KABANATA 2

Tila binibiyak ang ulo ko nang marahang magmulat. Idagdag pang puro puti ang nasa paligid. Mas lalo yata akong nahilo na hindi makaaninag ng kahit anong kulay.

"She's awake. I'll go, just don't let anyone find out that I brought her here."

Nagpantig yata ang mga tainga ko sa narinig at napabalikwas ng bangon. Namilog ang mga mata at tinanaw ang bultong kalalabas lang sa pinto. Marahan pang naglapat ang pinto dahilan upang hindi ko tuluyang makilala ang lalaki.

Mas lalong nanlaki ang mga mata ko at nayakap ang sarili. Umawang pa ang mga labi nang makapa kung gaano kakapal ang puting kumot na bumabalot sa katawan ko.

Kumabog nang mabilis ang puso ko at nahintakutan sa naiisip na maaaring nangyari sa akin. Ni wala akong maalala sa kung paano ako napunta sa ganitong lugar. Hindi ko nga sigurado kung hotel o mental ito! Puro puti lang ang nakikita ko!

Ano ba'ng ginawa mo kagabi sa engagement, Mayu?!

Naipikit ko nang mariin ang mga mata at pilit inalala ang nangyari sa party. Ngunit walang ibang pumapasok sa isipan ko kun'di ang maliit na kahon na walang laman. Pagkatapos ay wala na akong maalala, basta na lang nandilim ang paningin ko.

Sinubukan ko muling isipin kung nagawa ko bang umuwi o lumabas man lang sa venue ngunit wala! Ang huling alaala ko lang talaga ay ang maliit na kahon na walang laman.

Walang laman!

Kusang namilog ang mga mata ko at bibig. Kusa ring dumaloy sa isipan ko ang boses ng matanda.

"The one whose box is empty will be my grandson's fiancée!"

"Shit! I'm the freaking fiancée!" may kalakasang sigaw ko.

"I'm the fiancée! Dear Lord! Ang aga naman ng regalo mo!" Nag-flying kiss pa ako sa kawalan at napawagayway ng mga kamay.

Gumuhit ang malawak na ngiti sa aking labi at mahinhing sinikop ang buhok ko sa likod ng aking tainga. Hindi ko mapigilan ang kiligin na sa wakas, pupwede ng mapalitan ang apelyido ko. Na sa wakas, pwede na akong matanggap ng mga magulang ko!

Ngunit kusa ring naglaho ang ngiti ko matapos maalalang isang Aldo Hendrix ang fiancé ko.

Kung tama ang kalkula ko ay ito rin ang lalaking gustong humabol sa akin. Ang lalaking walang gusot sa katawan, at ang lalaking may dalawang kulay ang mga mata.

Napalunok ako matapos maalala kung gaano katapang at kalakas tingnan ang mga mata nito. Pakiramdam ko ay maaga akong mawawala kung papayag ako sa kasal. Parang isang tingin pa lang niya ay tutumba ka na.

Tutumba sa sarap! Rawr!

Napalabi ako at halos sampalin ang sarili sa kahibangan. Ano'ng sarap? Mistula nga iyong halimaw na handang kunin ang iyong buhay. Kung hindi ko lang alam na tao ang lalaki ay iisipin kong galing ito sa ibang planeta.

"Paano ka na, Mayu?!" inis kong asik sa sarili.

Umiling ako ng ilang beses at ningudngod ang sarili sa malambot na kumot na siyang kinamulat ng mga mata ko.

Paano nga pala ako magpapakasal gayong nandito ako sa hindi malamang lugar?! Idagdag pang nasa kwarto ako kung saan kanina lang ay may nanggaling na lalaki?!

Napakurap ako at napatulala.

Mababaliw na yata ako sa dami ng isipin. Pilit pang sumasagi sa isipan ko na baka may nangyari.

Shit, Mayu!

Pikit-mata kong tinaas ang kumot upang silipin kung buo pa ba ako. Nanginginig ang mga kamay ko at nag-uunahan ang mga alaga kong daga sa d****b. Nagtutulakan pa yata at ayaw nang tigilan sa pagkabog ang d****b ko.

Kagat ang labi habang pikit-mata ko pa ring kinapa ang sarili. Nangunot pa ang noo ko matapos maramdaman ang malabot at makinis na tela. Parang binabad sa fabric conditioner ng sampong beses!

Marahan kong minulat ang isang mata at marahang inalis ang kumot. Tuluyan akong napamulagat at nakahinga nang maluwag.

