Habang lumilipas ang panahon, nag-mature siya at naging mas kalmado. Napansin ni Noah na nakatitig ito sa kaniya, na bahagyang nakakunot ang mga gilid ng kaniyang labi."Ano ang iniisip mo kapag tinitingnan mo ako ng ganito?"Itinaas ni Solene ang kaniyang baba, ngunit nang mapansin niya ito, nag-iwas siya ng tingin."Wala lang.""Halatang sinilip mo lang ako."Tumugon si Solene kay Noah, "Hindi ka tumingin sa akin, paano mo nalaman na nakasilip ako sa iyo?""Okay, sinilip kita." Inamin lang ni Noah na napansin niya ang bawat kilos niya nang hindi sinasadya. Dahil dito hindi alam ni Solene ang sasabihin, naramdaman na lang niya ang tibok ng puso niya ng napakabilis. Hiniwa ni Noah ang steak at iniabot sa kaniya."Tapos na, kainin mo."Nasiyahan si Solene sa kaniyang maingat na pangangalaga, at ang posisyon sa kaniyang puso ay biglang uminit. Hangga't humakbang si Noah patungo sa kaniya, mararamdaman niya kung gaano kaganda ang mundo.Kinuha niya ang kutsilyo at tinidor at si
Napaka-memorable nito sa kaniya. Para kay Noah, hindi ito dapat banggitin. Medyo nalungkot siya, ano ang dapat tandaan para kay Noah."Bakit hindi ka nagsasalita?"Si Noah ay nasa isang iritable mood. Nang makitang nanatiling tahimik siya, itinaas niya ang kaniyang baba. "Napasok ba ako sa isip mo?"Tiningnan siya ni Solene, tinitigan ang kaniyang malamig na mga mata, at nagtanong, "Noah, mayroon ka bang pinakakahanga-hangang karanasan sa iyong puso?"Tumingin si Noah sa kaniya, at ang kaniyang ekspresyon ay nasa kawalan ng ulirat. Isang malabong babae lang ang lumitaw sa kaniyang isipan. Umiling siya at kinurot si Solene."Hindi mo pa ako sinasagot. Ganun mo na ba siya kagusto?"Sinabi ni Solene, "Gusto ko talaga siya."Isang pangungusap ang nagpasiklab ng galit sa puso ni Noah."Pero...well..."Bago matapos magsalita si Solene, galit na hinalikan ni Noah ang kaniyang mga labi. Ito ay medyo nakakagulat sa kaniya. Nanlaki ang kaniyang mga mata at nakita niyang hinahalikan
Ang maingay na kampana ay nagpatahimik sa tanawin. Bumaba si Noah kay Solene at tinitigan siya ng masalimuot na mga mata na puno ng pagnanasa. Ang lalaking gusto niya ay tinatawag na Liam.Kung gayon ay hindi niya dapat kunin ang kaniyang pinakamahalagang bagay. Huminga siya ng malalim para pakalmahin ang iritasyon, kinuha ang telepono, nakita ang pangalan nito, ni-mute ang telepono at inilagay sa bulsa.Siya ay mas makatuwiran at sinabi sa isang mababa at paos na boses, "Ako ay maliligo."Pagkasabi nun ay naglakad na siya papuntang banyo kasunod ang tunog ng showerhead na nahuhulog. Tahimik na nakahiga si Solene sa kama. Isang kasinungalingan ang sabihing hindi siya nabigo. Kaya niyang pigilan ang sarili kahit na nasa tali ang arrow, kailangan lang niyang protektahan ang sarili na parang jade para kay Iris.Kahit na hindi nito sinabi, alam niyang ang taong patuloy na tumatawag sa kaniya ay si Iris, at nakita pa rin niya ang mga salita sa screen. Kahit na na-droga, maaari siyang ma
Halata namang mahal na mahal siya nito.Kinabukasan. Nagising si Solene at nakita niya si Noah na tinatali ang kaniyang kurbata. Nang makitang gising siya, nagbabala si Noah."Nasa gilid ng kama ang gatas. Inumin mo ito kapag bumangon ka."Si Solene ay walang malay na tumingin sa bedside at nagtanong, "Saan ka pupunta?"Hindi niya nakalimutan na sinabi nito kagabi na uuwi siya kapag nagising sila."May nangyari."Tumingin si Noah sa kaniya. "Hihilingin ko sa iyong driver na ihatid ka muna pabalik."Umupo si Solene sa gilid ng kama at tahimik na tumingin kay Noah. Nagbihis si Noah at nakitang tahimik si Solene, kaya lumapit siya, kinuha ang gatas sa gilid ng kama at inabot ito sa kaniya, mahinang nagsabi."Inumin mo habang mainit."Kinuha ito ni Solene at ibinuga ang kaniyang mga labi."Naalala ko na sinabi mo noon na hindi ka mahilig uminom nito.""Basta gusto mo."Itinaas ni Solene ang kaniyang mga mata, nagulat na ang mga salitang ito ay lumabas sa kaniyang bibig.Sa p
