CHAPTER 36
Tattoo
Hindi naman ako ganoong nabagabag sa tinuran ni Karhiza. Hindi dahil sa wala akong pakialam doon, kung hindi dahil ay hindi ko na sakop pa ng intindihin iyon dahil hindi naman ako katulad nila na kayang lumaban. Ano ngayon kung maaaring mas malakas pala ang mga babae sa underground society kaysa sa mga kalalakihan. Mayroon ba akong magagawa upang makatulong sa kanila na mapatumba ang potential na kalaban? Wala naman, ‘di ba?
Ni hindi ko kayang humawak ng baril. Ni hindi ko nga alam kung kaya ko bang sumipa man lang o manakit ng tao na hindi naaawa rito kalaunan! Ang nagawa ko lang noon na pananakit kay Salazar ay dulot ng adrenaline rush ko at kaba na agad ding nawala sa akin. Hindi na iyon mauulit pa, siguro. O, baka sa panahon lang ng kinakailangan ang ganoong pwersa.
Sumunod na araw ay wala pa rin akong balita kung gising na ba si Dwane. Ang sab isa akin ni Karhiza ay sina Carl at Kurt pa
Continuation Bumalik kami kaagad sa mesa naming kung saan nag-aabang pa rin sina Karhiza at Zid. Naabutan ko silang nag-uusap patungkol sa kung ano man at nang bumaling sa gawi naming si Karhiza, nawala ang ngiti niya sa mukha. Tumayo siya at agad na tumabi sa anak kong kapwa nalingon din sa amin. Karhiza eyed the woman intensely. Kumurap ako sa kaniya dahil halatang halata ang iritasyon at kuryosidad niya rito. “Siya ba si…” natigil sa ere ang pagsasalita ni Amber nang harangan ni Karhiza sa kaniyang paningin ang anak ko. “Don’t come near him,” aniya sa matigas na boses. “Who the are you?” pagkatapos ay ako naman ang binalingan ni Karhiza. “Sino siya?” Napakurap-kurap ako at agad na binalot ng hiya para sa inasal ni Karhiza. Nakita ko ang pagiging alerto ng mga bodyguard sa paligid naming dahilan ng pagbaling ng mga customer sa katabing mesa. Pekeng umubo ako at pinandilatan si Amber nang balingan ko. “
ContinuationHanggang sa makatapos na ako sa pagluluto, nasa isipan ko pa rin ang huling mga sinabi ni Karhiza sa akin at sa mga maid.Kumakain na kami sa hapag at hindi kami binabaan ni Karhiza para saluhan. Pagkatapos niya kasing sabihin iyon sa kitchen, umalis siya at umakyat sa second floor. Malaamang siya ay nasa kaniyang kwarto.Hindi ko alam kung galit ba siya sa akin or what. Hindi ko lang naman siya pinansin kanina, ha? Hindi ba siya sanay na iniignora kaya na-hurt ko ang feelings niya? Dahil ba iyon doon?Pinilig ko ang ulo at tahimik na lamang na tinapos ang pagkain. Inaabala ako ng isip pero hindi ko iyon ipinakita sa anak ko. He’s happily talking about his plans about his first session with Amber tomorrow. Ngumingiti ako sa kaniya sa tuwing hinahabol niya ang reaction ko pero pagkatapos no’n ay bumabalik ako sa pagiging wala sa sarili.Maybe, she’s really upset with me. Ni hindi pa man a
CHAPTER 37HistoryMasakit man pakinggan ang lahat ng mga naririnig ko mula kay Karhiza, ngunit minabuti ko na making pa rin sa kaniya.“Batang bata pa ako noon nang sumali ako sa Villamor Clan. Dwane was young that time too but he’s already on top. Napakagaling niya sa pakikipaglabanan at mali ang tinaguri sa kaniyang ‘The Invincible Hollow King’. Because I see his heart whenever he fights. I see his passion in every punches. I see his soul in every blood. Hindi siya masama, kahit pa masama ang pamamaraan niya ng hustisya.”Huminga ako nang malalim habang sinusubukan na iproseso ang lahat ng mga naririnig. Hindi ko man maintindihan ang ibang mga bagay na sinasabi niya sa akin ngayon, pero pakiramdam ko, nauunawaan ko sila dahil sa pananakit ng puso ko sa bawat naririnig mula sa kaniya.“Hindi ako ang una sa samahan niya, sa Villamor Clan. Nang nakilala ko siya, narito na r
