CHAPTER 3: Ang Pagtatanggol ni Harris Kay Sophia

Hindi makatulog si Sophia dahil sa nangyari sa restaurant. Paulit ulit na bumabalik sa kanyang isipan at Hindi makalimutan ang lalaking kumuha ng kanyang first kiss.

" Hayss kainis talaga!" pagmamaktol nito habang hinahampas Ang unan.

"Pero impyernes ah, Ang gwapo nung Harris na yon, kaso medyo mahangin tsk" Saad nya na medyo kinikilig.

Kinaumagahan, maagang pumasok sa trabaho si Sophia.

"Mabuti naman at pumasok ka ng maaga. Ako Ang kinakabahan sayo eh. Hindi ko alam Kong paano mo kinakaya yung mga Pagpapahiya sayo ng tigre na yon. Hayss Kung ako sayo maghahanap nalang ako ng bagong trabaho, ikaw nalang laging pinag iinitan non eh" Pag aalalang Saad ng kanyang kaibigang si Andrea.

"Hayss hayaan Mona Kasalanan ko din Naman Kasi yon, pero wag Kang mag alala once na makahanap ako ng ibang trabaho, who you sya sakin" Confidence na Sabi ni Sophia (sabay taas ng kilay).

Masayang nagtatawanan Ang magkaibigan habang naghihintay ng mga customers. Habang nasa kalagitnaan sila ng masarap nilang pag uusap, may biglang dumating na customer.

"Welcome Sir may I take your...." Natigilan at nanlaki Ang mga mata ni Sophia nang bigla nyang mamukhaan Ang lalaki.

"Oh it's you again miss beautiful. Small world nga Naman talaga. Oh pano ba Yan baka nga sinasadya ito ng Tadhana na paglapitin tayo, baka sign na to" Mapang asar na Sabi ni Harris na may ngiti sa mukha.

"Kung andito ka para mang asar umalis ka nalang" mataray na Saad ni Sophia.

Sakto naman itong nakita ni Mrs. Alvarez na kanyang manager Kaya Naman agad sya nitong  pinagalitan at pinahiya sa harap ng maraming tao. Hindi nakapagpigil si Harris Kaya Agad nitong pinagtanggol si Sophia.

" Excuse me, I think hindi ata tamang sigawan mo sya sa harap ng maraming tao, Mali man sya o Hindi!". May pagkaseryusong Sabi nito.

"I am really sorry sir, I promise that this won't happen again" Malumanay na Saad ni Mrs. Alvarez.

"I know that you are just concerned to your customers, but correcting your staff should be in a proper way also. And gusto ko lang linawin, ako Yung may kasalanan Kong bakit nya nasabi yon kaya Hindi nya deserve na mapahiya nang ganto" Saad ni nito habang nakakatitig Kay Sophia.

Halos Hindi makagalaw si Sophia sa kanyang kinatatayuan, nakatitig lamang sya Kay Harris na may sincerity sa mukha habang nagsasalita. Hindi maintindihan ni Sophia Ang kanyang nararamdaman. Hindi sya makapaniwala na may taong gagawa non para sa kanya dahil buong buhay nya puro pang aapi at pagpapahiya Ang kanyang nararanasan, Kaya sa puntong narinig nya Ang mga katagang binanggit ni Harris halos maiyak iyak sya dahil Ang hauling taong gumawa non sa kanya ay walang iba kundi Ang kanyang pinakamamahal na Ama.

Habang nasa CR nakatulala syang nakatitig sa salamin. Hindi pa rin sya makapaniwala sa nangyari kanina.

" Haysss... Sophia ano bang iniisip mo (sabay hilamos) na guilty lang sya kanina Kaya sya Ganon magsalita, Ano ka ba wag mong bigyan ng anumang kahulugan yon" pagpapakalma nya sa kanyang sarili.

Dahil sa ginawa ni Harris, mas Lalong kumulo Ang dugo ni Mrs. Alvarez Kay Sophia.

