"Good Morning, Ma'am. Sorry I'm late."
Biglang napatingin ang buong klase sa pintuan ng room namin nang padabog na pumasok si Michael at sinabi ang usual line nya tuwing umaga.Natawa na lang ako ng mahina dahil nangyari na ang inaasahan kong mangyari. Nakagawian na kasi ni Michael na malate at mag sorry sa mga adviser namin sa unang subject.
"Why are you late again, Michael?" Kalmado na sabi ni Ma'am na sa tingin ko ay sanay na naman sa pagiging late nya. Pero kahit kalamado, bakas pa rin ang inis sa mukha niya dahil sa pagkaudlot ng discussion nya.
"Napasarap po kagabi, Ma'am. If you know what I mean..." mapang-asar na sagot ni Michael na nakapagpanganga kay Ma'am at sa'kin.
Namula ang buong mukha ni Ma'am dahil sa hindi inaasahang sagot nito at parang gustong itong pagalitan ngunit napili nalang hawakan ang noo nya at umiling. Wala rin namang mangyayari kung pagsasabihan nya si Michael.
He's way too blunt but very dense at the same time. Kita mo at di na nahiya i-announce ang kagaguhan na ginawa nila ng girlfriend niya kagabi.Masasayang lang oras mo kung makikipagdebate ka sa kanya, he listens to no one.
"Please, Michael. Just sit down... and shut that mouth of yours.." Ma'am said and sighed defeatedly. Alam kong kaya nya di pinalabas si Michael kasi di rin ito susunod, and what's worse is manggugulo lang 'to until the last second of this subject. So good job, Ma'am. You did the right thing. "Let us continue..."
Nagstart na ulit ang klase. Si Michael naman lumakad na palapit sa'kin. He sat next to me.
"Slowpoke..." bulong ko pero tama lang para marinig niya.He chuckled with his deep voice. "Wrong. I overslept." Sabi nya at itinama yung sinabi kong mabagal sya.
"Manwhore..." muling asar ko sa kanya. Natawa nalang sya ng konti at tumingin na sa whiteboard. Umiling nalang ako at nakinig na din kay Ma'am.
How many years has it been?
Four.. no five years. Apparently, after that night five years ago until now, we're still friends. I don't know. After that thing happened, he acted normally - as if nothing happened. Like, we just watched a porn video that night, no kiss no handjob.
And yep, alam ko na rin kung ano ang nangyari sakin that night. I was turned-on for the first time in my life and Michael had to help me. Pagkatapos noon, I had to do it by myself na of course, kasi mukhang wala na syang balak na tumulong ulit.
Actually, mukha kinalimutan na nga nya talaga eh.
I was surprised when I felt something hit my head. Napamura ako nang makitang maliit na pirasong nakagusumot na papel iyon na galing kay Michael na nakangisi ngayon ng nakakaloko. I mouthed 'the fuck?' to him as I picked the paper that fell on the floor. Eto na naman sya. Isa 'to sa mga hobby nya, ang kaso lang sa'kin nya lang ginagawa.
I opened the crumpled paper and as expected, may nakasulat doon.
'My birthday’s around the corner and I am expecting a gift. Thanks.' - he wrote.
Nagreply ako dun sa papel at pagkatapos ay ginusot ulit 'yon sabay bato ng malakas sa kanya. Good thing di yon napansin ni Ma'am na busing-busy ngayon sa pag-eexplain ng mga codes sa whiteboard.
Michael chuckled and my heart skipped a beat.
Btw, we're 4nd year IT students. I chose this course kasi in-demand daw tulad ng reason ng ibang nagtake din nito habang si Michael naman, ewan, di kung bakit ito ang kursong kinuha nya. I found it weird because I thought he would take something related to managing business kasi naman businessman at businesswoman ang magulang niya.
FYI, this best friend of mine is pretty darn rich.
Pag nakita mo 'yung bahay nila mapagkakamalan mong mall o kaya museum. Mapapanganga ka nalang.
Anyway, in-expect ko na matatawa sya sa sinulat kong sagot pero seryoso lang siya.
