Nobela ni AshMeNaeNae

"Nhnn~"Mabilis akong napagalaw mula sa kinauupuan ko, katabi ng kama na kinahihigaan ng taong mahal na mahal ko. Hanggang ngayon, ramdam ko pa rin ang galit sa dibdib ko habang pinagmamasdan ang mukha niya na may konti mga pasa at galos.Hinding-hindi ko hahayaang hindi magbayad ang mga taong gumawa sa kanya ng mga bagay na ito. Sisiguraduhin kong magiging mala-impyerno ang buhay nila. He doesn't deserve any of this, my lovely angel. He's been through a lot and I don't like the fact that all of it was my fault.Damn.If only I could lock him up. He wouldn't be hurt anymore. No one would see him or would want to take him away from me. He will be only mine and will always be there by my side. God, I could look at him all day. That was a good idea, right?Yeah, I could lock him up with me, forever. I can do that,but I won't.I've been selfish enough. I don't want to hurt him anymore. I don't want to be the reason of his tears again. I don't want to see his back again, like he's about t

"Oh, God!" Mahinang pag-ungol ko at mariing ipinikit ang mata ko nang bumilis ang paggalaw ni Michael sa loob ko.He opened my legs wider as his thrust became deeper. I bit my lower to stop myself from moaning. We're inside the car for fuck's sake. In a fucking car.I don't how or why did I let him do this here. We just ate lunch in a restaurant then suddenly he asked me to try doing it in the car. I wasn't suppose to agree. Promise hindi ko talaga alam kung paano niya ako napapayag."Not there, Kael! Dammit!" Asar na sabi ko nang naramdaman ko ang paghalik nya sa leeg ko. Mamarakahan na naman niya ako doon kahit na alam nyang may ibang makakakita noon.Naramdaman ko ang pagngiti niya sa leeg ko at mabilis ko naman hinila ang ulo nya palayo sa leeg ko. If I know, gagawin nya pa rin iyon kahit na ayaw ko para lang asarin ako. Ganoon siya kaisip bata."Don't." Nanlilisik matang banta ko sa kanya at nakangiting tumango naman siya."Yes, my love!" Bulong nya malapit sa tenga ko at kinagat

"Ehem." Pagtikhim ko muna bago kumatok sa pinto ng music room.Napatigil naman sa pagtugtog ng piano si Dark at napatingin sa direksyon ko. May bakas ng konti gulat sa mukha nya ngunit agad din iyong napalitan ng ngiti."Carlo." Masiglang bati nya at sinenyasan akong pumasok. "What brought you here?""Uhh, this." Sabi ko at inangat ang hawak kong paper bag kung saan nakalagay ang mga gamit na ipinahiram nya sa'kin. "I came to give this back. Salamat ng marami." Sabi ko at inabot sa kanya 'yung paper bag."You are always welcome." Sabi naman nya na malaki ang ngiti sa labi. Bigla tuloy ako napakunot ng noo."Good mood ka ata. What happened?" Tanong ko at umupo sa isang silya doon."Oh c'mon, Carlo." Sabi nya at umiling. "You know I'm always like this when you're around." Tuloy pa nya at nagkibit-balikat.I made a face. Nope, hindi ako kinikilig ha? Ayoko lang magkaroon awkwardness sa pagitan naming dalawa. Isa pa, wala ako sa mood kiligin ngayon."Any news?" Tanong ko sa kanya. Baka la

"What's this?"Ramdam ko ang pagbilis ng puso ko nang magsalita si Michael sa harap ko. Di maipinta ang mukha nya at para bang walang tiwalang nakatingin sa'kin.Nakangiting napatingin ako sa cellphone nya na may message na galing sa'kin.I know something about Carlo. If u're interested, meet me at $@#^*. I'd be more thn willing to share...'Yan ang nakasulat sa message na pinadala ko sa kanya. At hindi naman ako nagsinungaling. I really know something about Carlo pero si Avy na ang bahala doon. Ginamit ko lang ang idea na 'yan para makausap muli sya ng malapitan. May gusto kasi akong sabihin."Do you remember me?" Sabi ko at binalik ang tingin ko sa kanya."I have no time to remember you. I'm here for this," sabi nya at iniangat ang kanyang cellphone. "What do you mean by this?"Saglit nawala ang ngiti sa labi ko ngunit agad ko din iyong ibinalik. I'm already expecting him to be this cold. Sabi kasi sa'kin ni Avy, pinagba-bawalan daw sya ni Carlo makipag-usap sa ibang babae."That's

