Luke'sPOVNang magsimulang umalingawngaw ang malamyos na musika at marating namin ang gitnang bahagi ng balkonahe kung saan may mga talulot ng rosas na nakakalat. Dodoblehin ko ang sahod nina Manang Wilma, Manang Daisy at Ate Eleanor dahil sa napakagandang venue at pagkakaayos ng date namin. Hinapit ko si Athalia palapit sakin. Ipinalibot naman ni Athalia ang kamay sa aking leeg. Hinalikan ko ang kaniyang kamay at tinitigan siya. Bakit ba mas lalo siyang gumaganda sa aking paningin?"I love you. Hindi ako magsasaang ulit-ulitin iyon sa iyo, Athalia." ani ko. Tumitig siya saking mga mata."I love you too." aniya at mas lalong idinikit ang katawan sakin. Hindi ko maiwasang mag-init dahil sa pagkakadikit ng aming katawan. Lumayo ako ng bahagya."Gusto mo bang kumain muna? mag-aalas syete y medya na, baka nagugutom ka na." ani ko pero ang totoo gusto kong mawala ang oinit na nararamdaman ko ng mga sandaling iyon. Tumango siya."Sige, mabuti pa nga." aniya. Iginiya ko siya patungo sa mesa
Athalia'sPOVPagkatapos kong kumain. Hindi ko maiwasang dumighay dahil sa kabusugan. Ang sarap ng nilutong pagkain nina Manang Daisy. Sira diet ko nito, baka kapag tumaba ako, ayawan na ako ni Luke. Malalim akong napabuntong-hininga."Ang lalim nun ah, baby. Baka malunod ka niyan, sabagay nandito naman ako para sagipin ka." aniya."Cheesy natin ngayon." biro ko. Tumawa lamang siya."Bakit ang lalim ng buntong-hininga mo? May problema ba?" tanong niya na kakikitaan ng pag-aalala ang mukha. Napasimangot ako. "Paano kaya kapag tumaba ako? Mamahalin mo pa rin kaya ako?" tanong ko. Huminga ng malalim si Luke at nilapitan ako tsaka binuhat na ikinagulat ko, "Luke, bitawan mo ako" histerikal kong ani at tinampal siya sa braso. Tumawa lang si Luke tsa naglakad patungo sa sliding door ng kaniyang kwarto."Hayaan mo na ako baby at tsaka gagamutin natin ang mga paltos mo sa paa." aniya at kininditan ako. Namula ang pisngi ko dahil sa ginawa niyang pagkindat. Nang makapasok kami sa kaniyang kw
Luke'sPOVHindi ko akalain na darating ngayon si mom, bakit napaaga ang dating niya? Kitang-kita ko ang gulat sa mga mata ni Athalia. "Tita Olivia," ani Athalia."Oo, ako nga. Hindi ko akalain na isa ka palang Lereño." ani mom habang titig na titig kay Athalia."Paano niyo po nalaman mom?" tanong ko. Bahagyang natawa si mom."Iho, may pakpak ang balita at uso na ngayon ang mga balita sa social media at nakita ko iyon sa isang site. Si Michael Lereño ay isang matinik na negosyante sa bansa, kaya hindi nakapagtataka na kumalat iyon sa social media." ani mom ng nakangiti. Huminga ng malalim si Athalia."Opo, anak nga po ako ni Michael Lereño, punta po kayo sa kasal nina itay at inay po sa susunod na buwan.' magiliw na paanyaya ni Athalia na may ngiti sa mga labi. Lumapit si mom kay Athalia at niyakap siya na ikinagulat ko. Ibig sabihin lang nun, tanggap ni mom si Athalia? Hindi ko akalain na matatanggap ni mom si Athalia. Dahil ba sa mayaman si Athalia? Tiningnan ako ni Athalia na may
Olivia'sPOVRamdam ko kanina na napansin ni Athalia na hindi tunay ang pakikipaglapit ko sa kaniya. Hindi! Hindi pwede ito! may problema pa akong haharapin, yun ang tungkol sa pagkamatay ni Adan. Tiyak na ipipilit sakin ni Luke na sabihin ang katotohanan sa kaniyang pamilya. Mas mabuti ngang sabihin ko na at alam ko na kakampihan ako ni Luke. Napangiti ako dahil doon. Napatingin ako sa pintuan ng bumukas iyon. Pumasok si Luke na may masuyong ngiti sa mga labi. Ngumiti ako sa kaniya at iniunat ko ang aking dalawang kamay."Yakapin mo naman mom mo, Luke. Pasensiya na kanina hindi kita nayakap. Masaya kasi ako na makitang kasama mo si Athalia." ani ko. Lumapit sakin si Luke na may ngiti pero pakiramdam ko hinhdi iyon tunay. Iwinaksi ko iyon sa isip ko. Hindi dapat ako nag-iisip ng kung ano-ano dahil masisira ang plano."I miss you too, mom." ani Luke ng mayakap na niya ako. Hinagod ko ang kaniyang likod. Pinipilit kong yakapin si Luke pero hindi ko magawa dahil bunga siya ng kataksila