ContinuationTHIRD PERSON’S POV“She’s coming here, Boss…”Isang ngisi ang gumuhit sa labi ng lalaking nakaupo sa isang ginintuang silya, ang pwesto nito’y nakaharap sa imahe ng katirikan ng araw na siyang nagbibigay liwanag sa madilim na kwartong iyon. Ipinatong nito ang mga daliri sa kaniyang labi habang unti-unting tumatalon ang mga balikat s amabilis na paghalakhak. Tila musika ang sariling boses nito sa kaniyang tenga na mas nakapagdagdag pa sa kaniyang kompiyansa sa sarili.She’s coming. At alam niya na walang dala ang taong iyon kung hindi magandang balita.“Alright. Let her come near me… Reech.”Isang tango ang ginawa ng isang dalaga, ngunit kabaliktaran sa kasiyahang nadarama ng kaniyang amo dahil ang puso ng babae ay nagngangalit sa sakit at pait mula rito. Ngunit wala siyang magagawa, kailangan niya ang trabaho. Kailangan niya ang
CHAPTER 38SnakeHindi pa nagising si Dwane. Isang baling muli sa kama niya at sa nakapikit niyang mga mata, bumuntong hininga ako at saka sinarado na ang pinto sa kwarto niya.Hindi ko alam kung kailan siya magigising. Walang nakaaalam kahit ang mga nurse at doctor na tumitingin sa kaniya, walang maibigay sa aking sagot. I understand and I won’t be mad at them. Alam ko naman na ginagawa nila ang lahat ng kanilang makakaya at ina-update kami sa bawat update sa kalagayan ni Dwane.Malala ang tama niya sa tiyan. Natamaan ng bala ang isang laman sa kaniyang kidney kung kaya’t natagalan ang proseso ng pagre-revive sa kaniya. Isama pa na marami ang dugong nawala sa kaniyang katawan at dahil mailap ang pamilya ni Dwane at pinili ng mga tauhan niya na itago ang operasyon kay Dwane, natagalan pa sa paghahanap ng blood donor. Buti na lamang ay may isang tauhan mula sa kaniyang kampo ang malapit sa uri ng kaniyang
CHAPTER 39Villamor ClanHindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko.Mag-iisang oras na magmula nang umalis ako sa library para iwanan ang anak ko at si Amber upang pormal na silang makapagsimula sa pag-aaral. Nanatili naman ako sa katabing kwarto, sa opisina ni Dwane. At kahit pa ako naman ang kusang umalis doon upang bigyan sila ng privacy, hindi ko matanggal ang kabang hatid ng nakita kong tattoo sa likuran ni Amber na siyang naghahatak sa akin na bumalik muli sa kwarto kung nasasaan sila.I don’t know what to do with my feelings. Kung sasabutahin ko ba ang session nila para lamang mapanatag ang loob ko, ay hindi ko alam kung bakit nangingibabaw sa akin ngayon. Maybe, I’m just exhausted from all of the issues we went through lately. Na-consume ako ng pagod at mga alalahanin kaya kahit tamang tao naman ang kasama ko, nilulukuban ako ng kaba.Maybe, I’m just tired. Mula pa rin naman kaninang
Continuation… Habang tumatagal na minuto ang dumaraan sa’kin sa loob ng opisina ni Dwane, mas nadadagdagan ang kaalaman ko mula sa pagkakatatag ng Villamor Clan. He created the organization right after he took the place of being the CEO of VCI, the Villamor Companies Incorporation. Siya ang pumalit sa kan’yang ama sa katukngkulan at kahit na ilang buwan pa lang ang nakalilipas matapos niya ma-discharged sa hospital buhat nang nagyaring aksidente, Nakita ko rin ang envelope na pinakita niya sa akin noon, kung saan inilalaman ang mga impormasyong resulta ng kaniyang pagkaka-aksidente. Unti-unting nagflashback sa isipan ko ang lahat ng napag-usapan naming noon, dito rin, sa kaniyang opisina. "My mother told me everything. Nagising na lang ako, isang araw, nasa hospital na. She apologized, Arra, para sa lahat ng pananahimik niya dahil sa takot at pagmamahal sa aking ama. My father wants me to be hi
CHAPTER 40PhotoThe new envelope contains the information about the new rising organization.Walang duda. Ito nga iyon. Ito ang kasalukuyan kong binabasa.Naka-silyado ang envelope and the date published indicated here are only five days ago. Kung sino man ang may gawa nito ay walang nakalagay. Hindi kaya sa mismong Villamor Clan? Dahil sila-sila rin naman ang nagtutulungan para makakuha ng impormasyon sa mga prospect enemies nila?Ipinilig ko ang ulo at binasa na lamang ang mga nakasulat.May mga litrato rin na naroroon, ngunit nang inisa-isa ko ang mga ito ay wala akong nakita na makakapagturo kung ano ang ngalan ng organisasyon at ng kanilang pinuno. Ang mga litrato ay ilan sa mga namatay na tauhan noong inambush kami sa hotel na tinuluyan naming dal’wa ni Zid. Ang ilan din sa mga impormasyon patungkol sa mga tauhan ay naroroon, maging kung papaano nagkakakonekta ang mga ito sa iisang simbolo
