PATUNGO sa silid ni Althaia ang isa sa kanilang mga kasambahay dala-dala ang isang tray ng pagkain. Habang papalapit na sa kwarto ng dating reyna ay gano'n na lang din ang pagtahip ng dibdib nito dahil sa kabang nararamdaman. Kilala na kasi nito ang ugali ni Althaia, masungit ito at natitiyak niya na mas dumoble ang kasungitan nito ngayong namatayan ito at napatalsik na sa pwesto.Kumatok ang katulong sa pinto at tinawag si Althaia. Ilang segundo siyang naghintay subalit wala siyang natanggap na sagot. Bilin sa kaniya ni Reyna Calista na kapag ganoon ang nangyari ay pumasok na lamang daw siya at iwanan na lang sa loob ang pagkain. Gusto rin kasi nito na siguruhin na walang ginagawa ang pinsan na ikapapahamak nito.Bago pa man niya pihitin ang tatangnan ng pinto ay may hinuha na siyang wala si Althaia sa loob dahil hindi niya maamoy o maramdaman man lang presensya nito. Sa kabila ng kutob ay tumuloy pa rin siya sa loob. Doon niya nakumpirma na tama nga ang hinala niya. Kahit saang bah
Makalipas ang anim na taon...NAALIMPUNGATAN si Calista nang dumampi sa kaniyang balat ang malamig na hangin. Pupungas-pungas siyang naupo mula sa pagkakahiga at iginala ang paningin. Nagtaka siya nang makitang nagsasayawan ang kurtina sa nakabukas niyang malaking bintana. Sa pagkakaalala niya ay isinara niya iyon bago siya natulog.Nagtataka man, ipinagkibit-balikat niya na lamang iyon. Tumayo na siya at lumapit sa bintana upang isara iyon subalit ilang metro na lamang ang layo niya rito nang may naaninag siyang bulto ng isang tao sa likod ng kurtina. Bigla siyang nakaramdam ng hindi maipaliwanag na kaba kung kaya't hindi niya na nagawang humakbang pa."Marcus? Ikaw ba iyan?" tanong niya subalit wala siyang natanggap na tugon.Lumunok siya bago unti-unting humakbang ulit palapit sa bintana. Unti-unti niyang hinawi ang kurtina. Laking gulat niya nang biglang bumulaga sa kaniyang harapan ang galit at duguang si Henry. Nanlilisik ang ginto nitong mga mata at bago pa man siya makasigaw ay
NAGTAKA si Clyde nang dumating na siya sa address na ibinigay sa kaniya ni Allen. Isa iyong restaurant. Sinilip niya ang loob mula sa glass wall. Payapa naman sa loob at mukhang wala namang nangyayaring kakaiba. Mayamaya lang ay may lumapit sa kaniyang waiter. "Magandang..." Sandaling huminto ang waiter at tumingala sa unti-unti nang dumidilim na kalangitan, "gabi, Sir," nakangiting patuloy nito. "Ikaw po ba si Captain Martin?"Naguguluhan man sa mga nangyayari at kung paano siya nakilala ng waiter ay tumango na lamang siya.Iminuwestra ng waiter ang kamay papunta sa entrance ng restaurant. "This way, Sir."Hindi siya kumilos at seryoso lamang na tiningnan ito. Mukhang napansin naman nito ang pag-aalinlangan niya dahil muli siyang nginitian nito."Ibinilin ka na po sa amin ni Sir Allen," wika nito.Bahagya nang napanatag ang kalooban niya nang banggitin ng waiter si Allen. Ibig sabihin okay lang ito. Pero... bakit naman siya pinapunta nito roon?Nang nasa loob na sila ay iginiya siya
"MAGANDANG araw, Calista!" magiliw na bati kay Calista ng tinderang si Aling Corrine.Huminto si Calista sa pwesto nito sa tabi ng bangketa upang tingnan ang mga paninda nitong isda."Sariwa pa ang mga 'yan. Ano ipagbalot na ba kita?" nakangiting tanong sa kaniya ni Aling Corrine."Naku! Aling Corrine, sa susunod na lang po siguro ako bibili. Wala kasi akong dalang pera ngayon," sagot niya rito.Tiningnan siya ni Aling Corrine nang may kabuluhan pagkatapos, marahan siyang hinila at binulungan. "Ano ka ba, mahal na reyna? Kulang na kulang pa ang mga isdang ito kapalit ng tulong mo sa tribo natin."Isa si Aling Corrine sa mga nasasakupan ni Calista. Katulad ng pangarap niya noon para sa mga nasasakupan, simula nang lumabas na sila sa gubat ay unti-unti na silang nagkaroon ng normal na pamumuhay at isa na nga si Aling Corrine sa tumatamasa n'on ngayon.Nginitian niya si Aling Corrine at hinawakan ang basa nitong kamay. "But still, ang negosyo ay negosyo. Baka malugi na kayo niyan kung pal