Athalia'sPOVAlas onse y medya na umaga. Umalis si Luke para bumili ng pagkain sa Restaurant na malapit sa gusali. Napatingin ako sa telepono ng tumunog iyon. Iniangat ko iyon at inilagay sa aking taenga. "Good morning, Ma'am. May natanggap po akong email galing sa nagngangalang Mickhaela Romano, nagpapaset po siya ng meeting sa inyo ma'am mamayang ala-una ng hapon." ani Sunshine. Napahigpit ang hawak ko sa telepono. Ano ang kailangan sakin ni Mickhaela? Nandito ba siya para sirain ang relasyon namin ni Luke? Pero hindi ako papayag na mangyari iyon! Naikuyom ko ang aking kamao."Sige. Sabihin mo hihintsyin ko siya." ani ko sa pinatatag na boses."Okay po, ma'am." ani Sunshine. Ibinaba ko na ang telepono at inilagay iyon sa awdotibo. Huminga ako ng malalim. Biglang bumukas ang pintuan at iniluwa niyon si Luke na may dalang take-out. Nang magtama ang aming mga mata ay ngumiti ako sa kaniya. Tumayo ako at nagtungo sa gilid kung saan may mesa at dalawang upuan na pinalagyan ko, may min
Luke'sPOV Araw ng Sabado, ngayon ang araw na susunduin namin ang isa sa naging kaibigan ni Athalia noong nasa Kolehiyo siya, si Adrian Ruiz. Sa totoo lang, pinipigilan ko ang sarili ko na makaramdam ng selos, hindi iyon tama. Kapag nalaman ni Athalia na nagseselos ako, baka magalit siya sakin. Sapat na ang mga sinabi niya sakin na nagpapatunay ng pagmamahal niya sakin. Adruiz Ruiz is just a friend, subukan lang niya na landiin si Athalia ako ang makakalaban niya! Dahil may isa mang tao na ayaw kong mawala, yun ay si Athalia. Mahal ako ni Athalia at sapat na iyon para hindi ako mag-alinlangan sa lahat ng bahay. Napabaling ako sa hagdan ng bumababa roon si Athalia. Wala si Tita Carmen dahil magkasama sila ni tito Mike, mukhang niyaya na nama ni tito Mike si tita Carmen ng date. Hindi ko maiwasang mapanganga dahil sa taglay niyang kagandahan. Simple lamang ang ayos niya pero napakaganda niya. Hindi na niya kailangan ng kolorete sa mukha. Napangiti ako sa suot niya, simple lamang iy
Nang marating namin ang airport at maiparada iyon sa parking lot ng airport. Agad kaming umibis ni Athalia at pumasok sa loob ng airport, pagkatapos kaming impeksyonin ng gwardiya ay nagtungo kami sa waiting area para doon hintayin si Adrian. Bumaling sakin si Athalia."Okay lang ba na pumunta tayo sa bahay nila? Niyayaya niya kasi tayo na doon mananghalian dahil naghanda si Mrs. Ruiz ng pananghalian para satin. Ano sa tingin mo? Okay lang ba sa iyo?" tanong ni Athalia. Tiningnan ko siya at nginitian. Wala namang masama sa paanyaya ni Adrian. "Sure!" ani ko. Niyakap niya ako."Salamat." aniya. Hinalikan ko siya sa noo."Basta ikaw, baby." ani ko."Athalia?" ang tawag na iyon ang naging dahilan para humiwalay sa pagkakayakap sakin si Athalia at tumingin sa unahan, na ginawa ko rin. Nakita ko ang isang lalaki na hindi nagkakalayo ang aming tangkad, mganda ang pangangatawan na makikita sa t-shirt na kaniyang suot dahil bakat na bakat iyon sa kaniyang katawan kahit may suot siyang jacke
