Library
Search
Home / All / Marupoked / I’m Sorry

Share

I’m Sorry

Author: Ukiyoto Publishing
last update Last Updated: 2021-07-12 11:13:46
 

 

IT’S Monday morning when Lark and I decided to start our plan for our task. Marami-raming tao sa library. Ang iba ay tumatambay lamang at nagpapalamig samantalang ang karamihan ay nakapwesto sa mga computers at may kani-kaniyang ginagawa.

Magkaharap kami ni Lark sa isang table. As expected, siya ang nangunguna sa gagawin namin habang ako naman, sumasang-ayon lamang sa mga pinaplano niya. Hindi naman sa ayokong tumulong, ngunit kung ako lamang din naman ang magpapagulo ng project namin, hahayaan ko na lang siya ang magplano.

"How about, we distribute our questionnaires to different people living in that community according to their socioeconomic status?" suhestiyon niya. Gaya nang kanina ko pang ginagawa, tumango-tango na lamang ako't nagthumbs-up. Lahat naman kasi ng isuggest niya, okay lang sa akin at talagang magandang idea.

"So kailan tayo magsusurvey? Next next week na ang submission niyan." tanong ko. Nakakahiya naman kasi na puro sang-ayon na lang ako sa kaniya
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App
Previous Chapter Next Chapter

Related chapters

  • Marupoked   I’m Begging You

    SA mismong gate pa lamang ng gym ay nagsisiksikan na ang mga estudyante ng Riversky University at Cipriano Academy. Ngayon ay gaganapin ang second game ng laban sa pagitan ng dalawang team. Ayon kina Elizze, kani-kanina pa raw dumating ang mga players ng kalaban at isa na nga doon ang hindi pa namin nakikilalang lalaking may kulay berdeng buhok."Shit. Baka hindi pa natin nalalapitan si guy, magsimula na ang game," bulong ni Elizze sapagkat hindi pa rin kami makapasok sa loob sa dami ng mga estudyanteng manonood."Excited teh?" tanong ko sa kaniya ngunit imbis na sumagot, inirapan lamang ako ng gaga.Out of a sudden, bigla kong naisip na kung second game nila ngayon, bakit parang walang balak si Fritz na lumaro? He's the captain ball of Riversky's basketball team at siya ang nagdadala ng game sa panig namin.Makaraan pa ang ilang paghihintay ay tuluyan na kaming nakapasok sa loob. Humanap kaagad sina Macy at ang iba pa naming kasamahan ng pwesto sa mga bleachers habang kami

    Last Updated : 2021-07-12

  • Marupoked   Wash Away

    SA gitna ng ingay at kasiyahan sa buong paligid dahil sa nagaganap pa ring game, hindi ko mapigilan ang sarili kong magpakawala ng mga luha sa hindi ko malamang dahilan. Pakiramdam ko, isa akong mahina. Sa kabila ng lahat ng mga nangyari, parang bibigay at bibigay pa rin ako at hindi ko magagawang tanggihan ang hinihinging pabor ni Miley.I found myself running away from the gymnasium without considering the people around me. They can judge me as much as they want but I don't care. Right now, ang tanging naiisip ko lamang ay kailangan kong mapag-isa at lumayo sa lugar na ito. Ayokong makita ni Elizze ang kahinaan ko. Hindi pa ako handa sa panenermon na naman niya sa akin kapag nalaman niya ang dahilan kung bakit tumawag sa akin si Miley.Nagtatakbo ako palabas ng unibersidad hanggang sa mamataan ko ang kiosk na malapit sa paaralan. For sure, walang ibang tao doon dahil abala ang lahat sa game. This is a perfect moment for myself.Nakarating ako sa kiosk at tama nga a