Epilogue “We’re like a picture of a happy family, isn’t it?” Tito Wesker said. Umihip ang panggabing hangin. Magmula pa nang makarating kami rito, at pagmulat ko ng mga mata, ibang pakiramdam na ang dala-dala ko – and I don’t know If it’s because of the person I’m with. “I don’t think so,” Dwane hissed, still holding his gun firmly, while his other hand is holding my hand. Nagising ako na kasama na sa isang sasakyan si Amber at si Tito Wesker. Mukhang dinala nila ako rito sa cliff habang walang malay. At nang magmulat ako ng mga mata, nakikita ko ng nakikipaglaban si Dwane at Reech para sa sariling mga buhay nila. Parang lalabas ang puso ko sa kaba, at sa sobrang takot nang makita siyang nakikipaglaban sa mga tauhan ni Tito Wesker. I saw him got beaten up, then rose and kill the enemies. Hindi ko alam kung kailan ba ako masasanay na makita siyang ganoon. Hindi ko alam. Hindi kailanman. Pero kung ano man
Continuation…Karhiza’s POV“Hindi pa ba matatapos ‘to? They’re so many!” si Ace, matapos paulanan ng bala ang isang batalyong Vipers na sumalubong sa amin.Ngumisi ako, bago sinapak ang isang bitbit ko pa na Viper. He’s right and they’re so many of them. Mukhang marami talagang pera si Wesker Cruz at maraming ipinambayad sa mga ito.“Kaunti na lang ito,” si Sky. “Kanina ay halos hindi ko sila mabilang sa dami. But now, marami naman na tayong nalinis kaya malapit na ito.”“Nakita niyo na ba si Boss?” si Kisha na inilingan namin ang tanong.Hanggang ngayon ay hindi pa namin alam kung nasaan siya at si Arra. Maybe, he’s now talking to the leader – Wesker Cruz and Amber. Maging si Reech ay hindi rin namin nakita kaya marahil ay magkakasama ang tatlo.May tiwala kami kay Reech. She
Continuation…Hindi matapos-tapos ang pagpapaulan ng bala sa anumang dako ng building.“Luke, support Ace! Kami na ang bahala rito ni Kisha at si Ace lang ang mag-isa roon na kinakalaban si Gravo at Hernaz!” sigaw ni Sky at mabilis na lumapit sa aking likod para magkatalikuran kaming bumaril.Nagkasama-sama na kaming lahat at sa hindi inaasahan, natunugan na pala kanina pa ng Viper Society ang pakay namin sa isla. Dwane is nowhere to be found, gayon din sina Reech, Amber, Wesker Cruz – maging si Arra na hindi ko pa alam kung nagkamalay na bas a mga oras na ito. Successful naman ang pagliligtas nina Sky at Luke kay Zid at nasa ligtas na lugar na ito kasama ng mag-asawang Alex at Gabriella. Kasama nila ngayon ang iba pang sugatan na tauhan ng kampo namin doon at nagpapagaling. Samanatalang si Kurt anamn ay bumaba na sa yate dahil hindi na raw masikmura na… well… nakikipaglaban ako.&ldquo
Continuation..."Now, this is war."Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at nang matapos iyong banggitin ni Gravo, I started firing at him."Kisha, damn it! On my back now!" Sigaw sa akin ni Ace at agad na pinaputukan din ang grupo ni Gravo.Two vs. two. That's the score between us right now. Patuloy lang ako sa pagpapaputok at agad na nagtatago sa likod ng mesa kapag sila naman ang nagpapaulan ng bala. Ace are doing the same thing but he's more determine to kill the two that's why siya ang mas lumalabas sa likod ng sofa na ginagawa niyang pang harang. Pero alam ko na hindi siya magtatagal doon dahil hindi naman matigas iyon gaya ng lamesa ko! At kitang kita ko mismo kung papaano nagsisilabasan ang mga bulak sa sofa nang paulanan ito ng mga bala ni Gravo at Damon!"Hey there kitten," dinig kong tawag ni Damon sa akin at agad na pinaulanan din ako ng bala.Agad akong nagtago. Hinihingal pa ako pero tumitingin din ako sa gawi ni Ace dahil magkat
