Mag-log inShare
Chapter 78
Huling Na-update:
2022-01-27 21:40:18"Kumusta naman kayo dyan anak? Ang mga bata kumusta? Maayos ba silang nag-aaral? Iyong kapehan mo?" sunod-sunod na tanong ni nanay.
Natawa ako rito. Ito namang si nanay, masyadong halatang namimiss kami e. Palihim naman akong napabuntong-hininga sa konklusyong nabuo sa isip ko. Oo nga, matagal-tagal na rin simula noong huli kaming nakabisita sa probinsya dahil sa pagkabusy naming pareho ni Leo kaya siguro ganoon na lang ang pagkamiss ni nanay nang tumawag ako.
"Ayos naman po, 'nay. Namiss ka po ng mga bata kaya panay kwento ito at request na tawagan kayo, e kaso si Feli lang ang kasama ko po ngayon, 'nay. Marami na rin pong mga kaibigan itong dalawa, kahit pa noong huling pumasok si Feli sa paaralan." nakangiting sagot ko rito.
Mas lalo lamang napangiti si nanay, "Ganoon ba? Magandang balita iyan!" sagot niya at mayamaya'y saglit itong inilagay ang cellphone dahil may bumili sa tindahan.
Kaya habang hinihintay si nanay ay sandali kong sinilip si Feli kasa
Kaugnay na kabanata
Mistakes, Regrets Chapter 79
"Leo! Leo! Mga anak? Asan kayo?" Paulit-ulit kong sigaw hanggang sa tuluyan nang sumuko ang boses ko. Patuloy pa rin ako sa paglalakad sa kawalan. Wala akong makita niisa! Nasa kadiliman ako at tila ba'y isa akong bulag! "Matthew? Feli? Leo?" I called again for the last time until finally I felt the tears in my eyes started to roll down on my cheeks. I can't see anything! Nasaan ba ako?! "Please! Huwag niyo akong iwan!" I pleaded and then that, I lost all my strength as my body fell down. Oh God! What's happening?! I just cried my heart out. I even can hardly breathe caused by such fear I am feeling right now. "Mommy!" Naimulat ko ang mga mata ko nang marinig ko ang boses ng anak kong si Matt na nagpagising ng diwa ko. Mabilis kong naimulat ang mga mata ko at bumungad sa akin ang dalawang mga anak kong nakadungaw sa akin. Pabalikwas akong bumangon at dali-dali sila
Huling Na-update : 2022-01-29Mistakes, Regrets Chapter 80
"Leo!" I heard her flinched. But I can no longer control my anger. Naghalo na ang parehong inis ko sa pangbibintang ng lalaking iyon at ang problema ko sa palulugi nang kompanya. "Shut up, alright?! I know what I am doing!" I shouted. I'm so sorry, hon. Saad ng isip ko. I promise to apologize to her as soon as we got home. What I wanted now is to go home. I badly want to let go all I've been carrying. Lahat ng bigat ng loob ko gusto kong ilabas. I tightly closed my eyes. "Leo, please.." Pero tila ba'y hinimas ang puso ko nang marinig ko ang umiiyak na pagmamakaawa ni Aries na kailanma'y ayaw ko nang marinig pa ulit. Sa isang iglap ay naglaho lahat ng galit na nararamdaman ko at napalitan ng pagsisisi. Sa oras ding iyon ay alam kong pagsisisihan ko rin ang magiging resulta ng pagkakamaling nagawa ko na naman sa pamilya ko. Tila ba'y nasa isang panagi
Huling Na-update : 2022-01-30Mistakes, Regrets EPILOGUE
