Third Person
"Hindi nyo parin ba nakita ang anak ko?" Galit na si Roberto sa mga tao binayaran nya para hanapin si Daniella.
"Sir Roberto nilibot na na po namin ang buong San Fernando pero hindi parin po namin mahanap ang anak nyo." Sagot ng kausap ni Roberto.
Napainum nalang ito sa hawak nyang baso na may laman na alak at napaupo ito sa silya na malapit sa kanya.
"Sige po sir hindi na po kami mag tatagal, aalis na po kami pasensya na po."
Tuloyan ng umalis ang mga binayarang tao ni Roberto para mapadali ang pag hahanap sa anak nito.
"So dad nahanap mo na ba si Danielle? Did your hired person found our sister? This is all you fault dad, all your fault." Galit na sabi ni Miguel ng madatnan nito ang ama sa recieving area
"Wag mo akong sisihin dito Miguel hindi ko sinasadyang mawala ang kapatid nyo" buwelta ni Roberto sa anak.
"Anong hindi mo sinasadya dad? Look okay, pinilit mong ipakasal si Daniella sa lalaking iyon at alam mong mas matindi doon dad? Ginawa po pang pambayad si Daniel sa utang mo kay Don Carlos --"
Hindi natapos ang sasabihin ni Miguel sa ana ng sampalin sya nito Roberto.
"How dare you Miguel ginawa ko lang kong ano iyong dapat. If you were in my place Miguel anung gagawin mo? do you think magagawa kung isugal ang lupa na pinaman pa ng mga lolo at lola nyo para ipang bayad kay Don Carlos ay syang dahilan kung nasan tayo ngayon? Kung ginawa kung pambayad utang ang lupain natin Miguel paano ang mga tao ng San Fernando na taning umaasa sa lupa natin saan sila pupulitin pag binigay ko ang lupa natin Kay Don Carlos. "
Tinignan lang ni Miguel ang kanyang ama bago paman itong umalis sa harap ng kangyang amo ay nag salita pa ito.
"Bago ka sana Dad nakipag pustahan doon sa Matandang Don nayon sana inisip mo muna si Daniel dad alam mong minsan na syang nawala satin at ngayon naulit nanaman."
Tumalikod na si Miguel at iniwan ang ama nilang si Roberto sa di kalayuan ay na nakikinig lang sa usapan ang iba pa nitong anak at sinundan nalang nila kong saan nag punta ang kapatid nila.
___________________
Daniella's POV
Nagising ako na may nararamdamang kong ano na mainit ang tumatama sa aking mukha at sa pag mulat ng aking mata ay bumungad sakin ang haring araw.
Agad naman akong napapikit ulit dahil sa tama nito sa mata ko agad akong napakapa sa hinihigaan ko at may naramdaman akong malambot at sa bawat galaw ko ay umuuga ang hinihigaan ko.
Bigla naman agad ako napamulat ng aking mga mata ng na pag tanto ko na nakahiga na pala ako sa isang kama.
"Hayy napakagandang panaginip naman ito oo."
Napatihaya ako saking pag kahiga at tumambad sakin ang kulay Pink na kisami ng kwartong kinaroroonan ko.
Napabangon ako at nag inat ng mga aking kamay at saka napa higa ako ulit dahil ayokong maputol ang panagip ko e-enjoy ko muna ang lambot ng kamang hinhigaan ko.
Naisipang kong mag pag gulong ko sa kabilang parti ng kama at sa di inaasan ay bigla nalang akong nahulog sa mabigas sahig.
"Ouch!"
Kasama ko sa pag hulog ang kumot na hanggang gayon ay nakabalot pa sakin.
"Nasaktan ako?, Ibig sabihin hindi panaginip ito? "Kung hindi ako man ako nanaginip nasan ako?"
Inilibot ko ang aking mata sa loob ng kwarto na kong saan ako ngayon, buong kwarto ay nababalot ng kulay pink at feeling ko tuloy ay nasa kwarto lang ako sa bahay namin.
Napansin ko rin na iba na ang suot kong damit at hindi yong red gown ko medyo maiksi yong short na suot ko at maluwang na T'shirt.
Agad naman akong lumapit sa harap ng salamin at tinignan doon ang aking reflection at talagang totoo ang lahat ng nakikita ko ngayon.
Binuksan ko ang cabinet na nasa harap ko at nakita ko doon ang gown ko na suot suot ko kagabe agad ko rin namang sinara iyon at napabalik ako sa kama para maupo.
