"Tuloy po kayo" pinapasok sila ni Max."Papa" napaiyak ako nung makita ko ang aking mga magulang. Mas nagulat ako ng yakapin nila ako."Anak, kumusta ka na? pasensiya ka na at natiis ka namin sa mahabang panahon" umiiyak na sabi ng papa."Miss na miss ka na namin anak" sabi naman ng mama ko."Miss na miss ko na rin po kayo" umiiyak ko silang niyakap."Bunso" niyakap ako ng mga kuya ko. Isa isa nila akong hinalikan."Siya nga po pala si Max, Max ang pamilya ko." pakilala ko kay Max."Mano po" nagmano siya sa mga magulang ko."Kilala na namin siya, ilang beses niya kaming tinawagan at sinulatan." sagot ng papa."Ha? hindi ko po alam" nagulat ako sa nalaman ko."Oo, kahit hindi namin siya sinasagot, inaupdate niya kami tungkol sayo, siya din ang nagsabing nanganak ka na" sagot ng kuya ko."Yan na ba ang aking apo? Naku magkakaroon na pala ng kalaro si Monica." sabi ng mama."Sinong Monica?" tanong ko."Anak ko" sabi ni Kuya Luis. "Nakababae din ang pamilya natin"Masayang masaya ako lalo
Hindi man ganun kadetalyado ang kwento ng ina, naiintindihan niya ito. Nag iyakan sila ng mama niya."Ma.. pangako, hahanapin ko si Angeli" niyakap niya ang ina.Tiningnan niya ang hitsura ng mama niya nung bata pa. 'Bakit may kamukha siya?'"Hindi ako naniniwalang niloko ako ng tatay mo. Kaya itinago ko ang sulat niya. Ang dami naming pinagdaanan."Ipinakita ng mama niya ang sulat ng kanyan ama.. Ngayong alam na niya ang totoo, tama lang pala na hindi siya magtanim ng sama ng loob sa tatay niya. Ang kailangan na lang niyang gawin ay hanapin ang nawawalang mag ama."Wag kang mag alala mama, gusto mo bang buuin pa ang pamilya natin?""Matagal ko ng pangarap anak.. Ngunit hindi namin mahanap ang tatay at kapatid mo. Kahit saang records, wala.""May itatanong lang ako sa inyo" sabi niya saka tumayo "bakit may larawan kayo ng babaeng ito?" itinuro niya ang portrait."Ako yan.. nung kabataan ko." sagot niyo sa kanya..Nanlaki ang kanyang mga mata. Hindi pala siya namamalikmata. Naalala niy
Isang taon ko ng nakikita si Lucy. Hindi ko alam kung bakit ang ilap ilap niya. Hindi siya kumakain sa canteen na pinagtatrabahuhan ko. Tapos na sana akong magtrabaho doon, dahil nakaipon na ako pang OJT ko, pero nung makita ko siya, nag extend ako ng nag extend, dahil hindi ko pa siya nakikilala.Sikat si Lucy sa mga taga school, beauty and brainy kasi siya. Hindi siya sumasali sa mga pageant, at ang past time niya ay magbasa sa library. Paano ko nalaman? Ini stalk ko siya. Inalam ko ang oras ng uwi niya, kung anong oras ang pasok niya.Mabait din ang Diyos, dahil bago pa ako panghinaan ng loob, sa wakas, pumasok siya ng canteen. Kabang kaba ako habang naroroon siya. Lalo na ng pumila siya para mag order."Anong oorderin mo?" tanong ko sa kanya habang ako ay nakangiti.Ang ganda niya lalo sa malapitan. Sabi rin ng mga kaibigan niyang sina Anna at Alicia ay mabait siya."Pansit lang saka chicken." sagot niya sa akin. Hindi ko alam kung ang expression ng mukha niya ay masaya, o suplada
"Grabe talaga tong Martin na to.. pati ganitong bagay pinapatulan!" ipinosas ako ni Bugoy sa isang poste saka siya lumabas. Pagbalik niya, may dala siyang gatas."Padedehin mo muna ang anak mo" sabay abot nito ng bote sa akin."Salamat.. salamat Bugoy" agad niyang ibinigay sa bata ang dede. Gutom na gutom ito."Hindi ka maaaring bumalik sa kung saan ka galing. Hindi mo kilala si Martin" sabi niya sa akin."Papatayin mo ba ako?" naglakas na ako ng loob na magtaning sa kanya."Oo, kailangan eh" kaswal lang ang sagot niya sa akin."Kahit ako na lang, wag na ang anak ko, pakiusap.." lumuluha na akong nakikiusap sa kanya " bata pa ang anak ko. Kailangan pa niyang mabuhay.""Paoatayin ako ni Martin kapag hindi kita tinuluyan" napailing ito."Mabuti kang tao Bugoy, bakit mo ito ginagawa?""May sakit ang anak ko.. kailangan niya ng pera pang chemo..""Napakabuti mong ama.. kung ano ang kaya mong gawin para sa anak mo, kaya ko ring gawin para sa anak ko.. hindi ka ba nakukonsensiya?""Noong u
