JANINA MARIEHindi ko alam kung ano ang gagawin ko nang may isang lalaking nagwawala sa labas ng bahay ni Xavier at nagpapakilala na dati kong nobyo raw siya. Hindi ko siya kilala at hindi ko rin alam kung ano ang dahilan bakit niya ginagawa iyon. Ipinagsisigawan niya sa lahat na isa akong walang kwentang babae. Iniwan ko raw siya dahil sa pera. Marami pa siyang sinasabi na hindi naman totoo at puro paninirang puri lang. Uminit ang ulo ni Xavier dahil sa nagaganap. Naglabasan na rin kasi ang mga kapitbahay niya dahil sa ingay na likha ng nagpapakilalang ex boyfriend ko raw. Ang mga guards ay pilit na kinakausap ang lalaki ngunit wala itong planong tumigil. Naghahanap talaga siya ng atensyon kaya mas lalo pa siyang naging agresibo. "Do you know him, Janina?" tanong ni Xavier sa akin. "Hindi, Xavier. Hindi ko nga alam kung ano ang pangalan niya. Ngayon ko lang din nakita ang pagmumukha ng lalaking iyan," sagot ko. "Why is he making a scene here if you do not know who he is, huh, Jan
JANINA MARIE"Mas mabuting wala kang alam, Janina," seryosong sabi ni Xavier habang nakatingin sa mga mata ko. Tinatanong ko kasi siya kung ano ang mga inililihim niya sa akin. Hindi ko kasi maintindihan kung bakit siya nagsinungaling kay Rhian. Imposible na gagawin niya iyon ng walang dahilan kasi kilala siya ng lahat na very straightforward. Sasabihin n'ya kung ano ang gusto niya at wala siyang pakialam sa iba. "Ang dami mong sikreto," mahina kong sabi para hindi kami marinig ni lolo. Ayaw kong malaman niyang nag-aaway kami ni Xavier. "What was the content of the text message you received?" he asked instead. "Bakit mo ako tinatanong? Hindi ba dapat ikaw muna ang sumagot sa mga tanong ko? Kung hindi mo ako sasagutin ng maayos, hindi ko rin sasabihin sa iyo ang laman ng text na natanggap ko. Ngunit hindi talaga nagpatalo si Xavier. Kahit anong pilit ko sa kaniya ay paulit-ulit niyang sinasabi na mas ligtas ako kung wala akong alam. Dahil doon kaya hindi ko rin sinabi sa kaniya an
JANINA MARIEHinablot ni Xavier ang mga braso ko. Hindi naman ako nasaktan dahil doon. Kinuha niya rin si Jude at kinarga ito. Inilayo n'ya kami sa nagpapambuno na sina Jake at Tommy. Tiningnan ko ang mukha niya at pilit kong binabasa ang saloobin niya. "I'm sorry." Nahihiya ako kaya mahina lang ang pagkakasabi ko noon. "Hindi ko alam na aabot sa ganito. Pumunta kami rito para mamili ng mga gagamitin sa birthday ni Jude at hindi para gumawa ng eksena.""Sa bahay tayo mag-usap," galit niyang tugon sa akin. "I am so disappointed with you. Why can't you obey me?""Akala ko ba sa bahay na tayo mag-uusap," balik ko sa kaniya. "Hindi ko talaga ginusto ito."Lumapit sa amin ang ilang guwardiya at saka niyaya kaming pumunta sa isang opisina na hindi ko alam na meron pala noon sa mall. Nakasunod sa amin si Althea habang ako ay hawak-hawak ni Xavier sa kamay. Nang lumingon ako sa aking kaibigan ay pilya siyang nakangiti at bahagya pang kumindat sa akin. "Tumigil ka," pabulong kong sabi sa kan
