Novels by Anasthasia

Hindi ko alam kong ano ang magiging reaction ko. Kung magagalit ba ako o matutuwa. Nakatitig lang ako sa kanya, habang sya kinakausap ako at tinatanong kong okay lang ba ako. Gusto ko syang sampling at sumbatan pero na isip ko, baka may malalim syang dahilan na dapat kong intindihin. Hindi ko namalayan tumulo na pala yung mga Luna ko. " Babe, ayos ka lang ba? Teka bat ka umiiyak may masakit ba sa yo? Ano sabihin mo naman nag aalala na ako sayo" nag aalalang tanong sakin ni Harris. Humagolgol ako ng iyak at pinaghahampas sya gamit ang dalawa ng ka may ko. " Saan ka ba nagpunta....? " tanong ko sa kanya habang patuloy ako sa pag iyak at paghampas sa kanya. Bigla nya akong hinatak at niyakap. Na miss ko ng sobra ang mainit nyang katawan at ang pintig ng kanyang heartbeat. Dinala nya ako sa lugar kung saan sya tumutuloy. Nasa isang maliit na apartment lang at sya lang mag isa. Hindi pa din ako tumitigil sa pag iyak ngunit patuloy naman sya sa pagpapatahan sakin. Pinaliwanag

Ilang araw ng walang paramdam si Harris sakin. Hindi ko sya ma contact, Hindi ko tuloy malaman kong ano yung kalagayan nya. Kung ayos lang ba sya o ano. Nalulungkot ako bawat araw na lumipas na Hindi ko sya nakikita nangungulila ako sa kanya. "Asan kana ba babe, miss ba miss na kita" Nakatulala ako sa langit at Hindi makapagconcentrate sa trabaho. Ilang araw na rin akong distracted sa trabaho. Ni tawagan nya ako Hindi nya man lang ginawa tadtad na ako ng message sa kanya. Hindi ko alam kong anong gagawin ko sinanay nya akong lagi syang nandyan sa tabi ko tas bigla nalang isang araw aalis sya na wala ng communication. Ni Hindi nya man lang sinabi kong saan sya pupunta edi sana ako nalang yung pupunta sa kanya para dalawin sya. Ang hirap naman ng ganto. Dapat siguro Hindi ko mo na sinanay yung sarili ko sa kanya, kung alam ko lang na mangyayari to. "Sophia! Kanina ka pa tulala dyan, wala ka sa bahay nyo. Andito ka para magtrabaho Hindi para tumunganga dyan. Ilang araw ka nang ganyan

Sobrang nakakataba ng puso na makita mo yung lalaking mahal mo na pursigidong gawin ang lahat para sayo.Hinahatid sundo nya ako sa trabaho. Bago kami umuwi, pumupunta mo na kami kung saang pasyalan. Nakapakamaalaga nya, sabi nga ni mama sweetest ko na daw sa kanya pero syempre bilang isang magandang anak ni papa, kailangan ko din naman magpabebe kahit konte. Tumagal nga ng isang buwan ang panliligaw sakin ni Harris. So far, nakilala ko sya ng husto, Hindi ko inakalang mahuhulog ako sa kanya ng ganito. Isang araw, niyaya nya akong pumunta sa favorite coffee shop namin. Medyo kinakabahan ako that time, feeling ko may kakaibang mangyayari. "Bat mo naisipang magyaya ngayon?" mahinahon kong tanong sa kanya habang nagdadrive sya ng sasakyan. Tiningnan nya lamang ako, at binigyan ng isang matamis na ngiti sabay hawak sa ka mag ko. Hindi ako mapakali kaya tinanong ko sya ulit. "Hoy! Ano ba Hindi mo ba ako sasagutin tinatanong kita, kinakabahan ako sa ngiti mong yan ah. Sabihin mo na kas

I got up early and decided to walk to work. I was busy chatting with my friends when I was suddenly disturbed by the noise coming from the car that had stopped alongside me." Bat naglalakad kalang? Wala kabang pamasahe? Tara na sakay kana, Dadaanan ko din Naman Yung shop nyo" He smiled at me that makes my heart melt. Pero kailangan Kong magkunwari na parang Wala lang. " Ano bang ginagawa mo dito Ang aga mo naman mang asar, umalis kana baka malate kapa sa trabaho mo, okay lang ako maaga pa Naman " pagkukuwari Kong Sabi sa kanya while restraining myself na wag ipakita sa kanya na there is something with me when I'm with him. I don't exactly know what to do Kung kailangan ko bang iwasan nalang sya para Hindi na ito magtuloy tuloy pa or I will let this feelings control me kahit na alam Kong Mali dahil posibleng madistract ako. But what should I do? gusto ko na Lagi ko syang nakikita, when I'm with him, I feel happy, nakakalimutan ko ang mga problema ko, and he always makes me feel tha

Ramdam ko Ang malambot na bagay na nakadikit sa mga labi ko. Hindi ko ito Makita dahil sobrang dilim. Ngunit sa sandaling bumalik na ang kuryente at umilaw ang mga street lights, nakita ko Ang sarili ko na nakapatong Kay Harris na magkadikit ang aming mga labi. Naulit muli ang nangyari nung una kaming nagkakilala. Parang biglang tumigil Ang Mundo sa pag ikot at tumigil Ang Oras na para bang kaming dalawa lang ang tao sa Mundo. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko pero Wala Naman akong sakit sa puso, Hindi Naman ako tumakbo Ang alam ko lang Hindi ako makagalaw at makaalis sa ibabaw nya. Nakatitig sa napakagwapo nyang mukha." Wala ka bang balak tumayo, pinagtitinginan na Tayo ng mga tao oh, tyaka Mali ata Yung position mo nasasaktan alaga ko eh nadaganan mo ng husto" mahina nyang Sabi sakin. Bigla Naman akong natauhan at Dali daling tumayo, nakayuko lamang Ako dahil sobrang kahihiyan na Ang ginawa ko buong Araw. Parang gusto ko nalang kainin ako ng lupa para ialis sa kahihiyan na to

Pagkagaling ko sa hospital agad akong Pumasok sa trabaho. Hindi Wala Naman kaming uniform Kaya Malaya akong sootin kahit anong gusto ko. Medyo maikli nga lang na soot pang ibaba at yellow sleeveless Ang soot ko. Maraming tao ngayon sa shop Kaya naging busy ang lahat sa pag eentertain ng mga customers. Maganda ang benta ng shop bukod Kasi sa maraming dumarayo dito, marami ding nagpapadeliver. Habang busy ako sa pag eentertain ng mga customers. Bigla akong natigilan ng may tumawag sakin Mula sa aking likuran. Sa sandaling makalingon ako, tumambad sakin ang napakaamong mukha ni Harris. " Aba Ang sipag Naman, mukhang swerte ka dito sa shop ah, andaming tao sure akong marami kayong naisold out" nakangiti nyang Sabi. " Napakabolero mo talaga, bibili ka ba meron kami ditong mga bagong deliver and ngayong Araw naging best seller din namin sya" nakangiti Kong Sabi sa kanya habang pinapakita Ang mga bulaklak. "Ang Ganda mo pala kapag nakangiti ka"-HarrisBigla akong natigilan at pakiramdam