Pagdating namin sa Mindoro, sa ospital kami dumiretso, wala na siyang inabutan. Isang linggo ng patay ang kanyang anak. Hindi pa lang mailibing ng ilan nilang kamag anak kasi hinihintay daw siya.Matagal siyang nagmukmok. Namayat talaga si Bugoy. Nagkasakit na siya. Ako naman, nagluluto luto sa labas ng kanyang bahay. Nakakaraos ang araw araw namin. Hiniram ko ang oerang hawak niya."Bugoy, pare, kung hindi ka kakain, malulungkot ang anak mo." sabi ko sa kanya."Gusto ko ng mamatay.." sagot niya sa akin."Wag pare" umiyak ako sa sinabi niya. Niyakap ko siya "Ikaw na lang ang kakampi naming mag ama, pababayaan mo ba kami?""Kaya nyo na naman. Kinarma na ako ng Diyos. Kinuha niya ang pinakamamahal kong anak..""Nandito pa kami ni Angeli, i mean ni Dulce, mahalaga ka sa amin. Maawa ka sa amin. Ipinapangako ko sayong mabubuhay tayo ng masagana. Gagawin ko ang lahat para tuparin yun."Napatingin siya sa akin, malungkot siya. "Una, iniwan ako ng asawa ko pagkapanganak sa anak namin. Ngayon
Nagbubulungan na naman sina Monet at Orlan na akala mo mga bubuyog."Oo, super gwapo nya talaga." sabi ni Monet"Taga saan?" tanong naman ni Orlan."Kaibigan daw nina sir na taga branch sa Japan"'Hindi kaya si Rain ang pinag uusapan ng mga ito?'"Oh, Marie, andyan ka na pala. Nagbilin si ma'am na ipagtimpla mo daw silang kape" sabi ni Orlan."Talaga?""Oo nga, bilisan mo na"Paglabas niya papunta sa pantry, nagtawanan sina Monet."Akala ko ba ayaw nilang maistorbo?" tanong ni Monet."Oo nga, hahaha para mapagalitan siya di ba?"Nag apir pa ang dalawang masasama ang ugali."Nagtimpla siya ng tatlong kape, at ipinasok sa loob ng opisina."Ma'am, ito na po ang kape" saka siya pumasok."Salamat, ang alisto mo talaga, hindi pa ako nakakaorder sayo, paano mo nalaman?" tanong ni Ericka sa kanya. "wala ka kasi kanina.""Ah, eh sabi po ni Orlan nahingi daw po kayong kape" nagtataka niyang sabi."Hay naku, lagi ka talagang ipinapahamak ng mga yun. Sinabi ko kasing bawal pumasok dito eh." napai
Marie, version 2.0..Yun ang madalas niyang naririnig. Kahit sina Ericka ay nanibago sa kanya. Panahon na para siya naman ang magmahal sa kanyang sarili."Blooming ka ata ngayon?" tanong ni Ericka sa kanya."Hindi po.. Narealize ko lang po nitong nakaraan na napabayaan ko na ang sarili ko. Kailangan po siguro bumangon akong mag isa.." sagot niya."Good.. good!" sagot nito."Aah, mam, pwede ko po bang patuluyin sa bahay si Marlon? yung kapatid ko po? kakapasa niya lang po sa board, mag aapply po siyang trabaho.""Oo naman.. ano bang course ng kapatid mo?""Engineer na po siya, electrical.""Ooooh? tamang tama, hiring tayo, gusto mo ba?""Nakakahiya na po ata sa inyo mam" sagot niya."Basta maayos magtrabaho bakit ka mahihiya? ipaayos mo ang CV para maibigay na sa HR""Thank you po mam" masaya niyang sabi.Mas nagfocus siya sa trabaho. Lagi siyang busy. Kahit trabaho niya para bukas ginagawa na niya. Ayaw niyang pagdating sa bahay ay mulat siya ng matagal. Gusto niya makatulog agad.Pat
