Chapter 18

Chapter 18: Justice, please shine

"Witness, does punching someone on the abodomen can cause death?"

Ang testigong doktor naman ang kaharap namin ngayon. Kilala ko ang doktor na ito dahil minsan ko na s'yang nakakwentuhan sa salu-salo ng mga doktor. Isinama ako ni ate. Her name is Caizel. Kasalukuyan s'yang kinakausap ng Prosecutor.

"Yes. But this case is very rare. Yes, being punched on the abdomen causes someone to have a difficulty in breathing and it also causes severe pain that'll gone afterwards. Death from being punch on the abdomen is very rare."

Napangisi ako sa likod ng utak ko. That was a wrong move, Prosecutor. That was in favor with my team.

"So it is possible, right?"

"Yes."

Tumango-tango ang prosecutor sa sinabi ng testigo.

"But let me repeat the same question. Is it not possible for a drunk person to die from being punched on the abdomen?"

Natigilan ako ng marinig ang salitang 'drunk' sa turan n'ya at bahagyang nawala ang pag-ngisi. She's turning things the other way around.

"For a drunk person, yes it is really possible. Lalo na kapag marami ng nainom ang isang tao." ani nito.

Muli akong napatingin kay Hugo na bahagyang nakayuko. Mukhang nawawalan na naman ng pag-asa. Wala yatang tiwala sakin e.

"And based on what you've observed? How many bottle of liquor did the victim intake?"

"About 2 and a half bottle."

"So does a person who take about 2 and a half bottle of liquor can possibly die when punched on the abdomen?"

"Yes. It is possible."

Naglakad-lakad ang Prosecutor sa harap naming lahat.

"How about the poison that the Defense Lawyer is talking about?" bahagya pa itong sumulyap sa akin.

Tumango ang testigong doktor. "We haven't found any trace that the victim take this poison through his mouth."

Napasinghap ang lahat sa nangyari. Bahagya akong napatungo at napakunot-noo. This is hell! Tangina.

"But the confusing part is that his heart is infected. It is really pale. Parang nilason."

Muli akong napaangat ng ulo. Pabitin pa! Aaminin ko kinabahan ako sa unang pahayag n'ya.

"But is it substantiate that there are no traces of poison on the other part of the body?"

"Yes."

Nagpatuloy lamang s'ya sa pagtatanong at wala akong ibang ginawa kundi ang makinig. Aaminin ko, nahihirapan ako sa kasong ito. Iba pala talaga kapag katotohanan ang ipinaglalaban mo. Nakakatakot matalo.

"That's all, your honor."

"Defense lawyer, start with the cross examination."

Napaigtad ako sa pagtawag ng judge sa akin. Hindi ko namalayan na tapos na pala sa pagtatanong ang Prosecutor.

"Yes, your honor."

Mabilis akong tumayo at naglakad sa harap. Mariin akong napapikit at ilang beses na bumuntong-hininga bago ako tuluyang tumingin ng diretso sa testigo.

"Witness, you stated that it is possible for a drunk person to die by being punched on the abdomen, right?" panimula ko.

"Yes." tumango ito sa akin.

"If you're going to make a ratio of it up to 100, what is it?"

Bahagyang napatingin sa taas si Doktora Caizel bago muling tumingin sa akin.

"80-20. 80% that it is possible."

Tumango ako. "So you are saying that there are 20% chance that a drunk person wouldn't die from being punched on the abdomen?"

"Yes."

"So it is not a 100%! Clearly, this statement does not directly states that the accused killed the victim by punching it through his abdomen!" saad ko at bahagyang sumulyap kay Galand na mukhang kinakabahan sa nangyayari.

Bahagya kong pinalagatok ang aking leeg bago muling nagsalita.

"Is is true that there are no traces that he take the poison through his mouth?"

"Yes." sagot n'ya.

"And you also stated that the victim's heart is really pale, right?"

"Yes. Parang nilason."

Tumango-tango ako sa harap n'ya.

"So you checked the victim's digestive system..."

Tumigil ako sa paglalakad at tumingin ng diretso sa mata ni Doktora Caizel.

"What about the other ways? Isn't it possible that the victim injected the poison to his body?"

Napatingin kaming lahat ng pumalakpak si Galand. Sinamaan ko s'ya ng tingin kaya napangiwi s'ya at napatungo.

"Yes, that's possible." sagot n'ya.

"So did you check the other ways?"

"No.." napakunot ang noo ko ng biglang tumingala si Doktora at parang nag-iisip. Biglang nanlaki ang mga mata n'ya at napaturo.