I didn't know that life would be this hard for me. That life would let me experience this all hardships. Ganoon ba talaga kalaki ng naging kasalanan ko? Pinagsisihan ko naman, e. Lahat ng iyon ay pinagsisihan ko na. Pero mukhang ipinamukha lang ng tadhana sa akin na hindi pa ako lubos na natuto at hinayaan niya pa akong makaranas ng ganito kasakit.Ito na yata ang pinakamasakit na pangyayari sa buong buhay ko. Ang makita sa ganitong kalagayan ang mag-ina ko na nag-aagaw buhay, samantalang ako itong buhay na buhay at nakatayo sa harapan nila.I stayed with them for I don't know how long. Nasa isang sulok lamang ako at nanghihinang nakaupo sa sahig habang nakasandal ang katawan ko sa pader at nakatitig lamang sa kanila. Paulit-ulit na tinutusok ang puso ko na para bang pinapatay ako na hindi naman ako namamatay.Tila ba'y nililipad ang isipan ko na parang mababaliw ako na kahit tunog ng mga taong nasa labas ay hindi ko
Huling Na-update : 2022-01-31Mistakes, Regrets Prelude
"Oh, hon. Nandito ka na pala! Halika na, pinaghanda kita ng makakain. I'm sorry kung nauna na ako. 'Di ko na kasi matiis, saka nagugutom na kasi si baby." malambing kong wika sa asawa ko nang makita ko itong pumasok sa pintuan ng aming bahay.Galing sa pagkaupo sa sopa, dahan-dahan kong inangat ang aking sarili at masayang sinalubong ang aking asawa na halatang wala sa mood.Inilapit ko ang mukha sa kaniya at akmang hahalikan siya nang sinadya nitong iniwas ang kaniyang mukha at umaktong may kinuha sa kaniyang bulsa. Tahimik akong napabuntong-hininga. Wala lang talaga siya sa mood, Aries. Pagod lang siya, kaya intindihin mo muna.Inalis ko na lamang ang mga isiping iyon, "Tulungan na kita dyan." Pagboboluntaryo ko kasabay ang paghubad ng kaniyang suot na coat.Hindi ito nagsalita at dumiretso lang sa hapag-kainan. Naiwan ako sa sala na tulala. It's
Huling Na-update : 2021-08-19Mistakes, Regrets Chapter 1
Kinabukasan, paggising ko ay wala na si Leo sa aking tabi. Nauna na akong matulog kagabi pero naramdaman ko naman ang pagsunod nito. Napabuntong hininga ako. Nanghahapdi ang mga mata ko dahil sa sobrang pag-iyak ko kagabi. Mabuti na lang at nakumbinsi ko ang sarili kong matulog para sa kalusugan ng anak kong nasa sinapupunan ko pa. Tumayo na ako galing sa kama at nagtungo sa banyo upang maglinis ng aking mukha. Nang makita ko ang sariling repleksyon ko sa salamin, wala sa sariling nakagat ko ang aking pang-ibabang labi. Numumugto ang aking mga mata na tila may insektong kumagat dito. Ilang minuto ang makalipas ay natapos na ako, kaya lumabas na ako sa silid na iyon at bumaba na sa sala
Huling Na-update : 2021-08-19Mistakes, Regrets Chapter 2
Hi, mommy! How are you? I am now a little over half an inch in size. My eyelids and ears are forming, and the tip of my nose is visible. My arms and legs are well formed. And also my fingers and toes grow longer and more distinct. I can't wait for next month, mommy! I'm excited to move.Kusang umangat ang mga sulok ng labi ko sa nabasa. I'm currently reading a book that Leo bought for me. Noong malaman nitong buntis ako ay sobrang saya niya, kinabukasan nga n'on ay marami siyang biniling mga prutas at mga librong pupwede naming basahin para sa aking pagbubuntis. Marami pa talaga itong binili na mga libro at ngayon ko lang ito naisipang tingnan at basahin dahil ako lang ang mag-isa sa bahay. Hindi ko nagawang bisitahin ang ob-gyn ko ngayong pangalawang buwan ko na sa aking pagbubuntis. Hindi kasi ako nasasamahan
Huling Na-update : 2021-08-19Mistakes, Regrets Chapter 3
