"HELLO..." sagot ni Martina sa telepono sa paos na tinig.
"Hey... what's with the voice, Love?" kahit hindi nakikita ay ramdam niya ang pangungunot ng noo ng kasintahan. Bakas ang pag-aalala sa tinig. "I'm on my way there, just checking if you're ready."
Napapikit ang dalaga at nalaglag ang mga balikat. Shit! Oo nga pala, how can I forget that.
Sa araw-araw ay hindi pumapalya ang nobyo sa paghahatid sa kanya sa eskuwela bago pumasok sa opisina, maliban na lamang kung mayroon itong importanteng meeting. Ayon dito, ay sa kanya nito nais palaging umpisahan ang bawat araw nito.
"Oh, i'm sorry, Love, hindi kita natawagan. Hindi ako papasok today, i'm not feeling well. Tatrangkasuhin yata ako. Naambunan kasi ako kahapon habang papunta sa kabilang building," she coughed. "Huwag ka nang dumaan dito, dumiretso ka na lang sa office mo."
"Oh no, Love. Mas lalong kailang
KUNOT ang noong nag-angat ng tingin si Martina nang marinig ang mga impit na tilian at bungisngisan ng mga kababaihan sa kanyang paligid. Kabilang na ang mga kaibigan niyang kanina lamang ay masinsinang pinag-uusapan ang tungkol sa topic na tinalakay sa huling subject nila. Tila iisa ang mga ulong nakatingin ang mga ito sa bukana ng kantinang kinaroroonan nila. Nang hayunin niya ang tinitingnan ng mga ito ay nailing siya nang makita ang pinsang si Gray at ang mga kaibigan nito na papasok ng canteen."Sis, ang hot talaga ng pinsan mo. Juskolord, kapag naging jowa ko yan, promise, kahit sagutin ko ang rubber shoes ng buong basketball team nila, okay lang sa'kin." kinikilig pang bulong ni Anette. Kaibigan at kaklase niya.Naiiling na ipinaikot niya ang mga mata. "Sira ka talaga."Kanya-kanyang ngisihan at ilingan din ang mga kasama nila sa mesa.Matagal na itong nagpaparamdam ng pagkagusto sa pinsan niya, ngu
KUNOT ANG noong nilingon ni Martina ang kasintahan.Mula pa lamang nang umalis sila sa Unibersidad ay hindi na napaknit ang nakakainis na ngisi sa mga labi nito, na akala mo nilalaro ng anghel."Saya-saya natin, no?" sarkastiko niyang sabi na lalong ikinalapad ng ngisi ng nobyo.Nang saglit itong sumulyap sa kanya ay inangatan niya ito ng isang kilay. Kagat ang pang-ibabang labi na ibinalik nito ang tingin sa kalsada upang pigilin ang nag-uumalpas na ngisi."Bakit ka ba kasi ngisi ng ngisi diyan?" sikmat niya rito. "Kakainis ka pong tingnan, para kang sira..."Malapit na talaga siyang mapikon dito."Love, kinikilig ako..." anito, na ewan niya kung totoo, o, inaasar lang siya. Abot tainga pa rin ang pagngisi.Inis na hinarap niya ito at pinaningkitan ng mga mata. "Isa, Jet, ha..." naroon ang pagbabanta sa tinig ni Martina. "Tantanan mo 'ko..."