Oops, sineryoso nya ata ako. I laughed at the possibility. Nang ibinalik niya sakin yung papel, natawa ako sa binasa ko. You aren’t serious, are you?Reply nya sa sinabi ko. Wow, he really took that seriously. Tiningnan ko sya at nakatingin sya ng seryoso sa akin. Oww, c'mon don't look at me like that, you're making me fall for you even more.
Yes, I admit it. I love him. Matagal ko nang narealize but no, hindi nya alam. I'm not sure of what will happen. Natatakot ako sa magiging reaksyon nya. Hindi ako sure kung tatanggapin pa rin ba nya ako bilang bestfriend kahit na isa akong homo, idagdag mo pa yung nararamdaman ko para sa kanya. Baka naman kasi itaboy nya ako dahil doon. I don't want to take the risk.
About me being homo, I am not sure either. Hindi naman ako attracted sa lahat ng lalaki, sa kanya lang. Though, hindi rin ako attracted sa mga babae but who knows? Baka may makilala ako someday na pasok sa panlasa ko. That would be nice. Hindi ko na kailangan pang isekreto ang mga nararamdaman ko. At magkakaroon kami ng normal na relasyon.
Anyway, kung gusto nyo malaman ang sinabi ko kay Michael. Sinabi ko lang naman sa kanya na, 'if you don’t mind accepting my already used underwear then it's fine xD'. At syempre joke lang 'yun. His reaction is just hilarious.
Man my birthday wish for u would be, be dense no more... Of course I’m just kidding, I don't want to ruin ur day man..but seriously I've got no money for this month.. - Sagot ko.
Ayaw kong ma-misinterpret pa nya ang biro ko, baka mabuko pa nya ang nararamdaman ko para sa kanya malalagot ako nyan.
Pinagmasdan ko ang hitsura nya habang binabasa ang sagot ko. Too bad, emotionless sya habang nagbabasa hindi ko tuloy mabasa ang natakbo sa utak nya.
Pagsulat niya ng reply nya, binato na nya sa'kin yung papel at nakinig na ulit kay Ma'am. Mukha ayaw na nya makipag-chat via crumpled paper since nakikinig na sya. Owkay.
Whatever. Let's just get wasted that night. We'll bring Ailan, Jr and Marvin with us. - he wrote with finality.
Nagkibit balikat na lang ako at nakinig na lang din kay Ma'am. But I have this feeling na parang may mangyayari sa araw na iyon, isinawalang bahala ko na lang.
I just hope it's nothing bad.---
"The hell?" I shouted when I felt someone grab my ass.
Nang tingnan ko kung sino iyong manyak na 'yun, napag-alaman kong di sya nag-iisa. Tatlo silang mga babae na may maikling skirts. All of them looks sexy with their nice long slim legs. Naka-off shoulder 'yung isa sa kanila, yung isa naman ay naka-blouse na nakabukas ang first two buttons at yung isa naman ay naka crop top. And okay, they're pretty. But why would this pretty ladies grabbed my ass?
"Hi Carlo." Sabi ng nanghipo sakin at kumaway. Napataas ang kilay ko.
Ha? Sino ba sila? Bakit nila ako kilala?"Uhm.. do I know you, ladies?" Tanong ko at nag-aalangan na kumaway din pabalik sa kanila. Nag-aww naman sila bigla at humawak sa dibdib nila.
"Grabe, you're so cute." Sabi nya ulit at kinurot ako sa pisngi. Nope, hindi ako maliit kaya I have no idea kung bakit nila ko tinatawag na cute.
What's with this weird girls?"Anyway, no. Hindi ko kami kilala but we do know you. You are our very ukelicious Carlo." Excited na sabi nya.
"Right? Bagay na bagay siyang maging bottom!" Sabi pa nung isa.
"Yeah, mas makinis pa sya sa kahit sinong babae. And look at his butt. It's firm, round and well-shaped. It’s to die for." At dagdag pa 'nung isa. Ramdam ko ang titig at dinig ko ang bulungan ng mga taong nakapaligid sa amin. Dang, this is really embarrassing.
Nagtilian silang tatlo at tumalon-talon pa dahil sa mga pinagsasasabi nila. What are they getting excited for? Oh for fuck sake, I'm really confused here.
"What in the bloody hell are you talking about? Ano bang lenggwahe ang gamit nyo? What is kukilicious? " Tanong at sigaw ko at the same time. I hate being confused. Really.
