CHAPTER 37
History
Masakit man pakinggan ang lahat ng mga naririnig ko mula kay Karhiza, ngunit minabuti ko na making pa rin sa kaniya.
“Batang bata pa ako noon nang sumali ako sa Villamor Clan. Dwane was young that time too but he’s already on top. Napakagaling niya sa pakikipaglabanan at mali ang tinaguri sa kaniyang ‘The Invincible Hollow King’. Because I see his heart whenever he fights. I see his passion in every punches. I see his soul in every blood. Hindi siya masama, kahit pa masama ang pamamaraan niya ng hustisya.”
Huminga ako nang malalim habang sinusubukan na iproseso ang lahat ng mga naririnig. Hindi ko man maintindihan ang ibang mga bagay na sinasabi niya sa akin ngayon, pero pakiramdam ko, nauunawaan ko sila dahil sa pananakit ng puso ko sa bawat naririnig mula sa kaniya.
“Hindi ako ang una sa samahan niya, sa Villamor Clan. Nang nakilala ko siya, narito na r
ContinuationTHIRD PERSON’S POV“She’s coming here, Boss…”Isang ngisi ang gumuhit sa labi ng lalaking nakaupo sa isang ginintuang silya, ang pwesto nito’y nakaharap sa imahe ng katirikan ng araw na siyang nagbibigay liwanag sa madilim na kwartong iyon. Ipinatong nito ang mga daliri sa kaniyang labi habang unti-unting tumatalon ang mga balikat s amabilis na paghalakhak. Tila musika ang sariling boses nito sa kaniyang tenga na mas nakapagdagdag pa sa kaniyang kompiyansa sa sarili.She’s coming. At alam niya na walang dala ang taong iyon kung hindi magandang balita.“Alright. Let her come near me… Reech.”Isang tango ang ginawa ng isang dalaga, ngunit kabaliktaran sa kasiyahang nadarama ng kaniyang amo dahil ang puso ng babae ay nagngangalit sa sakit at pait mula rito. Ngunit wala siyang magagawa, kailangan niya ang trabaho. Kailangan niya ang
CHAPTER 38SnakeHindi pa nagising si Dwane. Isang baling muli sa kama niya at sa nakapikit niyang mga mata, bumuntong hininga ako at saka sinarado na ang pinto sa kwarto niya.Hindi ko alam kung kailan siya magigising. Walang nakaaalam kahit ang mga nurse at doctor na tumitingin sa kaniya, walang maibigay sa aking sagot. I understand and I won’t be mad at them. Alam ko naman na ginagawa nila ang lahat ng kanilang makakaya at ina-update kami sa bawat update sa kalagayan ni Dwane.Malala ang tama niya sa tiyan. Natamaan ng bala ang isang laman sa kaniyang kidney kung kaya’t natagalan ang proseso ng pagre-revive sa kaniya. Isama pa na marami ang dugong nawala sa kaniyang katawan at dahil mailap ang pamilya ni Dwane at pinili ng mga tauhan niya na itago ang operasyon kay Dwane, natagalan pa sa paghahanap ng blood donor. Buti na lamang ay may isang tauhan mula sa kaniyang kampo ang malapit sa uri ng kaniyang
CHAPTER 39Villamor ClanHindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko.Mag-iisang oras na magmula nang umalis ako sa library para iwanan ang anak ko at si Amber upang pormal na silang makapagsimula sa pag-aaral. Nanatili naman ako sa katabing kwarto, sa opisina ni Dwane. At kahit pa ako naman ang kusang umalis doon upang bigyan sila ng privacy, hindi ko matanggal ang kabang hatid ng nakita kong tattoo sa likuran ni Amber na siyang naghahatak sa akin na bumalik muli sa kwarto kung nasasaan sila.I don’t know what to do with my feelings. Kung sasabutahin ko ba ang session nila para lamang mapanatag ang loob ko, ay hindi ko alam kung bakit nangingibabaw sa akin ngayon. Maybe, I’m just exhausted from all of the issues we went through lately. Na-consume ako ng pagod at mga alalahanin kaya kahit tamang tao naman ang kasama ko, nilulukuban ako ng kaba.Maybe, I’m just tired. Mula pa rin naman kaninang
