Todo ngiti si Lenie dahil ayaw niyang mapansin ng nanay ni Alexis na kabado siya. Agad niyang hinawakan ang kamay ni Alexis nang umupo sila.
“Thank you, Alexis,” sabi ni Lenie.
“Welcome,” sagot naman ni Alexis pagkatapos ay umupo na.
Nakita ni Lenie na tiningnan siya ng nanay ni Alexis mula ulo hanggang paa pagkatapos ay ngumiti siya rito. Dahil doon ay naging uncomfortable si Lenie pero hindi niya hinayaan na mapansin iyon ni Alexis.
Pagkatapos noon ay bigla namang dumating ang tatay ni Alexis na lalong nagbigay ng kaba para kay Lenie. Ngumiti siya rito at ngumiti rin naman ito pabalik sa kanya.
“Nandito na pala kayo. Pasensya na, may urgent call lang akong sinagot kaya wala ako kanina. Sige, um-order na ba kayo?” sabi ng tatay ni Alexis.
“Hindi pa, Dad. Kadarating lang
Nagtakanaman si Alexis dahil sa pagmamadali ni Lenie. Agad niya itong sinundan kahit na ayaw iyon ng kanyang ina. Nakita na lang niya si Lenie na naghihintay ng taxi sa labas ng restaurant.“Lenie, sumabay ka na sa akin. Saan ka ba pupunta? Pwede naman kitang ihatid kung emergency man iyan. Hindi mo na kailangang maghintay ng taxi dyan. Tara na,” sabi ni Alexis.Dahil alam ni Lenie na hindi pwedeng magkita sina Javi at Alexis ay humindi si Lenie sa offer nito pero matigas ang ulo ni Alexis, Talagang pinipilit niya si Lenie na sumakay sa kanyang kotse.“Lenie, ano ba? Huwag ka nang mahiya. Para namang hindi mo ako manliligaw niyan. Sige na, sumakay ka na para makaalis na tayo,” sabi ni Alexis.Dahil gusto na talaga ni Lenie na makita kung ano ang kalagayan ni Javi ay napilitan na siyang sumakay sa kotse ni Alexis. Saka na lang niya iisipin ang alib
Magpapaalam na sana si Alexis kay Lenie pero biglang naalala ni Lenie ang pinag-usapan nina Beverly at Alexis sa dinner date nila. Dahil sa inis niya sa pagtatanong ni Alexis ay nagbato rin siya ng katanungan dito.“Ikaw din naman, ah. May mga bagay din akong hindi alam sa iyo kahit na isang taon na tayong nagliligawan. Sige nga, sino si Sapphire? Bakit ngayon ko lang nalaman na kababata mo iyon?” sabi ni Lenie, ramdam ni Alexis na nagseselos ito.Napatigil at bahagyang napangiti si Alexis dahil sa kanyang narinig. Aminin man niya o hindi ay kinilig siya sa sinabi ni Lenie. At least, hindi naman nawawalan ng saysay ang mga effort na binibigay niya kay Lenie.“Nagseselos ka ba kay Sapphire? Well, tama ka naman. Kung may mga bagay akong hindi alam sa iyo ay ganoon ka rin sa akin. Pero, para klaro tayo sa isa’t isa, kaibigan ko lang si Sapphire at wala akong balak na ligawan siya. Okay?” sagot
Tahimik na pumasok si Lenie sa opisina ni Alexis. Walang emosyon. Gusto niya kasing tanungin ito regarding kay Sapphire pero dahil hindi pa naman sila ay nag-aalangan siya. Napansin naman iyon ni Alexis kaya agad niyang tinanong si Lenie kung may problema ba ito sa kanya."Lenie, may problema ba tayo? Sa pagkakaalala ko kasi, okay naman tayo kagabi ah. Anong meron at napakaseryoso ng mukha mo?" tanong ni Alexis, naguguluhan pa rin kay Lenie."Wala naman po, Sir Alexis. Ano po bang gagawin ko at pinatawag ninyo ako? Sabihin niyo na po dahil marami akong ginagawa," mataray na sagot ni Lenie. Ni hindi nga niya tinitingnan ang kanyang boss."Lenie, kilala kita. Ano ngang problema mo sa akin? Hindi ka aalis sa opisina ko hangga't hindi mo sinasagot ang tanong ko," sabi ni Alexis, halata na ang inis sa kanyang boses."Ikaw. Ikaw ang problema ko! Sabi mo sa akin, walang namamagitan sa inyo noong Sapphire na
