"Last month akala ko hindi na siya magigising. He caught an accident. I can't afford to lose another man. His dad died ng malaman niyang si Rayne ang nakapatay sa basta*do niya. He cast him off and threaten to be in jail dinamdam niya ito at dirin naman nagtagal ang buhay niya."Naikuyom ko ang may kamay ko habang nagkukuwento ang ginang. It was the night we met. 'anung ginawa niya sa sarili niya.'"Hija, ng magising siya mula sa 15 days na pag kaka-coma his vision blurred and until he was totally blind. Napinsala ng husto ang kanyang mata sa aksidente kaya imposible ng makakita pa siya. At sa nakikita kong sitwasyon sa araw araw ay hindi na rin siya makakabalik sa pagtatrabaho. At sa ngayon si Carlos ang nasa kumpanya.."Wala akong maisip na maisagot sa aking kausap dahil hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala sa sinapit ni Rayne. Tikom ang aking bibig sa pagkabigla. Laking gulat ko ng abutin ng ginang ang aking kamay."Hija, hindi kayo totoong divorce ni Rayne he never filed
I stay dahil naawa ako sa kalagayan niya. Because of that accident he got blind. I will be his caregiver for the mean time but my identity still hidden dahil hanggang ngayon ayokong isipin niya na ginagawa ko ito kasi mahal ko parin siya. Naawa lang ako at sa kanyang ina yun lang yun. I get up and prepare myself to face my nemesis.Nakita ko silang nagbe-breakfast sa may hardin at pagkakita sa akin ng kanyang ina ay minostrahan niya akong lumapit sa kanila at sumabay sa umagahan."Siya nga pala Hijo..nag-hire ako ng magaalaga sayo. Maging mabait ka sa kanya. Itigil mo na yung pagbabasag mo dahil lahat nalang ng katulong natin dito aalis dahil sa hindi na nila kaya ang ugali mo. Ang pangalan niya ay-"Binulungan ko ang ginang 'Jane' ang ipakilala niya."Jane- siya si Jane mabait siya anak at napakaganda.""Wala nang mas gaganda sa asawa ko mom.. si Zarina lang ang maganda." Masungit niyang sagot sa kanyang ina.Gusto kong umiyak ng oras na iyon dahil sa kabila ng kapansanan niya ay p
Mga ilang oras bumalik ako sa kanyang kwarto dala dala ko naman ang kanyang miryenda kasama ang ilang gamot na kailangan niyang inumin. Nagulat akong nasa lapag siya at umiiyak. He was unstable and still in trauma. "Zarina..Zarina...kinalimutan mo na ba ako..hindi na kita masusundan at kahit pagmasdan mula sa malayo. F*** f*** this life.." he was shouting and all I did is to try to lift him up but he was too strong. Ako lang ang nadala at napadapa lang ako sa kanya. Puno ng lungkot ang kanyang mukha. At kung alam niyang ako ito hindi na siguro siya malulungkot pa. Ngunit nalunod lang ako sa kanyang mga mata into his emotions and this situation. He grab me and hugged me."Zarina.." he whispered. Pinilit kong makawala sa kanyang bisig ngunit hindi ko kaya. Napakalakas niya. Now he was kissing my forehead and my nose till our lips touch but I didn't respond.'its not me..' sabi ko sa isip ko. Pero kahit pinipilit kong makawala sa kanya hindi ko magawa. Hinalikan niya ako ng punong puno