Tumawa sila sa sinabi ko. "It's ukelicious. And nevermind ayoko na ma-damage ang kainosentehan mo, my sweet Carlo." Sabi nya at ngumiti, "Anyway, we need to go. I'm Ash by the way. She is Nics and she is Rams, if you need someone to talk to about something confidential, just look for us."
Dali-dali na silang umalis at nawala sa paningin ko. Naiwan ako doon na nakatayo, nakanganga and well.. tulala.
Di ako makapag process sa nangyari. Nang sa wakas gumana na ulit ng ayos ang utak ko, napa buntong-hininga ako.
What the hell was that?
"Hey, guys." Masiglang bati ni Michael sa'min nang pagkalapit nya. Bumati naman kami pabalik sa kanya. Nakipaghandshake pa sya mga kaibigan namin at sinuntok ng mahina ang braso ko bilang pagbati. Alam niyang di ako mahilig makipag handshake. "Yea, so here's Lea, my girlfriend."At dun lang namin napansin ang babae sa likuran niya. Nakangiti ito ng malaki at kumaway sa amin. Tumango lang sina Ailan, Marvin at JR sa babae habang ako naman ay ngumiti at kumaway din.Teka, sino 'to babaeng 'to? Asan si Steff? Isip ko habang pilit na nakangiti pa rin dun sa Lea daw. I know, ang plastic ko. Kesa naman dedmahin ko sya, bastos ko naman.Btw, Steff was Michael's ex-girlfriend, I guess? To be honest I'm not sure since kahapon kasabay pa namin sya maglunch. Yah. She had been eating lunch with us for almost... uhh, more or less a week now? Urgh nevermind. Okay na rin 'to, baka mabait naman di tulad ni Steff na lagi na lamang nakikipag kompetensya sa akin at di ko alam kung bakit.Michael sat be
"Kael." Nakangiti na bati ko kay Michael ng makita ko syang naglalakad papuntang lockers area. Nag-angat naman sya ng tingin at ngumiti sakin."Carlo." Bati niya pabalik at kumaway. "Aga mo ata ngayon?"Natawa naman ako ng bahagya sa sinabi nya. "Sayo pa talaga galing ang mga salitang yan. Bakit ang aga mo ngayon?"Nang sinabi ko ang mga salitang 'yon, automatikong sumibangot ang mukha nya. "Lea was consistently calling me. She said she wants celebrate our first weeksary today. Women."Wow, so bumangon sya ng maaga para lang sa dahilan na 'yon? That girl is really lucky. Imagine, she made Michael wake up and even went to school this early. Nahanap na kaya ni Michael ang katapat nya? Oh, that would kill me inside. Definitely."W-Wow! May nakakapagpa sunod na sa isang Kael?" Sabi ko na muntik nang pumiyok. Lumunok ako ng laway para ikalma ang sarili ko."Well, yeah." Sabi ni Kael at nagkibit balikat, "But that's not the only reason. Actually, I'm planning to brea----"Huh? Hindi lan
"Carlo, kararating mo lang din?"Napatingin ako sa isa sa mga sa club mates ko na kapapasok lang din sa club room namin na katabi lang ng gym. May kanya-kanya din kaming mga locker dito na related lang sa club namin ang pwedeng ilaman since may nakalaan nang locker para sa academic related na gamit namin.I'm from the basketball club, btw. Pareho kaming lima nina Michael, Ailan, Jr at Marvin. Isa ito sa mga rason kung bakit kami naging magkakaibigan, maliban kay Michael na talagang matagal ko na naging bestfriend. Syempre bukod doon, isa rin sa dahilan kaya kami naging magkakaibigan ang pare-pareho kami ng interests and hobbies. Kaya siguro nag-click kami sa isa't-isa.Sila lang ang kasama ko nitong buong apat na taon ko sa kolehiyo. Pero may mga nakakausap parin naman ako na ibang mga tao. Di naman ako nalayo sa ibang tao at nakukuntento na sa apat na 'yun. Haha, may oras na nagsasawa din ako sa pagmumukha nila. Biro lang."Yep. Actually tayong dalawa pa nga lang ang nandito ngayo