Continuation… Habang tumatagal na minuto ang dumaraan sa’kin sa loob ng opisina ni Dwane, mas nadadagdagan ang kaalaman ko mula sa pagkakatatag ng Villamor Clan. He created the organization right after he took the place of being the CEO of VCI, the Villamor Companies Incorporation. Siya ang pumalit sa kan’yang ama sa katukngkulan at kahit na ilang buwan pa lang ang nakalilipas matapos niya ma-discharged sa hospital buhat nang nagyaring aksidente, Nakita ko rin ang envelope na pinakita niya sa akin noon, kung saan inilalaman ang mga impormasyong resulta ng kaniyang pagkaka-aksidente. Unti-unting nagflashback sa isipan ko ang lahat ng napag-usapan naming noon, dito rin, sa kaniyang opisina. "My mother told me everything. Nagising na lang ako, isang araw, nasa hospital na. She apologized, Arra, para sa lahat ng pananahimik niya dahil sa takot at pagmamahal sa aking ama. My father wants me to be hi
CHAPTER 40PhotoThe new envelope contains the information about the new rising organization.Walang duda. Ito nga iyon. Ito ang kasalukuyan kong binabasa.Naka-silyado ang envelope and the date published indicated here are only five days ago. Kung sino man ang may gawa nito ay walang nakalagay. Hindi kaya sa mismong Villamor Clan? Dahil sila-sila rin naman ang nagtutulungan para makakuha ng impormasyon sa mga prospect enemies nila?Ipinilig ko ang ulo at binasa na lamang ang mga nakasulat.May mga litrato rin na naroroon, ngunit nang inisa-isa ko ang mga ito ay wala akong nakita na makakapagturo kung ano ang ngalan ng organisasyon at ng kanilang pinuno. Ang mga litrato ay ilan sa mga namatay na tauhan noong inambush kami sa hotel na tinuluyan naming dal’wa ni Zid. Ang ilan din sa mga impormasyon patungkol sa mga tauhan ay naroroon, maging kung papaano nagkakakonekta ang mga ito sa iisang simbolo
CHAPTER 41FateHindi ko inasahan ito.Hindi ko nakita... na ganito ang mangyayari.Hindi ko nakita na magbabago ang lahat, at naisabutahe ko ang lahat — dahil lamang sa lubos lubos kong pagtitiwala."Amazed that you're the first one to saw the Vipress, huh?" Amber roared a delicious laughter, making my every nerve rose in so much fear.Ito na 'yon.Wala na akong matatakasanan pa.At ako pa mismo ang nagpapasok sa kalaban, sa sarili kong lungga.Sa sobrang pagkakamangha ko at pagkakatigil sa nasaksihan at nalaman, hindi ko maproseso ang lahat. Hindi ko alam kung saan ba ako magsisimulang mag-isip para iproseso ang lahat at subukan ang sarili na alalahanin... kung saan ba ako nagkamali.Saan ba ako nagkamali?Sa pagtitiwala?Sa hindi ko agad nakita na siya ang totoong kalaban?O sa talagang tanga ako at walang silbi dahil maging ang sarili kong anak
Continuation…“Mga walang hiya kayo! Ano ang ginawa niyo sa anak ko?!”Nangigigil na tumayo ako, punong puno ng galit at luha ang mga mata dahil sap ag-aalala kay Zid. Kung ano man ang ginawa nila sa anak ko ay hinding hindi ko mapapatawad! Kahit ikamatay ko pa ang pagprotekta sa kaniya, gagawin ko!Halos masubsob ang mukha ko nang madaling tumayo at sinugod si Amber na humahalakhak sa harapan ko.“Hayop ka! Ano ang ginawa mo sa anak ko?! Hayop ka, Amber!” sigaw ko habang nagngingitngit sag alit sa kaniya.Hindi ako tuluyang nakalapit sa kaniya dahil hinarangan agada ko ng mga kasama niyang tumatawa rin sa akin at sa sitwasyon ko na tila ba tunay na kasiya-siya iyon! Mga halimaw ba sila? Hindi ba sila tao? Paano nila nagagawa na pagtawanan ang takot at paghihirap ng isang tao?!Mga wala silang puso!Sa kabilang kamay ay hawak ako ng isang matangkad na lalaki – ang tin
Continuation…I was breathing silently. My eyes were tightly closed… yet I know what they’re trying to do to me.“Itali mo ng mabuti iyan at tayo ang malilintikan kapag nakawala!” isnag baritonong tinig ang narinig ko sa likod ko. Hindi iyon galing sa tauhan na si Rigor o kung sino pa mang nabosesan ko mula pa nang makasama ang mga tauhan ni Amber.It’s another bunches of men. Mga hindi ko kilala, sa isang lugar na hindi rin pamilyar sa akin.“O-Oo! Huwag mo akong sigawan at natataranta na nga ako kanina pa rito!” ani ng kaniyang kasamahan.Pinanatili ko ang pagiging kalmado. Mula pa nang magising ako mula sa pagkakasaksak nila sa akin ng kung ano mang kemikal na pampatulog ay naging maluwag ang dibdib ko at para bang nawala ang lahat ng dinaramang mbigat sa loob ko noong nananatili pa akong gising. At nang nakatulog, tila ba nagawa ring hawiin ng gamot na itinurok sa