'I miss you? sino naman kayang loko ito'Bryan Espina? si Dulce, espina, pero hindi naman sila common friends.Isa pang mesaage ang dumating, nagsorry dahil wrong sent.'Hindi ko pa natatry makipag chat sa mga lalaki.. hmmmm' nireplyan niya ito ng 'it's okay''Sorry talaga, nagkamali kasi ako ng sent, that's for my ex'Ex mo na minimessage mo pa ng ganyan?'Bawal ba?'Sira ulo ka.. kung may boyfriend yun, magagalit yung boyfriend niya sayo. Hindi lahat ng pagmamahal pwede, lalo na kung ayaw na sayo!'Grabe ka naman.. bakit may boyfriend ka ba?'Hindi na niya nireplyan ang Bryan na yun. Siguro briken talaga kaya naghahanap ng kausap.Sinamsam na niya ang lahat ng gamit niya, uuwi na siya para maglaba. Napaparanoid siya dahil sa pakiramdam na may nakatingin sa kanya palagi.Pagtawid niya ng kalsada, okay na ang pakiramdam niya.'Siguro napapraning lang talaga ako.. baka wala naman talagang nakamasid sakin..'"Hi kuya!" bati niya sa mga gwardiya."Wow.. ang ganda niyo lalo Miss Marie." n
"You may now, kiss the bride!" anunsiyo ng pari. Nagpalakpakan ang mga bisita. Itinaas ni Bernard ang kanyang belo, saka hinawakan ang magkabila niyang pisngi at hinalikan siya. Akala niya smack lang, subalit hinawakan nito ang leeg niya. Nagkantiyawan ang mga bisita. "Hoooy mamaya na yan!" sigawan ng mga ito na nagtatawanan. Doon pa lang tumigil si Bernard. "I love you.." sabi ni Bernard sa kanya. "I love you more" sagot niya dito. Nagkaroon ng program. Magaling palang mag host si Dulce. Ito ang bumangka sa mga kalokohang laro. Ito rin ang may pasimuno ang mga bring me at hulaan. Lahat nakiparticipate. May mga game prizes pa. Masaya ang lahat na naroroon. Bumabaha din ang pagkain. Maraming nagpaabot ng regalo. Halos hindi na magkasya sa bahay ang mga regalo, kinailangan pa ang dalawang cottage para sa mga ito. Nagkaroon ng sayawan, gaya sa tradisyon ng mga batangenyo. Nilapitan sila ni Ellie saka personal na bumati. "Salamat.. "sagot niya, saka niyakap ang babae, "Kung hindi
Nauna siya kay Bernard sa ilog. Sabi kasi ni Mang Ador, manghuhuli ito ng hipon ng ganoong oras. Naghanap siya ng magandang spot. Inabot din siya ng halos isang oras paghihintay. Ang sabi sa kangya nina Dulce, exclusive ang buong linggo para sa kanila. Hindi sila tumanggap ng mga bookings at guest.Nong sabihin niya sa mga ito, na nais na niyang pakasalan si Bernard pero surprise wedding, agad ang mga itong pumayag. Si Monica ang naging wedding coordinator. Sina Dulce naman at tita Ludy sa lahat. Yung mga list nila bago sila ikasal ay nakuha nina Dulce sa kabinet ng kuya nito. Masayang masaya siya, na wala na siyang hirap na pinagdaanan. Doon sila ikakasal sa rest house ng mga ito. Wala pa rin daw kaalam alam ang lalaki. Maya maya pa, tinawagan siya ni Mang Ador, pababa na daw si Bernard.Nagtago siya sa likod ng bato. Paglusong ng lalaki, tinawag niya ito. Kitang kita niya ang takot sa mga mata nito. Lalo na ng lapitan niya ito na nagmula siya sa tubig kaya hindi niya napigilan ang ma
POV: Bernard Nasa bundok siya, sa kanilang rest house. Ang lugar kung saan niya pinaghinalaan ng hindi maganda si Marie. Ito ang lugar kung saan inakala niyang si Domeng ay ex boyfriend ng dalaga. Pinagyaman na ni Dulce ang lugar na ito. Magaling talaga sa negosyo ang kapatid niya. Ginawa niya itong event place. Lagi ditong may mga celebration lalo na ng kasal. Ang ilog na malapit dito ay ipinagawa pang resort ng kapatid, kaya nagkaroon ng trabaho ang mga anak ni Mang Ador. Kapag walang mga pasok ay nagiextra ang mga ito sa pagtatrabaho sa lugar. May sarili silang catering service. May mga cottages na sa paligid. Masasabi niyang successful itong ginawa ni Dulce. Mukhang may ikakasal na naman. Naghahanda na ang mga tauhan nila. Inaayusan na ng mga ito ang looban. Pinapanood niya ito mula sa glass wall ng kwarto sa itaas. May nagseset up ng lamesa, nag aayos ng arko at mga tent. Ang ganda ng kulay ng motiff ng ikakasal. Ganito ang motiff nila kung ikinasal sila ni Marie, moss green.
