Evie's POV Naitakip ko ang dalawa kong kamay sa bibig ko. Did I just say that? Para ko na ring ipinaramdam sa kanya na sinwerte pa siya! Gusto kong batukan ang sarili sa katangahan pero hindi ko iyon magawa. "You are now telling me that I was the only one that saw your body. But why won't you cling to me?" nagtatakang tanong niya sa akin. Sabagay may point nga naman siya. Yung iba namang babae dumidikit talaga sa lalaki kapag nakita na ang lahat-lahat sa kanya. Gusto ko naman talagang gawin iyon pero hindi ko magawa dahil naglagay na siya ng linya sa pagitan naming dalawa. I looked at him straight in the eyes. Na-amnesia ba siya o nabagok ang ulo niya sa kung saan? Hindi ba niya alam ang sagot sa tanong niya. "Instead of clinging to me, you decided to avoid me. What the h*ll is wrong with you, Evie?" dagdag na tanong niya sa akin. Napaatras ako nang lumapit siya sa akin. Lumulundag na naman na parang kuneho ang puso ko. Ano
Keith's POVI am currently teasing Genevieve right now. That d*mn pills made me like a sex maniac and I hate it. Baka isipin ni Evie na wala na talaga akong respeto sa kanya.Sa tuwing naaamoy ko kasi ang mabango niyang amoy para akong sinisilihan. Yung pills pala ang dahilan! F*ck! I don't know what to do. Palaging matigas yung alaga ko. Ayaw ko namang magpadala sa bugso ng katawan ko dahil baka mas lalo lang niya akong iwasan. F*ck what am I going to do?!Ilang pulgada nalang ang layo ng mga mukha namin sa isa't-isa nang may biglang kumatok sa pinto. Inapakan ni Genevieve ang paa ko saka itinago ako sa ilalim ng office desk ko.F*ck! Ang sakit ng paa ko. Masamang tingin ang iginawad ko kay Evie. Umiwas naman ito ng tingin saka sinenyasan ako na manatili sa ilalim ng desk ko. “Is Mr. Kim in here?“ boses iyon ng isang babae.Pasimple akong tiningnan ni Evie. Saka ito humalikipkip matigas ang anyo nito. Nagtataka man ak
Evie's POVNagkatinginan kaming dalawa dagil sa sinabi ko. Maya-maya pa'y nakita ko ang pag-angat ng gilid ng labi niya. Napayuko ako sa pagkapahiya. Ilang beses na bang ipinagkanulo ng bibig na ito ang iniisip ko tungkol sa kanya? Nag-iinit ang mga pisngi ko kaya naman ayaw kong mag-angat ng ulo. Nakakahiya kaya!Nakayukong lumayas ako sa harap niya saka nagtungo sa pinto. Agad akong lumabas doon. Hindi naman siya nagsalita pero narinig ko ang pagtawa niya pagkasarado ko ng pinto.“Ano na Genevieve?! Magbigti ka na! Nakakahiya ka na! Nasaan na ba yung lubid?” tanong ko sa sarili.“Hija?! Anong sinabi mo magbibigti ka?” nag-aalalang boses iyon ni Madame Kassandra.Napanganga ako ng literal nang mapansing nasa harap ko na pala siya. Nag-aalala ang mukha nito na may halong pagkagulat. Marahan ko siyang nilapitan.“Ayy! Hindi po ako magpapatiwakal. Expression lang po yun dahil nakakahiya ako.” Napayuko ako nang sabihin ko
Evie's POVNapakurap-kurap ako sa narinig. Dinadaya ba ako ng pandinig ko? Seryoso lamang si Madame Kassandra. Binalingan niya ako.“You need to marry her to protect her dignity. Genevieve is such a fine woman, Keith. I have to do this for both of your sake. Hindi natin alam kung may nag-utos kay Glenda na gawin iyon. Para masira ang reputasyon mo sa kumpanya, anak.” paliwanag sa amin ni Madame Kassandra.Galit na tiningnan ni Madame Kassandra ang CCTV camera na nasa sulok na bahagi ng opisina. Napabaling naman kaming dalawa ni Keith doon.“Hindi ba parang napakabilis naman yata ng pangyayari. Hindi kayang i-absorb ng utak ko ang sinasabi niyo.” wala sa sarili kong saad sa kanila.Napabaling ang mag-ina sa akin. Anong akala nila sa akin? Bride for sale? Ni hindi pa nga ako nagkaka-boyfriend eh! Asawa kaagad?! “Hindi ba gwapo sa paningin mo ang anak ko, Genevieve?” tanong sa akin ni Madame Kassandra.Binalingan ko si Kei