Naalimpungatan ako sa aking pagtulog nang may kung anong mabigat at mainit na bagay ang naramdaman ko sa aking bandang tiyan. Iminulat ko ka agad ang mga mata ko at dumuretso ka agad ang mga ito sa aking tiyan. Ngunit, nang makita ko kung ano iyon. Napangiti ako. Ibinaling ko ang tingin ko sa asawa ko. Tulog pa pala ito at napagtanto kong sobrang lapit pala ng mga mukha namin sa isa't-isa. Hindi ko alam kung sadyang hinawakan niya talaga ang tiyan ko o dahil lang sa sarap ng tulog niya kaya hindi niya napapansin. I giggled. Mayamaya pa'y nilipat ko ang paningin ko sa tiyan ko. Good morning, baby! Can you feel daddy's hand? Hawak-hawak ka niya ngayon. Ang init ng kamay niya, 'diba? Ganyan ang mararamdaman mo kapag lalabas ka na. Hug ka namin ni daddy. Ngumiti ako at ibinalik ang mga mata ko sa asawa kong malalim ang pagtulog. I can alrea
Huling Na-update : 2021-08-19Mistakes, Regrets Chapter 4
Nakita ko ang pagdaan ng gulat sa mga mata ng babaeng kaharap ko ngayon matapos kong sabihin ang mga katagang iyon. Ngunit binawi ka agad niya ito at ngumisi sa akin. "Shut up, bitch! Masyado ka naman yatang self-proclaimed! Asawa?! Then how come, Leo can't even defend your now?" Mapanghamon nitong wika kasabay ang pagkrus ng kaniyang magkabilang braso.Kung hindi lang dahil suot nitong damit, hindi ko siya makikilala bilang sekretarya rito. Her attitude doesn't deserve that position! Tinaasan ko ito ng kaliwang kilay ko, "Oh, 'yan ba ang problema mo? Well, maybe. Kilala na ako ng asawa ko, miss. Alam niya na kung gaano ako kapalabang tao na hindi ko na kailangan ang tulong niya." I flashed her my creepy grin. Ngunit mas lalo lamang lumapad ang ngisi sa kaniyang mapupulang mga labi, "Really. . ." she giggled, "Or you mean, you're just too despera
Huling Na-update : 2021-08-19
Pinakabagong kabanata
Mistakes, Regrets EPILOGUE
I didn't know that life would be this hard for me. That life would let me experience this all hardships. Ganoon ba talaga kalaki ng naging kasalanan ko? Pinagsisihan ko naman, e. Lahat ng iyon ay pinagsisihan ko na. Pero mukhang ipinamukha lang ng tadhana sa akin na hindi pa ako lubos na natuto at hinayaan niya pa akong makaranas ng ganito kasakit.Ito na yata ang pinakamasakit na pangyayari sa buong buhay ko. Ang makita sa ganitong kalagayan ang mag-ina ko na nag-aagaw buhay, samantalang ako itong buhay na buhay at nakatayo sa harapan nila.I stayed with them for I don't know how long. Nasa isang sulok lamang ako at nanghihinang nakaupo sa sahig habang nakasandal ang katawan ko sa pader at nakatitig lamang sa kanila. Paulit-ulit na tinutusok ang puso ko na para bang pinapatay ako na hindi naman ako namamatay.Tila ba'y nililipad ang isipan ko na parang mababaliw ako na kahit tunog ng mga taong nasa labas ay hindi ko
Mistakes, Regrets Chapter 80
"Leo!" I heard her flinched. But I can no longer control my anger. Naghalo na ang parehong inis ko sa pangbibintang ng lalaking iyon at ang problema ko sa palulugi nang kompanya. "Shut up, alright?! I know what I am doing!" I shouted. I'm so sorry, hon. Saad ng isip ko. I promise to apologize to her as soon as we got home. What I wanted now is to go home. I badly want to let go all I've been carrying. Lahat ng bigat ng loob ko gusto kong ilabas. I tightly closed my eyes. "Leo, please.." Pero tila ba'y hinimas ang puso ko nang marinig ko ang umiiyak na pagmamakaawa ni Aries na kailanma'y ayaw ko nang marinig pa ulit. Sa isang iglap ay naglaho lahat ng galit na nararamdaman ko at napalitan ng pagsisisi. Sa oras ding iyon ay alam kong pagsisisihan ko rin ang magiging resulta ng pagkakamaling nagawa ko na naman sa pamilya ko. Tila ba'y nasa isang panagi
