Jenissa’s POVNasa labas ang lahat at nagkukuwentuhan. Habang ako naman ay nasa kuwarto. Natulog na si Jackielou ng umaga dahil masama raw ang pakiramdam niya at may inutos sa kaniya ang principal. Baka babalik siya sa amin dahil may mga papeles na naiwan at kailangang pirmahan ng principal. Si Jack kasi ang gusto ng principal na kumuha ng mga papeles na iyon. Didiretso na kasi ng Cambodia ang principal para sa charity event doon at dadalhin niya ang mga papeles papunta sa nasabing bansa. Tumayo ako at hinanap agad ang vitamins na binigay ni Farris. Naku naman, namiss ko ang asawa ko. Ngayon lang ako nahiwalay sa kaniya. Iniisip ko ang isang linggong pananatili rito, parang ang haba naman no’n. “Isa na lang,” sabi ko. Hindi bale at sasabihan ko si Farris na bumili ng bago. Ang yaman din pala ng mga Morris. Para kang nagcheck-in sa isang 5 star hotel dahil sa ganda ng mga inn nila dito sa resort. Wala ka na ring hahanapin dahil nasa kuwarto na ang lahat. Tinapon ko sa bibig ko ang
Jenissa’s POVNakatanaw lang ako sa bughaw na dagat. Ang bawat paghampas ng alon sa dalampasigan ay dinig na dinig ko. Ang paghalik ng dagat sa aking mga binti ay parang malalakas na pagyugyog ng katotohanan na nakagawa ako ng kasalanan sa asawa ko. “What are you doing here alone?”Umupo siya sa aking tabi. Nakatitig siya sa ibabaw ng dagat. May kung ano’ng inis akong naramdaman. Naiilang din ako dahil katabi ko siya. “Bakit hindi ka makipag-bond with them?” Ngumuso siya sa mga kasabay namin; mga magulang at mga staff ng center. “They are having fun. Habang ikaw ay nakatulala rito,” sabi pa niya.Sana alam niya na si Jack lang ang malapit sa akin sa lahat ng staff ng center. Kahit sa mga parents din ay wala akong masyadong kakilala. Humablot siya ng sigarilyo sa kaniyang bulsa. He light it up and so the smoke travels above. Bumuga siya ng usok. The smell is so good. Napapikit na lang ako at inenjoy ang amoy ng sigarilyo ni Rev. “Don’t tell me, namimiss mo na naman ang asawa mo?”S
Jenissa's POVWala sa sarili akong humakbang patungo sa nakaawang na pintuan. Ilang beses akong nadapa at marami akong sugat na natamo. Hindi ko na kasi maramdaman kung nasugatan ako. Namamanhid ang balat ko. Malamig ang simoy ng hangin habang tinatahak ko ang daan patungo sa pintuan. Kumapit ako sa frame ng pinto. Mariin akong napakapit habang nasasaktang tinatanaw ang pinakamasakit na tanawin na nakita ko. Ang kaibigan kong tinurin kong kapatid ay nakapatong ngayon sa asawa ko. Wala silang saplot at parehong tirik ang mga mata dahil sa pagpapaligaya nila sa isa’t isa. Nandoon sila, nagpapakasaya at pinapaligaya ang isa’t isa. Habang ako naman ay nandito sa labas. Giniginaw at nasasaktan. Durog na durog habang pinagmamasdan ang indayog ng mga katawan nila. Gusto ko ng bumitaw dahil sa nakita ko. Wala na akong makapitan pa. Gusto ko na lang huminto sa paghinga. Pagod na ako. Pagod na pagod na ako. Gusto ko na lang sumuko. Baka tama nga sina Ma’am Nievez at Ma’am Devilla. Wala akong