Evie's POVPasimple kong iwinaksi ang kamay ni Keith. Saka lumakad na ako papunta kina Carla at Owen. Hindi na ako lumingon pa kay Keith. Inakbayan ko kaagad ang dalawa nang makalapit ako sa kanila. Nakangiti naman ang mga ito. Naglakad na kami papunta sa elevator. “Nag-dinner na ba kayo?” tanong ko sa kanilang dalawa.“Sa dating gawi! Nagtitipid ako bruha.”natatawa namang saad ni Carla.“Hindi ba kayo nagsasawa doon? Palagi na lang pares ang hapunan natin.” reklamo naman ni Owen.“Namimi-miss ko kaya iyon. Puro pang sosyal ang mga pagkain sa hotel noong nasa Cebu kami. Isang linggo din kaya akong nawala.” natatawa kong saad sa kanila.Tumunog na ang elevator. Tanda na narito na ang elevator. Nang magbukas ito agad kaming pumasok doon. Tinanggal ko na din ang pagkaka-akbay ko sa kanila.Bago pa magsara ang pinto ng elevator nagsalubong ang mga mata namin ni Keith. Nakatingin lamang ito sa akin habang papasara
Keith's POVNapakuyom na lang ang kamao ko nang magsara na ang elevator. The way she looked at me made me uneasy. I can sense her coldness towards me. Did I do something wrong again? I was just teasing her but she misunderstand it again. Sumama pa siya kay Owen. Nakangiti kasi si Owen sa akin nang magsara ang elevator at kumaway pa.F*ck! Hindi ko na alam kung anong gagawin ko kay Genevieve. Why is she being so sensitive these days? She was the one who drew the line between us pero bakit pakiramdam ko ako pa yung nauna?Hinilot ko ang sentido ko. Mabuti na lamang at hindi na galit ang alaga ko. I remember, Glenda! I am going to teach her a lesson for messing up with me! I almost rape Evie! Just because of that d*mn pills!Dinukot ko ang cellphone mula sa bulsa ng aking slacks. Agad kong kinontak ang number ni mommy. Ilang ring muna bago ito sumagot.“Hello son? Ano na? Pumayag na ba si Genevieve na magpakasal sa iyo?” may halong
Evie's POVNagising ako na sobrang sakit ng ulo ko. Nasobrahan yata ako ng inom kagabi. Wala akong maalala. Paano nga ba ako nakauwi? Dahan-dahan kong iminulat ang mata ko. Napamulagat ako nang mapansing hindi pamilyar sa akin ang lugar. Napabalikwas ako ng bangon. Nasaan ako?Luminga-linga ako sa paligid. Puti at itim ang interior ng kwartong ito. Gray ang bedsheet nito. Samantalang black naman ang kumot at punda nito. Malaki din ang kamang iyon na kakasya yata ang limang tao sa lawak niyon.Nasaan ba ako? Napahawak ako sa ulo ko at pumikit. Inalala ko ang nangyari kagabi. Sumakit na lamang ang ulo ko pero wala talaga akong maalala. Tatayo na sana ako nang mapansin kong may malagkit sa aking bataan. Natatarantang tinanggal ko ang kumot. Tumambad sa akin ang dugo. Naihilamos ko ang kamay sa mukha. Wala na! Nasira na ang iniingatan kong dangal! Niyakap ko ang kumot at sarili ko. This can't be happening! Paano ko nagawang gawin sa sarili