"HEY, Loverboy..." sabi ni Zyrist na sinundan ng maharot na paghagikgik nang buksan ni Jethro ang pintuan sa tabi nito.Nailing na lamang ang binata.Hindi niya alam kung gaano karami na ang naimon nito nang makita niya itong mag-isang umiinom sa bar, kung saan sila nagpunta ng mga kasamahan sa trabaho, upang doon i-celebrate ang kaarawan ng kanilang boss.Noong una ay hindi niya agad ito nilapitan sapagkat hindi niya inisip na magpupunta ito sa lugar na iyon ng mag-isa. Gayunpaman, ay hindi niya maiwasang sumulyap-sulyap dito mula sa mesang kinaroroonan nila ng kanyang mga kasama.Hindi sa kung ano pa man, ngunit pinsan pa rin ito ni Martina. At alam niyang hindi ikatutuwa ng nobya kung mapahamak ito at malalamang naroon naman siya, ngunit wala siyang ginawa upang tulungan ito.Nangunot ang noo niya nang mapansin ang isang matangkad at mest
Warning : SPG Ahead!"HI..." bungad ni Zyrist sa bagong dating, pagbukas pa lamang ng pintuan.Naroon at nakapaskil ang mga ngiting walang lalaki, sa kanyang matinong kaisipan na hindi maaakit. Huwag nang idagdag pa ang kakarampot na kasuotan nitong halos wala nang tinakpan sa katawan nito.Ngunit nanatiling pormal ang mukha ng binatang nakatunghay sa kanya. Pilit nitong pinananatili ang tingin sa mukha ng dalagang alam niyang sadyang ibinabandera sa kanya ang sariling katawan."What do you want this time, Zyrist?" tila pagod at walang buhay nitong turan.Papauwi na sana siya galing sa isang bar kung saan sila nagkayayaang uminom ng kanyang mga kaibigan nang tumawag ang dalaga at sinabing nais siya nitong makita.Ewan niya, pero kahit alam naman niyang walang patutunguhan ang pakikipaglaro niya ng apoy sa dal
PAGDATING ni Martina sa bahay kasama ang kasintahan ay sinabihan sila ng kanilang kasambahay na naroon daw sa library ang kanyang ama at hinihintay sila, kaya't doon na sila dumeretso.Naghalo ang kaba at pagtataka sa dibdib niya nang datnan nila ang kanyang ama sa loob ng kanilang silid-akalatan kasama ang Uncle Atticus niya. Kapwa pormal ang mga mukha ng mga ito, at sa wari ay talagang hinihintay sila."Good afternoon po, Tito," bati agad ni Jethro sa kanyang ama bago binalingan ang Uncle Atticus niya. "Sir..."Nang tumuon ang paningin ng Uncle Atticus niya rito ay tumiim ang bagang nito ngunit nanatili pa ring walang imik, na muli niyang pinagtakhan. Gayundin, ang ama niya na pormal na tinanguan lamang ito.Ano ang maaaring nagawa ng kasintahan upang magalit ang mga ito rito?"Dad..." bati niya rin sa ama. Tumingin lamang ito sa kanya na wala pa ring kahit na anong emosyong makikita sa
Sa halip na sa sariling silid ni Martina sa bahay ng mga Montez, ay pinili ni Jethro na dalhin sa condo unit niya ang dalaga upang doon sila makapag-usap ng maayos. Noong una ay bahagya pa itong tumutol, at sinabing sa silid nga nito, ito ihatid, na mariin niyang tinutulan. Hindi siya makapapayag na mawala ito sa paningin niya nang hindi sila nagkakaliwanagan. Nais niyang linawin sa kasintahan ang mga larawang ipinakita sa kanila ng ama at tiyuhin nito.Dinala niya ito sa kanyang silid, tahimik siyang lumakad patungo sa naroong kama, habang hindi binibitiwan ang kamay nitong mula pa lamang pagkababa nila ng sasakyan ay hawak niya na. Nang makaupo ay masuyo niya itong hinila paupo sa kanyang kandungan at patagilid na inihilig ang ulo sa balikat niya. Ang isang bisig niya ay mahigpit na nakapulupot sa baywang nito, habang ang kabila naman ay pandalas ang hagod sa buhok at braso nito upang pakalmahin ang nobya.Sa totoo lang, ay matinding takot, ang ngayon ay lumulukob sa
"WHAT THE FUCK, did you do, huh?" bungad agad ng binata pagkabukas pa lamang ni Zyrist ng pinto ng condo niya.She did not pretend, not to understand what he was saying. Ni hindi siya natigatig sa madilim na mga mata nitong tila mga palasong handang itarak sa dibdib niya anumang oras.She even smiled at him sweetly. "Oh, hi, dear... good morning to you, too." puno ng sarkasmong aniya rito.Matamis pa rin ang ngiting tinalikuran niya ang binataat marahang naglakad patungo sa naroong couch. Alam niyang nakasunod sa kanya ang tingin nito, partikular sa kanyang pang-upo na bahagya lamang natakpan ng suot niyang manipis na pantulog."And, fuck! What do you think, were you thinking, opening your door, wearing that scanty clothes?!" litanya nito sa kaniya kapagkuwan, habang kasunod niyang naglalakad papasok.That made her grinned wider.Still wearing her seductive grin, she faced him. "Saan ka ba talaga nagagalit? Sa ginawa ko, o, sa suot ko?
