Chapter 6

Chapter 6

"Carlo gising na! Baka malate ka kapag di ka pa bumangon dyan!"

"OHO!" Sigaw ko habang nakatingin sa pinto.

Ang totoo nyan kanina pa naman talaga akong gising eh. Tulala lang ako at nag-iisip ng malalim. Yung tipong nagtetest ka tapos nirerecall mo yung pinag-aralan mo. Oo, parang ganon.

Ang totoo nyan, nag-iisip ako kung ano ang pwede ko iregalo kay Michael. O kung mas mabuti ba na wag ko nalang siyang regaluhan tutal yun din naman ang sabi ko sa kanya. Para hindi na rin ako mahirapan mag-isip.

Pero nakakahiya naman kasi kung di ako magbibigay. Ang binigay nya kasi sa'kin last birthday ko Jordan na sapatos. At ehem, orig po kung matatanong nyo.

AAAARGH! Bahala na nga! Sigaw ko sa isip ko habang ginugulo ang buhok ko.

- - - - - - - -

"Sir para sa inyo po ba?"

Napatingin ako sa sales lady nang bigla siyang sumulpot sa harapan ko. Ngiting-ngiti sya at umaasang makabenta.

Ano ba ang ginagawa ko dito sa department store?

Ah, naghahanap nga pala ako ng maiiregalo kay Michael. Napag-isip-isip kong kahit wala akong pera, ibibili ko sya ng mura na regalo.

Kelan ko ba sya huling naregaluhan o nailibre? Di ko na matandaan. Basta last week binigyan ko sya ng max na candy dahil amoy yosi sya. Samantalang sya, kagabi nilibre nya ako sa isang fast-food chain ng hapunan bago umuwi. Lagi lang ako iyong tumatanggap, syempre dahil mayroon din naman akong konsensya at hindi ganoon kakapal ang aking mukha, bibili ko ng regalo nya. Sigurado na 'to.

It looks cheap. Isip ko habang nakatitig sa isang damit na may nakapaskil na sale 50% sa itaas. Manipis din ang tela nito. Ibang-iba sa mga uri ng damit na isinusuot nya. Sa tingin ko naman ay isusuot nya 'to, pero konsiderasyon nalang siguro nya dahil niregalo sa kanya iyon. Baka nga ipangbahay nya lang to.

"Nagtitingin lang po." Sabi ko kay ate Sales lady at ngumiti. Ngumiti naman din siya pabalik sa akin.

Lumabas na ako ng Department Store at napadaan isang sa Pastry Shop. Tama, kung hindi damit bakit hindi nalang cake. At least nakakabusog at masarap. Di lang yun, matamis pa---

"Urgh, how could I even forget? Michael hates sweet foods." Nanlulumo na pagkausap ko sa sarili ko.

Laglag balikat naman akong nagpatuloy sa paglalakad. Hanggang sa napadaan ako sa Penshoppe at napatingin sa cap na nakadisplay sa loob.

Don't even think about it, Carlo. Michael doesn't wear caps. Marahas na napakamot ako sa ulo ko dahil sa simpleng problema na dinaranas ko ngayon.

"Shit, patapos na ang first period namin." Bulong ko sa sarili ko. Naisipan ko kasi wag muna umattend ng first subject at humanap muna saglit ng regalo. Pero naubos ang oras ko sa katitingin ng mga damit dun sa dept. store. Tch.

Nagtingin din kasi ako kanina ng branded na damit at napa-uhlala~ ako sa presyo. Di po kaya ng budget ko.

Biglang nagvibrate ang cellphone ko sa kamay ko na kanina pang basa ng pawis. Agad ko naman binasa kung sino yung caller.

Michael's calling...

09xx-xxxx-xxx

Eh? Si Michael? Naku ano ang sasabihin ko kapag tinanong ako kung nasaan ako?

Nagpanic ako, di ko alam kung sasagutin ko ba ang tawag o hindi.

Patayin ko kaya? Kaso paniguradong magagalit yun sakin. Binalak kong antayin nalang na si Michael na mismo ang magpatay ng tawag pero di iyon nangyari. Patuloy parin sa pagriring ang cellphone ko. At dahil naawa ako kay Michael, sinagot ko nalang yung tawag. Tsk, nakakahiya pagnagkataon kung malalaman nya na bumibili ako ng regalo para sa kanya.

"H-hello?" Mahinang bati ko.

"Bat ang tagal mong sumagot?" Sigaw ni Michael sa kabilang linya, dahilan para ilayo po ang cellphone sa tenga ko.

"Bakit ka ba sumisigaw? Ano'ng gagawin mo kapag nabasag ang eardrums ko?" Sigaw ko pabalik at binalewala ang tanong nya.

Galit-galitan kunwari para di halatang kabado ako. Pero teka bakit ba ako kakabahan?

"Where are you? Right now." Bigla nyang tanong at binalewala din ang tanong ko. This fcker. Lagot sya sa'kin mamaya.

"A-Asan ako?" Nauutal na sabi ko. "Asan nga ba ako? AH. Nandito ako sa amin. Liligo palang. Nalate ako ng gising ee. Waaah." Sabi ko at nagkunwari na humihikab.