"That's right! I've notice the red spot on the victim's chest! It looks like it's been scratch due to itchiness!"

Napukaw ang atensyon nilang lahat, lalo na ang judge na napatuwid pa ng upo. Nakita ko ang mga nanonood na Prosecutor ay bahagyang napailing.

"Is it itchy if you have been injected?"

"Yes. It is."

Sumandal ako sa lamesa ng kinauupuan n'ya bago itinuktok ang daliri doon.

"Is there any possibility that the red spot appear because the victim scratch it due to itchiness that is caused by the injection?"

"Yes."

Umalis ako sa pagkakasandal at tumayo sa gitna.

"It is clearly stated that there is a possibilty that the victim did not die from being punched on the abdomen. And it is not yet proven that the victim did not take any poison as the tests he undergo are not enough. And in additional, the victim is a pediatrician, so it is normal for him to have syringe at home."

-----

Natapos ang pag-uusisa namin sa Doktor. And now, it's Hugo's time. S'ya na ang kailangan naming tanungin.

"Prosecutor, start with the interrogation."

Nakita ko ang paglunok ni Hugo. Mababakas din ang kaba sa kan'yang mukha. Sumulyap ito sa akin kaya nginitian ko s'ya ng malaki at tinanguhan.

Napasulyap ako kay Galand na nakatingin sa akin saka umirap kaya napailing na lamang ako.

Tumayo na si Hugo at umupo na sa dapat kalagyan. Nakapatong ang kamay n'yang nakaposas sa lamesa.

"Nasa'n ka noong namatay ang biktima?" paunang tanong nito.

"S-Sa bahay po ni Raver." halata ang kaba sa boses nito habang sinasabi ang maikling katagang iyon.

"Anong ginagawa mo roon? Magkakilala ba kayo ng biktima?"

Tumango si Hugo. "O-Opo. Matalik ko po s'yang kaibigan."

Naglakad-lakad ang Prosecutor sa harap ni Hugo habang si Hugo ay nakasunod ang tingin dito.

"Bakit ka nandoon?"

"T-Tumawag po kasi sa akin si Raver. Uminom daw po kami."

"Anong oras ka n'ya tinawagan?"

"M-Mga 5:00 po ng hapon."

"At ang dating mo sa bahay ng biktima?"

"8:30 po."

Sunod-sunod ang tanong ng Prosecutor na binigyan naman ni Hugo ng diretsang sagot.

"Bakit inabot ng tatlong oras at kalahati ang pagdating mo sa bahay ng biktima?"

"M-Mayroon po akong trabaho. Alas-otso ang uwi ko. May kalayuan ang bahay ni Raver kaya umabot ng kalahating oras ang b-byahe ko."

Nakita kong seryoso ang mukha ng Judge sa pakikinig. Kilala ko rin ang tagapaghukom na ito. Magaling kumilatis at bihasa na sa ganitong larangan.

"Pagkarating mo sa bahay ay nag-inuman kayo, tama ba?"

"O-Opo."

"Is there any other reason why did Raver ask you to drink?"

Tumango si Hugo. "O-Opo. Sinabi n'ya sa akin na nakipaghiwalay na sa kan'ya si G-Gem, 'yong girlfriend n'ya po ng apat na taon."

Nagpatuloy sa pagtatanong ang Prosecutor hanggang sa madako ang usapan nila sa usapang CCTV.

"Sa kuha ng CCTV, nakita ang biglang pag-usbong ng galit ng biktima. What have you done to provoke him?"

"Ah..." napatungo si Hugo.

"Sinubukan ko s'yang i-comfort. Sinabi ko sakan'ya na baka hindi pa si Gem ang nakatadhana sa kan’ya..."

"And then the victim punched you?"

"O-Opo."

Biglang nagflash muli sa screen sa harap ang kuha ng CCTV noong sinuntok ni Hugo si Raver.

"Anong dahilan ng pagsuntok mo kay Raven?" tanong ng Prosecutor kay Hugo.

"Ah... e-ewan ko po. Inambahan n'ya ako ng suntok kaya bigla na lang gumalaw ang kamay ko at sinuntok s'ya sa t'yan."

"Inaamin mo bang nasuntok mo s'ya?"

"O-Opo. Walang dahilan para itanggi ko 'yon. S-Saka alam ko sa sarili kong mahina lang ang pwersang naibigay ko doon." anito.

Sumulyap ito sa akin kaya muli ko s'yang tinanguhan. Nag-iwas lang s'ya ng tingin at muling tumungo.