Chapter 6"Carlo gising na! Baka malate ka kapag di ka pa bumangon dyan!""OHO!" Sigaw ko habang nakatingin sa pinto.Ang totoo nyan kanina pa naman talaga akong gising eh. Tulala lang ako at nag-iisip ng malalim. Yung tipong nagtetest ka tapos nirerecall mo yung pinag-aralan mo. Oo, parang ganon.Ang totoo nyan, nag-iisip ako kung ano ang pwede ko iregalo kay Michael. O kung mas mabuti ba na wag ko nalang siyang regaluhan tutal yun din naman ang sabi ko sa kanya. Para hindi na rin ako mahirapan mag-isip. Pero nakakahiya naman kasi kung di ako magbibigay. Ang binigay nya kasi sa'kin last birthday ko Jordan na sapatos. At ehem, orig po kung matatanong nyo.AAAARGH! Bahala na nga! Sigaw ko sa isip ko habang ginugulo ang buhok ko.- - - - - - - -"Sir para sa inyo po ba?"Napatingin ako sa sales lady nang bigla siyang sumulpot sa harapan ko. Ngiting-ngiti sya at umaasang makabenta.Ano ba ang ginagawa ko dito sa department store? Ah, naghahanap nga pala ako ng maiiregalo kay Michael. N
Chapter 7"Okay, class dismiss."Pagkasabi ng Professor ng mga salitang iyon, automatikong nagtayuan lahat ng estudyante para mag-uwian. Ako naman, tinapos ko munang kopyahin ang mga notes na nakasulat sa white board bago nag-ayos ng gamit. Nang matapos ako mag-ayos ng gamit, ako nalang ang nag-iisang estudyante ang natitira sa room."Carlo, you ready?" Biglang sabi ni Michael pagbukas nya ng pinto. Napaigtad naman ako sa gulat sa kanya."Yeah." Sagot ko sa kanya sabay irap. "Where are thy?" Dugtong na tanong ko pa na ang tinutukoy ay ang 3 kolokoy naming mga kaibigan."Oh yeah, don't worry about them. They're coming with their cars." Sabi nya na may malapad na ngiting nakapaskil sa labi nya.Oo nga pala. Why bother asking? Rich kid nga pala silang apat maliban sakin. Cars are too common for them. Isa yun sa mga bagay na di mawawala sa kanila."So let's go?" Tanong nya sakin at tumango na lamang ako.Ang tinutukoy nya nga pala ay ang birthday celebration nya. Wala lang. Mag-iinuman la
Chapter 8"Take it off... take it off..." Sigaw nung tatlong kumag habang napakagat naman ako sa aking ibabang labi. Napamura muna ako ng mahina bago hawakan ang laylayan ng t-shirt ko."Do I really have to?" Nanghihinang tanong ko sa kanila. Tumango lang yung tatlo. Nilipat ko ang tingin ko kay Michael na seryoso lang na nakatingin sa'kin."Well, ginawa namin so dapat gawin mo din. Saka may tira ka pa namang suot so anong pinag-aalala mo?" Sabi ni Ailan at tinuro pa ang katawan nyang wala nang saplot ngayon maliban sa brief nya. Ganun din ang sitwasyon JR habang si Marvin naman ay may suot pang damit pero nakaboxer nalang. Si Michael naman topless.Nagbago na kasi ang patakaran ng laro namin ngayon. Napagkasunduan namin na sa tuwing tatapatan ka ng bibig ng bote, kailangan mong magtanggal ng isa sa mga suot mo sa katawan mo. Ang swerte naman ni Michael dahil sa limang piercing nya sa tenga nya. Meron din syang relong suot at kwintas. Malas naman kaming apat dahil wala kaming gaanon
