Kiss with a same Spell

Mga ilang oras bumalik ako sa kanyang kwarto dala dala ko naman ang kanyang miryenda kasama ang ilang gamot na kailangan niyang inumin. Nagulat akong nasa lapag siya at umiiyak. He was unstable and still in trauma.

"Zarina..Zarina...kinalimutan mo na ba ako..hindi na kita masusundan at kahit pagmasdan mula sa malayo. F*** f*** this life.." he was shouting and all I did is to try to lift him up but he was too strong. Ako lang ang nadala at napadapa lang ako sa kanya. Puno ng lungkot ang kanyang mukha. At kung alam niyang ako ito hindi na siguro siya malulungkot pa.

Ngunit nalunod lang ako sa kanyang mga mata into his emotions and this situation. He grab me and hugged me.

"Zarina.." he whispered. Pinilit kong makawala sa kanyang bisig ngunit hindi ko kaya. Napakalakas niya. Now he was kissing my forehead and my nose till our lips touch but I didn't respond.

'its not me..' sabi ko sa isip ko. Pero kahit pinipilit kong makawala sa kanya hindi ko magawa. Hinalikan niya ako ng punong puno