"You're so blessed, Mayu! Buo ka pa! Buo ka pa-"

Natigil ako matapos marinig ang pagpihit ng doorknob. Kasunod doon ay ang tuluyang pagbukas ng pinto at pagluwa niyon sa lalaking kanina lamang ay laman ng isip ko. Ngunit ngayon ay buhay na buhay at preskong presko na sa suot na khaki short at puting long-sleeve na tinupi hanggang siko. Maging ang buhok ay halatadong bagong ligo at mamasa-masa ang bagsak ng ilang hibla sa noo niya.

Napatitig pa ako sa tatlong bukas na butones ng long-sleeve niya. Tila nang-aakit at hinahalina ang sino man na tititig sa d****b niyang may iilang balahibo.

"You are not panicking that you were kidnapped huh?" Tumalim ang mga mata nitong magka-iba ang kulay na siyang nagpapakaba pa sa akin lalo.

Ang lalim ng berde nitong mata ay halos sumabay sa maulap nitong pilak na mata. Hindi ko alam kung saan itututok ang tingin ko. Kung sa berde ba, o sa kulay mala-pilak na mata

"Speechless?" he asked, then smirked.

Bahagyang tumikwas ang kilay niya bago namulsa ang kamay sa khaki short at lumakad palapit.

Mabilis kong nayakap ang sarili at napahakbang paatras kahit pa hindi sigurado kung may hahakbangan pa ba ako sa kama.

"Afraid? Why are you feeling scared now if you intentionally stole Addison's ring box? Aren't you happy that I'll be your fiancé?" mas lalong tumalim ang mga tingin niya at kulang na lang ay magliyab.

Napakurap ako at hindi na makalma ang puso ko. Idagdag pang nanlalamig ang kalamnan ko sa takot. Ni hindi na pumapasok sa isipan ko ang sinasabi nitong kahon na kinuha ko. Sa pagkaka-alala ko ay wala akong ninakaw na kahon!

"Stop moving. Why don't we just enjoy this mess you made?" hamon niya at lumapit pa sa kama.

Napalunok ako at kusang pumasok sa isipan ang sinasabi nitong enjoyment. Ibig niya bang sabihin ay gagawin namin iyon?

Nangatal ang dila ko at isa pang paghakbang ay tuluyan na akong napasigaw.

"Halimaw!" Iniunat ko ang kamay ko upang hilahin niya ako at hindi tuluyang mahulog ngunit wala siyang ginawa kun'di titigan akong nahuhulog sa sahig.

Mahina pa akong suminghot sa sakit ng balakang ko at binti pagkabagsak. Hindi naman sobra kaya lang ay nabigla yata. Minasahe ko pa ang binti ko bago siya liningon at sinamaan ng tingin.

"Bwisit ka, Kurimaw!" Umirap ako at sinubukang tumayo.

Wala siyang ginawa kun'di ikunot ang noo at naiinip akong pinagmamasdan habang nahihirapang tumayo.

"Addison is far better than you. You're a bit immature. I don't really know how you did it, but you stole the box from her hands-"

"Excuse me?" Tinaasan ko siya ng kilay na kanyang ikinangisi.

Ang sakit na nga sa puso na mas magaling si Ate Addison sa akin ay mas masakit pa sa pagkatao na tawagin akong magnanakaw. Hindi ko alam ngunit ang bigat sa damdamin na ikinukumpara ako kay Ate Addison. Sa Ate ko na buo ang pamilya at may magulang sa tabi niya.

Ano ba'ng laban ko sa babaeng una pa lang ay nagwagi na sa sariling pamilya?

Napangiti ako nang mapait ngunit mabilis ding tinago at ayaw na mapansin pa niya iyon. Baka sabihin niya ay nagpapa-awa ako.

"I don't mind really. It's just that, she looks much sexier than you. Maybe she's way better in bed too compared to you," litanya pa nito.

Napamaang ako at tila sinusubukan yata nito ang pasensya ko. Nanitig pa at hindi hiniwalay sa akin ang mga mata niyang magka-iba.

Para ako nitong nililitis sa klase ng tingin niya. Ginigisa sa mainit na kalan. Hindi ko tuloy maintindihan kung bakit ang daming babaeng nagkukumahog na maging asawa niya samantalang hindi naman kagandahan ang ugali niya.

"I see. Aside from you came from a different blood. I think I am also unblessed, since you are both back. A wall standing-"

"Aba't! Ibig mo bang sabihin ay flat chested ako?!" naiinis kong tanong. Niyakap ko pa ang sarili ko.

Meron naman!

"What else do you expect? Pinagpala? If that is the right term. But sorry, I don't see any, and I might not feel any."

Kita ko ang pag-ingos niya at pag-iling bago tumalikod. Iiwan na yata ako at hindi balak na pakawalan. Sa lahat ng abductor, siya 'tong mapanglait!