Epilogue “We’re like a picture of a happy family, isn’t it?” Tito Wesker said. Umihip ang panggabing hangin. Magmula pa nang makarating kami rito, at pagmulat ko ng mga mata, ibang pakiramdam na ang dala-dala ko – and I don’t know If it’s because of the person I’m with. “I don’t think so,” Dwane hissed, still holding his gun firmly, while his other hand is holding my hand. Nagising ako na kasama na sa isang sasakyan si Amber at si Tito Wesker. Mukhang dinala nila ako rito sa cliff habang walang malay. At nang magmulat ako ng mga mata, nakikita ko ng nakikipaglaban si Dwane at Reech para sa sariling mga buhay nila. Parang lalabas ang puso ko sa kaba, at sa sobrang takot nang makita siyang nakikipaglaban sa mga tauhan ni Tito Wesker. I saw him got beaten up, then rose and kill the enemies. Hindi ko alam kung kailan ba ako masasanay na makita siyang ganoon. Hindi ko alam. Hindi kailanman. Pero kung ano man
Continuation…Karhiza’s POV“Hindi pa ba matatapos ‘to? They’re so many!” si Ace, matapos paulanan ng bala ang isang batalyong Vipers na sumalubong sa amin.Ngumisi ako, bago sinapak ang isang bitbit ko pa na Viper. He’s right and they’re so many of them. Mukhang marami talagang pera si Wesker Cruz at maraming ipinambayad sa mga ito.“Kaunti na lang ito,” si Sky. “Kanina ay halos hindi ko sila mabilang sa dami. But now, marami naman na tayong nalinis kaya malapit na ito.”“Nakita niyo na ba si Boss?” si Kisha na inilingan namin ang tanong.Hanggang ngayon ay hindi pa namin alam kung nasaan siya at si Arra. Maybe, he’s now talking to the leader – Wesker Cruz and Amber. Maging si Reech ay hindi rin namin nakita kaya marahil ay magkakasama ang tatlo.May tiwala kami kay Reech. She
Continuation…Hindi matapos-tapos ang pagpapaulan ng bala sa anumang dako ng building.“Luke, support Ace! Kami na ang bahala rito ni Kisha at si Ace lang ang mag-isa roon na kinakalaban si Gravo at Hernaz!” sigaw ni Sky at mabilis na lumapit sa aking likod para magkatalikuran kaming bumaril.Nagkasama-sama na kaming lahat at sa hindi inaasahan, natunugan na pala kanina pa ng Viper Society ang pakay namin sa isla. Dwane is nowhere to be found, gayon din sina Reech, Amber, Wesker Cruz – maging si Arra na hindi ko pa alam kung nagkamalay na bas a mga oras na ito. Successful naman ang pagliligtas nina Sky at Luke kay Zid at nasa ligtas na lugar na ito kasama ng mag-asawang Alex at Gabriella. Kasama nila ngayon ang iba pang sugatan na tauhan ng kampo namin doon at nagpapagaling. Samanatalang si Kurt anamn ay bumaba na sa yate dahil hindi na raw masikmura na… well… nakikipaglaban ako.&ldquo
Continuation..."Now, this is war."Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at nang matapos iyong banggitin ni Gravo, I started firing at him."Kisha, damn it! On my back now!" Sigaw sa akin ni Ace at agad na pinaputukan din ang grupo ni Gravo.Two vs. two. That's the score between us right now. Patuloy lang ako sa pagpapaputok at agad na nagtatago sa likod ng mesa kapag sila naman ang nagpapaulan ng bala. Ace are doing the same thing but he's more determine to kill the two that's why siya ang mas lumalabas sa likod ng sofa na ginagawa niyang pang harang. Pero alam ko na hindi siya magtatagal doon dahil hindi naman matigas iyon gaya ng lamesa ko! At kitang kita ko mismo kung papaano nagsisilabasan ang mga bulak sa sofa nang paulanan ito ng mga bala ni Gravo at Damon!"Hey there kitten," dinig kong tawag ni Damon sa akin at agad na pinaulanan din ako ng bala.Agad akong nagtago. Hinihingal pa ako pero tumitingin din ako sa gawi ni Ace dahil magkat