Farris’ POVIt’s over a year after her death. I don’t know why I’m looking for her some time. Hindi ko naman siya mahal pero hindi ko maiwasan hanapin ang kaniyang pag-aaruga. Nakokonsensya ba ako? Of course not! Hindi ko siya minahal kahit na katiting lang. Si Aki ang mahal ko at hindi si Jenissa. Tinungga ko ang hawak kong baso. Napailing na lang ako dahil wala na pala itong laman. Inabot ko ang bote at binuhusan ko ng alak ang basong hawak ko. Nandito ako ngayon sa veranda ng silid. Nasa kuwarto si Aki at mahimbing na natutulog. I suddenly touched my face when I felt how it became wet. Am I crying? What for? Huminga ako ng malalim upang maibsan ang lungkot na nararamdaman ko. I never felt this lonely but when that woman was gone I became empty. Palagi ko na lang siyang nakikita kahit na saan. Palagi akong minumulto ng mga ngiti ni Jenissa. Her sad eyes haunts me! The memories in my head is killing me. And I hate it so much! I promised that this is the last time that I will spe
Farris’ POVKinaumagahan ay tumungo kami sa hospital. Masama ang pakiramdam ni Aki kaya naman ay sinamahan ko siyang magpatingin. “Mister Bennett, congratulations! Your wife is a month pregnant!” masayang sabi ni Doctora Robles. Doon lamang ako napalagay. Akala ko ay may ibang sakit si Aki. Tumingin ako kay Aki. Laking gulat ko dahil hindi si Aki ang nakita kong katabi ko. Hindi si Aki ang nakahawak sa kamay ko. Si Jenissa ang nakangiti pabalik sa akin. Puwersa akong umiling. Mabuti na lamang at bumalik ako sa katinuan. Napansin ni Aki ang aking ekspresiyon kaya’y marahan akong huminga ng malalim. “Are you alright? Hindi ka ba masaya? ”Kinabig ko ang katawan niya at niyakap ko siya. Hinalikan ko rin ang kaniyang pisngi kaya naman ay napangiti siya. Muli akong huminga ng malalim. “I’m good, Baby. Masayang-masaya ako! Finally, I’m a father now! Thankyou,” masaya kong sabi. Tumingin ako kay Doctora Robles na nakatitig sa amin. Panay ngiti lamang siya. “Doc, thankyou so much! Kai
Albana’s POVNakalublob ako sa ginintuang bathtub na puno ng gatas. Yes! Gatas ang pinapaliligo ko. Umahon ako. Dama ko paano dumausdos ang likidong may mabangong aroma mula sa aking mukha patungo sa ibabang mga bahagi ng aking katawan. Umahon ako at agad na tinungo ang shower room na hindi kalayuan. Nakatitig ako sa patak ng tubig na humahalik sa aking balat. Matapos akong nagbanlaw ay sinalubong ako ng isa sa mga katulong ko na tagapangalaga ko kapag naliligo ako. “My Lady,” aniya at hinanda ang bathrobe ko. Sinuksok ko ang mga kamay ko sa bathrobe at agad na tinaas ang aking mga kamay. Tinali niya ang tali ng bathrobe sa aking katawan. “Done, My Lady,” aniya. Tumungo kami sa dressing room. Umupo ako sa silya na yari sa ginto at nakita ko ang aking repleksiyon. The goddess has arrived. Ito na ako ngayon. Ito na ang Jenissa na inakala nilang patay na. Umahon ako at babalikan ko sila. Hinding-hindi ako titigil hanggang may isang tao akong hindi nasisingil sa lahat ng kataranta
Albana’s POVGusto kong tumayo sa kinatatayuan ko at lumapit sa kaniya. I am so hurt listening to his agony. Pasensiya ka na, Rev. Pasensiya. “J-Jen, miss na miss na kita.” Maigi kong pinigilan ang sarili kong makagawa ng ingay. Paano niya ako namiss kung ako ang dahilan bakit nawala ang anak niya? How could he choose me over his son? “Hindi pa kita nakita sa personal pero g-gusto na kita. Shon’s telling me how kind you are and how thoughtful you are as a teacher. S-Sabi niya pa, if I am gonna find a mom for him, It should be you, Jen,” iyak niya. “I-I dreamt for you, Jen. Pinangarap ko na makita ka. Kaya noong nakita kita sa personal ay maigi k-kong ginalingan ang p-pagkontrol sa sarili ko. Ang totoo nga ay gusto kitang iuwi sa bahay namin.”I never knew this at all. Hindi ko alam na habang minamaltrato ako ni Farris ay may taong pinapangarap ako. Limang taon akong nagpakatanga at umaasang magbabago ang asawa ko pero hindi pala. Limang taon kong tiniis ang lahat ng pasakit sa mg