Nanlalaki ang mga mata ni Mrs. Ruiz nang marinig ang mga sinabi ko. Mas nagulat ako ng bigla niya akong yakapin ng mahigpit."Oh my god! Ikaw na pala yan, ang laki mo na!" aniya at humiwalay sa pagkakayakap sakin tsaka sinapo ang aking mukha. "Binatang-binata ka na." biglang lumamlam ang kaniyang mga mata. "Ibig sabihin hindi mo alam na si Jackie Santiago ang iyong ina?" tanong niya na kababanaagan ng lungkot ang mukha niya. Umiling ako."Hindi po." ani ko."Mas mabuti na kumain muna tayo at mamaya na natin pag-usapn ang tungkol sa yung ina at bakit hindi mo alam na siya ang iyong ina. Ang dami kong gustong itanong iho, pero kain muna tayo kasi lalamig ang pagkain. Okay lang ba?" tanong niya. Tumango ako."Sige po." ani ko. Tumango si Mrs. Ruiz sakin at nagtungo na sa hapag-kainan kasama sina Adrian at Abby na kababakasan din ng pagkagulat ang mukha kanina. Napatingin ako kay Athalia ng hawakan niya ang aking kamay at marahan iyong hinaplos. pag-aalala ang kababakasan sa kaniyang muk
After 5 yearsLuke'sPOVNang magising ako, nilingon ko ang aking katabi na walang iba kundi si Athalia. Ang aking pinakamamahal na maybahay. Tinitigan ko siya at hindi maiwasan mapangiti dahil sa angkin niyang kagandahan. Kahit lumipas ang mga taon, wala pa rin nagbabago sa kaniya. Siya pa rin ang pinaka-malambing at pinaka-maalaga na babaeng nakilala ko. Sa loob ng limang buwan na pagsasama namin bilang mag-asawa, hindi naging madali iyon. May mga tampuhan at away pero hindi matatapos ang araw na hindi kami nagkakaayos. Hindi namin pinapatagal ang tampuhan at away, at yun ang mas lalong nagpatatag sa aming dalawa. Limang taon na rin si Lath, at nasa kabilang kwarto siya ngayon. Hinaplos ko ang kaniyang pisngi at dahan-dahan lumapit sa kaniya at hinalikan siya sa noo. Ngayon din ang araw ng aming ikalimang anibersaryo bilang mag-asawa. Naghikab si Athalia at inunat ang braso tsaka dahan-dahang iminulat ang mga mata. Nagtama ang aming mata. Ngumiti ako sa kaniya."Good morning, baby."
Hindi ko maiwasang mapangiti ng madatnan si Athalia na nagluluto ng agahan namin ng umagang iyon. Linggo, kaya wala si Ate Tessa dahil pinag-leave ko muna siya ng dalawang araw para makasama niya ang kaniyang pamilya. Dahil isang buwan siyang walang day-off, pero syempre bayad ang araw niya. Ka-buwanan ngayon ni Athalia, at paniguradong malapit na siyang manganak dahil nangangalahati na ang buwan. Exciten na akong makita ang anak namin. Minsan tinatanong ko kung magiging kamukha ko ba siya o baka magiging kamukha ni Athalia? Lumapit ako kay Athalia at niyakap siya mula sa likuran tsaka hinalikan sa taenga."Ano niluluto mo?" tanong ko sa kaniya habang mahigpit na nakayakap sa kaniya. "Bacon, sausage and ham." aniya. Bigla siyang humarap kaya agad akong dumistansya sa kaniya. Tinitigan ko siya, mata sa mata."Good morning baby." bati ko sa kaniya na may ngiti sa mga labi. Ngumiti siya pabalik."Good morning too, baby. Mas maganda na maupo ka na sa mesa at ipaghahain kita." aniya at
Athalia'sPOVIminulat ko ang aking mga mata ng magising ako. Iginala ang paningin sa kung saan naroon ako. Oo nga pala, nakatulog pala ako nang makasakay kami ni Luke sa van kanina. Hindi ko alam pero ramdam ko yung bigat ng katawan ko kanina. Huminga ako ng malalim at bumangon, pero pagbangon ko bigla nalang ako nakaramdam ng pagkahilo. Sh*t! Dali-dali akong nagtungo sa banyo at doon naduwal. "Anak, okay ka lang?" Lumingon ako para tingnan kong sino iyon. Si inay! Pinunasan ko ang aking bibig gamit ang bimpo na nakasabit sa wall tsaka hinarap si inay."Bakit po kayo nandito? Di po ba dapat nasa reception kayo? Asan po si Luke?" sunod-sunod kong tanong sa kaniya. Natawa ng mahina si inay."Pinakiusapan ako ni Luke na bantayan ka at siya muna ang umasikaso sa kasal." ani inay. Tumango-tango ako at tsaka lumabas ng banyo. Nakasunod naman si inay sakin. Umupo ako sa kama at huminga ng malalim. Nakatayo naman si inay sa aking harapan."Kailangan ko na siguro magpa-checkup bukas inay.