NANG matapos ang seremonya ng binyag ay dumiretso na ang mga bisita sa reception, na ginanap sa isang hotel malapit sa simbahan.Naroon ang lahat ng malalapit na kaibigan at kamag-anak ng pamilya Montez Samonte upang makisaya sa selebrasyon.Nakangiting nakatunghay si Dawn sa anak na mahimbing na natutulog sa stroller nito. Wala itong kamalay-malay sa mga nagaganap sa paligid niya. Na ito pala ang dahilan ng selebrasyon na iyon. Katabi ng stroller nito ay ang stroller naman ng anak nina Greg at Toni na mahimbing ding natutulog. Mas matanda ito ng ilang buwan kaysa sa anak nila.Naroon din at kumakain ang mag-asawang Greg at Toni."Darling..." nag-angat siya ng tingin nang marinig ang tinig ng asawa.Agad na bumaling ang tingin niya sa mga kasama nito na kapwa nakangiti rin."Darling, I want you to meet Tyron, a good friend of mine. Bestfriend ni Dad ang father niya. We actually, met in New York when we took a vacation there, together with Mo
"WHAT THE FUCK, did you do, huh?" bungad agad ng binata pagkabukas pa lamang ni Zyrist ng pinto ng condo niya.She did not pretend, not to understand what he was saying. Ni hindi siya natigatig sa madilim na mga mata nitong tila mga palasong handang itarak sa dibdib niya anumang oras.She even smiled at him sweetly. "Oh, hi, dear... good morning to you, too." puno ng sarkasmong aniya rito.Matamis pa rin ang ngiting tinalikuran niya ang binataat marahang naglakad patungo sa naroong couch. Alam niyang nakasunod sa kanya ang tingin nito, partikular sa kanyang pang-upo na bahagya lamang natakpan ng suot niyang manipis na pantulog."And, fuck! What do you think, were you thinking, opening your door, wearing that scanty clothes?!" litanya nito sa kaniya kapagkuwan, habang kasunod niyang naglalakad papasok.That made her grinned wider.Still wearing her seductive grin, she faced him. "Saan ka ba talaga nagagalit? Sa ginawa ko, o, sa suot ko?