    Last Updated : 2021-07-12

  • Marupoked   The Hardest Thing

    "REALLY? Kensley asked for your digits and you just gave it easily?" I couldn't help but to heave a deep sigh as Elizze nodded quicklyHindi ako makapag-focus sa paghuhugas ng mga pinagkainan dahil sa natuklasan. I couldn't even believe she just gave her numbers that fast even though hindi pa naman niya lubos nakikilala 'yung tao. Now, I wonder, sino na ngayon ang marupok sa aming dalawa?"He wants us to be his friends. Siguro kung nando'n ka rin kanina, baka nakuha na rin niya ang number mo kaya lang, inuna mo pa ang pakikipaglandian," pasaring na wika ni Elizze habang nakatayo lamang sa gilid ko at hawak-hawak pa rin ang phone niya.Mukhang wala na itong balak magreview para sa quizzes niya ngayong may ka-textmate na siya. Ang masahol pa doon, 'yong lalaking may kulay berdeng buhok pa. Sana lang talaga ay hindi siya pinagtitripan ng Kensley na 'yon. Kahit pa duda pa rin ako sa totoo niyang pagkatao at kung siya nga ba talaga ang nakaharap ko that time sa bus, hindi

    Last Updated : 2021-07-12

  • Marupoked   Truth Be Told

    TRUTH be told; it was really hard for me to tell those words and hurt him the way he hurt me. I was never a fan of revenge. It sucks that people do bad things to us but we don't want to do the same thing to them or bring back the pain just because we know it is the right thing to do.Napasinghap ako nang mapagtantong huminto na pala ang tricycle na sinasakyan ko sa tapat ng dormitory namin. Hindi ko namalayan na sa sobrang pagmumuni-muni ko, nakarating na pala ako sa tinutuluyan ko. Mabuti na rin 'to dahil kanina ko pa tinitiis ang kahihiyan na tinamo ko mula sa mga taong nakasalubong ko. Good thing Lark is so understanding. He even asked me if I still want to continue our task but then again, I chose to accomplish it this day kahit pa basang-basa ako at naligo pa sa ulan. Nakakahiya man ngunit bumili na lamang muna ako ng pansamantalang damit pamalit para lang maituloy namin ang interview.Matapos magbayad sa tricycle driver ay dali-dali akong bumaba at nagtatakbo pa

    Last Updated : 2021-07-12

  • Marupoked   Bothersome Ashes

    "Alam mo, Mister Abo? 'Wag mo 'kong lokohin, ha? Sawang-sawa na ako sa mga panloloko, 'wag ka nang dumagdag." Sinubukan kong bawiin kay Cason ang wax subalit napakahigpit ng hawak niya rito at para bang ayaw niya talagang bitiwan. "Ibigay mo sa akin 'yan, huy! Hindi naman sa 'yo 'yan, eh!" paulit-ulit kong sinubukang abutin mula sa kaniya ang colored wax ngunit itinataas niya pa ito dahilan upang lalo kong hindi makuha.Bwisit. Pasalamat siya't matangkad siya. Hindi ko tuloy mabawi 'yung wax. Baka angkinin niya pa 'yon kahit na hindi naman talaga sa kaniya."Mister Abo? Anong klaseng pangalan 'yan?" natatawa niyang sambit bago binuksan ang colored wax. Hindi ko pa rin iyon makuha sa kaniya kaya naman pinanlisikan ko na lamang siya ng tingin sa pagbabakasakaling ibalik niya sa akin."Duh! Obvious ba? Syempre dahil sa surname mo, Mr. Ashton!" giit ko habang nakakapit sa magkabilang bewang ko.His smirk grew larger as his eyebrows raised repeatedly. Hindi ko alam kung

    Last Updated : 2021-07-12

  • Marupoked   A Very Important Person

    IT feels so relaxing to see how aesthetically pleasing the event is. From the extravagant decorations, upbeat music to the students' dress code this year's Founding anniversary is pastel green. The overall place screams nothing but cheerfulness and positivity.Marami na ring dumaragsa sa booth namin upang mag-try ng mga products na ibinebenta namin. Mayroon din kaming maliit na photobooth sa labas ng stall kung saan mayroong mga bubble effects na siyang nagbibigay ng enhancement sa mga photos ng mga dumarayo. Mabuti na lamang talaga na food booth ang naisipan naming itayo dahil alam naming ito talaga ang hahanap-hanapin ng mga students.Nakiisa na rin ako sa pagtitinda dahil sa dami ng mga nakapila. Hindi ko inakala na magiging ganito pala talaga kagarbo ang selebrasyon ng Riversky's foundation day na dati ay nababalitaan ko lamang. Mayroon din kasing mga fun rides na talaga namang pinupuntahan din ng mga students."Pwede ko bang bilhin 'yung nagtitinda?" Natigilan a