Luke'sPOVNgayon ang araw ng kasal namin ni Athalia. Ang araw na pinakahihintay ko. Ang araw na magiging Mrs. Luke Sebastian na si Athalia. Narito ako ngayon sa mansiyon at dito magbibihis, bawal daw kasi magkita ang ikakasal bago ang kasal nila. Napatingin ako sa salamin at huminga ng malalim, kinakabahan ako at the same time excited. Nang matapos, lumabas ako ng kwarto at bumaba ng hagdan tsaka lumabas ng bahay at nagtungo sa sasakyan. Nang makapasok ako, nilingon ako ni Tito Michael na siyang nag-insist na magiging driver ko. Supportive father-in law. Napangiti ako sa isiping iyon. "Kinakabahan?" tanong niya sakin. Ngumiti ako sa byenan ko."Opo, kinakabahan na baka umatras si Athalia. At the same time, naeexcite po ako dahil ang matagalk ko ng pangarap ay mangyayari na, kelan lang noong pinangarap ko na sana maging kasintahan ko siya. Pero higit pa pala doon ang ibibgay, dahil magiging asawa ko siya." ani ko. Natawa si itay. Yun kasi ang gusto niya na itawag ko sa kaniya."Kinak
Athalia'sPOVNgayon ang araw ng kasal nina itay at inay at sobrang excited ako. Pagkatapos kong magbihis, nagtungo ako sa kwarto nila inay, kung saan inaayusan siya ng baklang inupahan namin na mag-aayos sa kaniya. Gusto sana ni itay na isang sikat na make-up artist na upaan, pero ayaw ni inay. Ang mahalaga lang daw sa kaniya ay maayusan siya at ayaw niyang gumastos ng malaki. Kaya walang nagawa si itay kundi ang pumayag. Kumatok ako sa kwarto ng dalawang beses."Inay, si Athalia po ito." ani ko sa medyo may kalakasang boses para marinig niya ako mula sa loob. Ilang sandali pa ay dahan-dahan bumukas ang pinto, si Marlon o Marizza pala ang nagbukas ng pintuan."Tuloy po kayo Ma'am." aniya na may kasamang ngiti sa mga labi. Pumasok ako sa loob at nilapitan si inay. Samantal, bumalik naman si Marizza sa pag-aayos kay inang. Tiningnan ko si inay mula sa salamin, nagtama ang aming mga mata. Ngumiti siya na ginantihan ko rin ng ngiti."Kamusta po?" tanong ko. Ngumiti si inay."Ito anak, e
Luke'sPOVPagkatapos kumain ng agahan, inutusan ko si Manang Carina na papuntahin lahat ng trabahador sa mansiyon at maging sina Tita Odessa at Ate Melissa kasama ang asawa nila. Sina Tita Carmen at Tito Mike ay mukhang alam na ang dahilan kung bakit ko sila pupulungin. Nang makompleto kami sa salas ng mansiyon. Nasa tabi ko lamang si Athalia para suportahan ako."Bakit mo kami pinagtipon-tipon, Luke?" tanong ni Tita Odessa na nakakunot-noo. Bakas sa kaniyang mukha ang pagkalito. Tumikhim ako."Nandito kayong lahat para malaman ninyo ang totoo kong pagkatao. Kung sino nga ba si Luke Sebastian." ani ko at tiningnan ko sila isa-isa. Hanggang sa napunta ang aking paningin kay Athalia. Tumangop siya sakin na may kasamang pagngiti. Hinawakan ko ang kaniyang kamay para doon kumuha ng lakas. Hanggang sa binaling ko ang tingin sa kanila. Nagsimula na ako magkwento sa aking totoong pagkatao pero hindi ko kwenento ang parte na hindi maganda ang trato sakin ni mom. Ayaw kong kamuhian nila si m