Stupid Carlo! How dumb are you? Pag-aalipusta niya sa sarili niya.

Andami-dami na pwedeng gamit palusot tas yan lang ang kinaya ng utak mo? Dammit.

Bigla may dumaan sa tabi kong dalawang babaeng nagtatawanan. "Hahaha, grabe talaga yung babae kanina sa Starbucks. Umorder ba naman ng mcfloat. Hahaha." Sigaw nung isang babae.

"Haha, right? She's so stupid. It must be her first time in Starbucks. For experience siguro." Sabi pa nung isa at humagalpak ulit silang dalawa ng tawa.

Tsk, tsk. What a pair of bitches. Sila lang ba pwede umorder dun? Eh halata naman nagsosoyal sosyalan lang sila kaya sila lagi umoorder dun! Tch.

"Sino 'yun?" Biglang tanong ni Michael sa kabilang linya.

Nabalik naman ulit sa kanya ang atensyon ko. Oo, nga pala kausap ko siya.

"Ha? Sino?" Takang tanong ko at napatingin dun sa dalawang babaeng dumaan kanina. Sila siguro 'yung narining neto. Tsk. Lakas kasi ng mga bunganga. "Ah, yun ba. Kapitbahay namin. Nandito kasi ako sa labas ng bahay, papunta na ako dyan eh." palusot ko.

"Sabi mo liligo ka palang. Bakit papunta ka na agad dito? Are you fcking lying to me, Carlo?" Napanganga ako.

Ah sht sht sht. Ang tanga mo talaga Carlo. Kahit kailan talaga. Pagmumura ko habang tinutuktukan ko ang sarili ko.

"N-Naisipan ko na wag nalang maligo dahil late na ako, ano ba? Wag ka ngang madaming tanong. Basta papunta na ko dyan. Bye!" Mabilis na sabi ko at pinatay na yung tawag.

Hays. Wag na nga bumili ng regalo. Tch. Bahala na sya. Nasabi ko narin naman di ako makakapagregalo ee.

Lumabas agad ako ng mall at sumakay ng jeep. Tsk. Badtrip naman , oh. Lugi lang ako sa pagliban ng first subject. Major pa naman 'yun. Tsk.

Napailing nalang ako at tumingin sa bintana ng jeep. Hays. Traffic pa. Swerte talaga ng birthday ni Michael kahit kailan. Tanda ko last year, birthday din ni Michael, nadapa naman ako. Di lang yun, napahawak pa ako sa dumi ng aso. Swerte di'ba?

Muli, napabuntong hininga na naman ako.

I suddenly feel so useless. Hahanap na nga lang ng regalo di ko pa magawa ng ayos. Ang dami na kayang naitulong nya sa'kin. Idagdag mo pa yung niligtas nya ako sa Ricky na 'yun. Bakit pa kasi kailangan nyang maging sobrang yaman?

Kung normal lang sana ang stado nya sa buhay madali ko lang syang mabibigyan ng regalo. Tama na siguro sa kanya ang isang alarm clock tutal lagi sya late magising.

Napatawa ako dahil sa iniisip ko. Ngunit agad iyong napalitan ng busangot dahil naalala ko ang usapan namin kahapon.

Yeah, yeah. He probably won't need an alarm clock anymore since meron na sya'ng Lea na gigising sa kanya. Di na rin nya siguro kakailanganin ng towel kasi may Lea na na magbibigay at magpupunas sa kanya. Ayoko din namang magbigay ng picture frame dahil baka picture lang nila ni Lea ang ilagay dun. Lalo na ang mug, baka kasi ipagamit lang nya kay Lea.

Tch, bahala nga sya. Napakaplayboy nya. Di na ako magtataka kung balang-araw mabalitaan ko na may HIV/ aids sya.

Napangiti ako ng mapait.

Eto ako, kinakain na naman ng selos ko. Ang sasama tuloy ng naiisip ko. Feeling ko tuloy ang sama-sama kong kaibigan.

Please, Michael. Wag ka sanang magkaHIV/aids. Wag ka nang mambabae kung pwede. Wag ka na makipaglandian sa iba sa harap ko. Akin ka nalang. Please. Sabi ko sa isip ko habang mariing nakapikit.

Ngunit muli na namang bumulong ang negative part ng utak ko. He's straight. He will never like you back. It'll be easier if you just forget your feeling about him. Give up on him.

I smile sadly. Yeah, as if it's that easy.

Agad na napamulat ako ng mata.

"Ah shit, malapit na ako sa school." Sabi ko nang nakita ko yung sportswear shop na medyo malapit sa school namin.

Ibabalik ko na sana ang tingin ko sa unahan para tingnan kung bababa na ba ako ngunit may biglang pumukaw sa atensyon ko.

Mula doon sa sportswear shop, may nakita akong isang wristband na kulay itim at may nakatatak doon na isang bulto ng tao na may hawak na bola pangbasketball.

He will definitely like this, agad ang pumasok sa isip ko. Nang makita ko iyong wristband na'yon, si Michael agad ang unang pumasok sa isip ko.

"Para po saglit." Sigaw ko at mabilis na bumaba ng jeep.

I found it.

Finally, nakahanap na ako ng maiiregalo kay Michael.

Itutuloy....