Late nang nag-out sa trabaho si Lenie noon dahil sa dami ng kanyang ginawang trabaho. Ayos lang naman sa kanya iyon dahil kung wala siyang ginagawa ay baka lalo lang niyang maisip si Alexis at Sapphire. Ang hindi niya alam, sinadya ng kanyang boss na hintayin siyang matapos magtrabaho.“Are you finish with your work?” tanong ni Alexis na kinagulat naman ni Lenie. Nanlaki ang mata niya dahil alam niyang may pupuntahan ito kasama si Sapphire.“O, bakit ka nandito? Akala ko ba, may lakad kayo ni Sapphire? Anong oras na, ah. Sige ka, baka mamaya ay magalit sa iyo iyon,” sagot ni Lenie, habang inaayos ang kanyang gamit.“I cancelled it. Mas importante ang makausap kita at maayos kung ano man ang problema natin. Pwede naman ‘yon, di ba? Bibigyan mo naman ako ng another chance?” hiling ni Alexis, kita ang lungkot sa mga mata niya pero hindi na ganoon kadali maniwala si Lenie sa mga lala
Dahan-dahan niyang pinatong ang kanyang bag sa lamesa. Hindi nga siya narinig noong dalawa dahil sa sobrang ingay nila sa paglalaro. Napailing na lang si Lenie nang makita ang isang malaking robot ng isang sikat na palabas sa TV. Ilang beses na niyang sinubukan na magtanong sa mga online shop kung magkano iyong laruan na iyon pero kahit anong gawin niya ay hindi niya kayang bilhin dahil sobrang mahal nito. Ultimo ‘yong secondhand ay hindi niya kaya.“Alexis, bakit nandito ka? Di ba ang sabi ko ay umuwi ka na? Saka, bakit mo binilhan si Javi ng laruan? Ang mahal niyan, di ba?” may inis sa tono ng boses ni Lenie.“Ah, Lenie. Nandyan ka na pala. Naku, pangako ko kasi sa kanya iyan noong huli kong punta. Tinupad ko lang. A-Ayos lang naman siguro sa Mommy niya ‘yon di ba?” sagot ni Alexis, tila naguguluhan kung tama ba o mali ang ginawa niya.“Alexis, sana man lang sinabihan mo ako na bibili ka niyan para sa kanya,” sabi ni Lenie pagkatapos ay lumapi
Nagmadali si Lenie na pumasok sa opisina para kausapin si Alexis tungkol sa nangyari roon sa ospital pero agad siyang pinigilan ni Zyra. Naguguluhan siya kaya agad niyang tinanong ang kaibigan kung anong meron. Alam kasi ni Lenie na wala namang meeting sa umaga si Alexis kaya impossible na dahil iyon doon."Bakit? May urgent meeting ba siya? Ang alam ko kasi, wala. Iyon din naman ang sinabi niya sa akin kahapon.""P-Parang urgent meeting nga. Basta, ganoon na nga iyon. Kung ako sa iyo ay mamaya mo na lang siya kausapin, ha? Magtrabaho ka muna," sagot ni Zyra, mabilis na bumalik naman ito sa kanyang cubicle at nagtrabaho na.Pakiramdam ni Lenie ay may hindi sinasabi ang kaibigan niya sa kanya kaya tinanong niya ulit ito. Kakaiba kasi ang kilos ni Zyra, para bang may tinatago ito sa kanya. "Zy, may problema ba? Bakit ba biglang bawal na pumunta ako sa opisina ni Alexis? Nandoon ba si Ma'am Beverly?" may takot ang tanong na iyon ni Lenie dahil alam niyang ayaw sa kanya ng nanay ni Alexi
Late na noon umuwi si Lenie dahil inis na inis pa rin siya kay Alexis. Ang hindi niya alam ay hinihintay siya nito sa labas ng opisina para roon kausapin. Pasakay na sana si Lenie noon ng tricycle nang biglang harangin siya ni Alexis. Napapikit na lang siya sa inis."Manong ako na po dyan. Girlfriend ko naman po iyan. Sige, manong. Ito po ang bayad dahil sa abala," sabi ni Alexis, nanlaki ang mga mata ni Lenie nang marinig ang salitang girlfriend kay Alexis."Mukhang may lovers quarrel pa po kayo, Sir ah. Sige po, kayo na ang bahala dyan kay Ma'am. Salamat po rito sa bayad niyo, Sir," sagot noong tricycle driver pagkatapos ay umalis na.Kahit na umalis na 'yong tricycle ay nagpatuloy pa rin si Lenie sa kanyang paglalakad. Hindi niya tiningnan si Alexis dahil alam niyang matutunaw siya sa titig nito. Ang gusto niya lang ay makauwi na sa bahay nila para maalagaan na niya si Javi."Lenie, I'm sorry. Okay? Oo, aaminin ko. I was tempted to kiss her pero hindi naman natuloy, di ba? Please,