Athalia'sPOVHindi ko maiwasang mapangiti ng marinig ang mahinang hilik ni Luke. Tulog na siya, dala na rin siguro ng pagod at sa pag-iyak kanina kaya mabilis siyang nakatulog. Sinuklay-suklay ko pa rin ang kaniyang buhok. Hindi ko maiwasang isipin yung mga narinig ko kanina. Hindi ko akalain na ganun pala kakomplikado ang pagkatao ni Luke. Proud ako sa kaniya dahil napakatapang niya. Kung sa iba lang nangyari ang nangyari sa kaniya ay baka pinanghinaan na sila ng loob. Kaya, masaya ako dahil napagtagumpayan niya iyon.Hinaplos ko ang kaniyang pisngi at dahan-dahang inalis ang kaniyang ulo sa aking hita at inilagay iyon sa unan. Nang matiyak na maayos na ang pagkakahiga niya. Tumayo ako at lumabas ng kwareto. Medyo nararamdaman ko ang sakit sa pang-ibabang bahagi ng aking katawan pero kaya ko naman indahin iyon. Nagtungo ako sa kusina at kumuha ng isang basong tubig. Akmang aalis na ako nang may magsalita sa aking likuran."Gising ka pa pala?" Lumingon ako at nakita si itay na naka
Luke'sPOVBakit ba pagdating kay Athalia napakalambot ko? Ganun siguro talaga kapag mahal mo isang tao. Nang umalis sa pagkakaibabaw sakin si Athalia, bumangon ako at kinuha sa bedside table ang liham. Nang makuha iyon, inilabas ko mula sa envelop ang papel na naglalaman ng liham ni dad. Binuklat at binasa para marinig ni Athalia."Siguro nagtataka ka kung bakit dinaan ko pa sa sulat, kung pwede ko naman sabihin sayo ng personal. Natatakot ako, natatakot ako na baka kamuhian mo ako ng harapan. Ayaw kong makita ang galit sa mukha mo kapag sinasabi ko na sa iyo ang buong katotohanan. Kaya minarapat ko na sa liham ko nalang sabihin sa'yo ang lahat. Dito, masasabi ko sa iyo lahat. Sisimulan ko ito sa tunay mong ina. Hindi si Olivia ang iyong tunay na ina, ang pangalan niya ay Jackie Santiago. Kasintahan ko noon ang iyong ina ng may mangyari samin at hindi ko akalain na magbubunga iyon. Ikinalulungkot kong sabihin sa iyo na naghiwalay kami ng iyong ina dahil sa iyong lolo na ayaw kay Jack
Athalia'sPOVNapangiti nalang ako ng pumasok si Luke sa banyo. Talagang gusto niyang May mangyari samin ngayon. Napailing-iling nalang ako. Hindi ko akalain na takot pala siya sakin. Umupo ako sa kama, pero napatayo ako ng mapansin na hindi maayos ang pagkakalagay ng libre-kama. Kaya habang hindi pa lumalabas si Luke. Inayos ko ang kutson, pero laking gulat ko ng aksidenteng maiangat ko ang kutson ay may nakita akong puting envelope roon. Napakunot-noo ako. Para kanino ang envelope? Malamang kay Luke, sa kaniya naman itong kwarto eh. Kinuha ko iyon at tiningnan ang likod niyon, nanlaki ang mga mata ko ng mabasa ang nakasulat. "Fr. : Adan Sebastian" basa ko sa nakasulat."Athalia?" tawag sakin ni Luke na hindi ko namalayan na lumabas na pala siya sa banyo. Lumingon ako sa kaniya, hindi ko maiwasang mapalunok ng makita ang katawan niya dahil nakatapi lamang siya ng tuwalya. Bumaba ang tingin niya sa hawak ko. Napakunot-noo siya."Ano yan?" tanong niya. Napatingin ako sa sobre at sa k