Akala ba niya blessing in disguise din siya? Ano ba'ng mali sa pagkatao ko at naiisip niyang hindi ako blessing sa kanya? Lahat na lang yata ng mga lalapit sa akin ay karma ang tingin sa pagkatao ko.

At ayaw ko na ulit na maiiwan na naman ako. Hindi na 'yon makatarungan. Ako ang napili, at tingin ko ay dapat ko iyong ipaglaban.

"Sandali." Pigil ko sa akma niyang paghakbang papunta sa pinto.

Balak yata talaga akong iwanan!

Tumigil ito at bahagya akong nilingon mula sa likod. Tumikwas pa ang kilay niya bago nagsalita. Nangunguna na naman ang mga mata niyang nakakatakot.

"What? Speak. I have no time for sweet chit-chat. Spill it before I send you out and let you live in the nearest island," sa malamig niyang boses.

Nanlaki ang mga mata ko at mabilis na tinakbo ang distansya sa pagitan naming dalawa.

Ganoon niya kaayaw makasal at kaya niya akong ipatapon?!

"Sandali lang naman!" Hinigit ko pa ang braso niya na kinatalim lalo ng kanyang tingin, "Madali naman akong kausap. Kung ayaw mo pang magpakasal, okay lang naman sa aking maging sigle pa-"

"For you? Yes. But for my grandfather? Everything needs to be settled before this day ends. So it's better to throw you somewhere he can't find you."

Akmang tatalikod na siya ngunit humarang ako sa harap niya. Gusto kong magprotesta pa ngunit napangunahan ng takot matapos tumitig ang mga mata niya.

Hindi na yata mawawala ang kaba ko sa tuwing titingin ang mga mata niya!

"Pwede naman nating subukan. Baka mag-work-out," pilit ko pa.

"O kaya naman, pwede namang one year lang tapos divorce na tayo," dagdag ko pa.

Sinubukan kong lumapit ngunit halos magdikit na ang mga kilay niya kaya naman tumigil ako at nakagat ang sariling dila.

"It's a no, Darling," tukoy nito sa kasal, "You don't even look appetizing-"

"I'm good in bed too!" Halos mapapikit ako matapos maisigaw iyon.

Umaalpas ang kagustuhan kong manatiling fiancée niya kahit na wala akong alam sa kama. Baka lang naman kapag ako na ang fiancee niya ay magkumahog na si Nanay at Tatay na akuin ako. Na, bigyan ako ng kumpletong pamilya.

Natahimik siya at pinasadahan pa ako lalo ng tingin at tila hindi naniniwala. Tinatagan ko ang loob ko at desidido na sa naiisip na plano. Puwede pa naman sigurong magbago ang isip niya.

Huminga ako nang malalim bago naglumikot ng tingin. Ano ba'ng pampalakas ng loob ang pwede?

"Uhm, bigyan mo lang ako ng brandy, o kaya whisky. Basta alak, iyong tipong lasing ako. Sige na, para naman mapatunayan ko sa'yo!" Lakas loob pa akong nag-angat ng tingin at tumitig na naman sa mga mata niyang natatakluban ng init.

Kita kong kumibot ang labi niya at nagpipigil yatang mangiti o matawa. Ngunit kumilos din siya at tumungo sa isang kabinet. Naglabas ng alak na hindi pamilyar sa akin. Basta kulay brown. Ang swabe niya pang tingnan habang bitbit 'yon sa maugat niyang mga kamay.

"This is 70 percent alcohol content whis-"

Hindi ko pinatapos ang sasabihin niya at basta na lang inagaw ang alak sa kanya. Binuksan at walang sinayang na oras upang lumagok mula sa bote. Halos mapaiyak pa ako sa pait at init niyon sa lalamunan ko.

Pagkatapos nito ay hindi na ako iinom pa ng alak!

Binaba ko iyon sa lapag nang hindi na ako halos makalunok. Pinunasan ko pa ang tumulo sa gilid ng labi ko bago siya nilingon na nagsasalubong ang kilay. Nagdidilim ang kanyang tingin at umiigting ang panga.

"I surely don't want a drunken wife," deklara niya.

Kita ko ang pag-iling nito at pag-ingos, "Much more, a crazy wife. You are not qualified, Miss."

Ngunit hindi na ako tinatablan ng kahit anong tapang niya. Nahihilo man at binabalot ng pagkauhaw ay sa kanya lang ang buong atensyon ko.

"But you want a satisfying wife, Aldo. And here I am." Ngumisi pa ako bago lumapit sa kanya.

Isang beses siyang napaatras ngunit sa pangalawa ay hindi ko na pinagbigyan. Kusa kong hinatak ang batok niya at agad na hinalikan nang malalim ang awang niyang mga labi. Hindi hinayaan ang kahit na ano mang hangin na dumaan sa pagitan naming dalawa.

|Y_S|