MATAPOS marinig ang sinabi ng kanyang Tita Lucille ay biglang sumagi sa isipan ni Felicity na matapos niyang umiyak kaninang umaga, bitbit ang mga gamit ay dali-dali siyang nagpunta coffee shop kung saan sila magkikita ng ka-blind date.
Pagpasok pa lang niya ng coffee shop ay kaagad niyang nabistahan ang lalaki na nakaupo sa table number 1. Lumapit si Felicity sa lalaki at nagpakilala, pero kitang-kita niya sa mga mata nito ang pagtataka habang pinagmamasdan siya nito ng mula ulo hanggang paa. Naalala ni Felicity, na ayon sa kanyang tiyahin ay 30 years old na raw ang lalaki at dahil nasa desk lang ang trabaho nito kaya hindi ito magaling makipag-usap pagdating sa opposite sex. Dahil halos doon na raw ito tumira sa trabaho, kaya akala ni Felicity, pagbukas niya ng glass door ay isang lalaking napapanot na ang buhok aat mukha nang matanda ang kanyang makikita. Pero nang makalapit si Felicity at maupo sa tapat ng lalaki ay napagtanto niyang mali ang kanyang mga na-imagine patungkol dito. Ang tanong, bakit hindi ng sinabi ng lalaking ito na nagpakilalang Thorin Sebastian na hindi siya si Arjay Lopez? Maloloka na yata siya dahil nagpakasal siya sa lalaking hindi talaga niya kilala, as in. Kinuha ni Felicity ang kanyang cellphone at kaagad na in-open ang kanyang Friendsbook account para tingnan ang profile ni Thorin Sebastian. Hindi mukha nito ang nakalagay sa profile picture kundi isang landscape ng asul na ulap. Posible kayang nagkamali rin ito at napagkamalang siya ang babaeng ka-blind nito? Kung gano'n, lumalabas na pareho silang nagkaroon ng bagong ka-blind date sa katauhan ng isa't-isa. Nang maisip ang mga bagay na nangyari ay nakaramdam ng pagkabalisa si Felicity. Gusto sana niyang i-text ito o kaya naman ay i-message sa Friendsbook pero hindi niya alam kung paano uumpisahan. Naisip naman ng kanyang Tita Lucille na nasaktan siya sa mga sinabi nito kaya siya natigilan kaya naman gumaan ang pakiramdam nito. “Maghanap ka na lang ng paraan para magkapera. Hindi ka kagandahan at wala kang maaasahan na tutulong sa'yo rito sa bahay kaya sarili mo lang ang aasahan mo. Hindi pa rin nagsasalita si Felicity kaya naman lumapit sa kan'ya ang pinsang si Charlotte ay marahang hinila papasok sa kwarto nito. Maingat muna nitong inilapag ang anak sa kama at kinumutan. Mamula-mula ang pisngi ng batang lalaki habang mahimbing na natutulog. “Ate Felicity, pagpasensyahan mo na si Mama. Ganyan lang talaga siya magsalita dahil alam mo namang problema n'ya kung saan kukuha ng perang pangbayad sa mga pinagkakautangan. 'Wag mo na lang sanang personalin ang mga sinasabi niya,” pang-aalo ni Charlotte sa kanyang pinsan. Ang pinsan ni Felicity na si Charlotte ay napakalayo sa pag-uugali ng ina nito, dahil napakabait nito at maunawain. Kaya bukod sa kanyang Uncle John na hindi palaimik at bayaw na mahilig mambola ay si Charlotte ang ka-close niya. Pero dahil ang atensyon nito ay naroon na sa pamangkin niya kaya pakiramdam ni Felicity ay exhausted siya araw-araw sa pamamahay na iyon. Ang bayaw ni Felicity na asawa ng pinsan niya ay nagtatrabaho bilang salesman sa isang kompanya ng sikat na sasakyan. Sa mga nakalipas na taon ay naging maganda ang performance nito sa trabaho kaya naman tumaas ng sahod nito. Pero dahil dumanas ang buong mundo ng nakakatakot na epidemya na Covid-19 noong 2019 kaya natigil ito sa trabaho. Na