POV: Marie"Ateeee!!!" malakas na katok sa pintuan ng kwarto niya ang pumukaw sa kanyang diwa.Biglang mulat ng kanyang mga mata. 'Si Marlon! patay... anong oras na ba? alas siyete? my God' Nagmamadali siyang bumangon at kiniha ang bathrobe. Tinakpan ng kumot si Bernard.Binuksan niya ang pinto saka lumabas, isinara ulit niya ito."So..sorry hindi ako nagising agad. Gutom ka na ba?" taning niya."Kanina pa ko gising ate. Nakapagluto na nga ako at nakakain. Andyan pa ang sasakyan ni kuya Bernard, asan siya?" tanong nito."Uhmm... hindi ko alam" pagkakaila niya."Baka andyan yan sa loob ha?""Hoy wala no!""Patingin nga..""Hindi pwede.. madumi dyan..""Oow?""Oo nga, bababa na ako" sabi niya dito."Hindi ba kayo magjowa?""Hindi nga.""Baka dyan siya natulog?""Ang kulit mo.""Pakikuha ate nung gamot ko sa kwarto""Okay!" Nagkamali siyang sumunod sa kapatid. Nagmamadali nitong binuksan ang pinto. "Hooy! anong ginagawa mo?" hinabol niya ito.Wala sa kama si Bernard. Nakahinga siya ng ma
"Mababa ang platelet ni Marlon, Marie, may dengue sya" sabi ni Armand habang hawak ang mga test results ng kapatid "maaaring bago siya dumating dito, may sakit na talaga siya.""Anong gamot po doc ang maaaring ipainom sa kanya?" tanong niya kay Armand."Iuwi nyo na lang siya, sasama ako, para maikabit ang dextrose. Walang gamot sa dengue, kailangan mo lang siyang pakainin ng mga pagkaung pwedeng magdagdag ng red blood gaya ng mga ampalaya at madadahong gulay. Kung mananatili siya dito, paracetamol lang din naman ang i ibigay sa kanya, magbabayad ka pa ng bill. At least kung sa inyo, libre na, imomonitor mo nga lang siya." malumanay na wika ni Armand.Nasa Emergency room sila. Alalang alala siya sa kapatid. Ang dami ng naganap sa buhay kahit kakarating lang sa poder niya.Dumating si Bernard na may dalang pagkain. Hindi pa nga pala sila nag aalmusal."Kumain ka muna" iniabot nito ang plastic na may lamang pagkain sa kanya. "kumusta na Armand? anong lagay ng bayaw ko?""Bayaw mo?" nagug
Mabilis mag isip si Bernard. Naipagbook agad nito ng flight ang pamilya niya. Kinabukasan, nakalipad na agad papuntang Manila. Ito pa ang sumundo sa mga ito sa airport. Iba talaga ang may connections.Sa ospital agad dumiretso ang mga ito. Nag iyakan sila ng mga kapatid niya at ina."Hindi na nakasama ang tatay mo anak. Yung mga alaga kasi natin walang mag babantay." sabi ng nanay niyang nagpupunas ng luha "ang ganda mo naman anak..""Miss na miss ko na kayo nanay" niyakap niya ang ina. Napansin niyang naluluha din si Bernard."Ang gwapo ng boyfriend mo anak.. ang bait pa" bulong sa kanya ng nanay niya. "Ano ngang pangalan mo to? Gerard?""Bernard po nay" tugon nito."Salamat at hindi mo pinababayaan ang mga anak ko. Lalo na itong pinakamaganda kong anak" ngumiti ang nanay niya."Wala naman kaming ibang kapatid na babae nanay" sabi ni Marlon, "natural pinakamaganda si ate.""May sakit ka na, epal ka pa" saway niya sa kapatid."Totoo bang nobya mo ang anak ko Gerard?" tanong ng nanay n
Hawak ni Bernard ang kanyang kamay habang nagmamaneho ito. Hinihila niya pero lalo nitong hinihigpitan."Paano ka magdadrive kung hinaharot mo ako" sita niya dito."Hawak ko lang ang kamay mo, unless ilalagay ko yan dito" ipinatong nito sa harapan nito ang kanyang kamay. Nanlaki ang kanyang mata."Bastos ka" simangot niya sa lalaki."Bakit naman ako naging bastos aber? sayo lang ito, ilalabas ko?""Baliw..""Baliw na baliw sayo." Natawa naman siya sa hirit nito."Puro ka talaga kalokohan Bernard!""Oops..""Bakit?" "Don't call me Bernard. Call me, mahal..""Mahal?""Oo, bakit""Mura gusto ko.""Anong mura?""Putang ina" binanggit niya ito sa malanding paraan."Isa pa nga" napangiti si Bernard at hinawakan ang kanyang pisngi."Shit.. putang ina" natatawa siya."Ang sarap sa tenga ng dirty talk mo mahal.. mamaya ka sakin" pinisil nito ang pisngi niya."Anong mamaya?" tanong niya dito."Hindi ko ulit naririnig ang malakas mong ungol eh, siyempre, dalawa lang tayo sa bahay" sabi nito."