Chapter 9~ Flashback ~"Uhmm... Kael..." Sabi ko pagkaupo ko sa seat ko.Sobrang naiilang ako dahil nga ng nangyari kagabi. Gusto ko lang din magpasalamat dahil tinulungan nya ako kahit na nakakailang para sa dalawang lalaki gawin ang ganung bagay.Nang lumipat ang mga mata ni Michael sa'kin, may kung anong emosyon akong nakita doon. Parang inis o takot, basta di ko mapangalanan. Napaisip naman ako. Parang ayoko na tuloy banggitin pa sa kanya ang mga sasabihin ko.Ngunit agad din namang nawala ang kung ano mang emosyon iyon sa mata nya nang ngumiti sya sa'kin. "Good Morning, Carlo." Bati nya tulad ng palagi nyang ginagawa.Di ko alam pero pinamulahan ako ng mukha nang binati nya ako. Kimi naman ako ngumiti sa kanya at bumati din, "G-Good Morning din!" Nahihiyang sabi ko pa sa kanya.Binigyan nya ako ng nawiwirduhang tingin. "Ano bang nangyayari sa'yo? Bat ganyan ka magsalita?" Nagtatakang sabi nya.Syempre di nya naman ako masisisi dahil sa nangyari kagabi. Nanunumbalik sa isipan ko
Chapter 10 "I'm sorry, Michael." Hindi sya nagsalita. Ako naman ay nanatiling nayuko at nanginginig sa pagitan ng mga bisig nya. Hinihintay kung kelan lalapat ang mga palad nya para saktan ako. Habang tumatagal ang oras ng di nya pag galaw ay lalong akong kinakabahan. Ilan pang segundo ang dumaan at maya-maya pumulupot ang magkabilang braso nya sa bewang ko. Marahan hinalikan nya ang balikat ko bago nya isinandal dito ang kanyang ulo na naghatid ng kakaibang kuryente sa buong katawan ko. "No, Carlo. I'm sorry. Please forgive me. I never intend to hurt you. Everything just went black and before I know it, I already did something horrible to you. Forgive me." Bulong nya sa'kin na siyang ikinagulat ko. Tila nagbalik na sa tamang huwisyo si Michael. Ito ang tunay kong bestfriend. Nagpapakumbaba at mahinahon pagdating sa bagay-bagay. At dahil sa mga sinabi nya, tila lumambot ang puso ko. Nawala ang takot sa dibdib ko at kumalma ang buong sistema ko. "Just please, wag ka nang gumawa n
"Nhnn~"Mabilis akong napagalaw mula sa kinauupuan ko, katabi ng kama na kinahihigaan ng taong mahal na mahal ko. Hanggang ngayon, ramdam ko pa rin ang galit sa dibdib ko habang pinagmamasdan ang mukha niya na may konti mga pasa at galos.Hinding-hindi ko hahayaang hindi magbayad ang mga taong gumawa sa kanya ng mga bagay na ito. Sisiguraduhin kong magiging mala-impyerno ang buhay nila. He doesn't deserve any of this, my lovely angel. He's been through a lot and I don't like the fact that all of it was my fault.Damn.If only I could lock him up. He wouldn't be hurt anymore. No one would see him or would want to take him away from me. He will be only mine and will always be there by my side. God, I could look at him all day. That was a good idea, right?Yeah, I could lock him up with me, forever. I can do that,but I won't.I've been selfish enough. I don't want to hurt him anymore. I don't want to be the reason of his tears again. I don't want to see his back again, like he's about t
"Oh, God!" Mahinang pag-ungol ko at mariing ipinikit ang mata ko nang bumilis ang paggalaw ni Michael sa loob ko.He opened my legs wider as his thrust became deeper. I bit my lower to stop myself from moaning. We're inside the car for fuck's sake. In a fucking car.I don't how or why did I let him do this here. We just ate lunch in a restaurant then suddenly he asked me to try doing it in the car. I wasn't suppose to agree. Promise hindi ko talaga alam kung paano niya ako napapayag."Not there, Kael! Dammit!" Asar na sabi ko nang naramdaman ko ang paghalik nya sa leeg ko. Mamarakahan na naman niya ako doon kahit na alam nyang may ibang makakakita noon.Naramdaman ko ang pagngiti niya sa leeg ko at mabilis ko naman hinila ang ulo nya palayo sa leeg ko. If I know, gagawin nya pa rin iyon kahit na ayaw ko para lang asarin ako. Ganoon siya kaisip bata."Don't." Nanlilisik matang banta ko sa kanya at nakangiting tumango naman siya."Yes, my love!" Bulong nya malapit sa tenga ko at kinagat
