Mag-log inShare
Chapter 26
Huling Na-update:
2021-11-23 11:06:18.
Nakita kong humigop ng kape galing sa kaniyang tasa si Mister Rizardo, isa sa mga kasosyo ko. He owned a 2 large companies here in Philippines and in Japan and is considered as business tycoon. Hindi naman ako nagsising pinili siya bilang isa sa mga kasosyo ko dahil talagang maaasahan at mapagkakatiwalaan siyang tao. We have some similarities and one of those is being passionate to our business.
"Your secretary makes good coffee." he suddenly commented.
I giggled, "Yes, she is." I agreed.
Marami kaming pinag-usapan tungkol sa negosyo, hanggang sa dumapo tuluyan na kami sa personal naming buhay.
It was Mister Martinez who s
Kaugnay na kabanata
Mistakes, Regrets Chapter 27
It has been almost a week since that incident happened. I stayed inside our room whenever I got home from work.Pinilit kong kalimutan ang pangyayaring iyon. I even fired Mia because of what she did that night. Yes! I tried to get rid from everything that might involve my wife! Not because I still hate her, but because I'm afraid! I'm guilty for what I've done!Sinunod ko ang utak ko! Hindi ko man lang pinakinggan ang puso ko dahil tuluyan na akong natapakan ng mga komentong naririnig ko galing sa ibang tao!Sa loob ng mga araw na iyon ay hindi ko man lang nagawang bisitahin o hanapin ang mag-ina ko. I tried calling her family but they already blocked me.Pero hab
Huling Na-update : 2021-11-24Mistakes, Regrets Chapter 28
"I never stop loving you, Ari.." May kung anong sumipa sa puso ko nang marinig ko ang mga katagang iyon galing mismo sa kaniya. Damn, that was the exact words that I wanted to hear from him back then. That words. Pero wala. Mas pinili niyang saktan ako at iwan. Sobrang sakit niyon. A tear escaped from my eye. Mabuti na lamang at nakatalikod ako rito at hindi niya ako makikitang lumuluha. Pakiramdam ko ay paulit-ulit na pinipiga ang puso ko na nahihirapan na akong huminga ng normal. Minsan ko nang pinalanganing sabihin niya ang mga iyon sa akin noon. Akala ko ay ako bilang asawa ang nagkulang, ngunit hindi pala. Hindi ako nagkulang, siya ang hindi marunong makuntento. Natatakot na akong nagtiwala ulit. Lalong lalo na sa kaniya. Ganoon ka laki ang naging epekto ng ginawa niya sa akin noon. I almost lost my children. No, not just them, us. We almost died from the time he decided to leave us inside that ro
Huling Na-update : 2021-12-01Mistakes, Regrets Chapter 29
Hindi ko alam kung bakit pinagpipilitan niya pa ang kaniyang sarili sa akin at inaya pa akong pakasalanan kung pinandidirihan niya lang naman pala ang klase ng pamumuhay namin."Here's the Chop Suey, babies. Now start eating para makatulog na kayo ng maaga."Lalagyan ko na sana ng kanin ang mga plato nila ngunit laking gulat ko nang makita mayroon na palang laman iyon. May mga tig-iisang fried chicken din doon kaya paniguradong ang lalaking iyon ang gumawa nito.Inilipat ko na lamang ang mga kamay ko sa platong nilagyan ko ng Chop Suey at isa-isang nilagyan ang kanilang mga plato."You should eat alot of veggies, babies." aniko.