Farris’ POVNapahigpit ang hawak ko sa aking smartphone dahil sa sinabi ng tao mula sa kabilang linya. “He was found dead this morning, Sir Farris!” Halos matumba ako dahil sa paglinaw ng lalaki sa una niyang sinabi. “W-What!?” Lumakas ang tibok ng puso ko at halos hindi ko na magawang tumitig pa sa ibang bahagi ng bahay. “H-H’wag kayong magbiro ng ganiyan! We talked earlier last night! H-Hindi iyan totoo! He was healthy! I-Imposible ang sinasabi mo!” Hindi ko matanggap ang sinabi niya. My mind is refusing to absorb the words he said. How can it be? Kinausap niya ako tungkol sa isang malaking isda na nabingwit niya. Alam ko na isang malaking negosyate ang nahuli ni Daddy. Hindi nga ako makapaniwala dahil iyong mayamang owner ng Armano Corp ang siyang tumawag at nagpropose tungkol sa pakikipagnegosasyon nito kay Daddy. “He killed himself,” sabi ng lalaki mula sa kabilang linya. Nabuo ang mga katanungan sa isipan ko. Maganda ang takbo ng aming negosyo. Wala rin kaming naging pro
Paisa-isang hakbang ang ginawa ko patungo sa sala. Nakita ko na nakaupo si Jen sa ibabaw ng sofa. Tumingin siya sa akin at agad na sumimangot. “Hi, Wifey!” bati ko sa kaniya. Sa halip na batiin ako ay umirap siya nang malagkit. Pinaghahampas niya ang kamay kong humawak sa maputi niyang braso. Galit na naman ang asawa ko. “Palagi ka na lang lasing kung umuwi, Farris! Nakakainis ka! Napatulog mo nga si Varris pero ginising mo naman ang lasinggero mong katauhan,” galit na sabi niya at agad na tumayo. Humawak ako sa sandalan ng sofa at marahang umupo, hindi ko alam kung marahan pa ba iyon, halos matumba kasi ako. “Dumalaw ako kay Doctora Riz, Wifey—”“Huwag mong marason-rason sa akin si Doctora Riz! Nagkita kami kanina at ang sabi niya, around 10 AM ka pang umalis. Kung mag-rarason ka, iyong matino naman at acceptable, hindi ‘yong rarasunin mo ako ng mga walang kuwentang rason,” galit pa rin niyang sabi. Inabot ko ang kamay niya pero binawi niya ito mula sa pagkakahawak ko. Masama si
Apat na taon na ang lumipas mula noong namalagi kami ni Abuela rito sa France. Mahirap magsimula pero nakayanan ko. Dalawang buwan na lang ay makakalaya na si Carli. Matayog na rin ang mga kompanyang pinamunuan ni Daddy. Ang BGC ay magkatuwang na inalagaan nina Maitha at Shiva. Umaangat na rin ang sales ng BGC kahit papaano. Ako naman ay bumalik sa pagiging volunteer-teacher sa France. Masaya ako sa ginagawa kong ito lalo na kasi ay anak ng mga kababayan ko ang tinuturuan ko. Isang lingggo akong magpapahinga at ito ang ika-lawang araw. Ayaw ko sanang mag-leave sa pagtuturo pero ang paaralan na ang pumilit sa akin. Sabi nila, kailangan ko raw magpahinga at hanapin ang lalaking para sa akin. Tinawanan ko lang ang sabi nila. Pumasok ako sa bahay. Wala na naman si Abuela. Palagi na lang siyang pumupunta sa bahay ng mga kaibigan niya. Tumungo ako sa ikalawang palapag ng bahay at agad akong humiga sa kama kong napakalambot nang makapasok na ako sa aking kuwarto. Kinuha ko ang smartpho