Sinubukan ni Lenie na lumapit kay Beverly para makipag beso-beso pero nginitian lang siya nito. ‘Yong ngiti na para bang ayaw ni Beverly sa presensya ni Lenie. “Good evening po, Tita,” bati ni Lenie.Umatras na lang tuloy si Lenie at napapunta sa may likod ni Alexis. Nakayuko siya dahil takot na takot siya kay Beverly.“ Good evening, Mom. Lenie, seat beside me. C’mon,” yaya ni Alexis.“Good evening, anak. Let's eat,” sagot naman ni Beverly.Sumunod na lang si Lenie kay Alexis pero siya ay nakayuko pa rin. Inayos niya ang kanyang upo para hindi naman nakakahiya sa dalawang babae na nasa harapan niya. Inis na inis naman si Sapphire dahil sa presensya ni Lenie. Gusto niyang sabunutan ito pero hindi niya magawa dahil alam niyang lagot siya kay Alexis kapag ginawa niya iyon.Sinubukan ni Beverly na ibahin ang usapan para mabago ang tensyon ng dalawang panig. Kitang-kita kasi niya ang galit sa mga mata ni Sapphire.“Saffy, kamusta pala ang pag-uwi mo rito sa Pinas? I mean, do you have any
AFTER 9 MONTHS. . Sumasakit na ang tyan ni Lenie dahil siya ay manganganak na. Hiyaw na siya nang hiyaw kay Alexis dahil ang bagal nitong kumilos. "Alexis! Ano ba? Please naman! Bilisan mo ang kilos! Ang sakit-sakit na ng tiyan ko!" "A-Ah, sige. Kay Dante ka na muna magpa-drive. Susunod na lang ako sa inyo!" sagot ni Alexis, nagmamadali at hindi na rin alam kung ano ang kanyang gagawin. "Ha? Ano bang sinasabi mo? Hindi pwede! Hindi naman siya ng anak ko kung hindi ikaw!" inis na sagot ni Lenie. "Sige na, gawin mo na asawa! Please! Hindi nsman pwedeng dito ka manganak!" sagot ni Alexis pagkatapos ay sinamahan ang kanyang asawa kay Dante. Nanlaki ang mga mata ni Dante ng lumapit na sa kanya ang mag-asawa, dala-dala ang mga gamit nila. "Dante, ikaw muna ang bahala sa kanya, ha? Susunod ako sa ospital," bilin ni Alexis. "Po? Hala, manganganak na nga talaga si Ma'am Lenie! Sige po, Sir!" madaing pumunta si Mang Dante sa kotse kaya naisakay agad nila si Lenie roon. "Ahhh
AFTER A YEAR. . .Mula sa labas pa lamang ng kanilang bahay ay mainit na halik ang agad na sumalubong kay Lenie, hanggang sa makapasok sila ng kanilang bahay ay wala na itong pakialam kung mabangga bangga man ang kanilang mga likod sa pader at sa pinto sa intensidad ng kanilang halikan. Parehas man na nag-init ay naglakas ng loob si Lenie na putulin ang kanilang halikan nang nagsisimula nang tanggalin ni Alexis ang suot na blusa ng asawa. Malamlam ang mga matang nakatingin si Alexis na may pagtataka sa asawa. "O, bakit napatigil ka? May problema ba?" tanong ni Alexis, halatang dismayado sa ginawa ni Lenie. "A-Ah, hindi. Gusto ko muna kasing maligo bago tayo- hmmm-alam mo na," sabi ni Lenie na halos magkulay kamatis na ang pisngi sa hiya.Napansin naman iyon ni Alexis na ikinangiti ng lalaki at mas lalo pa siyang tinukso. "Ah, yun lang ba? Naku naman. Kahit na hindi ka pa naliligo ay gusto ko ang amoy mo.” saad nito sa mababa at nakakaakit na boses. “Kaya, tara na. Please?" na