    Last Updated : 2021-07-12

  • Marupoked   Impromptu

    WILD people, loud electro music, strangers dancing on the dancefloor without limits, and hesitations are what fulfilled the entire venue of Riversky's grand event hall. Kanina pa kami nakaupong magkakaibigan sa harap ng bilog na lamesa at tila ba naghihintay lamang ng uwian. Hindi ko rin maintindihan sa kanila. We didn't suppose to be like this. We must go wild, too. But instead, nanatili lamang silang nanonood sa mga sumasayaw."Ang boring 'no?" narinig kong pasaring wika ni Macy bago nagsalin ng Iced tea sa wine glass na nasa harapan lamang niya.Elizze was still busy texting. Sabi niya sa amin kanina ay darating si Kensley upang makihalubilo sa party ngunit magpahanggang ngayo'y wala pa rin siya. On the other hand, itong mga lalaking kasama naman namin sa lamesa ay wala ring kibo at nanatili lamang na nakatingin sa mga sumasayaw sa gitna. Uubusin ba namin ang oras namin nang pagani-ganito lamang?"Alam niyo, mas mabuti pa kung kina Zyde na lang ulit tayo nag-party

    Last Updated : 2021-07-12

  • Marupoked   Congratulations

    Ilang segudo akong nakipagtitigan kay Fritz. Alam kong naghihintay na rin ang mga kasamahan ko sa kung ano ang magiging desisyon ko. Hindi man ako tumitingin nang diretso sa kanila subalit alam ko na agad kung ano ang hinihintay nilang gawin ko at 'yon ay ang tanggihan ang kagustuhan ni Fritz."Please?" aniya pang muli. Nakangiti pa rin siya na para bang normal lamang na humihingi ng pahintulot na isayaw ako.I took a deep breath as I nodded. I think there's no reason to neglect his permission. After all, he's still the guy I used to love. Sa kabila ng mga pangyayari, hindi pa rin mababago ang katotohanan na minsan kaming naging partners in crime."Sure. 'Yon lang pala, eh," taas-noo kong sambit at saka ipinatong ang palad ko sa kamay niyang nakalahad sa harap.Agad akong tumayo at sumama sa kaniya sa paglalakad patungo sa gitna. Gulat ang rumehistro sa mukha ng mga kaibigan ko nang mapalingon ako sa kanila. Pero sa pagkakataong ito, hahayaan ko na lang muna na magi

    Last Updated : 2021-07-12

Latest chapter

  • Marupoked   About the Author

    About the AuthorPranz Cipriano, also known as simplestabBer, is a person who’s inclined with both music and literature. He is currently taking Bachelor of Arts in Communication and he loves to explore his passion more by editing stuff such as photos, video, and even music. He loves writing Mystery/Thriller and Fantasy stories but he is also open to trying other genres such as Teenage angst, Humor, and Rom-Com stories. As an ultimate fan of music particularly Pop-punk bands and Avril Lavigne, he also does song covers. Doing content is also his cup of tea and he has a goal of inspiring his fellow youth and motivating them to achieve their dreams no matter how slow the progress is.