JANINA MARIEPilit na kinukuha ni Xavier si Jude ngunit umiyak ang anak ko. Mahigpit ang kapit niya sa aking leeg at ayaw bumitaw."Buddy, come to papa. May ipapakilala ako sa iyo," wika ni Xavier. Subalit lalong umiyak si Jude. Hindi ko siya mapatahan kaya nag-excuse ako kina Xavier at Rhian. Sumunod sa amin ni Jude si Xavier at hysterical na sumigaw naman si Rhian. "Xavier, if you leave us here, this will be the first and last time that you'll ever see your daughter!" banta ni Rhian. "I'm gonna cut your connections." "Do it!" sigaw ni Xavier."Hindi lang iyon ang kaya kong gawin; and you know it, Xavier!" sigaw ni Rhian. Tumigil si Xavier. Hindi ko na siya pinansin. Mas importante sa akin na asikasuhin ang aking anak kaysa ang sarili kong nararamdaman. Nasasaktan ako dahil sa tingin ko ay hindi ako o kami ni Jude kayang ipaglaban ni Xavier pagdating kay Rhian. Sa silid ay pilit kong pinatatahan si Jude. Kinausap ko ng masinsinan ang anak ko. He is a brilliant child kaya alam ko
XAVIER WESLEYAs I walked into the house, I noticed my daughter filming the scene. Rhian is out of control, and the guards are gripping her arms tightly. I snatched the cellphone from my daughter's grasp. She began to cry. Alam kong natakot siya kaya I tried to comfort her. "Guards, ako na ang bahala. Bitawan n'yo na si Rhian," I said. "Pero sabi mo…" "Let me handle the situation, Janina. Go upstairs and look after Jude," pakiusap ko sa aking asawa. Alam kong magagalit siya sa pagputol ko sa kaniyang sasabihin pa sana pero kailangan kong harapin ang sitwasyon sa mas matalinong paraan. Hindi agad nakakilos si Janina. Nakatingin lang siya sa akin at blangko ang expression ng mukha n'ya. Napapikit ako. I know she's deeply hurt pero hindi ko siya magawang yakapin. "Thank you, Jake. You may go home now," sabi ni Janina kay Jake. "I'm sorry sa lahat ng gulo na ito." "Don't worry. Sanay na ako, Janina." Tiningnan ko ng masama si Jake. Itinaas naman n'ya sa ere ang kaniyang dalawang pa
JANINA MARIE"Seryoso ka ba, Janina Marie? Ginawa ba talaga iyon ni bakla?" Hindi makapaniwala na tanong ni Althea. "Oo. Nagulat ako na siya iyong sumagip sa amin kahapon," saad ko. "Hindi ko rin alam na may mga bodyguards pala siyang binabayaran upang bantayan ako at si Jude. Ang sabi niya ay magpapaliwanag daw siya pag uwi niya.""Anong kapalit naman niyan, JM? Bakit kailangan pa ng bodyguard gayong wala namang banta sa buhay ninyo?""Hindi ko alam. Hindi naman siguro ako pababantayan ni Xavier nang walang dahilan. Tingin ko ay hindi niya lang gustong pabayaan ako kaya kahit nasa malayo siya ay meron siyang iniwan na mga tauhan na titingin-tingin sa amin ni Jude." "I hope so, Janina. Nagsisimula pa lang ang ex-girlfriend niya at nakikita ko base sa mga kwento mo, gagamitin niya ang anak niya para matalo ka. Hays, lahat na lang ng mga naging karelasyon mo ay puro sakit sa ulo. Try mo kayang iwan si Xavier at subukan si Jake. Baka lumigaya ka pa sa kan'ya."Narinig kong pinagalitan
JANINA MARIEHabang kumakain ay para akong nakalutang sa ulap. Panay ang ngiti ko habang nakatingin sa aking anak. Nagtatampo kasi si Jude kay Xavier kaya nakahalukipkip siya at nakasimangot. Kahit anong pilit ko ay ayaw niyang kumain. "Happy ka po ba, mama?" inosenteng tanong niya sa akin. "Yes. Kaya kumain ka na kasi malulungkot ako," tugon ko."Sorry na, buddy. Babawi ako," saad ni Xavier. Tumingin siya sa akin. "No! I hate you po," patuloy na pagmamaktol ng aking anak. "Kapag kumain ka, mamaya ay maghahanda tayo para sa extension ng birthday mo. Pupunta tayo sa isang magandang resort kung saan pwede kang maligo sa dagat buong maghapon," pangungumbinsi ni Xavier kay Jude. Parang milagro na biglang nagliwanag ang mukha ng aking anak. Napabuntung-hininga na lang ako. Masyado na kasing nagiging spoiled ang anak ko. Sumenyas ako kay Xavier na huwag n'yang ituloy ang plano niya pero pilyong kinindatan n'ya lang ako. Habang nag-iimpake ang yaya ni Jude ng mga gamit ng aking anak ay