Bigla nalang bumalik ang mga nanyari kahapon sa simbahan at nalulungkot ako sa nanyaring kahihiyan na nagawa ko.
" sino kayang tumulong sakin? Dapat ko syang pasalamat dahil pinatuloy nya ako dito sa bahay nya."
Winaglit ko sandali ang problima ko sa pamilya at hinanap ko kung saan ang pinto ng kwarto na kinaroroonan ko.
Pag bukas ko ng unang pinto banyo ang tumambad sakin pag bukas ko naman sa isang pinto ay laking gulat ko na walk in closet pala iyon.
Nasan ba dito ang pintuan palabas ng kwatong ito bakit kasi ang dami dami nitong pintuan.
Imaginin nyo aa parang nasa isang buong bahay lang ako may sariling sala dito sa loob at entertainment room pa.
Pag bukas ko ng huling pinto bumungad sakin ang napakalaking chandelier na naka sabit sa kisami sa gitna ng bahay at hindi ko inaasahan na napakalaki pala talaga nito.
Para akong nasa isang palasyo sa United Kingdom sa ganda ng interior design ng bahay mamamangha ka talaga.
Dali dali naman agad akong bumaba ng hagdan at napakaraming baitang ang inaba ko.
Nasa third floor pala ako ng bahay kaya ito na hingal ako pag dating ko sa baba.
Lakad lang ako ng lakad ng makarating ako ng living area ng bahay.
Sa ganda ng bahay parang gusto ko nalang tuloy na dito nalang tumira ang ganda kasi dito ee.
Napahinto ako saglit ng maagaw ng pansin ko ng isang portrait ng babae na naka sabit sa dingding at nakasuot ng puting damit na parang pangkasal at parang may kahawig ito.
"Bakit kamukha ko sya?"
To be continue.....
Hangang ngayon ay hindi parin maalis ang paningin ko sa babaing nasa portrait at pano naging mag kamukha kaming dalawa."Ma'am Margoux buti naman po't gising na po kayo" sabi ng babae kung saan."Ayy babae!" Gulat kung sabiNang lingunin ko ang pinag mulan ng babae ito at nakasuot ng pang maid na damit at may daladala din itong mga rosas."Pasensya na po nagulat ko po kayo Ma'am" sabi nya."Hindi okay lang. A ano tika ano ulit yong tawag mo sakin Margoux??" Tanong ko."Opo, Margoux po Ma'am."Huh? Ano ito panangip lang yata ito baka hindi pako na gigising. ako si Daniella at hindi si Margoux ....Kung paniginip ito please gisingin nyo nako..."Hindi ako si Margoux I'm Daniella at hindi ako sya." Sabay turo sa portrait na nasa harap namin."Ma'am Margoux panong hindi kayo yan e ako panga po ang tumulong mag ayos sa inyo bago kayo kinasal ni Sir Laz"What?? ako kinasal?? Seryoso? Kailan? Kanino kay Laz daw? Ee dapat ikakasal palang ako kahapon hindi pa natuloy."May sakit po ba kayo Ma'
Laz POVNasa labas ako ng kwarto ni Margoux ugali parin nya yong matagal mag ayos ng saliri nya.May napansin ako sa kanya kanina parang may kakaiba sa kanya na kapag tumingin sya sakin parang hindi nya ako kilala.Hindi nya rin ako nitawag sa buo kung pangalan at ang turing nya sakin istranghero.Napansin ko rin na may maliit na scar sya sa kanyang ulo dati naman kasi wala naman syang scar gaya ngayon.Saan naman kaya iyon nakuha??Nasa pag iisip ako ng bigla nalang bumukas ang pinto ng kwarto nya nakasuot sya ng kulay pula nyang bistida na unang regalo ko sa kanya dati." Kanina ka pa ba dyan?" tanong nya sakin" Medyo" maikli kung sagot." Ha?? E bakit hindi kaman lang kumatok di sana kanina pako lumabas."Nginitian ko lang sya" kumain kana ba?" Tanong ko nalang sa kanya" Hindi pa nga ee""Tara!"Agad ko namang hinawakan ang kamay nya at ginaya sya pasakay ng elevator.Pag dating namin ng ground floor dinala ko sya agad sa dining room para makakain na din kami. kanina ko pa pina