Sa halip na sa sariling silid ni Martina sa bahay ng mga Montez, ay pinili ni Jethro na dalhin sa condo unit niya ang dalaga upang doon sila makapag-usap ng maayos. Noong una ay bahagya pa itong tumutol, at sinabing sa silid nga nito, ito ihatid, na mariin niyang tinutulan. Hindi siya makapapayag na mawala ito sa paningin niya nang hindi sila nagkakaliwanagan. Nais niyang linawin sa kasintahan ang mga larawang ipinakita sa kanila ng ama at tiyuhin nito.Dinala niya ito sa kanyang silid, tahimik siyang lumakad patungo sa naroong kama, habang hindi binibitiwan ang kamay nitong mula pa lamang pagkababa nila ng sasakyan ay hawak niya na. Nang makaupo ay masuyo niya itong hinila paupo sa kanyang kandungan at patagilid na inihilig ang ulo sa balikat niya. Ang isang bisig niya ay mahigpit na nakapulupot sa baywang nito, habang ang kabila naman ay pandalas ang hagod sa buhok at braso nito upang pakalmahin ang nobya.Sa totoo lang, ay matinding takot, ang ngayon ay lumulukob sa
PAGDATING ni Martina sa bahay kasama ang kasintahan ay sinabihan sila ng kanilang kasambahay na naroon daw sa library ang kanyang ama at hinihintay sila, kaya't doon na sila dumeretso.Naghalo ang kaba at pagtataka sa dibdib niya nang datnan nila ang kanyang ama sa loob ng kanilang silid-akalatan kasama ang Uncle Atticus niya. Kapwa pormal ang mga mukha ng mga ito, at sa wari ay talagang hinihintay sila."Good afternoon po, Tito," bati agad ni Jethro sa kanyang ama bago binalingan ang Uncle Atticus niya. "Sir..."Nang tumuon ang paningin ng Uncle Atticus niya rito ay tumiim ang bagang nito ngunit nanatili pa ring walang imik, na muli niyang pinagtakhan. Gayundin, ang ama niya na pormal na tinanguan lamang ito.Ano ang maaaring nagawa ng kasintahan upang magalit ang mga ito rito?"Dad..." bati niya rin sa ama. Tumingin lamang ito sa kanya na wala pa ring kahit na anong emosyong makikita sa
Warning : SPG Ahead!"HI..." bungad ni Zyrist sa bagong dating, pagbukas pa lamang ng pintuan.Naroon at nakapaskil ang mga ngiting walang lalaki, sa kanyang matinong kaisipan na hindi maaakit. Huwag nang idagdag pa ang kakarampot na kasuotan nitong halos wala nang tinakpan sa katawan nito.Ngunit nanatiling pormal ang mukha ng binatang nakatunghay sa kanya. Pilit nitong pinananatili ang tingin sa mukha ng dalagang alam niyang sadyang ibinabandera sa kanya ang sariling katawan."What do you want this time, Zyrist?" tila pagod at walang buhay nitong turan.Papauwi na sana siya galing sa isang bar kung saan sila nagkayayaang uminom ng kanyang mga kaibigan nang tumawag ang dalaga at sinabing nais siya nitong makita.Ewan niya, pero kahit alam naman niyang walang patutunguhan ang pakikipaglaro niya ng apoy sa dal
"HEY, Loverboy..." sabi ni Zyrist na sinundan ng maharot na paghagikgik nang buksan ni Jethro ang pintuan sa tabi nito.Nailing na lamang ang binata.Hindi niya alam kung gaano karami na ang naimon nito nang makita niya itong mag-isang umiinom sa bar, kung saan sila nagpunta ng mga kasamahan sa trabaho, upang doon i-celebrate ang kaarawan ng kanilang boss.Noong una ay hindi niya agad ito nilapitan sapagkat hindi niya inisip na magpupunta ito sa lugar na iyon ng mag-isa. Gayunpaman, ay hindi niya maiwasang sumulyap-sulyap dito mula sa mesang kinaroroonan nila ng kanyang mga kasama.Hindi sa kung ano pa man, ngunit pinsan pa rin ito ni Martina. At alam niyang hindi ikatutuwa ng nobya kung mapahamak ito at malalamang naroon naman siya, ngunit wala siyang ginawa upang tulungan ito.Nangunot ang noo niya nang mapansin ang isang matangkad at mest
KUNOT ANG noong nilingon ni Martina ang kasintahan.Mula pa lamang nang umalis sila sa Unibersidad ay hindi na napaknit ang nakakainis na ngisi sa mga labi nito, na akala mo nilalaro ng anghel."Saya-saya natin, no?" sarkastiko niyang sabi na lalong ikinalapad ng ngisi ng nobyo.Nang saglit itong sumulyap sa kanya ay inangatan niya ito ng isang kilay. Kagat ang pang-ibabang labi na ibinalik nito ang tingin sa kalsada upang pigilin ang nag-uumalpas na ngisi."Bakit ka ba kasi ngisi ng ngisi diyan?" sikmat niya rito. "Kakainis ka pong tingnan, para kang sira..."Malapit na talaga siyang mapikon dito."Love, kinikilig ako..." anito, na ewan niya kung totoo, o, inaasar lang siya. Abot tainga pa rin ang pagngisi.Inis na hinarap niya ito at pinaningkitan ng mga mata. "Isa, Jet, ha..." naroon ang pagbabanta sa tinig ni Martina. "Tantanan mo 'ko..."