JANINA MARIE"Umuwi na tayo! Walang kwenta ang bakasyon na ito!"Malakas kong itinulak si Xavier. Sinuntok ko rin ang kan'yang dibdib. Ayaw niya kasing magsalita at sa tuwing tinatanong ko siya ay pinagtatawanan niya lang ako. Gustong-gusto kong malaman ang sagot sa mga tanong ko. Hindi na kasi ako mapakali kaya hinila ko siya sa may dalampasigan. Doon ko itinanong sa kaniya ang lahat ng gumugulo sa isip ko. "Hey, Loves, easy. Baka umiiyak na si Jude sa bahay," nakatawa niyang sabi habang sinasalag ang aking mga suntok. "Panakip-butas lang ba talaga ako ng kabaklaan mo? Kung mahal mo ako noon pa, bakit noong nagkita tayo sa Dynasty Resort ay narinig kitang ayaw mo akong maging asawa?" "Your question is out of line. Grabe ang imagination mo, Janina." Nilagay ko sa akin baywang ang aking dalawang mga kamay. Matalim ko siyang tinitigan habang nakangiti lang siya sa akin. Lalo akong nanggigil nang ilagay niya ang kan'yang kamay sa aking ulo at ginusot niya ang aking magandang buhok.
JANINA MARIE Makalipas ang isang taon, habang masaya kaming magkakaharap na kumakain sa malawak na bakuran ng Paraiso De Montefona sa Calauag ay biglang umiyak ang aking bunso. Parang sinilaban ang puwet ni Xavier dahil sa bilis n’yang tumayo. "Dessa, don't cry, baby," sabi niya habang isinasayaw ito. Kumikislap ang aking mga mata habang pinapanood ko sila. Sa tabi ko ay naroon sina Yna at Jude. Tinutulungan ni Yna ang kanyang kapatid para tanggalan ng tinik ang isda na nasa plato nito. "Ako na ate. Ayaw kong mahirapan ka kasi girl ka. Dapat ako ang tutulong sa iyo," saad ni Jude. "'Wag ka na ngang magreklamo diyan. Ate ako," sagot ni Yna. "Oh, 'wag na kayong mag-away. Ako na lang ang gagawa," sabad ni Nanay Elle. "Hindi po kami nag-aaway. Ganito lang po talaga kami," mahinang sabi ni Jude. Nakangiting sumubo ako ng pagkain. Sa mga gano'ng pagkakataon ay pinapabayaan ko ang aking mga anak upang matutunan nila kung paano respetuhin ang isa't isa. Hinahayaan ko sila para
JANINA MARIEAng mga sumunod na linggo na wala si Xavier ay napakahirap para sa akin. Nagsimula na akong makaranas ng morning sickness at katulad noong ipinagbubuntis ko si Jude, wala akong asawa na puwedeng tumulong sa akin. Nag-initiate ang mga biyenan ko na sa mansyon ng Montefona muna ako tumira subalit tinanggihan ko sila. Mas gusto ko kasing manatili sa bahay kung saan ay na kasama ko si Xavier ng matagal. Gusto kong mabuhay sa mga alaala ng aking mag-ama. "Kumusta ka rito," tanong sa akin ni Althea. "Maayos naman ako," sagot ko sa kan'ya. Tumingin sa akin ang aking kaibigan na para bang hindi niya ako pinaniniwalaan. "Sigurado ka?" tanong niya ulit sa akin. "Baka mamaya tumalon ka riyan sa swimming pool katulad nang ginawa mo noon sa dagat sa Batangas."Nahampas ko ang aking bestfriend. Kahit kasi ilang araw na ang lumipas ay hindi pa rin nawawala sa isipan niya ang nangyaring iyon. Aaminin kong nawala ako noon sa aking sarili, ngunit hindi ko na gustong mangyari pa iyon.