Laz POV"Bakit ka pala nandoon sa San Dominggo? " tanong ko kay Daniella.Isang linggo na makalipas ng bumalik sya sa bahay hanggang ngayon nag a-adjust parin sya sa mga to dito sa bahay.Langing si Manang Susan at Isabel lang ang kina kausap nya pag nasa trahaho naman ako sa loob lang sya ng kanyang kwarto lumalagi."Saan ba iyon Laz?" Tanong nya sakin"Doon sa waiting shed kung saan kita nakita.""Aa yon na pagod kasi ako sa kakalakad e nag pahinga ako iyon nakatulog nako.""Bakit mo pala suot suot iyong gown na iyon galing kaba ng party noon at tumakas ka?""Hindi Laz" tipid nyang sagot."Kung ganon saan?"Tumingin sya sakin pero mabilis lang din naman at tumingin sya sa malayo."Gusto mo ba talaga malaman Laz kong saan ako galing noon ?""Sana at kung okay lang sayo"Nadinig ko ang pag buntong hininga nya at nanatili paring nakatingin sa malayo."Run away bride ako Laz galing ako noon sa dapat na kasal ko. Tumakas ako dahil ayukong magpakasal sa lalaking dapat na mapapangasawa ko
Miguel's POVIsang buwan na mula noong mawala Si Daniella samin at hanggang ngayon wala paring lead ang mga kapulisan kung saan pweding hanapin ang kapatid namin.Mula ng mawala sya Hindi na kami nakukumpleto sa bahay minsan kaming apat Lang na mag kakapatid minsan wala Si Dad minsan Si mom rin ang katulad ngayon wala si mom dahil sumama ito sa mga pulis para hanapin ang kapatid namin kung kaya si dad ang kasama namin.Naagaw ang atinsyon namin sa isa naming katulong na may daladalang telepono."Sir Roberto may tawag po para sa inyo." Sabi nito kay dad."Sino daw Nida?" Tanong naman ni dad"Hindi po nag pakilala sir ee kayo daw ang gustong makausap." Sabi pa nito kay dad.Nag katinginan kaming magkakapatid, inabut ito ni dad ang telepono mula sa katulong at sinagot iyon."Hello sino to?" tanong ni dad sa kabilang linya" kamusta na Roberto buti naman nag kausap din tayo mahal kung kaibigan." Si Don Carlos ang nasa kabilanh linya."Ikaw pala Don Carlos napatawag ka?"Kami mang apat ay
Laz POVDali dali akong umalis ng opisina ko at nag madaling sumugod sa ospital ng makatangap ako ng tawag galing kay Isabel na dinala daw ang asawa ko doon.Buti nalang hindi matraffic papuntang ospital kaya mabilis akong naka dating doon.Agad ko namang hinanap ang kwarto ni Daniella ayon sa nurse na pinag tanongan ko walang malay ito ng dalhin sya dito kanina.Nang nasa tapat nako ng kwarto na pinag dalhan sa asawa ko huminga muna ako nang malalim bago pumasok sa loob nito.Bumungad sakin ang babaing nakahiga sa hospital bed na at mahimbing natutulog.Nadoon si Isabel kasama ang isang Doctor na nag che-check sa asawa ko."Anong nanyari sa kanaya??" Bungad kong tankng sa kanila."Sir Laz." Tawag sakin ni Isabel."Good morning. Kaanu ano po kayo ng pasyente?" Tanong sakin ng Doctor sa harap ko."Asawa ako ng pasyente, I'm Laz Monteverde. Doc " agad ko namang sagot.Nagulat naman si Isabel sa sinabi ko pinukulan ko naman sya ng tingin at nakuha naman nito ang ibig kong sabihin."Mr. M
Isang araw lang namalagi ng ospital ang asawa ko ang sabi ng Doctor pwedi na daw syang iuwi dahil okay naman daw ang condition nya.Nasa kahabaan kami ng byahe pauwi ng bahay ng mapansin kong pag tahimik at malayo ang tingin ni Daniella i know na naba-bother sya sa nga nayayari sa kanya kahit ako man din ay nag aalala rin sa kalagayan nya."Anong iniisip mo Daniella?" Tanong ko sa kanya."Iniisip ko lang ang Family ko Laz, namimiss na kaya nila ako??" she answers me and still looking out side of the window."I'm sure that they've miss you also Daniella. Bakit gusto mo nabang umuwi na sa inyo??" tanong ko sakanya.This time nakuha na nyang tumingin sakin ngumiti lang ito sakin yong ngiting pinilit lang nya to show that she's happy kahit hindi."Hindi ko pa kayang umuwi samin Laz ayaw ko muna silang makita alam kong malaking kahihiyan ang dinulot ko sa pamilya ko. Pag umuwi ako baka ipilit lang ulit ni daddy na ipakasal ulit ako kay Alejandro." sabi nya sakin kita ko sa mga mata nya ang