Sinamahan ko siya sa kanyang kwarto dahil ayaw nanaman niyang lumabas para maghapunan. Bahagya niya lamang binawasan ang pasta at bumalik sa kanyang pagkakahiga. Nuo'y malakas ang ulan at isinara ko ang bintana dahil sa lamig na pumapasok sa loob ng kwarto.'Hay' ang tanging naiusal ko habang pinagmamasdan ko siyang nakahiga patagilid. Nakikita ko sa kanya ang kalagayan ko nung matapos akong masagip sa pagpapakamatay ko. It seems I'm still alive but I'm dead in the inside. Napansin kong may luhang patuloy na umaagos. Tahimik lamang ang bawat hikbi nito at nagsimula na akong hindi mapalagay dahil sa wala itong hinto ng kakaiyak. Kaya napag pasiyahan kong umupo sa tabi ng kama.I even wipe his tears that's keeps on flowing. "Pwede ka ng pumunta sa kwarto mo...Iwanan mo na ako dito."Umiling si Zarina dahil ayaw niyang iwan sa ganung sitwasyon si Rayne. Gustong gusto na niyang magsalita at umamin ngunit bakit hindi niya magawang maging totoo kahit pati siya ay nahihirapan. Walang sali
Natagpuan nalamang niya ang sariling nakatulog sa tabi ni Rayne. He was hugging her while her head was buried in his neck.Naalimpungatan si Rayne ng maramdaman ang dalaga sa tabi niya. He even push her kaya nalaglag siya sa baba. Dahil sa sakit na naramdaman napaungol si Zarina at muntikan na siyang makapagsalita.'F*** ang sakit ng balakang ko.'"Anung ginagawa mo dito sa kama ko. Paano nalang kung may makakita sa atin. Did mom ask you this..???"Unti unti siyang tumayo at himas himas ang balakang niya. "Ahh'...hmm." Ungol niya."Get out ....and your fired.." Sigaw ni RayneUmalis nga siya na hawak hawak ang balakang niya. Paglabas niya ay nakita siya ng matanda kaya pinuntahan siya at tinulungan makarating sa pinakamalapit na upuan."Hija..galing ako sa kwarto mo..wala ka dun kaya dito na ako dumeretso. Anu ba ang nangyari at ganyan ang itsura mo???""Nakatulog po ako sa tabi ni Rayne.""Oh ano..may nangyari ba sa inyo? Magkakaapo parin ba ako????Sabi ko naman sayo mahal mo pa yun
"Shameless Woman...Anu pa ang inutos niya saiyo?" "Wala na.." Sa pag -gamit niya ng ibang accent hindi nga siya nakilala ni Rayne ngunit bakas naman ang galit sa kanya nito. Halos pandirihan at isuka nito."Plotting Something? Anu kaba surrogate? or anything that my Mom can use and at her disoposal..?" Bakas din sa mukha ni Zarina ang pagkabigla sa narinig. Her mom was that viscious to plot that thing. Nakaramdam siya ng konting kirot sa puso kung magkaroon ito ng anak kung kanino. Matatanggap kaya niya?."Hindi po Sir..sabi niya lang magkunwari akong pipi para naman hindi nyo ako tratuhin ng masama. Pasensya napo kayo.." She lied again."Then prove to me..earn my trust."Sabi ni Rayne"Pipilitin ko po sir..wag na po kayo magalit. Nakakatayo naman na po pala kayo. Hindi nyo naman pala kailangan ang wheelchair.." Sa nakikita kasi ni Zarina mas nagiging okay na rin ang pagtayo ni Rayne. 'Pano ko kaya mapapagtiwala ang kumag nato..masakit parin ang balakang ko eh. Tapos nanakal pa ito'
RayneWala akong makita kundi kadiliman. At ang katulad ko ay silbihin. Mom hire Jane to be my caregiver and someone who will help me inshort maging mga mata ko. Being with her for 7 days na. Nung una I was hated her because Mom introduce her to me as a mute. Later I discover that she can able to talk but with an incredible accent. Natawa ako dahil ngayon ko lang narinig ang ganuong accent. May duda parin naman ako sa kanila ni Mom na may pinaplano silang something behind my back but I know she is not a