KUNOT ang noong nag-angat ng tingin si Martina nang marinig ang mga impit na tilian at bungisngisan ng mga kababaihan sa kanyang paligid. Kabilang na ang mga kaibigan niyang kanina lamang ay masinsinang pinag-uusapan ang tungkol sa topic na tinalakay sa huling subject nila. Tila iisa ang mga ulong nakatingin ang mga ito sa bukana ng kantinang kinaroroonan nila. Nang hayunin niya ang tinitingnan ng mga ito ay nailing siya nang makita ang pinsang si Gray at ang mga kaibigan nito na papasok ng canteen."Sis, ang hot talaga ng pinsan mo. Juskolord, kapag naging jowa ko yan, promise, kahit sagutin ko ang rubber shoes ng buong basketball team nila, okay lang sa'kin." kinikilig pang bulong ni Anette. Kaibigan at kaklase niya.Naiiling na ipinaikot niya ang mga mata. "Sira ka talaga."Kanya-kanyang ngisihan at ilingan din ang mga kasama nila sa mesa.Matagal na itong nagpaparamdam ng pagkagusto sa pinsan niya, ngu
"HELLO..." sagot ni Martina sa telepono sa paos na tinig."Hey... what's with the voice, Love?" kahit hindi nakikita ay ramdam niya ang pangungunot ng noo ng kasintahan. Bakas ang pag-aalala sa tinig. "I'm on my way there, just checking if you're ready."Napapikit ang dalaga at nalaglag ang mga balikat. Shit! Oo nga pala, how can I forget that.Sa araw-araw ay hindi pumapalya ang nobyo sa paghahatid sa kanya sa eskuwela bago pumasok sa opisina, maliban na lamang kung mayroon itong importanteng meeting. Ayon dito, ay sa kanya nito nais palaging umpisahan ang bawat araw nito."Oh, i'm sorry, Love, hindi kita natawagan. Hindi ako papasok today, i'm not feeling well. Tatrangkasuhin yata ako. Naambunan kasi ako kahapon habang papunta sa kabilang building," she coughed. "Huwag ka nang dumaan dito, dumiretso ka na lang sa office mo.""Oh no, Love. Mas lalong kailang
"HURRY up, Martina, nasa baba na si Jet, waiting for you!" narinig ni Martina'ng sigaw ng Mommy niya kasabay ng ilang katok mula sa labas ng pinto ng kanyang silid."Coming, Mom!" balik sigaw niya rito na binigyan pa ng huling sulyap ang sariling repleksyon sa salamin bago dinampot ang bag niya.Pupunta ang kanilang buong pamilya, kasama si Jet, sa gaganaping welcome party daw, para sa pamilya ng Uncle Atticus niya. Kasabay noon ang selebrasyon para dito bilang bagong Director ng pag-aaring chains of hospital ng pamilya nito sa side ng ama.Kung siya lamang ang tatanungin ay mas gugustuhin niyang hindi pumunta sa nasabing selebrasyon at matulog na lamang. Alam niyang magiging kabagot-bagot ang mga ganitong uri ng pagtitipon para sa kanya.And besides, it's not naman as if, sa ibang bansa matagal na nanirahan ang pamilya ng Uncle Atticus niya, no! Sa Davao lang naman ang mga ito manggagaling.