"Sophia! Magpaiwan Hindi ka pa tapos ng trabaho mo! Maglinis ka mo na dito bago ka umalis" mataray na Sabi nito sabay alis.

Hindi na nakapagsalita pa si Sophia dahil agad na umalis si Mrs. Alvarez. Wala syang ibang nagawa kundi sumunod sa utos nito. 

" Sarap talagang sabunutan Ang babaeng yon, pasalamat sya marunong pa Kong magtimpi dahil Kung Hindi baka pareho na Tayong nasisante HAHAHAHA" Pabirong sabi ni Andrea

"Alam mo Drei tulungan mo nalang Kaya ko dito may trabaho pa ako , Ang Sama talaga ng ugali ng babae na yon pinaglihi ata sa Sama ng loob" Padabog na Sabi ni Sophia.

" Alam mo kahit Hindi mo Yan sabihin tulungan talaga Kita Kaya nga ako nagpaiwan eh. Tyaka sorry phia ah Hindi kita naitatanggol kapag pinapagalitan ka ni Mrs. Alvarez. Takot din Kasi Ako eh" malungkot na Saad ni Andrea.

"Ano ka ba ok lang yon, oh sya bilisan na natin baka mahuli ako sa sunod na trabaho ko" Saad ni Sophia habang nagmamadaling naglilinis.

Natapos Naman agad Nina Sophia at Andrea Ang paglilinis sa restaurant. 

"Hayy salamat natapos din, sakit nang likod ko dinaig ko pa Yung matanda na HAHAHA" Pabirong sabi ni Andrea.

"Maiba ako Yung lalaki ba kanina, kilala mo Ang lagkit ng tingin nya sayo eh parang may something pero friend Ang gwapo nya ah. Teka wag mong sabihin na sya Yung lalaking sinasabi mo sakin? " Curious na tanong ni Andrea habang naglalakad.

"Oo sya nga, alam mo bibinggo na talaga sakin Yung lalaki na yon. Sa tuwing magkikita kami laging may nangyayaring Hindi maganda sakin" inis na sagot ni Sophia.

" OMG... sya pala yon Ang gwapo nya friend, Sabi ko sayo ipakilala mo ko eh. Ikaw Naman Kasi (sabay hampas sa braso nito) bakit mo Naman Kasi pinagsungitan ayan tuloy. Tingin ko mas Lalo Kang pag iinitan ni Mrs. Alvarez dahil napahiya sya kanina" Saad ni Andrea.

" Oo nga eh, Hindi ko alam Kong dapat ba akong mag thank you sa lalaking yon o magagalit Kung bakit pa sya nangialam, mas Lalo nya lang pinalala Yung sitwasyon ko. Kainis talaga" Nag aalala na naiinis na Sabi ni Sophia.

" Ano ka ba tingin ko Naman na mabuting tao yon Kasi kung Hindi bakit pa sya magsasayang nang Oras para ipagtanggol ka kanina diba " pagpapaliwanag ni Andrea.

" Hayaan mo na nga kalimutan mo na, bahala na bukas. Oh sya Mauna na ako baka ma-late pa ako sa next work ko. Sige na bye na ingat ka ah" pagmamadaling Sabi nito.

Agad namang umuwi si Andrea. Hindi makafocus si Sophia sa trabaho nya dahil sobrang nag aalala Kong ano Ang naghihintay sa kanyang kapalaran bukas.

Hanggang sa makauwi si Sophia sa kanilang bahay, napagtanto nya na Hindi nya kailangang magalit sa ginawa ni Harris bagkos unti unti nyang nagugustuhan Ang pagkatao nito.

" Bahala na bukas, may awa ang Diyos. Oras na siguro para ipagtanggol ko Naman Yung sarili ko" Saad ni Sophia sa kanyang sarili.

Dahil sa ginawa ni Harris nagkaroon ng realization si Sophia na umabot sa puntong handa na syang iwan ang kanyang trabaho at humanap na lamang nangbago sa halip na magtiis sa mga Pagpapahiya sa kanya at pang aapi sa kanyang pamilya.