RHIAN HOFREY Jake has been irritable lately. Madalas ay ikinukulong niya ako sa silid at hindi pinakakain. Ginagamit niya rin ako na parang hayop. My life with him is like hell. Nakakasakal at nakakapagod ang bawat segundo. Kapag lasing siya ay pinagdidiskitahan niya ako at binubugbog na para bang wala ng bukas. Madalas ay nagiging unconscious ako sa bawat atake niya. The love I felt for him turned into hate. Galit na pumapatay unti-unti sa akin. Ang daming mga boses ang bumubulong sa akin na tapusin ko na raw ang aking buhay pero pilit kong pinaglalabanan iyon. Ang tanging pangarap ko ngayon ay ang makita si Yna. Subalit idineklara na siyang patay ng mga alagad ng batas. Pumasok si Jake sa silid ko at pinukpok ako ng baril sa ulo. Naramdaman ko ang pagtulo ng pulang likido sa aking noo. Pinahid ko iyon ng likod ng aking palad. Nanginginig ang mga kamay ko habang nakatitig ako kay Jake na parang sinasapian din ng demonyo. “Jake, set me free. Hayaan mong hanapin ko si Yna,” I beg
JANINA MARIEHalos mawasak ang mundo ko dahil sa balitang dumating. Hindi ko napigilan nang unti-unti akong nawalan ng malay. Nagising na lang ako dahil sa mga boses na tumatawag sa pangalan ko. “Ma’am, gusto n’yo po bang dalhin namin kayo sa hospital?” tanong sa akin ng secretary ko. "Ma'am, ano po ang nararamdaman mo?""Misis Montefona, kumusta po kayo?""Ma'am, gusto n'yo po ba ng tubig o kahit anong inumin?"Umiling ako sa bawat tanong ng mga taong nakapaligid sa akin. Pinilit kong umupo kahit nanghihina ako. Agad kong inutusan ang aking personal assistant na tawagan si Althea at Lola Genevieve. Agad naman siyang tumalima sa utos ko. “Ma’am, on the way na raw po ang lola mo,” wika ng inutusan ko.Bago pa man ako magsalita ay agad na pumasok si Althea sa conference room ng isang hotel kung saan namin isinagawa ang meeting para sa expansion ng mga projects ng Villasanta. Agad akong yumakap kay Althea habang hinahayaan niya lang na dumaloy ang mga luha ko.“Ano ang gagawin ko?” ta
JAKE ADMERSONKapag pera ang gumalaw, kahit anghel ay magiging demonyo!I am patiently waiting sa news sa tv. Hindi ko na kasi makontak ang taong inutusan ko kaya sa balita ako ngayon umaasa. Si Rhian ay walang alam sa ginawa ko at panay lang ang ngawa niya dahil wala raw akong ginagawa kahit malapit na kaming magutom. Nakaririndi ang bibig niya ngunit hindi ko siya magawang palayasin o patayin dahil pwede ko pa siyang magamit laban kay Xavier. “Jake, ano ba, wala ka na bang gagawin riyan kung hindi ang umupo at tumunganga sa tv?” she asked angrily. Sinulyapan ko lang siya. Hindi ko gustong makipag-away dahil ayaw kong mabahiran ang saya ko ng galit. Hanggang sa binato niya ako ng unan. Sinalo ko lang iyon. “Jake, ano ba ang susunod na plano natin? Nakakainip na. Wala ka ng pera, wala na rin ako. Paano na tayo? Magtatago na lang ba tayo rito? I don’t want to live my life like this forever,” reklamo ni Rhian. Dahil nakakatulig na ang bibig niyang walang preno kaya binunot ko ang ba
XAVIER WESLEY As I watched Tommy suffer because of some people's cruelty, I couldn't keep my range under control. I feel bad for his mother, who recently lost her husband. I feel sorry for my wife because she blames herself for what happened.I resolved to take action once more. Although paulit-ulit na pumapalpak ang mga plano ko, hindi ako mapapagod na sumubok ulit para sa safety ng aking buong pamilya. Batid kong hanggang nakakalaya sina Jake at Rhian, hindi mararanasan ng mga anak ko ang kalayaan na tinamasa ko dati. Hindi nila magagawang maglaro ng malaya sa mga parks at lalong hindi sila makakakain sa labas na walang iniisip na panganib. Dad was surprised when I told him na pipilayan kong muli ang mga Admerson. He asked me why and I simply said na preparation lang iyon para sa isang sorpresa. He looked at me and said, "Okay. I'll support you all the way. Tell me what you need and I'll give it to you." It's not usual na basta-basta ako papayagan ni Daddy sa mga ganoong gawain pe