Laz's POVKasama ko ngayon ang mga bayaw ko nagulat sila na ako ang ka-meeting nila at hindi si Dave na inaasahan nilang ito ang tatagpo sa kanila ngayon.Pareho kaming lima na walang imik at tanging tunog ng nilalapag baso sa glass table ang maririnig nami ngayon."Bakit ngayon mulang na isipang mag pakita samin Lazsaro?" tanong iyon mula sa panganay na si Miguel.Napaayos ako sa pag upo ko at inilapag na lamisa ang hawak kong baso."Busy kasi ako sa trahabo ko nong mga nakaraang limang taon ngayon ko lang ulit na isip na bumalik ng Sta. Ana wala naman kasi akong babalikan pa dito sa San Fernando kaya ngayon lang ulit ako naka balik dito.""Ganon ba buti naman at naisipan mong bumalik dito at nagkita kita ulit tayo." sabi pa ni Miguel."Oo nga matagal tagal din tayong di nag kita, sa pag kakatanda ko nong nawala si Margaux ang huli pa nating pag kikita." sabi ko sa kay Miguel.Nahalata ko naman ang pag iba ng aura ng paligid namin ng mabangit ko ang pangalan ng asawa ko nag katingina
Daniella's POVAng bilis lumipas ang mga araw hindi ko na malayan na limang buwan na pala akong namamalagi sa bahay na Laz.Kinausap ko sya dati na babalik nalang ako sa San Fernando pero pinigilan nya ako umalis ang sabi nya sakin gusto nyang may babaing nag hihintay sa kanya sa pag uwi nya at sa pag gising may kasama rin syang mag simula ng bagong araw nya.Nakiusap si Laz na dito lang ako at wag aalis isipin ko nalang daw na parang tahanan ko na rin ang bahay nya.Sa loob ng limang buwan na iyon ay hindi ko mapigilan ang sarili ko na wag mahulog ang loob ko sa kanya. Ipinaramdam sa akin ni Laz kung gaano pahalagan bilang isang babae at ipinadama iyon ni Laz sakin.Madalas nya akong pinapasyal sa mga magagandang lugar dito sa Sta. Ana minsan sinasama nya rin ako sa mga out of town meetings nya. Minsan pa ay pinahiram nya sakin ang credit card nya bumili daw ako kong ano ang gusto na hihiya naman akong tangapin pero nag pumilit si Laz na ipahiram ang credit card nya.Minsan pa nga pag
Daniella's POVAng bilis lumipas ang mga araw hindi ko na malayan na limang buwan na pala akong namamalagi sa bahay na Laz.Kinausap ko sya dati na babalik nalang ako sa San Fernando pero pinigilan nya ako umalis ang sabi nya sakin gusto nyang may babaing nag hihintay sa kanya sa pag uwi nya at sa pag gising may kasama rin syang mag simula ng bagong araw nya.Nakiusap si Laz na dito lang ako at wag aalis isipin ko nalang daw na parang tahanan ko na rin ang bahay nya.Sa loob ng limang buwan na iyon ay hindi ko mapigilan ang sarili ko na wag mahulog ang loob ko sa kanya. Ipinaramdam sa akin ni Laz kung gaano pahalagan bilang isang babae at ipinadama iyon ni Laz sakin.Madalas nya akong pinapasyal sa mga magagandang lugar dito sa Sta. Ana minsan sinasama nya rin ako sa mga out of town meetings nya. Minsan pa ay pinahiram nya sakin ang credit card nya bumili daw ako kong ano ang gusto na hihiya naman akong tangapin pero nag pumilit si Laz na ipahiram ang credit card nya.Minsan pa nga pag
Laz's POVKasama ko ngayon ang mga bayaw ko nagulat sila na ako ang ka-meeting nila at hindi si Dave na inaasahan nilang ito ang tatagpo sa kanila ngayon.Pareho kaming lima na walang imik at tanging tunog ng nilalapag baso sa glass table ang maririnig nami ngayon."Bakit ngayon mulang na isipang mag pakita samin Lazsaro?" tanong iyon mula sa panganay na si Miguel.Napaayos ako sa pag upo ko at inilapag na lamisa ang hawak kong baso."Busy kasi ako sa trahabo ko nong mga nakaraang limang taon ngayon ko lang ulit na isip na bumalik ng Sta. Ana wala naman kasi akong babalikan pa dito sa San Fernando kaya ngayon lang ulit ako naka balik dito.""Ganon ba buti naman at naisipan mong bumalik dito at nagkita kita ulit tayo." sabi pa ni Miguel."Oo nga matagal tagal din tayong di nag kita, sa pag kakatanda ko nong nawala si Margaux ang huli pa nating pag kikita." sabi ko sa kay Miguel.Nahalata ko naman ang pag iba ng aura ng paligid namin ng mabangit ko ang pangalan ng asawa ko nag katingina