Sa reception pa lang ng kanilang kasal ay kung anu-ano na ang naririnig ni Lenie sa mga bisita. Ang iba ay gusto na magkaroon sila ng anak at 'yong iba naman ay ayaw. Hindi tuloy niya alam ang gagawin. Pressured na siya agad kahit na kasisimula pa lang niya bilang isang Ramirez."Naku, huwag niyo naman po sanang i-oressure ang asawa ko. Isa pa, may anak naman po kami. Si Javi, 'di ba po? Mas okay na maging tutok muna kami sa kanya . Tutal, bata pa rin naman po siya eh," sabi ni Alexis."Ha? E di ba, anak mo iyon kay Alice? 'Yong nakulong? Alam mo, mas maganda pa rin na sa inyong dalawa manggaling ang bata. Iba ang pakiramdam," sagot ng isa sa mga bisita nila sa kasal.Minabuti nila na paalisin na sa tabi nila si Javi dahil ayaw nillang marinig ng bata ang kahit na anong sasabihin pa noong bisita nila. Napapikit na lang sa inis 'yong dalawa at kitang-kita naman iyon ni Beverly."Yaya Sol, ipasok mo muna si Javi sa loob. I-check mo baka kailangan na niyang matulog. Sigurado akong pagod
Pagkatapos ng ilang linggo ay napagpasyahan ng dalawa na magpaalam kay Alice. Hindi man nila alam kung anong magiging reaksyon niya ay gusto pa rin nilang i-try iyon lalo na at aalis sila ng bansa kasama si Javi pagkatapos ng kasal. "Sigurado ka ba rito? Alam mo naman kung anong ugali ang meron ang babaeng iyon. Ewan ko ba naman sa kanya kung bakit hanggang ngayon ay hindi ka pa rin niya mapatawad," sabi ni Alexis. "Alexis, hanggang hindi niya pa ako napapatawad ay hindi ako titigil. Hindi ko rin alam sa sarili ko kung bakit umaasa pa rin akong magkakaayos kami kahit parang malabo nang mangyari iyon," sagot naman ni Lenie. "Hay, naku. Bilib talaga ako sa iyo. Kaya, ikaw ang pakakasalan ko eh. Ang tapang mo. Sobra. Sana lang talaga ay mapatawad ka na niya at syempre, mapatawad na rin niya ang sarili niya. Siya naman kasi ang may kasalanan ng lahat eh," sagot ni Alexis pagkatapos ay hinalikan sa noo ang kanyang fiancee. "Naku, kung anu-ano na naman ang kalokohang lumalabas dyan
Nagulat na lang si Lenie nang makita na sa isang magandang outdoor restaurant siya dinala ni Mang Dante. Mas nagulat siya nang makitang naroon ang lahat ng malalapit na tao sa buhay niya. May nabubuo na siya sa isip niya kung bakit sila naroon pero ayaw niyang mag-assume ng mga bagay. "Pasensya na po, Ma'am ha? Napag-utusan lang po ako," sabi ni Mang Dante pagkatapos ay nag-park ng kotse. "Ah, wala po iyon. Pasensya na rin po at napag-isipan ko kayo nang masama kanina, wala naman po sa isip ko na isu-surprise nila ako," sagot ni Lenie. Nang makapag-park ng kotse ay inayos na ni Lenie ang kanyang gamit at bumaba na siya mula roon. Unti-unti siyang naglakad papunta sa loob. Mas lalong nanlaki ang mga mata niya nang makita kung gaano kaganda ang lugar na iyon. Lumingon siya sa bawat sulok noon at nakita sina Zyra at Lance. Naroon din si Beverly na buhat si Javi. Surprisingly, naroon din ang ibang empleyado ng RCG. Kahit hindi sila gaanong nag-uusap ay um-attend pa rin sila.Nag
AFTER 1 YEAR. . . Nakakulong na noon si Alice at masayang naninirahan na si Lenie sa mansion ng mga Ramirez. Bumalik na siya sa RCG bilang employee ni Alexis at mahigpit niyang bilin na huwag siyang bibigyan ng posisyon sa kumpanya kahit na alam na niya ang mga pasikut-sikot dito. Naging mabuti na rin ang relasyon noong dalawa at nangako sila sa isa't isa na kahit anong laban sa buhay ay haharapin nila iyon nang magkasama. Habang sila ay kumakain ng lunch ay biglang nagsalita si Beverly. "Lenie, when will you be having your baby? Aba, kahit paano naman ay gusto kong magkaroon ng kapatid ang apo kong si Javi." Dahil sa sinabi ng matanda ay halos mabuga ni Lenie ang juice na kanyang iniinom. Si Alexis naman ay natatawa sa tabi niya. Nahihiya man pero sumagot na si Lenie dahil may takot pa rin siyang nararamdaman kapag si Beverly ang kausap niya. "Ah, Tita. Wala pa naman po sa plano namin iyan. Saka, hindi pa naman po ako inaalok ng kasal ng anak niyo," sa loob-loob ni Leni
