makukuhang paliwanag. Ganyan ang nararamdaman ko ngayon regarding Cassandra and Victoria. Pilit ko paring pinagkakabit kabit yung mga nadiskobre kung impormasyon. Let's break this down, i saw Cassandra paid a visit sa sementery at ang pangalan ng pinuntahan nya ay Victoria. Then now she was calling me Victoria at sinabi nya na mahal na mahal nya ito? So.. it's means Cassandra is a lesbian? Wow. That's a big words.Tumayo ako at kinuha ang aking gamit. Tutal maayos na ang lagay ni Cassandra at wala ng lagnat siguro pwede na akong umuwi. Late narin kasi, sigurado akong katakot takot na sermon ang aabutin ko nito hindi sa parents ko kundi kay Ate Averi. Isang sulyap pa sa tulog na tulog na si Cassandra bago ko tuluyang lisanin ang kwarto.&nbs
Bumaba kami ni Cassandra ng sasakyan and i swear i almost laugh ng makita ko syang nakanganga habang nakatingin sa malaki at magulong palengke. I can't blame her though dahil sa reaksyon nya ay napaghahalatang first time nya palang makapunta sa ganitong lugar. Mabuti pa ako madalas makapasyal sa palengke kapag sinasamahan ko si Manang mamili o di kaya si Mama kapag wala syang trabaho at nasa mood syang magluto. Gusto nya kasi na matuto ako sa mga simpleng gawain para hindi naman ako magmukhang walang alam."Let's go inside.." Aya ko kay Cassandra. Walang kibo syang sumunod sakin, halos mabunggo pa sya ng lalaki na walang pang itaas na damit at may buhat na isang sako ng gulay. "Be careful.""I am.." Sagot ni Cassandra. "Sila ang hindi nagiingat."Hindi na ako nagsalita pa dahil baka humaba lang at mapunta sa pagtatalo. Medyo basa ang kalsada kaya super ingat kami sa paglalakad ni Cassandra. Umikot ikot
Sobrang saya ng panaginip ko kasi nagkaroon daw ako ng pakpak gaya ng sa mga anghel. Wala akong ginawa kundi lumipad ng lumipad hanggang sa mapagod. The feeling was so relaxing habang nakahiga ako sa napakalambot na ulap at pinagmamaadan ang mga bituin sa kalangitan. If i can only stay like this forever, enjoying to peaceful and silence of the surrounding pero hindi pwede dahil parang may pilit humihila sakin pabalik sa totoong mundo.Kaya dahan dahan kung binuksan ang mga mata ko but closed them immediately because of the sunlight streaming through the curtains. I tried to move but there was something heavy on my waist. Kaya dumilat ulit ako sa pangalawang pagkakataon. This time kumurap kurap ako para mawala ang panlalabo ng aking paningin.After few minutes, napatingin ako sa bandang baba and my body felt cold when i saw an arm wrap around my waist at ang mukha ng taong kasama ko sa kama ay nakasubsob sa pagitan ng aking dibdib
Today is the day. Excitement written all over our faces habang naghihintay ng bus na kinontrata ng school para maging service namin sa field trip. Take note, hindi lang section namin ang kasama kundi pati sina Bren at Claud na matagal ng nanliligaw kay Cassandra. Bren and I are still not talking. It's better this way though para wala maging issue between us lalo na at laging maraming fans ang umaaligid aligid sa kanya."Okay Ate Averi. I will call you when we get there." I said before ending the call. Napahinga ako ng malalim bago tumingin kina Ava at Maya na nakatunganga sa harapan ko. "Sorry girls. Ano nga yong sinasabi nyo?"Napaikot ang mata ni Maya. "30 minutes palang tayo dito sa school Aubree pero yung Ate mo nakaka limang tawag na."Bago ako umalis ng bahay ay katakot takot na paalala ang pinabaon sakin ni Ate Averi. Na wag gagawa ng kahit anong bagay na hindi ako sigurado at wag magpapada
Kanina pa kami nandito sa kwarto ni Cassandra pero kahit isang salita wala pa syang sinasabi after ng nangyari sa beach. I can't even read her face dahil wala syang pinakikita na kahit anong emosyon. Hindi ko tuloy alam kung galit ba sya or hindi.Hindi ko rin naman akalain na ganon ang magiging reaksyon ni Bren. That guy. Kailangan ko na talaga syang iwasan dahil hindi na maganda ang pinakikita nya sakin. Bren is completely a different person don sa Bren na nakilala ko before. Hindi ko na sya kilala and I started to feel scared of him.Naligo muna ako, I stayed in the bathroom for almost 30 minutes. Sobrang sarap sa pakiramdam yung hot water, nakakarelax ng tensed muscles at ng utak."Aubree.." Tawag ni Cassandra mula sa labas ng shower room. I even saw her shadow. "Ano buhay ka pa ba? Gaano mo ba katagal balak magkulong dyan?"Gusto ko sanang matawa dahil kahit na ramdam ko na inis sya sakin ay hindi nya parin maiwasang mag
