Chapter 20

Chapter 20: We can't, you can

"Ang bagyong Himalaya na natagpuan sa loob ng Philippine Area of Responsibility ay inaasahang tatama sa lupa. Inaasahan na magdudulot ito ng pagbaha at malakas na hangin kaya itinaas na ang signal no. 1 sa..."

Nakatulala lang ako habang nakatitig sa balita. That's why it's raining so hard yesterday. Mukhang nalipasan na ako ng balita.

Kanina pa ako nakaupo rito sa sala. If this typhoon is worth thinking, the thing on my mind is confusing.

"M-Mikaela... it's g-getting late.. we're getting late... they'll d-destroy us... please.. let's move..."

Napatitig ako sa kamay n'yang bumitaw sa akin at natulala.

"Y-You're the deputy..."

Napatingin ako kay Sean dahil sa winika n'ya habang nakatingin kay Galand.

"W-What? D-Deputy of w-what?"

Umiling lamang sa akin si Sean at nag-iba na ng topic.

Napabuntong hininga na lamang ako at umayos na ng upo. That deputy thing is confusing me since yesterday. Galand is deputy of what? Bakit parang may itinatago sila sa akin e hindi naman sila gaanong nag-uusap? In fact, halata ko na mukhang ayaw ni Galand kay Sean with an unknown reason. Argh! Ang sakit sa ulo!

"...nakataas na ang signal no.4 sa lungsod ng Laguna, Cavite, Batangas.."

Napakunot ang noo ko sinabi ng Weather Forecaster. Hindi pa naglaland-fall pero mayroon ng signal no.4?! Anong klaseng bagyo 'yan?!

Kunot-noo akong naghintay na sabihin ng Forecaster na nagkamali s'ya ng sinabi pero wala. Napahawak ako sa dibdib ko dahil sa labis na kaba. Hindi pwede! Siguradong masisira ang lahat ng nandito!

Akmang tatayo na ako at lalabas ng pinto nang bigla itong bumukas at iniluwa ang mukha ni Galand at Sean na mukhang kinakabahan. Mukhang nabalitaan na nila ang tungkol sa bagyo.

"Mikaela, change your clothes. We're going somewhere."

Napakunot ang noo ko sa turan ni Sean. Mukhang hindi pa pala nila nababalitaan.

"W-What?! May bagyo at ang lakas ng ulan sa labas! Bakit tayo lalabas?! Gusto n'yo ba magkasakit?!" naiinis na wika ko sakanila.

"Mikaela, sumama ka na lang. Kailangan na natin umalis." ani Galand.

"Hindi! Ayoko! Kayo na lang!" saad ko sakanila. Desidido ako, hindi ako lalabas dito.

---

"Argh! Payungan mo ako ng ayos!" naiinis kong hinampas si Galand na naghahawak ng payong.

Papunta na kami sa Parking lot ng condo at talaga namang nababasa ako sa lakas ng ulan. Bakit ba kasi hindi sya nagpark sa basement? Alam naman n'yang tatawid pa ng kalsada para mapuntahan ang main parking lot!

"Oo na. Oo na." itinapat n'ya sa akin ang payong kaya kunot-noo na lamang akong naglakad.

Nasa likuran namin si Sean na solo ang payong. Syempre, kay Galand ako susukob dahil dito ako sanay.

Ipinasok ako ni Galand sa backseat kaya padabog akong umupo doon. Pumasok naman si Sean sa driver seat at si Galand sa passenger seat.

"Ano ba kasing trip n'yo?! Saan ba tayo pupunta?" naiinis kong saad habang pinupunasan ang braso kong hindi nakaligtas sa ampyas ng tubig.

Napabuntong hininga na lang ako upang pawiin ang inis at tumahimik. Wala naman silang balak magsalita.

Nakatingin lamang ako sa labas at hindi na nagsalita kahit na hindi pamilyar ang lugar na tinatahak namin ngayon.

Napakunot ang noo ko nang tumigil kami sa isang malaking bahay pero mukhang binabahayan na ng multo.

"Bakit may haunted house d'yan?" tanong ko.

Narinig ko ang pagtawa ni Galand sa sinabi ko at ang nakangiwing mukha ni Sean.

"Ah. D'yan ako nakatira, Mikaela."

Napatingin ako kay Sean at ako naman ang napangiwi dahil sa hiya. Nginitian ko s'ya ng peke at bahagyang ibinaba ang ulo.

"Tara na." ani ko pero patuloy pa rin sa paghalakhak si Galand.

Pagpasok sa loob ay hindi maipagkakaila na sobrang ganda ng bahay kumpara sa itsura nito sa labas. Mukhang mamahalin ang mga gamit na hindi naman kataka-taka dahil mayaman ang pamilya ni Sean.

"Anong gagawin natin dito?" tanong ko pero hinawakan lang ako ni Galand at sumunod kay Sean.

Pumasok kami sa kwarto ni Sean at napakunot ang noo. Magoovernight ba kami? Wala akong dalang damit!

Natigilan ako ng makitang bumukas ang puting pader matapos hawakan ni Sean. Bahagya akong napanganga. Hindi halatang may pinto doon!