Mistakes, Regrets Chapter 79
"Leo! Leo! Mga anak? Asan kayo?" Paulit-ulit kong sigaw hanggang sa tuluyan nang sumuko ang boses ko. Patuloy pa rin ako sa paglalakad sa kawalan. Wala akong makita niisa! Nasa kadiliman ako at tila ba'y isa akong bulag! "Matthew? Feli? Leo?" I called again for the last time until finally I felt the tears in my eyes started to roll down on my cheeks. I can't see anything! Nasaan ba ako?! "Please! Huwag niyo akong iwan!" I pleaded and then that, I lost all my strength as my body fell down. Oh God! What's happening?! I just cried my heart out. I even can hardly breathe caused by such fear I am feeling right now. "Mommy!" Naimulat ko ang mga mata ko nang marinig ko ang boses ng anak kong si Matt na nagpagising ng diwa ko. Mabilis kong naimulat ang mga mata ko at bumungad sa akin ang dalawang mga anak kong nakadungaw sa akin. Pabalikwas akong bumangon at dali-dali sila
Mistakes, Regrets Chapter 78
"Kumusta naman kayo dyan anak? Ang mga bata kumusta? Maayos ba silang nag-aaral? Iyong kapehan mo?" sunod-sunod na tanong ni nanay.Natawa ako rito. Ito namang si nanay, masyadong halatang namimiss kami e. Palihim naman akong napabuntong-hininga sa konklusyong nabuo sa isip ko. Oo nga, matagal-tagal na rin simula noong huli kaming nakabisita sa probinsya dahil sa pagkabusy naming pareho ni Leo kaya siguro ganoon na lang ang pagkamiss ni nanay nang tumawag ako."Ayos naman po, 'nay. Namiss ka po ng mga bata kaya panay kwento ito at request na tawagan kayo, e kaso si Feli lang ang kasama ko po ngayon, 'nay. Marami na rin pong mga kaibigan itong dalawa, kahit pa noong huling pumasok si Feli sa paaralan." nakangiting sagot ko rito.Mas lalo lamang napangiti si nanay, "Ganoon ba? Magandang balita iyan!" sagot niya at mayamaya'y saglit itong inilagay ang cellphone dahil may bumili sa tindahan.Kaya habang hinihintay si nanay ay sandali kong sinilip si Feli kasa
Mistakes, Regrets Chapter 77
Time flies fast and we became more close, I became more contented with my family. Ganoon lamang ang naging takbo ng buhay namin at madalas kaming namamasyal tuwing Weekends, I even started to enroll Feli to a homeschool dahil sooner ay babalik na kami sa doktor ni Feli for her operation on her Cochlear implant. I am excited yet nervous. I and Leo were even having a hard time deciding and so we ask for nanay and tatay's help and they immediately agreed as long as the doctor could assure the safety of my princess.Kaya simula noong nakaraang linggo ay si Matt na lamang ang pumapasok sa eskwelahan niya. Sinasama naman namin si Feli dahil hindi siya pwedeng iwan sa bahay lalo na't alas nwebe pa ang dating ng assigned homeschool teacher niya kaya isasama ko muna siya sa akin dito sa shop at uuwi rin kami mamaya."Take care, baby Matt ah? Be good in school." I said to my son and kissed him on his cheeks, I then faced Leo that looked preoccupied, kanina pa siya ganito.