Continuation…. Kisha’s POV Argh! Wala na bang ika-bo-boring ang araw na ito? “Matagal ka pa diyan?” iritang tanong ko kay Ace. Nakaupo ito sa harapan ko, at nasa loob kami ng napasukan naming office. It looks like an office of the executive. Hindi ko nga lang alam kung kanino sa anim. Nasabi ko na ganoon nga dahil sac tv, nakita namin kung kanino ang room para kay Wesker Cruz. Nakita rin naman na naroon si Arra at mukhang wala pang malay sa mga oras na ito. And since looks like everyone is in chaos, may mga nagkalat na tauhan na sa paligid at may nakabakbakan na rin kami kanina ni Ace. “Manahimik ka nga muna, Kisha!” asik sa akin ni Ace. Lumabi ako at ipinilig ang ulo. “Nag-co-concentrate ako rito!” Nagtaas ang kilay ko. “Nag-co-concentrate na ano? Pagurin ako kasi ako lang ang kanina pa nakikipagbakbakan sa mga tauhan na nakikita na tayo?” Like I said, we’re on a executive floor
Continuation…Sky’s POVBakit ba sa dinarami rami ng pupwede kong makasama, ang taong ito pa ang makakapartner ko?Inis kong binalingan ng tingin ang malapad na likod ni Luke, my assigned partner for today. Patungo na kami ngayon sa bandang kaliwa ng building, kung saan hinihinala naming nakakulong si Zid. Kurt hacked the cctv on the whole building and we saw that Zid was held on a separate floor from Arra. Kawawang mag-ina at ganito pa ang sinapit gayong kamakailan lang naman sila muling nabuong pamilya.Kami ang nautusan na kunin ang anak niya, ni Dwane at ang tumapos sa ibang Vipers executives. Sila ang samahan ng mga matataas ang ranggo sa kampo at hindi sila basta-basta sa galing at husay sa pakikipaglaban. Some of them were an exconvict, and some were still hiding from the police fr years. Hindi ko alam kung dapat ba akong matakot na kami ni
CHAPTER 46 War Karhiza’s POV Present time Ito na ang wakas. At dito na ito magsisimula ngayon, sa islang ito. Isang talon ang ginawa ko mula sa speed boat na pinaandar ni Carl. Kaming dalawa ang magkasama ngayon dahil ang pwesto namin ay papunta sa likuran ng buiding kung nasaan ang vipers Society – ang kampo na kinakalaban namin ngayon. The other agents were assigned on a different location and I know that like us, they’re on their rightful places. “Narito na kami,” si Sky ang narinig ko sa radio ng earphone ko. Tumango ako at binalingan ng tingin si Carl na inaayos ng tali sa isang maliit na bato ang speedboat. Alam ko na narinig niya rin sa kaniyang earphone ang sinabi ni Sky. Nilingon niya ako at tinanguan na para bang may lihim kaming pag-uusap sa mga iyon. Iyon pa ang gagamitin namin mamaya pag-alis sa islang ito kung kaya’t marapat lang na i
Continuation...Hindi naman ganoon kalakihan ang room na kung nasasaan ako. Hindi rin naman ganoon katahimik sa loob ng kwartong iyon dahil sa malalakas na lagslas pa rin ng tubig alat na nanggagaling sa likuran ng building. The sea salt air mixed on the heavy clouds that surrounds on the whole room. Madilim, hindi dahil sa mumunting ilaw sa maliit na chandelier at sa kulay kahel nitong liwanag, kun’di dahil sa mga taong nakapaligid sa akin. At sa mga intention nilang alam ko, hindi ko magugustuhan – anuman ang rason na marinig sa mga bibig nila.“So, saan nga ba tayo magsisimula sa pagbabalik tanaw?” hidni ko pa rin mapigilan ang tumitinding galit at poot kay Tito Wesker, at sa kaniyang mga halakhak na hindi ko alam kung saan niya napupulot. Lalo na sa ganitong sitwasyon.Oh, well. Ako lang naman ang nahihirapan dito, dahil patuloy pa rin naman nila akong hawak sa kanilang mga puder. Kinidnap ka nila, Arra,
CHAPTER 45TruthNo. Hindi totoo ang lahat ng ito.Sabihin niyo na nananaginip lang ako at nasa iisa akong bangungot!Please, someone wake me up from dreaming!“Miss me, hija… Arra?” ani Tito Weskey Rey Cruz sa akin, ang isa sa mga matalik na kaibigan ni Papa at ang isa rin sa mga ninong sa kasal ko at ni Dwane noon.Hindi ko mapigilan ang mapaawang ang labi at hindi magawang hindi magulat sa mga nasasaksihan. Bakit siya narito? Bakit siya ang niluluguran ngayon ng mga tauhang nasa paligid niya. Nakayuko sina Delton at ang dalawa pa niyang kasamahan sa harapan ni Tito Wesker. Na animo’y isa isang hari o kung sino mang nakakataas sa kanila.And slowly, an idea crashed on my mind. Realization hit me hard that made my mind spin like a wheel!Ako ang naliliyo sa dami ng mga reyalisasyon na sumasabog sa utak ko.Ano ba talaga ang tunay na totoo sa mga ito? Gulon