"A-aubree.." Kinakapos ang hininga na sambit ko kay Aubree na tulala habang titig na titig sakin but I noticed those tears is about to swell from her eyes in so many emotions. Kaya lalo akong natakot na baka.. "Huli na ba ako?"Sa totoo lang, muntik ko nang isuko si Aubree dahil akala ko wala ng pag-asa. But I was wrong, completely wrong. Dahil pagkatapos ng nangyari sa amin kagabi ay napatunayan ko, na sobrang naramdaman ko na mahal nya parin ako kagaya ng pagmamahal ko sa kanya.Biglang tumulo ang luha ni Aubree sabay pikit ng kanyang mga mata. "Cassandra.."I felt my heartache in anticipation. Her voice makes me feel more uneasy and scared. "Huli na ba?"Pero hindi nagsasalita si Aubree, iyak lang sya ng iyak na tila ba ngayon nya lang pinakawalan yung damdamin na sobrang tagal nya nang kinikimkim."Yes.." Parang gumuho ang mundo ko sa sag
"Saan ka galing?" Pagbungad na tanong sakin ni Mom pagkauwi ko ng bahay. Umaga na ako nakauwi from the park. Hinihagis ko ang dala ko na jacket sa sofa na walang kareak reaksyon. "Tawag ako ng tawag sayo..." Dumaretso ako sa kusina para kumuha ng maiinom dahil sobrang nakakapagod ang magdrive. "Aubree kinakausap kita."Nagsalin ako ng malamig na tubig sa baso habang titig na titig si Mom sa mukha ko. She is clearly waiting for my response. "I just needed time to breath Mom."Napahawak sa ulo si Mom. "Sana man lang nag-abiso ka, nagtext o tumawag para hindi kami nag-alala sayo."This time i looked at Mom softly. "I'm sorry kung nag-alala kayo sakin. I couldn't sleep last night kaya nag-ikot ikot lang ako." Well atleast i didn't lie to her face.Mom shrugged her shoulders. "It's fine..." Medyo mabigat parin ang boses nya dahil narin siguro sa puyat. "As long as you are safe." Tahimik akong uminom ng malamig
"Oh my go..." Hindi na natapos ni Ate Alex ang sasabihin nya dahil sa pagkagulat pagkapasok nya sa loob ng kwarto ko. I couldn't even describe the look of her, i can't tell if she is upset or beyond that. "What happened to your room Cassandra Monteralba?" Now i know that my sister is serious by saying my full name. "Bakit.." Luminga linga sya sa paligid. "Nagkalat ang mga beer in can?"Ngunit hindi ako gumagalaw mula sa pagkakaupo at nanatiling nakatingin sa kawalan. Wala ako sa sarili, wala din akong maramdaman at tila namanhid ang buong pagkatao ko. I feel so drained dahil sa magdamag na paghihintay kay Aubree sa labas ng school namin noong College sa kalagitnaan ng napakalakas na ulan kahit na walang kasiguraduhan kung darating ba sya...But still, umaasa parin ako na magliliwanag ang isip ni Aubree for the last damn time at siputin ako. Ngunit lumipas ang isa, dalawa at hindi mabilang na oras na kahit anino nya ay hin
"Aubree.." Malumanay na pagtawag ni Arum sa pangalan ng dalaga. "Do you want to try this dish?" Ngunit hindi kumikibo si Aubree habang nakatingin sa malayo. "Aubree.." They are currently on a dinner date but Arum noticed that his fiance seems really quiet and hasn't said anything since they arrived at the restaurant. "Are you listening?"Slowly, Aubree shifted her undivided attention to Arum and stared hard at him deeply. She feels really guilty dahil naglilihim sya sa nobyo. In their one year relationship, Aubree still doesn't have a heart to tell him everything-as in everything. It's not that she is scared for people to know about her supposedly promising romance with Cassandra ngunit hanggat maari, hanggat kaya ay ayaw nyang masaktan si Arum after all what he did for her.Umayos si Aubree ng upo at pilit na ngumiti. "Mm, what is it again?""If you want to try this certain dish." Dahan dahan ibinaba ni Arum ang menu with