Kinabukasan, pumunta sina Lenie, Alexis at Javi sa ospital kung nasaan si Alice. Noong una ay nag-aalangan pa sila kung papasok ba si Lenie sa loob. "Sigurado ka bang kaya mong harapin si Alice? Baka kasi mamaya kung ano naman ang sabihin sa iyo noon," pag-aalala ni Alexis bago sila pumasok sa kwarto ni Alice. Ngumiti lang si Lenie noon bago nagsalita. "Oo naman. Wala na akong pakialam sa sasabihin niya. Kasama ko na kayo, ano pang magiging problema ko?" sagot ni Lenie pagkatapos ay ngumiti. Napangiti rin si Alexis nang marinig iyon. "Ikaw talaga, sige na nga. Tara na!" sabi ni Alexis. Sabay-sabay silang pumasok sa loob. Nakita nila na ngumiti si Alice nang makita si Javi pero nawala ang mga iyon nang dahil nakita niya si Lenie. "Okay na sana eh, kaso bigla kong nakita 'yang babae na 'yan. Bakit naman pati siya, kasama? Alexis naman, okay na sa akin na kayo na lang ng anak ko ang bumisita sa akin!" reklamo ni Alice. "Alice, relax. Wala naman tayong magagawa na dyan, s
Nakauwi na si Lenie sa mansion noon. Sinalubong agad siya ni Manang Edith at ng iba pang kasambahay nina Alexis. Noong una pa nga ay nahihiya si Lenie dahil ngayon lang ulit siya napapunta sa mansion. Nginitian lang siya ni Manang Edith. "Si Mommy Beverly at Javi po, nasaan Manang Edith?" tanong ni Alexis sa matanda. "Ah, nasa playroom sila, Alexis. Hindi nga nila alam ng bata na darating kayo eh," sagot ni Manang Edith. "Ah, okay po. Pupuntahan na lang po namin sila. Salamat," sagot naman ni Alexis. Nagpunta na nga sila sa playroom noon. Kumatok sila sa pinto. "Pasok," sabi ni Beverly Nang buksan nila ang pinto ay gulat na gulat si Beverly dahil nakita niya si Lenie. Pansin ang hiya sa kanyang mukha. Agad siyang lumapit sa dalawa habang hawak-hawak ang kamay ni Javi. Excited din na lumapit si Javi roon sa dalawa. "Alexis, anak. Bakit naman hindi mo sinabi na pauwi na pala kayo ni Lenie mula sa ospital? Aba, sana man lang ay nakapagpaluto ako ng pagkain para sa atin,
Pagdating pa lang sa labas ng kwarto ni Alice ay nalulungkot na si Lenie sa dami ng pulis na naroon. Hindi niya tuloy maiwasang maawa sa dating kaibigan. Nakaupo siya sa wheelchair noon. "Kailangan ba talaga ay ganito karaming pulis ang nakabantay sa kanya? Hindi mo ba pwedeng bawasan man lang? Hindi naman na siguro siya makakatakas?" sabi ni Lenie, para bang humihiling kay Alexis. "Pasensya ka na, Lenie. Ang mga pulis na ang may desisyon niyan, hindi ko na sila kayang paki-usapan. Baka raw kasi may iba pang kasabwat 'yang si Alice. Nag-iingat lang sila. Ang dami na kasi niyang kasalanan," sagot ni Alexis, nalulungkot siya na hindi niya magagawan ng paraan ang hiling ni Lenie. Tumango-tango na lang si Lenie noon, sa isip-isip niya ay may point din naman ang sinabi ni Alexis, pero sa pagkakatanda niya ay wala naman ng pamilya si Alice kaya mahihirapan na ito kung nagpaplano nga itong tumakas. Pagpasok sa kwarto ni Alice ay unang nagpakita si Alexis kaya nakangiti pa ang babae sa