"Ehem." Pagtikhim ko muna bago kumatok sa pinto ng music room.Napatigil naman sa pagtugtog ng piano si Dark at napatingin sa direksyon ko. May bakas ng konti gulat sa mukha nya ngunit agad din iyong napalitan ng ngiti."Carlo." Masiglang bati nya at sinenyasan akong pumasok. "What brought you here?""Uhh, this." Sabi ko at inangat ang hawak kong paper bag kung saan nakalagay ang mga gamit na ipinahiram nya sa'kin. "I came to give this back. Salamat ng marami." Sabi ko at inabot sa kanya 'yung paper bag."You are always welcome." Sabi naman nya na malaki ang ngiti sa labi. Bigla tuloy ako napakunot ng noo."Good mood ka ata. What happened?" Tanong ko at umupo sa isang silya doon."Oh c'mon, Carlo." Sabi nya at umiling. "You know I'm always like this when you're around." Tuloy pa nya at nagkibit-balikat.I made a face. Nope, hindi ako kinikilig ha? Ayoko lang magkaroon awkwardness sa pagitan naming dalawa. Isa pa, wala ako sa mood kiligin ngayon."Any news?" Tanong ko sa kanya. Baka la
"What's this?"Ramdam ko ang pagbilis ng puso ko nang magsalita si Michael sa harap ko. Di maipinta ang mukha nya at para bang walang tiwalang nakatingin sa'kin.Nakangiting napatingin ako sa cellphone nya na may message na galing sa'kin.I know something about Carlo. If u're interested, meet me at $@#^*. I'd be more thn willing to share...'Yan ang nakasulat sa message na pinadala ko sa kanya. At hindi naman ako nagsinungaling. I really know something about Carlo pero si Avy na ang bahala doon. Ginamit ko lang ang idea na 'yan para makausap muli sya ng malapitan. May gusto kasi akong sabihin."Do you remember me?" Sabi ko at binalik ang tingin ko sa kanya."I have no time to remember you. I'm here for this," sabi nya at iniangat ang kanyang cellphone. "What do you mean by this?"Saglit nawala ang ngiti sa labi ko ngunit agad ko din iyong ibinalik. I'm already expecting him to be this cold. Sabi kasi sa'kin ni Avy, pinagba-bawalan daw sya ni Carlo makipag-usap sa ibang babae."That's
"Are you cold?" Bulong ni Michael sa tenga ko at may hinigpitan ang pagkakayakap sa'kin mula sa likod.Marahan akong umiling at napangiti nang maramdaman ang paggalaw ng kamay nya habang nakahawak sa kamay ko. "Baba na tayo?" Tanong ko.Binaba nya ang mukha nya at isiniksik iyon sa leeg ko, "Ikaw ang bahala." Pag-ungol nya.Kasalukuyan kaming nasa rooftop ngayon ng hotel na pagmamay-ari ng isa sa mga shareholder ng school namin. Kasama ito sa mga expenses na binayaran namin at dito kami magpapalipas ng gabi.Nang matapos magsaya ang mga estudyante sa EK, dito na agad kami tumuloy para magpahinga. Pero bago kami umakyat sa mga kwarto namin, niyaya muna ako ni Michael paakyat dito.Napatakla ako sa sinagot nya, "Ako 'yung nagtatanong, eh." Sabi ko at di naman sya umimik. "What about you? Aren't you feeling cold?" Tanong ko pabalik sa kanya.Mas isiniksik nya ang mukha nya sa leeg ko. Nagtaasan naman ng bahagya ang balahibo ko nang maramdaman ang paglapat ng labi nya sa leeg ko, "Not rea