Huling Na-update : 2021-12-02Mistakes, Regrets Chapter 30
Katulad ng nakasanayan ko, I left him there. I went to our bedroom and waited until he finally left the unit.Ngunit, habang nakaupo ako sa paanan ng kama namin kung saan nakahiga ang mga anak ko ngayon at hinihintay ang pag-alis ng lalaking iyon dito. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.Kinabukasan, maaga akong nagising. I woke up at 3:00 AM. Hindi ko na nagawang magpaalam pa sa mga anak ko at isa-isa na lamang silang hinalikan sa noo. Nag-iwan ako ng tig-iisang sticky notes sa bawat gilid nila at nang mabasa ka agad nila ito pagkagising nila.Pinaglutuan ko na rin ng mga ulam at pinagtimplahan ng gatas ang mga anak ko. I also left a note there telling him what foods aren't allowed to be eaten. Pinagbabawalan ko silang kumai
Huling Na-update : 2021-12-03Mistakes, Regrets Chapter 31
I was busy fixing myself for work, but then suddenly I heard my phone rang.Napahinto ako sa ginagawa ko at tahimik na inilapag ang suklay na hawak ko upang abutin ang cellphone kong nasa gilid ko lamang.Awtomatikong napataas ang kilay ko nang mabasa ko ang tumatawag. Kalauna'y sinagot ko na ito."James," I called."Uy! Long time no call, Aristotle! Namiss mo ba ako?"Napasimangot ako sa sinabi nito. Ayun na naman kasi siya sa mga pangalang iyan."Bwiset ka talaga." inis kong wika."Ang aga aga nag
Huling Na-update : 2021-12-04Mistakes, Regrets Chapter 32
"Then what's with this caption?" She then pointed the bottom of the picture.I almost flinched when she talked again. Masyado yata akong natulala sa nakita ko.With mommy.. <3Bullshit! He really is trying my patience! Sasabog na yata ako sa sobrang kahihiyan at galit nararamdaman. Ano na lang ang sasabihin ko?!"H..He was just a friend of mine." palusot ko na lamang."Oh! Nakakainggit naman. Pero infairness, a. Bagay kayong dalawa, Ari. Naagkamalan ko tuloy kayong mag-asawa. Kahawig ni baby Feli mo si mister Valencia."
Huling Na-update : 2021-12-05Mistakes, Regrets Chapter 33
"Narito si Marvin upang ipahayag ang update sa bagyo..." Saglit akong humugot ng hininga bago nagpatuloy, "Marvin, anong balita tungkol sa bagyong Lirpa? At kailan ba natin iyan posibleng maramdaman?""Yes, Ari." I heard him answered. Nakatayo ito sa kabilang sulok nitong studio samantalang nasa likuran nito ang kulay berdeng likuran. Chroma key is very useful for weather forecasting. Sa ganoon kasing paraan ay mas mapo-point out niya ang mga lugar at nang mas maintindihan ng mga tagapanood."Ngayon ay nasa one thousand one hundred ten silangang bahagi ng VC iyong lokasyon ng bagyo. At sa ngayon, Ari ay hindi pa siya direktang nakaapekto sa bansa, pero inaasahang magla-landfall itong si bagyong Lirpa sa darating na Sabado at Linggo. Sa makikita ninyo, itong outer rainbands..." Bahagyan itong humakbang
Huling Na-update : 2021-12-06Mistakes, Regrets Chapter 34
Iginala ko ang mga mata ko ngunit sa kamalas-malasan ay wala akong mahagilap na mga tao. Nasa unahan lang ang restaurant na kung saan kumakain kami nina James kapag bakante namin."B—Bata?"Fudge! Where is his mother? Bakit hinayaan niya lang itong anak niyang lumabas ng walang kasama?!Sinubukan kong hawakan ang braso nito ngunit ka agad niya itong tinulak palayo, "Mamaaa!" sigaw ulit nito."I'm sorry. S..Saan ang mama mo? Bakit ikaw lang ang mag-isa rito?" I asked the kid.Hindi ito pinansin at nanatili lang ang mga mata sa baba. Bahagyan akong humakbang palapit rito kaya doon ko lang na
Huling Na-update : 2021-12-07
Pinakabagong kabanata
Mistakes, Regrets EPILOGUE
I didn't know that life would be this hard for me. That life would let me experience this all hardships. Ganoon ba talaga kalaki ng naging kasalanan ko? Pinagsisihan ko naman, e. Lahat ng iyon ay pinagsisihan ko na. Pero mukhang ipinamukha lang ng tadhana sa akin na hindi pa ako lubos na natuto at hinayaan niya pa akong makaranas ng ganito kasakit.Ito na yata ang pinakamasakit na pangyayari sa buong buhay ko. Ang makita sa ganitong kalagayan ang mag-ina ko na nag-aagaw buhay, samantalang ako itong buhay na buhay at nakatayo sa harapan nila.I stayed with them for I don't know how long. Nasa isang sulok lamang ako at nanghihinang nakaupo sa sahig habang nakasandal ang katawan ko sa pader at nakatitig lamang sa kanila. Paulit-ulit na tinutusok ang puso ko na para bang pinapatay ako na hindi naman ako namamatay.Tila ba'y nililipad ang isipan ko na parang mababaliw ako na kahit tunog ng mga taong nasa labas ay hindi ko