naging dahilan naman para lumiit ng lumiit ang pera na ini-uuwi nito sa pamilya. Nang ikasal ang kanyang pinsan at bayaw niya, ay lumipat ang mga ito sa bahay ng kanyang tiyahin. Idi-demolished daw kasi ang bahay nito at walang ibang matutuluyan. Kaya naman lumipat ang mga ito at nagsiksikan sila na para bang isang sardinas sa 60 square-meter na bahay ng kanyang tiyuhin. Subalit makalipas ang tatlong taon, wala pa ring demolition na nangyayari. Sa halip ang relasyon ng pinsan niya at asawa nito ay naging matabang. Lagi na lang nag-aaway ang mga ito mga walang kwentang bagay. Ang brother-in-law niya ay laging nag-o-overtime sa trabaho hanggang hating-gabi. Samantalang ang pinsan niya ay itinuon na lang ang atensyon sa anak nito, kaya ang dati nitong masigla at masayahing aura ay biglang naglaho. Kung hindi lang dahil kay Felicity na laging tumutulong sa pinsang si Charlotte ay matagal na itong sumuko dahil sa pag-uugali ng sarili nitong ina. Sa kabuohan, mas matanda siya sa kanyang pinsan ng apat na tao pero ito ay may dalawang-taong gulang na anak na samantalang siya kahit boyfriend ay wala. Ang kapatid naman niyang si Farrah ay mas bata sa kan'ya ng dalawang taon pero 'di tulad niya, stable ang relasyon nito. Iyon nga lang, nag-aalinlangan pa ang mga ito na magpakasal sa hindi niya malamang rason. Naputol ang paglalakbay ng isipan ni Felicity nang makita niyang tumayo ang pinsan at nagtungo sa drawer para kunin ang isang pakete ng dried fruits. “Ate Felicity, itinabi ko 'to para sa'yo. 'Wag mong ipapakita kay mama, ha? Baka malintikan tayo,” anang Charlotte. Na-touch naman si Felicity dahil simula't sapul ay naging napakabait na ni Charlotte sa kan'ya. Lagi siya nitong ipinagtatabi ng mga pagkain lalo na sa t'wing pinagdadamutan siya ng kanyang Tita Lucille. Malayong-malayo si Charlotte sa kapatid niyang si Farrah na napakabihira lang niyang ma-contact dahil may sarili na itong mundo. Nang maisip ni Felicity na baka sa isa o makalawa ay lilipat na siya ng bahay, magiging mahirap na sa kanyang pinsan ang alagaang mag-isa ang pamangkin niyang si Chase. At dahil hindi naman kayang ilihim pa ni Felicity ang pagpapakasal niya ay lumabas siya sandali ay kinuha ang kanyang bag. Nang bumalik ay hawak na niya ang marriage certificate at ipinakita sa kanyang pinsan. “Char,” tawag niya sa palayaw nito. “Kasal na ako. Nagpakasal ako kanina sa isang lalaking 'di ko kilala,” pag-amin ni Felicity. Sa loob ng tahimik na kwarto ay nanlalaki ang mga mata ni Charlotte dahil sa matinding pagkagulat. Ilang segundo muna itong natahimik bago nakapagsalita. “A-Ano? Kasal...ka na?” nauutal na tanong ni Charlotte sa pinsan saka biglang hinablot ang marriage certificate na hawak nito. At halos lumuwa ang kanyang mga mata nang mabasa ang nakasulat sa marriage certificate at makita ang wedding photo na kalakip niyon. “S-Sino ba ang lalaking 'to, Ate Felicity? Bakit bigla ka na lang nagpakasal ng hindi pinag-iisipan?” Ang lalaki sa wedding photo ay mayroong facial features na parang ipininta. At ang mga mata nito ay malamig at matalim kung tumitig na para bang sinasabing hindi ito madaling maloloko ng kung sino man. Gusto sanang sabihin ni Felicity ang katotohanan sa kanyang pinsan, na isang malaking pagkakamali lang ang lahat. Pero dahil ayaw niyang mag-alala ito kaya naisip niyang magdahilan na lang. “A-Actually, dati