What was that?Di makapaniwalang tanong ko sa sarili ko habang nakatingin sa kawalan.Kasalukuyan akong nakaupo ngayon sa isang bench at pilit iniisip kung si Michael nga ba ang nakita ko kanina. Sya ba talaga 'yung nakahalikan ni Hikari?"Argh! Ang tanga ko talaga!" Pagkausap ko sa sarili ko habang tinotoktokan ang ulo ko.Bakit hindi ko sila nagawang lapitan at kumprontahin? May karapatan naman ako di'ba? Boyfriend ko si Michael. Pede ko silang sugurin at pagsasampalin pero di ko nagawa.Bakit? Tanong ko sa sarili ko kahit alam ko na naman ang kasagutan.Unang-una dahil inunahan ako ng takot. Takot na malaman ko ang katotohanan kung may namamagitan ba sa kanila o wala. Natatakot akong marinig mula mismo sa bibig ni Michael na hindi lang ako nag-iisa para sa kanya.Pangalawa, dahil kaibigan ko si Hikari. Alam ko rin ang nararamdaman nya para sa nobyo ko. Nang makita ko sya kaninang hinahalikan si Michael, di ko maiwasang manlumo. Pero sa kabila 'nun ay di ko rin magawang magalit sa k
"Anong gusto mong sakyan natin?"Nanatiling nakakunot ang noo ni Michael sa tanong ko. Sobra kasing nabadtrip ito nang magdesisyon ang prof na naka-assign magmonitor sa klase namin na mag-alphabetical order sa sitting arrangement namin sa bus.Foundation day kasi ng school namin ngayon at dito iyon gaganapin sa EK.Pasimpleng napabuntong-hininga ako nang wala akong narinig na sagot mula kay Michael. Nagmumuk-mok pa rin ito na parang bata dahil lang sa hindi nya ako nakatabi sa bus. Kaya eto, nadamay ako at pati ako ay di nya pinapansin."Kael stop acting like a child, will you? Wag mo nang isipin ang ginawa ni prof kanina. Mababadtrip ka lang lalo." Sabi ko sa kanya at hinila sya papasok ng EK. "Let's enjoy this day." Sabi ko pa at nginitian sya."Acting like a child? No, I'm not." Inis na sabi nya at binawi ang kamay nya mula sa pagkakahawak ko. "You're supposed to sit beside. That's the reason why I agreed to come here kahit na madami pa sa isang dosena na akong nakarating dito." Si
"I-Ikaw ba ang girlfriend ni M-Michael?"Napataas ang isang ko habang nakatingin sa babaeng nasa harapan ko. Para syang tanga dahil kinakalikot nya sa daliri nya habang nakayuko at kinakausap ako."Look at me, will you? Hindi ako masigurado kung ako nga talaga ang kausap mo o may maligno ka dyang nakikita." Sabi ko sa kanya at bigla naman syang sumulyap sa akin. Infairness, may itsura. Pero di hamak na mas maganda ako kesa sa kanya."I-I'm asking you a question." Mahina pa rin na sabi nya.Inilapit ko naman ang tenga ko sa mukha nya, "Ano? Laksan mo nga? Di kita marinig." Inis na sabi ko sa kanya. No, I am not lying. Hindi ko talaga madinig dahil mahina ang boses nya.Di muna sya agad nakapagsalita at saglit na katahimikan ang namagitan sa aming dalawa.Maya-maya bigla syang huminga ng malalim, "I-Ikaw ba ang girlfriend ni Michael?!" Malakas na sigaw nya. Nakapikit pa sya na parang ibinuhos nya lahat ng lakas nya sa pagsigaw na 'yun.Oh, one of his followers, huh?Inismiran ko sya, "A
"Carlo!" Nakangiting bati sa akin ng kaklase ko pagkapasok ko pa lang ng classroom. Ngumiti din naman ako pabalik bilang pagbati."May kailangan ka?" Tanong ko sa kanya gamit ang magalang na tono.Tumango naman sya sa akin na may ngiti pa rin sa labi at tila good-mood na good-mood, "Gusto ko lang kasing itanong kung papasok ba si Michael ngayon? Kase di'ba, di na sya bumalik kahapon pagkatapos ng lunch break?" Tanong nya.Napahawak naman ako sa batok dahil hindi ko din alam kung aattend nga ba si Michael ngayon o hindi.Pagbalik ko kasi kahapon sa room pagkatapos namin mag-usap ni Dark, wala sya sa room. Dumating na 'yung prof namin at nag-umpisa na magturo pero hindi talaga sya umattend. Sinubukan ko pa nga na pumunta sa ibang klase nya na hindi kami magkaklase pero wala daw talaga sya."Hindi ko alam, eh." Sagot ko naman sa kanya sa nanghihinayang na tono.Sa totoo nyan, hinala ko lang, kaya hindi sya pumasok kahapon ay dahil ng kissmark na iniligay ko sa leeg nya. Siguro ay kinain