Jenissa’s POVLumunok na lamang ako habang tinitigan ko ang keychain na nasa palad ng isang pulis. Nagsidatingan ang iba pang mga pulis at agad na binuhat palabas ang bangkay ng kambal ni Farris. Ang dami ng mga nangyari sa gabing ito. Hindi ko kayang ipasok sa utak ko ang lahat ng mga nangyari. Lumalabas na mali ang ginagawa kong paghihiganti kay Farris dahil unang-una ay hindi pala niya kagustuhan ang pag-aalipusta niya sa akin noon. Nasa ilalim siya ng impluwensiya ng kambal niyang si Jarris. “Dalhin niyo na iyan,” utos ng kataas-taasang pulis. “Stop!”Tumingin ako kay Carli na kumaripas sa pagtakbo. Malakas niyang tinulak ang mga pulis upang malayo sila sa akin. “Carli,” tawag ko sa kaniya. She opened her arms to protect me from the men. Lumingon siya sa akin at ngumiti. Alam ko na kung ano ang binabalak niya. “Carl–”“Ako ang pumatay kay Henry Bennett. Ang keychain na iyan ay pag-mamay-ari ko. Ang tunay kong pangalan ay Aena Carlisse Antacio. AA ang ginagamit ko kapag ma
Farris’ POVNasa tabi lang ako habang nakatanod sa paligid. Nilalaro ko ang kupitang hawak ko habang binato ang sulyap ko sa isang sulok. Kinabahan ako sa aking nakita. Jarris is looking at Aki. Sinabi niya sa akin na wala na siyang pakialam kay Aki pero alam ko na gusto niya pa rin ito. Basang-basa ko sa mga mata ni Jarris na mahal niya pa si Aki. Nagmadali akong tumayo upang dumako sa kinaroroonan ni Jarris. Lumakad siya papalayo kaya ay sinundan ko siya. Tumigil siya sa likod ng bahay kaya ay tumigil na rin ako sa paglalakad. “Huwag kang mang-gulo rito, Jarris.”Lumingon siya sabay ngiti. Tinitigan niya ako sa aking mga mata. Kumunot ang noo ko at halos mag-abot ang mga kilay ko. “Bakit hindi, kung kaya ko naman? Ayaw mo noon? Malalaman ni Aki na ako pala ang may gusto sa kaniya at ako ang nakabiyak sa kaniya.”“Hindi kita hahayaan na sisirain mo ang gabing ito, Jarris.” Kung hindi lamang buntis si Aki ay hahayaan ko na lang si Jarris upang magka-alaman na. Kaso, inaalala ko an
Farris’ POVNasa labas ako ng clinic ni Doctora Riz Monreal. Ilang taon na rin akong hindi bumabalik dito dahil akala ko ay kaya kong kontrolin ang sakit ko. Nagkamali ako nang inakala. Hindi ko pala kaya. Lumala pa ang karamdaman ko nang hindi na ako bumabalik para magpatingin sa kaniya. No one knows that I am crying alone. No one knows how scared I am. Wala akong mapagsabihan. No one knows that I am fighting against this battle alone.Wala akong mapagkakatiwalaan. Natatakot akong matawag na baliw. Natatakot na baka ay magalit lang si Daddy sa akin kapag nalamam niya itong karamdaman ko. I discovered my disorder when I was young. Nasa labas si Jarris noon at naglalaro habang ako ay nasa loob naman kasi nga ay bagong gising pa lang ako. Umahon ako mula sa pagkakahiga sa malambot na kama namin ni Jarris. Narinig ko na may taong kumakatok kaya ay pinagbuksan ko ito. “F-Farris, fix your things! Umalis na tayo rito!” iyak na sabi ni Mommy sa akin. Hinahabol ko ang hininga ko habang
Farris’ POVIlang beses akong bumabalik sa Saint Jude Hospital para lang tingnan ang kalagayan ng Abuela ni Jenissa. I disguised behind my grey cop and black mask. Pinalalim ko pa ang boses ko para lang hindi nila ako makilala. Kahit na alam kong magiging ka-boses ko si Jarris ay ginawa ko pa rin iyon para hindi ako makilala ni Jen. Nang magkabanggaan kami malapit sa entrance ay iba ang tingin ko sa kaniya noon. I saw worries in her eyes. Hindi ko inisip na aabot pala sa ganito si Jen. Hindi ko siya masisisi kung bakit napuno siya ng galit at puro paghihiganti ang layon niya. She took my company. Nadala ako ng aking emosyon kanina kaya ko siya nasakal. Now, I am blaming myself because I was unable to control my anger. Nag-sisisi ako sa ginawa ko kanina. Sana humingi na lang ako ng tawad sa kaniya kahit na hindi niya ako patatawarin. Nandito ako ngayon sa rooftop ng BGC. Humihinga ako nang malalim bago at pagkatapos kong lagukin ang bawat laman ng lata ng alak. Napatayo ako nang b