ko na s'yang kakilala. Kanina lang kami nag-usap ng masinsinan kaya nag-decide na rin kaming magpakasal,” pagsisinungaling ni Felicity. Hindi naman mapigilang magduda ni Charlotte sa mga narinig. “Sure ka bang 'di mo nakilala ang lalaking 'yan online? Maraming marriage scammer ngayon na nagkalat online, Ate Felicity.” Alam ni Charlotte na napi-pressure ang kanyang pinsan sa pag-aasawa dahil na rin sa kanyang mama, lalo na't may edad na rin ang kanyang Ate Felicity. Besides, alam niyang sobrang busy ng kanyang pinsan sa pagma-manage nito ng online store kaya paano naman ito nagkaroon ng oras ng para makipagrelasyon? Usong-uso pa naman ang marriage fraud lalo na pagdating sa online dating. Nag-aalala siyang baka masamang tao ang pinakasalan ng kanyang pinsan at i-take advantage ang desperasyon nito makapag-asawa. Ginawaran ng simpleng ngiti ni Felicity ang kanyang pinsang si Charlotte. “Don't worry, Char. If he's a scammer, he won't marry me. Alam kong mabait na tao si Mr. Thorin Sebastian at hindi n'ya ako niloloko,” wika ni Felicity na para bang kinukumbinsi niya ang sarili.“DONT worry, Char. If he's a scammer, he won't marry me. Alam kong mabait na tao si Mr. Thorin Sebastian at hindi n'ya ako niloloko...”Dahil sa mga narinig ang namula ang mga mata ni Charlotte. Naiiyak siya dahil ibig sabihin lang niyon ay aalis na rin ang pinsan niya sa bahay na iyon.“P-Pero sana man lang pinagplanuhan n'yo ang kasal ninyo, Ate Felicity. Isang beses lang sa buhay nating mga babae mangyayari ang kasal kaya sana pinaghandaan n'yo,” ani Charlotte.“Bakit pa paghahandaan ang kasal sa panahon ngayon? Ang importante sa mag-asawa ay may basbas. Isa pa, wala na akong parents at pareho lang kaming mga employado na kumikita ng sapat lang. 'Di na kailangan pa magsayang ng pera,” tugon naman ni Felicity.Masyadong sentimental ang kanyang pinsan kaya alam ni Felicity na sa oras na wala na siya sa bahay ay malulungkot ito. Nilapitan niya si Charlotte at niyakap habang marahang hinaplos-haplos ang likod.“'Wag kang malungkot. Bibisita naman ako rito pag may time ako,” nakangiting
SUOT ang white dress at bitbit ang mga dokumento para sa pagpapakasal, emosyonal na nakatayo si Lalaine sa harap ng Regional Trial Court.“Napag-isipan mo na ba nang mabuti, Ms. Chavez? Once we both enter the courthouse, we will be legally married."Tumingin si Felicity sa estrangherong lalaki na kasama niya ng mga sandaling iyon. He stood straight, looking into her eyes and waiting for an answer.Inalis ni Felicity ang paningin sa katabing lalaki at pinagmasdan ang nakasarang wooden door habang nangingilid ang luha. Bakit pa siya magiging emosyonal? Iyon naman ang gusto niya 'di ba? Ang magpakasal sa ka-blind date para makaalis na sa poder ng kanyang tiyahin. Malinaw pa sa kukote niya ang panenermon ng kanyang tiyahin kaninang umaga bago siya umalis at makipagkita sa kanyang ka-blind date."Bente-otso anyos ka na pero hanggang ngayon nakatira ka pa rin sa poder ko? May asawa't anak na ang ate mo pero gan'yan ka pa rin? Hindi ka matalino no'ng nag-aaral ka pa, tapos hindi ka naman ka