Naiuwi na nila ng bahay si Marlon. Tumawag na lang siya sa opisina upang hindi mahirapan ang nanay at mga kapatid niya.Si Bernard pa rin ang sumundo sa kanila. Kumain muna sila sa Mi Unica Hija."Totoo ngang kapatid mo si Dulce" sabi niya habang tinitingnan ang mga bagong larawan sa dingding. Nanlaki ang mga mata niya ng mapansin kung sino ang babaeng kasama nina Bernard sa picture. "si... si..""Mama ko yan" inakbayan siya ni Bernard."Mama mo si.. si tita Ludy?" nakakunot ang noo niyang tanong dito."Yes.. at salamat sayo, nakilala niya si Dulce" nakatingin ito sa picture."You mean, ikaw pala ang inirereto niya sakin?""Yes, at ikaw din pala ang inirereto niya sakin. Siguro sayo niya ibinigay yung bag na Emerald?'"O.. oo.. pasasalamat daw niya sakin yun.""Ipinabili ko yun sa kanya, para ibigay sayo""Sa akin mo sana ibibigay?""Yes, pero naunahan ako ni mama. Tingnan mo ang destiny no? nakilala mo ang future biyenan mo""Alam nya?""Malamang magkwento na dun si Dulce. Lagi silan
Kaagad niyang niyakap si Dulce. Nagtatalunan silang dalawa at nag iiyakan."Kumusta ka na? bakit mo ako blinocked" tanong nito sa kanya."Mahabang istorya. saka ko na ikukwento sayo. Kumusta po kayo tita Ludy""Sabi ko na nga ba, ang ending sa anak ko pa rin ikaw mapupunta" niyakap siya nito "paayaw ayaw ka pa ha." biro pa ng matanda."Kaya nga po eh.. kumusta na po kayo?" tanong niyang ginantihan ng yakap ang ina ni Bernard."Naku, ito ,masayang masaya. Nakita ko na ulit ang mag ama ko""Ang swerte no Dulce" sabi niya "hindi ka pinabayaan ni Lord""Maswerte nga ako, tapos kasundo kp pa amg magiging hipag ko, san ka pa!" sagot nito."Kamag anak nyo ko" tawag ni Bernard sa dalawang babae."Ay, nagtampo ang binata ko" nilapitan ni tita Ludy si Bernard. Hinalikan sa pisngi."Kuya" yumakap din si Dulce dito "baka awayin mo na naman tong hipag ko ha. Itatakwil kita.""Hindi no, mahal ko kaya yan" inakbayan siya ng ni Bernard."Mama ko po pala" pakilala niya sa kanyang ina "mga kapatid ko p
"Congrats Marie.. ikakasal ka na pala" bati sa kanya ni Ericka."Nakakahiya nga po ma'am, kasi baka mapadalas ang pag absent ko kasi po mag aayos ako ng papers.""Okay lang yun, naiintindihan naman kita. Kumusta naman?""Masaya po ma'am. Nandyan po pala ang mga kapatid at nanay ko, pasensiya na po kayo at biglaan lang sila napadalaw.""Okay lang yun. Mas okay nga na hindi nawawalan ng tao sa bahay eh. Madali kasing maaira ang bahay kapag walang nakatira.""Kukunin ko kayong abay ma'am. Sigurado namang si sir ang Best man ni Bernard.""Okay sakin yan.. saan ba ako assign?""Siyempre po maid of honor.""Eh paano si Dulce?""Dalawa kasi sila ni Flor kaya po hindi ko na rin sila nilagay sa maid of honor, candle po sila saka veil.""Masaya ako para sayo Marie..""Salamat po ma'am.""Sana, magtino na talaga ang Bernardong yan.""Thank you po pala, ma'am" naluluha niyang sabi."Bakit ka nagpapasalamat?""Kasi po kung hinsi niyo siya inayawan, baka wala siya sakin ngayon.""Sus.. di ko talaga
"Anong nangyayari dito?" nakakunot ang noo ni Ericka papalapit sa table niya kasunod ang dalawang lalaki. "May meeting dito na hindi namin alam?""Ma'am totoo po bang ikakasal na si Marie?" tanong ni Orlan. "kinicongratulate lang po namin.""At kaninong makating dila naman nanggaling ang balitang yan?" nakataas ang kilay ng boss nilang babae."Narinig lang po namin ma'am" sagot ni Monet."Kayo.. nakikinig kayo ng usapan namin?" tanong ni Monte."Hindi naman po sir" sagot ni Monet "naulinigan lang po namin.""Tutal naman, narinig niyo na rin, oo, ikakasal siya, ano, magreregalo ba kayo?" sagot ni Ericka."Ah.. opo Ma'am" mabilis na sagot ni Monet "eh di kailangan nyo na ng bagong secretary habang pwede pang turuan ni Marie?""At bakit ako hahanap ng bagong secretary?" nakapameywang si Ericka ng sagutin si Monet. Waring naiirita na ang boss niya sa usapang iyon."Kasi aa Japan na po siya titira, hindi ba?" sagot naman ni Orlan.Hindi na nakatiis si Bernard kaya nakisawsaw na rin ito."B