"Are you cold?" Bulong ni Michael sa tenga ko at may hinigpitan ang pagkakayakap sa'kin mula sa likod.Marahan akong umiling at napangiti nang maramdaman ang paggalaw ng kamay nya habang nakahawak sa kamay ko. "Baba na tayo?" Tanong ko.Binaba nya ang mukha nya at isiniksik iyon sa leeg ko, "Ikaw ang bahala." Pag-ungol nya.Kasalukuyan kaming nasa rooftop ngayon ng hotel na pagmamay-ari ng isa sa mga shareholder ng school namin. Kasama ito sa mga expenses na binayaran namin at dito kami magpapalipas ng gabi.Nang matapos magsaya ang mga estudyante sa EK, dito na agad kami tumuloy para magpahinga. Pero bago kami umakyat sa mga kwarto namin, niyaya muna ako ni Michael paakyat dito.Napatakla ako sa sinagot nya, "Ako 'yung nagtatanong, eh." Sabi ko at di naman sya umimik. "What about you? Aren't you feeling cold?" Tanong ko pabalik sa kanya.Mas isiniksik nya ang mukha nya sa leeg ko. Nagtaasan naman ng bahagya ang balahibo ko nang maramdaman ang paglapat ng labi nya sa leeg ko, "Not rea

What was that?Di makapaniwalang tanong ko sa sarili ko habang nakatingin sa kawalan.Kasalukuyan akong nakaupo ngayon sa isang bench at pilit iniisip kung si Michael nga ba ang nakita ko kanina. Sya ba talaga 'yung nakahalikan ni Hikari?"Argh! Ang tanga ko talaga!" Pagkausap ko sa sarili ko habang tinotoktokan ang ulo ko.Bakit hindi ko sila nagawang lapitan at kumprontahin? May karapatan naman ako di'ba? Boyfriend ko si Michael. Pede ko silang sugurin at pagsasampalin pero di ko nagawa.Bakit? Tanong ko sa sarili ko kahit alam ko na naman ang kasagutan.Unang-una dahil inunahan ako ng takot. Takot na malaman ko ang katotohanan kung may namamagitan ba sa kanila o wala. Natatakot akong marinig mula mismo sa bibig ni Michael na hindi lang ako nag-iisa para sa kanya.Pangalawa, dahil kaibigan ko si Hikari. Alam ko rin ang nararamdaman nya para sa nobyo ko. Nang makita ko sya kaninang hinahalikan si Michael, di ko maiwasang manlumo. Pero sa kabila 'nun ay di ko rin magawang magalit sa k

It’s been 2 months simula nang ipakilala ni Pier si Minchy sa akin.Okay naman kami ni Minchy...Pero sa harap lang ni Pier. Kapag magkakasama kaming tatlo at umaalis saglit si Pier, nararamdaman ko na ayaw akong kasama ni Minchy. Sa tuwing magkakasalubong kami sa daan at magtatama ang mga mata namin, binabalewala niya lamang ako na para bang hindi kami magkakilala. Pero kapag magkakasama kaming tatlo nina Pier, napakabait at friendly niya makipag-usap sa akin.Maaari ay naiinis siya na palagi akong nakabuntot sa kanila ni Pier sa lahat ng oras. Kahit naman siguro ako maiinis kapag di ko masolo ang taong gusto ko.“Oh, look! Minchy’ calling!” Malaking ngiti na sabi ni Pier at mabilis na sinagot ang tawag.Nginitian ko lamang siya.Nagpatuloy kami sa pag-akyat papunta sa classroom namin sa unang subject habang kinakausap ni Pier si Minchy sa kanyang cellphone.Di siya hinatid ni Pier sa classroom niya ngayon dahil absent daw ang dalaga kaya naman sabay kami ni Pier papasok ngayon. Nito