Mag-asawa pala sila. Kung gayon kailangan niyang maging mas magalang, hindi tulad ng dati.Alam na tanong ni Solene, "Pumasok ba si Noah?""Mr. McClinton...kakapasok lang niya kanina." Nag-atubiling magsalita si Adam.Napatingin si Solene sa reporter sa pinto, at ito pala ang naisip niya. Para sa kapakanan ni Iris, palagi siyang hindi nag-aatubili at hindi umiiwas sa pagdududa.Nag-alala si Adam na mag-isip siya ng sobra, at ipinaliwanag."Madam CEO, huwag mong intindihin si Mr. McClinton. Pumupunta siya sa ospital para magtrabaho."Ngumiti si Solene at sinabi sa kaniya, "Hindi ako nagkamali, hindi mo na kailangang magpaliwanag."Nakahinga ng maluwag si Adam. "Mabuti iyan."May mga reporter sa harap ng pinto, ngunit binigyang pansin pa rin ni Solene ang privacy at pumasok sa ospital sa pamamagitan ng pintuan sa likod.Pagsakay sa elevator sa itaas, nakita niya ang assistant ni Iris at malamang na alam niya kung saang ward siya naroroon. Nakatira si Iris sa isang VIP room, na
Nagulat ang dalawang tao sa loob sa sinabi ng katulong. Tumingin si Noah at nakita si Solene na nakatayo sa pintuan, at agad na binitawan si Iris. Nang matuklasan si Solene, medyo nabigla siya, ibinaba ang ulo sa pag-iwas, at muling nag-walk out. Nang makita siyang umalis, mabilis siyang hinabol ni Noah."Solene!"Naglakad nang napakabilis si Solene, hindi alam kung paano haharapin si Noah. Ngunit naabutan ni Noah at hinawakan ang kaniyang kamay. Lumingon si Solene, namumula ang kaniyang mga mata, at tumingin siya kay Noah na may blangkong mga mata. Iniunat ni Noah ang kaniyang kamay upang punasan ang mga luha sa gilid ng kaniyang mga mata. Lumingon si Solene at sinabing, "Alagaan mo si Iris at huwag kang mag-alala sa akin.""Bakit ka nasa ospital?" Hindi sumagot si Noah sa kaniyang mga salita, ngunit nagtanong."Masama ba ang pakiramdam mo? O mas malala ba ang pantal sa iyong katawan?"Binuksan niya ang manggas nito para makita ang mga braso nito. Lalong nalungkot si Solene tun
Paano niya nasabi ang mga ganoong salita? Nagulat si Iris at tumigil sa pag-iyak. Tinitigan niya si Noah ng walang laman, lubos na hindi makapaniwala. Iba ito sa taong kilala niya. Dati, siya ang pinakamamahal niya at hinding-hindi niya ito makikitang dumaranas ng anumang mga hinaing. Ngayon ay nagbago na siya. Hindi siya naaawa sa kaniya at hindi man lang siya ma-comfort. Hindi siya naniniwalang si Noah ito. Dapat may mga dahilan siya.Binitawan ni Iris ang kaniyang kamay at sinubukang ngumiti, ngunit hindi niya magawang ngumiti.“Walang utang na loob, paano ito mangyayari?”Sinabi ni Noah, "Pagalingin mo ang iyong mga tainga." "Ayoko, baka mamatay din ako!" Mas naging emosyonal si Iris at kinuha ang fruit knife sa tabi niya para putulin ang kaniyang pulso. Nakita ito ng assistant at mabilis siyang pinigilan."Huwag mong gawin ito, Ate Iris..." Namumula ang mga mata ni Iris "Noah, lahat ng ginawa ko ay para sa iyo, mahal na mahal kita, kaya kong ipagsapalaran ang buhay
Pagkatapos ng graduation, naging abala ako sa trabaho at nagkaroon ng sariling pamilya. Ayaw siyang abalahin ng mga magulang niya at bihira siyang tawagan. Naging abala siya sa ibang bagay at napabayaan ang kaniyang mga magulang. Pag-uwi niya, si Gabriel ang nagbukas ng pinto para sa kaniya. May hawak siyang dyaryo at nakasuot ng reading glasses. Nang makita niya si Solene, ang kaniyang walang ngiti na mukha ay agad na humagalpak ng tawa."Nakabalik na si Sol, pumasok ka kaagad." Pumasok si Solene, at sinuot ni Gabriel ang kaniyang tsinelas."Alam ng nanay mo na nakabalik ka na at pinaghahandaan ka na ng pagkain. Paborito mo silang lahat. Ngayon, handa ka na. Ikaw ay nasa para sa isang treat. ""Sige, gusto kong kainin ang matamis at maasim na tadyang ng baboy na ginawa ni nanay." Hinawakan ni Solene ang braso ni Gabriel. "Gusto ko ring kainin ang ligaw na isda na nahuli ni tatay."Ngumiti si Gabriel at sinabing, "Ikaw ay isang matakaw na babae."Hinubad ni Solene ang kani