  • Marupoked   Epilogue

    I couldn't resist smiling as I heard my full name upon the announcement of the graduating class. With my head held up high, I walked confidently on the stage and received my diploma as I reached the center. Up until this moment, I couldn't believe that I finished my college journey here in this school. Riversky University will always be a home for me.I raised my left hand and waved it merrily. Kitang-kita ko naman ang saya ng mga kaibigan kong katulad ko'y tumuntong din sa entablado ngayong araw upang tanggapin ang kanilang mga diploma. I'm just so happy with fact that we graduate together on this day. Wala ng ibang mas sasaya pa sa katotohanang sabay-sabay kaming nagsimula at sabay-sabay kaming nagtapos.Matapos ang ceremony ay agad na nag-una-unahan ang mga estudyante sa pagpapapicture sa stage. Mayroon namang mas piniling magpicture-taking sa mga gilid habang ako nama'y nanatiling nakatayo lamang sa tapat ng pwesto namin."Pin!" Narinig kong may sumigaw ng pangal

  • Marupoked   In A Blink of An Eye

    Third Person’s Point of View"WHAT do you guys think? Why do they have to hide it to us? Kaibigan nila tayo, kasama sa lahat ng bagay. At isa pa, Pin has always been honest and genuine to us. Sa tingin niyo, naimpluwensyahan lang talaga siya ni Cason?" Bumasag sa katahimikan ang tanong ni Steven na siyang nagmamaneho ng kanilang sinasakyang van. Magkakasama ang mga magkakaibigan habang wala pa ring kaalam-alam ang dalawa nilang kasamahan na sina Pin at Cason sa kanilang biglaang pag-alis.Lingid sa kanilang kaalaman ay tahimik na nakikinig lamang si Henrich habang pasimpleng nagtitipa sa kaniyang telepono. Walang kaalam-alam ang mga magkakaibigan na ang kanilang lahat ng pinag-uusapan ay sinasabi na nito kay Cason."Kaya pala magkasama sila ni Pin sa probinsya namin last week. Wala akong kaalam-alam na may namamagitan na pala sa kanilang dalawa," dismayadong sambit na lamang ni Elizze na siyang nakaupo sa loob ng van kasama ang iba pa. Para sa kaniya'y napakasakit na

  • Marupoked   The Trigger

    I woke up with the unending reminder of the world's most annoying sound ever. I still feel drowsy, considering the fact that I stayed up all night and thought of the things that kept running on my mind for the past few years. As much as I want to fulfill my 8 hours of sleep every day, I couldn't help but wake up and prepare myself for my everyday routine.Pakiramdam ko ay naniningkit pa ang mga mata ko at hirap na hirap pa rin akong magmulat. Sa kabilang banda, nagpatuloy pa rin ako sa pagbangon hanggang sa madatnan kong nag-iisa na lamang ako sa kwarto. Maliwanag na rin ang buong kapaligiran senyales na late na ako sa first class ko. But then again, maybe I could just skip it like the usual thing I always do.Hindi ko alam kung bakit sa unang pagmulat pa lamang ng aking mga mata, isang tao na agad ang pumasok sa isipan ko. Nakakatawang isipin na parang kahapon nang huling beses kaming magkita at magkausap sa balcony ng shop ay halos ipagatabuyan ko na siya sa inis ko

  • Marupoked   Unleashing The Concealed

    THERE are some points in our lives where we got to ask ourselves if we really are worth being protected. There are moments where we find it hard to believe that we are deserving to be loved. There are times where we also find that we are just so imperfect to be cherished; too flawed to be treasured. But I do believe that in the end, we will still find people who will fix us, people who will see the beauty inside us.Right now, I'm still figuring out why some things suddenly turn on their respective places. I'm starting to doubt if I am really worth the love. Or in the end, I may find myself crying and battling with sleepless nights again, trying to figure out where did I go wrong.After hearing Cason's words that day when he suddenly appeared at the AesTEAtic Milk Tea shop, my undying doubt has started. It feels like, everything was just too good to be true. Like, protecting me and preventing me from getting more heartbreaks were just his alibis. All of a sudden, I go