bad person. I think she grow up in a countryside. How many times I mistaken her as Zarina but she will not be her, never. I just missed her.Siguro marami na siyang sugat simula ng magstart siya sa akin. I hated myself of having uncontrolable temper lalo na pag nararamdaman ko ang pagiging imbalido ko. Hindi ko parin matanggap na ganito na ang aking kalagayan at napakababa ng tsansang maibalik pa ang aking paningin. I usually thrown a tantrums and start smashing things lalo na pag na
ZarinaNang araw na iyon itinawag ko sa ginang ang nangyari kay Rayne. Hindi maialis ang kaba ko sa king dibdib at isang tao ang ipinadala niya sa masyon para tumingin kay Rayne. At bago paman ito umalis ay kinausap ako ng masinsinan."Mrs..Dahil sa aksidente hindi parin matanggap ng pasyente ang kinalalagyan niyang sitwasyon kaya nangyayari ito sa kanya. Or maliban sa sinapit niyang aksidente ay mayroon pang ibang mga serye ng masasamang nangyari sa kanya. Normal lang po ito at ang tangi lang natin maibibigay sa kanila ay iparamdam nating may taong nasa paligid nila. Nang mayroon silang mahihingian ng tulong at patuloy na makakasama nila sa pinagdadaanan nila ngayon." Sa mga sinabi ni Doc ay nakaramdam ako ng awa kay Rayne. He suffered a lot. Binalikan ko si Rayne sa kanyang kwarto."Sen-iorito...""Ngayon kita tatanungin. Natatakot kana ba sa akin?" Nagulat pa ako sa mga katanungan niya. Pero lumapit ako at hinanap ang kanyang kamay. Alam kong ito ang kanyang kailangan."Hindi po. A
“Any plans?” sabi ni Zarina habang tinutulak niya ang wheelchair ni Rayne. “I’m blind at hindi ako makalakad para makapag-isip ng plans for this coming weekend,” sarkastikong sabi ni Rayne sa asawa. “Alam ko. Sumama na naman ang loob mo?” sabi ni Zarina. Umupo siya sa harap ni Rayne at hinaplos ang mukha nito. “No, I can’t do things on my own, Zarina,” muling sabi ni Rayne. “Hmm.. I’m sorry. Hindi lang ako makapaniwalang magkasama na tayo. Na nandito kana sa tabi ko at sa buhay namin ni Regina. Aalagaan kita, Babe,” paglalambing ni Zarina. Nakaupo sila sa may garden set at parehas silang nagpapaaraw ng mga oras na iyon. “Hindi ka nagsisisi na ganito na ako?” ng mga oras na iyon ay muling umagos ang luha ni Rayne. At pinunasan ni Zarina ang luha nito. “Hindi. Hindi nagbago ang pagmamahal ko sa iyo noon at hanggang-ngayon. Natatandaan ko ang lahat ng nangyari. Lalo na noong---” hindi na naituloy pa ni Zarina ang sasabihin ng biglang kapain ni Rayne ang kaniyang labi. “Babe, ako
Rayne’s POVNgayon lang ako naramdam ng matinding takot hindi para sa sarili ko kundi sa buhay ng magina ko. Hindi ko sila kayang protekhan laban kay Aurora. Ilang beses na akong muntikang mamatay at hindi ko alam kung bakit ako nanatiling buhay magpahanggang-ngayon. Noong bata pa ako miyembro ako ng isang grupo ng loan shark. Gulo at pananakit ang hatid namin sa ibang tao. At ng makita ang aking potensyal ay kinaha ako ng isang organisasyon para maging boy nila sa loob pero nangarap ako para sa nanay ko at isang araw hihigitan ko ang ama kong iniwan kami para sa babae niya. Umakyat ako sa pinakamataas na posisyon hanggang maging kanang kamay ako ng organisasyon. Gumaling sa paggamit ng ibat-ibang klase ng armas at nakasama sa lahat ng misyon pero muli ko ulit iniwan dahil sa ama kong biglang pumasok sa buhay namin. Nagbayad ako ng malaki para makaalis sa organisasyon at nangakong makikipagtulungan ngunit traydor ang oras. Bumaliktad ang lahat at sa unang pagkakataon ay kinailangan k