“Nikko!!!”Napaangat ako ng tingin nang marinig ang boses ni Pier na tila nag-aalala. Akala ko ba sa gate niya ko hihintayin? Bakit nandito siya?“Akala ko ba hihintayin mo ko sa gate?” nagtatakang tanong ko. Iyon naman kasi talaga usapan namin. Nang makalapit agad niya akong sinuri na para ba na may mali sa akin.Don’t tell me alam niya na muntik nang may mangyari sa akin? Tinawagan ba siya ni Raul? Parang ang bilis naman.“Are you okay? Something happened, right?” Hingal pa na tanong niya.Saglit ko muna siyang tinignan sa mukha. Nababakas ang labis na pagod at pag-aalala. Mukhang nagmadali talaga siya para pumunta dito.Ngumiti ako sa kanya at tumango. “Of course, okay lang ako. Bakit naman ako hindi magiging okay?” Sabi ko pa.Kinurot niya ako sa pisngi. “Don’t lie to me, Nik. Something happened.”“How did you know, then?” Mabilis na tanong ko pabalik.He just stared at me. Para bang nahihirapan siya masagot ang tanong ko. “I-I don’t know.” Sagot niya “It’s like I felt your fear.

Sunod-sunod na pumatak ang luha ko dahil sa takot.Ano'ng gagawin nila sa akin?Bubugbugin ba nila ako?O baka naman---Pinikit ko ng mariin ako mata ko at umiling."Bakit ka ba kasi biglang tumakbo? Wala ka namang atraso sa amin." Natatawang sabi 'nung may takip sa bibig ko. Medyo hinihingal sila dahil sa paghabol sa akin."Eh, may kasabihan pa naman na pagtumakbo, habulin." Sabi pa 'nung isa.Tanga ba siya o ano? Wala namang ganun na kasabihan, eh.Nagtawanan silang tatlo."O baka naman nagpapapansin ka talaga sa'min." sabi ng lalaking kaharap ko at inayos ang pagkakatakip sa bibig ko. "Why? Are you in heat? Are you looking for a partner? If you're okay with us, we don't mind playing with you since you're not that bad." Sabi niya at hinaplos pa ang dibdib ko.Umiling ako. Umiling ako ng marahas.Hindi ako nakakaranas ng heat. Never ko pa na naranasan iyon. Sana naman pag nalaman nila ito pakawalan na nila ako."I see." Sabi nung lalaki at binitawan na ang bibig ko.Mabilis ko naman

Dalawang taon na ang nakalipas simula ng malaman ko na isa akong omega. 4th year high school at graduating ako 'nung magsagawa ng testing sa school namin. Sadyang bago tumapak ng college ang mga estudyante isinasagawa ang testing for secondary sexuality dahil madalas sa edad na 18 unang nararanasan ng mga alpha ang kanilang rut at heat naman para sa mga omega. Ginagawa ito upang malaman kung sinong estudyante ang dapat i-monitor if ever na may makaranas ng penomena. Hindi naman kami mahirap bantayan dahil 3 alpha at 2 omega lang ang meron dito sa school namin. Pero sa totoo lang, sa lahat-lahat ng school dito sa lugar namin, dito sa university namin nagkaroon ng ganoong karaming bilang ng alpha at omega. Sobrang liit lang kasi ng populasyon ng mga kagaya namin - hindi katulad ng mga beta. 3rd year college na ako ngayon. Tulad ng inaasahan nag-iba ang trato sa akin ng mga tao pero palaging nandiyan si Pier upang ipagtanggol ako. Sa paanong paraan? Pier is from a family of alphas.

'Alpha, Beta and Omega.' Ang mga ito ang tawag sa ikalawang sekswalidad ng tao - ('babae' at 'lalaki' ang itinuturing na ikauna) Alpha. Ito ang maituturing pinakamataas na uri ng ikalawang sekswalidad. Lahat ng mga taong alpha ay siguradong na ang pagiging matagumpay sa buhay. Likas na matatalino, makikisig at mas angat ang abilidad kung ikukumpara sa ibang ikalawang sekswalidad. Ngunit napakaliit lamang ng bilang ng mga alpha sa mundong ito. Halos 10% lamang sa buong mundo ang bilang nila kaya bihira ka lamang makakakita at kilala ng mga ito. Beta. Ito ang itinuturing na normal sa lahat ng ikalawang sekswalidad. Hindi likas ang pagiging matalino. Nakadepende pa rin sa tao - ganun na rin ang itsura at abilidad nila. (Ngunit di mas aangat sa mga alpha) Sila ang umookupa ng 87% na populasyon sa mundo. Omega.Ito ang itinuturing na pinakamababang uri ng ikalawang sekswalidad dito sa mundo. Likas sa kanila na magkaroon ng kaaya-ayang itsura at dahil ito sa kakayahan ng katawan nila.