Evie's POVNaiwan akong tulala nang halikan niya ang pisngi ko. Lumayas agad ito sa harap ko. Natauhan lamang ako nang isarado niya ang pinto.Napailing-iling na lang ako saka kinalma ang sarili ko. Bakit ba pagdating sa lalaking iyon natutuliro ako?! Hindi ko alam kung bakit parang nagbago yata ako ng husto? Noon naman walang epekto sa akin ang mga lalaki. Siya lang talaga ang lalaking nakakaapekto sa akin ng ganito! He is the only one who makes my heart flutter. Siya lang din ang nakakapagpalabas ng kalandian cells ko sa katawan! Malala na nga ako. Habang tumatagal mas lalo ko siyang minamahal. The thought of it makes me scared. Para akong naduduwag dahil hindi ko alam kung anong kakalabasan ng damdamin ko para sa kanya.Biglang nag-vibrate ang phone ko. May tumatawag dito. Unknown caller iyon. Baka client ito ng kumpanya. I cleared my throat before I answered my phone.“Hello, may I speak to Miss Genevieve Montes?” tanong ng
Evie's POVNakapasok na ako sa floor kung saan naroon ang conference hall. They are asking for trouble. I wear my red hatler above the knee dress. Pinarisan ko iyon ng kulay pula ding killer boots. Naglakay ako ng smoky make up. Itinali ko lang ng ponytail ang mahaba kong buhok. Palaban ang aura ko ngayon. Naglalakad ako ng dahan-dahan natatakot ako na mapano si baby kapag natapilok ako. "Let's save daddy and grandpa's legacy anak." Mahina kong bulong sa baby ko.Nakasunod sa akin sina kuya Genesis at Jasper. Sila ang representative ni Chairman Kim at Keith. Wala pa din si Owen kanina ko pa ito tinatawagan. Alam na nito ang nangyayari sa kumpanya, they dare to remove Keith from his position in the company. Baka katulad ko ay na traffic lang din ito. I need to deal with this old man as soon as possible para makabalik na ako kay Keith. Hindi naman nagtagal at nasa harap na ako ng conference hall. Narinig kong pinagbobotohan na ng mga ito na patalsikin si Keith sa kompanya. Agad akong p
Evie's POV "What is it, hija?" tanong niya sa akin. Magsasalita na sana ako pero biglang bumukas ang pintuan ng operating room. Iniluwa noon ang mga nurse pati na ang mga doctor. Tulak-tulak nila ang higaan kung nasan si Keith. " I am sorry to say this, Mrs. Kim. But your son fell into coma. We need to bring him in the ICU. Let's just pray that he will wake up soon." balita sa amin ng doctor. Bumigay ang tuhod ko sa narinig. Mabuti na lang at hindi ako tuluyang nabagsak sa sahig. May malakas na bisig na umalalay sa akin. Wala sa sariling binalingan ko ito. Si Owen pala ito. "Hindi, hindi pwedeng mangyari to." nanginginig na saad ko. Lumabo ang paningin ko dahil sa luha na nangingilid sa mga mata ko. Bakit ang sakit tanggapin? Napabaling ako sa kinaroroonan ni Keith. Nakaratay ito sa higaan habang may tubo sa bunganga niya. "Hija, be strong. He will fight." Malungkot na saad ni Madame Kassandra habang hawak ang mga kamay ko. Humagulhol lamang ako ng iyak. Habang tinat