Mistakes, Regrets Chapter 80
"Leo!" I heard her flinched. But I can no longer control my anger. Naghalo na ang parehong inis ko sa pangbibintang ng lalaking iyon at ang problema ko sa palulugi nang kompanya. "Shut up, alright?! I know what I am doing!" I shouted. I'm so sorry, hon. Saad ng isip ko. I promise to apologize to her as soon as we got home. What I wanted now is to go home. I badly want to let go all I've been carrying. Lahat ng bigat ng loob ko gusto kong ilabas. I tightly closed my eyes. "Leo, please.." Pero tila ba'y hinimas ang puso ko nang marinig ko ang umiiyak na pagmamakaawa ni Aries na kailanma'y ayaw ko nang marinig pa ulit. Sa isang iglap ay naglaho lahat ng galit na nararamdaman ko at napalitan ng pagsisisi. Sa oras ding iyon ay alam kong pagsisisihan ko rin ang magiging resulta ng pagkakamaling nagawa ko na naman sa pamilya ko. Tila ba'y nasa isang panagi
Mistakes, Regrets Chapter 79
"Leo! Leo! Mga anak? Asan kayo?" Paulit-ulit kong sigaw hanggang sa tuluyan nang sumuko ang boses ko. Patuloy pa rin ako sa paglalakad sa kawalan. Wala akong makita niisa! Nasa kadiliman ako at tila ba'y isa akong bulag! "Matthew? Feli? Leo?" I called again for the last time until finally I felt the tears in my eyes started to roll down on my cheeks. I can't see anything! Nasaan ba ako?! "Please! Huwag niyo akong iwan!" I pleaded and then that, I lost all my strength as my body fell down. Oh God! What's happening?! I just cried my heart out. I even can hardly breathe caused by such fear I am feeling right now. "Mommy!" Naimulat ko ang mga mata ko nang marinig ko ang boses ng anak kong si Matt na nagpagising ng diwa ko. Mabilis kong naimulat ang mga mata ko at bumungad sa akin ang dalawang mga anak kong nakadungaw sa akin. Pabalikwas akong bumangon at dali-dali sila
Mistakes, Regrets Chapter 78
"Kumusta naman kayo dyan anak? Ang mga bata kumusta? Maayos ba silang nag-aaral? Iyong kapehan mo?" sunod-sunod na tanong ni nanay.Natawa ako rito. Ito namang si nanay, masyadong halatang namimiss kami e. Palihim naman akong napabuntong-hininga sa konklusyong nabuo sa isip ko. Oo nga, matagal-tagal na rin simula noong huli kaming nakabisita sa probinsya dahil sa pagkabusy naming pareho ni Leo kaya siguro ganoon na lang ang pagkamiss ni nanay nang tumawag ako."Ayos naman po, 'nay. Namiss ka po ng mga bata kaya panay kwento ito at request na tawagan kayo, e kaso si Feli lang ang kasama ko po ngayon, 'nay. Marami na rin pong mga kaibigan itong dalawa, kahit pa noong huling pumasok si Feli sa paaralan." nakangiting sagot ko rito.Mas lalo lamang napangiti si nanay, "Ganoon ba? Magandang balita iyan!" sagot niya at mayamaya'y saglit itong inilagay ang cellphone dahil may bumili sa tindahan.Kaya habang hinihintay si nanay ay sandali kong sinilip si Feli kasa
Mistakes, Regrets Chapter 77
Time flies fast and we became more close, I became more contented with my family. Ganoon lamang ang naging takbo ng buhay namin at madalas kaming namamasyal tuwing Weekends, I even started to enroll Feli to a homeschool dahil sooner ay babalik na kami sa doktor ni Feli for her operation on her Cochlear implant. I am excited yet nervous. I and Leo were even having a hard time deciding and so we ask for nanay and tatay's help and they immediately agreed as long as the doctor could assure the safety of my princess.Kaya simula noong nakaraang linggo ay si Matt na lamang ang pumapasok sa eskwelahan niya. Sinasama naman namin si Feli dahil hindi siya pwedeng iwan sa bahay lalo na't alas nwebe pa ang dating ng assigned homeschool teacher niya kaya isasama ko muna siya sa akin dito sa shop at uuwi rin kami mamaya."Take care, baby Matt ah? Be good in school." I said to my son and kissed him on his cheeks, I then faced Leo that looked preoccupied, kanina pa siya ganito.