Pumasok kami roon at bumungad ang hagdan pababa. Kunot-noo akong sumunod sakanila hanggang sa marating namin ang isang kwadra.

"Wow."

Bumungad sa akin ang isang laboratoryo. Punong-puno ito ng iba't ibang gamit pang-syensya na halatang mamahalin.

"Nasa'n tayo?" tanong ko kay Sean.

"Basement."

"Ano? Eh bakit umakyat pa tayo ng pagkataas-taas?!" inis na saad ko na kaagad ding napawi nang marealize na si Sean ang kausap ko at hindi si Galand.

"B-Bakit nasa taas ang daan papunta sa Basement?" pagpapalit ko ng tanong.

"Para tago ang daan papasok." ani n'ya kaya napatango na lamang ako at naupo na lang sa isang upuan dito. Maya-maya lang ay umupo na rin silang dalawa sa harapan ko.

"That typhoon..." naagaw ang pansin ko dahil sa panimula ni Sean. Mukhang alam naman pala nila ang tungkol sa bagyo.

"Is a collosal one." napabuntong hininga si Sean.

"I mean it's not just a super typhoon. It is like a mega, astronomical one."

Kumunot ang noo ko. "What about it?" tanong ko.

"Mikaela, walang makakaligtas sa lakas ng bagyong iyon. Everything will vanish like it doesn't exist at all. Kahit tayo."

Natigilan ako sa sinabi ni Sean. Alam ko ang bagay na iyon at kanina ko pa rin pinag-iisipan. Muli ang paggapang ng kaba sa aking pagkatao.

"B-Bakit sa akin mo sinasabi?" tanong ko pero bumuntong hininga lang s'ya. Natahimik kami nang biglang magsalita si Galand.

"That typhoon suddenly appeared without a trace. Maging noong mga nakaraan pang araw ay walang nababalitang bagyo but then.. just yesterday. Biglang umulan ng malakas and the weather forecasters suddenly reported a typhoon." saad n'ya.

"It looks like it's fabricated." pahabol n'ya kaya lalong napakunot ang noo ko.

"Ano? Daming alam.." ani ko.

"Ang bagyo ay may proseso. Nabubuo ito sa dagat, nagiging low-pressure area at kapag lumakas ay nagiging bagyo." ani Sean.

"Pero ang bagyong 'to ay walang trace. Maaring hindi na napansin ng tao na walang ulat noong papasok pa lamang ito ng P.A.R (Philippine Area of Responsibility) dahil ang pokus nila ay nasa paghahanda na sa bagyo. At ang gobyerno... hindi rin nagsasalita tungkol dito."

Nagkaroon ng mahabang katahimikan sa pagitan namin.

This is a serious matter. Ang tanging paraan lamang na maligtas ang mga tao ay ilipat sila sa ligtas na lugar pero hindi magiging madali iyon. Napakaraming maapektuhan ng bagyo at isa pa, hindi basta basta iiwanan ng mga tao ang kanilang ari-arian. Paniguradong may mga tao na pipiliin na lamang na manatili roon. Marami ring tao na pipiliing mamatay sa lugar na sinilangan.

"M-Missile?"

Natapik ko ang bibig ko dahil sa biglang paglabas ng salitang 'yon sa bibig ko. Pa'nong nangyari 'yon e ni hindi ko naisip ang bagay na iyon!

Napatingin sa akin si Sean na tila naliliwanagan sa sinabi ko.

"Tama! Kailangan natin ng missile!"

Ha? Anong pinagsasasabi ng Scientist na 'to? Pinapahaba pa n'ya ang kalokohang lumabas mula sa bibig ko.

"B-Bakit?" naguguluhang saad ni Galand.

"'Yong missile... nagdudulot s'ya ng malaking pagsabog. Naglalabas iyon ng malakas na force!" panimula nito kaya napakunot ang noo ko lalo. Ano naman?

"D-Don't tell me we'll use a missile to vanish the typhoon?" kinakabahang saad ko tapos bigla s'yang ngumiti.

"Bingo! That's what exactly I'm thinking! Kailangan natin mapasabog ang missile sa mata ng bagyo for it to vanish! The explosion of the typhoon will release too much force that'll make the heavy air spread out."

I sighed in disbelief. That was impossible! Walang makakagawa ng sinasabi n'ya! How can you know the exact location of the eye? And how can he make sure that that mega typhoon will vanish after releasing that missile? He's talking nonsensically.

Umiling ako. "Imposible ang sinasabi mo Sean. Wala tayong missil--"

"Kailangan nating lumapit sa Army. For sure may missile sa base nila. We need to convince them to let us work on it."

What?!

"P-Pero paano kung hindi sapat ang force na i--"

"There is a hidden missile at the Army's base, Mikaela. Tinago ito ng gobyerno ng matagal na panahon. Base on my research, this missile is a strong one. It came from America last 1964."

"B-But still... we can't do that. Hindi tayo marunong kumontrol ng missile! Wala tayong ensayo d'yan atsaka ang army, hindi sila papayag sa gagawin natin..." kontra ko sa sinabi ni Sean.

"We.."  turo n'ya sa kanilang dalawa ni Galand.

"..can't do it. But you..." tinuro n'ya ako. "..can."