Evie's POVDumating na sina Madame Kassandra at ang Daddy ni Keith. Tulad ko ay lumuluha din ng tahimik si Madame Kassandra. Inaalo naman ito ni Sir Andrew na halatang nag-aalala din sa kanyang anak base sa ekspresyon na nababakas sa mukha nito. Gusto kong sisihin ang sarili ko sa nangyari. Kung hindi dahil sa akin hindi sana mapapahamak si Keith. Gusto kong ibalik ang oras pero alam kong di na pwede.Hindi ako makalapit kay Madame Kassandra dahil guilty ako. Nakokonsensya ako dahil sa nangyari kay Keith. Wala na akong mailuha pa. Siguro'y dehydrated na ako sa sobrang pag-iyak ko. Nag-alala tuloy ako bigla sa baby ko. Napahawak ako sa puson ko. Hang in there, baby. Daddy will wake up soon! Laking tuwa ko nang dumating sina Owen at Carla. Agad akong niyakap ni Carla. Gumanti naman ako ng yakap sa kanya. Habang si Owen naman ay malungkot lamang na nakamasid sa aming dalawa ni Carla."Kumusta ka, Evie?" Malungkot na tanong sa akin ni Carla habang nakayakap pa din ito sa akin.Bumitaw
Evie's POV Hindi ko alam kung totoo ba ang naririnig ko o nagha-hallucinate lang ako. Ngumiti ang doktor sa reaksyon ko. Siguro sanay na siya sa mga ganitong reaksyon. Sinampal ko ang sarili ko. Baka kasi panaginip lang ang lahat. Baka nananaginip lang ako. Pero hindi napa-aray ako sa sakit ng pisngi ko. Kung bakit naman kasi napalakas ko pa ang sampal ko sa sarili ko. Napansin kong pinagtitinginan ako ng mga tao dito. Iniisip siguro nila na nababaliw na ako. Sino ba naman kasi ang hindi matutuliro sa ganitong balita. May baby na sa sinapupunan ko sa loob ng isang buwan hindi ko man lang napansin! Heto pa ang malala nakaratay ngayon sa operating room ang tatay nitong baby. O di ba ang saya?! Kung bakit ba kasi active na active kami ni Keith sa jugjugan nung nakaraang buwan eh! Hindi nga ako nagkakamali ng isipin ko na baka may nabuo na sa ginagawa naming milagro. Napakamot ako sa ulo ko na hindi naman talaga makati. Trip ko lang siyang kamutin dahil stress ako! "You should start t
Evie's POVWala sa sariling humakbang ako papunta sa kanya. Parang dinudurog ang puso ko sa nakikita ko ngayon. He is unconcious right now. Awtomatiko din ang paglandas ng luha sa mga mata ko. Hindi! Hindi niya ako pwedeng iwan. Hindi ko pa nga siya sinasagot ng oo sa alok niyang pagpapakasal sa akin. Sasagutin ko na sana siya ng oo mamayang gabi.Ayaw ko na sanang isipin ang nakaraan na may kaugnayan sa mga magulang namin. To hell with the past! I just want to be with him for the rest of my life. Wala na akong pakialam kung ano ang nangyari sa nakaraan at kung ano iyon. Gusto kong harapin ang katotohanang iyon kasama siya. Pero paano mangyayari iyon? Heto siya ngayon at nakaratay sa bed ng ospital. Nag-aagaw buhay siya!"It's a cardiac arrest, doc." tugon ng isang nurse."Charge the automated external defibrillator to 200!" utos ng doktor sa isang nurse.Patuloy pa din siya sa pag-pump ng d*bdib ni Keith kung nasaan ang kanyang puso. Napansin ako ng isang nurse. Ito yung nurse na nag
Keith's POV Napatayo ako ng wala sa oras dahil sa sinabi ni Carla. I immediately get my coat. Kinuha ko sa drawer ng table ang susi ng sasakyan. Saka maglalakad na sana ako papunta sa pinto nang may maalala ako. Madami nga pala akong meetings after lunch. I immediately turn to face Owen. "Owen, can you fill in my business meetings? Please cancel my other schedule also. I really need to see my girlfriend right now. Thank you!" nagmamadali kong instruct sa kanya. "But I am not even your secretary! I am one of the directors of this company!" sigaw pa nito sa akin nang tuluyan na akong makalabas ng pinto. Agad akong nagtungo sa elevator. Pinindot ko ang down button nito. Agad namang bumukas ang elevator. This is a private elevator exclusive for me and the directors. Pumasok kaagad ako doon at pinindot ang basement kung nasaan ang sasakyan ko. Maging ang parking lot na iyon ay exclusive sa akin at sa mga directors ng kumpanya. Nang makarating ako sa floor, agad akong lumabas ng bumumk