Albana’s POVIlang araw na akong balisa dahil sa nalaman kong kalagayan ni Rev. Gayunpaman ay hindi ko pinahahalata sa kaniya na nalaman ko na ang tungkol sa sakit niya. Sa halip na ipakita sa kaniya na balisa ako ay pinagsilbihan ko na lang siya nang maayos at pinaramdam ko sa kaniya na inaalagaan ko siya. “Wow, Sweety! Ang bango naman!” aniya at agad akong niyakap. Hinalikan niya ang leeg ko habang nakayakap ang mga kamay niya sa aking baiwang. Abala ako sa pagluluto habang siya naman ay abalang-abala sa ginagawa niyang pagyakap sa akin. Para tuloy kaming sumasayaw at ang kulo ng Bulalo ang aming musika. Hindi ko napigilan ang luha ko na pumatak. Alam ko na isang araw ay magigising ako na alaala na lang ang mga ginagawa ni Rev sa akin ngayon. Humiwalay siya sa akin at agad niya akong pinaharap sa kaniya. "Umiiyak ka ba, Sweety?” tanong niya sa akin. Umiling ako at pumeke ng tawa. Ngumiti ako patingin sa kaniya. Inaral ko ang bawat detalye ng kaniyang mukha mula sa kaniyang mga
Albana’s POVTumungo ako sa restroom at agad kong tinitigan ang sarili kong repleksyon sa malaking salamin na kaharap ko. My eyes burst into tears. Hindi ko alam kung paano ko pa aalisin ang sumpang ito sa akin. Kahit na naging kami ni Rev at alam ko na hindi ako kayang ipaglaban ni Farris ay palagi pa rin akong nasasaktan. Before, I was tortured physically. Now, the fact that he can’t even choose me even once makes my mind and my heart tortured. And his decision fueled my desire to take revenge on them. Lumabas ako sa banyo at agad kong hinanap si Rev. Magkasama kasi kami kanina pero iniwan niya ako dahil may importante raw siyang gagawin. Naningkit ang mga mata ko nang makita ko na nagmadaling lumabas nang mall si Rev. Sinundan ko siya pero nang nakalabas na ako ay siya namang pag-alis niya. Agad akong humanap ng masasakyan at pinahabol ko ang kaniyang sasakyan. “Saan ka pupunta, Rev?” tanong ko sa sarili. Lumapit ako sa driver at kinalabit ko siya sa kaniyang balikat. Tumingi
Farris’ POVLumapit ako nang marahan sa kinatatayuan ni Aki. Kinuha ko ang panyo sa aking bulsa at agad kong piniring ang kaniyang mga mata. “Farris, ano ba? This is crazy,” aniya. Niyakap ko siya matapos kong piniring ang mga mata niya. Huminga ako nang malalim. Naisip ko ang mga sakripisyo ni Aki para lang mahalin ako. Inaamin ko na sa una ay nakipagrelasyon ako kay Aki dahil utos iyon ni Jarris pero natagpuan ko na lang ang sarili ko na unti-unti na palang nahuhulog sa kaniya. Nahirapan siya lalo na noong dumating si Jen sa buhay namin. Pumagitna si Jen kaya ay nahirapan kami ni Aki sa pagtaguyod ng aming relasyon. Siya ang nagdesisyon noon na kaibiganin niya si Jen upang hindi kami mahalata na may relasyon kami. Mahabang panahon ang tiniis ko at ni Aki upang maging matiwasay ang pagsasama namin. Kung kailan naman naging matiwasay ang pagsasama namin ay doon na naman kami ginulo ng mga taong bahagi ng nakaraan namin. Si Rev. Tinatalo niya ako dahil sa pinaglalaban niyang kat