Mistakes, Regrets Chapter 76
Naalimpungatan ako nang maramdaman ko ang paghalik-halik ni Leo sa aking noo habang magkayakap kami sa ilalim ng kumot. Mas lalo ko lang isiniksik ang sarili ko rito nang lumapat sa hubad kong balat ang malamig na hanging galing sa aircon."Nilalamig ba misis ko?" I heard his husky voice at the top of my head. I nodded my head with my eyes still closed."Oh, let me hug you even more.." And as what he said, he hugged me even tighter that I giggled.Sobra talaga akong napagod kagabi dahil dumalo kami ng selebrasyon sa Thanksgiving nina Sharon at ng asawa niya. Sinama ko na lang din ang mga anak ko pati si Leo kaya opisyal ko na itong napakilala bilang asawa ko.Pag uwi pa ay mas lalo lang yata akong napagod kasi nang-aakit na naman kasi itong damugo kong asawa dahil gusto niya akong sabayan sa pagligo. Sino ba naman ako para tumanggi kong mismong biyaya na ang nasa harap ko? Ugh! So much of that.Thankfully, kinabukasan matapos naging usapan namin no
Mistakes, Regrets Chapter 75
"Hi, lola! Hi, lolo! Hi, our beautiful titas and tito Marky!" Matthew loudly greeted as soon as he entered the gate.Napagpasyahan kasi naming bumisita rito dahil holiday naman ngayon at mukhang namimiss na nga nila ang kambal."Mga apo!" napangiti agad ako nang marinig ko ang masayang boses ni nanay.Sinalubong ka agad ito ng mga bata at nagmano bago tuluyang niyakap ang kanilang lola, "Namiss ko kayo mga apo!""Kami rin po lola!"Ah, a part of me felt was disappointed to myself. E, paano, nitong mga nagdaang linggo ay hindi ko na masyadong natatawagan sina nanay kahit na alam kong sobrang namimiss na nila ang kambal dahil simula pa noong ipinanganak ko sila ay hindi na ito malayo-layo sa kanila ni tatay.Ilang saglit pa ay nag-angat ng tingin si nanay sa amin ni Leo na ngayo'y kakalabas lang ng kotse habang bitbit ang mga pasalubong namin, "Hi, 'nay!" bati ni Leo."Mga anak! Halikayo! Naghihintay sila sa loob lalo na ang tatay ninyo
Mistakes, Regrets Chapter 74
And without warning, he kissed me on my lips.I was dumbstruck for seconds until I finally felt his lips moving, and that made my eyes closed as I followed every movement he does.Oh God, I can't deny the fact that I missed this.I was too destucted by our kisses that I didn't notice that my both hands are already travelling to his nape. The other one was busy caressing his smooth hair."Ah, I miss you so much, wife." he whispered between our kisses."I miss you too." I replied.He planted a soundful kiss on my lips before he swiftly took his eyesglasses off and threw it on the bedside table near us.Mayamaya pa ay hinarap ulit ako nito at sinunggaban ako ng isang mapusok na halik. Naramdaman ko ang marahang pagmasahe nito sa aking baywang at unti-unting paglakbay ng kaniyang kamay patungo sa aking pisngi.Hindi ko na alintana ang malapit nang matanggal na tuwalyang nakabalot sa aking katawan dahil sa sensyasyong binibigay nito
Mistakes, Regrets Chapter 73
Naalimpungatan ako nang makaramdam ako ng kamay sa bandang tiyan ko. Nang idilat ko ang mga mata ko ay ka agad akong napangiwi buhat ng pagkasilaw sa araw na nanggagaling sa bintana nitong kwarto. I again closed my eyes.Kumilos ako para humarap sa gilid, ngunit sa gulat ko ay mas lalo lamang pumulupot ang kamay sa aking baywang. Doon ko lamang napagtantong katabi ko pala si Leo at siya ang may ari nitong kamay na ito.Dinilat ko ang mga mata ko at bumungad sa akin ang tulog na tulog na si Leo habang nakaharap sa akin.It felt somehow like Deja Vu, but it actually wasn't. This is my morning routine back then. I am always the first one to wake up and then I get to spend the whole time staring at his sleeping face with his hand on my tummy. I always does that. Nothing really changed.I stared at his slightly opened mouth. Ang gwapo nga naman talaga nitong isang ito kahit na tulog. Ganoon pa rin talaga ito matulog. I silently laughed
