Chapter 28

Lauren

Nang masagot ko ang mga tanong nito sa akin ay kita ko ang pag ngiti nito ng palihim. Pero nahuli pa rin iyon ng matalas kong mga mata.

Bakit parang pakiramdam ko ay interrogation ito ng isang mag jowa na nag hihinala na may kabit ang isa.

Kasi kung titingnan talaga eh ganun ang suma total nito eh.

Huwag siyang ganyan sa akin at baka hindi niya mapanindigan pag ako na ang kumilos sa kanya.

Baka biglang magkalaman ang tiyan nya ng wala sa oras. Lalo pa at kanina pa naka rise itong si little Lauren sa kanya.

Sobrang pag pipigil lang ang ginagawa ko kaya huwag siyang mag ki kilos ng ganyan. Ako pa ang hinamon niya. Baka mabutasan ko siya ng wala sa oras.

Mahina pa naman na ang pagpipigil ko. Kaya nga gusto ko ng umalis kaagad dito sa harap niya eh. Maya lang ng di pa rin ito nagsasalita ay umimik na ako.

"Ma'am Camela, pwede na po ba akong umuwi?" Pagtatawag pansin ko dito. Paano nakatingin lang ito sa kawalan na para bang malalim ang iniisip niya.

Iniisip siguro nito kung