Continuation…. Kisha’s POV Argh! Wala na bang ika-bo-boring ang araw na ito? “Matagal ka pa diyan?” iritang tanong ko kay Ace. Nakaupo ito sa harapan ko, at nasa loob kami ng napasukan naming office. It looks like an office of the executive. Hindi ko nga lang alam kung kanino sa anim. Nasabi ko na ganoon nga dahil sac tv, nakita namin kung kanino ang room para kay Wesker Cruz. Nakita rin naman na naroon si Arra at mukhang wala pang malay sa mga oras na ito. And since looks like everyone is in chaos, may mga nagkalat na tauhan na sa paligid at may nakabakbakan na rin kami kanina ni Ace. “Manahimik ka nga muna, Kisha!” asik sa akin ni Ace. Lumabi ako at ipinilig ang ulo. “Nag-co-concentrate ako rito!” Nagtaas ang kilay ko. “Nag-co-concentrate na ano? Pagurin ako kasi ako lang ang kanina pa nakikipagbakbakan sa mga tauhan na nakikita na tayo?” Like I said, we’re on a executive floor
Continuation…Sky’s POVBakit ba sa dinarami rami ng pupwede kong makasama, ang taong ito pa ang makakapartner ko?Inis kong binalingan ng tingin ang malapad na likod ni Luke, my assigned partner for today. Patungo na kami ngayon sa bandang kaliwa ng building, kung saan hinihinala naming nakakulong si Zid. Kurt hacked the cctv on the whole building and we saw that Zid was held on a separate floor from Arra. Kawawang mag-ina at ganito pa ang sinapit gayong kamakailan lang naman sila muling nabuong pamilya.Kami ang nautusan na kunin ang anak niya, ni Dwane at ang tumapos sa ibang Vipers executives. Sila ang samahan ng mga matataas ang ranggo sa kampo at hindi sila basta-basta sa galing at husay sa pakikipaglaban. Some of them were an exconvict, and some were still hiding from the police fr years. Hindi ko alam kung dapat ba akong matakot na kami ni
CHAPTER 46 War Karhiza’s POV Present time Ito na ang wakas. At dito na ito magsisimula ngayon, sa islang ito. Isang talon ang ginawa ko mula sa speed boat na pinaandar ni Carl. Kaming dalawa ang magkasama ngayon dahil ang pwesto namin ay papunta sa likuran ng buiding kung nasaan ang vipers Society – ang kampo na kinakalaban namin ngayon. The other agents were assigned on a different location and I know that like us, they’re on their rightful places. “Narito na kami,” si Sky ang narinig ko sa radio ng earphone ko. Tumango ako at binalingan ng tingin si Carl na inaayos ng tali sa isang maliit na bato ang speedboat. Alam ko na narinig niya rin sa kaniyang earphone ang sinabi ni Sky. Nilingon niya ako at tinanguan na para bang may lihim kaming pag-uusap sa mga iyon. Iyon pa ang gagamitin namin mamaya pag-alis sa islang ito kung kaya’t marapat lang na i
Continuation...Hindi naman ganoon kalakihan ang room na kung nasasaan ako. Hindi rin naman ganoon katahimik sa loob ng kwartong iyon dahil sa malalakas na lagslas pa rin ng tubig alat na nanggagaling sa likuran ng building. The sea salt air mixed on the heavy clouds that surrounds on the whole room. Madilim, hindi dahil sa mumunting ilaw sa maliit na chandelier at sa kulay kahel nitong liwanag, kun’di dahil sa mga taong nakapaligid sa akin. At sa mga intention nilang alam ko, hindi ko magugustuhan – anuman ang rason na marinig sa mga bibig nila.“So, saan nga ba tayo magsisimula sa pagbabalik tanaw?” hidni ko pa rin mapigilan ang tumitinding galit at poot kay Tito Wesker, at sa kaniyang mga halakhak na hindi ko alam kung saan niya napupulot. Lalo na sa ganitong sitwasyon.Oh, well. Ako lang naman ang nahihirapan dito, dahil patuloy pa rin naman nila akong hawak sa kanilang mga puder. Kinidnap ka nila, Arra,
CHAPTER 45TruthNo. Hindi totoo ang lahat ng ito.Sabihin niyo na nananaginip lang ako at nasa iisa akong bangungot!Please, someone wake me up from dreaming!“Miss me, hija… Arra?” ani Tito Weskey Rey Cruz sa akin, ang isa sa mga matalik na kaibigan ni Papa at ang isa rin sa mga ninong sa kasal ko at ni Dwane noon.Hindi ko mapigilan ang mapaawang ang labi at hindi magawang hindi magulat sa mga nasasaksihan. Bakit siya narito? Bakit siya ang niluluguran ngayon ng mga tauhang nasa paligid niya. Nakayuko sina Delton at ang dalawa pa niyang kasamahan sa harapan ni Tito Wesker. Na animo’y isa isang hari o kung sino mang nakakataas sa kanila.And slowly, an idea crashed on my mind. Realization hit me hard that made my mind spin like a wheel!Ako ang naliliyo sa dami ng mga reyalisasyon na sumasabog sa utak ko.Ano ba talaga ang tunay na totoo sa mga ito? Gulon