DUMATING sila sa unit ni Rayne ngunit walang bakas na nagpunta ito roon. Ang ayos ng unit ay nanatili sa ganoon simula ng umalis siya sa poder nito. Binuksan niya ang bawat ilaw roon. Binisita niya ang bawat sulok ‘non lalo na ang kanyang kuwarto.Naupo siya sa maliit niyang kama. At inalala ang unang beses niyang magising sa kuwartong ito. Gayundin ang gabi na nais na niyang tapusin ang kanyang buhay dahil sa sinisi pa siya ni Rayne sa nangyari. Hindi niya napigilan ang mapaluha at yakapin ang kanilang anak.“A-Anak bumalik na tayo kila Tita Sally mo, wala dito ang Daddy mo…” sabi niya sa anak.“Eh nasaan po ba talaga si Daddy? Sa bahay nila or sa sinasabi ni Anty Sally na rancho..baka naroon po si Daddy?” sabi ni Regina. Hindi parin sumusuko si Regina dahil sa kagustuhan nitong makita ang kaniyang ama.Nagsimulang makaramdam ng pagkainis si Zarina. “Uuwi na tayo. Regina! Mukhang ayaw na muna ni Daddy mo na makita tayo…hindi tayo maaaring magtagal dito at puntahan siya sa lugar na gu
Zarina POV His lies and his love para sa amin ng anak niya ang nangibabaw at importante sa kanya. Hindi ko na tiis na hindi siya yakapin at bulungan.“Come back to me, when its over. Maghihintay kami ni Regina,” sabi ko at tuluyan na nga kaming umalis ni Regina. Hindi ko alam kung paano niya ise-settle kay Aurora ang lahat. Pero naniniwala akong magiging ayos lang lahat. Isang tapik ang nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Oo, isang taon na ang nakararaan matapos ang pagsama namin kay Sergio. Halip na ibalik kami sa San Fabian ay hiniling ko sa kanyang dalhin kami sa isang lugar na makakapagsimula kami ni Regina. Dinala niya kami sa lugar na kung saan siya ipinanganak hindi ko lubusang kilala ang lalaking ito pero sa kanya kami ipinagkatiwala ni Rayne kaya binigay ko sa kanya ang tiwalang iyon. Nagulat nalang ako ng makita ang babaeng iyon na pinagselosan ko. Si Sally kasama ang kaniyang ina.Hindi nagkukuwento si Sergio tungkol sa nangyari ng araw na iyon. Hindi na rin siya bumisita
ZARINA POV Ang mga sinabi niya kagabi. Ang mga ipinagtapat niya at ang katotohanang ikinasal na siya. Oo kinasal kay Aurora. Inaasahan ko naman na ito, hindi ba?. Alam kong mag-aasawa siya balang-araw pero hindi ko inaasahang kukurot iyon sa puso ko. Galit dapat ang nararamdaman ko dahil sa kaniya nawala si Mommy Pie at babalik kami sa San Fabian para tuluyan ng putulin ang anumang koneksyon namin sa kanya. Ano ba ang balak niyang gawin? Papatayin niya ba ang babaeng iyon at tatapusin narin niya ang kanyang buhay? Iyon na ba ang naiisip niyang solusyon? Hindi parin siya nagbabago. Ang Rayne Madrigal na kilala ko noon at magpahanggang-ngayon ay nais parin ang mga solusyon na alam niyang lilikha ng pangit na katapusan. Pero hindi na ba talaga namin siya makikita ulit pagkatapos nito? Paulit-ulit kong tanong sa aking isip. Hanggang sa makita ko siyang nagluluto ng pagkain namin. Paano kaya kung hindi siya umalis ng gabing iyon? Kung hindi niya ako iniwan? Isang pamilya parin kaya kami?