"Matapos iyon, bakit bigla kang nawala?"

Bahagyang tumunghay si Hugo at tumingin sa Prosecutor.

"L-Lumabas po ako para humingi ng tulong dahil ang pamilya ni Raver ay wala pa roon sa bahay nila. P-Pero wala akong mahingan... pagbalik ko... mayroon ng mga pulis sa labas... natakot akong mapagbintangan.."

"Pero bakit? Bakit nagcollapse ang biktima matapos mo s'yang suntukin? And what makes you think na ikaw ang pagbibintangan ng mga pulis?"

Napakunot ang noo ni Hugo sa nangungusap na paraan at parang hindi alam gaawin. Muli itong tumingin sa akin na halatang kinakabahan.

"H-Hindi ko po alam kung bakit s'ya nagcollapse sa m-mahina kong suntok. S-Saka alam ko po sa sarili kong sinuntok ko s'ya noon kaya mayroong posibilidad na a-ako ang mapagbintangan."

"Ibig sabihin ay hindi ka sigurado kung ikaw ba ang may kasalanan sa nangyari dahil hindi mo alam ang dahilan kung bakit nagcollapse ang biktima matapos mo suntukin?"

"H-Hindi po sa ganon. N-Natakot lang talaga akong mapagbintangan." katuwiran ni Hugo.

"Is that so? Then why did you suddenly turn yourself in if you are innocent?"

Napatingin sa akin si Hugo sa tanong na iyon.

"Iyon ang sinabi sa akin ni Attorney Perez. Kapag tumakbo raw ako, huhusgahan ako bilang guilty. At kapag daw nagpakulong ako, poprotektahan n'ya ako gamit ang batas."

----

"Sinaad mo na ang biktima ay mayroong problema sa kasintahan nito tama?"

Ako na ang nakatayo sa harapan ngayon at ako naman ang magtatanong kay Hugo.

"Opo."

"At ito ang dahilan kung bakit ka n'ya inaya sa isang inuman?"

"S-Sa tingin ko po. H-Hindi basta basta umiinom si Raver ng walang dahilan. S-Saka iyon lang ang iniiyak n'ya sa akin na problema noong inaya n'ya akong mag-inom."

Tumango-tango ako at nagpabalik-balik ng lakad sa harap n'ya.

"Bakit ka nga ulit tumakbo palayo imbes na bumalik sa bahay?" tanong ko.

"N-Natakot po akong mapagbintangan na pumatay sa sarili kong kaibigan. L-Lalo na't nagcollapse s'ya m-matapos dumampi ng kamay ko sa tiyan n'ya."

"At bakit mo naman isinuko ang sarili mo matapos iyon?"

Tumitig sa akin si Hugo at umupo ng tuwid. Ibinaba nito ang kamay na nakaposas mula sa lamesa.

"Dahil naniniwala akong papatunayan ng batas na inosente ako."

Tinanguhan ko s'ya at kaagad na humarap sa Judge. Seryoso ang mukha n'ya kaya seryoso ko rin s'yang tiningnan.

"As the accused stated, tinawagan s'ya ng biktima na uminom sa bahay nito dahil nakipaghiwalay ang kasintahan ng biktima. This statement is proven dahil iyon din ang nakasaad sa cellphone ng biktima na natagpuan sa crime scene." paunang saad ko.

"And about the open bottle of poison that is assumed to be unused. It is not yet proven. Think of it, mayroong problema ang biktima at ang lason ay natagpuan sa mismong bulsa nito. Sa ebidensyang ito pa lamang, malinaw na mayroong suicidal thoughts ang biktima. Why would he carry a poison with no reason?" nakita kong napapakunot na ang noo ng Judge na parang napapaniwala na sa sinasabi ko.

"And about the punched on the abdomen, it is clearly stated that the force that is applied on it is a weak one. Hindi iyon sapat para mag-collapse ang biktima bigla."

Bahagya akong humarap kay Hugo at itunuro s'ya.

"And about him running away from the crime scene, it is normal for a person to experience fear if you're the one to watched the victim collapse so suddenly. Another thing, he won't turn himself in if he is not innocent. He'll choose to run away and transfer to a place where no one knows him personally." inilibot ko ang tingin ko sa mga tao dito sa loob.

"But in this case.. the victim chose to clean his name, to trust the law. And you can only trust the law if you are innocent. That's the way it was."

Muli akong humarap sa Judge at tiningnan s'ya ng diretso.

"Please.. let justice shine like a sun in this place. Stop giving darkness in the lives of innocent people."