Mistakes, Regrets Chapter 76
Naalimpungatan ako nang maramdaman ko ang paghalik-halik ni Leo sa aking noo habang magkayakap kami sa ilalim ng kumot. Mas lalo ko lang isiniksik ang sarili ko rito nang lumapat sa hubad kong balat ang malamig na hanging galing sa aircon."Nilalamig ba misis ko?" I heard his husky voice at the top of my head. I nodded my head with my eyes still closed."Oh, let me hug you even more.." And as what he said, he hugged me even tighter that I giggled.Sobra talaga akong napagod kagabi dahil dumalo kami ng selebrasyon sa Thanksgiving nina Sharon at ng asawa niya. Sinama ko na lang din ang mga anak ko pati si Leo kaya opisyal ko na itong napakilala bilang asawa ko.Pag uwi pa ay mas lalo lang yata akong napagod kasi nang-aakit na naman kasi itong damugo kong asawa dahil gusto niya akong sabayan sa pagligo. Sino ba naman ako para tumanggi kong mismong biyaya na ang nasa harap ko? Ugh! So much of that.Thankfully, kinabukasan matapos naging usapan namin no
Mistakes, Regrets Chapter 75
"Hi, lola! Hi, lolo! Hi, our beautiful titas and tito Marky!" Matthew loudly greeted as soon as he entered the gate.Napagpasyahan kasi naming bumisita rito dahil holiday naman ngayon at mukhang namimiss na nga nila ang kambal."Mga apo!" napangiti agad ako nang marinig ko ang masayang boses ni nanay.Sinalubong ka agad ito ng mga bata at nagmano bago tuluyang niyakap ang kanilang lola, "Namiss ko kayo mga apo!""Kami rin po lola!"Ah, a part of me felt was disappointed to myself. E, paano, nitong mga nagdaang linggo ay hindi ko na masyadong natatawagan sina nanay kahit na alam kong sobrang namimiss na nila ang kambal dahil simula pa noong ipinanganak ko sila ay hindi na ito malayo-layo sa kanila ni tatay.Ilang saglit pa ay nag-angat ng tingin si nanay sa amin ni Leo na ngayo'y kakalabas lang ng kotse habang bitbit ang mga pasalubong namin, "Hi, 'nay!" bati ni Leo."Mga anak! Halikayo! Naghihintay sila sa loob lalo na ang tatay ninyo
Mistakes, Regrets Chapter 74
And without warning, he kissed me on my lips.I was dumbstruck for seconds until I finally felt his lips moving, and that made my eyes closed as I followed every movement he does.Oh God, I can't deny the fact that I missed this.I was too destucted by our kisses that I didn't notice that my both hands are already travelling to his nape. The other one was busy caressing his smooth hair."Ah, I miss you so much, wife." he whispered between our kisses."I miss you too." I replied.He planted a soundful kiss on my lips before he swiftly took his eyesglasses off and threw it on the bedside table near us.Mayamaya pa ay hinarap ulit ako nito at sinunggaban ako ng isang mapusok na halik. Naramdaman ko ang marahang pagmasahe nito sa aking baywang at unti-unting paglakbay ng kaniyang kamay patungo sa aking pisngi.Hindi ko na alintana ang malapit nang matanggal na tuwalyang nakabalot sa aking katawan dahil sa sensyasyong binibigay nito
Mistakes, Regrets Chapter 73
Naalimpungatan ako nang makaramdam ako ng kamay sa bandang tiyan ko. Nang idilat ko ang mga mata ko ay ka agad akong napangiwi buhat ng pagkasilaw sa araw na nanggagaling sa bintana nitong kwarto. I again closed my eyes.Kumilos ako para humarap sa gilid, ngunit sa gulat ko ay mas lalo lamang pumulupot ang kamay sa aking baywang. Doon ko lamang napagtantong katabi ko pala si Leo at siya ang may ari nitong kamay na ito.Dinilat ko ang mga mata ko at bumungad sa akin ang tulog na tulog na si Leo habang nakaharap sa akin.It felt somehow like Deja Vu, but it actually wasn't. This is my morning routine back then. I am always the first one to wake up and then I get to spend the whole time staring at his sleeping face with his hand on my tummy. I always does that. Nothing really changed.I stared at his slightly opened mouth. Ang gwapo nga naman talaga nitong isang ito kahit na tulog. Ganoon pa rin talaga ito matulog. I silently laughed