Ang gaang sa pakiramdam habang pinagmamasdan ko ang malawak na kalangitan na punong puno ng mga nagkikislapang bituin. Malamig din ang hangin na sobrang nakakapagparekax sakin, it gives me a sense of security and peace of mind na nakakatulong para makapag-isip ako ng diretso at makapagdesisyon ng maayos.Kaya i felt that this is the perfect place for me and Aubree to talk to. Well yeah, she is here with me right now. Next to me actually. Pero parang kahit ilang hakbang lang ang layo namin sa isa't isa ay nahihirapan parin akong abutin sya.But i can't never blame her or anyone but myself dahil aminin ko man o hindi ay may kasalanan din ako sa nangyari lalo na nang iwanan ko si Aubree sa ere dahil sa bugso ng damdamin. Ngunit magsisi man ako ngayon ay huli narin. It's too late para damayan sya, it's too late to win her back because... She is getting married with a guy and that perfectly breaks me apart.I couldn't hel
Since tapos na ang trabaho ko for today at wala naman akong ibang gagawin o pupuntahan. I decided na magrelax at unwind sa hindi kalayuang bar from my studio. Gusto ko lang uminom, maglasing para makalimrot sa mga nangyari ngayon araw. Actually hindi ko na mabilang kung nakailang baso na ako ng alak at kung ilang upos ng sigarilyo ang naidikdik ko sa ashtray because I was enjoying the night, feel the music from a live band and drown myself in alcohol.Iniiwasan ko ding sumagot ng mga tawag from my clients, endorser, Arum especially my mother dahil siguradong pipilitin nya akong umuwi ng maaga. She becomes more protective of me dahil sa mga pinagdaan ko these past few years at kung hindi dahil kay Mama ay baka matagal na ako sumuko sa laban ng buhay.Ngunit minsan ay gusto ko din mapag-isa para makapag-isip ng maayos, para tahimik kong maiiyak ang sakit at tahimik ko din buuin ang sarili ko..."Ingat po." Nakangiting paalal
It still hurts...Actually i was suprised to feel this way dahil ang buong akala ko ay okay na ako, na wala na yung sugat na pilit kong itinatago sa mapanuring mata ng pamilya ko at ibang tao. Ngunit nang makita ko ulit si Cassandra after four agonizing years ay pakiramdam ko nanariwa ulit ang sakit at alaala ng kahapon.Hindi naging madali para sakin ang lahat, sobrang sakit ng pinagdaanan ko and there was no perfect words to describe them. I have faced all kinds of fear in my life that makes my heart turned into cold.But with the love and support of my family especially my real mother ay unti-unti akong nakarecover. I decided to continue living, to smile again and move on kahit na deep inside i was deeply wounded."Aubree..."I was pulled out of my reverie ng marinig ko ang boses ni Arum This man came into my life unexpectedly. Aside from the good looks ay mas nagustuhan ko ang
Lagi kong iniisip at sinasabi sa sarili ko na im a tough and liberated woman. I fight against expectations, i can decided for myself and works to achieve whatever i want. Everything is easy and my life is perfect like a stars impeccably aligned in the sky but it does not mean that im exemption in heartbreak.Yes, my heartache and still breaking into tiny pieces while looking at Aubree together with her fiance. Marami sana akong gusto itanong kay Aubree pero hindi ko na ginawa. Para saan pa diba? Aanhin ko pa yung mga sagot from her kung ikakasal na sya. Ang sakit pero wala naman akong magawa dahil wala akong karapatan. Besides, ako naman ang unang lumayo at sumuko."Bago tayo maging pormal at pag-usapan ang negosyo." Ngumiti si Arum habang nakatingin sakin. While im avoiding Aubree's judmental stares. "Would you mind introducing yourself to me Ms. Monteralba? Kasi i only know Alex and i honestly no idea about you. A
My encounter with Ava and Maya today left a lot of questions in my head. Hindi ko maintindihan yung mga sinasabi nila sakin and i don't really get why they are blaming me sa lahat ng nangyari. Sa pagkakatanda ko wala akong ginawa na makakasakit kay Aubree o kahit kanino pa man. I only did was leave to heal my broken heart and i honestly think na it was fair decision for me.Pero ang mas gumulo sa isipan ko ngayon ay yung sinabi ni Maya na I'm too late. Saan ako huli na? Hindi ko tuloy maiwasang macurious kung ano na bang nangyari kay Aubree."Cassy!" Napaangat ang paningin ko para sana tignan si Blue but it was the biggest mistaken na ginawa ko. Hindi na ako nakailag ng tumama sa noo ko ang shuttlecock. "Ay, sorry. Are you okay?"Masakit man ang noo ko ay pinilit ko paring ngumiti. "I'm okay, malayo sa bituka to."Huminga ng malalim si Blue habang pinagmamasdan yung noo ko.