INABOT lang ng ten minutes ang proseso ng kanilang civil wedding. At marahil dahil napansin ng registrar officer na aloof sa isa't-isa si Thorin at Felicity, kaya paulit-ulit nitong ipinaalala ang kahalagahan ng pag-iisang dibdib.Sabay na nagpakuha ng litrato si Felicity at Thorin sa photo booth ng registrar's office dahil iyon ang magsisilbing wedding photo ng dalawa. Bagaman hindi komportable sa isa't-isa, walang nagawa ang mga ito kundi humarap sa camera at ngumiti.When the picture came out, one looked like a model with a cold and intimidating aura. While the other was just an ordinary woman with nothing special."'Di ka na natatakot na baka isa akong marriage scammer?" pagkuwan ay tanong ni Thorin sa kanyang "asawa." Papalabas na sila sa gusali ng Regional Trial Court at patungo na sa parking area."Wala ka namang mapapala sa'kin kung lolokohin mo ako. Wala naman akong pera," kaswal na sagot ni Felicity habang ipinapasok sa shoulder bag ang marriage certificate."Pag naka-timing
"THORIN, what's wrong with you?" tanong ng kanyang mommy na galit na galit bagaman napaka-elegante pa ring tingnan. "Nangako ka sa'kin na makikipag-blind date ka. But why did the Meyer Family's daughter say you didn't show up?" Mula sa pagbabasa ng magazine ay nag-angat ng tingin si Thorin sa kanyang mommy. His mom seemed really angry because she called him by his name. "Mom, it's Ms. Meyer's fault because she was ten minutes late. Alam mong ayaw na ayaw ko ng taong walang sense of time," pagdadahilan naman ni Thorin sa kanyang mommy."Siguro natagalan lang siya sa pag-aayos. Why don't you give him another chance? You two can make a good conversation," pagpupumilit pa ni Amelia sa kanyang anak."No, I already got a marriage certificate," sagot ni Thorin sa kanyang mommy na ikinatigil nito."What did you say? Ano'ng certificate na kinuha mo?" nanlalaki ang mga matang tanong ni Amelia."With our family's current financial status, we don't have to follow an old-fashioned marriage, mom.
“DONT worry, Char. If he's a scammer, he won't marry me. Alam kong mabait na tao si Mr. Thorin Sebastian at hindi n'ya ako niloloko...”Dahil sa mga narinig ang namula ang mga mata ni Charlotte. Naiiyak siya dahil ibig sabihin lang niyon ay aalis na rin ang pinsan niya sa bahay na iyon.“P-Pero sana man lang pinagplanuhan n'yo ang kasal ninyo, Ate Felicity. Isang beses lang sa buhay nating mga babae mangyayari ang kasal kaya sana pinaghandaan n'yo,” ani Charlotte.“Bakit pa paghahandaan ang kasal sa panahon ngayon? Ang importante sa mag-asawa ay may basbas. Isa pa, wala na akong parents at pareho lang kaming mga employado na kumikita ng sapat lang. 'Di na kailangan pa magsayang ng pera,” tugon naman ni Felicity.Masyadong sentimental ang kanyang pinsan kaya alam ni Felicity na sa oras na wala na siya sa bahay ay malulungkot ito. Nilapitan niya si Charlotte at niyakap habang marahang hinaplos-haplos ang likod.“'Wag kang malungkot. Bibisita naman ako rito pag may time ako,” nakangiting
MATAPOS marinig ang sinabi ng kanyang Tita Lucille ay biglang sumagi sa isipan ni Felicity na matapos niyang umiyak kaninang umaga, bitbit ang mga gamit ay dali-dali siyang nagpunta coffee shop kung saan sila magkikita ng ka-blind date.Pagpasok pa lang niya ng coffee shop ay kaagad niyang nabistahan ang lalaki na nakaupo sa table number 1. Lumapit si Felicity sa lalaki at nagpakilala, pero kitang-kita niya sa mga mata nito ang pagtataka habang pinagmamasdan siya nito ng mula ulo hanggang paa.Naalala ni Felicity, na ayon sa kanyang tiyahin ay 30 years old na raw ang lalaki at dahil nasa desk lang ang trabaho nito kaya hindi ito magaling makipag-usap pagdating sa opposite sex. Dahil halos doon na raw ito tumira sa trabaho, kaya akala ni Felicity, pagbukas niya ng glass door ay isang lalaking napapanot na ang buhok aat mukha nang matanda ang kanyang makikita. Pero nang makalapit si Felicity at maupo sa tapat ng lalaki ay napagtanto niyang mali ang kanyang mga na-imagine patungkol dit