POV: Marie Naglalakad siya sa mall, ng mapansin ang isang babae na may kargang bata. May kasama itong ibang lalaki. Sinundan niya ang mga ito. Pinanood niya habang kumakain sa restaurant at nagsusubuan pa. "Anong klaseng babae ito? may asawa na nakikipagharutan pa sa iba. Pinakawalan ko si Bernard para sa kanya, tapos ganito lang ang gagawin ng babaeng ito? lagot ka sakin!" sabi niya sa sarili. Pumasok siya sa restaurant, at tyumayo sa harapan nina Ellie na noon ay masayang kumakain. Napaangat ang tingin sa kanya ng dalawa. "Yes?" nangunot ang noo ni Mark. "Hindi na kayo nahiya! ikaw Ellie, mahal ka pa naman ng asawa mo tapos niloloko mo siya?" nakahalukipkip siya, "ang kapal din naman ng mukha mo!" Nagkatinginan sina Mark at Ellie, saka tumingin sa kanya, bago ulit magtinginan at magkatawanan. "Teka miss, sino ka ba?" tanong ni Mark sa kanya. "Si Marie," sagot ni Ellie. "Ah, siya ba yun?" natawa si Mark "kaya naman pala lokong loko si Bernard sa kanya, batang bata na, maganda
POV: Bernard"Alam mo ba, ang bait ni Marie sakin" sabi niya kay Monte habang hinihintay sina Ellie. Sila ang nag aalaga kay baby Vince."Oooh? paano mo nasabi, kanina kulang na lang kainin ka niya. Parang galit siya sayo" sagot nito sa kanya."Nagtataka rin nga ako, pero base sa usapan namin kanina, parang okay na kami." saka niya nilaro sa Vince "di ba baby? magkakaroon ka na ng ninang.""Wag kang masyadong umasa," kinuha nito si Vince sa kanya, "di ba baby? ninong Bernard mo asyumero na naman.""Hindi naman. Balak ko siyang balikan mamaya at kidnappin" nakangiti niyang sabi sa kaibigan."Sige nga.. hindi ako babalik ng opis. alas sais yun nauwi.""Bakit late na? pinagtatrabaho mo ng matagal ang mahal ko?""Baliw! ayaw niya ng may mga naiiwang gamit at mga nakasaksak na computer. Supervisor na kasi sya.""Buti at iprinomote mo. Pagod na yun kakatrabaho.""Napaalis nga nun si Orlan.""Yung bakla?""Oo.""Bakit?""Binastos siya, pati si Ericka na nananahimik na dinamay pa. Bully talag
POV: MarieNagmamadali siya dahil yung files na i-i-scan niya ay naiwan niya sa bahay. Eksakto namang may sasakay sa elevator."Waiiiit!!! sasakay ako!!" sigaw niya.Sa pagmamadali niya, nadapa siya sa harapan ng lalaking kasabay niya."Okay ka lang ba?" tanong nito. Hindi niya mawari kung bakit inatake siya ng matinding kaba."Okay lang po ako--" iniangat niya ang kanyang paningin. Alam na niya ang rason, ang lalaking iniisip niya gabi gabi. Hindi niya malaman kung bakit madalas niya itong mapanaginipan. Parang magaan ang loob niya sa ex, walang halong galit.Inalalayan siyang tumayo nito "thank you po sir.""Mag iingat ka.." ngumiti ito sa kanya. "kumusta ka na?""Okay na po ako sir" nakangiti pang siya, dahil ang dibdib niya, parang sasabog na. Sobra ang pagkabog ng kanyang dibdib."Mabuti naman.. ang ganda mo lalo ah""Nakarecover na po kasi ako talaga." bumukas na ang elevator "sige po una na ko sir."Hindi na niya makayanan ang presensiya ng lalaki kaya nagmamadali sitang pumunta