Isang araw lang namalagi ng ospital ang asawa ko ang sabi ng Doctor pwedi na daw syang iuwi dahil okay naman daw ang condition nya.Nasa kahabaan kami ng byahe pauwi ng bahay ng mapansin kong pag tahimik at malayo ang tingin ni Daniella i know na naba-bother sya sa nga nayayari sa kanya kahit ako man din ay nag aalala rin sa kalagayan nya."Anong iniisip mo Daniella?" Tanong ko sa kanya."Iniisip ko lang ang Family ko Laz, namimiss na kaya nila ako??" she answers me and still looking out side of the window."I'm sure that they've miss you also Daniella. Bakit gusto mo nabang umuwi na sa inyo??" tanong ko sakanya.This time nakuha na nyang tumingin sakin ngumiti lang ito sakin yong ngiting pinilit lang nya to show that she's happy kahit hindi."Hindi ko pa kayang umuwi samin Laz ayaw ko muna silang makita alam kong malaking kahihiyan ang dinulot ko sa pamilya ko. Pag umuwi ako baka ipilit lang ulit ni daddy na ipakasal ulit ako kay Alejandro." sabi nya sakin kita ko sa mga mata nya ang
Laz POVDali dali akong umalis ng opisina ko at nag madaling sumugod sa ospital ng makatangap ako ng tawag galing kay Isabel na dinala daw ang asawa ko doon.Buti nalang hindi matraffic papuntang ospital kaya mabilis akong naka dating doon.Agad ko namang hinanap ang kwarto ni Daniella ayon sa nurse na pinag tanongan ko walang malay ito ng dalhin sya dito kanina.Nang nasa tapat nako ng kwarto na pinag dalhan sa asawa ko huminga muna ako nang malalim bago pumasok sa loob nito.Bumungad sakin ang babaing nakahiga sa hospital bed na at mahimbing natutulog.Nadoon si Isabel kasama ang isang Doctor na nag che-check sa asawa ko."Anong nanyari sa kanaya??" Bungad kong tankng sa kanila."Sir Laz." Tawag sakin ni Isabel."Good morning. Kaanu ano po kayo ng pasyente?" Tanong sakin ng Doctor sa harap ko."Asawa ako ng pasyente, I'm Laz Monteverde. Doc " agad ko namang sagot.Nagulat naman si Isabel sa sinabi ko pinukulan ko naman sya ng tingin at nakuha naman nito ang ibig kong sabihin."Mr. M
Miguel's POVIsang buwan na mula noong mawala Si Daniella samin at hanggang ngayon wala paring lead ang mga kapulisan kung saan pweding hanapin ang kapatid namin.Mula ng mawala sya Hindi na kami nakukumpleto sa bahay minsan kaming apat Lang na mag kakapatid minsan wala Si Dad minsan Si mom rin ang katulad ngayon wala si mom dahil sumama ito sa mga pulis para hanapin ang kapatid namin kung kaya si dad ang kasama namin.Naagaw ang atinsyon namin sa isa naming katulong na may daladalang telepono."Sir Roberto may tawag po para sa inyo." Sabi nito kay dad."Sino daw Nida?" Tanong naman ni dad"Hindi po nag pakilala sir ee kayo daw ang gustong makausap." Sabi pa nito kay dad.Nag katinginan kaming magkakapatid, inabut ito ni dad ang telepono mula sa katulong at sinagot iyon."Hello sino to?" tanong ni dad sa kabilang linya" kamusta na Roberto buti naman nag kausap din tayo mahal kung kaibigan." Si Don Carlos ang nasa kabilanh linya."Ikaw pala Don Carlos napatawag ka?"Kami mang apat ay