“I think isa ako sa nais mong kalimutan. I’m sorry, Zarina sa mga nangyari sa buhay mo ng dahil sa akin,” sabi ni Rayne.“Ano ang totoong nangyayari? Kaya mo ba nais na maisama kami malayo sa San Fabian dahil alam mong mangyayari ito? Alam kong alam mo ang nangyayari!” sabi ni Zarina.“I want you and Regina safe… because---. I’m already married to Aurora!” sabi ni Rayne.Hindi niya nais na sabihin kay Zarina ang totoo pero hanggang kailan niya ito itatago.“To Aurora!” sabi ni Zarina.“Nagpakasal ako dahil kay Mama. Sinagip niya ang nalulugi naming kumpaniya at sa pagpapagamot ko. Nang malaman ko na nagkaanak tayo nais kong mabuo ang pamilyang minsan ko ng iniwan at sinira. Hindi ko akalaing aabot sa ganito. Nalaman niya na nagkaanak tayo. Gagawin niya ang lahat para mawala ka lang at si Regina. Hindi ako papayag na ganon ang mangyari..” salaysay ni Rayne.“So, si Aurora pala ang may kagagawan ng lahat. R-Rayne.. hindi na tayo mabubuo kahit pa iwanan mo na si Aurora. May sari-sarili
"ZARINA! Z-Zarina!” bulong ni Rayne kay Zarina. Napabalikwas ng bangon si Zarina ng mabalik sa kanya ang kasalukuyang sitwasyon na nasa Santa Inez sila at nagtatago mula sa mga taong walang habas na namaril sa kanilang bahay.“R-Rayne?” usal niya.“Tulog pa si Regina. Pupunta ako sa bayan para makabili ng mga stocks natin dito. Medyo malayo pero promise me na hindi kayo aalis ni Regina dito,” sabi ni Rayne.“At saan naman kami pupunta?” sabi niya ng may pagsusungit.Napabuntong hininga na lamang si Rayne sa inaasal ni Zarina. Alam niyang nagluluksa parin ito sa pagkamatay ni Pie. Bago siya umalis ay kinintalan muna niya ng halik si Regina sa noo.Niyakap niya ang sarili ng marinig na lumabas na si Rayne.Nilibot niya ang kabuuan ng bahay at naisip niyang ayusin ang buong bahay anong mangyayari sa kanila kung patuloy siyang magmumukmok. Isa lang ang ipagpapasalamat niya, iyon ay ligtas sila ni Regina. Niligpit niya ang mga gamit na kalat-kalat. Isang beses ay naikuwento si Rayne sa ka
Nakarating sila sa School na pinapasukan ni Regina. Napatingin si Zarina sa kanyang suot. May mga bahid ito ng dugo kaya ibinigay ni Rayne ang suot niyang suit.“Isuot mo muna ito,” sabi ni Rayne. At pinunasan niya ang luha ni Zarina na walang tigil sa pag-agos.“Si Mommy Pie? Iiwan nalang ba natin na ganon? Kailangan ko siyang Balika---” sabi ni Zarina.“Hindi ko alam kung bakit nila tayo gustong patayin kung babalik lang tayo ‘don parang hinarap nalang natin ang kamatayan natin. Kailangan ko kayong madala ni Regina sa safe na lugar. Kaya ngayon, pigilin mo ang luha mo at sunduin mo ang anak natin, please Zarina. Dito lang ako sa labas hihintayin ko kayo..” sabi ni Rayne.Pumasok si Zarina sa school ni Regina. Ilang sandali pa ay tumawag sa kanya. Napuno siya ng galit ng mabosesan ang nasa kabilang linya.“My beloved husband? Umaagos na ba ang dugo ng mag-ina mo?” sabi ng babae.“A-Aurora? Ikaw ba ang may pakana ng pamamaril sa bahay nila Zarina? Wala kana talaga sa tamang pagiisip?
Hindi umalis ng San Fabian si Rayne dahil nais niyang makagawa ng paraan na maisama ang kanyang mag-ina sa syudad. Labag man sa kalooban ng kanyang ina ay nais niyang bawiin si Zarina para mabuo ang pamilya ni Regina.Hindi naman makapapayag si Pie na hayaan na lamang si Rayne sa nais nito. Kaya ng makaalis si Zarina at Regina ay sinamantala niya ang pagkakataon na kausapin si Rayne ng sarilinan.“Hindi ka parin pala umaaalis, Mr. Madrigal,” paglabas ni Pie ng silid nito.“Hindi ko po basta nalang iiwan sila tulad ng dati,” sabi ni Rayne sa matanda.“Maayos na ang buhay ng alaga ko. Ngayon babalik ka at guguluhin mo na naman? Mr. Madrigal hindi lingid sa akin ang dinanas ni Zarina sa mga kamay mo. Pinahirapan mo siya at dinivorce na lang kahit alam mong ginahasa siya ng sarili mong kapatid. Si Zarina ay nagsimulang tumayo sa kaniyang mga paa ng wala ka. Ang kapal ng mukha mong bumalik?” hindi na napigilan ni Pie ang sarili.“Alam ko ang dinanas niya pero may dahilan ako kung bakit ko