Keith's POV Tatlong araw na simula nang dalhin ko si Genevieve sa Villa namin. Tatlong araw na din simula nang magpropose ako sa kanya. Hindi niya ako sinagot nang araw na iyon hanggang ngayon. Hindi ko alam kung bakit? Hindi ba niya ako mahal? Bakit ayaw niya akong pakasalan? Hindi pa ba siya sigurado sa akin? Iyan ang mga katanungang tumatakbo sa isipan ko.Pinagsisisihan niya ba na naging kami? Wala akong nakuhang sagot mula sa kanya. Ni hindi niya sinabi sa akin na pag-iisipan niya ang alok kong pagpapakasal sa kanya. Nasa harapan ko lamang siya ngayon. Seryoso ito sa pagsasalansan ng mga dapat kong pirmahan. Nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa isang papeles. Tapos inilagay niya iyon sa in review ko. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi niya sinagot ang alok ko sa kanya. Sa tuwing nagtatangka kasi akong tanungin siya ulit iniiba niya ang usapan. Ano ba kasi ang problema? Baka hindi niya nagustuhan ang proposal ko? Baka masyadong casual iyong ginawa kong pagpo-propose
Evie's POVNabibiglang nagpalipat-lipat ang tingin ko kay Keith at sa singsing na alay niya sa akin. Teka! Hindi ba ito na ang matagal kong hinihintay ang yayain niya kong magpakasal? Pero bakit ngayong nasa harapan ko na ng eksenang ito parang nag-aalangan akong tanggapin ang alok niya?Napatingin ako sa kanya. He just stared at me full of love in his eyes. He must be nervous. Namamawis na kasi ito habang hinihintay ang sagot ko. Pero hindi pa ako handang ibigay ang sagot na gusto niya. Tila yata natatakot ako na kapag tinanggap ko ang alok niya at naging mag-asawa na kami ay pagsawaan na niya ko. Natatakot ako na baka dumating ang panahon na puro na lang problema ang dumarating sa buhay namin ay bitiwan niya ako. Natatakot ako na baka kapag dumating ang araw na iyon ay iwanan niya ako."Love? Are you okay?" nag-aalala nitong tanong sa akin.Sa halip na sumagot sa tanong niya ay umalis na lamang ako sa harap niya at pinulot ang mga damit ko na nagkalat sa sahig. Nang mapulot ko iyon
Evie's POVHe kissed me once again. Malalim ang halik na iginawad niya sa akin. Gumanti naman ako ng halik sa kanya na ikinaungol niya. He immediately remove his clothes and his underwear.Kitang-kita ko ang galit na galit niyang alaga. Pumatong ulit siya sa akin saka hinalikan ako sa mga labi. Ngayon naglalakbay na kamay nito sa katawan ko.Napaungol ako nang bumaba ang halik niya sa leeg ko. Habang ang isa niyang kamay ay minamasahe ang isang d*bdib ko. Umikot ang kamay nito sa likod ko kung nasaan ang zipper ng dress ko. Ibinaba niya ang zipper niyon at hinubad ang suot. Underwear na lamang ang suot ko ngayon. Patuloy pa din siya sa paghalik sa leeg ko nang tanggalin niya na din ang hook ng bra ko. Tinanggal niya ito. Bumaba naman ang halik niya sa isa ko pang d*bdib. Napaliyad na lamang ako sa ginawa niya. Nag-iinit na ang buong katawan ko. Mukhang hinahanap din siya ng katawan ko. Matagal na din kasi nung huli kaming mag jugjugan. Nagkatampuhan kasi kami at kakaayos lang namin