JANINA MARIEFeeling ko ay nabura ang lahat ng hinanakit at galit ko sa isang simpleng yakap lang ni Xavier. Mas nanaig kasi sa akin ang pagkagulat nang nakita ko siya sa police station. Hindi siya nakadamit pangkasal bagkus ay nakasuot siya ng isang simpleng t-shirt at maong pants lang. Pagkatapos masiguro na okay kami ng mga bata ay iniuwi kami ni Xavier sa bahay naming dalawa. Natatakot man dahil sa isyu ng security pero buo ang loob niya at ng mga police na hanggang nagtatago kami ay lalong hindi rin lalabas sina Jake at Rhian. Sinang-ayunan ni Lola Genevieve ang pasya ni Xavier. Ngunit may isang kondisyon, iyon ay itatago ulit ang mga bata at kaming mag-asawa lang ang parang magsisilbi na pain. Subalit hindi gusto nina Jude at Yna na malayo sa aming mag-asawa kaya no choice na ang lahat kung hindi magsama-sama sa loob ng isang bahay. Ang bahay namin na dapat ay ubod ng saya ay punong-puno palagi ng tensyon. Maraming tauhan kaming kasama bukod pa sa mga pulis na maya't-maya ang
JAKE ADMERSONDaig pa namin ni Rhian ang aso't pusa habang nasa biyahe kami pabalik ng Cavite. Kasal daw nila ni Xavier at naghihintay na ang fücking bestfriend ko. I was not about to go dahil hindi ko gustong maki-celebrate sa buhay ni Xavier. Magiging masaya lang kasi ako kung patay na siya. Tumawag si Rhian sa pinagkakatiwalaan niyang katulong na nasa mansion ng mga Montefona. Gusto kong marinig ang latest activity ni Xavier dahil aaminin kong duda ako sa magaganap na kasal nila ni Rhian kaya inutusan ko siyang lakasan ng tawag para marinig ko. “Ma’am, kinausap ako ni Sir Xavier. Tulungan ko raw siyang mag-ayos ng mga gagamitin sa kasal at inayos ko na po lahat,” wika ni Gemma. “Ano ang ginagawa niya ngayon?” ‘Nakakulong lang po siya sa kan’yang silid. Nitong mga nakaraan ay palagi siyang nasa kaniyang room lang kasi masama raw ang pakiramdam niya. Masakit daw ang kaniyang ulo.” “Have you seen any unwanted actions or may narinig ka ba na kahit na anong mga salita na laban sa
JANINA MARIEMatinding awa ang naramdaman ko habang tinitingnan ko si Rhian na dahan-dahang umuupo sa sahig at umiiyak. Alam kong biktima rin siya ng mga sakim na tao lalo na ng kaniyang kinilalang ina. Hindi ko alam kung ano ang mga pinagdaanan niya pero may hinuha akong marami siyang pasakit na naranasan. Inilayo ko si Yna sa kaniyang ina. Ayaw kong makita niya na nasasaktan ang Mommy niya. Kahit hindi ko man siya dugo’t-laman, mahal ko si Yna na parang tunay kong anak. Hanggang hindi matino si Rhian ay ipaglalaban ko ang batang natutunan ko nang mahalin. Nang madala ko si Yna sa silid, muli kong binalikan si Rhian. Ngunit naroon na si Jake. Parang bata na naglambitin si Rhian sa bestfriend ng asawa ko at umiyak lang siya nang umiyak. Panay naman ang tanong ni Jake sa kan’ya kung bakit siya umiiyak pero hindi naman nagsasalita si Rhian. Dahan-dahan akong lumayo sa kanila para hindi ako makaistorbo. Alam ko kasing may relasyon sila dahil nahuli ko silang naghahalikan sa living room