Laz POV"Bakit ka pala nandoon sa San Dominggo? " tanong ko kay Daniella.Isang linggo na makalipas ng bumalik sya sa bahay hanggang ngayon nag a-adjust parin sya sa mga to dito sa bahay.Langing si Manang Susan at Isabel lang ang kina kausap nya pag nasa trahaho naman ako sa loob lang sya ng kanyang kwarto lumalagi."Saan ba iyon Laz?" Tanong nya sakin"Doon sa waiting shed kung saan kita nakita.""Aa yon na pagod kasi ako sa kakalakad e nag pahinga ako iyon nakatulog nako.""Bakit mo pala suot suot iyong gown na iyon galing kaba ng party noon at tumakas ka?""Hindi Laz" tipid nyang sagot."Kung ganon saan?"Tumingin sya sakin pero mabilis lang din naman at tumingin sya sa malayo."Gusto mo ba talaga malaman Laz kong saan ako galing noon ?""Sana at kung okay lang sayo"Nadinig ko ang pag buntong hininga nya at nanatili paring nakatingin sa malayo."Run away bride ako Laz galing ako noon sa dapat na kasal ko. Tumakas ako dahil ayukong magpakasal sa lalaking dapat na mapapangasawa ko
Laz POVNasa labas ako ng kwarto ni Margoux ugali parin nya yong matagal mag ayos ng saliri nya.May napansin ako sa kanya kanina parang may kakaiba sa kanya na kapag tumingin sya sakin parang hindi nya ako kilala.Hindi nya rin ako nitawag sa buo kung pangalan at ang turing nya sakin istranghero.Napansin ko rin na may maliit na scar sya sa kanyang ulo dati naman kasi wala naman syang scar gaya ngayon.Saan naman kaya iyon nakuha??Nasa pag iisip ako ng bigla nalang bumukas ang pinto ng kwarto nya nakasuot sya ng kulay pula nyang bistida na unang regalo ko sa kanya dati." Kanina ka pa ba dyan?" tanong nya sakin" Medyo" maikli kung sagot." Ha?? E bakit hindi kaman lang kumatok di sana kanina pako lumabas."Nginitian ko lang sya" kumain kana ba?" Tanong ko nalang sa kanya" Hindi pa nga ee""Tara!"Agad ko namang hinawakan ang kamay nya at ginaya sya pasakay ng elevator.Pag dating namin ng ground floor dinala ko sya agad sa dining room para makakain na din kami. kanina ko pa pina
Hangang ngayon ay hindi parin maalis ang paningin ko sa babaing nasa portrait at pano naging mag kamukha kaming dalawa."Ma'am Margoux buti naman po't gising na po kayo" sabi ng babae kung saan."Ayy babae!" Gulat kung sabiNang lingunin ko ang pinag mulan ng babae ito at nakasuot ng pang maid na damit at may daladala din itong mga rosas."Pasensya na po nagulat ko po kayo Ma'am" sabi nya."Hindi okay lang. A ano tika ano ulit yong tawag mo sakin Margoux??" Tanong ko."Opo, Margoux po Ma'am."Huh? Ano ito panangip lang yata ito baka hindi pako na gigising. ako si Daniella at hindi si Margoux ....Kung paniginip ito please gisingin nyo nako..."Hindi ako si Margoux I'm Daniella at hindi ako sya." Sabay turo sa portrait na nasa harap namin."Ma'am Margoux panong hindi kayo yan e ako panga po ang tumulong mag ayos sa inyo bago kayo kinasal ni Sir Laz"What?? ako kinasal?? Seryoso? Kailan? Kanino kay Laz daw? Ee dapat ikakasal palang ako kahapon hindi pa natuloy."May sakit po ba kayo Ma'
Third Person"Hindi nyo parin ba nakita ang anak ko?" Galit na si Roberto sa mga tao binayaran nya para hanapin si Daniella."Sir Roberto nilibot na na po namin ang buong San Fernando pero hindi parin po namin mahanap ang anak nyo." Sagot ng kausap ni Roberto.Napainum nalang ito sa hawak nyang baso na may laman na alak at napaupo ito sa silya na malapit sa kanya."Sige po sir hindi na po kami mag tatagal, aalis na po kami pasensya na po."Tuloyan ng umalis ang mga binayarang tao ni Roberto para mapadali ang pag hahanap sa anak nito."So dad nahanap mo na ba si Danielle? Did your hired person found our sister? This is all you fault dad, all your fault." Galit na sabi ni Miguel ng madatnan nito ang ama sa recieving area"Wag mo akong sisihin dito Miguel hindi ko sinasadyang mawala ang kapatid nyo" buwelta ni Roberto sa anak."Anong hindi mo sinasadya dad? Look okay, pinilit mong ipakasal si Daniella sa lalaking iyon at alam mong mas matindi doon dad? Ginawa po pang pambayad si Daniel s