POV: BernardMatagal tagal na simula nung huli siyang makatuntong sa opisina ng kaibigan niyang si Monte. Nag aaya itong kumain. Alam niya ang sakit na pinagdadaanan nito dahil sa pagkawala ng asawa. Dinaanan niya muna si Andrei."Ikaw na muna ang bahala dito," paalam niya sa secretary niya."Saan ka pupunta, sir?" tanong nito habang nagtatype sa computer."Sa San Miguel Building" inaayos niya ang kanyang coat."Pupuntahan niyo si Marie sir?" napatingin na ito sa kanya."Hindi.. si Monte ang pupuntahan ko, may lakad kasi kami ngayon," sagot niya dito."Aah.. akala ko makikioagbalikan na kayo kay Marie. Sige sir, ingat ka" muli nitong binalikan ang pagkocomputer.Kung hindi niya ito kilala, hindi niya masasabing may especial case ito. Magaling itong makipag usap sa mga tao. Medyo matabil lang ang dila nito. Saka mabilis maplease. Saka malalamang may menthal disorder si Andrei kapag kunausap na.Iniwan na niya ito. Dumiretso na siya sa elevator patungong parking area. Agad niyang nakita
POV: MarieA YEAR LATER.."Ma'am, papirma po" ibinigay ni Jhun sa kanya ang isang folder. Inabot niya ito saka pinirmahan."Yung schedule ni sir, paki double check. Baka may ma miss kang oras. Yung notes lagi mong ireready." bilin niya dito."Yes ma'am!" tinalikuran na siya ni Jhun.Isang taon na rin simula nung mawala si Rain at maganap ang trahedya sa kanyang buhay. Ilang buwan na rin simula nung pumanaw ang boss niyang si Ericka. Madami ang nangyari sa kanya sa loob lamang ng isang taon.Nadalaw niya na sa Japan ang puntod ni Rain, doon pa sila nagkita nina Dulce at tita Ludy. Doon niya rin nalaman na alam pala ng magulang ni Rain na ex niya si Bernard. Binibiro pa siya ng mga ito na pwede na siyang mag asawa.Napailing na lang siya sa isiping yun. Itinago na rin niya ang larawan ni Rain upang hindi niya ito paulit ulit na maalala.Nasa gitna siya ng pagmumuni muni ng marinig niya ang boses ni Orlan na pinaparinggan siya. Kakapalayas lang kay Monet ni Monte dahil sa pagiging tsismo
POV: MonteNalungkot siya ng malamang sumakabilang buhay na si Rain. Family friend nila ang mga ito. Naawa din siya kay Marie. Wala na siyang planong ligawan ang babae dahil alam niyang masaya na ito sa buhay nito. Na masaya na ito kay Rain. Magiging maligaya na lang siya na titigan ito kahit sa malayo lamang. At siguro, hindi talaga sila para sa isa't isa. Kung may darating na sa kanya, hihintayin na lang niya ito.Pagpasok niya kung saan nakaburol si Rain, agad niyang nilapitan si tita Lily."Nakikiramay po ako sa inyo tita Lily" niyakap niya ang matanda, "pasensiya na po kayo at nasa U.S po si mama, may sakit po kasi si tito Benny.""Okay lang, nagkikita naman kami ng mama mo sa Japan. Kumusta ka na ba?magaling ka na ba? Balita ko ikaw na ulit ang nagm amanage ng kumpanya niyo.""Oo nga po, buti po naging okay na ako," ngumiti siya dito."Buti nga naalala mo pang dalawin si Rain Hijo.""Mukhang siya po ang hindi ako nakikilala, dahil minsan pong nagkita kami, hindi niya ata ako nam