"TITA CALISTA!" Mabilis na tumakbo palapit kay Calista si Morgan at yumakap nang mahigpit nang datnan niya itong naglalaro sa flower shop na pagmamay-ari ni Aimen.Pumikit siya at dinama ang yakap ng anak. Ginantihan niya rin ito ng yakap. Sobrang na-miss niya ito. "How's my baby girl?"Nakangusong kumalas sa pagkakayakap niya si Morgan. "No, Tita I'm already five kaya hindi na ako baby," sabi nito habang nakataas ang limang daliri."Oh, my bad. Kumusta na pala ang big girl ko?" Nakangiti niyang iniipit sa tainga nito ang maiksi nitong buhok."Good! Alam mo, Tita marami na po akong friends sa school. Si Jacklyn, Bobby, Patty, Faye, Sharmaine, at saka si... si William. Kahit inaaway ako minsan ni William friend ko pa rin siya kasi shi-ne-share niya ang snacks niya sa akin," bibong-bibong kwento ni Morgan."Talaga? Wow! That's nice," nakangiti niyang sabi."Nandito ka na pala, Calista."Napalingon siya sa bumukas na pinto. Pumasok mula roon si Aimen. Lumapit ito sa kaniya at yumakap."Ku
HINDI maapuhap ni Calista ang angkop na salita para ilarawan ang nararamdaman habang patagong pinagmamasdan si Clyde. Bukod sa labis na pangungulila, may takot na rin siyang nararamdaman dito. Bakit ito naroroon at paanong nangyari na kapitan na ito ng WW-Force, ang pangunahing organisasyon na pinakaiiwasan nila?Lumapit kay Clyde ang isa sa mga sundalong kasama nito. Narinig niyang tinawag nito iyong Lieutenant Navarro. Lumakad ang mga ito paalis doon. Sinundan niya sila. Kailangan niyang malaman ang dahilan ng pagpunta ng mga ito roon. Nangangamba siya na baka naroon ang mga ito dahil alam na ng mga ito na nandoon sila."Ano'ng masasabi mo, Kapitan?" dinig niyang tanong n'ong lieutenant kay Clyde.Tinanggal ni Clyde ang suot na sunglasses at pinasadahan ng tingin ang lugar. Kaagad siyang nagtago sa likod ng nakaparadang sasakyan nang dumako ang tingin nito sa direksyon niya."Mas maliit kumpara sa aking inaasahan," tugon ni Clyde kay Lieutenant Navarro.Bahagya siyang napangiti. Kay
HINDI pa rin matahimik ang kalooban ni Clyde dahil sa misteryosong paglitaw ng iniregalo niyang bracelet kay Callie. Palagi niya itong dala kahit saan at palagi niya iyong tinitingnan. Iniisip ang lahat ng posibleng dahilan kung bakit iyon naroon sa Barry Hills. Ninakaw ba iyon kay Callie? Pero kailan pa? Wala siyang naaalalang sandali na hindi iyon suot ni Callie sa tuwing nagkakasama sila. Noong namatay ba ito iyon nawala? Kung noong gabi ng trahedyang iyon ninakaw rito, may posibiladad na ang kumuha n'on ay may kinalaman sa pagkamatay nila at naroon ito ngayon sa Barry Hills.Napapikit siya at bumuga ng hangin. Inilapag niya ang bracelet sa ibabaw ng kaharap na mesa. Sumasakit na ang ulo niya sa labis na pag-iisip.Tiningnan niya na lamang ang chocolate shake na nakapatong sa mesa. Binili niya iyon sa katabi niyang food truck. Unti-unting sumilay ang maliit na ngiti sa kaniyang labi. Chocolates always remind him of Callie. Hindi siya mahilig sa tsokolate pero iyon ang binili niya d
HINILOT-HILOT ni Marcus ang palapulsuhan matapos suntukin sa mukha si Clyde. Nasapo niya ang kaniyang ulo dahil sa biglang pagkahilo dulot ng alak na ininom niya. Hindi niya maiwasang ma-guilty habang tinitingnan si Clyde na nakabulagta sa kalsada at walang-malay. Iyon kasi ang unang pumasok sa isip niya na gawin para mabawi rito ang bracelet ni Calista."Sigurado akong nakita na kita noon... pero saan?" nagtataka niyang tanong habang tinititigan ang mukha ni Clyde. Pamilyar sa kaniya ang mukha nito subalit sa dami na ng mga taong nakasalamuha, hindi niya na maalala kung saan niya ito nakita noon. Umiling-iling na lamang siya. "Hindi na iyon importante."Hinila niya si Clyde patungo sa gilid ng kalsada at pinasandal sa isang puno. Sunod, nagsimula na siyang kalkalin ang laman ng bulsa ng suot nitong leather jacket. Napangiti siya nang nakuha niya na ang bracelet ni Calista.Tiningnan niya nang masama si Clyde. Iniisip niya kung paano napunta rito iyong bracelet gayong hindi naman ito