  • Marupoked   Fool And Selfish

    BUONG oras na nakasakay sa bus ay nakatulala lamang ako't nakatitig sa kawalan. Siguradong-sigurado ako na si Fritz mismo ang nakita ko. He's skinnier than he used to but I'm really sure he was still the guy who used to be my partner. Pero ang nakakapagtaka lang, bakit nandito siya?Pagkaraan ng ilang sandali ay namalayan ko na lamang na nakababa na ako mula sa sinasakyang bus at nakatayo sa harapan ng dormitoryo. Paniguradong naghihintay na rin sa akin si Elizze, not knowing na may balita akong pasalubong sa kaniya.Nang makapasok na sa loob ng kwarto ay bumulagta sa akin ang abalang-abala na si Elizze habang nakatutok sa kaniyang laptop. I sighed, making her aware that I got home already."Ano 'teh? Pagod na pagod?" usisa niya nang magtama ang tingin namin.Lupaypay kong ibinagsak sa kama ang mga gamit ko at saka itinilapon ang sarili dito. Hindi pa rin niya iniaalis ang tingin sa akin kaya naman muli akong bumuntong-hininga bilang pagbwelo. Paniguradong kahit siy

  • Marupoked   The Decision

    THE entire room remained silent as we are all waiting for my parents' response. Shock was registered on their face, even my Lolo who was just lying on his bed suddenly smiled as if Cason's words made him happy in an instant. Habang ako naman, litong-lito at gulat na gulat pa rin sa mga pangyayari. How can he even ask that question confidently? At saka, bakit naman niya ako liligawan?"He must be kidding. 'Wag niyo na pong problemahin ang sinasabi niyan. Pinagtitripan lang tayo niyan," basag ko na lamang sa katahimikan dahil mukhang walang gustong magsalita matapos magtanong ni Cason.Para akong nabalot ng kahihiyan dahil sa mga pangyayari. I didn't expect it to be that fast. I mean, nahahalata ko na naman na sa mga ikinikilos ni Cason na may something pero syempre, ayoko naman maging assuming dahil baka sa huli, ako lang pala itong umaasa pero itong ginawa niya ngayon na buong-tapang na humarap sa mga magulang ko at sabihing liligawan niya ako? Isn't it that too fast?

  • Marupoked   Can I?

    "OH, well. After almost 2 years, we got to see each other again. How's life, Josefina?" pangangamusta ni Miley habang nakangiti pa nang malapad. Gulong-gulo pa rin ako kung bakit siya naririto sa tapat ng mismong bahay namin ngunit pinili kong kumalma at 'wag magpa-intimidate sa presensya niya."Gago ayaw niyang tinatawag siyang ganiyan," bilang sabat ni Cason at matapos ay umakbay pa sa akin. Hindi ko alam kung ano ang natripan ng abong ito para biglang umakbay ngunit imbis na magpumiglas ay nakiayon na lamang ako sa sitwasyon.Kahit papaano ay parang nabawasan ang inis ko dahil sa ipinakita niya. I mean, he's right, I don't want to be called by my first name dahil pakiramdam ko, matanda na ako but then again, hindi rin naman kami close ni Miley para tawagin niya ako sa nickname ko. Nagkataon lang talagang siraulo 'tong si Cason at sinabi pa talaga 'yon kay Miley. Humanda sa 'kin mamaya ang damuhong 'to."So he's your boyfriend?" tanong pang muli ni Miley. She point

  • Marupoked   Surviving The Creeps

    REGRETS do really happen. If we did something wrong and realize it later, that's when the art of regret exists and enters the scene. Too bad I'm a victim of that idea. Now, I'm suffering and blaming my stupid self for doing such an idiotic move like what I've said earlier."Ikaw, ha? Gusto mo pala akong maging boyfriend, hindi ka nagsasabi," narinig kong pang-aasar ni Cason mula sa tagiliran ko subalit hindi ko siya pinansin.Nanatili lamang akong nakatanaw sa ibaba kung saan kitang-kita ko ang mga sasakyang dumaraan at maging ang mga bubong ng mga bahay na malapit sa kinaroroonan naming ospital. Kasalukuyan kasi akong nakatambay sa rooftop at nagpapalipas ng gabi. Hindi rin naman kasi ako makakatulog lalo pa't mayroong asungot na umaaligid pa rin sa akin."Alam mo, Pin? 'Wag mo na kasing i-deny. Alam ko naman na sa gwapo kong ito, hindi malabong mahulog ka sa akin. Tapos 'yung sinabi mo kanina sa mga magulang mo? Sus. Kunwari ka pang nabigla ka. Halatang-halata nama

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status