"THORIN, what's wrong with you?" tanong ng kanyang mommy na galit na galit bagaman napaka-elegante pa ring tingnan. "Nangako ka sa'kin na makikipag-blind date ka. But why did the Meyer Family's daughter say you didn't show up?" Mula sa pagbabasa ng magazine ay nag-angat ng tingin si Thorin sa kanyang mommy. His mom seemed really angry because she called him by his name. "Mom, it's Ms. Meyer's fault because she was ten minutes late. Alam mong ayaw na ayaw ko ng taong walang sense of time," pagdadahilan naman ni Thorin sa kanyang mommy."Siguro natagalan lang siya sa pag-aayos. Why don't you give him another chance? You two can make a good conversation," pagpupumilit pa ni Amelia sa kanyang anak."No, I already got a marriage certificate," sagot ni Thorin sa kanyang mommy na ikinatigil nito."What did you say? Ano'ng certificate na kinuha mo?" nanlalaki ang mga matang tanong ni Amelia."With our family's current financial status, we don't have to follow an old-fashioned marriage, mom.
INABOT lang ng ten minutes ang proseso ng kanilang civil wedding. At marahil dahil napansin ng registrar officer na aloof sa isa't-isa si Thorin at Felicity, kaya paulit-ulit nitong ipinaalala ang kahalagahan ng pag-iisang dibdib.Sabay na nagpakuha ng litrato si Felicity at Thorin sa photo booth ng registrar's office dahil iyon ang magsisilbing wedding photo ng dalawa. Bagaman hindi komportable sa isa't-isa, walang nagawa ang mga ito kundi humarap sa camera at ngumiti.When the picture came out, one looked like a model with a cold and intimidating aura. While the other was just an ordinary woman with nothing special."'Di ka na natatakot na baka isa akong marriage scammer?" pagkuwan ay tanong ni Thorin sa kanyang "asawa." Papalabas na sila sa gusali ng Regional Trial Court at patungo na sa parking area."Wala ka namang mapapala sa'kin kung lolokohin mo ako. Wala naman akong pera," kaswal na sagot ni Felicity habang ipinapasok sa shoulder bag ang marriage certificate."Pag naka-timing
SUOT ang white dress at bitbit ang mga dokumento para sa pagpapakasal, emosyonal na nakatayo si Lalaine sa harap ng Regional Trial Court.“Napag-isipan mo na ba nang mabuti, Ms. Chavez? Once we both enter the courthouse, we will be legally married."Tumingin si Felicity sa estrangherong lalaki na kasama niya ng mga sandaling iyon. He stood straight, looking into her eyes and waiting for an answer.Inalis ni Felicity ang paningin sa katabing lalaki at pinagmasdan ang nakasarang wooden door habang nangingilid ang luha. Bakit pa siya magiging emosyonal? Iyon naman ang gusto niya 'di ba? Ang magpakasal sa ka-blind date para makaalis na sa poder ng kanyang tiyahin. Malinaw pa sa kukote niya ang panenermon ng kanyang tiyahin kaninang umaga bago siya umalis at makipagkita sa kanyang ka-blind date."Bente-otso anyos ka na pero hanggang ngayon nakatira ka pa rin sa poder ko? May asawa't anak na ang ate mo pero gan'yan ka pa rin? Hindi ka matalino no'ng nag-aaral ka pa, tapos hindi ka naman ka